RITCHELLE BECAME a full time working mom. Hindi na siya napigilan pa ni RC nang mag-request siya na gusto niyang buhayin ang boutique na iniwan sa kanya ng mga magulang niya. They said it was her starting point, and they were right.
The store that looked like a rundown building became a well-known wedding boutique in just a span of one and a half years. Hindi naman magtatagumpay iyon sa gano’ng kaikling panahon kung hindi dahil sa suporta ni RC. Hindi niya na ito tinanggihan pa nang mag-alok ito ng tulong. Hindi nga lang simpleng tulong iyon, dahil mula sa capital at renovation ng building, mabilis na nakilala ang boutique right after its opening dahil sa advertising at marketing na sinama sa seasonal promo ng Imperial Holdings. Full support din sa kanya ang mommy nito at ito pa ang guest sa opening. Mrs. Imperial’s presence was enough for her boutique to be the talk in the city.
Sinimulan nang iguhit ni Ritchelle ang mga detalye ng requested wedding gown ng pinsan. Tumagal siya ng kalahating oras sa draft saka niya sinend sa pinsan niya for finalization. Saka niya lang nalaman na Sandy ang pangalan nito dahil sa name na lumabas sa email address nito.She sighed at nag-stretching na rin. She was ready to go to bed when a notification popped up on the computer. Message iyon ni Sandy.Nangunot ang noo niya.Kumpiyansa siya sa gawa niya. Pero ang siste, binalik nito ang draft at may pina-modify na ilang detalye.Hanggang sa ang isang draft ay dumami nang dumami.She felt challenged and insulted at the same time. Hindi niya maatim dahil ito ang unang beses na binalik sa kanya nang ilang
“RITCHELLE, my grandson said you stayed up late. Makakasama sa iyo iyon, wala bang nakapagsabi niyan sa iyo? You’re a full time working mother, anong binabalak mo sa katawan mo, patayin nang paunti-unti? What was RC doing, pinapabayaan ka lang?”Nakagat niya ang ibabang labi. This was not what she was expecting from a sophisticated ‘mother-in-law.’Dapat ay matutulog siya ngayon at hayaan ang mag-lola na maglaro, pero biglang tumawag si RC na naipadala na nito ang request niya kaya bumaba siya para kunin iyon. Pero ang tumambad sa kanya sa sala ay nakapameywangan na Catherine habang abala naman sa paglalakad paikot sa box si Ranier.“Tita, kagabi lang po ako napuyat kasi rush po iyong gown. K-Katulong ko naman po si RC.” Todo explain siya kahit hindi niya na main
He laid her back on the bed. He rested her right leg on his waist, spreading her legs wide open for him. He teased her by sliding a couple of fingers into her slit, letting his fingers soaked with her juices, and brought them to his mouth. He licked her sweetness clean off his fingers without leaving her eyes.Mukhang lalo namang na-turn on si Ritchelle sa ginawa niya. She grabbed him by his collar, burying her face in his neck and breathed him.“RC, please…” she begged.He let out sharp sighs. He couldn’t just refuse a needing wife, and teasing her longer won’t do him any good in their current status.Hindi na siya nagpatumpik-tumpik pa at pinuwesto gitna ng hita nito.Pareho
HINDI NA SIYA NAKATULOG pa pagkatapos ng walang kaemo-emosyon na pagniniig na iyon.Wala siyang pakialam kung ipamukha sa kanya ni Ritchelle na parausan lang siya nito. Ang hindi niya matanggap ay hanggang ngayon, isang pagkakamali pa rin ang tingin nito sa anak nila.She could say that because she didn’t want their son at first, but now, all she could see was Ranier. But on his part, he wanted him.Deliberately poking a hole on a piece of condom, it was a brave move for people who wanted to keep a person they love for themselves. And he was a fool to do that. Kaya ngayon, pakiramdam niya ay karma sa pagiging selfish niya si Ritchelle. Pero kahit na gano’n, na hindi nito suklian ang pagmamahal niya at puro emotional damage pa ang ginagawa nito sa kanya, hindi niya mahanap sa puso niya na iwan
DAYS AND WEEKS PASSED, and Ranier’s birthday was as simple but memorable one for the kid. Kahit sabi ni Ritchelle na two days lang, she still tried to fulfill his one week plan. Kapalit naman no’n ay ang pagpupuyat nito sa mga sumunod na araw.She never failed to make him fall in love over and over again with simple things. Kahit hindi para sa kanya ang mga effort nito, pakiramdam niya ay para na rin iyon sa kanya dahil masaya si Ranier—ang anak nila—na kumpleto sila sa mahahalagang araw ng pamilya nila.Ilang araw matapos ang New Year ay balik sila sa kanya-kanya nilang trabaho. Tapos na rin ang pinapatahi ni Ritchelle sa AAC.Hindi rin nagtagal ay kasal naman ng pinsan nito. Gusto niyang sirain ang kasal na iyon lalo pa’t oras ni Ritchelle ang inagaw no’n sa kanya. P
Flashback..."Richard, promise me na kahit anong mangyari, hinding-hindi malalaman ni Ritchelle ang bagay na ito," ani Mr. Amadou. Hirap pa itong magsalita dahil kagigising lang nito matapos ng ilang araw na pagtulog nito nang atakihin ito sa puso."But sir, she deserved to know. Lugi rin ako kung mananahimik lang ako. Hindi naman pwedeng habang buhay, naniniwala siya na ako ang mastermind ng kidnapping. Hindi ko kailangang gawin iyon. Ayaw kong magalit siya sa akin.""Please, hijo... Kung gusto mo talaga ang anak namin despite knowing that she's not into men, you can stay by her side by protecting her from the Amadou Clan," pakiusap naman ni Mrs. Amadou. "May taning na ang buhay ko, while my husband was still fighting from his heart disease."
“ARE YOU FUVKING out of your mind?!”Halos malagutan na ng boses si Ritchelle sa pagsigaw.Kauuwi lang ni RC at hinintay niya talaga ito sa sala. Ngiting-ngiti pa ito nang makita siya na animo’y loving wife ang nadatnan nitong naghihintay sa pag-uwi nito. But no! Galit na galit siya rito, mas pa sa naramdaman niyang galit noon kay RC at sa mga Amadou.Muling sumagi sa isip niya ang naging reaksyon ng anak kanina. It was a simple “who is she?” but his tears and heavy breathing said it all. He was hurt.He had been crying since someone answered his father’s phone. Ang nakakairita pa, babae iyon na halos lumuwa na ang kaluluwa sa suot nitong damit. Ang ikinagagalit niya ay nakita iyon ni Ranier at ang daddy nito na tulog-ma
NAALIMPUNGATAN si Ritchelle sa malakas na iyak ni Ranier. Nakayakap ito sa kanya at tila takot na takot. Mabilis niya itong niyugyog para gisingin pero iyak lang ito nang iyak. Hinagod naman ni RC ang likod ng anak.“Ranier, baby, gising.” She kissed his head, hoping he would calm down but he didn’t. Naninigas na rin ang braso at binti nito, wala pa ring humpay sa pag-iyak ang bata.Natatakot na siya. Kinakabahan na siya, baka kung anong mangyari sa anak niya. Anong laban niya sa nakikita nito sa panaginip nito?“Let me.”Maingat na kinarga ni RC ang anak. Mayamaya ay inalog-alog niya ito at pilit na ginigising.“Anak, gising na, baby.” Bakas sa boses ni RC na kabado