TINAWAGAN AKO ni Uncle Rod. Sabi niya, kagagaling lang doon ngayong hapon nina John at Ellyna. Pinagalitan pa ako dahil hindi ako nagsabi na si Ellyna ang asawa ni John. Sa paraan ng pagkakasabi ni Uncle, tila ba matagal niya nang kilala si Ellyna.
Maraming sikreto sa pagkatao ng babaeng iyon.
Busy ako sa pangha-hack ng server ng Orlyn Medical Hospital. At sa kaka-click at input ko nang kung ano-anong keys, hindi sinasadyang makakita ako ng isang folder. The file name is capital letters “H.E.R.” Encrypted din ang folder.
Naisip ko na baka kay John ito kaya pangalan ng asawa niya ang nilagay ko. Nabuksan ko ito at nalula sa mga nilalaman!
Hindi ko ito sinabi kay John. Dahil bukod sa hindi sa kanya ang file, wala ring kinalaman kay Ellyna ang mga nakapaloob dito. Ayaw kong dagdagan pa ang isipin ni John patungkol sa asawa niya. Tama na iyong stalker na hindi namin nahuli noon.
Kulang na la
I CAN’T ERASE this smile on my face since that night. And I keep playing his words in my head.“Hoy, Ellyna, Valentine’s day ngayon. Bakit narito ka?”Napukaw ang pagmumuni-muni ko nang tapikin ni Kate ang balikat ko. Narito ulit ako sa faculty office para tulungan siya. Vacant namin hanggang sa matapos ang school hours. Wala rin naman akong ginagawa. May work si Ja, at ayaw ko munang tumambay sa bahay. Maalala ko lang iyong scene sa balcony.“I love you.”It was the starry night and our purring Blue in between us who witnessed our first kiss.Umiiyak pa ako dahil natatakot ako sa mga sinabi niya. Sumisinghot-singhot na rin ako, and I feel the need to pull from the kiss dahil baka masipunan ko siya. But he just bit my lower lip, and I can feel his tongue pressing on it. He lifted me and sat on the floor, and I circled my legs on his waist. Napayapos ako sa leeg niya when he arched my body, t
LOOKING AT HOW Blue smiles back at me, I can say he’s happy for his parents. Para akong teenager na nasa rurok ng kapusukan. Hindi ko alam na ang sarap sa pakiramdam ang halikan siya. If I had known, I didn’t hold back all those times.One week had passed, and we didn’t do anything. Just cuddling on the bed, talking about how our day was, we will kiss and hug each other to sleep. It feels like we are just starting to level up our relationship little by little, and are taking things slowly by kissing.Bigla ay tumahol si Blue na nagbalik ng diwa ko sa reyalidad. Napatingin ako sa phone ko, at una kong nabasa ang date.“February fourteen!”Agad-agad akong naghanap ng available restaurant. Kapalpakan nga naman. This is our first Valentine’s Day, and we only have one day to celebrate it. Hindi ito tulad noong Christmas. Even though it was a sudden plan, we had a whole month to explore.I clenched my phone when I didn
TULALA LANG ako habang nakaupo dito sa balkonahe. Kahit malamig at ang lakas ng ulan dahil may LPA, hindi ko inalintana iyon. Wala nang mas lalamig pa sa nararamdaman ko ngayon.Naghahanap ako ng sagot sa biglang pagbabago sa pagsasama namin ni Ja. We were doing fine. Kahit nga noong napagtanto ko na nagsinungaling siya sa akin tungkol sa hospital bills, pinili kong kalmahin ang sarili ko at pag-isipang mabuti kung paano siya kokomprontahin. I even ended with a conclusion that he fell in love with me and tricked me with the five million to stay. Tapos habang tumatagal, paiibigin niya ako hanggang sa makalimutan na namin ang five million.Pero nang makita ko siya na hawak ang notebook ko with my records on it, nawala lahat ng kumpyansa ko sa sarili. Parang pinakita ko sa kanya na ito ako, katulad din ng mga bayaran na babae na dumaan sa kamay niya–handang humiga at ibuka ang mga hita para lang sa pera.Pwede naman naming pag-usapan iyon. Kung binigyan niya
MARAHAS AKONG bumuga ng hangin. Narito nga si John pero tila wala namang pakialam sa dapat naming gawin. He was staring blankly on an empty wall in my house. Isang linggo na siyang ganito. Nagdadalawang-isip tuloy ako kung sasabihin ko ba ang alam ko tungkol sa pagkatao ng asawa niya. I concluded that she is the owner of H.E.R. folder, and she is not a twenty-two year old lady. She is an assassin. These are all my speculations, however it is better to think this way.Tinikom ko na lang ang bibig dahil sa nakikita ko, baka mas malala ang mangyari kay John kapag nalaman niya pa ito. I maybe selfish and cruel by keeping this thing from him, but it is for the better. Para matapos na ang lahat ng ito.At kung talagang nagka-amnesia man si Ellyna, sana huwag niya nang maalala pa.“John, how long are you going to sulk there?”Nagulat na lang ako nang kinuwelyuhan ni Uncle Rod si John.“Uncle, let him be.” Awat ko sa kanya. “B
KUNG WALANG magandang sasabihin si Tita Rose, sana tinikom niya na lang ang bibig niya. She just made his son’s life a living hell. Hindi man lang siya naawa sa lagay ng anak niya. Pero kung mayroon mang dapat sisihin, si Uncle Rod iyon. He shouldn’t brought this whole thing up and ruin his family.I sighed out all my frustrations. Sumasakit na rin ang balikat at batok ko.Kung ako na walang kinalaman sa lahat ng ito, grabe na ang stress level na nararamdaman, paano pa kaya si John?“Kumusta na kaya si Doc John?”Wala sa sariling naipatong ko ang ulo sa kamay ni Mark. He is checking something on my computer.“We can only hope he’s fine.”Matapos ng naging pagtatalo nina Uncle Rod at Tita Rose tatlong araw na ang nakararaan, umalis nang walang paalam si John. Ni hindi siya nagdala ng phone at wala akong ideya kung saan siya hahanapin. Hindi ko na rin alam kung anong uunahin.Kung ang hanapin si
I NEED SOMEONE who will say I’m fine. I need someone who will make me feel alright. And that someone is my wife.Alam ko na hindi dapat ako narito. Alam ko na dapat akong lumayo. Para sa kapakanan niya iyon. Pero…Marahan kong pinunasan ang luha na dumaloy mula sa mga mata niya. Maging sa pagtulog niya, umiiyak siya. I kissed her slightly parted lips. They still taste the same—sweet. Bumaba ang halik ko sa leeg niya. I wanted to leave my marks on her just in case she thinks of it as a dream again. I want her to know that I was here.Napansin ko ang malalim na paghinga niya. Mabilis din ang tibok ng puso niya. Pinakiramdaman ko ang ulo at leeg niya pero wala naman siyang sinat. Titingnan ko sana ang pulsuhan niya ngunit naantala dahil sa pag-vibrate ng phone niya. It was right below her head as if she is waiting for it to ring. She always turn off her phone at night time.Bago pa siya magising, kinuha ko na iyon. Kumunot ang noo ko nang
KINALAMPANG ko ang study room ni Dad. Nakita ko na may kausap siya sa phone. At ang walang hiya kong kapatid, nakataas ang mga paa sa table.“Dad!” Wala akong pakialam kung busy siya. It is time for him to give me attention.“What?” He gave me a bored look and went back to his business on the phone.“Look for this Lyn girl,” I demanded.Lumapit pa ako sa table niya at nilagpasan ang nagtatakang si Kuya Brian.“Dad!” tawag ko ulit sa kanya at hinampas pa ang table.“Can’t you see? Dad is busy. Ako ang kausapin mo tungkol sa Lyn na iyan.”Humalukipkip ako sa harap niya at pinasadahan siya ng tingin mula ulo hanggang paa. He loves to wear white shirt and slim jeans. Nagmumukha siyang mabait which is not!“Wow! Nice brother I have here.”He sneered at me. “Isang babae lang ang pinapayagan ko na malditahan ako bukod kay Mom, Mia. Ulitin mo pa,
HALOS SAMPUNG araw na ang nakararaan mula nang magising ako sa sahig. Kapag naalala ko iyon, naaawa ako sa sarili ko. Buti na lang, matalino si Blue.Nagising ako na may kumot sa ibabaw ko. Nakatiklop pa iyon at halatang pinatong lang sa akin. Natutulog din sa bandang tiyan ko si Blue. Ang init ng katawan niya ay sapat para hindi ako lamigin.And since that day, palagi nang nakakatakas sa pagkakatali niya si Blue at tumatabi sa akin sa pagtulog. And his favorite sleeping position is resting his chin on my belly. Kung hindi chin, isang paa niya. Hindi siya ganito. Palaging hanggang hita ko lang siya sumasampa.Napansin ko rin ang pagbabago sa sarili ko. I am craving for mangoes na hindi pa namumunga ngayon. Napapadalas na rin ang pagkain ko ng carbonara. Ilang beses pa nga akong pinuna ni James dahil doon. He keeps on saying na ayaw ko sa carbonara.Hindi ba pwedeng nagustuhan ko lang dahil nakakain ako ng masarap na version ng carbonara ni Ja?At a
Ginising si RC ng amoy na nakasanayan niya nang amuy-amuyin sa paggising at bago matulog. It was Ritchelle’s soothing scent. Niyakap niya nang sobrang higpit ang unan. It’s soft, squishy, and huggable, but still…it would be better if it was his wife he would woke up to.Nagpalipas muna siya nang ilan pang sandali bago bumangon. Mabilisan lang siyang naligo at bumaba na sa sala. Sumaglit muna siya kung saan ang mga porselana nina Ritchelle at ng mga magulang nito.Inalis niya ang cabinet kung saan dati nakalagay ang mga abo ng in-laws niya, at pinagawan ng altar sa sala. Hindi naman sila tumatanggap ng bisita kaya parang naging pahingahan na iyon ng yumao nilang mahal sa buhay.Naka-display din doon ang mga picture ni Ritchelle kasama ang parents nito. Mayroon din itong hiwalay na photo
Nasa kalagitnaan ng pagpapakalango sa espiritu ng alak sina RC nang lumapit sa kanila si Ellyna. Tumakbo pa ito na tila ba nagmamadali. Hinihingal pa nga ito. Akala niya ay may emergency sa mga anak nito. Nagulat pa siya nang sa kanya ito lumapit at hindi sa asawa nito."K-Kuya RC, si Ranier, tumatawag."Agad nitong inabot sa kanya ang phone nito.Napatitig na lang siya sa hawak na phone.Nagtataka siya. Bakit hindi sa phone niya tumawag ang anak? At bakit ito tatawag?Bigla siyang kinabahan. Tila ba nawala na parang bula ang epekto ng alak sa sistema niya. Naging alerto siya at hinanda ang sarili sa maririnig.Kung si Ranier na ang tumatawag, tapos hindi pa s
“Brain tumors are hard to detect lalo pa’t ang tingin ng pasyente ay simpleng pananakit lang ng ulo ang nangyayari hanggang sa isipin nila na normal lang iyon, dumagdag pa ang pabago-bago ng panahon. They would say that it was a seasonal occurrence, and refused to see a doctor. It was advised to see a doctor lalo kung may history sa family o ng head trauma. Isa pa sa nakakapigil sa mga tao na magpatingin sa doctor kahit pa alam niyang may trauma siya ay hindi agad nag-manifest ang symptoms. And in your case, it’s already more than two decades at sinabi mo rin na ngayon ka lang nagpatingin kaya…”Yumuko si Oliver sa magkasalikop nitong mga kamay, tla tinitimbang ang mga sasabihin na hindi siya mabibigla o matatakot.Pero ano pang silbi no’n? It was scary enough, knowing that she has a brain tumo
FEW DAYS AGO…Naibagsak ni Ritchelle ang likod sa malambot na sandalan ng sofa at tumingala sa puting kisame. Nagi-guilty siya sa sinabi niya na photo shopped ang ni-send sa kanya na pictures ni RC. Alam niya na ito ang kumuha ng mga larawan pero dineny niya pa rin.RC had enough of his past, maging ng mga away at problema na hindi naman para rito. Ayaw niyang maging ang current situation niya ay ito na naman ang sasalo. Kahit mag-asawa sila at lahat ay gagawin nito para sa kanya, hindi niya pwedeng hayaan na palagi na lang siyang nasa receiving side.This time, she will do everything to make RC happy. At lahat ng ikasasama nito, problema niya o ano pa man, she will try her best to eliminate those.This
KINABUKASAN, NAGISING na wala sa tabi niya ang asawa. Kung dati ay hahanapin niya ito, ngayon ay wala siyang gana. Alam niya naman na kung ano na ang ibang pinagkakaabalahan nito kapag wala na ito sa tabi niya.Walang ganang tinungo niya ang paliguan, at nag-asikaso na sa pagpasok sa trabaho. Lulunurin niya na lang siguro sa gabundok na papeles ang sarili. Basta ba sa kanya pa rin umuuwi si Ritchelle, wala na siyang pakialam kung anong gawin nito sa maghapon.Martyr, tangα, marupok? Kahit ano pang itawag sa kanya ng mga nakakaalam ng sitwasyon niya, wala siyang pakialam. Alam niya kasi na kapag kinumpronta niya ang asawa at ilaban ang karapatan niya gamit ang pirma nila sa legal na dokumento tulad ng marriage certificate ay babalik iyon sa kanya sa legal din na paraan—ang divorce.Ayaw niyang
NAIBAGSAK NIYA ang katawan sa upuan. Hanggang ngayon, hindi pa rin siya makapaniwala na sa isang iglap ay bigla na lang nagbago ang lahat sa kanila ni Ritchelle. Kung noon matatanggap niya pa kung nakipaghiwalay ito sa kanya, pero ngayon na naririnig niya na sa mga labi nito na mahal din siya nito, at nararamdaman niya naman iyon—hindi niya makakayang tanggapin nang gano’n-gano’n na lang.And when she said that the photos he took himself was edited, the words came out so casually. Hindi niya na rin maiwasang isipin na baka matagal na siyang niloloko ni Ritchelle sa mga pag-sugarcoat nito ng mga sinasabi nito.Baka nga, noong sinabi nito na mahal siya nito ay may kinakalantari naman itong iba. At baka matagal na itong pumupunta sa bahay ng lalaki bago umuwi sa bahay nila.He had been so
HE JUST GOT OUT of the shower with only a small towel wrapped around his waist. Diretso ang tingin niya kay Ritchelle na ngayon ay nakahiga na sa kama. She already had her eyes closed.Lumapit siya rito at naupo sa gilid ng kama. Tinanggal niya rin ang kumot na tumatakip sa katawan nito. Nagulat pa siya nang makita na nakasuot ito ng pajama. Hindi ito sanay na balot na balot ang katawan kapag natutulog kahit gaano pa kalamig ang kwarto. Palagi itong nakasuot ng silky and sexy lingerie with no undies at all.Bigla ay naalala niya ang pagsisinungaling nito kanina, maging ang amoy ng lalaki na kumapit sa buhok at katawan nito.Walang ano-anong tinanggal niya ang butones ng suot ni Ritchelle dahilan para magising ito.“RC!” Nayayamot na umangal ito
MATAMAN na pinagmamasdan ni Ritchelle ang draft ng wedding gown. Dahil wala na rin namang mababago kahit pa pagalitan niya nang pagalitan ang anak ay nagpresenta na lang siya na siya ang personal na gagawa ng wedding gown ng girlfriend nito.Hindi pa rin nito pinapakilala sa kanila ang girlfriend nito dahil may problema sa side ng babae. Mukhang hindi pa rin nasasabi sa family nito na nagdadalang-tao na ito. Sabi rin ni Ranier na busy sila sa school.Pinayuhan na lang nila ang anak na huwag masyadong i-expose sa mga nakaka-stress na bagay ang girlfriend nito, at palaging alalayan. Kung pwede lang ba na sa kanila na muna mag-stay ang babae lalo kung hindi ito ok sa family nito. Ayaw niyang matulad sa kanya ang nararanasan na pagdadalang-tao ng girlfriend ni Ranier—puno ng stress at galit sa puso.&l
MULA NANG MAAYOS NA ang lahat ng problema at misunderstanding sa pagitan nila ni RC, mas lalo niyang na-enjoy na walang guilt ang buhay nilang mag-asawa. Malaya niya na ring naipapadama sa asawa ang pagmamahal na pinagkait niya rito nang kay tagal. She was free from all the insecurities, because RC never failed to make her feel that she was the one and only, and that he loved her the most.Hindi na rin nawawala sa schedule nila ang date in fancy restaurants after work, gym or different clubs kapag weekend just like old times, roadtrip at out of town kapag naisipan kahit working days pa.It was like they were just starting a family. She was the happiest having her men around her, giving and receiving love and care. Wala na siyang mahihiling pa kung 'di ang kumpletong pamilya. Wala na sigurong makakapawi ng saya na nararamdaman niya.