Hello po. Sana magustuhan niyo ang kwento na ito. Hehe
Umagang umaga pa lang, may panibago na namang balita ang kumalat tungkol sa pagkakawala ni Kate sa trabaho.“Huwag kayong dumikit sa kaniya baka magaya kayo kay Kate.” Rinig ni Lilibeth na sabi ng iilan.“Mukhang malakas siya sa boss. Baka mamaya e nilandi rin niya si sir Aidan para mapasunod sa gusto niya.”Kinabahan si Beth. Kahit kailan, hindi pa nangyayari sa buhay niya na may nawalan ng trabaho dahil sa kaniya.Agad siyang tumikhim at naglakas loob na lumapit sa isang staff para magtanong ng dahilan.“E-Excuse me,” agad na napatalon sa gulat ang babaeng staff.“M-Ma’am?”“May I know kung anong nangyari kay Kate? May alam ba kayong dahilan bakit siya nasisante?”“N-Narinig ko lang po ma’am na dahil daw sa inyo. Dahil nakasagutan niyo daw po siya kahapon.”Kumunot ang noo niya at agad na pumasok sa isipan niya si Lucio—ang asawa niya.‘Siya ba ang may gawa nito? Sinabi ba ni sir Aidan sa kaniya ang nangyari kahapon?’“S-Sige po ma’am,” takot na takot na sabi ng staff at nagmamadalin
They barely talked because Lucio dragged his wife away from his nephew.Napakuyom ng kamao si Joliever. “Uncle, sandali lang!”Tumigil ang dalawa sa paglalakad.“Huwag ka namang bastos. Hindi pa kami tapos mag-usap ni Beth.”Bayolenteng nilingon ni Lucio si Joliever.“Anong sinabi mo?”“Nag-uusap pa kami ni Beth. Wala na ba siyang karapatan na kausapin ako? May hindi pa kami nari-resolbang problema.”“Karapatan?” sarkastikong tumawa si Lucio. “Anong karapatan ang sinasabi mo? Baka nakakalimutan mo that I am her husband!”“She was my girlfriend. She dumped me to jump to you. She left me suddenly kaya may karapatan ako para hingin ang rason bakit niya ako nagawang lokohin.”Bahagyang kinabahan si Beth nang bigla siyang bitawan ni Lucio para lumapit kay Joliever.“Indeed. She WAS your girlfriend so back off dahil hindi ko mapapalagpas ang kapalastanganan mo kahit pa pamangkin pa kita.”Napalunok si Joliever sa lamig at talim ng mga salitang binitawan ng uncle niya.Naglakad na paalis si L
Napanguso si Beth habang nakatingin sa kaniyang paligid.Maraming babae ang nakatingin sa table nila dahil sa asawa niya. First time din nilang kumain ng sabay ngayon.Lumalayo kasi siya lagi kay Lucio dahil ayaw niya sa pakiramdam na madikit siya dito.Yung puso niya ay biglang kakabog sa kaba, tapos naiintimida siya minsan.“S-Suotin mo ang coat mo.” S-Sabi ni Beth dahil kaya sila pinagtitinginan dahil sa katawan nitong bumabakat pa rin sa polo na basa ng ulan.“Are you jealous na pinagtitinginan nila ang asawa mo?” may mumunting ngiti sa labi ni Lucio habang sinasabi iyon.It’s his random banat for his Gen Z wife.Mariing kinagat ni Beth ang labi niya. “H-Hindi. Para lang hindi ka sipunin.”Tumango si Lucio nang pumalpak ang banat niya. Tumikhim siya para itago ang kahihiyan na ginawa.Matapos nilang kumain, humupa na rin ang malakas na ulan.Umuwi na sila at si Beth ay agad na humilig sa bintana ng sasakyan.Nagkunwari siyang tulog tulugan lalo na’t ramdam niya ang paninitig ni Luc
Kinarga ni Lucio si Beth para ibalik sa kwarto nito. Tahimik lang si Beth at hindi siya nagsasalita. Masiyado pa ring masakit para sa kaniya marinig ang lahat ng iyon galing sa ama niya. Nang makapasok sila ng kwarto, unang nakita ni Lucio ang malaking unan na hugis hotdog. Bumaba si Beth mula sa pagkakahawak niya at gumapang sa kama. Nakita niya kung paano yakapin ni Beth ang unan na yun, na para bang iyon ang comfort zone niya kapag siya ay malungkot. Sa hindi malamang dahilan, nakaramdam siya ng pagkainis sa unan. Para gusto niya tuloy kunin iyon ay ibalagbag then sunugin. ‘Kahit unan kinaiinisan ko na. Nababaliw na siguro ako.’ Sabi ni Lucio sa isipan niya. Umupo siya at tinitigan si Beth na hindi na umiiyak ng husto pero may mga mumunting luha pa rin sa mga mata. Si Beth naman, nakatitig siya kay Lucio. Hindi niya mabasa ang mga iniisip nito. Kanina, para siyang bata na hinihele ng isang mature na tao. Ngayon lang siya nakaramdam nito dahil ngayon pa lang rin naman siya
Nakahawak si Max sa pisngi niya habang hinihintay na matapos si Lucio sa kabaliwan nito.Hindi niya aakalain na may kaibigan siyang parang kinulang sa buwan. Napabuntong hininga na lang siya.Dalawangpung minuto pa lang siya sa opisina pero pakiramdam niya ay masisiraan na siya ng bait.Lalo pa’t maya-maya ay naririnig niya ang mahihinang pagtawa ni Lucio.“Sir,”Sabay silang napatingin kay Regar.“Nandito po ang pamangkin ninyo. Gusto niya po kayong makausap.”Kumunot ang noo ni Lucio.“Papasukin-"/ “UNCLE!”Hindi na natuloy ni Lucio ang sasabihin niya dahil biglang pumasok si Joliever.Sumeryoso ang mukha niya nang makita niya ang pamangkin, malayo sa mukha nito kanina na ngumingiti sa pictures ni Beth.Yung mga taong nakakakilala kay Lucio ay binansagan siya bilang isang great tycoon na matinik pagdating sa negosyo.Ang awra nitong pinapakita ngayon kay Joliever, ay ang Lucio na hindi mabasta basta ninuman.Na oras magtagpo ang paningin niyo ay mangingisay ka na lang sa nginig at ta
Sa presinto, naroon si Sr. Floreza, Roviech Floreza ang eldest son, si Asha Floreza ang asawa ni Roviech at ina ni Joliever at si Loreen Floreza, ang second daughter.Lahat sila ay pamilya ni Lucio. Agad na kwinelyuhan ni Roviech si Lucio dahil sa ginawa nito sa kaniyang anak.“Hayup kang bastardo ka! Bakit mo yun ginawa sa anak ko?”Ngumisi si Lucio. Kahit kailan, wala siyang kaamor-amor sa pamilya niya. Bata pa lang siya, palagi na siyang outcast at laging binubully ni Roviech lalo’t anak siya ng ama niya sa isang pagkakasala.“Dapat lang yun sa anak mo! He dared to slander my wife in my face. Sa tingin mo papayag ako na gawin niya yun?”“Sinuntok mo ang anak ko dahil sa babaeng yun? Your wife is cheap para sirain mo ang mukha ng anak ko!”“Anong sabi mo?” Kwinelyuhan rin ni Lucio ang kapatid niya.“Tumigil na kayo!” Ang sabi ni Sr. Floreza.“No dad! Itong bastardong ito, gustong patayin ang anak ko.”“Do I have to repeat myself? Roviech! Lucio! Bitawan niyo ang isa’t-isa!”Hindi n
Nakauwi na sila sa bahay nila. Busy si Beth sa paggamot ng mga sugat ni Lucio sa kamay.‘I wonder kung gaano kasira ang mukha ni Joliever para magkaroon siya ng sugat gaya nito,’ napapatanong siya sa sarili niya dahil sa sugat na nakita niya sa kamao ni Lucio.Hindi na siya nakakaramdam ng takot o ano pa man sa asawa niya. In fact, bahagyang gumaan ang nararamdan niya dito unlike no’ng una.Na para bang nawala na yung malaking pader na nakapagitan sa kanila.“Huwag ka ng makipag-away dahil sa akin sa susunod.”Kumunot ang noo ni Lucio. Kanina pa tumatambol ang puso niya dahil inaalagaan siya ni Beth tapos biglang magsasalita si Beth ng ganoon.Nawala tuloy ang ngiti sa mukha niya.“Okay kung ititikom din nila ang bibig nila.”Nakagat na naman ni Beth ang labi niya. ‘Bakit pa niya kailangan makipag-away para sa akin? Hindi naman niya ako mahal. Naaawa lang naman siya sa'kin. Kailangan pa ba niyang dumaan sa lahat ng yun? Bakit niya ba ito ginagawa?’Kung ano-ano ng iniisip niya kaya yun
Nagluto si Beth para sa asawa niya. Iba’t-ibang putahe ang ginawa niya.Dahil nag-enjoy siya sa kaniyang ginagawa, nakalimutan niya yung kahihiyan na naramdaman niya kanina.Nang patapos na siya, lumapit na ang isang katulong sa kaniya para tulungan siya. “Ma’am, t-tulungan ko na po kayo.”“Ah sige po… Pwede bang kayo na lang ang magtatapos nito? Maliligo lang muna ako.”“Opo ma’am.”“Salamat po ate..” Pagkatapos niyang ihabilin sa katulong ang lahat, nagmamadali na siyang pumunta ng kwarto niya para makaligo.Habang nasa ilalim siya ng shower, bigla niyang naalala yung biglang paglapit ng mukha ni Lucio sa mukha niya kanina.Namula siya at na-conscious dahilan kung bakit bawat kasulok-sulukan ng katawan niya ay sinabunan niya ng mabuti.Hindi rin niya pinalampas ang bibig niya. Limang beses siyang nagtoothbrush at halos ubusin na niya ang isang bote ng mouth freshener niya.Nang matapos ay napatingin siya ng mukha niya sa salamin. “Anong ginagawa mo Beth?”Ilang beses siyang kumurap a
“Tabi nga!” Sabi ni Nice at binangga pa niya ang balikat ni Bernardo.Nanlaki ang mata ni Bernardo. No’ng una, napapalagpas pa niya na natataasan siya nito ng boses pero ngayon, sobrang pambabastos ang natanggap niya kay Nice.“WALANGHIYA KA!” Hinablot niya braso ni Nice at sinampal.“BERNARDO!” Sigaw ni Merna at dinaluhan ang anak.“Wala kang utang na loob ah!”“Bernardo, hindi… Hindi sinasadya ni Nice ito. Patawad! Patawad!”“Pagsabihan mo yang anak mo Merna. Hindi ko nagugustuhan ang tabas ng dila niya ngayon.”Umiyak si Nice at yumakap sa mama niya. Ngayon lang siya napagbuhatan ng kamay ng ama niya.Umalis si Bernardo para makahinga. Hindi na niya maintindihan ang sarili niya, ilang araw na.Kung saan wala na si Beth sa bahay niya, saka pa niya ito naalala. Kanina, hindi niya sinasadya na banggitin ito sa harapan ni Nice.Dapat matuwa na siya kasi wala na yung bunga ng pagtataksil ng asawa niya sa kaniya niya pero heto at pakiramdam niya may kulang sa bahay niya, may kulang sa bu
No’ng may nangyari kay Joliever at Leah, agad na umalis si Leah ng hotel kung saan sila nagsiping dalawa.Kapwa sila lasing ni Joliever, ni hindi niya alam ano ng mga pinaggagagawa niya.No’ng magising siya, agad siyang umalis na hindi man lang tinignan kung sino yung lalaki sa kama na katabi niya natulog. Clearly, that was a one night stand.Kilala niya si Joliever dahil isa itong Floreza. At nakikita rin niya ito minsan sa labas ng trabaho niya dahil nobyo ito ng ma’am Beth niya.Habang kapwa nila pinagsaluhan ang init ng gabing iyon, wala sa sarili si Leah at nagpadala lang sa sarap na tinatamasa nila. Wala sa isipan niya na si Joliever e may nobya.Noong magising siya, umalis siya kaagad. Nakalimutan rin niya ang ibang detalye no’ng gabing yun. Basta ang alam lang niya, she had sex with someone she met in the bar.Hanggang sa nagkaroon ng issue si Beth, nahulihan itong may kasama sa isang hotel room at yun ang husband niya ngayon na si Lucio Floreza.Nang magsimula ng maging malapi
Messy bun, loose shirt, and days of sleepless night. Napilitan si Loreen na lumabas ng kwarto niya para puntahan si Nice.Naabutan niya ito sa isang bar na nag-iinom at nagsasayaw.Kumuyom ang kamao niya. She was being notified kung ilang panggagasta ang ginawa ni Nice sa loob ng isang araw.Pumasok siya na galit na galit.Hinawakan niya ang kamay nito at hinila palabas.“Mag-usap tayo!”“LOREEN! ANO BA?!”Hinarap niya si Nice. “Nice, bumili ka na naman ng panibagong sasakyan.”“Kasalanan ni Beth. Sinira niya ang sasakyan ko kaya wala akong choice kun’di bumili ng bago.”“Alam mo ba kung ilang pera na ang nagastos mo? Magdahan-dahan ka naman at baka mapansin ni dad, malalagot ako.”Nainis si Nice. Hindi niya gusto itong pinapangaralan siya.“Pwede ba? Huwag mo ‘kong pagsabihan. Baka nakakalimutan mo Loreen na hawak ko ang buhay mo. Oras kumanta ako sa ginawa mo kay Rainah, patay ka.”Halos manginig si Loreen sa galit kay Nice. Palagi na lang siya nitong tinatakot and she cannot even do
Habang pauwi si Lucio at Regar, magkatext silang dalawa ni Beth.Lucio: Wala ka bang ipapabili pag-uwi ko?Beth: Hmm… nagluto kami dito so wala akong cravings na iba.Lucio: Ako, hungry (:Beth: Bilisan mo na umuwi para makakain ka na. May gusto ka bang ipapaluto? Baka pwede pa namin mahabol.Lucio: May gusto akong kainin pero hindi naluluto :DNakangiti na siya habang nakatingin sa cellphone niya.Si Beth naman e namumula. Pakiramdam niya e alam na niya ang sasabihin ni Lucio.Beth: Should I take a bath now?Nakagat ni Lucio ang labi niya para pigilan ang kaniyang pagngiti.Nang tumingin siya sa unahan, nahuli niya si Regar na nakatingin sa kaniya mula sa salamin.Tumikhim siya sabay ayos ng upo.“Si Aidan, nagtext…” Sabi niya.Tapos naalala niya, bakit pala ako nagpapaliwanag?Lucio: Wife, ikaw ah… inaaya mo ‘ko.Si Beth na nakabasa ng message na yun e agad namula na para bang nagkaroon siya ng allergy reaction.Pinagsingkitan tuloy siya ng mata ng mother-in-law niya.“Bakit ka kinik
Pinanood ni Lucio si Roween kasama ang kaniyang mga tauhan na nagcheck out palabas ng hotel ni Aidan.Alas otso na gabi, at aalis ito para bumalik ng Englad.Ginawa niya ang lahat ng sa tingin niya ay dapat niyang gawin.Kahit sabihing walang banta si Roween sa buhay ni Beth ngayon, hindi pa rin siya papakampante lalo pa’t pansin niya na nagkakaroon ng kakaibang interes ito sa asawa niya.Sunod-sunod ang sasakyan na umaalis.Napatingin siya sa phone niya nang makitang tumunog iyon…Aidan is calling….Agad niya yung sinagot.“Is this your doing?”“Ang?”“Nagcheck out si Roween Mackeleev ngayon lang. Ikaw ba ang dahilan bakit siya umaalis?”“May business siya sa England.”“What did you do?”“I just told him na buntis si Rainah. Kaya aalis siya to hunt the man na nakabuntis sa asawa niya.”Natahimik si Aidan.“Pakiramdam ko, ginawa mo itong lahat ng ito para malayo siya kay Beth.”Mahinang natawa si Lucio. “Hindi ka naman nagkamali doon.”Napailing na lang si Aidan at pinatay ang tawag…S
“Dad oh,” sabi ni Ten sabay abot ng panyo niya kay Manzo.Hindi niya alam kung matatawa ba siya o hindi dahil kanina pa ito walang humpay sa pag-iyak.“She knew, right?” tanong ni Manzo na malalaki ang butil ng luha sa mga mata.Ngumiti si Ten at tumango.“Alam na niya yata kung ano ang ibig sabihin ng ayah. Sinabi siguro ni Lucio.”Tumingala si Manzo, sobrang saya niya na halos hindi niya alam anong sasabihin niya.“Dapat sa Sabado, lahat ng pagkain na lulutuin e masarap. Dapat lahat ng makikita ng anak ko ay maganda sa paningin niya. Dapat magustuhan niya ang bahay ko, Ten. Gusto kong maging perpekto lahat.”Ngayon pa lang, kita na ni Ten kung gaano kasaya ang father-in-law niya.“Opo dad. Ako na bahala doon.”Masaya siya. At least, sa kanilang dalawa ng father-in-law niya, may isa ng unti-unting naghihilom sa sakit sa pagkamatay ni Atisha.Samantala, umiiyak si Beth habang nasa loob siya ng elevator.Walang sinabi si Manzo na siya ang ama nito, pero sa nakikita niyang reaction kanin
Nanlalaki ang mata ni Beth habang nakatingin siya kay Manzo. Hindi siya makapaniwala, hindi niya alam anong sasabihin. Paano? Bakit? Bakit nandito si ayah sa harapan ko? Iyon ang gumugulo sa isipan niya. Yung puso niya, halos lumundag na sa sobrang tuwa, sa galak, at lungkot. Para bang nangungulila siya sa taong nasa harapan niya. Hindi niya maintindihan ang sarili niya. “BITAWAN NIYO KO!!!” Napatingin siya sa harapan nang sumigaw si Nice na ngayon ay hawak hawak ni Ten at Rock. “Are you okay?” nag-aalalang tanong ni Manzo sa kaniya kaya napabalik ang tingin niya dito. Tumango siya ngunit nakita niya ang dugo sa gilid ng noo nito. Labis siyang napasinghap at natakot. “A-Ayos lang po kayo?” nag-aalala niyang tanong. Tumango si Manzo. “I am fine. How about you? Nasaktan ka ba? M-May sugat ka ba?” maririnig ang pag-aalala sa boses ni Manzo. Agad na umiling si Beth dahil ayos lang naman siya. Mas nag-aalala pa siya sa kalagayan nito pagka’t ito ang natamaan no’ng bato ni Nice
Pagdating ng bahay, halata pa rin sa mukha ni Beth ang pagkabigla.Lucio is watching her reactions.“Wife, can you tell me what’s on your mind please…” medyo may pag-aalala sa boses niya.“Kasi hubby, hindi ko alam anong iri-react ko. Possible ba talaga? Paano mo naisip yun? Kailan pa?”Huminga ng malalim si Lucio. Lumapit siya kay Beth, kinuha ang kamay nito at dinala siya sa sofa.Nang umupo siya, pinaupo niya si Beth sa kandungan niya at ang kamay niya ay nakapulupot sa maliit nitong bewang.“Sa Dubai pa lang. Nagtataka ako bakit ka niya pinapatawag ng ganoon. Ayah is dad in different language. Pero hindi sumagi sa isipan ko na baka anak ka niya dahil akala ko that time e ama mo yung walang hiyang si Bernardo.”Sumandal si Beth kay Lucio. Ang lakas ng tibok ng puso niya.‘Kaya ba magaan ang loob ko sa kaniya?’‘Hinanap ba niya ako? Ako ba ang sadya niya sa Dubai?’Sa mga kaisipang yun, mas lalo siyang kinabahan.Sobrang lalim ng iniisip niya…Si Lucio naman sa likod, nagsisimula nan
“Lucio,” unang banggit pa lang ni Roween ng pangalan ni Lucio ay ramdam na ng lahat ang kilabot dahilan ng kanilang pagtigil.Kung pwede lang pati ang paghinga ay tinigil na rin nila.“Roween Mackeleev,”Ngumisi si Roween sa kaniya. “Hindi ko aakalain na asawa mo si Beth.”“Yes, she is my lovely wife.” Walang kurap na sabi ni Lucio. “And I’m willing to do everything to protect her.” Aniya na iba ang gustong ipahiwatig kay Roween.Tumingin si Roween sa sasakyan niya kung saan naroon si Beth.“She’s fragile, nararapat lang na protektahan ang kagaya niya.”Mas lalong naging seryoso ang mukha ni Lucio. Hindi niya gusto ang naririnig niya.“Anyway, hindi ako naghahanap ng gulo. I am here to get my daughter.” Sabi ni Roween sa kaniya. “But I cannot find her.”“What do you mean?”“Tinaguan niya ako. Nilayasan. Now, I couldn’t locate her.”‘It’s expected na tinaguan siya ni Rainah pero nakapagtataka na hindi niya ito malocate.’ Sabi ni Lucio sa isipan niya.“Spare me with some of your time, Lu