"Babe!" patakbong lumapit si Mark sa asawa. "Babe! isang mahigpit na yakap ang isinalubong na Joan sa asawa. "I miss you! how was the flight? mukhang hindi ka nakakatulog ng maayos habang naroon ka sa moscow." Nag-aalalang tanong ni Joan. "You think? kita na ba sa guwapo kong mukha?" ani Mark na sinamahan ng pagtawa. Kaya muli siyang yumakap sa asawa, "i really, really miss you, babe." malambing na wika niya sa tainga nang asawa. "i miss you too! tara na sa loob para makapagpahinga ka na muna." at sabay silang pumasok sa loob nang mansyon.Nang makapasok, ay agad na inasikaso ni Joan ang asawa. Habang kumikilos si Joan ay titig na titig naman sa kanya si Mark. Tila napansin naman niya ito, at tumingin sa asawa. "Bakit, may problema ba?" nakangiting tanong niya rito. "Wala naman, naalala ko pa nung ipinakiala ka sa akin ni glaze, una akong napatingin sa mg
"DO you think, kaya ninyong gawin 'yan sa 'kin? you can't kill me that easily, hindi niyo ako kilala." wika ni Mark sa mga lalaking kumidnap sa kanya. Lumapit sa kanya ang isang lalaki at malakas na sinuntok ang kanyang mukha, sa lakas nuon ay dumugo ang bibig ni Mark. Natawa lang si Mark sa ginawa nito, tawa na tila nakakainsulto. "You fuckers, hindi niyo alam ang ginagawa niyo, bibigyan ko pa kayo nang pagkakataon, pakawalan ninyo ako at bubuhayin ko pa kayo." nakangiting wika ni Mark. Ngunit nagtawanan lang ang mga lalaking nakapaligid sa kaniya. "Hindi puwede, may gustong pang makipag usap sa'yo at parating na siya." pagkawika nuon, biglang may pumasok na sasakyan sa loob nang warehouse kung saan siya dinala. Nang tumigil ito isang lalaki ang lumabas at kasunod ang isang pamilyar na babae. Matamis itong ngumiti sa kaniya at nagwika. "Wow, so
"MOMMY!, daddy and lolo are here!" sigaw ni Harvey sa ina, mabilis itong tumakbo palapit sa ama. "Daddy, your back! how was your trip with lolo?" tanong nito sa ama. "Maayos naman ang biyahe namin, ikaw nagpakabait ka ba kay mommy habang wala kami ni lolo mo? binantayan at prinotektahan mo ba siya?" tanong ni Mark sa anak. "Yes, dad!" masiglang sagot nito sa ama. "Very good, dahil naging good boy ka, may pasalubong kami nang lolo mo sa iyo." At inabot ang hawak nitong malaking paper bag. Isang malapad na ngiti ang sumilay sa mga labi nang kaniyang anak. "Thank you po, daddy , lolo." at saka lumapit ito para bigyan nang matamis na halik sa pisngi ang kaniyang ama, matapos nuon ay nagpaalam ito. "Pupunta po ako kay mommy ipapakita ko po ito sa kaniya." at agad itong nanakbo patungo sa ina. "parang ang bilis nang panahon, he's five y
"WHAT! pwede ba Joan, linawin mo Yung mga sinasabi mo. Nalilito Ako eh." Wika ni glaze kay Joan. "Azey, sorry kung hindi namin sinabi sayo kaagad ni mark. Yung mga panahon na iyon nasa delikadong sitwasyon pa kami, pero ngayon na maayos na ang lahat. Maaari na naming sabihin sa iyo." "Okay, fine. Gusto kong ipaliwanag ninyo sa akin lahat. Walang labis, walang kulang. alam niyo ugali ko." Medyo galit na wika niya sa kaibigan.Kaya ikinuwento ni joan lahat nang nangyari. Kung paano naging sila ni mark at kung ano ang naging sitwasyon nila. "So, that's it. End of story. Naging kayo na pala at kinasal kayo sa argentina nang hindi manlang ako sinabihan!" Nagkakandahaba ang nguso nito sa pagsabi. "Sorry na azey, wag ka na magalit. Kaya namin nagawa iyon kasi ayaw ka naming mapahamak." Paliwanag ni mark kay glaze. "
“WAKE UP HONEY, your dad's waiting for you” wika ni joan sa anak na si harvey. “Mom, how many times that i told you, dont just come in here in my room. your invading my privacy.” wika nito sa kanyang anak. “sorry, im just excited. sige na mag-asikaso ka na at maaga kayong pupunta sa HQ ngayon” pilit niyang itinayo ang anak upang bumangon na ito. “Do you really have to do this mom, i can get up on my own. mabuti pa bumalik ka na kay dad. sige na mag aasikaso na ako.” bumangon na siya at dumeretso na sa banyo. “Hurry up son, you know your dad, he hates waiting.” paalala ulit niya sa anak. “I know, paki sabi na lang kay dad na nag-a-asikaso na ako.” wika niya sa ina. kaya lumabas na si joan sa kuwarto nang anak at dumeretso na sa dining area. inabutan niyang nagbabasa nang diyaryo ang asawa. paglapit niya dito ay humalik siya sa mga labi at naupo sa katabing
"MARK, maasahan ba kita?" mataman na nakatitig si Mr. Ronaldo Leviste kay Mark. "Don't worry, ako na po ang bahala sa lahat Mr. Leviste, I'll take care of your daugther," wika ni Mark habang nakikipagkamay dito. "Just make sure that she's always safe Mark," bilin nito. "Yes, sir!" sagot naman ni Mark. "Okay, hindi niya dapat malaman na ikaw ang Bodyguard niya, lagi mo siyang sasamahan kahit saan pa siya magpunta. Ayoko nang maulit ang nangyari noon, dahil sa kapabayaan ng huling bodyguard niya napahamak ang anak ko," Anito, "Sige na, you can go now, And mark" pahabol na tawag ni Don Ronaldo sa kanya. "Thank you for taking the job." tumango lang siya dito at lumabas na nang silid. Palabas na nang mansyon si Mark nang makita s'ya ni Joan habang pababa ito ng hagdan. "Mark!" tawag nito sa kaibigan. "What are you doing here?" Nagtatakang tanong ni Joan sa kaibigan. "Kina-usap ko lang ang papa mo, about business." Nakangiting saad ni Mark sa kaibigan. "Okay,
THE CLOCK strikes at five pm. Nagmadali si Mark na makabalik ng office ni Joan. "Shit! I'm late." mabilis siyang tumayo sa kanyang swivel chair at in-off ang computer at agad na naglakad palabas ng kaniyang opisina. "Kailangang masundo ko si Joan," kinuha niya ang cp sa bulsa at kaagad na tinawagan ang kaibigan upang hintayin siya. "Hello, Joan? Nariyan ka pa ba sa workplace mo? Tanong n'ya sa kaibigan. "Yeah still here, Mag-o-over time ako, ang daming paper works, Kailangan na kasi ito bukas kaya tatapusin ko na 'to ngayon. Baka mga 8 or 9 pm na ako maka-uwi, Ayoko nang balikan ito bukas." Paliwanag nito kay Mark. "Okay, Sige hihintayin na lang kita or if you want, dalhan kita ng dinner diyan para hindi ka na maabala" wika niya rito. "Ang thoughtful talaga nang boyfriend ko!" Malambing na biro nito kay Mark habang nagtitipa ng letra sa computer.. "Tigilan mo nga yan, Joan, kinikilabutan ako sa pagtawag mo sa akin nang ganyan." saad ni
DAHIL gabi na nang makarating sila ni Joan sa mansyon at pagod ang kanyang katawan at sa dami nang mga naging trabaho niya kahapon, napasarap ang kanyang tulog. Naramdaman niyang may humaplos sa kanyang buhok, tila napakasarap sa pakiramdam ang ginagawa nang kung sino man ang gumagawa nun sa kanya. hanggang isang napakalambot na labi ang dumampi sa kanyang pisngi, maya-maya'y naramdaman niya ang paggalaw nang kama, mukhang umalis na ang kung sino man iyon. Pinilit niyang idilat ang kanyang mga mata ngunit naaninagan na lamang niya ito na palabas na nang kanyang kuwarto. Nagulat siya g biglang nag-alarm ang kaniyang cellphone, mabilis siyang bumangon at naligo. Dahil may mga damit na siya doon mula kay Don Ronaldo ay hindi na siya nagka-problema.Nang makapagbihis ay agad niyang kinatok ang pinto nang kuwarto ni joan. "Joan, gising ka na?" at muli niyang kinatok ang pinto, nang biglang bumukas iyon at bumungad kaagad si Joan na bagong paligo. "Mark, goodmorn
“WAKE UP HONEY, your dad's waiting for you” wika ni joan sa anak na si harvey. “Mom, how many times that i told you, dont just come in here in my room. your invading my privacy.” wika nito sa kanyang anak. “sorry, im just excited. sige na mag-asikaso ka na at maaga kayong pupunta sa HQ ngayon” pilit niyang itinayo ang anak upang bumangon na ito. “Do you really have to do this mom, i can get up on my own. mabuti pa bumalik ka na kay dad. sige na mag aasikaso na ako.” bumangon na siya at dumeretso na sa banyo. “Hurry up son, you know your dad, he hates waiting.” paalala ulit niya sa anak. “I know, paki sabi na lang kay dad na nag-a-asikaso na ako.” wika niya sa ina. kaya lumabas na si joan sa kuwarto nang anak at dumeretso na sa dining area. inabutan niyang nagbabasa nang diyaryo ang asawa. paglapit niya dito ay humalik siya sa mga labi at naupo sa katabing
"WHAT! pwede ba Joan, linawin mo Yung mga sinasabi mo. Nalilito Ako eh." Wika ni glaze kay Joan. "Azey, sorry kung hindi namin sinabi sayo kaagad ni mark. Yung mga panahon na iyon nasa delikadong sitwasyon pa kami, pero ngayon na maayos na ang lahat. Maaari na naming sabihin sa iyo." "Okay, fine. Gusto kong ipaliwanag ninyo sa akin lahat. Walang labis, walang kulang. alam niyo ugali ko." Medyo galit na wika niya sa kaibigan.Kaya ikinuwento ni joan lahat nang nangyari. Kung paano naging sila ni mark at kung ano ang naging sitwasyon nila. "So, that's it. End of story. Naging kayo na pala at kinasal kayo sa argentina nang hindi manlang ako sinabihan!" Nagkakandahaba ang nguso nito sa pagsabi. "Sorry na azey, wag ka na magalit. Kaya namin nagawa iyon kasi ayaw ka naming mapahamak." Paliwanag ni mark kay glaze. "
"MOMMY!, daddy and lolo are here!" sigaw ni Harvey sa ina, mabilis itong tumakbo palapit sa ama. "Daddy, your back! how was your trip with lolo?" tanong nito sa ama. "Maayos naman ang biyahe namin, ikaw nagpakabait ka ba kay mommy habang wala kami ni lolo mo? binantayan at prinotektahan mo ba siya?" tanong ni Mark sa anak. "Yes, dad!" masiglang sagot nito sa ama. "Very good, dahil naging good boy ka, may pasalubong kami nang lolo mo sa iyo." At inabot ang hawak nitong malaking paper bag. Isang malapad na ngiti ang sumilay sa mga labi nang kaniyang anak. "Thank you po, daddy , lolo." at saka lumapit ito para bigyan nang matamis na halik sa pisngi ang kaniyang ama, matapos nuon ay nagpaalam ito. "Pupunta po ako kay mommy ipapakita ko po ito sa kaniya." at agad itong nanakbo patungo sa ina. "parang ang bilis nang panahon, he's five y
"DO you think, kaya ninyong gawin 'yan sa 'kin? you can't kill me that easily, hindi niyo ako kilala." wika ni Mark sa mga lalaking kumidnap sa kanya. Lumapit sa kanya ang isang lalaki at malakas na sinuntok ang kanyang mukha, sa lakas nuon ay dumugo ang bibig ni Mark. Natawa lang si Mark sa ginawa nito, tawa na tila nakakainsulto. "You fuckers, hindi niyo alam ang ginagawa niyo, bibigyan ko pa kayo nang pagkakataon, pakawalan ninyo ako at bubuhayin ko pa kayo." nakangiting wika ni Mark. Ngunit nagtawanan lang ang mga lalaking nakapaligid sa kaniya. "Hindi puwede, may gustong pang makipag usap sa'yo at parating na siya." pagkawika nuon, biglang may pumasok na sasakyan sa loob nang warehouse kung saan siya dinala. Nang tumigil ito isang lalaki ang lumabas at kasunod ang isang pamilyar na babae. Matamis itong ngumiti sa kaniya at nagwika. "Wow, so
"Babe!" patakbong lumapit si Mark sa asawa. "Babe! isang mahigpit na yakap ang isinalubong na Joan sa asawa. "I miss you! how was the flight? mukhang hindi ka nakakatulog ng maayos habang naroon ka sa moscow." Nag-aalalang tanong ni Joan. "You think? kita na ba sa guwapo kong mukha?" ani Mark na sinamahan ng pagtawa. Kaya muli siyang yumakap sa asawa, "i really, really miss you, babe." malambing na wika niya sa tainga nang asawa. "i miss you too! tara na sa loob para makapagpahinga ka na muna." at sabay silang pumasok sa loob nang mansyon.Nang makapasok, ay agad na inasikaso ni Joan ang asawa. Habang kumikilos si Joan ay titig na titig naman sa kanya si Mark. Tila napansin naman niya ito, at tumingin sa asawa. "Bakit, may problema ba?" nakangiting tanong niya rito. "Wala naman, naalala ko pa nung ipinakiala ka sa akin ni glaze, una akong napatingin sa mg
"Sad to say Mr. San Andres, the patient has a little chance to survive, the only chance we can give him is to bring him to a best neurosurgeon who can do the right operation." paliwanag nang doktor sa mag-asawa. "At wala kaming doktor dito na gagawa nang ganoong klase nang operasyon" anito, "I know someone who is expertly doing that kind of operation, pero hindi s'ya taga rito sa pilipinas, nasa moscow siya at hindi sya basta makapupunta rito, dahil naka base sya sa army, but i can contact him, para malaman kung ano ang dapat gawin." saad ni Mark. "Dapat nating gawin ang lahat para sa kaniya, babe." Ani Joan, sabay yakap sa asawa. "I will do everything babe, don't worry. I'll call him now, para malaman ko na kung ano ang dapat kong gawin." Kaya tumayo si Mark at tinawagan ang kaibigang doktor. "BABE, do you think ayus lang ang ginawa natin, na hindi na pasamahin si Rui sa moscow?" tanong no Joan kay mark nang mai-ayos niya ang mga gamit ni Mark. "We ha
"Mr. San Andres!" masayang pagbati ni Mr. komugawa kay Mark. "Mr. Komugawa," ani Mark ng makipagkamay ito sa kaniya. "it's a pleasure to meet you, but what your men did is against to our rule." saad ni Mark sa hapon. Nakita niyang yumuko ito at humingi ng tawad. "I'm sorry about that, this kind of important and also an emergency, my daughter has been kidnap, we don't know who did this and where did they take her. So i tell my son in law to go to you, i know that you're the only one who can help us," paliwanag nito sa kaniya. Lumapit kay Mark ang lalaking unang naki-usap sa kaniya. "Sir mark, nakikiusap po ako, tulungan mo po kami, buntis ang asawa ko at nag-aalala ako sa kaniya, baka kung ano ang mangyari sa kanila," halos lumuhod na sa pagmamakaawa ang lalaki sa kaniya. "Fine, i know someone who can do it, is that all? i'll better go now para maasikaso ko kaagad ito." Ani Mark sa kanila. "Thank you, Sir Mark," "Thank you, Mr. San andres." at yumuko it
"STOP that Maynard!" inis na sigaw ni Rui kay Maynard, dahil naglalambing na naman ito sa kaniya. Hindi na lingid sa kaalaman ng mag-asawa ang relasyon nang dalawa, dahil umamin na ang mga ito sa kanila. Habang nakikita nila na nagkukulitan ang mga agents at si attorney, may naisip si Joan. "Babe, do you think we have to give your agents a break? they've been working for us for too long, maybe we should give them a month vacation." Wika ni Joan sa asawa. "Marami naman nang tauhan ang nagbabantay sa atin, wala ng problema sa organisasyon dahil na ayos n'yo na ni papa. Hindi na din nanggugulo si Drake, dahil balita ko ikakasal na daw siya." paliwanag ni Joan kay Mark. Tumingin si Joan sa mukha ni Mark at nakita nitong magkadikit ang kilay, habang nakatingin sa kay Joan. "How did you know?" Tanong nito sa asawa. "Don't tell me that you're still texting him, how many times that i told you, na itigil mo na ang makikipagtext sa kanya." Galit na wika ni Mark sa asawa.
"BABE, hindi naman na kailangan, maayos naman ang naman ang pakiramdam ko." wika ni Joan kay Mark. "Baby, i just want to make sure, please. kahit ngayon lang." hinawakan ni Mark ang magkabilang kamay nito at muling nagwika, "Babe, pagbigyan mo na ko, hindi ako mapapakali at saka para malaman ko rin kung ano ang nangyayari sa'yo mabilis kang mapagod, mahina kang kumain. baka kailangan mo nang mag vitamins or something hindi ba. normally malakas kang kumain kahit pagod ka. kaya hayaan mo na akong gawin ito para naman mapanatag ako." ani Mark sa asawa, hanggang sa narinig niya itong bumuntong-hininga "fine, tapos umuwi tayo kaagad, mapilit ka kasi, mas gusto ko pa ang matulog, inaantok pa ako." Reklamo ni Joan sa asawa. "O, kita mo, that's what i mean, hindi ka naman ganiyan, halika na sa loob at ipapa-check-up na kita." ani Mark at hinatak niya ito sa front desk nang ospital. "Sir, punta po kayo sa room 303 sa third floor naroon po si Doctor Raian Samaniego," na