"MOMMY, KUYA RAIZEL IS CRYING."
Nagpalipat-lipat ang tingin ko sa dalawa kong anak. What is my daughter saying? Her brother is just watching her cry in my arms!
Patuloy lang siya sa pag-iyak. Lalo ring humigpit ang yakap niya nang subukan ko siyang ilayo sa katawan ko para kausapin at kalmahin.
"I'm crying, too!"
Wala akong nagawa kung hindi ang yakapin siya nang mas mahigpit.
"I know, baby. I don't know why you're crying but it's fine. Everything will be fine."
Hinalikan ko ang tuktok ng ulo niya.
And a sudden realization hits me.
I keep saying she's my daughter when I don't even know her name. I know for sure that her presence is familiar to me, but she feels like someone I knew for a long time, but didn't see in my life.
I keep on looking at Raizel and treat him like a baby when he's already a teenager.
These friends of my husband are making fun of me as if they knew me or my shortcomings.
PUPUNTA LANG sana ako para ma-check kung kumusta na ang lagay ni Ellyna. Nag-promise din ako kay Raizel na pagagalingin ko ang mommy niya. And I am not here standing in front of her door to watch their lovey-dovey!Gosh!I let out a sigh of relief. Somehow, I’m glad that she woke up. Tatlong araw na rin ang lumipas.Nakatayo lang ako sa labas habang nakasilip sa pinto.I admit na masaskit pa rin ang makita ang lalaking minahal ko ng pagkatagal-tagal, yakap na ng iba. I watched him grow, I admired him a lot, I was happy for his achievements, and I was more than happy to see him where he is now.Sa patuloy ko na pagtingin sa gawi niya, nakalimutan kong tingnan ang sarili ko.I watched him grow as an individual, but I couldn’t see myself standing next to him. He never showed me that my place was by his side. It was already reserved at ako lang ang namimilit na lumugar doon.That wasn’t my place—matagal niya nang p
“WHAT IS IT, BȋTCH?!” asik ko sa kanya nang mahamig ko ang sarili.Hindi pa rin bumibitaw sa yakap niya si Ellyna.“I’m glad you’re ok. The memories were blurred but I know perfectly that it was you I was with. Hindi ka ba sinaktan ng kung sino mang lalaking iyon?”Nagtataka na tumingin ako sa kanya.Hindi niya ba maalala na kapatid ko ang kumuha sa aming dalawa?Hindi niya rin ba maalala, that for a moment she became as crazy as fuvk?Lalo lang tumaas ang kilay ko nang ngumuso siya dahil sa pananahimik ko. This bȋtch! Ganito niya ba inakit si John, magpa-cute at magpa-baby?!“What the fuvk, bȋtch?! Get off me,” sigaw ko at maingat na nilalayo ang braso niya sa beywang ko.Nagmana sa kanya ang anak niya, ang higpit ng yakap. Kailangan pang hilahin ni John si Raizel palayo sa nanay niya kanina para maisama sa labas.I sighed.Nagmumukha tuloy akong guardian ng mga ito
THE BȋTCH IS RIGHT. I didn't try to make it clear when I had the chance. Paramdam lang ako nang paramdam, sending mixed signals and such, pero ni minsan hindi iyon nakarating nang maayos kay John.How I wish I could go back in time...Pero kung magkatotoo man ang time machine at baguhin ko ang nakaraan, walang super cute na Raizel sa mundo. These couple are a good match, I honestly won't deny that fact.I let out a soft laugh when John is looking at me with a blank face. Matapos kong sabihin na mahal ko siya, wala man lang siyang reaksyon kahit mainis, o maawa man lang."I'm not saying this para agawin ka. As if naman magpapaagaw ka."Pinunasan ko muna ang buong mukha ko saka tumayo at lumapit sa kanya na may sapat na distansya sa pagitan namin. Humalukipkip ako sa harap niya."I'm sorry to ask you a selfish request, but I want you out of my sight until I fully accept na hindi ako ang para sa iyo..."Akma siyang magsasalita nang magpa
MATAMAN KONG pinagmamasdan ang asawa ko. Isang linggo na mula nang makalabas kami sa ospital. Lyn is in her usual self, or rather, she is trying to be herself.Hindi niya ako magagawang lokohin sa mga pilit na ngiti niya pero hindi na lang ako nagsalita. Hindi ako nagkomento, dahil ayaw ko rin na madagdagan pa ang isipin niya. Kung sinusubukan niyang maging matatag, makalimot, maging masaya kahit papaano, o hindi pa siya handang magsalita, ayos lang sa akin.Nasabi sa akin ni Mom ang nangyari, ayon sa mga naikuwento ni Mia.Lyn has been through a lot. She baited herself and faced Brian—the one who disturbed her life from the beginning. I can imagine she wasn’t in her right mind. I know because I witnessed it once. Hindi ko masisisi kung biglang maging ibang tao si Lyn sa harap ni Brian. Protecting herself is her forte.Hindi na rin naman dinetalye ni Mia kung ano ang nangyari.Ang alam ko lang, kinaya niya tulad noong una nilang magbang
MAINGAY si Raizel habang kumakain kami ng hapunan. Marami siyang kwento tungkol sa paglabas nila ng Mommy Lola niya kaninang hapon. Pumunta rin sila sa bahay ni Tita Linda at tuwang-tuwa siya dahil naroon si Brix. Mula nang magkakilala ang dalawa, kahit hindi naging maganda ang una nilang pagkikita, naging malapit sila sa isa’t isa.“Tito Brix promised na dadalhin niya raw ako sa amusement park, mas malaki pa sa pinuntahan natin,” sabi niya.“Hmm? Isasama mo ba si Mommy?”“Kayo po ni Daddy!”Napansin ko ang pagngiwi ni Lyn na agad napalitan ng ngiti.Are we seriously fighting over it? Para din naman sa kapakanan niya ang iniisip ko—her mental, emotional, and physical health matters to me. Mahirap bang intindihin iyon? O sadyang hindi niya iniisip na pareho kaming nawalan?Napailing na lang ako sa inaasal niya.Come to think of it, she never cries about the loss.Naramdaman ko na l
AGAD NA umayos ng upo si Lyn at tinanggal ang suot niyang damit. Wala siyang tinira kahit isa. When she’s done, she lay down with her legs spread wide open in front of me, making me hungry with her soaking wet bud.Nang akma ko siyang hahawakan, tinabig niya lang ang kamay ko at siya ang naglaro sa maselang bahagi niya. She let out soft moans with her eyes closed. She’s arching her body as she purposely make sweet sounds with her juices.Fuvk!Hindi ko akalaing ganito ang magiging epekto sa akin ng ginagawa niya. Bumibigat na ang paghinga ko. I want it to be my hands feeling her hotness.Hinawakan ko ang mga binti niya at binuka lalo. Inilapit ko rin ang sarili na hanggang ngayon ay balot na balot pa rin. Bahagyang tumatama sa dulo nito ang daliri niya.“Wife…” paanas na tawag ko.“H-Hands off, jerk.”Hindi ko kakayanin ito. I took out my proud member and grabbed her hand to touch it.
ANO KAYANG pinakain ni Mia sa anak ko at palagi siyang hanap-hanap? Mula nang mag-date kami kasama si Raizel after a month of not seeing each other, palagi na lang bukang-bibig ng anak ko na gusto niyang makita si Tita Ganda niya.Kahit noong sabihin ni Ja na pupunta kami ng Griffinview para sa birthday niya, he demanded na kailangan naroon si Mia.Ja on the other hand was tongue-tied when I promised our son na iimbitahan ko si Mia.Alam ko na hanggang ngayon, iniisip niya pa rin na magiging awkward sila ni Mia.“Ja, guilty ka ba?”“Lyn…” He has this exasperated expression on his face.Natawa na lang ako. “Don’t worry. Mia will never look your way, duh? Asa ka pa. At isa pa, kung wala kang ginawang mali, huwag kang ma-guilty diyan na animo pasan mo ang mundo. Baka mamaya, isipin ko na gusto mo rin iyong tao,” pabirong sabi ko.“I hate you.”At hindi nga nagtagal ay tu
NANG MAGPAALAM si Lyn na may pupuntahan siya, agad akong pumunta sa opisina ni Brix. Nang matapos ang birthday celebration ni Raizel kapahon ay hindi sinasadyang may nadiskubre ako.Pagbukas ko ng pinto sa opisina niya, hindi na ako nag-atubili pa at sinabi ko ang pakay.“Brix, lend me that place. The pavilion behind the wall.”“Pųtang ina! Ikaw pa ang Buena mano? Ako muna.”“Wala ka pa namang dadalhin doon. Ako munang gagamit.”Hindi niya na ako nasagot pa nang tumunog ang telepono niya.“Sir Brix, Mrs. Ellyna Cruz is looking for you.”Nagkatinginan kami ni Brix.“Magtago ka muna. Tingnan ko lang kung anong gagawin ng asawa mo,” sabi niya at kumindat pa.Kahit ayaw ko, nagtago na lang din ako sa makapal at gray na kurtina na nasa likod lang din ng lamesa ni Brix.Bakit makikipagkita si Lyn kay Brix nang mag-isa? Makikipagbati ba siya? Pero wala
Ginising si RC ng amoy na nakasanayan niya nang amuy-amuyin sa paggising at bago matulog. It was Ritchelle’s soothing scent. Niyakap niya nang sobrang higpit ang unan. It’s soft, squishy, and huggable, but still…it would be better if it was his wife he would woke up to.Nagpalipas muna siya nang ilan pang sandali bago bumangon. Mabilisan lang siyang naligo at bumaba na sa sala. Sumaglit muna siya kung saan ang mga porselana nina Ritchelle at ng mga magulang nito.Inalis niya ang cabinet kung saan dati nakalagay ang mga abo ng in-laws niya, at pinagawan ng altar sa sala. Hindi naman sila tumatanggap ng bisita kaya parang naging pahingahan na iyon ng yumao nilang mahal sa buhay.Naka-display din doon ang mga picture ni Ritchelle kasama ang parents nito. Mayroon din itong hiwalay na photo
Nasa kalagitnaan ng pagpapakalango sa espiritu ng alak sina RC nang lumapit sa kanila si Ellyna. Tumakbo pa ito na tila ba nagmamadali. Hinihingal pa nga ito. Akala niya ay may emergency sa mga anak nito. Nagulat pa siya nang sa kanya ito lumapit at hindi sa asawa nito."K-Kuya RC, si Ranier, tumatawag."Agad nitong inabot sa kanya ang phone nito.Napatitig na lang siya sa hawak na phone.Nagtataka siya. Bakit hindi sa phone niya tumawag ang anak? At bakit ito tatawag?Bigla siyang kinabahan. Tila ba nawala na parang bula ang epekto ng alak sa sistema niya. Naging alerto siya at hinanda ang sarili sa maririnig.Kung si Ranier na ang tumatawag, tapos hindi pa s
“Brain tumors are hard to detect lalo pa’t ang tingin ng pasyente ay simpleng pananakit lang ng ulo ang nangyayari hanggang sa isipin nila na normal lang iyon, dumagdag pa ang pabago-bago ng panahon. They would say that it was a seasonal occurrence, and refused to see a doctor. It was advised to see a doctor lalo kung may history sa family o ng head trauma. Isa pa sa nakakapigil sa mga tao na magpatingin sa doctor kahit pa alam niyang may trauma siya ay hindi agad nag-manifest ang symptoms. And in your case, it’s already more than two decades at sinabi mo rin na ngayon ka lang nagpatingin kaya…”Yumuko si Oliver sa magkasalikop nitong mga kamay, tla tinitimbang ang mga sasabihin na hindi siya mabibigla o matatakot.Pero ano pang silbi no’n? It was scary enough, knowing that she has a brain tumo
FEW DAYS AGO…Naibagsak ni Ritchelle ang likod sa malambot na sandalan ng sofa at tumingala sa puting kisame. Nagi-guilty siya sa sinabi niya na photo shopped ang ni-send sa kanya na pictures ni RC. Alam niya na ito ang kumuha ng mga larawan pero dineny niya pa rin.RC had enough of his past, maging ng mga away at problema na hindi naman para rito. Ayaw niyang maging ang current situation niya ay ito na naman ang sasalo. Kahit mag-asawa sila at lahat ay gagawin nito para sa kanya, hindi niya pwedeng hayaan na palagi na lang siyang nasa receiving side.This time, she will do everything to make RC happy. At lahat ng ikasasama nito, problema niya o ano pa man, she will try her best to eliminate those.This
KINABUKASAN, NAGISING na wala sa tabi niya ang asawa. Kung dati ay hahanapin niya ito, ngayon ay wala siyang gana. Alam niya naman na kung ano na ang ibang pinagkakaabalahan nito kapag wala na ito sa tabi niya.Walang ganang tinungo niya ang paliguan, at nag-asikaso na sa pagpasok sa trabaho. Lulunurin niya na lang siguro sa gabundok na papeles ang sarili. Basta ba sa kanya pa rin umuuwi si Ritchelle, wala na siyang pakialam kung anong gawin nito sa maghapon.Martyr, tangα, marupok? Kahit ano pang itawag sa kanya ng mga nakakaalam ng sitwasyon niya, wala siyang pakialam. Alam niya kasi na kapag kinumpronta niya ang asawa at ilaban ang karapatan niya gamit ang pirma nila sa legal na dokumento tulad ng marriage certificate ay babalik iyon sa kanya sa legal din na paraan—ang divorce.Ayaw niyang
NAIBAGSAK NIYA ang katawan sa upuan. Hanggang ngayon, hindi pa rin siya makapaniwala na sa isang iglap ay bigla na lang nagbago ang lahat sa kanila ni Ritchelle. Kung noon matatanggap niya pa kung nakipaghiwalay ito sa kanya, pero ngayon na naririnig niya na sa mga labi nito na mahal din siya nito, at nararamdaman niya naman iyon—hindi niya makakayang tanggapin nang gano’n-gano’n na lang.And when she said that the photos he took himself was edited, the words came out so casually. Hindi niya na rin maiwasang isipin na baka matagal na siyang niloloko ni Ritchelle sa mga pag-sugarcoat nito ng mga sinasabi nito.Baka nga, noong sinabi nito na mahal siya nito ay may kinakalantari naman itong iba. At baka matagal na itong pumupunta sa bahay ng lalaki bago umuwi sa bahay nila.He had been so
HE JUST GOT OUT of the shower with only a small towel wrapped around his waist. Diretso ang tingin niya kay Ritchelle na ngayon ay nakahiga na sa kama. She already had her eyes closed.Lumapit siya rito at naupo sa gilid ng kama. Tinanggal niya rin ang kumot na tumatakip sa katawan nito. Nagulat pa siya nang makita na nakasuot ito ng pajama. Hindi ito sanay na balot na balot ang katawan kapag natutulog kahit gaano pa kalamig ang kwarto. Palagi itong nakasuot ng silky and sexy lingerie with no undies at all.Bigla ay naalala niya ang pagsisinungaling nito kanina, maging ang amoy ng lalaki na kumapit sa buhok at katawan nito.Walang ano-anong tinanggal niya ang butones ng suot ni Ritchelle dahilan para magising ito.“RC!” Nayayamot na umangal ito
MATAMAN na pinagmamasdan ni Ritchelle ang draft ng wedding gown. Dahil wala na rin namang mababago kahit pa pagalitan niya nang pagalitan ang anak ay nagpresenta na lang siya na siya ang personal na gagawa ng wedding gown ng girlfriend nito.Hindi pa rin nito pinapakilala sa kanila ang girlfriend nito dahil may problema sa side ng babae. Mukhang hindi pa rin nasasabi sa family nito na nagdadalang-tao na ito. Sabi rin ni Ranier na busy sila sa school.Pinayuhan na lang nila ang anak na huwag masyadong i-expose sa mga nakaka-stress na bagay ang girlfriend nito, at palaging alalayan. Kung pwede lang ba na sa kanila na muna mag-stay ang babae lalo kung hindi ito ok sa family nito. Ayaw niyang matulad sa kanya ang nararanasan na pagdadalang-tao ng girlfriend ni Ranier—puno ng stress at galit sa puso.&l
MULA NANG MAAYOS NA ang lahat ng problema at misunderstanding sa pagitan nila ni RC, mas lalo niyang na-enjoy na walang guilt ang buhay nilang mag-asawa. Malaya niya na ring naipapadama sa asawa ang pagmamahal na pinagkait niya rito nang kay tagal. She was free from all the insecurities, because RC never failed to make her feel that she was the one and only, and that he loved her the most.Hindi na rin nawawala sa schedule nila ang date in fancy restaurants after work, gym or different clubs kapag weekend just like old times, roadtrip at out of town kapag naisipan kahit working days pa.It was like they were just starting a family. She was the happiest having her men around her, giving and receiving love and care. Wala na siyang mahihiling pa kung 'di ang kumpletong pamilya. Wala na sigurong makakapawi ng saya na nararamdaman niya.