“What do you mean Kyler. You shared your office to your secretary?” para na akong nanigas sa kinauupuan ko dahil sa sungit na pagkakasabi ng mommy ni Sir Kyler.
“It’s none of your business mom. Sasabihin mo ba ang gusto mo or ipapababa na kita sa mga securities ko?” patapangan lang silang dalawa sa pagsasalita. Sana pala lumabas na lang ako kesa sa maipit sa ganitong sitwasyon.
“Is it true? You have a secret family? Are you out of your mind Kyler?” yan nanaman tayo sa fake news family ni Sir eh.
“What are you talking about mom?” walang interesadong sabi ni Sir Kyler.
“Here. Read this article.” Ibinaba ng mommy ni Sir ang kaniyang cell phone at tiningnan naman ito ni Sir panandalian.
“I don’t have.” Walang emosyon niyang sabi. Nagulat na lang ako ng bagsakan ni Mrs. Stanford ang mesa ni Sir
“Ano?” pangungulit niya. “Fine.” Naiinis kong sagot. “May partner ka na?” nangunot naman ang noo ko sa tanong niya. Is it really necessary?“For what?” “Ano ka ba naman Kyler. Lagi namang may partner kapag nagpapaparty si Mr. Oscar. Baka bigyan ka niya ng partner na hindi mo kilala kapag nagpunta ka dun ng walang muse.” Bumuntong hininga na lang ako. Ang dami nilang alam. “Gusto mo paghanap kita?” “Hindi na.” “May naiisip ka ng ayain?” tanong niya. “Wala pa.” “Ako meron na. Ano kaya kong ayain ko si Pretty?” tiningnan ko siya diretso sa mga mata niya dahil secretary ko nanaman ang naiisip niya. “Huwag na siya.” Sabi ko naman. “Bakit? Aayain mo
"Pretty?" tawag sakin ni Sir Louie habang papasok pa lang ng building."Pasabay ah." Tumango na lang ako sa kaniya at hindi na nagsalita.Pupuntahan nanaman siguro si Sir Kyler."Aga niyo ata Sir. Wala pa siguro jan si Sir Kyler." Sabi ko ng makasakay kami ng elevator."Hindi naman siya sadya ko eh." Lumingon ako sa kaniya dahil dun. Eh sino naman sana pupuntahan niya dito."Ikaw." Dugtong pa niya. Ano nanaman bang kailangan niya."May kailangan ka Sir." Sambit ko ng hindi na lumilingon sa kaniya."Are you free Friday night?" kumunot naman noo ko. Huwag niyang sabihin na aakitin niya rin ako sa party na dadaluhan ni Sir Kyler. Hindi naman sa nag-aassume ako pero pareho kasi sila ng tanong ni Sir eh."Hindi po Sir." Sagot ko sa kaniya. Pansin ko naman ang paglingon niya sa gawi ko."May pupuntahan ka?" tanong niya habang sakin pa rin ang tingin niya."Opo Sir." Rinig ko naman ang marihin nyang pagtawa kaya napating
"Mauna na ako sa office. Sunod ka na lang." Tinanguan ko na lang si Sir sa sinabi niya ng matapos kaming kumain lahat. Napatingin ako sa kanilang tatlo ng sabay sabay silang bumuga ng hangin."Grabe parang nakalimutan kong huminga." Ani ni bakla habang sunod sunod ang malalalim niyang hininga."Buti nakakakain ka pa ng maayos sa harap ni Sir." Si Diane naman."Eh ikaw ba naman na makasama mo araw araw, hindi ka masanay." Sambit naman ni Lalaine."Pero teka mga bakla. Seriously nagpaalam sayo si Sir? Iba na yaaaaarrn." Ayan nanaman sila sa mga pang-aasar nila."Bihira lang kumain dito sa Sir tapos first time siyang sumabay sa mga empleyado niya maliban sayo dati nung una. Hindi kaya the feeling is mutual?" napapikit na lang ako sa kanila saka tumayo."San ka pupunta?" tanong ni bakla ng naglalakad na ako paalis."Sa office." Sambit ko habang nakatalikod sa kanila. Kahit kelan talaga mga ususera.--
“Bakit ba hinayaan mo lang na ginanun ka lang ng babaeng yun?” tanong niya sa akin ng makalabas kami sa event.“Eh Sir hindi naman po ako napatol sa mga ganun eh, sinadya man o hindi.” Napasapo na lang siya sa kaniyang noo at bumuntong hininga na para bang sukong suko na. Tiningnan niya ang kamay kong nakahawak pa rin sa kaniya, napalunok naman ako at mabilis na tinanggal iyun.“Pasensya na po Sir.” Yuko kong sabi dahil sa kahihiyan.“Let’s go.” Aniya kaya sumakay na ako sa kotse niya. Tahimik lang kaming dalawa sa loob ng kotse niya habang nasa byahe. Nakarating kami sa harap ng bahay ng wala nag-imikan. “Salamat po Sir.” Tumango lang naman siya kaya binuksan ko na ang pintuan ng kotse niya. Pagbaba ko hindi pa rin siya naaalis. Nakatingin lang siya sakin.“Good night po. Ingat kayo.” Ngumiti lang siya saka na
Naglakad na siya at sumunod naman ako sa kaniya. Ramdam ko rin ang pagsunod ni Sir Louie sa likuran ko.“San tayo magswiswimming sa weekends?” tanong ni Sir Louie ng makasakay kaming tatlo sa elevator. Napasulyap naman ako kay Sir Kyler na tahimik at diretso lang ang tingin.“Ah hindi ko pa po alam Sir. Inaya lang din kasi ako.” Sagot ko sa kaniya.“Hmmf ok, may maganda akong alam na resort baka pwede kong isuggest sa kanila.” Nauna ng lumabas si Sir Kyler a sinundan naman namin ni Sir Louie. Maya maya pa ay huminto siya at humarap samin kaya napahinto rin kaming dalawa ni Sir Louie.“Anong ginagawa mo rito?” tanong ni Sir Kyler kay Sir Louie.“Pupuntahan ka?” walang kasiguraduhan niyang sagot.“Umuwi ka na.” Walang pasubaling saad ni Sir.“Ito naman eh. Gusto mo sumama sa swimming namin nila Keisha?” lumingon naman sakin si Sir kaya yumuko ako. Tumali
“Baklaaaang Keisha.” Malakas na tawag sakin ni bakla ng papasok na ako ng building. Nilingon ko sila at magkakasama silang tatlo.“San kayo galing at ang aga aga magkakasama nanaman kayo?” tanong ko ng makalapit na sila sa akin.“Nagkita kita lang kami jan sa labas.” Napatango na lang ako sa kanila at sabay sabay na ring pumasok sa building.“Grabee bakla ang ganda ganda mo.” Namamangha pang sabi ni bakla.“Umayos kang babae ka ah baka tumuwid talaga ako.” Natawa kami dahil yung boses niya boses lalaki na hahaha.“Grabe ka, kapag ako nagbibiro sayo diring diri ka pa. Tapos si Keisha na nagpakulay with highlight pa ng buhok magpapakalalaki ka na.” Balik niyang sabi kay bakla.“Tse eh sa hindi kita type eh.” Hinawakan ni Lalaine ang bandang dibdib niya na akala mo ay nasaktan talaga.“Nahurt naman ako. Bahala na nga kayo.” Kunwaring tampo niy
“Sir.” Sinubukan ko siyang gisingin pero parang mahimbing talaga ang tulog niya. Puyat ata ito kagabi eh. Hinawakan ko siya sa magkabilang braso saka dahan dahang inihiga sa sofa at nilagyan ng unan. Tinanggal ko na rin ang sapatos niya. Pagod at puyat siguro ito kagabi. Ginawa ko na lang ang mga gawain ko at pagkatapos ng isang oras ay nagstretch ako dahil nakakangalay sa likod. Tiningnan ko si Sir at mahimbing pa rin siyang natutulog. Napansin ko ang necktie niyang parang sobrang higpit naman na ata. Tulog naman siya eh, luluwagan ko lang naman yung necktie niya eh. Dahan dahan kong tinanggal ang necktie niya ng biglang hawakan niya ang kamay ko na siyang ikinagulat ko. Tiningnan ko sa mga mata si Sir at nakamulat na siya. Pulang pula pa ang mga mata niya na halatang bagong gising pa lang.“What are you doing?” he said huskily.“Ah tinatanggal k-ko lang p-po S-sir yung necktie niyo.” Utal ko pang sabi sa kaniya. Pilit kong inaalis
“Pero Sir kasi po, di ba ayaw niyo sa nilalandi kayo. Sir patawarin nyo ako, hindi ko sinasadya.” Lumuhod pa ako sa harap niya kasi natatakot talaga ako na tanggalin niya ako sa trabaho.“Ano ka ba. Tumayo ka nga jan.” Hindi ko siya pinansin at nakaluhod pa rin ako habang nakayuko. Narinig ko naman ang pagbuntong hininga niya at pinantayan niya ako.“Look, hindi ako nag-iisip ng kung ano ano. Ikaw lang itong nag-isip ng ganiyan. Hindi mo ako nilandi o nagpakita ng motibo sakin. I appreciate it, hindi ko naman alam na may sauce pa pala sa labi ko and thank you kasi tinanggal mo yun. Hmmf.” Malumanay ang pagkakasabi niya nun kaya dahan dahan ko siyang tiningnan. Nang magsalubong ang mga mata namin ay nakangiti pa siya ng napakalapad. As in halos aabot na sa tenga niya. Inalalayan niya naman akong tumayo at hinawi ang buhok kong nakaharang sa mukha ko.“Don’t think too much okay?”“Yes Sir.” B
“Baka matunaw yan.” Nilingon ko si Louie na nakatingin na rin sa pwesto nila Keisha. “Asawa mo na nga kung makatingin ka akala mo laging mawawala” natawa naman ako sa sinabi niya. “Hindi ko mapigilan eh masyadong maganda para hindi titigan.” “Tsss ewan ko sayo haha.” “OH MY GOD!” napalingon kami ni Louie ng sumigaw si Angelo. Nagmadali naman akong lumapit sa kanila. “What happened?” nag-aalala ko ng tanong. “My water broke.” Ngising saad pa ni Keisha. Napatingin naman ako sa pang-ibaba niya at basa na nga ang mahaba niyang dress pero kalmado pa rin siya. Sunod sunod akong napalunok ng marealize kong ano mang oras ay lalabas na ang 2nd child namin. “Our 2nd baby is coming.” Kalmado pang saad ng asawa ko. Paano niyang nagagawang maging kalmado sa ganitong sitwasyon. “I can’t breath, oh my God.” Nahihirapang saad ni Angelo sa maarte nitong tono. “Jusko ka naman Angelo paano na lang kung magkakaanak na kayo ni Lalaine ganiyan na lang ang gagawin mo. Magpakalalaki ka naman.” Si Dia
“Alam kong magiging masaya rin ang Mommy mo kahit na wala na siya dito sa mundo natin. Ano pang ginagawa mo dito? Sundan mo na ang apo ko Kyler, sundan mo na ang buhay mo. Go apo, find her at iuwi mo silang mag-ina sa akin.” Nakangiti niyang sambit. Niyakap ko ng mahigpit na mahigpit si Lolo at hindi ko na napigilan ang pag-iyak ko. Nakakabading man pero iyun talaga ang nararamdaman ko.“Thank you Lo, thank you.” Paulit ulit kong saad sa kaniya. Hinaplos niya ang likod ko at kumalas naman na ako saka ako tumayo.“Go, ako ng bahala dito.”“Marami pong salamat, masaya akong ikaw ang kinilala kong Lolo at mas masaya ako dahil ikaw ang tunay na Lolo ng taong mahal ko. Pangako Lo iuuwi ko silang dalawa at mabubuo kaming pamilya.” Tinanguan niya na lang ako at sinenyasan ng umalis. Wala akong sinayang na oras at mabilis akong tumakbo papuntang kotse ko.This is it
“Nagpaubaya si Louie Lo pero hindi nagpaubaya ang tadhana. Nakakatawa lang dahil masyado yatang nag-eenjoy ang tadhanang paglaruan kami eh. Nagkaanak pa kami pero hindi naman pala dapat, para tuloy kaming nabubuhay dahil sa mali. Nabuo namin ang anak namin dahil sa kapusukan pero mahal namin ang isa’t isa Lo pero balewala pala lahat ng pagmamahalan niyo kapag tadhana na ang nagdesisyon.”“Hindi kita maintindihan apo, paanong makakalaban niyo ang buong mundo? Ano bang sinasabi mo? Kung mahal niyo ang isa’t isa bakit hindi niyo ipaglaban?” kung ganun lang sana kadali Lo. Nasasabi niyo yan ngayon dahil hindi niyo alam na ang tinutukoy ko ay ang apo niyo pang isa.“Ang dami kong tanong sa Kaniya Lo, bakit ginawa niya sa amin ‘to? Binigay niya sa akin ang isang tao na kasalanan naman palang mahalin.” Tumingala ako para pigilan ang mga nagbabadyang tumulong mga luha ko.“Paanong naging kasalanan ang magmahal?
“Ah Lo papaghingain ko muna yung bata.”“Okay.” Nginitian ko na lang siya saka ko binuhat si Kieffer. Hindi ko pa nga pala siya nakakausap. Dinala ko siya sa kusina at abala naman ang mga katulong sa kakaasikaso ng mga bisita. Inihainan ko na lang siya ng pagkain at ibinigay sa kaniya.“Kain ka muna anak.” Ngiting saad ko. Pinanuod ko naman siyang kumain at pagkalipas ng ilang minuto ay natapos na rin siya. Dinala ko na siya sa kwarto sa taas at pinaliguan.“Where’s Mommy, Daddy?” tanong niya ng binibihisan ko siya.“She’s still not okay baby. Are you okay?” hinaplos ko ang napansin kong pasa sa pareho niyang tuhod.“I’m still scared Daddy, she’s a monster, she’s crazy.” Natatakot niyang saad.“May ginawa ba siya sayo?” nag-aalalang tanong ko.
“No! Mom! Please don’t leave me! Moooom!”Wala na akong pakialam sa mga nakakakita sa akin sa labas ng emergency room. Halos gumuho ang mundo ko ng lumabas ang isang doctor at sabihin ang mga katagang kinatatakutan ko.“Time of death 10:25 A.M. We’re sorry.”“Nooooooo!”“Kyler please calm down!”“How can I calm myself Louie huh?! How?!”“I know! I know pero sana isipin mo ring wala pa ring malay hanggang ngayon si Keisha!” unti unti akong napaupo sa gilid at wala ng humpay ang pagtulo ng luha ko.DAMN IT!Bakit kailangan naming maranasan to? Nakulong na siya hindi pa ba sapat yun para pagbayaran niya ang mga kasalanan niya? Bakit kailangang kunin mo pa siya?!“BAKIT?! Bakit kailangang buhay ang kapalit sa kinuha niyang buhay?!!” walang tigil ang hikbi ko at sinuntok suntok ang pader na sinasandalan ko kanina.“Kyl
Impit ang sigaw ko ng may humarang sa aming dalawang lalaki. Hinampas ni Louie ang lalaking may hawak ng baril sa kamay kaya nabitawan niya ito.Mabilis niyang hinawakan sa kamay ang isang lalaki at walang hirap niya itong pinatumba.“Sa likod mo!” sigaw ko sa kaniya pero mabilis siyang nakailag saka hinawakan sa leeg ang lalaki at tumalon siya at walang hirap na pinilipit ang leeg nito.“Louie.” Natatakot kong sambit sa kaniya ng may sumunod pang mga lalaki sa pwesto namin.“Don’t be scared Keisha. Iwan mo na ako dito, hanapin mo ang bata.” Nakailang iling pa ako sa kaniya.“Just do it!! Gawin mo na lang. Umalis ka na!!” malakas niya akong itinulak at bumalik sa pwesto ng mga lalaki. Wala na akong nagawa kundi ang tumakbo at magtago at hindi ko na alam kung nasaan na akong parte ng building na ito.Damn you Clarrisa.
“Ako lang naman ang kailangan nila eh. Louie ikaw na bahala maglabas sa mag-ina ko sa lugar na iyun. Aasahan ba kita?”“Ano bang binabalak mo Kyler?”“Dahil alam kong hindi niya ako sasaktan.”“Paano ka nakakasiguro?” sabat ko na rin. Hinawakan ako ni Kyler sa magkabilang balikat ko at tiningnan ng diretso sa mga mata ko.“Dahil mahal niya ako, matagal niya ng gustong makasal kami pero hindi ako pumayag. Just trust me okay? Kayo ni Kieffer ang mahalaga sa akin.” Napatungo ako at wala ng nasabi. Naalis lang sa akin ang atensyon niya ng magring ang cell phone niya.“Yes hello?” niloud speaker niya ang cell phone niya.“Daddy ito ni Clarrisa. Iho please tell me what happened?” nag-aalalang tanong ng lalaki.“Hawak niya ang anak namin Mr. Rivera.”&
“Alam ko pero wala naman masyadong nakakaalam na may pinsan akong babae eh. Please Keisha just say yes at lalaban ako.” Umatras ako at medyo lumayo sa kaniya at napabuntong hininga na lamang siya ng sunod sunod ang pag-iling ko.“Pasensya ka na, pasensya na kung masyado akong makasarili, pasensya na kung sarili ko lang ang iniisip ko.” Tumayo na siya at tiningala ko naman siya.“Sorry, I’m really sorry. Masyado lang akong nadadala sa nararamdaman ko. Kalimutan mo na lang. Aakyat muna ako.” hindi na ako nakasagot sa kaniya ng bigla na siyang tumalikod sa akin at umakyat na sa hagdan.Sunod sunod ang pagtulo ng luha ko at gusto ko siyang habulin, gusto ko siyang yakapin at sabihing ‘Oo lalaban ako, sasama ako sayo, mahal kita’ pero hindi nakagalaw ang katawan ko.Hikbi na lang ang nagawa ko at hinayaang tumulo ng tumulo ang mga luha ko. Ram
Biglang nagtayuan ang lahat ng mga balahibo ko dahil sa sinabi niya. Seryoso siya ng banggitin niya ang mga katagang yun.“Kulang ang buhay niya sa kabayaran niya sa gagawin niya. Uubusin ko lahat ng lahi niya kapag ginawa niya yun.” Seryoso at galit kong sabi. Ramdam ko ang pagtitig nilang tatlo sa akin.Hinding hindi ako magdadalawang isip kapag ginalaw niya ang anak ko. Papatayin ko siya. Oras na gawin niya yun hihintayin ko siyang magkaanak saka ko kakatayin at ipapakain sa kaniya ang sarili niyang anak.Nanlilisik ang mga mata ko kahit na nakatingin kahit saang sulok.“Dito ka na matulog sa bahay ko, sabay tayong pupunta dun bukas.” Si Kyler.“Samahan ko na kayo Kyler.” sabat naman ni Louie.“Sige, oras na makipagkalakalan na tayo ay ikaw na ang bahala sa mag-ina ko. Huwag mo sanang hayaang may mangyaring masama sa kanila.” Nangunot ang noo ko sa sinabi niyang iyun at naramdaman ko ang pag