Home / Romance / I'm Marrying the Worst / Chapter 6: Yacht Surprise II

Share

Chapter 6: Yacht Surprise II

Author: Moonlight_Zero
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

THIRD'S PERSON'S POV

Habang nakatanaw sa malawak na dagat at papalubog na araw si Acie ay hindi niya maiwasang mapangiti sa isiping saan siya dadalhin ni Querem. Hindi kasi ito yung tipo ng tao na mag-aaya ng ganitong mga pakulo. Siguro nga ay nagising na ito sa katotohanan! Labis siyang magpapasalamat kung ganoon nga ang nangyayari. Sana'y magtuloy-tuloy na ito para naman din iyong sa pagsasama nilang mag-asawa.

Samantalang, abala naman si Querem sa paghahanda sa gabing ito. Aayain niya kasi si Acie ng date sa yateng pag-aari ni Apollo Villareal, isa sa mga naging kaibigan nila Khio noong nasa kolehiyo sila. Pinakiusapan ni Querem si Apollo na kung maaari niyang mahiram ang yate nito't gagamitin niya upang sorpresahin ang asawa niya. Noong una'y niloloko pa siya nito dahil hindi ito ang tipo ni Querem na basta basta na lamang mag-aaya ng babae. Kilala niya ito.

Babae mismo ang nag-aaya ritong makipagdate! Ganoon ka-lakas ang appeal ng kaibigan niya. Ngunit matapos siya nitong sikmuraan ay natatawa-tawa na lang siyang pumayag. Napangiti naman ng maluwag ang kaibigan niyang si Querem ng may kasama pang pagsuntok-suntok sa hangin na akala mo'y nanalo sa lotto. Natawa na lang si Apollo sa kaibigan bago umalis.

Ngunit bago ito umalis ay humingi pa ito ng pabor kay Querem. Na kung maaari das ay ilakad daw siya nito sa kapatid nitong si Qwerty! Kakambal niya si Qwerty. Matanda lang ito sa kanya ng 5 minuto. Matagal nang may gusto si Apollo sa kapatid niya.

Sumama naman ang mukha ni Querem sa sinabi nito subalit napagtanto niyang matagal-tagal na rin ang paghihirap ni Apollo na mapapayag si Querem na ligawan ang kakambal nito. Kaya nama'y pumayag na ito at pinkiusapan ni Querem si Apollo na ingatan ang kapatid niya. Walang pagsidlan ng tuwa ang mababakas sa mukh nito! Nang sa wakas ay pumayag na rin ito na ligawan ang kapatid nitong si Qwerty. Laking tuwa nito dahil mula pagkabata ay alam na nitong si Querem na may gusto ang kanyang kaibigan sa kapatid nito.

Bagama't noong college lamang sila nagkaroon ng matibay na pundasyon ng pagkakaibigan subalit lingid sa kaalaman ni Apollo ay kilala na siya nito noon pa. Bago umalis si Apollo ay humingi p ng isang pabor si Querem kay Apollo. Hiniling nito na kung maaari'y pagsilbihan sila nito sa kanilang date mamayang gabi. Napanganga naman si Apollo sa nalaman dahil buong buhay niya hindi pa siya nagsilbi para sa ibang tao! Subalit sa huli'y pumayag rin ito sa kagustuhan niya.

Matapos ang ilang sandali pang paghahanda para sa gabing surpresa niya sa asawa'y napangiti na lamang si Querem ng maisip niyang magugustuhan ito ng kanyang mahal na asawa. Matapos tapunan ng huling tingin ang hinandang surpresa ay pumasok na siya sa kwarto ng yate. Naligo siya't nagbihis ng three piece suit na binili niya noong papunta silang Batangas noong nakaraan. Napangiti siya ng maluwang ng makita niya ang sarili sa salamin. Bahagya nitong inayos ang suot na bow tie bago lumabas ng yate at sumakay sa kotse upang sunduin si Acie.

ACIE'S POV

Matapos kong magsightseeing ay bumaba ako sa kusina upang kumuha ng tubig. Naalala kong hindi pala ako uminom ng tubig matapos kong kumain ng minatamis na saging dahil sa pagmamadali kong maapag-ayos. Naabutan ko naman si Zarie na nakasalampak sa sala at nanonood ng tv. Nanonood ito ng isang cartoon show na hindi ko alam kung anong title. Nang makita ako nitong bumaba sa hagdan ay mgumiti ito ng napakaluwang.

Akala mo'y hindi kami nagkita kanina lang. Napansin kong may hawak itong maliit na lapis at isang kapirasong lumang papel. Lumapit ito sa akin at ipinakita nito ang isang guhit na may mga stick ng tao. May mga nakalagay na pangalan sa ibaba ng mga ito. Mayroon ding puno rito at isang bahay sa likuran.

Ngunit ang mas nakaagaw ng pansin ko'y ang stick man na may nakalagay sa ibabang "Mama." Hindi maayos ang pagkakasulat subalit kung iyo itong tititigang mabuti'y mauunawaan mo kung ano ang nais ipahiwatig ng isang buong pamilya.

Itinuro ito ni Zarie at biglang nagsalita "M-ma!" Sabi pa nito sabay ngiti at maya-maya'y napalitan ng bungisngis saka nagtatakbo pabalik sa pagkakasalampak niya sa sahig ng sala

Napangiti ako at nakaramdam ng kaunting awa. Dahil alam kong gustung-gusto na niyang makita at makilala ang mama nito. Nagtungo na ako sa kusina upang tuluyan nang uminom. Nauuhaw na talaga ako. Nakita ko pa si Manang Rosa na abala sa paggagayat ng ilang sangkap para sa hapunan.

Agad akong napansin nito ng dumaan ako sa harap ng mesa patungo sa refrigerator

"O, hija, saan ang lakad mo?" Tanong nito na sinamahan pa ng maluwang na ngiti sa labi

"Nagtext po kasi si Querem sa'kin, Manang Rosa. May pupuntahan daw po kami at susunduin niya po ako ng 6 pm." Nakangiti kong sagot bago ko ininom ang tubig na kinuha ko

Napangiti na lang si Manang Rosa bago itinuloy ang paghihiwa ng mga sangkap. Habang naghihiwa ito ng luya para sa gagamitin nito sa pagluluto ay bigla na lamang akong nakaramdam ng parang hinahalukay ng kung ano ang tiyan ko. Dali-dali akong pumunta sa lababo't sumuka roon. Isinuka ko ang kinain ko kaninang minatamis na saging. Hinagod naman ni Manang Rosa ang likod ko. Matapos ng ilang sandali ay nagmumog ako ng tubig at umupo sa upuan ng dining table. Inabutan ako ni Manang ng isang baso ng tubig.

"Manang, 'bat ang baho nung luya? Amoy bulok!" Tanong ko habang nakangiwi

"Hija, bagong bili ko iyan. Pinakisuyo ko kay Lucas kanina..." Nag-aalalang sagot ni Manang Rosa

"Hindi kaya buntis ka, hija?" May himig ng saya sa boses nito

"H-hindi ko po a-alam, e." Ani ko bago hinawakan ang tiyan ko. Pinakiramdaman ko ito at bahagyang kinausap

"Kung mayroon mang buhay ngayon sa'king tiyan ay iingatan kita ng buong-buo! Pangako, iyan!" Sambit ko bago ngumiti

"Manang, pwede po bang huwag niyong sabihin kay Querem ang patungkol dito? Nais ko po kasi na ako ang magsabi sa kanya." Saad ko ng may ngiting akala mo'y nanalo sa lotto

Tumango na lamang si Manang Rosa at ngumiti ng napakalapad saka ipinagpatuloy ang paghihiwa ng mga sangkap na wari ko'y gagamitin nito sa pagluluto ng tinolang manok. Itinabi na nito ang luyang hinihiwa kani-kanina lamang. At mukhang hinugasan na rin nito ang sangkalang ginagamit. Nakipagkwentuhan pa 'ko kay Manang Rosa habang iniintay ko si Querem. Maya-maya pa'y bigla na lamang dumating ang sasakyan ni Querem.

Kinabahan ako ng bahagya dahil dumating na siya. Hinintay kong hanapin niya ko. Narinig ko pang sumalubong si Zarie sa kanya. Dinig ko rin ang pagtawag nito sa pangalan ko. Kaya nama'y lumabas na ako sa kusina at sinalubong ko siya.

Napatulala ako ng makita ko ang kasuotan niya. Bakit ang gwapo niya sa suot niyang three piece suit? Kahit ata pagsuotin mo siya ng basahan, e pagkakaguluhan pa rin siya ng kababaihan, e! Namangha ako sa ayos ng buhok niya. Pansin kong humaba na nga ito at nagkaroon na rin siya ng mga stubbles sa mukha.

Mukha siyang Greek God sa ayos niya ngayon. Hindi ko namalayang nakalapit na pala ito sa akin at hinalikan ako sa labi. Mas lalo akong naestatwa ng gawin niya 'yon! Parang hindi kasi kapani-paniwala, e! Nananaginip ba 'ko?

Kung panaginip lang 'to sana hindi nalang ako magising pa sa napakagandang panaginip na ito! Mas gugustuhin ko pang mamalagi dito habambuhay kaysa bumalik sa kasalukuyan. Ngunit napagtanto kong totoo ang lahat ng magsalita ito na animo'y nag-aalala.

"You okay?" Tanong nito na mababakas mo ang labis na pag-aalala sa boses at mga mata nito

Yeah, I am!" Paniniguro ko bago pa man ngumiti rito

"Where's Manang Rosa?" Tanong nito bago iginala ang paningin s buong unang plapag ng kabahayan

"Nasa kusina siya." Sambit ko bago tumingin sa kusina. Narinig pala nito ang pagdating ni Querem kaya nakahilig pala ito sa hamba ng kusina

"Hijo, saan ba ang punta niyo? Bakit gabi na ata?" Tanong nito habang pinupunasan ang mg kamay sa dala-dala nitong fridge towel

"Ah, dyan po sa daungan. Nandyan po kasi yung Yate ni Apollo hiniram ko po." Sagot nito na magkasamang ngiti at kislap ng mga mata

"Ganoon ba? O, siya kayo'y lumarga na at baka gabihin kayo lalo. Mag-iingat kayo, a!" Sagot nito na nginitian naman kaming pareho ni Querem

"Nga pala Manang Rosa, baka bukas na po ang balik namin. Dito na po kayo matulog nila Lucas. Gamitin niyo nalang po yung isang guest room sa itaas." Saad nito bago nagpaalam kay Manang

"Alis na po kami, Manang. Kayo na po ang bahala sa bahay, a." Sambit nito bago ako hinila palabas ng pinto

Sumunod naman si Manang Rosa para isara ang gate ng bahay. Bago iyon ay sumakay kami ni Querem sa kotse. Pinagbuksan niya pa ako ng pinto. Napatingin ako sa kanya ngunit tanging ngiti lamang ang isinagot nito. Matapos niyang makapasok sa kotse at makaupo sa driver's seat ay isinuot naman niya sa'kin ang seatbelt bago ini-start ang makina ng sasakyan at nagdrive palabas ng bahay.

Habang bumibyahe'y bakas sa mukha nito ang tuwa dahil hindi mo maialis ang mga ngiti nito. Animo'y mapupunit ang mga labi nito sa pagkakangiti! Bigla tuloy akong napatanong dito.

"Rem, where are we goin'?" Tanong ko rito habang ito'y nagmamaneho

Sandali ako nitong tinapunan ng tingin at mas lalong lumawak ang mga ngiti nito ng magtanong ako. Sa muling pagkakatao'y nagtanong ulit ako

"Saan ba talaga tayo pupunta, Querem?" Muli kong sambit bago ako tumingin sa bintana ng kotse

Narinig ko pang bumuntong- hininga ito't tumawa ng mahina. Awtomatikong napabalik ang mga mata ko rito't napasapo sa bibig ko ang kanan kong kamay! Totoo ba 'to? Si Querem tumawa? Hindi ba 'ko napapraning?

Hindi pa rin ako makapaniwala sa aking narinig. Hanggang sa tumatakbo ang sasakyan papunta sa paroroona'y nakahawak ako sa aking bibig. Sa sobrang gulat ko'y hindi ko na nagawa pang bumalik sa pagsasightseing kahit na napakaganda ng view ngayon dahil past 6 pm na at tuluyan nang nakalubog ang araw. Ang mga ilaw sa paligid parang mga alitaptap na nagkumpul-kumpol sa isang pwesto upang bumuo ng isang pigura na makakapagpahalina sa'yong tingnan ito. Sanhi ng labis na gulat ay hindi ko na namalayang nakarating na pala kami sa port ng Batangas.

Nalaman kong ang Port na ito'y pag-aari pala ni Apollo Villareal. Isang sikat na businessman katulad ni Querem. Balita ko'y matalik niya itong kaibigan. Nabasa ko lang sa isang magazine. Nilabas kasi ng FROSCHE ang interview nila patungkol rito.

Ilang beses rin itong nafeature sa mga business pages ng mga dyaryo kaya naman kahit papa'no'y kilala ko ito. Hindi  ko namalayan na natanggal na pala ni Querem ang suot kong seatbelt. Kung hindi pa ito tumikhim ay hindi pa nito maaagaw ang pansin ko. Paglabas ko ng sasakyan ay sumalubong ang malamig na hangin na siyang yumakap sa balat ko. Napayakap ako sa sarili ko dahil napakalamig niyon.

Malapit na ang pasko kaya naman malamig na ang hangin. Hinubad naman ni Querem ang suot nitong coat at ipinatong ito sa balikat ko.

"Tsk, bakit kasi kita ang likod mo dyan sa suot mong yan?! Gusto mo atang magkasakit sa baga, e!" Saad nito bago iniiwas ang tingin na gawi ko. May iilang ilaw na narito sa port kaya naman kita ko ang pamumula ng magkabila nitong tenga

Ngumuso na lang ako bago hawakan ng maigi ang coat na ipinatong niya. Dahil nga mahangin sa pier ay sumalubong sa ilong ko ang pabangong gamit nito. Hindi pa rin pala ito nagbabago ng pabango. Yung pabangong ibinigay ko sa kanya nang minsang ipabili ko ito kay Mommy sa Paris ng magbakasyon sila doon. Matapos nitong mai-lock ang kotse'y inaya na ko nitong maglakad.

Dahil nakawedge ako'y medyo ingat na ingat ako sa bawat paghakbang ko. Lalo na't hindi pa 'ko sigurado kung buntis nga ako. Pagdarasal ko na totoo nga para mapasaya ko si Querem! Habang naglalakad kami ay hindi ko maiwasang igala ang mga mata ko sa daang papunta sa mismong yate. Napapalibutan kasi ito ng mga bumbilyang puros kulay dilaw ang ilaw.

Ngunit hindi naman masakit sa mata ang mga ito. Hawak ni Querem ang kanang kamay ko habang ang kaliwa ay pinanghawak ko sa coat na ipinatong niya kani-kanina lang. Nang marating namin ang mismong yate ay lumakad na kami sa maliit na tarangkahan para tuluyang makapasok sa yate. Hindi na bago sa'kin ang makapasok sa yate dahil ako mismo'y may sariling yate ngunit hindi ko mawari sa kasalukuyang ito kung bakit ba parang manghang-mangha ako ngayon dahil nakapasok ulit ako dito. Siguro'y dahil si Querem mismo ang gumawa at nagprepare ng mga ito!

Nakarating kami sa upper deck ng yate. Sumalubong sa'kin ang isang round table na may table cloth na pula. May kalakihan rin ito kumpara sa normal na round table na nakikita ko. May nakalagay din na mangilang-ngilang pula, puti't dilaw na roses. May mga petals din sa sahig ng yate. Nakapormang puso ang mga ito na kinapapalooban ng mesang naroon.

Natulala ako't hindi makapaniwalang napaluha sa sobrang saya. Hindi pala luha kasi literal na napaiyak ako sa sobrang tuwa, kaba at takot. Tuwa dahil nageffort siya sa maghapon para lang magawa ito. Kaba dahil ito ang kaunahang inaya ako ni Querem sa isang date. At, takot dahil baka pagkatapos ng araw na 'to'y mayroon na namang mangyari at bumalik na naman kami sa umpisa.

Ipinaghila ako nito ng upuan na hindi talaga niya ginagawa noon pa man. Matapos nito'y umupo na rin ito sa upuang katapat ko. Ilang sandali pa'y tinawag nito ang waiter. Dumating ang waiter na may dalang champagne at sinalinan ang dalawang basong nakalagay sa mesa. Nagtaka ako ng ngitian nito si Querem.

Habang ito nama'y sumimangot lamang dito. Nagtatataka akong tumungin sa waiter. At ganoon na lamang ang pagbalantay ng gulat sa aking mukha ng mapagtanto kong si Apollo Villareal ang waiter namin. Bumaling naman sa'kin ito at ngumiti ng pagkatamis-tamis. Lumahad ang kamay nito sa'king harapan.

"Finally, I met you now, Acie!" May bahid ng saya ay nakakalokong ngiti ang nakapaskil sa mga labi nito bago tuluyabg inilagay sa harap ko ang kaliwang palad nito

Akmang aabutin ko ang kamay nito ngunit naunahan na ako ng kamay ni Querem "And I'm her husband, you dumb ass!" Gigil nitong saad bago pinisil ang kamay ng kaibigan

Napangiwi na lang si Apollo. Ngunit kapag kuwa'y binawi na nito ang kamay nito. Ngunit hindi nakatakas sa pandinig ko ang sinabi nito.

"Tsk! So possessive!" Ani nito bago tuluyang tumalikod sa gawi namin at pumasok sa isang pinto na sa wari ko'y kitchen nitong yate.

"Bakit mo naman ginawa sa kanya yun?" Tanong ko rito

"Hmmp! Can't you see? He's hooking at you!"  Seryosong saad nito bago sumimsim ng champagne sa kanyang wine glass

"Hmm, you're the one who made this?" Nakangiting saad ko habang nililibot ang tingin sa buong yate. Maging ito kasi'y may mga bumbilyang nakasabit sa paligid ng buong upper deck. Hindi ko alam kung paano niya nagawa 'to pero napasaya niya ko ng sobra

"Yes, by the help of Apollo." Saad nito bago ngumiti sa'kin at hinawakan nito ang kamay kong nakapatong sa mesa

"Thank you for this! You made me feel so happy!" Tumayo ako't nilapitan siya. Niyakap ko ito at hindi ko pa maiwasang mapaluha

"Shh, don't cry, Acie from now on I'll do my best to be a good husband to you. Promise." Sambit nito bago pinahid ang mga luhang nag-uunahan sa pagtulo dahil sa kasiyahan. Niyakap ako nito ng mahigpit

Sa ilalim ng liwanang ng buwan. Saksi ang mga bituin sa langit sa pangakong binitawan ni Querem. Sana lang ang pangakong ito'y maging totoo. Dahil minsan na 'kong pinangakuan ngunit minsan na rin itong hindi tinupad. Sana lang sa pagkakataong ito'y talagang tutuparin na niya ang sinabi niya.

Bigla na lang naputol ang aming pagyayakapan ng makarinig kami ng tikhim. Sinamaan na lamang ni Querem ito ng tingin bago humiwalay sa yakapan namin. At muling naupo sa mesa. Inilapag na nito ang mga sea foods na main dish. Tila naglaway ako sa sugpong nakita ko.

Hindi ko na hinintay na si Querem ang maglagay ng pagkain ko. Nilagyan ko na ito ng mga spicy sugpo at nilantakan ito. Mayroon ding paella na isa sa paborito kong pagkain. Napatingin ako kay Querem na bahagya pang nakanganga't bakas ang gulat sa mga mata nito. Tumawa na lang ako ng mahina at pinagpatuloy ko ang paglantak sa mga spicy sugpo na nasa plato ko.

"Parang ang takaw mo ata ngayon?" Nagtataka't natatawang saad nito bago kinain ang nasa tinidor nitong piraso ng sugpo

Hindi ako kumibo at itinuloy ko na lang muli ang pagkain ko. Nang masamid ako'y agad kong ininom ang champagne na nasa bote pa! Muli na namang natigilan si Querem sa pagkain at napatitig sa'kin. Maya-maya pa'y tumawa ito. May paghawak pa sa tiyan.

Tumigil lamang ito nang makita niyang nakasimangot na 'ko sa kanya.

Matapos ang ilang oras na pagkain ng dinner at nang dessert na blue berry cheese cake na may melted caramel sa ibabaw at mangilang-ngilang strawberry't mangoes slices. Halos maubos ko na ang buong cheesecake na inihanda para sa amin.  Matapos nito'y nagpahinga lamang kami sandali't inaya naman niya akong sumayaw.

Nakita ko pa si Apollo na may dalang violin. Bakit kaya puro ito ang magsisilbi ngayon? Sa yaman nito? Blinackmail ba siya ni Querem? Hmm, di na mahalaga iyon sa ngayon, ang mahalaga'y masaya kaming dalawa ngayon.

Pumailanlang ang malamyos na musika sa aking tainga. Ang saliw ng violin na nakakadagdag sa ambiance ng pagiging romantic ay mas lalong nagbibigay ng kasiyahan sa'kin. Sa bawat notang inilalabas nito'y mas lalo kong nararamdaman ang kagustuhang mag-kaayos kaming dalawa ni Querem. 

"Can I have this dance?" Tanong nito bago nilahad ang palad sa aking harapan

Kinuha ko ito't tumayo. Nilagay niya ang mga kamay niya sa baywang ko. At ang mga kamay ko'y pinalibot ko sa kanyang leeg. Ang kantang "Fix You by Coldplay" ang tinutugtog ni Apollo. Sa ilalim ng liwanag ng buwan at kinang ng mga bit'win ay pumatak ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan.

Hindi ko inaasahang aabot kami sa ganito. Na magiging ganito kami kalapit sa isa't-isa. Ni sa panaginip lagi kong iniimagine na isang araw tratuhin naman ako ni Querem bilang asawa niya hindi bilang isang laruan lang na kung kailan niya gustong durugin ay dudurugin niya't ipagsasawalang bahala kapag may bago na siyang laruan. Sana lang magtuluy-tuloy na 'to. Napapagod na rin kasi akong tiisin ang araw-araw na lumilipas na hindi niya 'ko tinatapunan ng tingin.

Na nilalampasan niya lang na parang hangin.

Na sasaktan niya kung kailan niya gusto.

"Why are you crying?" Masuyong sambit nito nang mapansing nakatungo ako't narinig niya ang munti kong hikbi

"I'm just happy, Querem. What are we today is such a blessing nor a miracle from above!" Nakangiti kong saad bago pinawi ang mumunting butil ng luhang nagbabadya pang bumagsak

Ngumiti ito ng pagkatamis-tamis ay masuyo nitong inilapat ang mga labi nito sa labi ko. Kasabay rin nito ang pagtatapos ng kantang Fix You. At ang pagputok ng makukulay na fireworks sa di kalayuan.

It happened so fast! I can't imagine that he can do that. The last time I'd remember he carry me like a newly wed couple. He kick the door of the cabin. He pinned me in the door and kissing me hungrily.

I returned it as the same intensity that I could give. He caressed my back while I was currently gripping his hair. Mapagnasang halik ang mga ginagawad ni Querem. Para bang isa itong halimaw na hindi nakakain ng tao sa loob ng maraming buwan. Naglalakbay ang mga kamay nito sa iba't-ibang parte ng aking katawan.

It sends millions of electrifying sensation in my whole body! He nip the skin in my neck that makes me moan. I tilt my head to give him more access. He bite my neck and I'm sure that it leaves a mark but I don't care anymore. The important thing to me now is let this firery sensation out of my body now!

He slowly undress me and starting his sensual strategies. He intimately stared to me and planting soft but full of needs of kisses around my face that makes me scream his name more.  He seductively looked at me while his right hand was caressing my mound while his lips nipping the other one. Saglit itong huminto't tumingin sa akin. Ngumiti ito ng nakakaloko't ipinagpatuloy ang ginagawa nito.

Tanga ako kung sasabihin kong kahit ilang beses na namin itong ginagawa ay wala pa ring epekto ito sa'kin. Hindi pa rin nagbabago yung nararamdaman ko. It feels like it's our first time tho we done it many times before. Same as the first time we do it. Parang sasabog ang dibdib ko sa bilis ng kabog nito.

He lick my belly button and teasingly caress my genital. I tighten the grip in his hair. As I pull some strands of it due to the sensation that I've feel. He slowly undress the last cloth that covers my feminine. And slowly but seductively lick every inch of it.

He expertly lick it while his hands massaging my mounds.

"Que...rem!"

Hindi ko kayang ipaliwanang kung ano talaga itong nararamdaman ko ngayon. Halo halo kasi, e! Hindi ko na mawari kung ano ba ang mas nangingibabaw sa lahat.

"Oh...Querem"

When I reach my boundaries he hurriedly kiss me like there's no tomorrow. Tongue to tongue. Lips to lips. Nipping and sucking! It's really mind-blowing!

Sa sarili naming saliw ng musika kami'y naging isa! Na may sariling ritmo't mga nota. Saksi ang liwanang ng buwan na tumatagos sa maliit na bilog na bintana ng cabin sa pag-iisa ng aming katawan. Tila nakalutang ako sa langit ng dahil kay Querem at kakaibang sensasyong nagaganap ngayon sa kaloob-looban ng katawan ko.

"Querem...I'm so near!"

"Same here, Acie. Let's cross it over!"

After some few minutes of dancing on our own rythm, we both reach the zenith that we chase in the whole time. I feel the hot seeds filling me. We both panting and sweating. Querem grabs the comforter to be our covers in this room that fills with cold breeze coming from the aircon. That I didn't notice that he on it earlier.

Well, my mind is busy with some other things than to notice some things like turning on the aircon.

Tila namumungay na ang mga mata ko sa antok. Parang ang bilis ko naman atang makaramdam ng pagod? Hindi ko na narinig pa ang sinasabi ni Querem dahil para itong naging lullaby sa pandinig ko.

"Acie, kailan kaya tayo magkaka-anak? Gusto ko nang magkaroon tayo ng anak, e. Yung little Acie at little Querem sana."  Ani ni Querem ng may ngiti sa mga labi

Ngunit ng bumaling ito kay Acie ay napangiti nalang ito't napailing. Ginawaran niya ito ng halik sa labi at niyakap niya ito bago tuluyang nagpahila sa antok.

Related chapters

  • I'm Marrying the Worst   Chapter 7: Photographs

    THIRD PERSON'S POVMaagang nagising si Querem subalit hindi pa ito tumatayo o gumagalaw manlang sa kama. Nakaunan kasi sa dibdib nito ang asawa't natatakot siya baka magising ito kapag gumalaw siya. Kaya naman kahit nangangalay at namamanhid na rin ang braso niya'y hindi siya gumalaw. Napangiti siya ng maalala ang nangyari kagabi. Akala ni Querem ay isa iyong panaginip.Hinawi niya ang mga buhok na nakaharang sa mukha ni Acie at pinagmasdan ito. Nilaro-laro niya ang ilang piraso ng buhok nito at inamoy-amoy. Naamoy niya ang mabango nitong buhok na amoy strawberry. Napangiti siya't muli itong pinaikot-ikot sa kanyang mga daliri. Ingat na ingat itong hindi magising ang asawa.Laking pasalamat naman nito't kahit anong gawin niyang laro sa buhok nito'y hindi manlang ito natitinag mula sa pagkakatulog. Tila napagod ito kagabi, a. Muli niya itong pinagmasdan. Hindi mabura-bura sa mga labi nito ng mapagmasdan nit

  • I'm Marrying the Worst   CHAPTER 8: Conflict

    Read at your own risk QWERTY'S POV Nang makarinig ako ng tila nabasag na bagay ay agad akong napatakbo sa pinagmulan nito. Nakita ko si Acie na walang malay at may mga sugat sa kamay, braso, tuhod at binti. Sa di kalayuan ay may sobreng kulay dilaw at may mga litratong nakakalat sa sahig pati na ang isang note. Dali-dali ko namang nilapitan si Acie at tinawag si Apollo. "Apollo! Ready your car we're heading to the nearest hospital!" Nagmamadali kong saad bago pilit binuhat si Acie Narinig ko naman ang pag-start ng makina ng sasakyan at dali-dali kong binuhat si Acie papunta sa back seat. Matapos ko siyang isakay roon ay bumalik ako sa loob ng bahay para isara ito ngunit umagaw sa atensyon ko ang mga litrato kung kaya't kinuha ko rin ang mga ito bago ako pumasok sa back seat ng kotse. Mabilis naman itong pinaandar ni Apollo patungong ospital. Habang nasa byahe'

  • I'm Marrying the Worst   Chapter 9: Coldness

    THIRD PERSON'S POVMakalipas ang ilang araw ay nakauwi na rin si Acie. Ngunit bago ito'y ini-advice ng ng doktor na uminom siya ng ilang vitamins at iwasan ang ma-stress dahil maselan ang pagbubuntis niya't maaari siyang magkaroon ng bleeding kung magpapatuloy ang ganitong estado ng kanyang emosyon. Dumaan sila sa pharmacy at bumili ng mga niresetang gamot. Pati na ng ilang mga prutas. Matapos niyon ay inihatid na nila Apollo't Qwerty si Acie sa bahay ng mga ito.Nang makauwi sila galing ospital ay malinis na ang bahay. Lalung-lalo na ang parte kung saan nabasag ang mga piraso ng vase na nasagi ni Acie noong nakaraang araw. Kung noong nakalipas na mga araw ay masayang umuuwi si Acie rito, ngayo'y mapait na ngiti ang nakapaskil sa mga labi nito mula ng unang tumapak ito sa kanilang bahay. Tahimik rin ito't hindi gaanong nagsasalita. Kung noong nakaraang araw ay puno ito ng saya ngayo'y para itong hangin na dumadaan-daan lan

  • I'm Marrying the Worst   Chapter 10: The Dream

    THIRD PERSON'S POVKasarapan ng tulog nila Acie at Querem ng bigla na lamang managinip si Querem. Ang panaginip nito'y nasa bahay nila. Sa sala mismo. Nakahilera roon ang mga gamit ni Acie. Nakaharap sa kanya si Acie at walang anumang emosyong mababakas rito.Nakatingin lamang ito sa kanya nag blangko. Wala na 'yong dating may ngiti at labis na sayang nagniningning sa mga mata nito. Nakaharap ito sa kanya habang may sinasabi ito."Maghiwalay na tayo. Hindi ko na kayang makasama ka pa! Kung patuloy akong mananatili sa tabi mo'y patuloy lamang akong masasaktan. Ang tanga ko lang dahil nagpakasal ako sa isang katulad mo. Kahit bali-baliktarin man ang mundo ang manloloko'y mananatiling manloloko! Wala ka nang pag-asa, Querem. Now that I've gained my consciousness I realized tha

  • I'm Marrying the Worst   Chapter 11: Life Line I

    QWERTY'S POVNoong nabasag 'yong basong natabig ni Acie sinalakay ako ng labis na kaba. Nanginig ang aking mga kalamnan. Nagsimulang tumulo ang aking mga luha. Nakaramdam ako nang takot na hindi ko naramdaman sa buong buhay ko. Sinimulan kong tawagan ang kakambal ko.Nanginginig kong dinala sa aking tainga ang aking telepono. Matapos ang ilang sandali'y sinagot nito 'yon. Narinig ko pa sa background nito ang tila nagpepresenta."Hello Qwerty, why did you call? I'm in the middle of an important meeting. Did something happened?" Sabi nito noong sinagot ang tawag"W-wala naman, I'm just checking you out if you're okay. I guess you're fine tho?" Sagot ko"Oh, is that so? I'm fine here don't worry. Take care Acie for me. I'd probably home late tonight!"

  • I'm Marrying the Worst   Chapter 12: Life Line II

    QWERTY'S POVMabilis na sumagot ang nasa kabilang linya. Alam kong si Skye 'yon dahil siya lang naman ang nakatoka sa data base ng CDAL! Taon na rin ang lumipas at ito ang unang pagkakataong hihingi ako ng tulong sa mga taong dati kong kasama sa dati kong trabaho. Yes, I'm one of the assassins that loitering in such place. Only few can know who really I am! Not even my parents know my before job.Ang alam nila'y kaya dumami at nagkaroon ako ng sariling pera'y galing sa pera nila. No, definitely not. Galing ito sa mga missions na na-aaccomplished ko. At the age of 15 or 16, I can live all by myself. Dahil kumikita na ako ng million sa ilang missions lang na natatapos ko.Narecruit ako ni Zeus noong 14 years old pa lang ako. Nagpunta siya sa isang taekwando competition noon. At nakita niya kung paano ako makipaglaban. Noong natapos ang awarding at nakahanap siya ng tyempo'y nilapitan niya ko. Binigyan niya '

  • I'm Marrying the Worst   Chapter 13: Let's have a Date

    ACIE'S POVNasilaw ako sa sikat ng araw na tumatama sa mukha ko sa pagitan ng mga kurtina na nagmumula sa labas ng bintana. Iminulat ko ang mga mata ko at napagawi agad ang aking tingin sa alarm clock na nasa bedside table. Ganoon na lamang ang pagrehistro ng gulat sa'king mata nang makita kong alas nuebe na ng umaga. Dali-dali akong tumayo at nagtungo sa banyo para magsipilyo at naghilamos. Sinabay ko na rin ang pagiipit ng buhok.Matapos nito'y dali-dali akong bumaba ng hagdan at iningatan kong huwag madapa dahil sa huling pagbaba ko nagpagulung-gulong ako't namaga ang braso. Kaya naman ingat na ingat ako lalo na't buntis ako. Nang makababa ako'y agad akong nagtungo sa kusina subalit napatigil ako mula sa entrada nito. Paano kasi'y nagkalat ang mga kagamitan pangluluto. Mayroon sa lababo, sa kitchen counter pati na rin sa sahig.Nagkalat rin ang iba't ibang ingredients para sa agahan. May mga hotdogs na

  • I'm Marrying the Worst   Chapter 14: Baby Stuffs

    ACIE'S POVMatapos naming mag-agahan ay agad naman akong nag-ayos para sa aming date. Hindi ko maiwasang kiligin sa isiping inaya niya akong makipagdate sa kanya. Hindi ko alam kung anong naisip ni Querem at inaya niya ako. Alam ko namang ayaw na ayaw nito sa matataong lugar. Lalo na ang mall.Noon kasi'y nagpaalam ako rito na pupunta lang ako sa mall dahil may bibilhin lang sana ako. Nagalit lamang ito sa'kin. Bakit ako pa raw ang kailangang pumunta, e pwede ko naman daw itong ipakisuyo. Kanino ko naman ipapakisuyo, e dalawa lang naman kami dito sa bahay. Hindi nalang ako umimik noon dahil alam kong kapag uminit ang ulo niya'y pag-aawayan na naman namin 'yon.Matapos kong maligo'y pumasok ako sa walk in closet namin ni Querem. Kamuntikan pa 'kong madapa dahil sa maliit na trash bin na nakaharang sa daan. Tiningnan ko 'yon at napansin kong may mga sunog na papel rito. Napakunot na lang ang noo ko sa nakita

Latest chapter

  • I'm Marrying the Worst   Author's Note

    Maraming maraming salamat po sa lahat nang sumuporta sa IMTW!!! Maraming salamat po sa matiyagang pag-iintay nang bawat updates. Ang story po ni Qwerty Dane Tuazon ay on going pa po kaya naman matatagalan pa po bago ko ito maipublished dito.Napakasarap sa pakiramdam na matapos kong muli sa panglwang pagkakataon ang story nila Querem. Kakaibang rollercoaster ride ang nangyari. nagpaiyak, nagpatawa, nagpasaya at marahil nakapagpakilig. Nagtapos man ang kwento nilang dalawa subalit hindi nangangahulugan na mabubura na lang din sila sa alaala.Marami itong iniwan na mga aral na maaaring makapagpabago nang 'yong pananaw sa buhay. Stay safe everyone...sit back and relax marami pang parating na storya...Salamat po sa pagsuporta... hanggang sa muli...-Moonlight_Zero

  • I'm Marrying the Worst   Special Chapter 7: The Chaos (Qwerty and Apollo)

    QWERTY'S POV19.8968° N, 155.5828° WSomewhere in HawaiiKita sa mga ulap ang nagbabadyang buhos ng napakabigat na ulan. Tila ba anumang oras ay nakahanda na itong kumawala. Bagama't nagbabadya ang ulan ay mababakas pa rin ang ganda't malakas na hangin na nagmumula sa dagat Pasipiko. Ang tahimik na cliff ay sandaling mababalutan pala ng kahindik-hindik na tanawin.Nagising ako na tila kakaiba ang pakiramdam. Akmang hahawakan ko ang parte ng batok ko ng mapagtanto kong nakagapos ako sa isang upuan. Nasilaw pa 'ko noong makita ko ng bumbilyang halos nasa gitna nitong kwartong kinalalagyan ko. Sinubukan kong igalaw ang mga kamay at paa ko subalit hindi ko ito maigalaw dahil sa higpit ng pagkakatali ng mga ito. La

  • I'm Marrying the Worst   Special Chapter 6: Happily Married

    QUEREM'S POVLife is like a coffee... full of bitterness without sugarIt's like a book without covers on it. No one can shield you in such timesIt's like a boat with a hole on both sides that makes you sink in any momentIt's like an umbrella with lots of holes in it, you'll be soak in wet and might got fever.It's like a rotten food that make you sickA deep ocean that makes you drown...In short I can't live without her by my side. She's mean everything to me! The moment I saw her wayback grade school, she's stunning! I really love the way she smiled and laugh.

  • I'm Marrying the Worst   Special Chapter 5: Marrying Mr. Overacting

    ACIE'S POVIlang taon na ba? Almost 20 years na rin mula noong maging kumpleto ang pinapangarap kong pamilya. I have this lovingful, caring, handsome and overacting husband. And of course I have 4 lovingful, sweet, kind and caring children.My eldest Eiffel Raine, is now in grade 11. Looks like he's gaining same popularity like his father wayback when we're still studying. He's making name in the showbiz industry under the name of Eiffel Madrigal. Since then that he's being model some clothing line many agencies hooked by his looks and offered contracts.But, then we choose Ms. Breihanna Heather Victoria-Valiente. Wife of Dr. Desmond Valiente, a family friend. Since then his named became an atomic bomb. Always appeared in different magazines, tabloids, broadsheets and

  • I'm Marrying the Worst   Special Chapter 4: Zeillor Meige

    MEIGE'S POVAfter the incident in Mt. Makiling, Ricana and bad breathe friends got one month suspension plus 150 hours community service. Galit na galit si Mrs. Suarez noong nalaman nitong binubully pala ang unica hija niya.Kinagabihan din 'yon ko lang nakita si Zenith na ganoong kaalala. Pinatawag ng adviser namin sila Ricana and the chicken heads. Nagalit ang adviser namin noong malaman niyang ganoon ang ginawa nila rito. Hindi makapaniwala ang guro sa narinig mula kay Elara.Kung hindi lang ako talaga tinuruan ng magandang asal binalibag ko na sa pinakamalapit na puno ang tatlong 'yan! Sarap tanggalan ng anit eh. Ay, hindi ano na lang pala tatanggalan ko na lang ng pilikmata't kilay gamit yung dalawang pisong pinagpatong! Gigil nila ko, e!

  • I'm Marrying the Worst   Special Chapter 3: Zenith bulan

    ZENITH'S POVThird child of Mr. And Mrs. Querem Zanderick Tuazon. Zenith Bulan Alquous M. Tuazon. Currently in 7th grade and now, I'm stuck with this ugly seatmate named Elara Cialle Suarez. She's not that ugly tho.Actually she's pretty. Ayun nga lang kasi ang kapal ng salamin niya tapos bilog pa. Then may karamihan din ang pimples niya sa mukha. Lagi siyang binubully ng kaklase naming si Sneak. Akala mo naman gwapo mukha namang iguana laki pa ng mata!She's my classmate since pre school. And no one wants to be friend with her. I dunno why but, she seems kind and have a big heart. I always see her eating alone. Since pre school I don't have the courage to stand in front of her. I always pretend that I doesn't care at all but, I always find myself lending her a h

  • I'm Marrying the Worst   Special Chapter 2: Paris Laire

    PARIS' POVAside for being the EIC of the current school publication and one of the anchors of broadcasting team, one of my current hobby is drag racing. Mommy and Dada is against with it because it's too dangerous. I know it is but it makes me happy when I drive.Later on, they agreed with my hobby and immediately enrolled me to undergo training. Even Eiffel is a famous drag racer. We both compete through local and international. Before we drive go carts. At noong kaya na namin magdrive ng kotse nagdrive na kami gamit simulator.As usual I was here in our so called office to discuss some errands to do. The sports fest is coming and we need to discuss and plan everything. All of the staffs are here and we're in the middle of meeting someone knocks outside.I opened the door and my eyebrow raised and being in my most strict personality."What are you doing here, Kyros?"I ask him"Vi

  • I'm Marrying the Worst   Special Chapter 1: Eiffel Raine

    EIFFEL'S POVI'm the eldest among the four children of Querem and Acie Tuazon. They've been married for almost 20 years. Paris and I we're both in our teens. She's currently the Editor-In-Chief of our school publication. Also one of the anchors of their broadcasting team. She's really indeed a talented same as me. At my age I've done some big projects both local and international takes.I had the looks of my father. Many says I'm his carbon copy. I had this very annoying classmate slash enemy. She's daughter of Dr. Desmond Valentine, her name was Dionne Xermia. Sounds explainable but, yeah it's her name. Her mom is my current manager in the industry.She's so annoying to the point that she's acting like a bodyguard and shooing all the people whose come near me. She's a

  • I'm Marrying the Worst   Chapter 41: Epilogue

    ACIE'S POVThis is the most awaited day!!! My gosh, hindi ko ineexpect na sa pangalawang pagkakataon ay ikakasal ako... Sa lalaking ni sa hinagap ko'y magiging kabiyak ko pala. Ang buong akala ko noo'y wala nang pag-asa. Na mamumuhay na lang ako sa sakit at sa pagdaramdam. Subalit napakabait ng tadhana at ibinigay nito sa'kin ang matagal ko nang hinihiling.Na ang akala ko lang noon ay ang bukod tanging paraan ay ang paglayo nang tuluyan. Sa loob ng halos walong taon ay may mga oras at panahong sumasagi sa isipan ko si Querem. Na kung ano na bang lagay niya o kung mabuti na ba siya. Kung may iba na bang napupusuan o baka masaya na sa sarili niyang buhay.Hindi naging madali ang lahat. Nasira ang samahan sa pagitan namin. Nawalan kami ng unang supling subalit sa panahon

DMCA.com Protection Status