"M-magbibihis muna ako..." bulong ni Nathalie habang nakatungo. Napansin niyang suot pa rin niya ang jacket ni Caleb. Ayaw niyang salubungin ang mga mata ng binatang nagligtas sa kanya. "Salamat nga pala sa pagligtas mo sa akin..."Tumango lamang si Caleb at saka sinundan ng tingin ang papalayong dalaga habang papunta ito sa locker room. Paglingon niya kay Daniel ay napansin niyang mabilis itong nagtatype ng message sa cellphone nito. Malamang ay gumagawa na naman ito ng dahilan sa asawa. Wala nang nagawa si Caleb kung hindi ang umiling at bumuntong-hininga ng malalim. Habang nakasandal sa dingding at hinihintay ang dalaga na lumabas ay biglang tumunog ang kanyang cellphone na nasa bulsa ng kanyang pantalon. When he checked it, he saw a message coming from Andrea."Hi, Caleb. Can I go to your office tomorrow?""Why?""I just want to see you. I miss you." at nagsend pa ito nang tila naiiyak na emoji."I'm busy. I'll just call you when I'm ready to see you." Sa sobrang busy niya sa pa
Nagulat sina Caleb at Daniel nang makarinig sila ng malakas na sigaw mula sa locker room kung saan naroon si Nathalie kaya naman dali-dali silang tumakbo papunta doon, ngunit napahinto sila nang makasalubong nila si Jane."Miss, anong nangyari?" tanong ni Daniel dito, ngunit dire-diretso lamang ang babae at hindi ito pinansin. Pero maagap si Caleb kaya naman nahuli niya ang isang braso nito at hinila ito palapit sa kanya. "Miss, tinatanong kita.""Ano ba! Bitawan mo ako!" sigaw ng babae at nagsimulang magpumiglas mula sa mahigpit na pagkakahawak niya."Jane?" tanong nito na agad nakilala ang babae. "What happened? Anong ginawa mo sa kanya?""Hindi ko alam. Wala akong ginawa sa kanya. Huwag mo akong pagbibintangan!" sigaw nito. Mababanaag sa mukha nito ang takot at nerbiyos. Pero bago pa man siya macorner nang dalawa at malaman na may ginawa siyang hindi maganda sa dalaga ay iwinasiwas niya ang kanyang kamay na hawak ni Caleb at agad na kumaripas paalis.Hinabol siya ni Daniel, at si C
"Tapos ko na ang pinapagawa mo, Bruno..." nakangising wika ni Jane sabay lahad ng palad sa harap nito. "Asan na ang pera ko? Gusto ko buo ha. Ayaw ko ng partial.""Ganun ba?" Tumango-tangong sagot ng bruskong lalake. "Nasaan na siya?""Hindi ko alam. Pero nakita ko lumabas siya ng locker room at tumakbo papunta sa backdoor." Sagot nito na hindi pa rin inaalis ang kamay sa harap nito. "Asan na? May customer pa 'ko."Pero imbis na bayaran siya ni Bruno ay itinulak siya nito ng malakas at saka patakbong lumabas ng club."Hoy Bruno! Bumalik ka dito! Ibigay mo sa akin ang pera ko, walanghiya ka!" galit na sigaw ni Jane habang bumabangon mula sa pagkakabagsak sa isang mesa bago niya ito hinabol ito, pero napaiyak na lamang siya nang bigla itong mawala sa kanyang paningin.Nanlulumong napasandal na lamang siya sa dingding. Bigla tuloy siyang nakaramdam ng awa sa babaeng sinira niya ang mukha.Pag-ikot naman ni Bruno sa likod ng establisyemento ay agad niyang nakita si Nathalie na hawak-hawak
"Isipin mo itong mabuti, iha." nagulat pa siya sa tinig ni Daphne dahil sa sobrang lalim ng iniisip niya. "Kung may nangyaring masama sa'yo sa club na iyon, maililigtas mo pa ba ang tatay mo? Dito sa gagawin mong pagpapanggap bilang si Andrea, isang gabi lang ang ibibigay mo, iha. At sigurado makakaligtas na ang tatay mo. Naiintindihan mo ba ang sinasabi ko? Isang gabi lang, Natnat. Pasalamat ka nga at hindi nakuha 'yang pinakaiingat-ingatan mo, eh di parang pinatay mo na din ang tatay mo kapag nangyari nga iyon."Sa sinabing iyon ni Daphne ay naningkit ang mata niya sa galit. Paano nasasabi ng babaeng ito ang ganoong bagay sa sitwasyon niya ngayon? Muntik na siyang mamatay. Ang tatay niya naman ay nasa bingit ng kamatayan."Anong sinabi mo?" nanggagalaiti sa galit na singhal niya dito. Wala na siyang pakialam kahit asawa pa ito ng tiyuhin niya. "Bawiin mo ang sinabi mo!""Hindi ko babawiin ang sinabi ko." nagmamatigas namang saad ni Daphne. "Gusto kong ipaintindi sa'yo kung ano ang p
Naging busy si Daphne sa mga sumunod na araw dahil inaayos niya ang mga papeles na kakailanganin sa paglipad nila ni Nathalie papuntang South Korea. Bumili din siya ng isang apartment kung saan plano niyang doon muna pansamantala maninirahan ang dalaga.Hindi ito pwedeng mag-stay sa kanyang bahay dahil hindi ito pwedeng makita ng ibang mga katulong.Baka sulsulan pa nila ito at magbalak na namang tumakas o kaya ay kung anong plano na naman ang mabuo sa isipan nito.Habang papunta sa hospital upang dalawin ang dalaga ay nakatanggap siya ng message mula sa cardiologist ni Roberto. "Hey,doc. How's Robert?" tanong niya dito."He's awake. You can visit him now...'' sagot naman ng doctor bago nito ibinaba ang tawag.Ang unang plano niya ay iuuwi muna niya si Nathalie sa apartment at doon na muna maghintay habang inaayos ang pagpunta nito sa Korea, pero dahil gising na si Berto ay dadalawin na lang muna niya ito.Dumaan muna siya sa isang supermarket at bumili ng mga prutas. Pagdating niya sa
Dumating na ang araw na pinakahihintay nila. Ang pagpunta ni Daphne at Nathalie sa South Korea upang ipaplastic surgery ang huli. Pero bago sila bumiyahe papunta sa airport ay hiniling muna ng dalaga na madalaw ang kanyang ama sa hospital at masilip man lamang ang kalagayan nito bago siya umalis."Bilisan mo. Huwag kang magpapakita sa kanya at baka malate tayo sa airport." Mahigpit na bilin sa kanya ni Daphne. "Baka mapurnada pa ang mga plano ko dahil sa inyong mag-ama."Tumango siya at naglakad na papasok ng hospital at papunta sa kwarto ni Berto. Habang daan ay hindi niya mapigilan ang pagtulo ng luha mula sa kanyang mga mata. Ilang buwan ding hindi niya makikita ang tatay niya, pero sinigurado naman ni Daphne na hindi niya ito pababayaan.Huminto siya sa tapat ng kuwarto nito bago siya dumungaw sa maliit na salaming dingding ng pinto. Inayos muna niya ang kanyang face mask at shades bago ibinalabal ang scarf sa ulo niya paikot sa kanyang leeg.Hindi siya pwedeng makilala ng tatay n
After five monthsAndrea was busy in front of her vanity mirror, applying lipstick to her lips, when the shrill ringing of her phone startled her. Upon glancing down at the caller ID, her eyes widened in surprise at the sight of Caleb's name.Clearing her throat, she answered the call with the sweetest voice she could muster. "Yes, Caleb?"Naging busy si Caleb sa iba't ibang business trips abroad and meetings with clients, kaya naman pakiramdam ni Andrea ay iniwan siya sa ere ng kasintahan. Ang huling pagkikita nila ay noon pang dumalaw ang mga ito sa bahay nila kasama ang parents nito.Tumatawag ito paminsan-minsan at kinakamusta siya. Pero mas madalas nitong itanong ang 'katulong' daw nila. Mukhang sumasagap lamang ito ng balita tungkol sa babaeng iyon, kaya siya nito tinatawagan. But he would always remind her that they would meet in no time and she should prepare herself.Kaya naman sa sobrang pagkainip ay nakipagdate siya kung kani-kanino, at nakipag-one-night stand sa mga lalaki
"Hindi ka pa ba tapos diyan, Andrea? Parating na ang pamilya ni Caleb!" Sigaw nang medyo galit nang si Antonio sa kanyang anak dahil hindi pa ito tapos sa pagpipinta ng mukha nito sa harap ng salamin. Hindi siya mapakali habang palakad-lakad sa loob ng kwarto ng kanyang anak. He can't help feeling nervous about the outcome of their meeting with the Lopez family.Nakatakda nilang pag-usapan ang pag-aayos ng kasal ng kanyang anak na si Andrea, at nang nag-iisang anak naman na lalake ng mga Lopez na si Caleb. Kaya naman si Andrea ay ilang ulit ding nagretouch ng kanyang make-up para maimpress ang poging binata at pumayag itong magpakasal sa kanya."Just a minute, daddy!" Andrea exclaimed, rolling her eyes at her father. "Masyado ka namang excited. Hindi pa nga natin alam kung papayag si Caleb sa arrangement na 'to!"Andrea was indeed right. Alam na ni Caleb ang tungkol dito pero wala pa itong desisyon. Ngayon pa lang nila malalaman kung papayag ba ito na magpakasal sa kanya, alang-alang
After five monthsAndrea was busy in front of her vanity mirror, applying lipstick to her lips, when the shrill ringing of her phone startled her. Upon glancing down at the caller ID, her eyes widened in surprise at the sight of Caleb's name.Clearing her throat, she answered the call with the sweetest voice she could muster. "Yes, Caleb?"Naging busy si Caleb sa iba't ibang business trips abroad and meetings with clients, kaya naman pakiramdam ni Andrea ay iniwan siya sa ere ng kasintahan. Ang huling pagkikita nila ay noon pang dumalaw ang mga ito sa bahay nila kasama ang parents nito.Tumatawag ito paminsan-minsan at kinakamusta siya. Pero mas madalas nitong itanong ang 'katulong' daw nila. Mukhang sumasagap lamang ito ng balita tungkol sa babaeng iyon, kaya siya nito tinatawagan. But he would always remind her that they would meet in no time and she should prepare herself.Kaya naman sa sobrang pagkainip ay nakipagdate siya kung kani-kanino, at nakipag-one-night stand sa mga lalaki
Dumating na ang araw na pinakahihintay nila. Ang pagpunta ni Daphne at Nathalie sa South Korea upang ipaplastic surgery ang huli. Pero bago sila bumiyahe papunta sa airport ay hiniling muna ng dalaga na madalaw ang kanyang ama sa hospital at masilip man lamang ang kalagayan nito bago siya umalis."Bilisan mo. Huwag kang magpapakita sa kanya at baka malate tayo sa airport." Mahigpit na bilin sa kanya ni Daphne. "Baka mapurnada pa ang mga plano ko dahil sa inyong mag-ama."Tumango siya at naglakad na papasok ng hospital at papunta sa kwarto ni Berto. Habang daan ay hindi niya mapigilan ang pagtulo ng luha mula sa kanyang mga mata. Ilang buwan ding hindi niya makikita ang tatay niya, pero sinigurado naman ni Daphne na hindi niya ito pababayaan.Huminto siya sa tapat ng kuwarto nito bago siya dumungaw sa maliit na salaming dingding ng pinto. Inayos muna niya ang kanyang face mask at shades bago ibinalabal ang scarf sa ulo niya paikot sa kanyang leeg.Hindi siya pwedeng makilala ng tatay n
Naging busy si Daphne sa mga sumunod na araw dahil inaayos niya ang mga papeles na kakailanganin sa paglipad nila ni Nathalie papuntang South Korea. Bumili din siya ng isang apartment kung saan plano niyang doon muna pansamantala maninirahan ang dalaga.Hindi ito pwedeng mag-stay sa kanyang bahay dahil hindi ito pwedeng makita ng ibang mga katulong.Baka sulsulan pa nila ito at magbalak na namang tumakas o kaya ay kung anong plano na naman ang mabuo sa isipan nito.Habang papunta sa hospital upang dalawin ang dalaga ay nakatanggap siya ng message mula sa cardiologist ni Roberto. "Hey,doc. How's Robert?" tanong niya dito."He's awake. You can visit him now...'' sagot naman ng doctor bago nito ibinaba ang tawag.Ang unang plano niya ay iuuwi muna niya si Nathalie sa apartment at doon na muna maghintay habang inaayos ang pagpunta nito sa Korea, pero dahil gising na si Berto ay dadalawin na lang muna niya ito.Dumaan muna siya sa isang supermarket at bumili ng mga prutas. Pagdating niya sa
"Isipin mo itong mabuti, iha." nagulat pa siya sa tinig ni Daphne dahil sa sobrang lalim ng iniisip niya. "Kung may nangyaring masama sa'yo sa club na iyon, maililigtas mo pa ba ang tatay mo? Dito sa gagawin mong pagpapanggap bilang si Andrea, isang gabi lang ang ibibigay mo, iha. At sigurado makakaligtas na ang tatay mo. Naiintindihan mo ba ang sinasabi ko? Isang gabi lang, Natnat. Pasalamat ka nga at hindi nakuha 'yang pinakaiingat-ingatan mo, eh di parang pinatay mo na din ang tatay mo kapag nangyari nga iyon."Sa sinabing iyon ni Daphne ay naningkit ang mata niya sa galit. Paano nasasabi ng babaeng ito ang ganoong bagay sa sitwasyon niya ngayon? Muntik na siyang mamatay. Ang tatay niya naman ay nasa bingit ng kamatayan."Anong sinabi mo?" nanggagalaiti sa galit na singhal niya dito. Wala na siyang pakialam kahit asawa pa ito ng tiyuhin niya. "Bawiin mo ang sinabi mo!""Hindi ko babawiin ang sinabi ko." nagmamatigas namang saad ni Daphne. "Gusto kong ipaintindi sa'yo kung ano ang p
"Tapos ko na ang pinapagawa mo, Bruno..." nakangising wika ni Jane sabay lahad ng palad sa harap nito. "Asan na ang pera ko? Gusto ko buo ha. Ayaw ko ng partial.""Ganun ba?" Tumango-tangong sagot ng bruskong lalake. "Nasaan na siya?""Hindi ko alam. Pero nakita ko lumabas siya ng locker room at tumakbo papunta sa backdoor." Sagot nito na hindi pa rin inaalis ang kamay sa harap nito. "Asan na? May customer pa 'ko."Pero imbis na bayaran siya ni Bruno ay itinulak siya nito ng malakas at saka patakbong lumabas ng club."Hoy Bruno! Bumalik ka dito! Ibigay mo sa akin ang pera ko, walanghiya ka!" galit na sigaw ni Jane habang bumabangon mula sa pagkakabagsak sa isang mesa bago niya ito hinabol ito, pero napaiyak na lamang siya nang bigla itong mawala sa kanyang paningin.Nanlulumong napasandal na lamang siya sa dingding. Bigla tuloy siyang nakaramdam ng awa sa babaeng sinira niya ang mukha.Pag-ikot naman ni Bruno sa likod ng establisyemento ay agad niyang nakita si Nathalie na hawak-hawak
Nagulat sina Caleb at Daniel nang makarinig sila ng malakas na sigaw mula sa locker room kung saan naroon si Nathalie kaya naman dali-dali silang tumakbo papunta doon, ngunit napahinto sila nang makasalubong nila si Jane."Miss, anong nangyari?" tanong ni Daniel dito, ngunit dire-diretso lamang ang babae at hindi ito pinansin. Pero maagap si Caleb kaya naman nahuli niya ang isang braso nito at hinila ito palapit sa kanya. "Miss, tinatanong kita.""Ano ba! Bitawan mo ako!" sigaw ng babae at nagsimulang magpumiglas mula sa mahigpit na pagkakahawak niya."Jane?" tanong nito na agad nakilala ang babae. "What happened? Anong ginawa mo sa kanya?""Hindi ko alam. Wala akong ginawa sa kanya. Huwag mo akong pagbibintangan!" sigaw nito. Mababanaag sa mukha nito ang takot at nerbiyos. Pero bago pa man siya macorner nang dalawa at malaman na may ginawa siyang hindi maganda sa dalaga ay iwinasiwas niya ang kanyang kamay na hawak ni Caleb at agad na kumaripas paalis.Hinabol siya ni Daniel, at si C
"M-magbibihis muna ako..." bulong ni Nathalie habang nakatungo. Napansin niyang suot pa rin niya ang jacket ni Caleb. Ayaw niyang salubungin ang mga mata ng binatang nagligtas sa kanya. "Salamat nga pala sa pagligtas mo sa akin..."Tumango lamang si Caleb at saka sinundan ng tingin ang papalayong dalaga habang papunta ito sa locker room. Paglingon niya kay Daniel ay napansin niyang mabilis itong nagtatype ng message sa cellphone nito. Malamang ay gumagawa na naman ito ng dahilan sa asawa. Wala nang nagawa si Caleb kung hindi ang umiling at bumuntong-hininga ng malalim. Habang nakasandal sa dingding at hinihintay ang dalaga na lumabas ay biglang tumunog ang kanyang cellphone na nasa bulsa ng kanyang pantalon. When he checked it, he saw a message coming from Andrea."Hi, Caleb. Can I go to your office tomorrow?""Why?""I just want to see you. I miss you." at nagsend pa ito nang tila naiiyak na emoji."I'm busy. I'll just call you when I'm ready to see you." Sa sobrang busy niya sa pa
"Kilala niya ako...'' bulong ni Caleb sa sarili. "Hindi ako maaaring magkamali. Siya nga ang katulong ng mga Mondragon."Pero bakit siya nandito? Anong kalokohan ito?Gusto niyang sigawan ang dalaga. She already had a respectable job at the Mondragon's residence, so why would she feel the need to engage in this kind of job? Gusto niya itong pagalitan at bulyawan para magising sa pagkakatulog. Gusto niya itong tanungin kung bakit niya ito ginagawa. Bakit gusto nitong maghubad sa harap ng mga bastos na lalaking ito, pero nang ibaon nito ang mukha sa kanyang dibdib at nagsimulang humagulgol ay napabuntonghininga siya ng malalim at pinigilan ang sariling sigawan ito. At laking gulat niya nang bigla na lamang itong hinimatay.Mabuti na lamang at mabilis ang pagkilos niya. Agad niya itong nasalo at binuhat gamit ang kanyang malalakas na braso. Mabuti na lamang at kaunti lang kanyang nainom, at beer lamang ito. Hindi ito gaanong matapang kaya naman nandoon pa din ang lakas niya at nasa tama
Biglang naalala ni Caleb na nasabi niya nga pala kay Andrea na ang gusto niyang mapangasawa ay malinis at virgin pa, kaya naman humarap siyang muli at pinanood ang babae sa stage habang mahigpit ang pagkakahawak niya sa bote ng kanyang beer.Ang babae ay himas-himas na ang mga malulusog na dibdib habang patuloy ito sa paggiling at pang-aakit sa mga lalakeng nanonood, at kinurot-kurot pa nito ang mga holen nito para mas lalo pa silang matakam dito. 'I just wish Hailey is still a virgin, or else.' he groaned when the woman released her breasts to play with her mound, which made the men around to shout and scream louder. She turned around to face the maroon curtains, having her ass face the crowd, and bent over, showing her two holes. Nahigit ni Caleb ang hiniga sa performance ng babae. Mahusay ito.Kung naiiba lamang ang sitwasyon ay baka kanina pa siya naglaway at naakit sa pinapanood niya lalo na ngayon dahil sa ginagawang paglalaro ng babae sa mga butas nito, pero dahil wala siya s