I NEED SOMEONE who will say I’m fine. I need someone who will make me feel alright. And that someone is my wife.
Alam ko na hindi dapat ako narito. Alam ko na dapat akong lumayo. Para sa kapakanan niya iyon. Pero…
Marahan kong pinunasan ang luha na dumaloy mula sa mga mata niya. Maging sa pagtulog niya, umiiyak siya. I kissed her slightly parted lips. They still taste the same—sweet. Bumaba ang halik ko sa leeg niya. I wanted to leave my marks on her just in case she thinks of it as a dream again. I want her to know that I was here.
Napansin ko ang malalim na paghinga niya. Mabilis din ang tibok ng puso niya. Pinakiramdaman ko ang ulo at leeg niya pero wala naman siyang sinat. Titingnan ko sana ang pulsuhan niya ngunit naantala dahil sa pag-vibrate ng phone niya. It was right below her head as if she is waiting for it to ring. She always turn off her phone at night time.
Bago pa siya magising, kinuha ko na iyon. Kumunot ang noo ko nang
KINALAMPANG ko ang study room ni Dad. Nakita ko na may kausap siya sa phone. At ang walang hiya kong kapatid, nakataas ang mga paa sa table.“Dad!” Wala akong pakialam kung busy siya. It is time for him to give me attention.“What?” He gave me a bored look and went back to his business on the phone.“Look for this Lyn girl,” I demanded.Lumapit pa ako sa table niya at nilagpasan ang nagtatakang si Kuya Brian.“Dad!” tawag ko ulit sa kanya at hinampas pa ang table.“Can’t you see? Dad is busy. Ako ang kausapin mo tungkol sa Lyn na iyan.”Humalukipkip ako sa harap niya at pinasadahan siya ng tingin mula ulo hanggang paa. He loves to wear white shirt and slim jeans. Nagmumukha siyang mabait which is not!“Wow! Nice brother I have here.”He sneered at me. “Isang babae lang ang pinapayagan ko na malditahan ako bukod kay Mom, Mia. Ulitin mo pa,
HALOS SAMPUNG araw na ang nakararaan mula nang magising ako sa sahig. Kapag naalala ko iyon, naaawa ako sa sarili ko. Buti na lang, matalino si Blue.Nagising ako na may kumot sa ibabaw ko. Nakatiklop pa iyon at halatang pinatong lang sa akin. Natutulog din sa bandang tiyan ko si Blue. Ang init ng katawan niya ay sapat para hindi ako lamigin.And since that day, palagi nang nakakatakas sa pagkakatali niya si Blue at tumatabi sa akin sa pagtulog. And his favorite sleeping position is resting his chin on my belly. Kung hindi chin, isang paa niya. Hindi siya ganito. Palaging hanggang hita ko lang siya sumasampa.Napansin ko rin ang pagbabago sa sarili ko. I am craving for mangoes na hindi pa namumunga ngayon. Napapadalas na rin ang pagkain ko ng carbonara. Ilang beses pa nga akong pinuna ni James dahil doon. He keeps on saying na ayaw ko sa carbonara.Hindi ba pwedeng nagustuhan ko lang dahil nakakain ako ng masarap na version ng carbonara ni Ja?At a
ITO ANG KAUNA-UNAHANG beses na hindi ako sinipot. At ang nakakabanas doon, mga lalaki pa. Ang gago nila!Matapos naming pagkasunduan na sa dating meeting place magkikita-kita, pinaghintay lang ako? Naghanda pa naman ako ng magagandang babae na exclusive lang para sa kanila.Bumili pa ng bagong phone si John para lang ma-contact siya at nang hindi niya dalhin ang phone ng asawa niya. Si Brian naman, pinakabilin-bilinan ko na magsuot ng pampormang damit, hindi iyong nakasanayan niyang polo na nakabutones lahat.Tinawagan ko sila pareho pero walang sumasagot. Hanggang sa naging unattended na pagpatak ng hatinggabi.“Makakatikim kayo sa akin!”“Sir Brix, nasaan na po iyong pinagmamalaki niyong jaw dropping Adonis?”Tiningnan ko mula ulo hanggang paa ang tatlong babae sa harap ko. “You can play with me.”Sabay-sabay silang umangal sa sinabi ko. “What? Are we going to take turns?”&ldqu
NAPUKAW ang pagbabalik-tanaw ko sa nangyari kagabi dahil sa malakas na pananalita ni Kuya Brian.“Where is John?!”My eyes are widened at his violent attitude. Nanlilisik ang mga mata niya at may lumalabas na ring ugat sa noo niya. nakakuyom ang mga palad niya, and it seems he’s going to hurt me if I don’t answer his question.“N-Nasa hotel.” Nanginginig ang boses ko. Natatakot ako sa kanya.“Brian, you’re scaring her!”Kuya Brian let out a sigh. Kumalma na rin ang facial expression niya. Guess he couldn’t do anything against Dad. Tinapik niya ako sa balikat at sinabi, “may reward ka sa akin.”Napalunok ako nang ilang beses. I don’t want anything from him!Pinagmasdan ko ang malapad niyang likod habang naglalakad siya palabas ng study room. Mayamaya ay bumaling ako kay Dad.“Dad—““You heard him. He will do something abo
THIS BRIAN is different from what I remember him—the nerd and stuttering guy who always thinks of going home in the middle of the fun. And the Brian in front of me now somewhat has a strong presence—a bloodlust.With his curly hair down, covering his forehead, I can see his eyes piercing past through me. Brian is not even wearing his usual outfit. No thick eyeglasses, just a plain white T-shirt, fitted enough to show his well-built body.He was sitting on a chair with his arms crossed as he sways a small knife hooked on his middle finger.“Hello? Are you still alive? Baka bagong kulo na tubig ang kailangan para gisingin ka?” May panunuya sa boses niya.Ibang-iba talaga siya sa kilala ko. O si Brian nga ba talaga ang kaharap ko?
ALAM KO NA hindi tatablan ang kapatid ko kahit gaano ko pa siya titigan nang masama. Matapos kong makita ang mga sugat ni John na mismong kapatid ko ang gumawa, kahit takot ako, hinila ko sa loob ng bahay si Kuya Brian.“What is the meaning of this?!”Nakaupo siya sa sofa na tila prinsipe. Doon ko lang napansin na may hawak siyang maliit na kutsilyo. Iyon ba ang ginamit niya kay John?!“Hindi mo ba nagustuhan ang regalo ko? Hindi ko na nga binalot para hindi ka na maabala sa pag-unwrap.”“I-Ilang araw na siya rito? Those wounds might be infected! Kailangan ko siya magamot sa ospital,” nagpa-panic na sabi ko. It will be a good excuse, too, to get him out of that filthy place.“Don’t take me for a fool, Mia. Kung gusto mong makasama ang lalaking iyon, go ahead. Stay with him in thatfilthy place.”Tumayo siya at akmang pupunta sa taas pero pinigilan ko siya.“Kuya
I HAVE high hopes for John. Sa lahat ng magbabarkada, siya ang tinitingala ko. But to think he will say those things to his friends? Hindi ko rin makita sa sarili ko na ni katiting ay na-turn off ako. Anyone will think the same after suffering the same torture for days. He is also a human that can break anytime.“I will drag them down to hell… with me. Akala ba nila, nakalimutan ko na naglaro kami minsan dito sa mismong lugar na ito.”I was confused when suddenly John talked about the past.“This is the place we found way back when we were teenagers. Guess what, Mia? We were high.”Natutop ko ang bibig ko sa gulat. Ngunit mabilis kong hinamig ang sarili.“Got it. Anything for you, John.”Kilala ko na kung sino ang mga tinutukoy niya. Isusumplong ko sa mga pulis ang mga kaibigan ni John.Hindi man nila mararanasan ang nangyari kay John,
LOOKING BACK, I can still feel goosebumps when Robert died. It was a perfect plan, and no one suspected that he waskilled.It was a poison created by my son—Brian. I didn’t know how he did it. But looking at how confident he was, I had no choice but to try it. And the rest was history.Natahimik ang operasyon ko na walang sagabal sa ospital, sa loob ng pitong taon. Hindi rin naman nagsususpetya si John at ayaw ko ring maghinala ang ibang tao kaya pinasok ko sa ospital si Mia.Everything was going to the way I wanted it to be until Brian came back from nowhere after four years of lying low—with the intent to kill. He destroyed some of my operations. He chopped the bodies in front of him as if he was chopping a pig to cook.I always ask why I have two kids, I can&rsquo