KABANATA 33 LUMIPAS pa ang ilang buwan, kahit na pinapayuhan ako ni JC ay hindi ako nakinig. Patuloy akong nagpanggap bilang si OLIVIA, habang nasa masayang bakasyon ang kapatid kong si Olivia, ako naman patuloy na naghahanap ng mga ibedensiyang makukuha ko para isiwalat ang katotohanan. Hindi alam ng marami na si JC ay isang pulis, isa siyang detective na na na-asign sa kasong ito. Simula ng pabuksan kong muli ang kaso ng pagkamatay ng mga magulang namin ni Olivia, si JC na ang humawak nito, kaya lang nasa ilalim rin siya ng isang under operation kaya walang nakakakaalam. Ako lang at Si Bong ang nakakaalam ng lahat. Sadyang maraming asset si Bong, nakakakilos siya at nagagawa niya ang ilang bagay na hindi ko inaakalang magagawa niya. Dahil din doon kaya ako tuluyang nahulog sa mga kamay niya. Kaya lang hindi ko makakayang maging masaya sa piling niya, kung ganitong hindi ko pa nakakamit ang tunay na hustisya para sa mga magulang ko. " HELLO, masyado ka yatang busy nitong mga hulin
KABANATA 34 ANG ISANG KATOTOHANAN NAKARATING kami sa isang mamahaling restaurant na si Bong ang nag-sugest, sinunod ko na lang para hindi na madagdagan pa ang init ng ulo nito sa aming dalawa ni JC. Ito naman si JC ay tila natutuwa sa kanyang nakikitang inaasal ni Bong. "Well, ang gusto kong pag-usapan natin ay iyong sinabi mo kanina, may nalaman kang lead? Saan mo nalaman ang impormasyon?" tanong ko, sobrang excited ako na malaman ang tungkol sa mga sinasabi nito. "Nalaman ko lang mula sa isang kaibigan ko na ang ama niya ay dating naging empleyado ng mga Carlos, matagal na panahon na," panimula ni JC. Naka-order na rin kami ng lunch namin kaya naghihintay na lang kami para ihatid iyon sa amin. Ako tutok na tutok sa mga sasabihin ni JC. Nang bigla kong maramdaman ang pagkiskis ng mga daliri ng paa ni Bong sa ilalim ng lamesa. Kaya napatitig ako sa kanya. “Wait! Excuse me, I need to go to the bathroom,” sabi ko kahit na gustong-gusto ko nang marinig ang mga salitang sasabihin n
KABANATA 35 KAMATAYAN PARA KAY SOPHIA Parehong nanlalaki ang mga mata namin ng makita at mapagsino ang kumakatok sa salamin ng kotse. Masamang titig ng mga mata ang nakita naming pareho ni Bong, at sa hindi inaasahang pagkakataon, laking gulat pa namin ng may dala na pala itong napakalaking maso, malakas nito inihampas ang maso sa harap ng salaming ng kotseng kinalululanan namin. Mabilis akong niyakap ni Bong upang maprotektahan sa mga nabasag na bubog. Matapos noon ay agad na nabuksan ni Jeffrey ang pintuan ng kotse at malakas na hinila si Bong palabas ng sasakyan. Galit na galit ito kay Bong. Biglang inundayan ng suntok sa sikmura. Hindi nakailag si Bong dahil sa labis na pagkabigla sa mga pangyayari. Dahil doon ay sinamantala iyon ni Jeffrey. Sinundan kaagad nito ng malakas na sipa, at tadyak upang hindi makabangon si Bong. Ngunit nang makabangon si Bong ay gumanti ito ng suntok at sipa, kaya natumba si Jeffrey. Kaya lang ay may dala pala itong baril at agad na binaril si Bon
KABANATA 36SI OLIVIA AY NAGPANGGAP NA SI SOPHIA"Hello John, okay, I'll be right there in a few minutes...." malambing na sabi ko sa kabilang linya. "Okay Honey, palagi mong iingatan ang sarili mo, huwag kang magpapalipas ng gutom," tugon ni John sa akin mula sa kabilang linya.Okay na kami ni John, inanunsiyo na rin nito ang pagkakaayos namin sa buong pamilya ng mga Carlos, kahit na hindi magawang palayasin ni John si Helena dahil may anak daw sila, hinayaan na lang namin, isa pa ang mahalaga sa akin ay ang kapakanan ng relasyon namin.Ang mahalaga sa akin ay ang pagkakaayos at pagiging malinaw ng status namin sa isa't isa. Nagulat pa ako ng may biglang humalik sa pisngi ko mula sa likuran. Mabilis akong napalingon, inakala ko kasing si John iyon, ngunit nanlaki ang mga mata ko nang makita kong si Jeffrey pala iyon. Napatayo ako sa kinauupuan ko, mabuti na lang at ako pa lang ang nasa harap ng mahabang lamesa."J-Jeffrey? Ang akala ko ay nasa Madrid ka ngayon?" gulat kong tanong.Nu
KABANATA 37ANG TUNAY NA PAGKATAO NI JOHNNalaman ko na kaya pala ganon ang ipinakita sa aking kasamaan ni John, para mabuksan ang isip ko at matutong lumaban, ayaw rin niyang maisip ng mga Carlos na pwede siyang gamitin ng mga ito para ma-control ako, ayaw niyang siya pa ang hilingan ng mga ito na kunin ang kayamanan ko, kaya lahat ay nauwi sa masakit naming pagsasama.Pero ngayon alam ko na, alam ni John noon pa bago kami ikasal, na siya pala ay hindi tunay na anak ng mga Carlos, kundi ginagamit lamang siya ng mga ito para makuha ng tuluyan ang kayaman ng mga Alacantara.Nagbalik sa akin ang alaala nang pagtatapat ni John ng mga tunay niyang dahilan.“Olivia, nalaman ko noon, noong bago tayo ikasal, nalaman ko na hindi nila ako tunay na anak, na anak ako ng matalik na kaibigan ng ama mo, at kasosyo nila sa negosyo, pinatay nila ang tunay kong mga magulang, at pinalaki nila ako para gamitin naman para makuha ang kayaman ng buong pamilya mo,” umiiyak na pagsasalaysay sa akin ni John.
KABANATA 38MGA NAWAWALANG ALAALA NI SOPHIA“NAROON SIYA.” Itunuro ni JC si Sophia na noo’y nakatunghay sa malawak na karagatan habang nasisilaw sa mataas na sikat ng araw.“SALAMAT JC, dahil inaalagaan mo pa rin si Sophia, alam mo naiingit ako sa iyo, kasi hindi ko man lang siya magawang lapitan,” sabi ko kay Jc habang pigil ang aking pag-iyak. Ayokong maging mahina ng mga sandaling iyon, kaya sinikap kong pigilan ang mga luha ko.Nalulungkot akong hindi ko magawang ibalik sa kanya ang pag-aalaga na ginawa niya sa akin noon. Noong ako ang nakaratay sa ospital.“Huwag kang mag-aalala, malakas at matapang na babae si Sophia, pasasaan ba at magbabalik rin ang mga alaala niya,” sabat ni John na nasa likuran ko na pala. “Nakita ko ang tapang at lakas niya noong unang beses niyang magpanggap na ikaw, buo ang loob niya na ipaghiganti ka, pero sinong mag-aakala, na kay Bong lang pala siya titiklop.”“Ang inaalala ko John, iyong bata sa sinapupunan niya, paano na lang kung maapektuhan iyon ng
KABANATA 39BAKIT HINDI KO KADUGO ANG ANAK KO?KINABUKASAN pumutok ang balitang nagkaroon ng malaking pagbagsak ng stock sa market, pero sa halip na ikalungkot ko iyon, lihim kong ikinatuwa, magkakaroon ng dahilan ang mga board members na question-in ang ilang malalaking pagbabago sa kanilang corporasyon.Ang Alacantara Corporation ay tuluyang nasakop ng mga Carlos, iyon ang isa sa mga nakikita kong maaaring maging dahilan para ihiwalay ang kumpanya ko, sa kanilang kumpanya.Alam ko na kung mangyayari iyon, pupulutin sa putik ang mga Carlos, saan kaya ni Jeffrey kukunin ang ilang milyong ibabalik sa mga investors, malaki na rin ang nalulugi sa pera ng mga ito.“Olivia, ito na ang pagkakataon, pilitin mong kumalas ang ilang investors, kapag nagkaganon, mapipilitan silang magbenta ng share nila, at iyon ang pagkakataon kong makabili ng ilang shares, sa pamamagitan ng kaibigan ko, pangalan.” Tiningnan ko si John, at nakita ko sa mga mata nito ang pagka-agrisibo dahil sa nalalapit na pagba
Gabi na naman at mag-isa na naman ako sa aking silid habang nakatingin sa liwanag ng buwan na aking nasisilayan mula sa labas ng aking bintana. Tulad ng dati ay hindi na naman dito matutulog ang aking asawang si John. Simula ng ikasal kami ay hindi ko pa naranasang makasama siya ng mahigit sa limang minuto sa bahay na ito.Ang akala ko ay ako na ang magiging pinaka masayang tao sa buong mundo matapos ang aming kasal ni John Carlos. Pero ang lahat ng iyon ay ang simula pala ng aking malawakang bangungot. Hindi ko alam na doon mismo sa araw na iyon magsisimula ang aking kalbaryo.Naaalala ko pa ang aming unang gabing pagsasama, "Ano sa akala mo, tatratuhin kita bilang isang asawa?" malamig ang tinig na sambit sa akin ni John, ng nasa hotel na kami ng lugar nang aming honeymoon."B-bakit John, ano bang kasalanang aking nagawa, kanina lamang ay okay ang pakitungo mo sa akin, ngunit ngayong nandito na tayo sa Hongkong ay nagbago kana sa akin ng pakitungo?" nagtatatka kong tanong sa kanya.
KABANATA 39BAKIT HINDI KO KADUGO ANG ANAK KO?KINABUKASAN pumutok ang balitang nagkaroon ng malaking pagbagsak ng stock sa market, pero sa halip na ikalungkot ko iyon, lihim kong ikinatuwa, magkakaroon ng dahilan ang mga board members na question-in ang ilang malalaking pagbabago sa kanilang corporasyon.Ang Alacantara Corporation ay tuluyang nasakop ng mga Carlos, iyon ang isa sa mga nakikita kong maaaring maging dahilan para ihiwalay ang kumpanya ko, sa kanilang kumpanya.Alam ko na kung mangyayari iyon, pupulutin sa putik ang mga Carlos, saan kaya ni Jeffrey kukunin ang ilang milyong ibabalik sa mga investors, malaki na rin ang nalulugi sa pera ng mga ito.“Olivia, ito na ang pagkakataon, pilitin mong kumalas ang ilang investors, kapag nagkaganon, mapipilitan silang magbenta ng share nila, at iyon ang pagkakataon kong makabili ng ilang shares, sa pamamagitan ng kaibigan ko, pangalan.” Tiningnan ko si John, at nakita ko sa mga mata nito ang pagka-agrisibo dahil sa nalalapit na pagba
KABANATA 38MGA NAWAWALANG ALAALA NI SOPHIA“NAROON SIYA.” Itunuro ni JC si Sophia na noo’y nakatunghay sa malawak na karagatan habang nasisilaw sa mataas na sikat ng araw.“SALAMAT JC, dahil inaalagaan mo pa rin si Sophia, alam mo naiingit ako sa iyo, kasi hindi ko man lang siya magawang lapitan,” sabi ko kay Jc habang pigil ang aking pag-iyak. Ayokong maging mahina ng mga sandaling iyon, kaya sinikap kong pigilan ang mga luha ko.Nalulungkot akong hindi ko magawang ibalik sa kanya ang pag-aalaga na ginawa niya sa akin noon. Noong ako ang nakaratay sa ospital.“Huwag kang mag-aalala, malakas at matapang na babae si Sophia, pasasaan ba at magbabalik rin ang mga alaala niya,” sabat ni John na nasa likuran ko na pala. “Nakita ko ang tapang at lakas niya noong unang beses niyang magpanggap na ikaw, buo ang loob niya na ipaghiganti ka, pero sinong mag-aakala, na kay Bong lang pala siya titiklop.”“Ang inaalala ko John, iyong bata sa sinapupunan niya, paano na lang kung maapektuhan iyon ng
KABANATA 37ANG TUNAY NA PAGKATAO NI JOHNNalaman ko na kaya pala ganon ang ipinakita sa aking kasamaan ni John, para mabuksan ang isip ko at matutong lumaban, ayaw rin niyang maisip ng mga Carlos na pwede siyang gamitin ng mga ito para ma-control ako, ayaw niyang siya pa ang hilingan ng mga ito na kunin ang kayamanan ko, kaya lahat ay nauwi sa masakit naming pagsasama.Pero ngayon alam ko na, alam ni John noon pa bago kami ikasal, na siya pala ay hindi tunay na anak ng mga Carlos, kundi ginagamit lamang siya ng mga ito para makuha ng tuluyan ang kayaman ng mga Alacantara.Nagbalik sa akin ang alaala nang pagtatapat ni John ng mga tunay niyang dahilan.“Olivia, nalaman ko noon, noong bago tayo ikasal, nalaman ko na hindi nila ako tunay na anak, na anak ako ng matalik na kaibigan ng ama mo, at kasosyo nila sa negosyo, pinatay nila ang tunay kong mga magulang, at pinalaki nila ako para gamitin naman para makuha ang kayaman ng buong pamilya mo,” umiiyak na pagsasalaysay sa akin ni John.
KABANATA 36SI OLIVIA AY NAGPANGGAP NA SI SOPHIA"Hello John, okay, I'll be right there in a few minutes...." malambing na sabi ko sa kabilang linya. "Okay Honey, palagi mong iingatan ang sarili mo, huwag kang magpapalipas ng gutom," tugon ni John sa akin mula sa kabilang linya.Okay na kami ni John, inanunsiyo na rin nito ang pagkakaayos namin sa buong pamilya ng mga Carlos, kahit na hindi magawang palayasin ni John si Helena dahil may anak daw sila, hinayaan na lang namin, isa pa ang mahalaga sa akin ay ang kapakanan ng relasyon namin.Ang mahalaga sa akin ay ang pagkakaayos at pagiging malinaw ng status namin sa isa't isa. Nagulat pa ako ng may biglang humalik sa pisngi ko mula sa likuran. Mabilis akong napalingon, inakala ko kasing si John iyon, ngunit nanlaki ang mga mata ko nang makita kong si Jeffrey pala iyon. Napatayo ako sa kinauupuan ko, mabuti na lang at ako pa lang ang nasa harap ng mahabang lamesa."J-Jeffrey? Ang akala ko ay nasa Madrid ka ngayon?" gulat kong tanong.Nu
KABANATA 35 KAMATAYAN PARA KAY SOPHIA Parehong nanlalaki ang mga mata namin ng makita at mapagsino ang kumakatok sa salamin ng kotse. Masamang titig ng mga mata ang nakita naming pareho ni Bong, at sa hindi inaasahang pagkakataon, laking gulat pa namin ng may dala na pala itong napakalaking maso, malakas nito inihampas ang maso sa harap ng salaming ng kotseng kinalululanan namin. Mabilis akong niyakap ni Bong upang maprotektahan sa mga nabasag na bubog. Matapos noon ay agad na nabuksan ni Jeffrey ang pintuan ng kotse at malakas na hinila si Bong palabas ng sasakyan. Galit na galit ito kay Bong. Biglang inundayan ng suntok sa sikmura. Hindi nakailag si Bong dahil sa labis na pagkabigla sa mga pangyayari. Dahil doon ay sinamantala iyon ni Jeffrey. Sinundan kaagad nito ng malakas na sipa, at tadyak upang hindi makabangon si Bong. Ngunit nang makabangon si Bong ay gumanti ito ng suntok at sipa, kaya natumba si Jeffrey. Kaya lang ay may dala pala itong baril at agad na binaril si Bon
KABANATA 34 ANG ISANG KATOTOHANAN NAKARATING kami sa isang mamahaling restaurant na si Bong ang nag-sugest, sinunod ko na lang para hindi na madagdagan pa ang init ng ulo nito sa aming dalawa ni JC. Ito naman si JC ay tila natutuwa sa kanyang nakikitang inaasal ni Bong. "Well, ang gusto kong pag-usapan natin ay iyong sinabi mo kanina, may nalaman kang lead? Saan mo nalaman ang impormasyon?" tanong ko, sobrang excited ako na malaman ang tungkol sa mga sinasabi nito. "Nalaman ko lang mula sa isang kaibigan ko na ang ama niya ay dating naging empleyado ng mga Carlos, matagal na panahon na," panimula ni JC. Naka-order na rin kami ng lunch namin kaya naghihintay na lang kami para ihatid iyon sa amin. Ako tutok na tutok sa mga sasabihin ni JC. Nang bigla kong maramdaman ang pagkiskis ng mga daliri ng paa ni Bong sa ilalim ng lamesa. Kaya napatitig ako sa kanya. “Wait! Excuse me, I need to go to the bathroom,” sabi ko kahit na gustong-gusto ko nang marinig ang mga salitang sasabihin n
KABANATA 33 LUMIPAS pa ang ilang buwan, kahit na pinapayuhan ako ni JC ay hindi ako nakinig. Patuloy akong nagpanggap bilang si OLIVIA, habang nasa masayang bakasyon ang kapatid kong si Olivia, ako naman patuloy na naghahanap ng mga ibedensiyang makukuha ko para isiwalat ang katotohanan. Hindi alam ng marami na si JC ay isang pulis, isa siyang detective na na na-asign sa kasong ito. Simula ng pabuksan kong muli ang kaso ng pagkamatay ng mga magulang namin ni Olivia, si JC na ang humawak nito, kaya lang nasa ilalim rin siya ng isang under operation kaya walang nakakakaalam. Ako lang at Si Bong ang nakakaalam ng lahat. Sadyang maraming asset si Bong, nakakakilos siya at nagagawa niya ang ilang bagay na hindi ko inaakalang magagawa niya. Dahil din doon kaya ako tuluyang nahulog sa mga kamay niya. Kaya lang hindi ko makakayang maging masaya sa piling niya, kung ganitong hindi ko pa nakakamit ang tunay na hustisya para sa mga magulang ko. " HELLO, masyado ka yatang busy nitong mga hulin
KABANATA 32LUMABAS si Bong matapos ang pagkakainitan nila ni John. Nakita ko na lang ang sarili ko na marahang nilalagyan ng gamot ang mga sugat niya sa mukha, habang hawak ang bulak . Mula roon ay nakatitig lang kami ni John sa isa't isa.Hindi ako makapaniwala na ang mga oras na iyon ay nangyayari, ang akala ko hanggang pangarap na lang ang lahat. Nakatingin sa aking mga mata si John, bahagya siyang napapitlag ng makaramdam ng kaunting kirot sanhi ng bahagya kong pagdiin sa bulak, gusto kong malaman kung tunay ang mga nangyayari at hindi panaginip."Parang isang panaginip John, itong nangyayari ngayon, kahit na minsan ay hindi sumagi sa isipan ko na magagawa ko sa iyo ito, na isang araw ay masasaktan ka ng dahil sa akin," Unit-unting tumulo ang mga luha ko, naglandas aking mga pisngi. Umangat ang isang kamay niya, at ang likod ng isang daliri niya ay pumahid sa pisngi kong basa ng luha.Nakatitig siya sa mga mata ko, at marahang bumaba ang kanyang paningin sa aking mga labi, "I'm
KABANATA 31- ANG PAGBABAGO NI JOHNNAG-AALALA ako alam na alam kong hindi nila titigilan si Olivia hanggang hindi nila nakukuha ang nais nila sa kapatid ko, ako ang malakas, ako ang may kakayahang pisikal kaya naman hindi ako papayag na masaktan nila ang kapatid ko, ngunit halos mapatalon ako sa gulat, nang biglang lumitaw sa harapan ko si John.Nahablot niya ako at mariing isinandal sa likod ng pader, "Bakit nandito ka na naman? Nasaan si Olivia?" may galit na tanong nito sa akin, sabay hablot rin ng isa sa mga braso ko."Ano ba! Nasasaktan ako," paanas kong salita ngunit may himig galit. Binawi ko ang braso ko na hawak-hawak niya. "Nasaan siya? Anong nangyari sa kanya? Sabi ko kasi mas okay pa, na ilayo niyo na lang siya ng tuluyan, bakit kinakailangang bumalik pa siya?""Dahil alam kong nag-aalala pa rin siya sa 'yo John!" mariin kong nasabi."Ano?""Oo mahal ka pa rin niya! Pero ikaw, hindi mo man lang gawin ang tungkulin mo sa kapatid ko bilang asawa!" hindi ko na napigilang sab