สามเดือนผ่านไปอิงค์แลนด์สามเดือนสำหรับการให้โอกาสคุณดีซี และเขาก็ทำตัวติดฉันจนแทบจะสิงร่างฉันอยู่แล้ว ไปไหนมาไหนบอกฉันตลอด ตอนนี้ฉันนั่งทำงานอยู่ในห้องโดยมีพี่คิมกับคุณดีซีนั่งคุยงานกันด้วย เรื่องแบบฉันทำเสร็จแล้วแหละแต่นั่นมันแค่ที่เดียวไง แต่ยังมีอีกเกือบยี่สิบที่และแต่ละที่เขาเอาไม่เหมือนกันเลย นี่ขนาดเป็นเมียนะยังเรื่องมากขนาดนี้“วันนี้ฉันกลับไปนอนคอนโดนะคะ” ฉันบอกคนที่นั่งหมุนปากกาอยู่“แล้วพี่นอนกับใครอ่ะอิงค์”“ไม่รู้สิคะ” ฉันบอกเขา“เมียแม่งใจร้ายว่ะไอ้คิม” เขาหันไปบ่นประชดฉันกับพี่คิม“ฉันนัดเพื่อนไว้ที่ห้างนะคะ คุณจะไปด้วยมั้ย” ฉันนัดนาบีไว้เพราะมีเรื่องคุยกันหลายเรื่องเลย“พี่มีประชุมครับ เดี๋ยวพี่ให้คนไปส่งแล้วก็รอรับนะ” ฉันพยักหน้ารับก่อนจะหันกลับมาทำงานต่อฉันกลับไปนอนคอนโดอาทิตย์ละครั้งค่ะ แค่นี้ฉันก็โดนพี่ฮาร์เปอร์บ่นแล้วบ่นอีกว่าลืมพี่ชายตัวเอง ส่วนคุณดีซีตอนนี้ก็หวงฉันขึ้นเป็นเท่าตัว และเรื่องแฟนเก่าอย่างคุณโรสเธอก็เงียบหายไปเลย แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าจะหายขาดเลยหรือเปล่าห้างตอนนี้ฉันอยูที่ห้าง คุณดีซีให้คนมาส่งและก็รอรับซึ่งฉันขัดไม่ได้เลย วันนี้ฉันนัดเพื่อนไว้นานๆ จ
อิงค์แลนด์หลังจากที่ฉันคุยกับเขาจบ ฉันก็เดินหันหลังออกจากห้องทันที ฉันไม่จำเป็นต้องมาทนฟังคำว่ารักของคนที่โกหกฉันครั้งแล้วครั้งเล่าหรอกนะ ถึงจะรักแต่ฉันไม่ยอมให้ตัวเองเจ็บ เลิกกันไปน่ะดีแล้วเจ็บตอนนี้ก็ยังดีกว่าฉันนั่งรถกลับคอนโด ส่วนเรื่องงานฉันเคยบอกแล้วว่าฉันแยกแยะได้ ฉันเป็นมืออาชีพพอและอีกอย่างคนที่ผิดไม่ใช่ฉันแกร๊ก“ทำไมกลับตอนนี้ครับ” พี่ฮาร์เปอร์ที่นั่งเล่นเกมส์ถามฉัน“หนูเลิกกับคุณดีซีแล้วนะคะ” ฉันเดินมานั่งลงข้างๆ ก่อนจะบอกพี่ชายตัวเองไว้“มันเกิดอะไรขึ้นแล้ว หนูโอเคหรือเปล่า”พี่ฮาร์เปอร์กอดฉันก่อนจะถามด้วยความเป็นห่วง และที่ฉันถามคุณดีซีว่าพี่ฮาร์เปอร์รักฉันแบบไหนฉันรู้มาตั้งนานแล้ว แต่เพราะเราเป็นพี่น้องกันไงฉันรู้ว่ายังไงพี่เขาก็ไม่มีวันทำร้ายฉัน“หนูโอเคค่ะ”ฉันเล่าเรื่องที่เพื่อนรักของเขาทำกับฉันไว้ ฉันไม่มีอะไรที่ต้องปิดอยู่แล้วนี่ ส่วนพี่ชายของฉันจะไปคุยกับเพื่อนเขายังไงก็เรื่องของพวกเขาแล้วแหละ“มันแม่ง”“ปล่อยเขาเถอะค่ะ ต่อไปก็ต่างคนต่างอยู่” ฉันบอก“พี่ไม่ชอบให้หนูเป็นแบบนี้ อย่าเย็นชาพี่ขอ” เพราะพี่ฮาร์เปอร์รู้นิสัยของฉันดีว่าเวลาฉันเจ็บจากอะไรสักอย่างผลที่ตาม
ดีซีผมยืนมองเมียตัวเองแล้วหันไปมองโรสที่ยืนจับแก้มตัวเองอยู่ ก่อนที่ไอ้คิมจะเข้ามาสะกิดแขนผม“นายเอาสักอย่าง”“คุณกลับไปเถอะ ผมขอโทษแทนเมียผมด้วยแล้วกัน” ผมบอกโรส“แต่ฉัน....”“กลับไป” ผมกดเสียงเรียบแล้วหันไปมองเมียตัวเองที่กลับไปนั่งทำงานเหมือนเดิมหลังจากที่โรสออกไป ผมเดินกลับมานั่งที่โต๊ะส่วนเมียผมน่ะหรอนั่งเงียบแถมยังนิ่งจนผมรู้สึกกลัว ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งเหมือนไอ้ฮาร์เปอร์เข้าไปทุกที“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นค่ะ ฉันไม่อยากฟังหรือรับรู้เรื่องของพวกคุณสองคน เราเลิกกันแล้วเลิกก็คือเลิกไม่ต้องมารื้อฟื้นหรือสำนึกผิด และโอกาสฉันไม่มีให้คุณแล้ว” ผมนั่งเงียบแล้วมองเมียตัวเองหันหลังพูด“อิงค์พี่ขอโทษ แต่เราไม่เลิกกันได้มั้ย” ผมพูดเสียงเบาก่อนที่อิงค์แลนด์จะหันกลับมา“ฉันไม่มีวันเอาความรู้สึกของฉันไปให้กับคนที่ไม่เห็นค่า แค่คุณลังเลที่จะตอบคำถามของฉันนั่นมันก็ทำให้ฉันมั่นใจแล้ว”แล้วทุกอย่างในห้องก็เงียบไป ผมกับอิงค์แลนด์ทำเพียงแค่มองหน้ากัน เออก็รู้ว่าผมเป็นคนผิดแต่ตอนนี้มันไม่มีอะไรแล้วไง และอีกอย่างผมไม่ยอมเสียเมียผมไปแน่ๆ“คำสัญญาของคุณฉันจำได้จนขึ้นใจ แต่ในเมื่อคุณเลือกที่จะเอาเธอเข้ามาในช
อิงค์แลนด์“อิงค์ท้อง”ฉันตัดสินใจบอกพี่ฮาร์เปอร์เพราะถ้าไม่บอกวันนี้สักวันพี่ชายฉันก็ต้องรู้อยู่ดี ตอนแรกที่รู้ว่าตัวเองท้องฉันทำอะไรไม่ถูกมือไม้มันสั่นไปหมด“หนูพูดใหม่สิคะ” พี่ฮาร์เปอร์พูดเสียงสั่น“หนูท้องค่ะ” ฉันพูดย้ำก่อนจะมองหน้าพี่ชายตัวเอง“ฉิบหายแล้วไอ้ดีซี” เสียงพี่เจฟพูดขึ้น“ไม่เป็นไรนะคะ” พี่ฮาร์เปอร์พูดแล้วยิ้มให้ฉัน"อิงค์ป้องกัน แต่ทำไม..."ไม่ใช่ว่าฉันตั้งใจปล่อยให้ตัวเองท้องเพื่อที่จะให้เขาอยู่กับฉัน แต่ฉันกินยาซึ่งฉันเองก็ยังไม่รู้ว่า...เฮ้อ“ช่างมันเนาะ ดีแล้วที่หนูบอกพี่เราจะได้ช่วยกันแก้ไข” พี่ฮาร์เปอร์บอกฉัน"พี่จะไปบอกไอ้ดีซี"เสียงพี่เจฟพูดขึ้นก่อนพี่เขาจะเดินออกจากห้อง"ยะ..อย่าพึ่งไปบอกเขานะคะ"ฉันรีบห้ามพี่เจฟไว้เพราะเรื่องนี้จะมีแค่ฉันและพี่เขาเท่านั้น ส่วนคุณดีซีเขาจะไม่รู้ว่าฉันท้องเพราะฉันไม่อยากให้เขามารับผิดชอบในเมื่อฉันเลือกที่จะออกมาจากชีวิตเขาแล้ว"หนูแน่ใจ""แน่ใจค่ะ เพราะสุดท้ายเขาต้องรับรู้อยู่แล้วค่ะ เพียงแค่ไม่ใช่ตอนนี้"ฉันบอก"ไม่เป็นไรนะคะมีพี่อยู่ทั้งคน หนูไม่ต้องกลัวแค่หลานคนเดียวพี่เลี้ยงเองได้"ฉันนั่งกอดพี่ฮาร์เปอร์แน่น อย่างน้อยพี่ชายฉันเ
ดีซี"เมียกูไปไหน"ผมตวัดสายตาถามไอ้คิมที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานของมันก่อนจะมองหน้าของคนที่ยืนอยู่ ผมลุกขึ้นเดินมาหาไอ้คิมเพราะมันไม่ตอบคำถามของผม"กูถามว่าเมียกูไปไหน!!"ผมกระชากคอเสื้อมันขึ้นก่อนจะถามมันอีกรอบ"คุณอิงค์ลาออกจากบริษัทแล้วค่ะ ส่วนฉันมาทำงานแทน"เธอพูดแทรกขึ้น"ลาออกหมายความว่ายังไง""ก็ลาออกไงนาย ที่อิงค์ทำขนาดนี้นายยังไม่รู้ตัวอีกหรอวะ"ไอ้คิมปัดมือผมออก"กูไม่ยอม""แล้วยังไงวะ ไม่ยอมแล้วทำอะไรได้"ไอ้คิมถามผม"มึงมากับกู"ผมลากคอไอ้คิมออกจากห้องทำงานทันที คิดจะลาออกโดยที่ไม่บอกผัวสักคำไม่ใจร้ายไปหน่อยหรอวะ"ไปไหนครับ""ไปหาเมียและมึงไม่ต้องพูดมาก"ผมบอกมันก่อนจะขับรถไปที่คอนโดเมียตัวเอง"เพราะนายทั้งนั้นนายคนเดียวนั่นแหละ ทุกอย่างมันเป็นเพราะนาย"ไอ้คิมบ่นผมยกใหญ่"เออ...กูรู้แต่ตอนนี้กูก็จะง้อแล้วไง"ผมบอกมัน"แล้วที่ผ่านมาทำไมไม่ง้อวะ ทำไมต้องรอให้น้องมันหนีไปแล้วค่อยคิดได้ สมองอ่ะนาย"ผมหันมองหน้าไอ้คิมที่มันกำลังพูดประชดผมอยู่"แต่กูมีเรื่องต้องทำ อีกอย่างอิงค์ไม่อยากคุยกับกูไง""จะด่าควายก็สงสาร เรียนจบก็สูงทำไมโง๊...โง่วะ โง่อวดฉลาดอีกสมแล้วแหละที่เมียทิ้ง"เอี๊ยด!!!ผมต
ดีซีหลังจากที่ผู้หญิงสองคนนั้นออกไป ผมก็นั่งมองโต๊ะทำงานที่อิงค์แลนด์ที่เคยนั่งอยู่ข้างผม คอยถามผมงอนผม นี่ทุกอย่างมันเป็นเพราะผมสินะ ถ้าผมไม่โกหกเมียตัวเองตอนนี้ผมก็คงไม่มานั่งเป็นหมาบ้าอยู่แบบนี้ และไอ้คำว่าไปเที่ยวของไอ้ฮาร์เปอร์พวกคุณรู้มั้ยล่ะว่ามันนานแค่ไหน มันอาจจะพาอิงค์แลนด์หนีผมไปทั้งชีวิตเลยก็ได้“นายกับคุณโรสนายพูดแรงไม่เป็นไร แต่กับ....” ไอ้คิมเดินมานั่งตรงข้าม ผมมองมันตาดุเพราะผมรู้ว่ามันจะพูดอะไรต่อ“หรือมึงต้องการให้กูฆ่าเขา” ผมถามผมว่าชาตินี้ผมคงญาติดีกับแม่ไม่ได้หรอก ยิ่งเห็นหน้ามันก็ยิ่งตอกย้ำและแม่ไม่ควรเข้ามายุ่งวุ่นวายกับชีวิตของผมด้วย จะว่าผมชั่วผมเลวยังไงก็ช่างแต่ผมทำใจรับแม่ไม่ได้จริงๆ“แล้วจะเอาไงเรื่องอิงค์แลนด์” ไอ้คิมถาม“แล้วมึงจะให้กูทำยังไง ไอ้ฮาร์เปอร์พาเมียกูไปไหนกูก็ยังไม่รู้” ตอนนี้ผมคิดไม่ออกว่าจะต้องทำยังไงต่อ เพราะผมทำร้ายหัวใจของมัน“ทีหลังก็อย่าทำอีกแล้วกัน นายน่าจะรู้จักนิสัยเพื่อนตัวเองดีนะ ยิ่งอิงค์แลนด์นี่เหมือนก๊อบปี้วางมาเลยเผลอๆ ผมว่ายิ่งกว่าพี่ชายเธอสะอีก”มันก็จริงของไอ้คิม ไอ้ฮาร์เปอร์เวลามันโกรธหรือมันโมโหมันจะนิ่งมาก จนบางทีผมก็ยัง
ดีซี"โง่ขนาดนี้ มึงเป็นพ่อคนได้ยังไงวะ"กึก ผมค่อยๆ หันมองหน้าไอ้เจฟที่พูด ก่อนที่มันจะรีบเอามือปิดปากแล้วหันหลังให้ผม พ่อคนอย่างนั้นหรอ มันหมายความว่ายังไง นี่ผมเมาจนหูฝาดขนาดนี้เลยหรอวะ"ไอ้เจฟ มึงพูดว่าอะไร"ผมเดินไปตบไหล่จนมันสะดุ้ง"ไม่มี๊..กูกลับก่อนนะ"มันรีบปัดมือผมออก"อิงค์ท้องใช่มั้ย"ผมถามไล่หลังมันก่อนที่มันจะหันมาหาผม"มึงหูฝาดมึงเมา กูกลับนะ"มันพูดแล้วหันหลังให้ผม และมันยิ่งทำให้ผมมั่นใจว่าอิงค์แลนด์ท้อง"ไอ้เจฟ"ผมเรียกมัน"กูบอกไม่ได้ อย่าบังคับกู"มันรีบตอบผม"ผมไม่รู้ ไม่ต้องมามองแบบนี้"ไอ้คิมรีบบอกผมเมื่อผมหันไปมองมัน"อิงค์อยู่ที่ไหนไอ้เจฟ"ผมถามเพื่อนอีกรอบ"มะ...ไม่รู้มึง อย่าบังคับกูดิกูเพื่อนมึงนะเว้ย""เมียกูท้องใช่มั้ย มึงบอกกูมาเถอะ กูขอร้อง"ผมนั่งคุกเข่าลงกับพื้นขอร้องเพื่อนตัวเอง"ไอ้ซีมึงอย่าทำแบบนี้""ฮึก...อิงค์ท้องใช่มั้ย มึงบอกกูดิเจฟ"ผมถามมันทั้งน้ำตา ยิ่งมันอ้ำอึ้งที่จะตอบผมแบบนี้ผมยิ่งมั่นใจว่าเมียผมท้อง"................""ถ้ามึงไม่บอก คลิปมึงกูจะปล่อยให้หมด"ผมบอกไอ้เจฟที่ยืนนิ่งอยู่ต่อหน้า"ไอ้สัสมึงนี่เอง มึงนี่มันชั่วจริงๆ เลยว่ะ"มันด่าผมยกใหญ่"อิ
อิงค์แลนด์“แค่พ่อของลูกเท่านั้นค่ะ”ฉันบอกคุณดีซี จากที่เขายิ้มให้ฉันให้ตอนแรกแต่ตอนนี้กลายเป็นว่าหน้าของเขาเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม ฉันยืนมองเขานิ่งๆ และไม่ได้พูดอะไรต่อ“มะ...หมายความว่ายังไงครับพ่อของลูก” เขาถามฉันเสียงสั่น“ฉันว่าคุณเข้าใจความหมายของฉันดีนะคะ”“.......................”“มีอะไรจะถามหรือจะพูดอีกมั้ยคะ ถ้าไม่มีเชิญคุณออกไปข้างนอกฉันจะพักผ่อน” ฉันบอกพร้อมชี้ไปที่ประตู“ไม่เอาแบบนี้สิอิงค์” เขาจับมือฉันไว้เมื่อเห็นฉันกำลังเดินกลับมาที่เตียง“คุณมีสิทธิ์เรียกร้องอะไรมากกว่านี้หรอคะ ถ้าคุณรับไม่ได้ฉันก็ไม่ว่านะคะ ลูกของฉันไม่จำเป็นต้องมีพ่อก็ได้” ฉันบอกเขาก่อนจะแกะมือเขาออกทันที“พี่ขอโทษ”“ตอนนั้นฉันก็อยากได้ยินคำนี้จากปากคุณค่ะ แต่เหมือนว่าความอดทนของฉันน้อยเกินไปมั้ง ฉันเลยรอฟังไม่ไหว” ฉันเหยียดยิ้มให้เขา“อิงค์จะให้พี่ทำยังไงพี่ก็ยอม จะด่าจะว่าพี่อิงค์ทำเลย” เขาเดินมานั่งลงกับพื้นแล้วเงยหน้าคุยกับฉัน“คุณแน่ใจหรอคะที่พูดแบบนี้ คุณจะรับได้มั้ยล่ะถ้าฉันขอให้คุณไม่ต้องมายุ่งหรือมาให้ฉันเห็นหน้าอีก คุณทำได้มั้ยคะคุณดีซี” ฉันพูดกับเขาฉันไม่ได้พูดประชดหรือต้องการแค่เอาช
ดีซีตุ้บ!!มือถือของหลุดมือทันทีเมื่อได้ยินปลายสายพูด นะ....นี่ผมกำลังฝันอยู่ใช่มั้ย(เป็นอะไรคะ)เสียงที่ออกมาจากมือถือทำให้สติของผมกลับคืนมาผมไม่ได้ฝัน ไอ้สัสเอ๊ย(ได้ยินอิงค์มั้ยคะ)“ดะ...ได้ยินครับ”(งั้นอิงค์ไม่กวนแล้วดีกว่า เจอกันตอนเย็นนะคะ)“ครับ เดี๋ยวพี่รีบกลับนะครับ”ผมวางสายอิงค์แลนด์แล้วนั่งยิ้มเหมือนคนบ้า นอกจากจะไม่ได้ฝันแล้วตอนนี้เหมือนผมกำลังจะขึ้นสวรรค์เลยอ่ะ ไม่ว่าจะเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ที่อิงค์แลนด์โทรหาผม ผมก็ดีใจหมดแหละแถมน้ำเสียงที่ไม่เหมือนเดิม และผมไม่เคยได้ยินเมียตัวเองพูดแบบนี้นานแล้ว“ไอ้คิมเมียกูโทรหาแหละ ฮึก เมียกูโทรหากู” ผมรีบบอกไอ้คิมที่นั่งทำงานอยู่ก่อนจะชี้ไปที่มือถือของตัวเอง“ฝันหรือเปล่า” ไอ้คิมเดินมานั่งลงตรงข้ามผม“หรือกูฝันวะมึงช่ว.....”ผลัวะ!!!“เป็นไงเจ็บมั้ยนาย เอาอีกป่ะ” ไอ้คิมต่อยเข้าที่ปากผมเต็มแรงก่อนจะถาม“ไอ้สัส มึงแค่สะกิดกูก็ได้มั้ย” เพราะนอกจากผมจะไม่ได้ฝันปากผมก็ยังแตกเพราะมันอีกด้วย“ดีใจด้วยนะ ต่อไปจะได้ทำตัวเหมือนคนขึ้นหน่อย” มันบ่นผมยกใหญ่“มีงานอะไรที่กูต้องเคลียร์อีกมั้ย” ผมถามมันเพราะผมคงรอให้ถึงตอนเลิกงานไม่ไหว“ถ้าบอกว่ามี
อิงค์แลนด์"คุณโรส"ฉันก้าวถอยหลังออกมาจากคนที่ฉันพึ่งเรียกชื่อเมื่อกี้ ลำพังตัวฉันไม่เท่าไหร่แต่นี่ลูกของฉัน ฉันกลัวว่าเธอจะมาทำร้าย"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ"คุณโรสทักฉัน"ขอตัวนะคะ ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ"ฉันบอกก่อนจะหันหลังให้เธอ"ฉันมาดีค่ะ ไม่ต้องกลัวฉันหรอก"ฉันหยุดเดินแล้วหันกลับมาหาเธอ"แล้วคุณมาหาฉันทำไมคะ"ฉันถามออกไป"ฉันมาซื้อของค่ะ แล้วบังเอิญเจอคุณก็เลยเข้ามาทัก และฉันอยากจะขอโทษคุณด้วย"เธอบอกฉันแล้วยิ้มให้"ช่างมันเถอะค่ะ""ดีซีเขารักคุณมากเลยนะคะ"เธอพูดขึ้น"ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัว...........""ทำอะไรเมียกู"เสียงที่ดังมาจากทางด้านหลังของฉัน"โรสไม่ได้ทำค่ะ แค่มาขอโทษเท่านั้น"คุณโรสรีบบอกแต่คุณดีซีมีหรอเขาจะเชื่อ"กลับไปสะอย่ามายุ่ง เพราะฉันไม่ยอมแน่"เขาพูดเสียงดัง"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เธอแค่มาขอโทษ"ฉันรีบดึงแขนเขาไว้"งั้นฉันขอตัวนะคะ"ฉันเพียงแค่พยักหน้ารับเท่านั้นดีซีผมไม่น่าทิ้งให้เมียอยู่คนเดียวเลย นี่ถ้าผมกลับมาไม่ทันมันจะเกิดอะไรขึ้น ผมไม่รู้หรอกว่าโรสเธอมาดีหรือมาร้ายผม หันกลับมาหาเมียตัวเองที่ยืนอยู่ด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง"เธอทำอะไรอิงค์มั้ย"ผมถาม"ไม่ได้ทำอะไร ฉันจะก
อิงค์แลนด์“แค่พ่อของลูกเท่านั้นค่ะ”ฉันบอกคุณดีซี จากที่เขายิ้มให้ฉันให้ตอนแรกแต่ตอนนี้กลายเป็นว่าหน้าของเขาเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม ฉันยืนมองเขานิ่งๆ และไม่ได้พูดอะไรต่อ“มะ...หมายความว่ายังไงครับพ่อของลูก” เขาถามฉันเสียงสั่น“ฉันว่าคุณเข้าใจความหมายของฉันดีนะคะ”“.......................”“มีอะไรจะถามหรือจะพูดอีกมั้ยคะ ถ้าไม่มีเชิญคุณออกไปข้างนอกฉันจะพักผ่อน” ฉันบอกพร้อมชี้ไปที่ประตู“ไม่เอาแบบนี้สิอิงค์” เขาจับมือฉันไว้เมื่อเห็นฉันกำลังเดินกลับมาที่เตียง“คุณมีสิทธิ์เรียกร้องอะไรมากกว่านี้หรอคะ ถ้าคุณรับไม่ได้ฉันก็ไม่ว่านะคะ ลูกของฉันไม่จำเป็นต้องมีพ่อก็ได้” ฉันบอกเขาก่อนจะแกะมือเขาออกทันที“พี่ขอโทษ”“ตอนนั้นฉันก็อยากได้ยินคำนี้จากปากคุณค่ะ แต่เหมือนว่าความอดทนของฉันน้อยเกินไปมั้ง ฉันเลยรอฟังไม่ไหว” ฉันเหยียดยิ้มให้เขา“อิงค์จะให้พี่ทำยังไงพี่ก็ยอม จะด่าจะว่าพี่อิงค์ทำเลย” เขาเดินมานั่งลงกับพื้นแล้วเงยหน้าคุยกับฉัน“คุณแน่ใจหรอคะที่พูดแบบนี้ คุณจะรับได้มั้ยล่ะถ้าฉันขอให้คุณไม่ต้องมายุ่งหรือมาให้ฉันเห็นหน้าอีก คุณทำได้มั้ยคะคุณดีซี” ฉันพูดกับเขาฉันไม่ได้พูดประชดหรือต้องการแค่เอาช
ดีซี"โง่ขนาดนี้ มึงเป็นพ่อคนได้ยังไงวะ"กึก ผมค่อยๆ หันมองหน้าไอ้เจฟที่พูด ก่อนที่มันจะรีบเอามือปิดปากแล้วหันหลังให้ผม พ่อคนอย่างนั้นหรอ มันหมายความว่ายังไง นี่ผมเมาจนหูฝาดขนาดนี้เลยหรอวะ"ไอ้เจฟ มึงพูดว่าอะไร"ผมเดินไปตบไหล่จนมันสะดุ้ง"ไม่มี๊..กูกลับก่อนนะ"มันรีบปัดมือผมออก"อิงค์ท้องใช่มั้ย"ผมถามไล่หลังมันก่อนที่มันจะหันมาหาผม"มึงหูฝาดมึงเมา กูกลับนะ"มันพูดแล้วหันหลังให้ผม และมันยิ่งทำให้ผมมั่นใจว่าอิงค์แลนด์ท้อง"ไอ้เจฟ"ผมเรียกมัน"กูบอกไม่ได้ อย่าบังคับกู"มันรีบตอบผม"ผมไม่รู้ ไม่ต้องมามองแบบนี้"ไอ้คิมรีบบอกผมเมื่อผมหันไปมองมัน"อิงค์อยู่ที่ไหนไอ้เจฟ"ผมถามเพื่อนอีกรอบ"มะ...ไม่รู้มึง อย่าบังคับกูดิกูเพื่อนมึงนะเว้ย""เมียกูท้องใช่มั้ย มึงบอกกูมาเถอะ กูขอร้อง"ผมนั่งคุกเข่าลงกับพื้นขอร้องเพื่อนตัวเอง"ไอ้ซีมึงอย่าทำแบบนี้""ฮึก...อิงค์ท้องใช่มั้ย มึงบอกกูดิเจฟ"ผมถามมันทั้งน้ำตา ยิ่งมันอ้ำอึ้งที่จะตอบผมแบบนี้ผมยิ่งมั่นใจว่าเมียผมท้อง"................""ถ้ามึงไม่บอก คลิปมึงกูจะปล่อยให้หมด"ผมบอกไอ้เจฟที่ยืนนิ่งอยู่ต่อหน้า"ไอ้สัสมึงนี่เอง มึงนี่มันชั่วจริงๆ เลยว่ะ"มันด่าผมยกใหญ่"อิ
ดีซีหลังจากที่ผู้หญิงสองคนนั้นออกไป ผมก็นั่งมองโต๊ะทำงานที่อิงค์แลนด์ที่เคยนั่งอยู่ข้างผม คอยถามผมงอนผม นี่ทุกอย่างมันเป็นเพราะผมสินะ ถ้าผมไม่โกหกเมียตัวเองตอนนี้ผมก็คงไม่มานั่งเป็นหมาบ้าอยู่แบบนี้ และไอ้คำว่าไปเที่ยวของไอ้ฮาร์เปอร์พวกคุณรู้มั้ยล่ะว่ามันนานแค่ไหน มันอาจจะพาอิงค์แลนด์หนีผมไปทั้งชีวิตเลยก็ได้“นายกับคุณโรสนายพูดแรงไม่เป็นไร แต่กับ....” ไอ้คิมเดินมานั่งตรงข้าม ผมมองมันตาดุเพราะผมรู้ว่ามันจะพูดอะไรต่อ“หรือมึงต้องการให้กูฆ่าเขา” ผมถามผมว่าชาตินี้ผมคงญาติดีกับแม่ไม่ได้หรอก ยิ่งเห็นหน้ามันก็ยิ่งตอกย้ำและแม่ไม่ควรเข้ามายุ่งวุ่นวายกับชีวิตของผมด้วย จะว่าผมชั่วผมเลวยังไงก็ช่างแต่ผมทำใจรับแม่ไม่ได้จริงๆ“แล้วจะเอาไงเรื่องอิงค์แลนด์” ไอ้คิมถาม“แล้วมึงจะให้กูทำยังไง ไอ้ฮาร์เปอร์พาเมียกูไปไหนกูก็ยังไม่รู้” ตอนนี้ผมคิดไม่ออกว่าจะต้องทำยังไงต่อ เพราะผมทำร้ายหัวใจของมัน“ทีหลังก็อย่าทำอีกแล้วกัน นายน่าจะรู้จักนิสัยเพื่อนตัวเองดีนะ ยิ่งอิงค์แลนด์นี่เหมือนก๊อบปี้วางมาเลยเผลอๆ ผมว่ายิ่งกว่าพี่ชายเธอสะอีก”มันก็จริงของไอ้คิม ไอ้ฮาร์เปอร์เวลามันโกรธหรือมันโมโหมันจะนิ่งมาก จนบางทีผมก็ยัง
ดีซี"เมียกูไปไหน"ผมตวัดสายตาถามไอ้คิมที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานของมันก่อนจะมองหน้าของคนที่ยืนอยู่ ผมลุกขึ้นเดินมาหาไอ้คิมเพราะมันไม่ตอบคำถามของผม"กูถามว่าเมียกูไปไหน!!"ผมกระชากคอเสื้อมันขึ้นก่อนจะถามมันอีกรอบ"คุณอิงค์ลาออกจากบริษัทแล้วค่ะ ส่วนฉันมาทำงานแทน"เธอพูดแทรกขึ้น"ลาออกหมายความว่ายังไง""ก็ลาออกไงนาย ที่อิงค์ทำขนาดนี้นายยังไม่รู้ตัวอีกหรอวะ"ไอ้คิมปัดมือผมออก"กูไม่ยอม""แล้วยังไงวะ ไม่ยอมแล้วทำอะไรได้"ไอ้คิมถามผม"มึงมากับกู"ผมลากคอไอ้คิมออกจากห้องทำงานทันที คิดจะลาออกโดยที่ไม่บอกผัวสักคำไม่ใจร้ายไปหน่อยหรอวะ"ไปไหนครับ""ไปหาเมียและมึงไม่ต้องพูดมาก"ผมบอกมันก่อนจะขับรถไปที่คอนโดเมียตัวเอง"เพราะนายทั้งนั้นนายคนเดียวนั่นแหละ ทุกอย่างมันเป็นเพราะนาย"ไอ้คิมบ่นผมยกใหญ่"เออ...กูรู้แต่ตอนนี้กูก็จะง้อแล้วไง"ผมบอกมัน"แล้วที่ผ่านมาทำไมไม่ง้อวะ ทำไมต้องรอให้น้องมันหนีไปแล้วค่อยคิดได้ สมองอ่ะนาย"ผมหันมองหน้าไอ้คิมที่มันกำลังพูดประชดผมอยู่"แต่กูมีเรื่องต้องทำ อีกอย่างอิงค์ไม่อยากคุยกับกูไง""จะด่าควายก็สงสาร เรียนจบก็สูงทำไมโง๊...โง่วะ โง่อวดฉลาดอีกสมแล้วแหละที่เมียทิ้ง"เอี๊ยด!!!ผมต
อิงค์แลนด์“อิงค์ท้อง”ฉันตัดสินใจบอกพี่ฮาร์เปอร์เพราะถ้าไม่บอกวันนี้สักวันพี่ชายฉันก็ต้องรู้อยู่ดี ตอนแรกที่รู้ว่าตัวเองท้องฉันทำอะไรไม่ถูกมือไม้มันสั่นไปหมด“หนูพูดใหม่สิคะ” พี่ฮาร์เปอร์พูดเสียงสั่น“หนูท้องค่ะ” ฉันพูดย้ำก่อนจะมองหน้าพี่ชายตัวเอง“ฉิบหายแล้วไอ้ดีซี” เสียงพี่เจฟพูดขึ้น“ไม่เป็นไรนะคะ” พี่ฮาร์เปอร์พูดแล้วยิ้มให้ฉัน"อิงค์ป้องกัน แต่ทำไม..."ไม่ใช่ว่าฉันตั้งใจปล่อยให้ตัวเองท้องเพื่อที่จะให้เขาอยู่กับฉัน แต่ฉันกินยาซึ่งฉันเองก็ยังไม่รู้ว่า...เฮ้อ“ช่างมันเนาะ ดีแล้วที่หนูบอกพี่เราจะได้ช่วยกันแก้ไข” พี่ฮาร์เปอร์บอกฉัน"พี่จะไปบอกไอ้ดีซี"เสียงพี่เจฟพูดขึ้นก่อนพี่เขาจะเดินออกจากห้อง"ยะ..อย่าพึ่งไปบอกเขานะคะ"ฉันรีบห้ามพี่เจฟไว้เพราะเรื่องนี้จะมีแค่ฉันและพี่เขาเท่านั้น ส่วนคุณดีซีเขาจะไม่รู้ว่าฉันท้องเพราะฉันไม่อยากให้เขามารับผิดชอบในเมื่อฉันเลือกที่จะออกมาจากชีวิตเขาแล้ว"หนูแน่ใจ""แน่ใจค่ะ เพราะสุดท้ายเขาต้องรับรู้อยู่แล้วค่ะ เพียงแค่ไม่ใช่ตอนนี้"ฉันบอก"ไม่เป็นไรนะคะมีพี่อยู่ทั้งคน หนูไม่ต้องกลัวแค่หลานคนเดียวพี่เลี้ยงเองได้"ฉันนั่งกอดพี่ฮาร์เปอร์แน่น อย่างน้อยพี่ชายฉันเ
ดีซีผมยืนมองเมียตัวเองแล้วหันไปมองโรสที่ยืนจับแก้มตัวเองอยู่ ก่อนที่ไอ้คิมจะเข้ามาสะกิดแขนผม“นายเอาสักอย่าง”“คุณกลับไปเถอะ ผมขอโทษแทนเมียผมด้วยแล้วกัน” ผมบอกโรส“แต่ฉัน....”“กลับไป” ผมกดเสียงเรียบแล้วหันไปมองเมียตัวเองที่กลับไปนั่งทำงานเหมือนเดิมหลังจากที่โรสออกไป ผมเดินกลับมานั่งที่โต๊ะส่วนเมียผมน่ะหรอนั่งเงียบแถมยังนิ่งจนผมรู้สึกกลัว ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งเหมือนไอ้ฮาร์เปอร์เข้าไปทุกที“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นค่ะ ฉันไม่อยากฟังหรือรับรู้เรื่องของพวกคุณสองคน เราเลิกกันแล้วเลิกก็คือเลิกไม่ต้องมารื้อฟื้นหรือสำนึกผิด และโอกาสฉันไม่มีให้คุณแล้ว” ผมนั่งเงียบแล้วมองเมียตัวเองหันหลังพูด“อิงค์พี่ขอโทษ แต่เราไม่เลิกกันได้มั้ย” ผมพูดเสียงเบาก่อนที่อิงค์แลนด์จะหันกลับมา“ฉันไม่มีวันเอาความรู้สึกของฉันไปให้กับคนที่ไม่เห็นค่า แค่คุณลังเลที่จะตอบคำถามของฉันนั่นมันก็ทำให้ฉันมั่นใจแล้ว”แล้วทุกอย่างในห้องก็เงียบไป ผมกับอิงค์แลนด์ทำเพียงแค่มองหน้ากัน เออก็รู้ว่าผมเป็นคนผิดแต่ตอนนี้มันไม่มีอะไรแล้วไง และอีกอย่างผมไม่ยอมเสียเมียผมไปแน่ๆ“คำสัญญาของคุณฉันจำได้จนขึ้นใจ แต่ในเมื่อคุณเลือกที่จะเอาเธอเข้ามาในช
อิงค์แลนด์หลังจากที่ฉันคุยกับเขาจบ ฉันก็เดินหันหลังออกจากห้องทันที ฉันไม่จำเป็นต้องมาทนฟังคำว่ารักของคนที่โกหกฉันครั้งแล้วครั้งเล่าหรอกนะ ถึงจะรักแต่ฉันไม่ยอมให้ตัวเองเจ็บ เลิกกันไปน่ะดีแล้วเจ็บตอนนี้ก็ยังดีกว่าฉันนั่งรถกลับคอนโด ส่วนเรื่องงานฉันเคยบอกแล้วว่าฉันแยกแยะได้ ฉันเป็นมืออาชีพพอและอีกอย่างคนที่ผิดไม่ใช่ฉันแกร๊ก“ทำไมกลับตอนนี้ครับ” พี่ฮาร์เปอร์ที่นั่งเล่นเกมส์ถามฉัน“หนูเลิกกับคุณดีซีแล้วนะคะ” ฉันเดินมานั่งลงข้างๆ ก่อนจะบอกพี่ชายตัวเองไว้“มันเกิดอะไรขึ้นแล้ว หนูโอเคหรือเปล่า”พี่ฮาร์เปอร์กอดฉันก่อนจะถามด้วยความเป็นห่วง และที่ฉันถามคุณดีซีว่าพี่ฮาร์เปอร์รักฉันแบบไหนฉันรู้มาตั้งนานแล้ว แต่เพราะเราเป็นพี่น้องกันไงฉันรู้ว่ายังไงพี่เขาก็ไม่มีวันทำร้ายฉัน“หนูโอเคค่ะ”ฉันเล่าเรื่องที่เพื่อนรักของเขาทำกับฉันไว้ ฉันไม่มีอะไรที่ต้องปิดอยู่แล้วนี่ ส่วนพี่ชายของฉันจะไปคุยกับเพื่อนเขายังไงก็เรื่องของพวกเขาแล้วแหละ“มันแม่ง”“ปล่อยเขาเถอะค่ะ ต่อไปก็ต่างคนต่างอยู่” ฉันบอก“พี่ไม่ชอบให้หนูเป็นแบบนี้ อย่าเย็นชาพี่ขอ” เพราะพี่ฮาร์เปอร์รู้นิสัยของฉันดีว่าเวลาฉันเจ็บจากอะไรสักอย่างผลที่ตาม