Pagkatapos makipag-usap sa mga doktor, nagpasya si Analyn na iwan na muli ang Papa niya sa ospital. Pagsakay niya ng elevator, nabungaran niya sa loob si Edward. “Ano’ng ginagawa mo rito?” tanong ni Analyn pagkapasok niya sa loob. “May dinalaw lang bago magpunta sa meeting. Hindi ka ba pinasama ni Anthony dun?”Napataas ang isang kilay ni Analyn. “Kasama mo si Anthony sa meeting ngayon? Meeting ng ano?” “Ow… sorry. Hindi na naman ba sinabi sa iyo ng asawa mo? May meeting kami ngayon kasama ng Mama niya. Hindi ba nabanggit ko sa iyo last time na papasok na rin sa internet business ang De la Merced? Since hindi naman kasama sa line up ng mga kumpanya ng DLM ang internet business, makikipag-partner siya sa akin.” “Ano?” Sa tingin ni Analyn ay ang pakikipag-partner kay Edward ang pinakahuli nitong gagawin. Hindi ba nga at para silang aso’t pusa sa tuwing magkikita sila?“At hindi lang kami ni Anthony ang involve dito. Involve din si Tita Emily.”Ang Mama ni Anthony? Ito ba ang sina
Yumakap si Anthony kay Analyn. Kakatapos lang ng mainit milang pagniniig.“Kumusta naman ‘yung bagong hire n’yo?” tanong ni Anthony, at saka isiniksik ang mukha niya sa gilid ng leeg ni Analyn.Bahagyang nilingon ni Analyn ang lalaki.“Bakit mo inalis sa Design si RJ? Tapos ang pinalit mo, wala namang alam sa pagdi-design. Nakakainis ka.”Bahagyang natawa si Anthony. Pilit niyang pinaharap sa kanya ang mukha ni Analyn. “May gusto sa ‘yo ang ugok na ‘yun kaya kailangan niyang malayo sa ‘yo. Delikado.”Inirapan ni Analyn ang lalaki. “Delikado sa akin? O delikado sa ‘yo?” Muling tumawa si Anthony.“Iyong ipinalit mo, mas boss pa sa akin,” sabi uli ni Analyn.“Ganun lang ‘yun, pero mapagkakatiwalaan naman ’yon,” pagkontra ni Anthony.Ang hindi alam ni Analyn, sinadya ni Anthony na kunin si Karl para bantayan si Analyn at i-report sa kanya ang lahat ng detalye ni Analyn sa araw-araw.“Inaantok na ko,” sa halip ay sagot ni Analyn sabay hikab. Humalik si Anthony sa buhok ni Analyn, “go, s
Ilang minuto ng naibaba ni Analyn ang tawag ni Edward, pero nasa malalim pa rin siyang pag-iisip. Hindi siya mapaniwalaan na paaalisin ni Anthony si Vivian. Maraming taon silang nagkasama nito. Ika nga, through thic and thin ang naging samahan nilang dalawa. Tapos sa isang iglap, basta na lang pakakawalan ni Anthony ang assistant niya? Ano ang dahilan? Hindi lang dahilan, kung hindi mabigat na dahilan. Hindi siya basta-basta paaalisin ni Anthony ng ganun-ganun lang. Hindi naman maikakaila na alam na alam ni Vivian ang mga sikreto ng kumpanya, ang mga sikreto ni Anthony. Naisip ni Analyn na baka nalaman ni Anthony na may pagtingin sa kanya ang assistant kaya pinaalis niya ito. Pero sa tingin niya, hindi naman ganung tao ang lalaki. Sa tingin ni Analyn, may nalaman si Anthony na nagawang pagkakamali ni Vivian na inilihim sa kanya ng babae kaya pinaalis ito. Kung ano man iyon ay paniguradong mabigat ang nagawa ni Vivian, dahilan para mawalan siya ng halaga sa amo nito.DALAWANG araw pa
Nilalaro ni Anthony ang buhok ni Analyn habang nakahiga sila sa kama. Bisperas iyon ng alis ni Anthony. Iyon iyong sinabi niya kay Analyn nung nakaraang linggo na aalis siya uli, at bukas na nga iyon.“Sumali pala ako sa design contest ng Philippine Designers Association. Nag-submit na ako ng entry ko,” sabi ni Analyn. “Oh… nice move. Kailangan mo ‘yan. Para magkaroon ka ng award at makilala ka. Para magkaroon ka ng credentials.”“Kailangan ko ba ‘yun? Department head na ako.”“Of course, kailangan mo pa rin ng achievement na ikakabit mo sa pangalan mo. By the way, may kailangan ba akong gawin para sa contest?”Nilingon siya ni Analyn at saka tinaasan ng kilay. “Hello? Lalaban ako ng patas, ano? Wala akong balak gamitin ang powers mo.”“Okay. Sabi mo, eh! Kapag may kailangan ka regarding sa medical concerns ng Papa mo, sabihan mo lang kahit sino sa mga sekretarya ko. Nagbilin na ako sa kanila.”“Okay.”“For your daily routine, si Karl na ang bahala sa ‘yo.”Hindi sumagot si Analyn,
Napagdesisyunan ni Analyn na pumunta sa anniversary celebration ng kumpanya ni Edward. Nagdesisyon siya bilang isang propesyonal, at isinantabi muna ang personal na dahilan. Bilang department head ng Design Department ng kumpanya ni Anthony kaya siya pupunta, at hindi bilang si Analyn na asawa ni Anthony. “Mam, sigurado ka ba?” tanong ng sekretarya ni Anthony ng malaman ang desisyon niya. “Oo.” “Parang biglang sumakit ang ulo ko,” komento ng sekretarya, sabay hawak sa noo niya. “Ano’ng problema mo ba?” tanong ni Analyn sa kanya.“Mam, hindi ko alam kung paano ko sasabihin ‘yan kay boss Anthony.” “Sabihin mo iyong paliwanag ko sa ‘yo kanina. Iyon lang.”“Mam naman, parang hindi mo kabisado ang ugali ni boss.”Naisip na rin ni Analyn iyon, pero ano’ng magagawa niya? Masyado naman siyang pa-importante. Hindi na nga magsisipuntahan ang mga tauhan niya, dahil bigla silang nahiya kay Edward. Tapos hindi rin siya pupunta? Kung sana lang ay may makakasama siya para siguro hindi masyadong
Napahawak si Analyn sa kanyang dibdib sa pagkagulat. Mabilis siyang lumingon at nakita roon si Edward. Nanlaki ang mga mata niya. Nagtaka siya kung paano’ng nangyari na nasa likuran niya si Edward, samantalang nakita niya ito na pumasok sa loob ng kuwarto kasama ng Mama ni Anthony, “Ano’ng ginagawa mo rito?” paasik na tanong ni Analyn kay Edward.Tumaas ang isang kilay ni Edward. “Ikaw ‘tong nagi-invade sa private life ko, tapos ikaw pa ang may ganang magtanong sa akin ng ganyan? Ikaw ang dapat kong tanungin kung ano ang ginagawa mo rito?”“Private life? Paano naging private life ‘yun?”Nagsalubong ang mga kilay ni Edward. “Ano’ng nakita mo sa loob?”“Sino nga ba 'yung babae sa loob?” balik-tanong ni Analyn. Ngumisi si Edward. “Nagseselos ka na ba, Mrs. De la Merced?”“Hah! Bakit naman ako magseselos? Excuse me? Sino ‘yung babae sa loob, Sir Edward? At bakit nandun ang Mama ni Sir Anthony?”Bigla namang sumeryoso ang mukha ni Edward. “Analyn, some things are better not to be told
Nadagdagan na naman ng isa pa ang isipin ni Analyn. Paano nangyari na nakopya ni Fatima ang disenyo niya? Mula ng pinaalis ito sa DLM ay hindi na niya nakita uli ang babae. Hindi rin naman siya pwedeng makapasok sa building ng DLM. Naisipang tawagan ni Analyn si Anthony. Pero nagbago rin agad ang isip niya. Ayaw na niyang dagdagan pa ang problema nito. Naisip niya si Raymond, ang kaibigan ni Anthony na gumawa noon ng laptop niya ng magkaroon ito ng virus. Agad niyang hinanap ang calling card nito sa mga gamit niya. [“Pupunta na lang ako sa iyo, Analyn. Para tuloy ma-check ko rin ang laptop mo.”]Hindi nagtagal at nakarating na si Raymond sa DLM building. “Saan naka-save dito ‘yung design na sinasabi mo?” tanong ni Raymond habang may hinahanap sa laptop ni Analyn.“Iyang folder sa kanan ng cursor. Nakakapagtaka naman kasi, Raymond. Hindi naman kami nagkikitang dalawa. Iniisip ko kung na-hack ang laptop ko.” Tahimik lang na gumawa si Raymond. “Pasensiya ka na, Raymond. Ikaw lang k
Napahinto si Analyn. Ramdam niya na may mahapdi sa ibabang bahagi ng binti niya. Pero nilingon pa rin niya si Fatima. Nagulat na lang siya na nasa harapan na niya si Fatima. Isang malakas na sampal ang ibinigay sa kanya ng babae. Napahawak si Analyn sa pingi niya na sinampal ni Fatima. Pakiramdam niya ay namanhid iyon. “Hayop ka! Ano’ng ginagawa mo rito? Sinusundan mo ba ako?” pasigaw na tanong ni Fatima.Hindi nakasagot si Analyn kay Fatima. May narinig siyang mga yabag ng sapatos sa suot niyang earpiece, pati an ang boses ni Raymond na pilit pa rin siyang pinapaalis sa lugar niya ngayon.Aalis ako rito? Sinampal ako ni Fatima, tapos aalis na lang ako ng ganun-ganun lang? Nakalabas na rin ang kausap na lalaki ni Fatima sa loob ng kuwarto. Lumapit ito sa kanila at saka hinila paalis si Fatima. Nakakita si Analyn ng pagkakataon at saka ubod-lakas na sinampal din si Fatima.“Binugbog na dapat kita noong huli tayong nagkita. Hanggang sa namatay ka na sana!” galit na sabi ni Analyn. “
Malapit na ang Bagong Taon. Marami ng nagtitinda ng kung ano-ano sa mga kalsadang nadadaanan nila Anthony at Analyn. Galing sila sa Annual Year-End Party ng lahat ng investor ng DLM Group. Habang pinagmamasdan ni Analyn ang mga iba’t ibang paninda sa labas ng bintana, maraming tumatakbo sa isipan niya. Parang kailan lang nung huling bagong taon. Bago lang sila na naiksala ni Anthony noon. Sino ang mag-aakala na ang anim buwan ay aabot ng isang taon pala?Nilingon ni Analyn si Anthony. “Malapit na naman sa subdivision, gusto kong maglakad kasama ka.” Tumaas ang isang kilay ni Anthony at saka tiningnan ang mga paa ni Analyn. “Magpalit ka muna ng sapatos.”“Wala akong dala. Okay na ‘to. Eh di, kapag sumakit ang paa ko, kargahin mo ko,” tila naglalambing na sagot ni Analyn. Kinalabit ni Anthony ang balikat ng sekretarya niya na nakaupo satabi ni Karl. Agad namang yumuko ang sekretarya at may kinuha sa paanan niya.May kinuha pala itong paper bag at saka inabot iyon kay Anthony. Mula
Abala si Analyn sa laptop niya ng biglang may nagsalita sa gawi ng pintuan. Kinabukasan na ang araw ng pasahod sa mga empleyado nila ni Elle at ngayon pa lang niya nire-review ang attendance ng mga ito.“Bakit naman salubong ang mga kilay mo diyan?”Nag-angat ng tingin si Analyn mula sa laptop niya. Biglang nagliwanag ang mukha niya ng nakita niyang nakatayo si Elle sa may pintuan ng kuwarto niya. Agad siyang napatayo at saka nagmamadaling nilapitan ang kaibigan. Gusto sana niyang magtampo dahil wala itong sinagot sa mga text niya, pero ngayong nakita niya na okay ito ay kinalimutan na lang niya ang pagtatampo. “Elle! Mariosep, akala ko ipauubaya mo na sa akin ang buong Blank,” pagbibiro ni Analyn.Umirap si Elle sa kanya. “Asa ka, malaki ang inilabas kong pera rito,” ang tipikal na sagot ng isang Elle. Niyakap ni Analyn si Elle. “Saan ka ba kasi nagpunta? Bakit ka umalis ng Tierra Nueva?”Nag-alanganin si Elle. Gusto rin sana niyang yakapin pabalik si Analyn, pero meron sa loob n
Walang nagawa si Damian kung hindi ang gumawa ng listahan at ibigay iyon kay Analyn. “Itong nasa huli ng listahan, kulay pulang kahon ito. Nakapatong ito sa pinaka-itaas ng cabinet ko roon. Huwag na huwag mong kakalimutan ‘yan. Kailangang dala mo ‘yan pabalik dito,” pagbibilin ni Damian kay Analyn.“Ano’ng nasa loob nito, Papa? Kayamanan ba?” “Private matter ko ‘yan, Analyn. Huwag ng maraming tanong.”“Sige na, Papa… ano’ng sikreto ang meron ka dun sa kahon?” pangungulit pa ni Analyn.Tumaas ang isang kilay ni Damian. “Sikreto nga, di ba?”“Pera? Marami kang pera?” namimilog ang mga mata na tanong ni Analyn.“Tsk! Ang kulit nitong batang ‘to…”Ngumiti at nag-peace sign si Analyn sa ama. “Joke lang! Hindi na mabiro si Papa…”NANG naroroon na si Analyn sa dating tinutuluyan ni Damian, inobserbahan niya ang bahay. Mukhang wala namang bakas na may nakapasok. Baka hindi pa umaaksyon si Vhance, o nagbabalak pa lang ito ng pwede niyang gawin. Agad na kinuha ni Analyn ang mga nakalagay sa
Pagkatapos ng hindi pagkikita ng ilang araw, naging napakainit ng naging pagniniig ng mag-asawa. Himbing na himbing ang tulog ni Anthony ng nagising si Analyn. Dahan-dahan siyang bumangon. Nang bigla niyang naalala si Elle, baka sumagot na ang kaibigan sa mga text niya.Agad niyang dinampot ang telepono at saka binuksan iyon. Meron na ngang sagot si Elle. Hindi lang isa, kung hindi marami. Agad niyang binuksan ang mga mensahe nito. Nakalagay doon na nagpunta siya ng San Clemente para may asikasuhin tungkol sa negosyo nila. Sinabi rin niya na huwag siyang mag-alala dahil hindi pa sila nagpapanagpo ulit ni Alfie at okay lang siya. Huling mensahe ni Elle na huwag siyang mag-alala para sa kanya. Napa-isip si Analyn. May mali sa mga mensahe ni Elle. Masyado iyong pormal. Parang malayo sa Elle na kilala niya na laging may halong biro o sarkasmo ang pagsasalita nito kahit pa sa text lang. Parang hindi niya ma-imagine na ganun magsalita si Elle katulad ng nabasa niya.Sandali. Kailan pa kam
Humalakhak ng malakas si Eric.Tila naaliw ito sa sinabi ni Elle. “Joke ba ‘yan, Elle?” Pagkatapos ay muling tumawa ito.Natigilan si Elle, saka umiling. “Hindi. Totoo ang sinasabi ko.”Huminto sa pagtawa si Eric at saka itinulak si Elle. “Tapos na ang pagiging doktor at pasyente natin. Tapos na ang pagiging doktor ko sa ‘yo.”“Aw, come on, Doc Eric. Ang sabi mo noon ako lang ang gusto mong maging pasyente mo bilang isang psychologist. Actually, naguguluhan nga ako. Babalik ka pala rito sa San Clemente para pamahalaan ang mga negosyo ng pamilya n’yo, pero bakit ka pumunta sa Tierra Nueva para maging doktor ko?” Sumilay ang nakakalokong ngiti sa mga labi ni Eric at saka napailing. Bakit ba kasi halos lahat ng mga babae, tingin agad nila sa sarili nila ay espesyal sila sa mata ng isang lalaki? “Sa tingin mo, bakit?” mapanghamong tanong ni Eric kay Elle.Nagsalubong ang mga kilay ni Elle. “Hindi dahil sa akin?” Hinawakan ni Eric ang baba ni Elle, “masyado kang careless, Elle. Ano’ng n
“Sino ang batang ‘yan? Kamag-anak ba ni Anthony ‘yan?” “Hindi… bakit? Bakit parang apektado ka dun sa bata?”Nakahinga ng maluwag si Damian ng marinig niya ang sagot ni Analyn. “Pero bakit may mga litrato siya rito? At kasama pa lagi si Anthony?”“Kababata siya ni Anthony.”Tumango si Damian at saka sunod-sunod na lumunok. Ibinalik niya ang hawak na larawan. “Wala naman. Nagtaka lang ako kasi kamukhang-kamukha mo talaga.”Nagkibit-balikat si Analyn. “Ewan ko lang kung ano ang itsura niya ngayon na malaki na siya.”Piping naidasal na lang din ni Analyn na sana ay buhay pa si Ailyn na kababata ni Anthony.“Sa tingin ko, mas maganda ka sa kanya ngayon,” nakangiting komento ni Damian na may kasama pang pagtapik sa balikat ng anak. SAN CLEMENTE. Huling araw na ni Anthony ngayon sa nasabing lugar. Bukas ay babalik na siya sa Tierra Nueva. Bilang huling gabi, tinipon niya ang mga matataas na opisyal ng DLM, para magsalo silang lahat sa isang hapunan at para na rin magbigay si Anthony n
Kinabukasan ng umaga, nadatnan ni Analyn ang ama na nagpapa-araw sa bakuran. “Papa, ang aga mo namang magising?”“Nako… ganitong oras talaga ako magising. Palibhasa, ang natatandaan mo lang sa akin eh noong tulog lang ako ng tulog sa ospital.”Tumawa si Analyn.“Bakit wala pa siya?” tanong ni Damian. Kumunot ang noo ni Analyn. “Sino'ng siya?” Sumama ang tingin ni Damian sa anak. “Sino pa? Eh, di si Anthony! Sino pa ba?” Muling tumawa si Analyn. Gusto lang naman talaga niyang biruin ang ama.“Bakit kasi hindi mo tawagin sa pangalan niya? Dati naman ang tawag mo kay Eric, ang kaibigan kuno. Hindi rin sa pangalan niya,” natatawa pa ring sabi ni Analyn. Lihim na napangiti si Damian. Napansin niyang kaswal na lang na nababanggit ng anak si Eric. Ibig sabihin ay naka-move on na ito sa relasyon niya dati sa lalaki.“Siyempre! Pinalaki kita, dinamitan, tapos kukunin ka lang sa akin ng kung sinong poncio pilato?” galit-galitan na sagot ni Damian.“Okay, fine,” nakangiting sagot ni Analyn
Nang dumating sila Analyn at Damian sa bahay nila Analyn ay naayos at nalinis na ng mga kasambahay ang tutuluyang kuwarto ng ama. Naiilang si Damian magkikilos sa bahay ni Analyn. Hindi siya nasanay na may mga katulong na umaaligid sa kanya. Simple lang ang buhay niya noong bago siya magkasakit. Isa pa, nalalakihan siya sa bahay na iyon. Sobrang laki, at sobrang tahimik. Pero nagustuhan niya ang hardin. Doon lang siya nakatagpo ng kapayapaan. Pagkatapos kumain ng hapunan, hinanap ni Analyn ang ama pagkatapos niyang mag-shower. Nakita niya ito sa balkonahe at nakatingin sa malayo. Base sa mukha nito, hindi siya mukhang masaya.“Papa, bakit ka nakatulala riyan?” Parang biglang nagising si Damian at saka nilingon ang anak. “Wala lang… naninibago lang. Para kasing ibang-iba na ang paligid ngayon, kumpara nung bago ako nakatulog ng mahaba.” “Sa tingin mo ba nagbago na ko?” “Hindi ikaw ang sinasabi ko. Ang pananaw ko ang nagbago. Maupo ka.” Agad namang naupo si Analyn. “Nasaan naman
Nakahinga ng maluwag si Analyn ng nakita niya ang Papa niya at si Jan na magka-usap sa labas ng clinic nito. Naramdaman siguro ng dalawang lalaki ang presensiya niya dahil sabay itong lumingon sa direksyon niya. Agad na ngumiti si Damian kay Analyn. “Etong si Analyn, masyadong nag-aalala sa akin. Hindi naman ako mawawala,” sabi ni Damian habang papalapit na si Analyn.Akmang tatayo si Damian kaya agad itong inalalayan ni Jan. “Ganun lang talaga ang mga anak. Gusto lang nila masiguro na okay ang magulang nila,” sabi ni Jan habang nakaalalay kay Damian. Nahihiyang hinarap ni Analyn si Jan. “Thank you, Doc Jan. Pasensiya na sa abala. Sobrang nag-alala lang talaga ako kay Papa.”Naiilang naman si Jan kay Analyn kaya hindi niya ito direktang matingnan sa mga mata nito.“Wala ‘yun. Pasyente ko rin naman si Tito, at natural na magmalasakit pa rin ako sa kanya.” Pagkasabi nun ay inabot ni Jan kay Analyn ang resulta ng mga test ni Damian.“Okay naman ang mga result niya. Everything is g