“You need to find her, Renato.” Sabi ni Lyn sa asawa. Kasalukuyan silang nag-uusap sa veranda habang kumakain nang agahan.
Don Renato took a sip in his mug bago sumagot. “I know sweetheart. I just need more time.
Nagpadagdag na ako nang detectives para mahanap agad ang dapat hanapin. Hindi ito madali, iilang impormasyon lang ang hawak natin.”
“Yes, I know too. Pero dalawang buwan na lang at magbibirthday na si Aled. We need to move fast.” Tila bahaw na sabi nang Donya. She took a slice of bacon on her plate.
Tumango ang Don. “I’m confident this time, sweetheart. Mahahanap na natin sila.” Sabi nang Don bago muling ibinalik ang atensyon sa hawak na dyaryo.
Don Renato and Donya Lyn has an only child, si Alejandro o Aled sa marami. Ito ang nakatakdang mag-mana nang lahat nang ari-arian nang pamilya Santillan sa takdang panahon.
Ngunit mayroong kondisyon na ginawa ang ama ni Don Renato na lolo ni Aled. Aled must marry before he can have the power over their corporation, ang Clandestine International. At hindi lamang basta babae ang pwede nitong pakasalan, may ipinapahanap ang lolo nito, apo umano nang matalik nitong kaibigan na nagligtas nang buhay nito.
Matagal nang alam ni Aled ang kondisyon nang lolo nya, ngunit hindi ito nagpakita nang pagtutol o pagsang-ayon. Hindi malaman nang mag-asawa kung ano ang plano nang anak nila. Ang kumpanya ay magiging pag-aari nang bunsong kapatid ni Renato na si Roberto. Hindi ito nakapag asawa at malayo ang loob nang magkapatid ngunit alam ni Renato na tuso at ganid ito.
Nasa huling testamento nang ama nila na kapag hindi pa nakapagpakasal ni Aled sa edad nitong bente sa nasabing babae ay mapupunta ang lahat nang kayamanan kay Roberto. Magtatrabaho bilang simpleng empleyado sa kumpanya ang mag-ama na sina Renato at Aled. May sariling negosyo din naman si Donya Lyn ngunit mas malaki nang di hamak ang kinikita nang Clandestine.
Sa kasong ito ay handa sanang tanggapin nang asawa na hindi sa kanila mapunta ang mana dahil ayaw nilang pilitin ang anak nila, ngunit ayaw nila na ang ganid na si Roberto ang makikinabang nang lahat. Alam nila na may mga illegal businesses ito at siguradong hindi magiging maganda ang pagpapatakbo nito sa kumpanya na pinaghirapan nang papa nila.
Ang nasabing babae ay bata kay Aled nang dalawang taon, ayon na rin sa kwento ni Don Rafael bago ito yumao. Apo ito ni Lucio Ronquillo, dating empleyado nang Don sa Clandestine ngunit kalaunan ay naging matalik na kaibigan nito. Kasama ito palagi nang Don sa bawat lakad nito.
Isang beses ay nagpasya ang Don na pumunta sa isang beach resort na pag-aari nang Clandestine. Kasama nito si Lucio at isang driver nang may mangyaring aksidente. Nabangga ang kotse na sinasakyan nila. Namatay ang driver ngunit nabuhay ang dalawa. Tinulungan ni Lucio na maunang makalabas ang Don.
Don Rafael remember Lucio saying na mas importante ang buhay nya kaysa sa kanya kaya kailangan nitong mabuhay. Kailangan daw ito nang pamilya nito at nang Clandestine. Nang makalabas ang Don ay agad nya rin tinulungan makalabas ang kaibigan. Ngunit bago ito tuluyang makalabas ay pinatakbo na sya nito dahil ilang sandali na lang ay sasabog na ang kotse.
Bagamat ayaw iwanan nang Don ang matalik na kaibigan ay natakot na din sya, pinilit nyang lumayo kahit madami na rin syang sugat. Ilang sandali pa ay sumabog ang sasakyan. Bagamat hindi agad binawian nang buhay si Lucio dahil naisugod pa ito sa hospital ay hindi kinaya nang katawan nito ang mga tubo na bumubuhay dito.
Nailibing ito nang hindi nakikita ni Rafael dahil dinala sya sa America nang anak nitong si Renato upang magamot nang maayos. Nang makauwi muli ay wala na syang nahanap na kamag-anak nang namatay na kaibigan. Bilang pasasalamat ay gumawa nang last will and estament ang Don bago ito mamatay.
Ang sabi nang Don ay malalaman nila kung ito na ang apo ni Lucio kapag hawak nito ang kwintas na kapareho nang kwintas na ibinigay nito kay Aled. Isa iyong 24karat gold na may pendant na may diamond sa gitna. Pinasadya nila iyon kaya wala itong ibang katulad.
Ang kwento ni Don Rafael ay sinadya nilang bumili ni Lucio nang kwintas upang kapwa ibigay sa mga apo nila. SI Aled ang una at nag-iisang apo nang Don kaya mahal na mahal nya ito.
“Papa was so clever. Alam nyang hindi natin hahayaan na mapunta kay Roberto ang Clandestine.” Naiiling na sabi ni Renato sa asawa.
Tumango si Lyn. “Yes, sweetheart. And I hope, maintindihan tayo ni Aled. Ayoko na lalong lumayo ang loob nya sa atin.” Malungkot na sabi nang Donya.
Si Donya Lyn naman ay pure Korean na nakilala ni Don Renato sa isang business trip nito sa Korea. Marunong mag English ang Donya nang magkakilala sila kaya hindi naging mahirap para sa kanila ang mag-usap. Anak si Lyn nang isang Korean businessman, at nag-iisang anak ito kaya dito ipina-mana ang jewelry business nang mga ito.
Bagamat nagkaroon nang anak sa pagkadalaga si Lyn ay hindi iyon naging hadlang kay Renato para mahalin ito. Limang taon na si Patrice nang magpakasal ang dalawa. Naiwan si Patrice sa mga magulang ni Lyn at alam rin iyon ni Aled. Nakilala nya na rin ito.
Sa ina namana ni Aled ang singkit na mata nang binata. Ang tangkad naman nito ay sa ama na si Renato. Walang itulak kabigin ang lahat sa itsura ni Aled, tila ito isang celebrity na Koreano. Malakas din ang appeal nang binata, tipong lilingunin ito nang mga tao once na makasalubong nila si Aled.
But there is a big problem. Masungit, suplado at hindi pala imik si Aled. He has his own world. Masyado itong misteryoso, he barely smile.
Ang mga katulong sa mansion nang mga Santillan ay ilag dito. Kaunting galaw lang kasi nila na hindi nito gusto ay malamang na sisinghalan sila nito.
“T-teka ma, ano ‘to? Bakit mo binibigay ‘to sa akin?” Gulat na tanong ni Sandy sa ina. Isinuot nito ang isang gold necklace sa kanya.“Anak, sayo yan, remember? Ibinigay iyan nang lolo Lucio mo noong five years old ka pa lang, pero I decided na itago dahil bata ka pa noon, baka mawala mo lang.” Sabi ni Loreta sa anak. Inayos nito at lagpas balikat na buhok nang anak at ihinarap sa salamin.Hinawakan nya ang kwintas. Hindi nya alam pero pakiramdam nya ay mayroong hindi magandang mangyayari nang hawakan nya ito. Napalunok sya. “Ah, eh ma, bakit bininigay mo na ito sa akin ngayon?”“Ano ka ba. Syempre sayo yan. Ang tagal ko nga lang na naitago iyan, nawala na sa isip ko habang lumalaki ka.” Nakangiting sabi ni Loreta.Nagkibit balikat na lamang si Sandy.“Huwag mong iwawala yan, yan na lang ang ala-ala na naiwan ni It
“Pasensya na talaga Lorena.” Nahihiyang sabi ni Loreta sa kapatid. Dalawang araw na silang nakatira rito, hindi rin makapasok sa school ang magkakapatid dahil natupok nang apoy ang mga gamit nila.“Wala iyon ate. Nasabi mo na ba sa anak mo?” Tanong ni Lorena.Umiling si Loreta. “H-hindi ko alam kung paano ko sasabihin.”Ikinwento nya rito ang nangyaring pagpunta nang mag-asawang Santillan sa kanila, at ang mga pinag-usapan nila. Sabi ni Lorena ay iyon na lamang ang tanging solusyon sa nangyari sa kanila.Malaki ang maitutulong nang mga ito. Sa katunayan ay tinawagan sya nang umagang iyon ni Donya Lyn, offering help. Pero hindi nya ito kinausap nang matagal. Hindi nya pa nakakausap si Sandy at natatakot sya na magalit sa kanya ang anak.---------------------------------------------------------&nb
Unang araw na magkasabay na papasok si Sandy at Aled. Alas syete pa lamang ay kumatok na sa pinto nila ang driver ni Aled. Nasa late thirties na ang edad nito at seryoso rin ang mukha.“Magandang araw senyorita. Nasa kotse ho si senyorito at hinihintay na kayo.” Bati nito sa dalaga.Nailang sya nang tawagin syang senyorita nito. “Ah ano, mister, pwede bang Sandy na lang ang itawag mo sa akin? Hindi ako sanay eh.”Umiling ito. “Pasensya na po senyorita, pero hindi ko ho kayo mapagbibigyan.” Sabi nito at ngumiti nang bahagya.Nagkibit balikat na lamang sya. Matapos magpaalam sa mama nya ay kinuha ng driver ang bag nya at inalalayan sya hanggang sa makasakay sya nang kotse. Agad nyang naramdaman ang lamig dulot nang aircon.Magkatabi sila ni Aled sa likuran. Sa unahan nila ay mayroon pang itim na kotse ka kagaya rin nang sinasakyan nila. Naroon an
“I hope na maisama mo si Aled sa birthday ko if you don’t mind..” Sabi ni Judy.Nagulat si Sandy dito nang bigla itong tumabi sa kanya sa classroom. Kasalukuyan syang nagsusulat nang kung anu-ano nang marinig nyang nagsalita si Judy.Tiningnan nya ito. “Ha?”Ngumiti si Judy. “Ikaw talaga, pa humble ka pa. Boyfriend mo pala si Aled, hindi mo sinasabi. Anyway, since ganun nga, you might as well bring him as your escort.”Napanganga sya. “E-escort?”Tumango si Judy. “Ah, don’t tell me na nakalimutan mo ang birthday ko? Sa susunod na araw na iyon.” Tila nagtatampo na sabi nito.“Ah, eh hindi. Nagulat lang ako. Titingnan ko kung sumama sya. Hindi sya mahilig magparty.” Dahilan nya. Wala naman talaga syang balak na isama ito. Maiinis lang sya.“I know. Rem
Tatlong lingo na lamang at ika dalawampung kaarawan na ni Aled. Huling meeting na rin para sa details nang madaliang kasal nila Sandy at Aled. Sina Lyn at Loreta ang nagplano at excited na ang mga ito.Iniabot nang dalawang ina sa mga anak nila ang isang katerbang wedding magazine upang mamili ang mga ito nang gown na isusuot ni Sandy.Tila bored na bumuntong hininga lang si Aled, nakatingin sa malayo. Si Sandy naman ay naexcite bigla nang makita ang mga design nang gowns. Ayaw nya sa mga ito pero aminado sya na nagandahan sya sa mga design na nasa magazines.“Nakapili ka na ba anak?” Tanong ni Loreta kay Sandy.“Hindi ako makapili ma. Ang daming maganda.” Sabi nya.Natawa si Lyn sa sinabi ni Sandy. “Alam mo hija, ganyang ganyan din ako noong ikakasal pa lang kami ni Renato. Sa ganda nang designs nang mga wedding gowns ay hindi ako makapili.”
“I know. Matagal na kaming magkakilala ni Aled.” Sabi ni Prince. Lumamlam ang mga mata nito na kanina lang ay puno nang sigla.“Talaga?” Sandy asked.Tumango si Prince.Kasalukuyan silang nakila Sandy. Nagpasabi ito na pupunta upang ito mismo ang magpaliwanag sa mama nya kung ano ang nangyari. Naintindihan naman ng mama nya. Sa katunayan, sa paliwanag nya pa lang ay ayos na sa mama nya pero natuwa rin ito ng mismong ang artista pa ang nagpaliwanag rito ng nangyari.At ngayon ay bigla na lamang nilang napag-usapan si Aled. Nasa terrace sila at nagmemerienda. Nangungulit pa nga ang kapatid nya dahil talagang crush na crush nito si Prince.“Yes, as a matter of fact, we’ve known each other way back in elementary, but we parted ways bago ako maging talent nang Clandestine.” Uminom ito nang juice sa basong hawak.&ldq
Kapwa sila napatigil. Napa-awang ang mga labi ni Sandy. Hindi sya makapagsalita. Tila iniisip nya pa kung totoong si Aled ang nasa harap nila. Palipat-lipat ang tingin nya sa dalawa. Masama ang tingin na ipinupukol ni Aled kay Prince.Ilang sandali lang ay tumalikod na si Aled at akmang maglalakad pabalik sa kotse nito ngunit hinabol ito ni Prince, sumunod na rin si Sandy.“Aled, wait.” Nahawakan ni prince ang kamay nang lalaki bago ito makasakay sa kotse nito.Tinabig iyon ni Aled at humarap kay Prince.“Now what?” Singhal nito.“I-I was..” Hindi matuloy ni Prince ang sasabihin.“A-alejandro..” Sabi ni Sandy. Hindi nya rin alam ang sasabihin nya. Alam nyang iba ang iniisip nito dahil nakita nito si Prince sa bahay nila.Tiningnan rin nang masama ni Aled si Sandy. “Speak.”
Nanlaki rin ang mga mata nang dalawa nang mapagtanto ang posisyon nila at ang pagpasok ni Donya Lyn. Agad na itinulak ni Sandy si Aled at sabay silang mabilis na tumayo.“No, tita. You got it wrong. N-nadulas ho kasi ako.” Agad na paliwanag nya. Bakas sa mukha nya ang pagkapahiya.Si Aled naman ay hindi nagsasalita. Naupo lang ito sa kama at tila walang pakealam sa iniisp nang ina.Tiningnan nang Donya si Aled.“Hindi ka ba marunong kumatok?” Walang emosyon na tanong nang lalaki sa ina.“Ah.. S-sorry. H-hindi kasi naka lock..” Paliwanag naman nang Donya. “Anyway, it’s alright. Ikakasal na naman na kayo in five days. I got to go.” Sabi nang Donya at mabilis na lumabas.Nakanganga naman na naiwan si Sandy. Nagulat sya sa pag-uusap nang dalawa. Tila hindi mag-ina ang mga ito. Tila ang Donya pa ang humihingi n
1 year later ---------------------------------------->>"Ate! Aren't you coming with us?"Nilingon ni Sandy ang kapatid na si Carina. Nasa likod nito ang mama nila at ang bunso nilang si Chloe. The three of them were wearing fuschia dresses.Ngumiti si Sandy at tumango. "Susunod na lang kami." Itinuro nya ang kotse nya. Kasalukuyan pa ito'ng nililinis.Nagkibit balikat si Carina. "Okay. See ya!" Kumaway na lang din ang mama nila at si Chloe.Inilibot nya ang paningin sa paligid. Pakiramdam nya ay maaliwalas ang umaga na iyon, tila kumakanta ang mga ibon. Bagong gupit ang mga halaman sa malawak na garden ng mga Santillan.Nang tumama ang mga mata nya sa pintuan ay napangiti sya ng makita ang asawa. He was wearing a tuxedo and he looks very dashing with it.Kaagad nya ito'ng nilapitan at hinalikan ng mabilis sa lab
Namumugto ang mga mata ni Sandy habang nasa kotse. Hindi nya na alam kung ilang oras na syang umiiyak.Bangungot lang ba ang lahat ng mga nangyrai?Sana nga.Gagawin nya ang lahat upang maibalik ang panahon. Yung normal lang ang buhay nila. Walang nasasaktan, walang nagtatangka sa kanya, walang mga bayolenteng pangyayari ang nagaganap at walang namamatay?Malayong malayo ang lahat sa gusto nyang mangyari sa buhay nyaBeach wedding na pamilya at mga kaibigan lang nila ng groom nya ang invited. Titira sila sa isa'ng bahay na may 3 bedrooms at may music room at maliit na library, kahit sa isang sulok na lang yung library. Tapos may maliit na garden. Doon sya magtatahi o mag-gagantsilyo ng mga bonnet para sa mga anak nila. Tapos, hindi man sila marangya, masaya naman sila.Eh ano ang nangyari?Parang naging daan pa sya para may makitil na mga
Kanina pa naka balik sa loob ang kung sino man na spy na iyon pero hindi pa rin maka galaw si Ysabelle. How the hell did this happened? Paano kung nag inarte sya at hindi pa sya bumalik? Baka mapatay na si Aled ng kung sino man iyon.She composed her self then decided to go to Aled's office.Madami syang agents na naka salubong and he really can't know. Hindi nya close ang karamihan dito o ang timbre ng boses ng mga ito. After all, intel and specialty nya at iyon ang importante sa kanya. Sila Wilson from security and tech department lang ang madalas na nakaka sama nya. May iilang din na top agents na mostly assassins ang ibang ka close nya. I don't think na isa sa mga ito ang spy. Sana ay matagal na nitong ginawan ng masama si Aled.At isa pa. Hindi birong pera ang nakukuha ng mga ito every accomplished mission. They all have fat bank accounts because of Aled's capabilities. Their clients are a who's who not only in the
Nagising si Prince sa amoy ng pagkain na nagmumula sa kusina ng pad nya.Bagamat inaantok pa ay pinilit nya ng dumilat at bumangon. He looked at the alarm clock on his bed side table and saw that it's already past 4pm. Napa haba ang tulog nya, pero hindi pa sya nakaka bawi sa ilang araw na pagpupuyat dahil sa pagbabantay kay Dychie.Which reminds him.. Saan kaya ito inuwi ng Daddy nito?Natigil ang pag iisip nya ng marinig nyang nag hum ng isang kanta si Ysabell. Nag e-echo ang pag ha hum nito sa buong pad. Kaunti lang kasi ang gamit nya at malawak ang bawat space.Sinipat nya ang mukha sa salamain, nag hilamos sa sink ng kanyang bathroom at pumunta na sa kusina. Naabutan nya na nag-aahon ng lumpia mula sa kawali ang babae.Lumingon ito ng maramdaman na papalapit sya."Oh, gising ka na pala. I hope you don't mind. Namili na ako kanina para sa memeriendahin na
Quarter to 3am na ng maisipan ni Sandy na tumayo na at umuwi."I really think na kailangan mo na talagang umuwi." Sabi ni Prince."Yeah, pumunta lang talaga ako para i-check si Dychie. Good thing nagising na sya, and nice having this one on one talk with you, again." Malawak ang ngiti nya. Noong mga panahon na balewala lang sya sa asawa nya ay ito ang palaging nasa tabi nya. Sino ba ang hindi makaka miss dito?Sinipat ng lalaki ang wristwatch nito. "Actually, pwede kitang maihatid. Sigurado naman ako na umaga na magigising si Dychie."Umiling sya. "No, it's fine. Dito ka na lang. May kasama naman ako'ng driver. Mas okay na pag gising nya, nandito ka. And get some sleep, grabe na ang yeybugs mo." Biro nya.Natawa ang lalaki. Yumuko ito at nagkamot ng ulo.He walked her through the exit.Alam mo yung feeling ng ang creepy ng paligid? Of cou
"S-sandy? Are you alone? Where's Aled?" Gulat na tanong ni Prince.Sandy was on the door, and instead of answering, dumiretso ito sa loob upang tingnan sa kama nito si Dychie na noon ay himbing na himbing na sa muling pagtulog."Totoo bang nagising na sya? Ano, is she okay?" Tanong nito."Y-yes, but teka nga. Asaan si Aled? Bakit mag isa ka lang?""W-well. Apparently, busy sya." Ang tanging sagot nito. Dumiretso ito sa sofa at naupo. "I can stay here naman, diba?Tumabi sya sa babae. "Teka nga, don't tell me, nag away na naman kayo or had some kind of petty misunderstanding?" Kunot ang noo na tanong nya.Umiling ito. "Wala. Busy nga sya." Sagot nito.Yeah, as if maniniwala sya. Hindi ito madaldal ngayon at walang glow ang aura. Usually ay magkekwento ito. Kung may reklamo man ito tungkol kay Aled, tiyak na magkekwento pa rin ito.&
Masama ang timpla ni Sandy pagka gising kinabukasan. Hanggang sa makapasok na sa skwelahan ay nakasimangot sya. Bakit? Biglang umalis si Aled ng hindi nagsasabi sa kanya.Well, nagbilin naman kay Lisa ang lalaki. Hindi lang din talaga nito sinabi kung saan ang punta nito. Basta sabihin daw sa kanya na aalis sya, at susunduin na lang daw sya nito mamayang uwian. Ha! Manigas sya. Uuwi sya ng maaga para wala itong maabutan."You look bad." Nakangiting salubong sa kanya ni Judy. Masarap sana sapakin to'ng babaeng to. Pero natuto na sya ng makaaway nya yung dating warfreak na napa talsik sa university dahil sa muntikan na nitong pananakit sa kanya.Hindi nya ito pinansin. Dumiretso sya sa upuan nya at inilapag ang dalang libro at notebook sa lamesa na naka kabit sa upuan. Akalain mo nga naman at sumunod pa ang bruha."Hey.. me and our classmates talked about an outing. You know, parang open forum or somet
Alas onse ng gabi umalis sa hospital sila Sandy at Aled.Halos 'ipagtabuyan' na kasi sila ni Prince. May pasok pa daw sila kinabukasan, etcetera, etcetera.Nakikipag diskusyon pa sana sya rito ng bigla syang hilahin ni Aled at agad na umalis.Pasado alas dose sila nakarating sa mansion. Natural na tahimik. Tulog na ang mga katulong at malamang na nagbabasa pa ng pocketbook sila Aileen at Lisa.Akbay sya nito hanggang sa makaakyat na sila."Aren't you going to sleep in my room?" Tila inosente na tanong nito nang kumalas sya sa pagkaka akbay nito at akmang bubuksan na ang pinto ng kanyang kwarto."Ah, m-may tatapusin pa kasi ako'ng project. I know you're tired. Magpahinga ka na." She gave him a sweet smile."Oh, okay." Lumapit ito sa kanya at binigyan sya ng smack. "Ikaw ang gumising sa akin bukas hmm?"Tumango sya. Tsa
Monday.Kasalukuyang nasa classroom na si Sandy ng tawagin sya ng kaklase nya. Andun daw pala si Renz. Nangangamusta. Lumabas sya at nag usap sila sa hallway."Nami-miss ko na makipag chikahan sayo te! Jusko. Sa isang linggo, dalawang araw ka na lang yatang pumapasok. Kaloka." Agad na sabi ni Renz."Naku, pasensya na. Medyo naging busy lang sa ibang alalahanin. At pasensya na rin kung hindi kita naimbita sa latest opening party ng resort ni Aled." Paumanhin nya. Mas gusto nya kasi na tipong okay na ang lahat at tipong magbabakasyon sila kasama ito, hindi panadalian lang."Okay lang, ano ka ba. Hectic rin ang sched ko, may part time job na ako. Pinag iipunan ko yung trip na trip ko'ng scooter. Kapag nakapagbigay na ako ng down payement, pwede ko na magamit. Medyo hassle na kasi yung kotse ko, ayaw ko naman humingi na kila Daddy.""Ganun ba? Wow. Buti ka