Pinakinggang mabuti ng dalawa kung saan nanggagaling ang tila pagdaing. Sinundan nila ang tunog nun, hangggang sa nakita nila ang isang nakahigang babae sa isang sulok doon. Agad na nakilala ni Analyn ang kulot na buhok ni Elle. “Elle!” Mabilis na tinakbo ni Analyn ang nakababatang kaibigan. Naupo siya sa tabi nito at saka pinagmasdan ang babae. Kitang-kita niya sa mga mata nito ang kawalan ng pag-asa. Nang nakita ni Elle ang mukha ni Analyn, tila nagkaroon ito ng pag-asa. Hindi niya napigilan ang mapa-iyak. Ibayong tuwa ang nadama niya pagkakita sa tagapagligtas niya. “A-Analyn…”Nakapadapa si Elle sa sahig kaya nakita ni Analyn ang sira-sirang damit nito sa bandang likod, na tila sanhi ng tama na latigo roon. Nahahaluan na nga rin ng dugo ang tela ng damit niya dahil sa pagkakalatigo sa likod niya. Agad na nakaramdam ng awa si Analyn sa babae. Hindi rin niya napigil ang sarili na hindi maiyak sa kalagayang nakikita niya rito ngayon. “Elle…”“Parang balak ka ng patayin ng asawa
Ini-lock kanina ni Edward ang pintuan ng study room mula sa loob para walang sinuman ang makapasok doon. Kaya nakalabas sila ng basement ng ligtas. Inilagay ni Edward ang sumbrero niyang suot sa ulo ni Analyn, tapos ay nauna na siyang lumabas ng kuwarto para makiramdam muna. Wala pa ring tao sa dinaanan nila kanina kaya kampante si Edward na makakalabas ng bakuran ang tatlong kasama niya. Nagpadala siya ng mensahe sa sekretarya na pwede na silang lumabas mula sa study room at hihintayin niya sila sa daan malapit na sa gate. Nakalabas na ng bahay ang tatlo at nag-aabang na sa kanila si Edward sa isang tagong bahagi ng bigla na lang sumulpot si Alfie mula sa kung saan. May kasama itong ilang mga bisita na mukhang ihahatid niya palabas ng gate nila.Agad na umalis si Edward sa pinagkukublihan at saka nilapitan si Alfie. “Alfie!” tawag niya sa lalaki. Nilingon naman siya ni Alfie, tamang-tama naman na nakalabas na ang mga bisitang kasama nito. “Edward!” nakangiting balik-pagbati ni
Nagulat din si Analyn. Hindi niya inaasahan na makikilala siya ng sekretarya ni Anthony ganung may suot naman siyang face mask.“Nakilala mo ako?” Malapad na napangiti ang sekretarya. “Of course naman, Madam! Kahit takpan mo pa ang buong mukha mo, makikilala pa rin kita.” Pagkatapos ay biglang napawi ang ngiti nito. “Madam, dalawang buwan ka ng hinahanap ni boss Anthony.”Nang dahil sa pagkabanggit sa pangalan ni Anthony, muling napalingon tuloy si Analyn sa gawi kung saan naroroon ang asawa at si Brittany. Nag-alala siya na makita siya ng lalaki. Muli siyang nagbaling ng tingin sa sekretarya nito. “Saka na ako magpapaliwanag. Kailangan ko ng umalis dito.” Nataranta ang sekretarya. Lumipad ang tingin niya sa sekretarya ni Edward na naghihintay kay Analyn. Muli niyang binalingan si Analyn. “Madam, nakita na, eh. Aalis ka na naman?” Naisip niyang hawakan ang kamay nito at isama kay Anthony. “Madam, magpakita ka muna kay boss. Please lang. Mapapagalitan na naman ako kapag pinaalis
Alam din ni Brittany na kay Edward ang sumbrero, at marahil ay ipinasuot niya lang ito kay Analyn. Pero nakakita na siya ng pagkakataon na ipahiya ang babae at paninindigan na niya ito. Nagsimula ng magbulungan ang mga bisita.“May magnanakaw daw.”“Ang kapal naman ng mukha nun!” “Ang lakas ng loob na nakawin ang gamit ni Miss Brittany.”Bawat binibitiwang mga salita ng mga naroroon ay mga pana na tumutusok sa katawan ni Analyn. Nasasaktan siya sa mga walang basehang akusasyon. Pero ayaw niyang humingi ng tulong kay Anthony. Ni tingnan ito ay ayaw niyang gawin. Marami ng bisita ang nakapaligid kina Brittany at Analyn. Maski sila Sixto at Mercy ay napahangos ng narinig nila ang balita. Nang nakita nila si Brittany na kinukumpronta ang isang estranghero ay hindi nila iyon nagustuhan.“Ha! Tingnan mo, Edward. Bida-bida na naman ang kapatid ko. Nanghuli kuno ng magnanakaw sa party niya. Makaalis na nga lang.”“Hey! Saan ka naman pupunta? Bakit ka ba nagmamadali? May importante ka bang
“A-Anthony… a-ano ba ang sinasabi mo?” Pinilit ni Brittany na tumawa pero parang iyak ang lumabas mula sa lalamunan niya. Binalingan niya si Analyn. “Ikaw!”“Oo, ikaw,” agaw ni Anthony, si Analyn ang pinapatungkulan niya, “you are beautiful. Huwag mong itago sa face mask na ‘yan.” Pagkasabi niya nun ay marahang inalis ni Anthony ang mask mula sa mukha ni Analyn. dahilan para mabunyag ang mukha ni Analyn sa mga taong naroroon, lalo na ang mga press. Wala siyang ka-make up-make up, pero hindi nakakasawang tingnan ang mukha niya. Isang tingin mo pa lang sa mukha niya ay parang alam na alam mo na agad na mabait ito, inside and out. Nagsimula ng kumislap ang mga camera sa harapan ni Analyn. Dahil dito, hindi niya napigilang takpan ang mukha niya. Nang nakita ni Mercy ang mukha ng taong naka-face mask, ang awtomatikong reaksyon niya ay mabigla. Wala sa loob na napaatras siya, kaya naman agad siyang dinaluhan ng asawa na nasa likuran niya. “Siya? Paano nangyari ito?” tanong ni Mercy sa
Namalayan na lang ni Analyn na nasa loob na siya ng VIP room sa hotel. Kuwarto iyon na may twin bed. Alam ni Analyn na ayaw din siyang madaliin ng asawa kaya ganung set-up ang kinuha nitong kuwarto.Pumasok muna sa CR si Analyn para maghugas ng kamay. Nakita niya kasing may mantsa ng dugo ni Elle ang mga kamay niya. Isinabay na rin niyang maghilamos. Pero nagulat siya ng paglabas niya mula sa CR ay hindi na niya makita ang telepono niya. Matamang nag-isip si Analyn. Tanda niya ay binuksan pa niya iyon bago siya pumasok sa banyo. Isang tao lang naman ang kasama niya sa loob ng kuwarto, kaya wala naman siyang ibang pwedeng pagbintangan. “Cellphone?” tanong niya kay Anthony. “What?” maang na tanong ni Anthony. “‘Yung cellphone ko, ilabas mo.” Umiling si Anthony. “No cellphone for the meantime. It’s our me-time.”“Hindi pwede!”Kumunot ang noo ni Anthony. “What do you mean? Naghihintay ka ba ng tawag mula kay Edward? Si Edward ba ang kasama mo sa party ni Brittany?” punong-puno ng pa
Dalawang araw na sila Analyn at Anthony na nanatili sa hotel. Bihira lang kausapin ni Analyn ang asawa. Gusto niyang iparating dito na galit pa rin siya sa asawa. “Magbihis ka,” masuyong utos ni Anthony.Napabangon bigla si Analyn. Namilog ang mga mata. “Iuuwi mo na ako sa Papa ko?” Bahagyang tumaas ang isang kilay ni Anthony. “Pupunta tayo sa ospital, dadalawin natin si Elle.”Malapad na napangiti si Analyn. Hindi na niya kailangan pang mag-inarte sa lalaki. Mabilis siyang nagpalit ng damit at baka magbago pa ang isip ni Anthony.Pagdating sa ospital, nasalubong nila Anthony at Analyn ang sekretarya ni Edward na palabas ng kuwarto ni Elle, habang papasok naman sila. “Mr. De la Merced, Miss Analyn.” Agad na nagsalubong ang mga kilay ni Anthony. Huminto siya at saka iniharang ang katawan sa harap ng sekretarya. Inakbayan niya si Analyn at saka tinanong ang nagulat na sekretarya.“Ano’ng tawag mo sa kanya?” “Ah, eh… Mrs. De la Merced.”Saka lang umalis si Anthony sa harapan ng se
“Dito lang ako babantayan kita,” sagot ni Analyn. “Hindi na. May bodyguard na ibinigay sa akin si Kuya Edward.” Tumingin si Elle sa bandang pintuan para hanapin ang bodyguard niya. Sinundan naman ng tingin ni Analyn ang tiningnan ni Elle. Naroroon nga sa may pintuan ang isang matipunong lalaki na nakaupo roon. Muling nagbaling ng tingin si Analyn sa babae. “Siya, sige. Hahayaan na rin muna kitang magpahinga, para makabawi ka ng lakas. Ang dami pa nating design na gagawin,” pagbibiro pa ni Analyn. Ngumiti naman si Elle. Tumayo na si Analyn at lumabas na ng kuwarto ni Elle. Paglabas niya, may kausap sa telepono si Anthony sa may di-kalayuan kaya si Edward ang sumalubong sa kanya. “Kumusta?”Mabilis na sinulyapan ni Analyn ang kinaroroonan ni Anthony. Nakatalikod ito sa gawi nila ni Edward at tipong hindi pa siya nakikita nito. Nagkibit-ballikat si Analyn, “okay lang.”“By the way, iyong sumbrerong ipinasuot ko sa ‘yo, akin ‘yun.”“Alam ko naman. At alam din ni Brittany, kaya nak
Pagkatapos ng tatlumpung minuto, dumating na si Anthony. Kasama niya si Damian. Agad na sinalubong sila ni Analyn. “Napaka-thoughtful nitong si Antony,” sabi ni Damian kay Analyn.“Nahihiya nga po ako sa inyo. Although nagdya-jive naman kayo ni Lolo, pero siyempre, iba pa rin ‘yung nasa sarili kang bahay. Pasensiya na po at hindi namin kayo agad nabalikan, naging busy kami ni Analyn,” paliwanag ni Anthony.Tinapik ni Damian ang balikat ni Anthony habang nakangiti.“So, bakit ang tagal nakabalik?” sabat naman ni Analyn.Binuksan ni Anthony ang pintuan sa likurang bahagi ng sasakyan at saka may kinuha mula roon. Isang katamtamang laki ng kahon ang kinuha niya mula roon na may tatak ng ipinapabiling pagkain ni Analyn.“Mahaba ang pila nitong tiramisu crepe mo kaya ako natagalan.” Agad namang kinuha ni Analyn ang kahon mula kay Anthony at saka nagmamadaling binuksan ito. May kasama ng tinidor sa loob ng kahon kaya kinuha iyon ni Analyn at saka tinikman ang crepe.Sumimangot ang mukha ni
Nang nagising si Analyn, wala na si Anthony sa tabi niya. Bumangon siya at tiningnan kung nasa banyo ang asawa, pero wala ito roon. Dali-dali siyang lumabas ng kuwarto at sumilip sa barandilya. Sakto na nakita niya ang papalabas na si Anthony. Narinig naman ni Anthony ang ingay sa itaas kaya tumingin ito sa itaas. “Saan ka pupunta?” tanong ni Analyn.“Susunduin ko ang Papa mo. Nakalimutan mo na ba na nandoon pa siya sa bahay ni Lolo?” Sa totoo lang, nawala na talaga iyon sa isip ni Analyn sa dami ng iniisip niya. “Ah, okay. Bilhan mo na rin ako ng crepe dun sa paborito kong cake house. Gusto ko ‘yung tiramisu flavor.” “Okay. Aalis na ako.”Tuluyan ng lumabas ng bahay si Anthony. Narinig na lang ni Analyn ang tunog ng papaalis na sasakyan sa labas. Tumalikod na si Analyn para pumasok na uli sa kuwarto nang bigla siyang napatigil sa paghakbang. Bigla niyang naalala na may driver naman si Anthony dito at may driver din si Lolo Greg sa bahay niya. Mas gugustuhin pa talaga ni Anthon
Ibinuka ni Analyn ang mga labi niya, may gusto siyang sabihin pero walang lumabas mula sa lalamunan niya. Iyong tawag ba kanina na natanggap ni Anthony ay para sabihan siya na nakita na nga si Ailyn? At iniwan siya nito para makita niya si Ailyn?Hindi mapaniwalaan ni Analyn na nakabalik na nga si Ailyn. Parang ang hirap paniwalaan. Sa totoo lang, umasa rin naman siya na sana ay buhay pa si Ailyn at makabalik ito sa pamilya niya. Hiniling niya ito dahil naniniwala siyang siya na ang mahal ni Anthony. Naniniwala siyang sa dami at bigat ng mga pinagdaanan nilang dalawa ni Anthony, wala ng makakagiba sa relasyon nila. Pero nagbalik na nga siya…At iba ang nararamdaman ngayon ni Analyn. Pakiramdam niya ay may delubyo na namang darating sa buhay mag-asawa nila ni Anthony. “Na-surprise ka ba?” nang-iinis na tanong ni Edward.Pakiramdam ni Analyn ay biglang nawala ang lahat ng kumpiyansa sa katawan niya. “Biro mo, nagpunta siya sa bahay ng mga Esguerra ng hindi mo alam? Ni hindi man lan
Nanlaki ang mga mata ni Analyn. “Ano’ng nangyari? Paano nangyari ‘yun?”Lumipad ang tingin ng dalawang matanda kay Analyn dahil sa timbre ng boses nito.[“Hindi ko pa alam ang buong nangyari. Basta, narinig ko. Pero wala pang nakarating na balita sa press at sa mga pulis as of now. At hindi ko rin alam kung may tao bang na-injured dun o ano.”]Kung nasaan man si Elle ngayon ay halatang patago lang ang ginawang pagtawag nito kay Analyn base sa pabulong na pagsasalita nito. Nahalata iyon ni Analyn. [“Pero bukas ng umaga, hindi natin alam kung maitatago pa iyon sa mga press at sa mga pulis.”]“Iyon nga rin ang iniisip ko.”Pagkababa ni Elle sa tawag, hindi pa rin mapakali si Analyn. Hindi niya maisip kung paano nangyari ang aksidente, pinatutukan niya ang project na iyon at todo bantay ang mga tao niya roon. Biglang tumayo si Analyn at saka hinarap ang dalawang matanda. “‘Lo, Papa, aalis na muna ako. May importante lang akong kailangang asikasuhin sa trabaho. Huwag n’yo na akong hint
Kasama si Damian, sa bahay ni Greg nagdiwang ng pagsalubong sa bagong taon sila Anthony at Analyn. Bagaman, may dinaramdam at nanlalambot ang matanda, nakipag-selebra pa rin ito sa kanilang tatlo, pero maaga itong nagpahinga. Nakatanggap ng dalawang ampao si Analyn, isa galing kay Damian, at isa galing kay Anthony. Namilog ang mga mata niya sa tuwa. Madadagdagan na naman ang ipon niya. Nawala ang tuwa niya ng may napansin siya sa dalawang sobre. “Anthony, bakit ang nipis lang ng ampao mo? Etong kay Papa, ang kapal.” Pagkatapos ay binalingan ni Analyn ang ama.“Papa, ibinigay mo na ba sa akin ang buong pensyon mo? Ang kapal ng envelope mo, eh,” pabirong tanong ni Analyn. “Huwag kang umasa. Puro tigsi-singkwentang papel lang ‘yan kaya mukhang makapal,” sagot ni Damian, kay lumabi si Analyn sa kanya. “Hindi ako naniniwal. Ang kapal nito, eh,” sabi ni Analyn habang pinipisil-pisil ang sobre. Pinagbuntunan namin ni Analyn ang asawa. “Ikaw, Anthony. Hindi ba importante sa iyo ang asa
Malapit na ang Bagong Taon. Marami ng nagtitinda ng kung ano-ano sa mga kalsadang nadadaanan nila Anthony at Analyn. Galing sila sa Annual Year-End Party ng lahat ng investor ng DLM Group. Habang pinagmamasdan ni Analyn ang mga iba’t ibang paninda sa labas ng bintana, maraming tumatakbo sa isipan niya. Parang kailan lang nung huling bagong taon. Bago lang sila na naiksala ni Anthony noon. Sino ang mag-aakala na ang anim buwan ay aabot ng isang taon pala?Nilingon ni Analyn si Anthony. “Malapit na naman sa subdivision, gusto kong maglakad kasama ka.” Tumaas ang isang kilay ni Anthony at saka tiningnan ang mga paa ni Analyn. “Magpalit ka muna ng sapatos.”“Wala akong dala. Okay na ‘to. Eh di, kapag sumakit ang paa ko, kargahin mo ko,” tila naglalambing na sagot ni Analyn. Kinalabit ni Anthony ang balikat ng sekretarya niya na nakaupo satabi ni Karl. Agad namang yumuko ang sekretarya at may kinuha sa paanan niya.May kinuha pala itong paper bag at saka inabot iyon kay Anthony. Mula
Abala si Analyn sa laptop niya ng biglang may nagsalita sa gawi ng pintuan. Kinabukasan na ang araw ng pasahod sa mga empleyado nila ni Elle at ngayon pa lang niya nire-review ang attendance ng mga ito.“Bakit naman salubong ang mga kilay mo diyan?”Nag-angat ng tingin si Analyn mula sa laptop niya. Biglang nagliwanag ang mukha niya ng nakita niyang nakatayo si Elle sa may pintuan ng kuwarto niya. Agad siyang napatayo at saka nagmamadaling nilapitan ang kaibigan. Gusto sana niyang magtampo dahil wala itong sinagot sa mga text niya, pero ngayong nakita niya na okay ito ay kinalimutan na lang niya ang pagtatampo. “Elle! Mariosep, akala ko ipauubaya mo na sa akin ang buong Blank,” pagbibiro ni Analyn.Umirap si Elle sa kanya. “Asa ka, malaki ang inilabas kong pera rito,” ang tipikal na sagot ng isang Elle. Niyakap ni Analyn si Elle. “Saan ka ba kasi nagpunta? Bakit ka umalis ng Tierra Nueva?”Nag-alanganin si Elle. Gusto rin sana niyang yakapin pabalik si Analyn, pero meron sa loob n
Walang nagawa si Damian kung hindi ang gumawa ng listahan at ibigay iyon kay Analyn. “Itong nasa huli ng listahan, kulay pulang kahon ito. Nakapatong ito sa pinaka-itaas ng cabinet ko roon. Huwag na huwag mong kakalimutan ‘yan. Kailangang dala mo ‘yan pabalik dito,” pagbibilin ni Damian kay Analyn.“Ano’ng nasa loob nito, Papa? Kayamanan ba?” “Private matter ko ‘yan, Analyn. Huwag ng maraming tanong.”“Sige na, Papa… ano’ng sikreto ang meron ka dun sa kahon?” pangungulit pa ni Analyn.Tumaas ang isang kilay ni Damian. “Sikreto nga, di ba?”“Pera? Marami kang pera?” namimilog ang mga mata na tanong ni Analyn.“Tsk! Ang kulit nitong batang ‘to…”Ngumiti at nag-peace sign si Analyn sa ama. “Joke lang! Hindi na mabiro si Papa…”NANG naroroon na si Analyn sa dating tinutuluyan ni Damian, inobserbahan niya ang bahay. Mukhang wala namang bakas na may nakapasok. Baka hindi pa umaaksyon si Vhance, o nagbabalak pa lang ito ng pwede niyang gawin. Agad na kinuha ni Analyn ang mga nakalagay sa
Pagkatapos ng hindi pagkikita ng ilang araw, naging napakainit ng naging pagniniig ng mag-asawa. Himbing na himbing ang tulog ni Anthony ng nagising si Analyn. Dahan-dahan siyang bumangon. Nang bigla niyang naalala si Elle, baka sumagot na ang kaibigan sa mga text niya.Agad niyang dinampot ang telepono at saka binuksan iyon. Meron na ngang sagot si Elle. Hindi lang isa, kung hindi marami. Agad niyang binuksan ang mga mensahe nito. Nakalagay doon na nagpunta siya ng San Clemente para may asikasuhin tungkol sa negosyo nila. Sinabi rin niya na huwag siyang mag-alala dahil hindi pa sila nagpapanagpo ulit ni Alfie at okay lang siya. Huling mensahe ni Elle na huwag siyang mag-alala para sa kanya. Napa-isip si Analyn. May mali sa mga mensahe ni Elle. Masyado iyong pormal. Parang malayo sa Elle na kilala niya na laging may halong biro o sarkasmo ang pagsasalita nito kahit pa sa text lang. Parang hindi niya ma-imagine na ganun magsalita si Elle katulad ng nabasa niya.Sandali. Kailan pa kam