NASA TAPAT ng hapag ang buong pamilya ni Segundina nang umalingawngaw ang balita tungkol sa nawawalang babae.
“Hindi masabi ng awtoridad kung katulad ang pangyayari sa mga nakalipas na taon. Dahil sa pagkakataong ito, may asawa’t anak na ang nasabing nawawalang babae na pinangalanang Ellyna Benitez-Cruz, edad bente-singko. Sunod nito ay ang pagkawala ng isang thirty-seven years old na isang doctor sa Orlyn Medical Hospital na si Mia Dizon. Ayon sa mga saksi, huli silang nakita na magkasama sa isang café malapit sa nasabing ospital…”
Edrina smirked upon hearing the news. “Napala ng anak niyo, Mama.”
Tahimik naman na kumakain si Carlo na tila walang pakialam sa narinig, habang halos mawalan na ng hininga si Segundina sa pagkabigla.
“Ilang buwan pa lang siyang hindi nagparamdam, tapos iyan na ang nangyari sa kanya? Baka nga sumama na iyan sa ibang lalaki, tapos nagpatulong lang doon sa doctor.
ELLYNA IS NOT NORMAL. If I can be more specific, mas malala pa siya kay Kuya Brian!I was busy looking for the keys. May nakita pa akong babae na hubo’t hubad sa maliit na kusina ng malaking bahay na ito. She was chained on the wall, lots of cuts and bruises all over her body.Tinanong niya pa ako kung ako ang kapatid ng lover niya.Bigla akong nahintakutan para kay Ellyna. If she is going to end up like this woman if she stays any longer with Kuya, hindi ko na magagawang harapin pa si John.I tried to talk with the girl named Elija. Sabi ko sa kanya, ako na lang ang may malakas na pangangatawan sa lahat ng babaeng narito. If she could help me find the keys, we can get out of here together.Pero nagulat na lang ako sa naging sagot niya.“I will stay with Brian.”Twisted people are hard to understand.And now, one more person was added.Who are you—seriously? Did she ask that ques
“FUVK!”Napahampas na ako sa manibela as I desperately tried to look for a way out. Paminsan-minsan pang bumubulaga sa akin ang mga naglalakihang katawan ng puno sa tuwing humahawi ang nagtataasan na damo. Kung hindi lang kami naka-seatbelt, malamang tumilapon na kami sa labas ng bintana.Bigla ay naalala ko ang babae kanina. I forgot to bring her with us!I turned the wheel and binaybay ang daan na ginawa ko. Unti-unti ko nang nakikita ang building nang bigla itong sumabog.“Fuvk!”Can someone please tell me I’m dreaming?Hindi ko kaya ang mga shocking event unfolding before me!Naiiyak na ako pero I can’t just stop here. Narito na ako sa labas ng building. I have to get going!Pikit-mata kong pinaikot ang manibela. Panay ang busina ko, hoping someone might hear us. Hindi nagtagal ay naramdaman ko ang patag na daan. Nang buksan ko ang mata ko, I saw the concrete road filled with dried leaves
I WAS JUST sitting in the waiting area right in front of the emergency room, looking down at my intertwined hands. Even if God is not with me all these years for letting me experience all those losses, at least for John and his family, I want Him to hear my prayers.“Please, keep her safe…”Mayamaya ay nakarinig ako ng pagharurot ng sasakyan.“John!”Napatayo ako nang marinig ang boses ni Brix. Tumingin ako sa gawi nila. Ngunit ilang saglit lang, naramdaman ko ang mabilis na hangin sabay ng pagdaan ni John sa gilid ko. Ni hindi ko man lang nakita kung anong expression niya ngayon.Umiiyak ba siya?Napayuko ako at ngumiti nang mapait. Malamang, puno ng pag-aalala at pagkabalisa ang mata niya para sa asawa niya.Who am I to think that he will look at me for a second after all those days of missing?Pero deserve ko naman kahit ilang salita lang mula sa kanya. Tanungin niya ako kung ok lang ako,
I LOOKED AT MY wife's back view. She's wearing a floral dress, her wavy hair is now reaching half of her back, and she gained a lot of weight due to her pregnancy. Kabuwanan niya na rin at hinihintay na lang namin ang pagsakit ng tiyan niya. Nakahanda na ang lahat, mula sa damit na yari sa cotton, lampin, dede, duyan at crib.Napangiti ako.Ito ang kauna-unahang manganganak ang asawa ko.Lumapit ako sa kanya at hinimas ang kanyang tiyan. Mga magaan na halik din ang iginawad ko sa buhok pababa sa makinis niyang batok.I wonder what kind of labor she will experience. Will she asked me to have sex with her? There's nothing wrong with it though. If so, I have to apologise to our baby in advance.Tumingin ako sa pinagkakaabalahan niya at nagulantang sa nakita. The meat were pounded and looked like not edible at all. However, it is my wife’s cooking so I wouldn't mind."Anong luto?""Hubby, you know I can't cook. Susubukan ko la
PAGBUKAS NA PAGBUKAS ko ng mata ko, ang tumambad sa akin ay puting kisame na may bilog na ilaw na nakakabit. Hindi ko maigalaw ang leeg ko kaya pasimple kong inilibot ang mata ko. Tanging tunog lang ng aparato ang maririnig.I'm in a hospital, again.Why is it this time?Tumingin ako sa gilid ko at may nakayuko doon. Sinubukan kong iangat ang kamay ko para haplusin iyon. Mukha namang nagising ko siya dahil dahan-dahan siyang nag-angat ng tingin. He seems like the teenage version of my husband. Bumata ba ang asawa ko? No. I can't feel anything like that towards this man.Am I in an alternate world? Is this a dream? Isekai?Ok, hindi naman ako masyadong nanonood ng ganoong genre pero pakiramdam ko, ibang tao talaga ako ngayon.Hindi ko magawang alisin ang tingin sa kanya. Tila may kumukurot sa puso ko just by looking at his eyes.Nang magtama ang mga mata namin, may sumilay na masayang ngiti sa kanyang mga labi."Mom, you're awak
MIA LOVES TO make fun of me, lalong lalo na ang pinapakaba ako sa mga revelation niyang madaling ma-misinterpret. Alam niya naman na minsan ay tinuring ko siyang karibal tapos bibigyan niya ako ng mga tingin na tila inaagaw niya sa akin ang asawa ko. Dumagdag pa ang mga bîtchy words niya. Puro siya kamalditahan.When she said that she is a mother, she adopted a girl dahil na rin wala na siyang balak mag-asawa pa.Napag-alaman ko rin na may asawa na si Kuya Brix and he is living a happy marriage in the Griffinview.Si Kuya RC naman, apat na ang anak at buntis na naman ang asawa.And Kuya Miguel who resigned from his work ay isang haciendero kasama ang dalawang anak at asawa.Nalaman ko ang lahat ng ito dahil si John mismo ang nagkwento.Nang tanungin ko siya tungkol sa pamilya ko, wala siyang ibang sagot maliban sa wala silang paramdam sa nakalipas na mga taon.I smirked. I shouldn't have asked. It was a given lalo na at na
"MOMMY, KUYA RAIZEL IS CRYING."Nagpalipat-lipat ang tingin ko sa dalawa kong anak. What is my daughter saying? Her brother is just watching her cry in my arms!Patuloy lang siya sa pag-iyak. Lalo ring humigpit ang yakap niya nang subukan ko siyang ilayo sa katawan ko para kausapin at kalmahin."I'm crying, too!"Wala akong nagawa kung hindi ang yakapin siya nang mas mahigpit."I know, baby. I don't know why you're crying but it's fine. Everything will be fine."Hinalikan ko ang tuktok ng ulo niya.And a sudden realization hits me.I keep saying she's my daughter when I don't even know her name. I know for sure that her presence is familiar to me, but she feels like someone I knew for a long time, but didn't see in my life.I keep on looking at Raizel and treat him like a baby when he's already a teenager.These friends of my husband are making fun of me as if they knew me or my shortcomings.
PUPUNTA LANG sana ako para ma-check kung kumusta na ang lagay ni Ellyna. Nag-promise din ako kay Raizel na pagagalingin ko ang mommy niya. And I am not here standing in front of her door to watch their lovey-dovey!Gosh!I let out a sigh of relief. Somehow, I’m glad that she woke up. Tatlong araw na rin ang lumipas.Nakatayo lang ako sa labas habang nakasilip sa pinto.I admit na masaskit pa rin ang makita ang lalaking minahal ko ng pagkatagal-tagal, yakap na ng iba. I watched him grow, I admired him a lot, I was happy for his achievements, and I was more than happy to see him where he is now.Sa patuloy ko na pagtingin sa gawi niya, nakalimutan kong tingnan ang sarili ko.I watched him grow as an individual, but I couldn’t see myself standing next to him. He never showed me that my place was by his side. It was already reserved at ako lang ang namimilit na lumugar doon.That wasn’t my place—matagal niya nang p