"MOMMY, KUYA RAIZEL IS CRYING."
Nagpalipat-lipat ang tingin ko sa dalawa kong anak. What is my daughter saying? Her brother is just watching her cry in my arms!
Patuloy lang siya sa pag-iyak. Lalo ring humigpit ang yakap niya nang subukan ko siyang ilayo sa katawan ko para kausapin at kalmahin.
"I'm crying, too!"
Wala akong nagawa kung hindi ang yakapin siya nang mas mahigpit.
"I know, baby. I don't know why you're crying but it's fine. Everything will be fine."
Hinalikan ko ang tuktok ng ulo niya.
And a sudden realization hits me.
I keep saying she's my daughter when I don't even know her name. I know for sure that her presence is familiar to me, but she feels like someone I knew for a long time, but didn't see in my life.
I keep on looking at Raizel and treat him like a baby when he's already a teenager.
These friends of my husband are making fun of me as if they knew me or my shortcomings.
PUPUNTA LANG sana ako para ma-check kung kumusta na ang lagay ni Ellyna. Nag-promise din ako kay Raizel na pagagalingin ko ang mommy niya. And I am not here standing in front of her door to watch their lovey-dovey!Gosh!I let out a sigh of relief. Somehow, I’m glad that she woke up. Tatlong araw na rin ang lumipas.Nakatayo lang ako sa labas habang nakasilip sa pinto.I admit na masaskit pa rin ang makita ang lalaking minahal ko ng pagkatagal-tagal, yakap na ng iba. I watched him grow, I admired him a lot, I was happy for his achievements, and I was more than happy to see him where he is now.Sa patuloy ko na pagtingin sa gawi niya, nakalimutan kong tingnan ang sarili ko.I watched him grow as an individual, but I couldn’t see myself standing next to him. He never showed me that my place was by his side. It was already reserved at ako lang ang namimilit na lumugar doon.That wasn’t my place—matagal niya nang p
“WHAT IS IT, BȋTCH?!” asik ko sa kanya nang mahamig ko ang sarili.Hindi pa rin bumibitaw sa yakap niya si Ellyna.“I’m glad you’re ok. The memories were blurred but I know perfectly that it was you I was with. Hindi ka ba sinaktan ng kung sino mang lalaking iyon?”Nagtataka na tumingin ako sa kanya.Hindi niya ba maalala na kapatid ko ang kumuha sa aming dalawa?Hindi niya rin ba maalala, that for a moment she became as crazy as fuvk?Lalo lang tumaas ang kilay ko nang ngumuso siya dahil sa pananahimik ko. This bȋtch! Ganito niya ba inakit si John, magpa-cute at magpa-baby?!“What the fuvk, bȋtch?! Get off me,” sigaw ko at maingat na nilalayo ang braso niya sa beywang ko.Nagmana sa kanya ang anak niya, ang higpit ng yakap. Kailangan pang hilahin ni John si Raizel palayo sa nanay niya kanina para maisama sa labas.I sighed.Nagmumukha tuloy akong guardian ng mga ito
THE BȋTCH IS RIGHT. I didn't try to make it clear when I had the chance. Paramdam lang ako nang paramdam, sending mixed signals and such, pero ni minsan hindi iyon nakarating nang maayos kay John.How I wish I could go back in time...Pero kung magkatotoo man ang time machine at baguhin ko ang nakaraan, walang super cute na Raizel sa mundo. These couple are a good match, I honestly won't deny that fact.I let out a soft laugh when John is looking at me with a blank face. Matapos kong sabihin na mahal ko siya, wala man lang siyang reaksyon kahit mainis, o maawa man lang."I'm not saying this para agawin ka. As if naman magpapaagaw ka."Pinunasan ko muna ang buong mukha ko saka tumayo at lumapit sa kanya na may sapat na distansya sa pagitan namin. Humalukipkip ako sa harap niya."I'm sorry to ask you a selfish request, but I want you out of my sight until I fully accept na hindi ako ang para sa iyo..."Akma siyang magsasalita nang magpa
MATAMAN KONG pinagmamasdan ang asawa ko. Isang linggo na mula nang makalabas kami sa ospital. Lyn is in her usual self, or rather, she is trying to be herself.Hindi niya ako magagawang lokohin sa mga pilit na ngiti niya pero hindi na lang ako nagsalita. Hindi ako nagkomento, dahil ayaw ko rin na madagdagan pa ang isipin niya. Kung sinusubukan niyang maging matatag, makalimot, maging masaya kahit papaano, o hindi pa siya handang magsalita, ayos lang sa akin.Nasabi sa akin ni Mom ang nangyari, ayon sa mga naikuwento ni Mia.Lyn has been through a lot. She baited herself and faced Brian—the one who disturbed her life from the beginning. I can imagine she wasn’t in her right mind. I know because I witnessed it once. Hindi ko masisisi kung biglang maging ibang tao si Lyn sa harap ni Brian. Protecting herself is her forte.Hindi na rin naman dinetalye ni Mia kung ano ang nangyari.Ang alam ko lang, kinaya niya tulad noong una nilang magbang
MAINGAY si Raizel habang kumakain kami ng hapunan. Marami siyang kwento tungkol sa paglabas nila ng Mommy Lola niya kaninang hapon. Pumunta rin sila sa bahay ni Tita Linda at tuwang-tuwa siya dahil naroon si Brix. Mula nang magkakilala ang dalawa, kahit hindi naging maganda ang una nilang pagkikita, naging malapit sila sa isa’t isa.“Tito Brix promised na dadalhin niya raw ako sa amusement park, mas malaki pa sa pinuntahan natin,” sabi niya.“Hmm? Isasama mo ba si Mommy?”“Kayo po ni Daddy!”Napansin ko ang pagngiwi ni Lyn na agad napalitan ng ngiti.Are we seriously fighting over it? Para din naman sa kapakanan niya ang iniisip ko—her mental, emotional, and physical health matters to me. Mahirap bang intindihin iyon? O sadyang hindi niya iniisip na pareho kaming nawalan?Napailing na lang ako sa inaasal niya.Come to think of it, she never cries about the loss.Naramdaman ko na l
AGAD NA umayos ng upo si Lyn at tinanggal ang suot niyang damit. Wala siyang tinira kahit isa. When she’s done, she lay down with her legs spread wide open in front of me, making me hungry with her soaking wet bud.Nang akma ko siyang hahawakan, tinabig niya lang ang kamay ko at siya ang naglaro sa maselang bahagi niya. She let out soft moans with her eyes closed. She’s arching her body as she purposely make sweet sounds with her juices.Fuvk!Hindi ko akalaing ganito ang magiging epekto sa akin ng ginagawa niya. Bumibigat na ang paghinga ko. I want it to be my hands feeling her hotness.Hinawakan ko ang mga binti niya at binuka lalo. Inilapit ko rin ang sarili na hanggang ngayon ay balot na balot pa rin. Bahagyang tumatama sa dulo nito ang daliri niya.“Wife…” paanas na tawag ko.“H-Hands off, jerk.”Hindi ko kakayanin ito. I took out my proud member and grabbed her hand to touch it.
ANO KAYANG pinakain ni Mia sa anak ko at palagi siyang hanap-hanap? Mula nang mag-date kami kasama si Raizel after a month of not seeing each other, palagi na lang bukang-bibig ng anak ko na gusto niyang makita si Tita Ganda niya.Kahit noong sabihin ni Ja na pupunta kami ng Griffinview para sa birthday niya, he demanded na kailangan naroon si Mia.Ja on the other hand was tongue-tied when I promised our son na iimbitahan ko si Mia.Alam ko na hanggang ngayon, iniisip niya pa rin na magiging awkward sila ni Mia.“Ja, guilty ka ba?”“Lyn…” He has this exasperated expression on his face.Natawa na lang ako. “Don’t worry. Mia will never look your way, duh? Asa ka pa. At isa pa, kung wala kang ginawang mali, huwag kang ma-guilty diyan na animo pasan mo ang mundo. Baka mamaya, isipin ko na gusto mo rin iyong tao,” pabirong sabi ko.“I hate you.”At hindi nga nagtagal ay tu
NANG MAGPAALAM si Lyn na may pupuntahan siya, agad akong pumunta sa opisina ni Brix. Nang matapos ang birthday celebration ni Raizel kapahon ay hindi sinasadyang may nadiskubre ako.Pagbukas ko ng pinto sa opisina niya, hindi na ako nag-atubili pa at sinabi ko ang pakay.“Brix, lend me that place. The pavilion behind the wall.”“Pųtang ina! Ikaw pa ang Buena mano? Ako muna.”“Wala ka pa namang dadalhin doon. Ako munang gagamit.”Hindi niya na ako nasagot pa nang tumunog ang telepono niya.“Sir Brix, Mrs. Ellyna Cruz is looking for you.”Nagkatinginan kami ni Brix.“Magtago ka muna. Tingnan ko lang kung anong gagawin ng asawa mo,” sabi niya at kumindat pa.Kahit ayaw ko, nagtago na lang din ako sa makapal at gray na kurtina na nasa likod lang din ng lamesa ni Brix.Bakit makikipagkita si Lyn kay Brix nang mag-isa? Makikipagbati ba siya? Pero wala