Napakibit balikat na lamang ako ng mawala na siya sa paningin ko. Ibinalik ko ang atensyon ko sa harapan ko.
Lumipas ang ilang oras at napatingin na lang ako sa pintuan ng bumukas ito at iluwa si Sir mula dun.
“Ok lang naman atleast siya ang pumirma sa amount ng cost.” Pinaalis na ako Mrs. Santos at bumalik naman ako sa office ni Sir. Pagdating ko dun hindi ko na siya naabutan baka pumunta na para sa lunch nila. -- Mabilis na lumipas ang oras at bumalik din agad si Sir ng 12:30 sa office niya. Ginawa ko na lang ang mga pinapagawa niya sa akin pero natigil ito ng may kumatok sa pintuan niya. Mabilis kong tinungo ang pintuan at pinagbuksan kung sino man yung kumakatok. “Good afternoon po Sir, nandito na po pala yung record of the transactions this month.” Masiglang sambit nung babae. Lumapit siya sa table ni Sir at bumalik naman na ako sa upuan ko. Pinagpatuloy ko na lang ang ginagawa ko ng magulat ako dahil sa hampas ni Sir sa lamesa niya.
Hinarap ko siya at nginitian. “Maraming salamat Sir pero-“ hindi ko na natuloy ang sasabihin ko ng putulin niya ang sasabihin ko. “Aalis ka lang sa kompanya ko kung terminated ang kontrata mo. Fine kung yan ang gusto mo hindi ko na aalisin si Mrs. Cruz. Now go back to your work and Keisha let’s go to my office.” Tumalikod na siya at nanatili pa akong nakatayo dito. “Ang swerte niya si Sir pa parang nakikiusap sa kaniya manatili samantalang yung mga naging secretary niyang iba nagmakaawa kay Sir.” Rinig kong bulong sa gilid ko. Nagkibit balikat na lang ako dun. “Maraming salamat iha dahil sayo hindi na ako naalis sa trabaho, sige na sundan mo na si Sir.” Nakangiti niya ng sabi sa akin pero halata sa mga mata niya na umiyak ito. Nginitian ko na lang siya at tumango. Bumalik na ako sa office ni Sir at naabutan ko siyang nagpipirma sa mga papeles na nasa harapan niya. Umupo ako na parang walang nangyari. Nilingon ko s
Pagpasok namin sa loob ay tilian ng mga babae ang narinig ko. May artista ba? Nilibot ko ang paningin ko at pati sa likod ko pero wala naman akong makita.“May God artista ba siya?” rinig kong bulong ng isang bakla sa gilid namin.“Sino kaya yung girl na kasama niya?”“Baka PA niya.” sagot naman ng isa. Sino bang binabanggit nila? Wala naman akong makita.“Papicture naman po.” Rinig kong sabi ng isang babae at kay Sir Kyler siya lumapit. Napakunot na lang ang noo ko dahil hindi naman artista si Sir. Tiningnan ko ang paligid ko at sa kaniya pala halos nakatingin lahat ng mga tao dito.“Ay teka Miss. Hindi artista si Sir.” Pagharang ko dito dahil baka masigawan siya at baka hindi magustuhan ni Sir Kyler mapag-abutan pa dito ng galit.“Ah picture lang naman.” Pagpipilit ng babae.“Hindi pwede baka magalit girlfriend ko. Selos
“Kanina pa kita hinahanap.” Rinig ko mula sa likod ko kaya agad ko itong nilingon at si Sir Kyler ang nakita ko. “Kayo po pala Sir. Upo po kayo.” Pag-aalok ko sa kaniya. Lumapit naman siya sakin at tumabi. “Do you need something Sir?” tanong ko sa kaniya ng makaupo na siya. “It’s nothing.” Tiningnan ko si Sir at halata sa mga mata nito ang puyat. Maaga nga pala kaming umalis ng Manila at wala pa rin siyang tulog. “Magpahinga po muna kayo Sir.” Sabi ko sa kaniya na siyang ikinalingon niya sakin. “Mainit sa loob.” Mabilis niyang sagot. “You can rest here.” Saka ko itinuro ang mahabang kawayan na inuupuan namin. Kung hihiga siya kasiya naman siya. Tiningnan niya ako ng may kunot ang noo at pag-aalinlangan. Napaikot naman mga mata ko dahil dun. “Don’t worry wala akong gagawin sayo. Asa ka naman.” Sabi ko sa kaniya kung ayaw niya edi wag. Hindi naman ako makakaramdam ng pagod eh. Hindi ko na lang siya pinansin at itinuon ang a
Pagkatapos naming kumain naghugas na ako ng katawan ko at dumiretso sa kwarto at naabutan si Sir na nagbibihis. Dali dali akong napatalikod dahil dun.“Ok na humarap ka na.” pagkasabi nun ni Sir ay patagilid akong naglakad at kinuha na yung isang kumot at isang unan sa kama.“Anong ginagawa mo?” tanong niya ng makita akong nilalatag ang isang banig sa sahig.“Naglalatag at matutulog na po Sir?” patanong kong sabi sa kaniya. Nakikita niya na nga lang na naglalatag ako eh magtatanong pa.“I know. I mean bakit jan ka hihiga?” malamig nitong sabi sakin. Kahit kelan naman malamig ang pakikipag-usap niya kahit kanino.“Alangan naman na sa kama Sir? Eh dun kayo matutulog.” Taas kilay kong sabi sa kaniya. Nang matapos na akong maglatag mahihiga na sana ako ng bigla niya akong unahan sa paghiga.“Sir! Ano bang ginagawa niyo?” malakas kong sabi sa kaniya dahil sa gulat. Anon
Tumayo ako sa kinauupuan ko dahil dun. Pagagalitan niya nanaman yung nag-OOJT. Tsss"Sir hindi mo naman kailangang sigawan yung tao kung nagkamali." Sabi ko dito pero tiningnan lang ako sa mga mata ko ng matatalim na tingin."Pwede ba Keisha, huwag mo akong dinidiktahan kung paano ko dinidisiplina ang mga empleyado ko dito." Ani niya sakin."Hindi naman sa dinidiktahan kita Sir. Ang gusto ko lang pakisamahan mo sila ng maayos. Kung hindi sila maturuan ng mga kasamahan nila sa department nila edi ikaw ang magturo.""Hindi ako teacher para turuan ko sila! Marami na akong ginagawa at ayaw ko ng dagdagan ko pa ang gagawin ko at bigyan sila ng panahon para turuan. Kung hindi kayang gawin huwag tanggapin at ang mga regular employee ko ang gagawa!" napahawak na lang din ako sa sintido ko dahil ang hirap niyang kausapin."Fine, kung kaya kong gawin gagawin ko. Iutos niyo na lang sila sakin kapag may mali. Baka sakaling kaya kong gawin." Kinuha ko ang mga p
"Naku Sir ok lang po. Magcocommute na lang po ako sa labas." Pagtatanggi ko pero hindi siya pumayag."Hindi ko na rin kasi namalayan ang oras kaya hatid na kita.""Lagi ka bang late umuwi Sir?" kuryuso kong tanong dahil paano kung iniiwan ko na siya sa opisina niya at nauwi na ako."Sometimes." Maikli niyang sagot. Sumakay na ako sa kotse niya at inihatid niya na ako sa bahay."Maraming salamat po Sir. Nag-abala pa kayo." Sabi ko ng makababa ako ng kotse niya. Tinanguan niya lang ako at umalis din agad.-- "Hey pretty." Rinig kong sigaw mula sa likod ko pero hindi ko na pinansin dahil baka yung ibang kasama kong naglalakad ang tinatawag."Yah." Napahinto na lang ako sa paglalakad ko ng harangin ako ng isang lalaki."Kanina pa ako tawag ng tawag sayo hindi mo ako pinapansin." Ani niya. Si Sir Louie pala ang pinsan ni Sir Kyler."Tinawag mo ba ako sa pangalan ko?" tanong ko sa kaniya na inilingan niya naman. Naman pala eh.
Maaga akong pumasok ngayon para iprint na lahat ng mga ginawa kong business plan. Wala pa masyadong tao sa building na ito dahil gaya nga ng sabi ko maaga pa. Natapos kong iprint ang business plan at inilagay na sa folder.“Ayos na ito pwede ko namang ulitin kong may mali man ako.” Sambit ko sa sarili ko habang binubuklat at binabasa ang business plan.Nakailang ulit na ba akong basa dito? Dahil maaga pa naman pwede muna siguro akong umidlip. Pinagpuyatan ko talaga yun kagabi para maaga kong matapos at maipasa ko na sa kaniya ngayon.“GOOD MORNING” nagising ako dahil sa sigaw sa office. Kinusot kusot ko muna ang mga mata ko para makaaninag agad ako ng malinaw.“Ay nagising ba kita Pretty?” tiningnan ko ang nagsalitang iyun at si Sir Louie nanaman pala. Nakita ko ring nandun na rin pala si Sir Kyler na nakatingin sakin. Mabilis kong inayos ang sarili ko dahil mukhang napasarap ata tulog ko at hindi ko namalayan ang
“Baka matunaw yan.” Nilingon ko si Louie na nakatingin na rin sa pwesto nila Keisha. “Asawa mo na nga kung makatingin ka akala mo laging mawawala” natawa naman ako sa sinabi niya. “Hindi ko mapigilan eh masyadong maganda para hindi titigan.” “Tsss ewan ko sayo haha.” “OH MY GOD!” napalingon kami ni Louie ng sumigaw si Angelo. Nagmadali naman akong lumapit sa kanila. “What happened?” nag-aalala ko ng tanong. “My water broke.” Ngising saad pa ni Keisha. Napatingin naman ako sa pang-ibaba niya at basa na nga ang mahaba niyang dress pero kalmado pa rin siya. Sunod sunod akong napalunok ng marealize kong ano mang oras ay lalabas na ang 2nd child namin. “Our 2nd baby is coming.” Kalmado pang saad ng asawa ko. Paano niyang nagagawang maging kalmado sa ganitong sitwasyon. “I can’t breath, oh my God.” Nahihirapang saad ni Angelo sa maarte nitong tono. “Jusko ka naman Angelo paano na lang kung magkakaanak na kayo ni Lalaine ganiyan na lang ang gagawin mo. Magpakalalaki ka naman.” Si Dia
“Alam kong magiging masaya rin ang Mommy mo kahit na wala na siya dito sa mundo natin. Ano pang ginagawa mo dito? Sundan mo na ang apo ko Kyler, sundan mo na ang buhay mo. Go apo, find her at iuwi mo silang mag-ina sa akin.” Nakangiti niyang sambit. Niyakap ko ng mahigpit na mahigpit si Lolo at hindi ko na napigilan ang pag-iyak ko. Nakakabading man pero iyun talaga ang nararamdaman ko.“Thank you Lo, thank you.” Paulit ulit kong saad sa kaniya. Hinaplos niya ang likod ko at kumalas naman na ako saka ako tumayo.“Go, ako ng bahala dito.”“Marami pong salamat, masaya akong ikaw ang kinilala kong Lolo at mas masaya ako dahil ikaw ang tunay na Lolo ng taong mahal ko. Pangako Lo iuuwi ko silang dalawa at mabubuo kaming pamilya.” Tinanguan niya na lang ako at sinenyasan ng umalis. Wala akong sinayang na oras at mabilis akong tumakbo papuntang kotse ko.This is it
“Nagpaubaya si Louie Lo pero hindi nagpaubaya ang tadhana. Nakakatawa lang dahil masyado yatang nag-eenjoy ang tadhanang paglaruan kami eh. Nagkaanak pa kami pero hindi naman pala dapat, para tuloy kaming nabubuhay dahil sa mali. Nabuo namin ang anak namin dahil sa kapusukan pero mahal namin ang isa’t isa Lo pero balewala pala lahat ng pagmamahalan niyo kapag tadhana na ang nagdesisyon.”“Hindi kita maintindihan apo, paanong makakalaban niyo ang buong mundo? Ano bang sinasabi mo? Kung mahal niyo ang isa’t isa bakit hindi niyo ipaglaban?” kung ganun lang sana kadali Lo. Nasasabi niyo yan ngayon dahil hindi niyo alam na ang tinutukoy ko ay ang apo niyo pang isa.“Ang dami kong tanong sa Kaniya Lo, bakit ginawa niya sa amin ‘to? Binigay niya sa akin ang isang tao na kasalanan naman palang mahalin.” Tumingala ako para pigilan ang mga nagbabadyang tumulong mga luha ko.“Paanong naging kasalanan ang magmahal?
“Ah Lo papaghingain ko muna yung bata.”“Okay.” Nginitian ko na lang siya saka ko binuhat si Kieffer. Hindi ko pa nga pala siya nakakausap. Dinala ko siya sa kusina at abala naman ang mga katulong sa kakaasikaso ng mga bisita. Inihainan ko na lang siya ng pagkain at ibinigay sa kaniya.“Kain ka muna anak.” Ngiting saad ko. Pinanuod ko naman siyang kumain at pagkalipas ng ilang minuto ay natapos na rin siya. Dinala ko na siya sa kwarto sa taas at pinaliguan.“Where’s Mommy, Daddy?” tanong niya ng binibihisan ko siya.“She’s still not okay baby. Are you okay?” hinaplos ko ang napansin kong pasa sa pareho niyang tuhod.“I’m still scared Daddy, she’s a monster, she’s crazy.” Natatakot niyang saad.“May ginawa ba siya sayo?” nag-aalalang tanong ko.
“No! Mom! Please don’t leave me! Moooom!”Wala na akong pakialam sa mga nakakakita sa akin sa labas ng emergency room. Halos gumuho ang mundo ko ng lumabas ang isang doctor at sabihin ang mga katagang kinatatakutan ko.“Time of death 10:25 A.M. We’re sorry.”“Nooooooo!”“Kyler please calm down!”“How can I calm myself Louie huh?! How?!”“I know! I know pero sana isipin mo ring wala pa ring malay hanggang ngayon si Keisha!” unti unti akong napaupo sa gilid at wala ng humpay ang pagtulo ng luha ko.DAMN IT!Bakit kailangan naming maranasan to? Nakulong na siya hindi pa ba sapat yun para pagbayaran niya ang mga kasalanan niya? Bakit kailangang kunin mo pa siya?!“BAKIT?! Bakit kailangang buhay ang kapalit sa kinuha niyang buhay?!!” walang tigil ang hikbi ko at sinuntok suntok ang pader na sinasandalan ko kanina.“Kyl
Impit ang sigaw ko ng may humarang sa aming dalawang lalaki. Hinampas ni Louie ang lalaking may hawak ng baril sa kamay kaya nabitawan niya ito.Mabilis niyang hinawakan sa kamay ang isang lalaki at walang hirap niya itong pinatumba.“Sa likod mo!” sigaw ko sa kaniya pero mabilis siyang nakailag saka hinawakan sa leeg ang lalaki at tumalon siya at walang hirap na pinilipit ang leeg nito.“Louie.” Natatakot kong sambit sa kaniya ng may sumunod pang mga lalaki sa pwesto namin.“Don’t be scared Keisha. Iwan mo na ako dito, hanapin mo ang bata.” Nakailang iling pa ako sa kaniya.“Just do it!! Gawin mo na lang. Umalis ka na!!” malakas niya akong itinulak at bumalik sa pwesto ng mga lalaki. Wala na akong nagawa kundi ang tumakbo at magtago at hindi ko na alam kung nasaan na akong parte ng building na ito.Damn you Clarrisa.
“Ako lang naman ang kailangan nila eh. Louie ikaw na bahala maglabas sa mag-ina ko sa lugar na iyun. Aasahan ba kita?”“Ano bang binabalak mo Kyler?”“Dahil alam kong hindi niya ako sasaktan.”“Paano ka nakakasiguro?” sabat ko na rin. Hinawakan ako ni Kyler sa magkabilang balikat ko at tiningnan ng diretso sa mga mata ko.“Dahil mahal niya ako, matagal niya ng gustong makasal kami pero hindi ako pumayag. Just trust me okay? Kayo ni Kieffer ang mahalaga sa akin.” Napatungo ako at wala ng nasabi. Naalis lang sa akin ang atensyon niya ng magring ang cell phone niya.“Yes hello?” niloud speaker niya ang cell phone niya.“Daddy ito ni Clarrisa. Iho please tell me what happened?” nag-aalalang tanong ng lalaki.“Hawak niya ang anak namin Mr. Rivera.”&
“Alam ko pero wala naman masyadong nakakaalam na may pinsan akong babae eh. Please Keisha just say yes at lalaban ako.” Umatras ako at medyo lumayo sa kaniya at napabuntong hininga na lamang siya ng sunod sunod ang pag-iling ko.“Pasensya ka na, pasensya na kung masyado akong makasarili, pasensya na kung sarili ko lang ang iniisip ko.” Tumayo na siya at tiningala ko naman siya.“Sorry, I’m really sorry. Masyado lang akong nadadala sa nararamdaman ko. Kalimutan mo na lang. Aakyat muna ako.” hindi na ako nakasagot sa kaniya ng bigla na siyang tumalikod sa akin at umakyat na sa hagdan.Sunod sunod ang pagtulo ng luha ko at gusto ko siyang habulin, gusto ko siyang yakapin at sabihing ‘Oo lalaban ako, sasama ako sayo, mahal kita’ pero hindi nakagalaw ang katawan ko.Hikbi na lang ang nagawa ko at hinayaang tumulo ng tumulo ang mga luha ko. Ram
Biglang nagtayuan ang lahat ng mga balahibo ko dahil sa sinabi niya. Seryoso siya ng banggitin niya ang mga katagang yun.“Kulang ang buhay niya sa kabayaran niya sa gagawin niya. Uubusin ko lahat ng lahi niya kapag ginawa niya yun.” Seryoso at galit kong sabi. Ramdam ko ang pagtitig nilang tatlo sa akin.Hinding hindi ako magdadalawang isip kapag ginalaw niya ang anak ko. Papatayin ko siya. Oras na gawin niya yun hihintayin ko siyang magkaanak saka ko kakatayin at ipapakain sa kaniya ang sarili niyang anak.Nanlilisik ang mga mata ko kahit na nakatingin kahit saang sulok.“Dito ka na matulog sa bahay ko, sabay tayong pupunta dun bukas.” Si Kyler.“Samahan ko na kayo Kyler.” sabat naman ni Louie.“Sige, oras na makipagkalakalan na tayo ay ikaw na ang bahala sa mag-ina ko. Huwag mo sanang hayaang may mangyaring masama sa kanila.” Nangunot ang noo ko sa sinabi niyang iyun at naramdaman ko ang pag