LAKAD-TAKBO ang ginawa ko habang palinga-linga sa daan papunta sa bungadan. Kung may makita na kahina-hinala ay kailangan maaksyunan. Mahirap na. Panay naman ang reklamo ni Brix pero ganoon din ang ginagawa.
“Kapag ako nagka-appendicitis nang dahil dito, ikaw na ang bahala sa akin.”
Pagdating ko sa entrance, agad kong tinanong ang nagbabantay sa convenience store. “Manang, iyong babae po kanina?”
“Iyong girlfriend mo ba kamo? Nauna na, galit na galit. Nag-away ba kayo? Naku Hijo, hindi mo dapat hinahayaang mag-isa sa daan ang girlfriend mo. Baka mapano. Kahit safe itong lugar namin, naku!”
Gusto ko sanang itama ang sinabi ni Manang. Pero sapat na sa akin na malaman na nakarating naman dito ang babae.
NAHAMPAS KO ang desk na gumulantang sa mga nag-uusap na nurse.“I’m a doctor. I will tend to her,” mariin na sabi ko. A second wasted is a minute taken away from her.“Pero, Sir-““Do you want me to wait for a doctor while my wife is dying here?!”Mabilis naman silang tumayo at hinanda ang operating room na nasa likod lang ng receiving desk. Pinuntahan ko ang babae. Habol niya na ang hininga. She is frowning and a tear escape from her eyes.“What are you dreaming right now, hmm?”Tumunog ang phone niya sa loob ng bag niya.“I’m sorry, Miss,” bulong ko at kinuha ang dipindot na phone niya.May tumatawag na pangalan ay James.“Hell-““Elle, where are you?!”“She’s in the hospital.” Hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa at sinabi ang lokasyon ng ospital. Hindi na siya nagtanong kung ano
KAILANGAN KO rin naman bumalik sa sariling ospital para alamin kung totoo nga ang mga sinabi ni Uncle Rod. And this excuse is not bad.Binyahe ko ang natutulog na si Ellyna na mukhang nasa coma, kasama ang kapatid niyang si Ezekiel.Kalahating oras lang ang ginugol ko sa pagtanggal ng iniinda niya sa kanang dibdib, ngunit isang araw na ang lumipas, hindi pa rin siya gumigising.Pinatingnan ko na rin siya kay Mia. Sinabi ko sa kanya ang history ni Ellyna pati na ang pagkakabaril. Ang tanging sagot lang sa akin ni Mia ay wala namang problema sa ulo, papagpahingahin ko lang.Nagpaalam ang kapatid niya na dadalhin sa biopsy lab ang mga natanggal kay Ellyna for further examinations. Mukha namang hindi malignant pero para na rin makasiguro. Naiwan akong nagbabantay kay Ellyna.Mayamaya ay may kumatok sa pinto. Kahit hindi ko tingnan, alam kong si Mark iyon dahil sa paraan ng pagkatok niya. “Doc, welcome back. Babalik na po ba kayo?”&l
SAMPAL AT sabunot ang inabot ko kay Ellyna. Is she aware that she is in my territory?“What the fuvk are you saying, you jerk?!”This innocent young lady is cursing me. Mukhang pagsisisihan ko yata ang desisyon kong ito.“Elle, umayos ka!” saway ng Kuya niya.I signaled her brother to step back. “Let me talk to her. Alone.”Nagdalawang-isip pa siya pero tumalima kalaunan.Maingat kong nilayo ang kamay niya sa buhok ko. “Look here, Miss. First of all, I own this hospital. Second, I am trying to consider your situation but you show no gratitude at all. Now you choose. Be my wife and forget about the bills, or pay the bil
ANG WALANG hiyang Brix, nagpatawag na naman ng pagtitipon–farewell party sa pagiging single ko. Isang buwan na mula nang mag-propose ako kay Lyn. At sa darating na linggo, ikakasal na kami.Si Mom ang nag-asikaso ng lahat. Sinabi ko lang sa kanya na simpleng kasalan lang ang gawin. Ayaw niya pang makinig noong una, pero sabi ko na iyon ang gusto ni Lyn.“Bro, it never crossed my mind that you’re into baby girls. Kung alam ko lang, mga menor de edad ang pinapapasok ko rito sa bar.”Gago talaga kahit kailan si Brix. Malaman-laman ko lang na may ginagawa siyang illegal sa bar, ako mismo magsusuplong sa kanya sa pulis.“So, where is this girl? Where did you find someone willing to take you head-on?” RC asked.“Alam niyo ba, mga Bro? Na-love at first sight si John doon sa babae! Nakita namin siya sa probinsya noong nagbakasyon kami. Dalawang buwan pa lang, kasal agad. Ayaw nang pakawalan. Todo deny pa n
“MAY SAKIT ka ba? Bakit ka umuubo? Pinapabayaan ka talaga ng asawa mo, ano? Huwag ka nang magsinungaling na bata ka!”Naka-loud speaker pala siya. Naghahanap siya ng kung ano sa ref habang mahina ang ginagawang pagkanta.“Wala po akong sakit. Sabi ko po ‘di ba? Mabait ang asawa ko at hindi pabaya,” sabi niya at muling umubo.Napapikit ako nang mariin. Kaya pala umuubo. Ako namang parang sira kung mag-alala rito. I guess I should stay a little longer here to see how well she stab my back.“Sige na po, Ma. Mag-aasikaso pa po ako. May pasok pa po ako,” paalam niya kayMama.“Aurgh! Ang sakit sa lalamun
BLUE IS purring in my hands as I look in his eyes. Sabado ngayon at walang pasok. Hapon na nang matapos ako sa paglalaba. Gusto ko sanang igala si Blue sa dike kaso pagod ako kaya dito ko siya dinala sa rooftop.Nang umuwi ako sa apartment nang araw na nagpaalam si Ja, isang golden retriever na may golden yellow na balahibo ang nadatnan ko. I felt so embarrassed when I realized na ang sinasabi ni Ja na anak niya ay isang aso. Hindi niya naman kasi nilinaw na fur daddy siya. And this guy here is reminding me every minute that I am married.I keep hearing him barking “mom” sa tuwing meal time. At sa tuwing matutulog ako, he will bark two times and remain silent sa balcony. Kapag uuwi ako, nag-aabang siya sa pinto with his tongue stick
KALAHATING BUWAN akong tumambay sa bar ni Brix. Nagsimula na rin kaming mangalap ng impormasyon. Sinimulan namin sa backgrounds ng lahat ng empleyado sa ospital, mapaluma at bago. Sa loob ng mga oras na iyon, hindi pa kami nangangahalatian. Pinaubaya ko na lang iyon kay Brix. Wala naman siyang ibang ginagawa kundi babae at alak. Ayos naman sa kanya.Pinatawag din ako ni Uncle, kung maari ay sa probinsya muna ako mamalagi. Hindi na ako tumutol. Gusto ko rin makasama si Lyn.I want to feel what it’s like to go home with a wife waiting for me. However, our marriage is different from normal. So these kinds of things are better to stay in my imagination.Pagdating ko sa apartment niya alas tres ng hapon, si Blue lang ang naroon at tahol nang tahol. May nakahanda na rin na pagkain para sa buong magdamag sa bowl niya. Walang lutong pagkain, malinis ang buong kabahayan, at mukhang kaaalis niya lang.Basa pa ang lababo, maging ang sahig sa banyo. Malakas din
A MOAN ESCAPE from her mouth. I can’t handle this feeling when I am drunk. I snake my arms around her waist and started to suck and bite her nape. Nakayuko lang siya at tila walang pakialam sa nangyayari.Kailangan kong tumigil pero hindi ko magawa. I carry her to the sofa and gently lay her there. Tanging ungol lang ang sagot niya.As jerk as I already am, I take it as permission to do more. I unbutton her pajama while kissing her neck. Naamoy ko rin ang mahinang amoy ng alak sa leeg niya.“Lyn…” nahihirapang bulong ko sa kanya. “Stop me.”Sinimulan ko nang alisin ang butones ng polo ko at pumaibabaw sa kanya. Lalong nag-init ang pakiramdam ko nang magdikit ang katawan namin.
Ginising si RC ng amoy na nakasanayan niya nang amuy-amuyin sa paggising at bago matulog. It was Ritchelle’s soothing scent. Niyakap niya nang sobrang higpit ang unan. It’s soft, squishy, and huggable, but still…it would be better if it was his wife he would woke up to.Nagpalipas muna siya nang ilan pang sandali bago bumangon. Mabilisan lang siyang naligo at bumaba na sa sala. Sumaglit muna siya kung saan ang mga porselana nina Ritchelle at ng mga magulang nito.Inalis niya ang cabinet kung saan dati nakalagay ang mga abo ng in-laws niya, at pinagawan ng altar sa sala. Hindi naman sila tumatanggap ng bisita kaya parang naging pahingahan na iyon ng yumao nilang mahal sa buhay.Naka-display din doon ang mga picture ni Ritchelle kasama ang parents nito. Mayroon din itong hiwalay na photo
Nasa kalagitnaan ng pagpapakalango sa espiritu ng alak sina RC nang lumapit sa kanila si Ellyna. Tumakbo pa ito na tila ba nagmamadali. Hinihingal pa nga ito. Akala niya ay may emergency sa mga anak nito. Nagulat pa siya nang sa kanya ito lumapit at hindi sa asawa nito."K-Kuya RC, si Ranier, tumatawag."Agad nitong inabot sa kanya ang phone nito.Napatitig na lang siya sa hawak na phone.Nagtataka siya. Bakit hindi sa phone niya tumawag ang anak? At bakit ito tatawag?Bigla siyang kinabahan. Tila ba nawala na parang bula ang epekto ng alak sa sistema niya. Naging alerto siya at hinanda ang sarili sa maririnig.Kung si Ranier na ang tumatawag, tapos hindi pa s
“Brain tumors are hard to detect lalo pa’t ang tingin ng pasyente ay simpleng pananakit lang ng ulo ang nangyayari hanggang sa isipin nila na normal lang iyon, dumagdag pa ang pabago-bago ng panahon. They would say that it was a seasonal occurrence, and refused to see a doctor. It was advised to see a doctor lalo kung may history sa family o ng head trauma. Isa pa sa nakakapigil sa mga tao na magpatingin sa doctor kahit pa alam niyang may trauma siya ay hindi agad nag-manifest ang symptoms. And in your case, it’s already more than two decades at sinabi mo rin na ngayon ka lang nagpatingin kaya…”Yumuko si Oliver sa magkasalikop nitong mga kamay, tla tinitimbang ang mga sasabihin na hindi siya mabibigla o matatakot.Pero ano pang silbi no’n? It was scary enough, knowing that she has a brain tumo
FEW DAYS AGO…Naibagsak ni Ritchelle ang likod sa malambot na sandalan ng sofa at tumingala sa puting kisame. Nagi-guilty siya sa sinabi niya na photo shopped ang ni-send sa kanya na pictures ni RC. Alam niya na ito ang kumuha ng mga larawan pero dineny niya pa rin.RC had enough of his past, maging ng mga away at problema na hindi naman para rito. Ayaw niyang maging ang current situation niya ay ito na naman ang sasalo. Kahit mag-asawa sila at lahat ay gagawin nito para sa kanya, hindi niya pwedeng hayaan na palagi na lang siyang nasa receiving side.This time, she will do everything to make RC happy. At lahat ng ikasasama nito, problema niya o ano pa man, she will try her best to eliminate those.This
KINABUKASAN, NAGISING na wala sa tabi niya ang asawa. Kung dati ay hahanapin niya ito, ngayon ay wala siyang gana. Alam niya naman na kung ano na ang ibang pinagkakaabalahan nito kapag wala na ito sa tabi niya.Walang ganang tinungo niya ang paliguan, at nag-asikaso na sa pagpasok sa trabaho. Lulunurin niya na lang siguro sa gabundok na papeles ang sarili. Basta ba sa kanya pa rin umuuwi si Ritchelle, wala na siyang pakialam kung anong gawin nito sa maghapon.Martyr, tangα, marupok? Kahit ano pang itawag sa kanya ng mga nakakaalam ng sitwasyon niya, wala siyang pakialam. Alam niya kasi na kapag kinumpronta niya ang asawa at ilaban ang karapatan niya gamit ang pirma nila sa legal na dokumento tulad ng marriage certificate ay babalik iyon sa kanya sa legal din na paraan—ang divorce.Ayaw niyang
NAIBAGSAK NIYA ang katawan sa upuan. Hanggang ngayon, hindi pa rin siya makapaniwala na sa isang iglap ay bigla na lang nagbago ang lahat sa kanila ni Ritchelle. Kung noon matatanggap niya pa kung nakipaghiwalay ito sa kanya, pero ngayon na naririnig niya na sa mga labi nito na mahal din siya nito, at nararamdaman niya naman iyon—hindi niya makakayang tanggapin nang gano’n-gano’n na lang.And when she said that the photos he took himself was edited, the words came out so casually. Hindi niya na rin maiwasang isipin na baka matagal na siyang niloloko ni Ritchelle sa mga pag-sugarcoat nito ng mga sinasabi nito.Baka nga, noong sinabi nito na mahal siya nito ay may kinakalantari naman itong iba. At baka matagal na itong pumupunta sa bahay ng lalaki bago umuwi sa bahay nila.He had been so
HE JUST GOT OUT of the shower with only a small towel wrapped around his waist. Diretso ang tingin niya kay Ritchelle na ngayon ay nakahiga na sa kama. She already had her eyes closed.Lumapit siya rito at naupo sa gilid ng kama. Tinanggal niya rin ang kumot na tumatakip sa katawan nito. Nagulat pa siya nang makita na nakasuot ito ng pajama. Hindi ito sanay na balot na balot ang katawan kapag natutulog kahit gaano pa kalamig ang kwarto. Palagi itong nakasuot ng silky and sexy lingerie with no undies at all.Bigla ay naalala niya ang pagsisinungaling nito kanina, maging ang amoy ng lalaki na kumapit sa buhok at katawan nito.Walang ano-anong tinanggal niya ang butones ng suot ni Ritchelle dahilan para magising ito.“RC!” Nayayamot na umangal ito
MATAMAN na pinagmamasdan ni Ritchelle ang draft ng wedding gown. Dahil wala na rin namang mababago kahit pa pagalitan niya nang pagalitan ang anak ay nagpresenta na lang siya na siya ang personal na gagawa ng wedding gown ng girlfriend nito.Hindi pa rin nito pinapakilala sa kanila ang girlfriend nito dahil may problema sa side ng babae. Mukhang hindi pa rin nasasabi sa family nito na nagdadalang-tao na ito. Sabi rin ni Ranier na busy sila sa school.Pinayuhan na lang nila ang anak na huwag masyadong i-expose sa mga nakaka-stress na bagay ang girlfriend nito, at palaging alalayan. Kung pwede lang ba na sa kanila na muna mag-stay ang babae lalo kung hindi ito ok sa family nito. Ayaw niyang matulad sa kanya ang nararanasan na pagdadalang-tao ng girlfriend ni Ranier—puno ng stress at galit sa puso.&l
MULA NANG MAAYOS NA ang lahat ng problema at misunderstanding sa pagitan nila ni RC, mas lalo niyang na-enjoy na walang guilt ang buhay nilang mag-asawa. Malaya niya na ring naipapadama sa asawa ang pagmamahal na pinagkait niya rito nang kay tagal. She was free from all the insecurities, because RC never failed to make her feel that she was the one and only, and that he loved her the most.Hindi na rin nawawala sa schedule nila ang date in fancy restaurants after work, gym or different clubs kapag weekend just like old times, roadtrip at out of town kapag naisipan kahit working days pa.It was like they were just starting a family. She was the happiest having her men around her, giving and receiving love and care. Wala na siyang mahihiling pa kung 'di ang kumpletong pamilya. Wala na sigurong makakapawi ng saya na nararamdaman niya.