DON JUANITO's pov Hindi ako nagkamali sa pag-pili kay Natasha. Pati ang ina at kapatid nito ay may mabuting puso. Hindi gahaman sa pera at kapangyarihan. May matirhan lang sila kahit maliit, may makakain sa araw-araw at magkakasama ay kuntento na ang mga ito. Nakangiti akong bumalik sa aking swivel chair at kinuha ang baso na may lamang alak at sinimsim iyon. Isang buwan o dalawang buwan hahayaan ko muna na isipin ni Natasha na katulong talaga siya dito sa mansion, Ayokong biglain ang dalaga. Importante ay pumirma siya sa kontrata na pinapirmahan ko sa kanya kanina. Wala na siyang magagawa pa at hindi na makakaatras sa gusto kong mangyari. Nasa ganoon akong ayos ng biglang bumukas ang pinto ng aking opisina at niluwa ang aking apo na nanlilisik ang mga mata ng tumingin sa akin. Hindi ko iyon pinansin bagkus ay isang matamis na ngiti pa ang aking binungad sa kanya. “Apo! What brings you here at this hour? Do you need something?” “Stop the act old man. Your gues
“What are you doing here?” Malamig at galit na tanong niya. Napalunok naman ako. Jusko! Bakit galit siya? Inaayos ko lang naman ang kama niya at tatawagin ko lang naman siya para kumain! Saka ang aga-aga galit agad siya? Mukhang tama nga ang hula ko na pinag-lihi siya sa sama ng loob! Narinig ko ang pag-lalakad nito at ngayon ay ramdam ko na ang kanyang presensya sa aking likod. Pinakikiramdaman ko lang naman siya, Saka ayoko humarap sa kanya! Nagkakasala ang mga mata ko! “I'm asking you, woman!! Answer me!!” “Ay tangina mo!” Gulat na sambit ko ng bigla na lang siyang sumigaw. Nang mapagtanto ko ang aking sinabi ay napahawak ako sa aking bibig. Patay.. “What did you say?! You're cursing me?!” Napapikit na lang ako dahil halatang halata sa boses nito na galit na galit siya. Dahan dahan naman na akong humarap dito. Sumalubong sa akin ang nakakatakot na awra ng boss ko. Salubong na salubong ang makapal nitong kilay. “Get out!!” Muli na naman niyang sigaw. S
Third person point of view Nang mawala sa paningin ni Don Juanito ang dalagang si Natasha ay doon lang ito pumasok sa silid ng kanyang apo. Galit na nilapitan niya ito at walang sabi sabi na hinampas ng tungkod na hawak. “Ouch! What was that for? Old man!?” Angil ni Giovanni dahil masakit ang ginawang iyon ng kanyang lolo. “Wala ka na talagang respeto na bata ka! Bakit mo pinagsalitaan ng ganoon si Natasha ha!” Galit na sigaw ni Don Juanito. Gigil na gigil ito sa kanyang apo, pinipigilan lang nito ang sarili. Kanina pa ito sa labas ng kwarto ng apo, noong una ay masaya pa ito at nangingiti dahil nagkakausap ang dalawa at naririnig niya ang malakas na sigaw ni Natasha sa apo, pero biglang naglaho ang ngiti niya ng marinig rin ang sigaw ng apo at ang masasakit nitong salita. Hindi akalain ni Don Juanito na ganito na pala talaga ang ugali ng kanyang apo. Hinayaan muna nito ang sarili at hindi pumasok sa kwarto. Ayaw ng matanda na marinig ng dalaga ang mga sasa
Samantalang si Giovanni naman ay abala pa rin sa kanyang pagbibihis habang iniisip ang mga sinabi ng kanyang Lolo. Susundin muna niya sa ngayon ang nais ng kanyang lolo para matahimik ito, Pero kikilos pa rin siya ng palihim para magawa ang iba niyang plano. Katulad ng pagpapabaksak sa mortal niyang kalaban na si Logan Acosta. Ang grupo nito ang laging humahadlang sa mga deliver nila ng epektos sa mga karatig probinsya. Lahat ng importanteng operasyon nila ay pumapalpak dahil sa Dragon Bloods Mafia Organization na pinamumunuan ni Logan Acosta. Kailangan niyang kumilos para hindi na maulit ang ginawa nitong pang-aagaw at paninira sa mga delivery nila. Pati ang mga negosyanteng bibili at makikisosyo sana sa kanila ay pinatay ng hayop na lalaki para wala silang mapakinabangan. Ang iba naman ay inagaw nito para mas lumakas ang grupo nila. Malaki na rin ang nawawala sa kanilang pera dahil sa pananabonatahe nito. Hindi makakapayag si Giovanni na may pumalit sa pwesto niya s
NATASHA'S POV Pag-karating ko sa mansyon sinalubong ako ni Kuya Larry. Kitang-kita sa mukha nito ang pag-aalala. Nagtataka naman ako dahil pati ang mga guards na nasa labas ay tila nag-aalala din. Para silang natanggalan ng tinik sa kanilang lalamunan ng makita akong papasok sa single gate kanina. Anong nang-yayari? “Saan ka nang-galing binibining Natasha? kanina pa nag-aalala sa ‘yo si Don Juanito. Kanina ka pa niya pinapahanap.” Iyon agad ang binungad sa akin ni Kuya Larry ng makalapit siya sa akin. May kung anong guilty naman akong naramdaman mukhang napag-alala ko pa si Lolo J. “Pasensya na kayo kuya Larry, lumabas lang po ako saglit para maglakad lakad at makapag-isip isip. Nasaan po ba si Lolo J?” “Nandoon sa kanyang opisina, Puntahan mo na at kanina ka pa no‘n hinihintay.” Tumango naman ako bago mabilis na naglakad patungo sa hagdan para umakyat at pumunta sa opisina ni Lolo J. Nang makarating ako sa tapat ng pinto ay bumuntong hininga muna ak
"Let's talk" Napataas naman ako ng isang kilay. “Tungkol saan?” “About earlier.” Mabilis niyang sagot. Bumuntong hininga ako. “Sige, doon na lang tayo mag-usap sa may gazebo niyo.” Ayokong marinig nila mama ang sasabihin ng boss ko, Baka ano ano na naman ang sabihin. Baka maliitin na naman kami tapos marinig nila mama at masaktan. Nako! Makakatikim talaga sa akin ang lalaking ‘to. Malakas pa naman akong manuntok at manipa. “Alright, Let's go ther—” Hindi natapos ni Giovanni ang sinasabi ng biglang sumingit si mama. “Anak, sino ba iyang kausap mo at ang ta—Ay, Sir kayo po pala. Goodafternoon po.” Nahihiyang sabi ni mama bago bahagyang yumuko. “Good Afternoon din po.” Gulat akong bumaling sa lalaki dahil sa magalang nitong pagbati sa mama ko. Tinaasan ko pa siya ng kilay. Bakit ang bait ata ng timawa na ‘to? Bigla ring naging maamo ang mukha. Parang kanina dinamay pa niya ang mama at kapatid ko sa pang-huhusga! Anong masamang hangin
NATASHA's pov KINABUKASAN maaga akong bumangon para makapag asikaso at pumunta sa mansyon. Magaan ang aking pakiramdam dahil sa nang-yari kahapon. Ang sarap din ang cake na binigay ng Boss ko. Tuwang tuwa ang bunso kong kapatid dahil ngayon lang kami nakatikim ng mamahalin na cake at sobrang sarap pa. May tira pa nga at nilagay nila mama sa Ref para may pang himagas daw sila. Nakakatuwa at ang sarap sa pakiramdam kapag nakikita mong masaya ang pamilya mo. Nakaka-ganado mag-trabaho lalo. Nakangiti akong nagtungo sa mansyon at katulad kahapon naabutan ko si Lolo J sa dining area habang nagbabasa ng dyaryo. “Goodmorning Lolo J!” Masayang bati ko dito. Binaba naman nito ang hawak na dyaryo at nakangiti akong binalingan. “Goodmorning Iha, mukhang maganda ang gising mo. May nang-yari ba?” Lumawak ang ngiti ko bago lumapit kay Lolo J. “Opo, Lo. meron.” Mahina kong sabi. “Talaga, ano naman iyon, Iha? Pwede ba malaman ni Lolo?” Nakangiting tanong nito. “Lolo,
NATASHA's pov TAHIMIK lang ako habang nakatingin sa labas ng bintana ng kotse ni Sir Giovanni. Papunta na kami ngayon sa Venice Luxury Condominium. “Natasha.” Biglang tawag ng boss ko sa aking pangalan kaya mabilis akong bumaling sa kanya. “Bakit Sir?” “Are you sure you know how to take care of a sick child?” Mahinahon niyang tanong, sumulyap pa siya sa akin sandali bago binalik ang atensyon sa unahan. “Oo naman Sir, ang kapatid kong bunso kapag nagkakasakit iyon ako ang nag-aalaga." “Good, Ikaw ng bahala sa kapatid ko. Sinabi sa akin ni Butler Chen na ayaw daw nitong kumain at uminom ng gamot. May sakit na nga spoiled brat pa rin. Sana magawan mo ng paraan na makakain siya kahit konti at makainom ng gamot.” Kapatid? May kapatid pala siya? Biglang sumagi sa isip ko iyong batang babae na nasa malaking picture frame. Iyong batang babae na mukhang manika! Kahit nag-aalinlangan akong tanungin siya ay naglakas loob ako. “Yung sinasabi mo bang kapatid, Sir ‘yung
GIOVANNI'S POV “Hubby, busy ka?” Lumingon ako sa aking asawa. “Not really, why?” Malambing kong sagot na siyang kinalawak ng ngiti nito. Actually, may importante akong binabasa na documents para sa isang project ng kompanya. Mahalaga iyon pero mas mahalaga ang asawa ko. Simula ng malaman kong buntis si Natasha pinili ko ng dalhin ang trabaho ko dito sa mansyon at napunta lang ako sa kumpanya kapag may meeting o importanteng kliente. “Uhm, can you make a pizza? I want a homemade pizza, hubby..pretty please?" I smiled and nod saka tumayo para lapitan siya at gawaran muna ng halik. “Alright, gagawa ako ng pizza for you. what flavor do you want?” Nangislap naman ang mga mata nito. “Beef mushroom pizza hubby, with hot sauce ah?” Parang bata nitong sambit. “Okay, I'll make you a pizza, just wait for me here.” “Okay!” Lumabas na ako ng kwarto namin at nag tungo sa kusina para gawin ang request niyang pizza. Iba pala talaga ang mood ng isang buntis.
“I'm sorry again.” “Ssshh, stop crying, It's over. This time sigurado na ako na tapos na ang lahat. Mamumuhay na tayo ng maayos at masaya.” Tumango tango naman ako. “Dad talk to mom later, we need to go to the hospital, She has a gunshot, she was also pale.” Seryosong singit ni Ares. Doon lang bumalik sa aking isip na may tama nga pala ako ng bala. “Shit.” Mura ni Hubby saka mabilis na tumayo saka binuhat ako pa bridal style. Pagkalabas namin ng kwartong iyon nandoon pala si Kiel at Sean naghihintay at nagbabantay. “Let's go! May tama ng bala ang asawa ko, kailangan madala agad siya sa hospital.” Mabilis na sambit nito at nagmamadaling naglakad. Nakasunod naman sila sa amin. Pagkarating sa labas ng bahay naabutan namin na nakikipag bangayan si Rose kay Ellaine. Hindi pa rin pala tumitigil ang babae, habang si Giselle nakatalikod sa kanilang dalawa at tila may hinahanap sa loob ng sasakyan. Dumeretso naman si Kiel at Sean sa pwesto ng mga ito habang ka
PAGKARATING sa kwartong pinag dalhan sa akin kanina ay walang pakundangan akong tinulak sa loob ng dalawang lalaking may hawak sa akin, napaluhod ako at napangiwi dahil malakas iyon, isabay pa na nagsisimula na ako makaramdam ng panghihina dahil sa tama ng bala. Shit! “Now, let's start.” Agad akong napalingon kay Ellaine na sumunod din pala agad sa amin. Nakangisi ito habang hawak hawak ang isang latigo. Napalunok ako. Delikado ito. May tama ako ng bala at nanghihina na, baka hindi kayanin ng katawan ko ang gagawin sa akin ng demonyong ito! Baka tuluyan ng bumigay ang katawan ko, hindi biro ang dugong nawawala sa akin. Hubby, nasaan na kayo? Sana makarating kayo sa tamang oras. “Scared? Siguradong sa gagawin ko hinding hindi kana makakatayo pa at makakatakas! Papahirapan kita hanggang sa unti unti ng bumigay ang katawan mo at maging dahilan ng kamatayan mo! Ibabalik ko sa ‘yo ang lahat ng ginawa mo sa akin!” Galit nitong turan sabay taas ng kamay na may hawak n
“Sige na anak, baka maabutan pa tayo ng mga tauhan ni Ellaine dito. Tumalon kana anak, be careful ok? I hope you can do the first mission I gave to you, son. I believe in you, Go!” Hinarap kona siya sa bintana, kumapit ito sa magkabilaang kahoy saka lumingon sa akin. “I will do what you gave me on my first mission mom, I will not dissapoint you, I will hide and they will not find me. I will also call dad.. but please mom, promise me you will be ok and you will follow me. Alright?” Seryosong turan nito pero nakikita ko ang pangingilid ng luha sa kanyang mga mata. My baby is big boy na talaga. “I will son, go now baka dumating na ang mga kalaban. Mag-iingat ka ha?” “Yes, mom.” Bago siya tumalon ay ginawaran ko muna ito ng halik sa ulo. Maging ligtas lang siya ay mapapanatag na ako. Ilang sandali pa tumalon na ito, nakahinga ako ng maluwag dahil safe ang pagkakabaksak niya. Tumingala siya sa akin na siyang sinagot ko naman ng tango. Tumakbo na it
Ngayon naiintindihan kona si Hubby. Ito ang sinasabi niyang napapansin niya kay Rachel parang may kakaiba. Iyon pala ang babaeng business partner na naman niya ay walang iba kung hindi si Ellaine! Napaka laking katanungan ang nasa aking isip. Papaano siya nakaligtas? Mali lang ba ako ng nakita? Sino ang tumulong sa kanya? Marahas niyang binitawan ang aking buhok saka iyon inayos-ayos. “Nagtataka ka ba paano ako nabuhay? Simple lang. Niligtas ako ni Logan, pagkaalis na pagkaalis niyo dumating si Logan at mga tauhan niya para iligtas ako. Sa likod lang kami dumaan at kayo sa pinaka entrance. Siya ang nagtago at nagpagamot sa akin. Hindi niyo nahalata diba? Matalino din naman kasi ang isang ‘yun. Nabobo lang pag dating sa pag ibig. Tsk!” So, si Logan ang nagligtas sa kanya. Kaya pala..Mas naiintindihan kona ang lahat ngayon. “Anyway, ngayon na kilala mo na ako. Alam mona ang gagawin ko sa ‘yo.” Nakangisi nitong turan. Shit, ngayon pa lang alam kong
“Hey, wife ok ka lang?” Napakurap kurap ako saka binalingan si Hubby. “Yeah, ok lang ako. Aakyat muna ako sa taas. Mas gusto ko muna mapag isa. Ayoko rin maka-istorbo kela Sean.” Mahina kong sambit. “Alright, mabuti pa nga magpahinga ka muna. Ako ng bahala dito. Kapag may balita ay sasabihin ko rin sa ‘yo agad.” Humakbang siya saka ako niyakap ng mahigpit. Ginawaran niya rin ako ng halik sa aking noo. Gusto kong maiyak at magsabi sa kanya pero natatakot ako. Natatakot ako para sa kaligtasan ni Ares. Akala ko malakas at matapang na ako pero lahat iyon nawala ng anak kona ang pinag uusapan. Lumayo na rin ako kaagad saka nagpaalam sa kanya na aakyat na. Baka tumatawag na si Rachel. Iniwan ko pa naman sa kwarto ang phone. Sakto na kailangan na rin siya nila Sean kaya hinayaan na niya ako at bumalik na sa sala. Umakyat na rin naman ako agad. Sinigurado ko munang abala silang lahat saka dali-daling bumalik sa kwarto. Ang bilis ng tibok ng puso ko ng sakton
Isa pa patay na si Logan, kaya sino ang gumawa non? May iba pa ba kaming kalaban? O, may iba pa bang kalaban si Hubby? “P-pero sino ang kukuha sa anak natin? Patay na si Logan, May iba ka pa bang naiisip na pwede gumawa nito?” Naguguluhan kong tanong. “Wala na, Wife. Wala naman akong ibang kalaban na matindi. Siguro isa ito sa utos ni Logan, Baka isa sa tauhan niya ang inutusan niya para kunin si Ares. Hindi pa ata nila alam na patay na ang boss nila.” Napatango naman ako. Pwede, baka kasama ito sa plano nila. “Let's go downstair, kailangan ko makausap si Sean at Kiel. Kailangan nilang ma-hack ang CCTV's sa labas ng subdivision para malaman kung mga tauhan ba ni Logan ang mga iyon at ma locate din kung saan sila dumeretso. Pati ang CCTV ng mansyon ay ipapa review ko rin.” Tumango naman ako saka kami sabay bumaba. Naabutan namin silang apat na mahinang nag uusap. Napatingin ako kela Lolo J na wala pa ring malay. Sana gumising na sila. Lumapit ako k
“Shit! Saan nang galing iyon?!” Galit na sigaw ni Logan. “Mga snipper, boss!” Oh my gosh! Nandito rin sila Giselle at Rose! “Shit! Nasaan ang ibang tauhan natin? At nasaan na ba ang chopper?!” Naging aligaga si Logan. “Wala ng darating na chopper dahil pinasabog kona..” Walang emosyong singit ni Hubby. “Hindi mo na rin makikita ang mga tauhan mo, Logan dahil kasama na nila si Santanas.” Nakangising turan naman ni Kiel. Humigpit ang hawak sa akin ni Logan. “Mga hayop kayo!” Gigil na sigaw niya saka ako mas hinapit at diniin sa akin ang hawak na baril. “Hindi niyo ako agad agad mapapatay! Tara, Melvin sa likod! Subukan niyong sumunod. Pasasabugin ko ang bungo ng pinakamamahal mo, Giovanni.” Habang umaatras kami, nakipag titigan ako kay Hubby. Nag-uusap ang aming mga mata bago siya bahagyang tumango. Malapit na kami sa pinto ng bumuwelo ako at sinipa patalikod si Logan kung saan natamaan na naman ang kanyang iniingatan na alaga. Tsk, lamog ang
“Where do you think your going, Miss? Hindi ka pwedeng umalis sa bahay na ito na hindi kasama si Boss.” Nakangisi nitong turan. Who is this guy? Bagong alalay ni Logan? “Melvin!” Sabay kaming napalingon sa hagdan. Shit! Naabutan na niya ako. Mabilis na bumaba ng hagdan si Logan habang iika ika. Sana pala pinuruhan kona ang pag sipa sa ari niya para hindi na siya naka bangon pa! “Boss, anong nangyari sa ‘yo?” Tanong nung Melvin. “Wala ito, Kunin mo siya at itali ang mga kamay. Nasaan na ang chopper?” Seryoso nitong tanong habang napapangiwi. “Malapit na daw boss, konting hintay na lang.” Sagot nung Melvin saka lumapit sa akin. Umatras naman ako at akmang tatalikod ng mabilis nitong nahablot ang buhok ko saka hinila. “Bitawan mo ako!” Hiyaw ko kaso napatigil ako ng tutukan niya ako ng baril sa aking sintido. “Ibaba mo ‘yan Melvin, ‘wag na ‘wag mong sasaktan ang babaeng mahal ko.” Narinig ko namang sambit ni Logan. Gusto kong mas