KABANATA 6 — BRYELANA (Halik)

EILANA

"Eilana..."

"Oh! Mahal kong Eilana!"

"Bryell?! Mahal ko? Kiss me!"

"I will Eilana! I will..."

"Tol! Tol! Tol!" bigla akong nagising mula sa aking pantasya nang tawagin ako ni Bryell.

"Ha? Bakit?! Tapos kana omorder?"

"Oo, tapos na! At bakit ka naman tulala at may pa nguso-nguso ka pang nalalaman d'yan?" natatawang saad nito sa akin.

Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa sinabi n'yang 'yun. So, para pala akong tanga kanina habang nag iimagine na hinahalikan n'ya ko? Patay!

"Ha? Ano ako tanga! Anong ngumunguso, may iniisip lang t'yaka 'di naman ako ngumunguso no! Kumain na nga tayo! Nakakainis ka naman eh!" pagpapalusot ko sa kagagahan na ginawa.

Hindi ko alam kong naniniwala ba sa 'kin 'tong lalaking 'to. Pero bahala s'ya kung anong gusto n'yang isipin. Siya naman talaga ang iniisip ko. Charot, haliparot!

"Ahhh tol, sa'n mo ba gustong pumunta?" biglaang tanong sa akin nito.

"Ha? Ako? Saan? Ano 'yun?!" medyo naguluhan ako 'dun ha. Bakit n'ya naman ako tatanongin kung saan ko gustong pumunta. Bahagya naman itong napatawa sa naging sagot ko. 

Ano ba 'yan, para naman akong timang dito. Sorry naman no! Ikaw raw rito, nasa harap mo 'yung crush mo, hindi ka kaya himatayin sa sobrang tense.

"Sabi ko, may lakad ka pa ba pagkatapos nito?" paglilinaw n'ya.

"Ahh wala! Wala naman bakit? Hehe"

"Tara extend natin 'tong friendly date natin?" wika nito na agad na nagpakaba ng sobra sa akin.

"D-date?" tanging nasagot ko na lang. 

Oh my! Bigla naman akong natameme sa sinabi n'yang 'yun! Hay naku Bryell bakit may pa date-date ka pa kasing nalalaman. Hihimatayin talaga ako sayo eh!

"Oo, date! Friendly date! Bakit may iba pa ba?"

Ohh my! Ang awkward nito!

"H-ha?! Wala! I-ikaw!" hindi ko na alam kung anong isasagot ko, nabubulol pa tuloy ako.

"Ha? Ako?" sabi niya na naguguluhan din sa tugon ko.

"Ikaw bahala! Ahhh, wala akong lakad ngayon kaya ikaw bahala kung sa'an mo 'ko balak dalhin." paglilinaw ko sa lahat. Hhoo! Jusko! Help me!

"Ahhh okay! Sige-sige ako bahala!"

Hay naku sayo Bryell. Bakit ba kasi napaka cute ng smile mo! Natutulala tuloy ako. Jusko! Bakit ba napaka gwapo ng bestfriend ko? Kahit sa'n ako tumingin gwapo pa rin. Mula sa makapal na kilay, nakakaseduce na mata, mapupulang labi, at oh my ang nanggagalaiting jaw line. Ikaw na Bryell, ikaw na talaga ang naghari sa puso ko. Charot, ang corny!

Anyways, nandito pala kami ngayon sa barbecue station na paborito naming puntahan. 

We always went here every vacant time kasi pareho kami ni Bryell na food is life especially barbecue, pero ang daya nga kasi feeling ko ako lang ang tumataba. 

He's very strict with his workout kasi and I'm not. Dati no'ng nag mo-model pako, Oo! Dahil kailangan sa job ko pero ngayong engineer na 'ko hindi na ako masyadong conscious sa diet and workout ko. 

Wala namang masama sa pagdagdag ng timbang o sa pagiging mataba, maganda tayo kahit anong shape natin. 

Pero kanya-kanyang trip at gusto lang 'yan, medyo hindi ako sanay sa shape ko ngayon so gusto kong bumalik sa dati kong shape. 

Kaya nga ngayon tina-try kong mag workout pero itong si Bryell, napapadalas naman ang pagyayayang kumain. 

Hay naku sa lalaking 'to! Hindi naman ako maka hindi. Sarap niya kasi! Ay este, sarap kasi ng pagkain eh.

So, ayon na nga! Pagkatapos naming kumain, dahil nagyayaya siyang mag-round trip muna, eh... Sumama naman ako. Papilit pa ba girl? Minsan lang akong maging haliparot no. Todo ko na 'to!

Hindi ko alam kung saan niya ako balak dalhin. Nakasakay ako ngayon sa kotse niya papunta kong saan! Duh... Wala naman akong pakialam no. Kehet sen n'ye ake dalhen okey leng!

"Tol?"

"Hee? Ay este, ha?" 

Ayan! Eilanang haliparot! Lumadi kapa.

"Diba, hindi ka pa nakasakay ng rollercoaster? Try natin ha!" sabi niya sa akin.

Bigla akong nanlamig sa sinabi n'ya. Hindi pa kasi ako nakakasakay ng rollercoaster at wala akong planong sumakay. Nakita niya sigurong bigla akong akong namutla kaya kinumusta niya ako.

"Are you okay? Ayaw mo ba?"

"Tol! Natatakot akong sumakay. Ayoko!" tugon ko na lang sa kanya.

"It's okay, akong bahala sa'yo!" sabi nito na sinabayan pa ng nakakatunaw na ngiti.

Para talaga akong matutunaw sa kanya. Kandila ka gurl?

Hindi pa ako naka imik pa at nginitian na lang siya. Kinikilig kasi ako habang iniisip na takot na takot ako sa tapos niyayakap si'ya! Pero talagang sumasagi sa isip ko na parang katapusan ko na siguro. Patay ako nito!

Hindi ko na napansin pa at huminto na pala ang kotse. Naunang lumabas si Bryell at pinagbuksan niya ako ng pinto. 

Sa pagbaba ko ay nakita ko ang naglalakihang mga rides ng park na pinuntahan namin. 

Talagang nakaka amaze ang mga tanawin, hindi pa kasi ako nakakapunta dito dahil hindi rin pwede sa kapatid ko. 

Ayoko namang ma experience 'to habang siya hindi pwede, kaya sa loob ng 28 years ko rito sa mundo ngayon pa siguro ako makaka-experience.

Pumunta kaagad kami kung nasaan ang booth ng roller coaster at bumili si Bryell ng dalawang ticket, biglang nangatog ang dalawa kong tuhod at sumakit ang t'yan ko dahil sa kaba.

Hinawakan niya ang kamay ko para dalhin na sa uupuan namin pero bigla akong tumigil sa paglalakad. 

Tinignan niya lamang ako at sinabing "Kung natatakot ka, yumakap ka lang sa'kin." ngumiti ito at bigla namang nabuhay ang dugo ko.

Parang nawala ang kaba ko sa katawan dahil sa sobrang kilig, hindi ko alam kung anong nangyari sa akin pero bigla na lang akong naging excited na sumakay sa rollercoaster. Bahala na, mas importante ang lumandi.

Kaya ayon! Nakasakay talaga kami ngayon sa rollercoaster! Hinawakan niya ang kamay ko para sabihing okay lang, hinigpitan ko naman ang hawak ko rito. Oh my! Sarap hawakan ng kamay niya. Sige na paliparin n'yo na 'to! Charot lang. Kabado pa rin ako no!

Biglang gumalaw ang kinauupuan namin na tanda na umaandar na ito. Dahan-dahan itong umabante at kitang-kita ko ang unti-unting pag taas nito.

Parang gustong kumawala ng puso ko sa sobrang kaba nang makita kong pababa na ang sinasakyan namin. 

Nanigas ang buo kong katawan at sumigaw ako ng napakalakas matapos nang bumaba ang sinasakyan namin, paulit-ulit ito sa pagtaas-baba at minsay bumabaliktad pa. 

Sa 'di katagalan ay nawala na ang kabang nararamdaman ko at napalitan na ng saya at enjoyment. Nilingon ko si Bryell pero laking gulat at halakhak ko nang makita itong naninigas dahil sa takot. 

Bigla itong sumigaw at yumakap sa akin habang ako naman ay tawa lang ng tawa. Para itong batang takot na takot sa bawat pagbaba ng rollercoaster. 

Hindi ko tuloy mapigilang tumawa sa reaksyon ng mukha niya. In fairness gwapo pa rin ito kahit mukha siyang timang.

Nang huminto ang ride ay nagmadaling tumakbo si Bryell sa malapit comfort room at halatang nasusuka ito. Hindi ko naman mapigilan ang sarili kong humalakhak ng malakas. 

Pagkatapos n'ya ay nagyaya itong kumain ng bulalo sa malapit na kainan dahil parang babaliktad daw ang sikmura niya.

"Oh! Akala ko ba yayakap ako sayo pag natakot ako, pero bakit parang iba ang nangyari kanina?" pang-aasar ko sa kanya.

"Kumain ka na nga lang!" umirap ito at nagpatuloy sa paghigop ng mainit na sabaw.

"Ako pa lang bahala ha!" patuloy na pang-aasar ko habang humahalakhak.

"Ayaw mong tumigil sa pang-aasar?" 

"Ayaw!"

Bigla nitong kinuha ang bulalo ko at nilantakan. 

"Hoy! Ang bastos ng lalaking 'to!" 

"Ayaw mo kasing tumigil eh!" 

Nakakatawa siya! At sempre nakakakilig. 

Niyaya ko siyang umuwi pagkatapos naming kumain dahil medyo hapon na kasi at baka ma-late lami ng uwi. 

Hindi ko mapigilan ang pang-aasar sa kanya habang bumabyahe kami. 

Nang makarating kami ng bahay ay niyaya ko iyong pumasok muna pero tumanggi ito dahil meron pa siyang kailangang asikasuhin sa hospital nila.

"Oh, tol! Pasok ka muna." pagyayaya ko rito.

"'Wag na tol! E kumusta mo na lang ako kina tita, tito, at Spencer. May aasikasuhin pa kasi ako sa office."

"Ahh okay, so goodbye na?" sabi ko sa kanya pero hindi pa ako bumababa ng kotse.

Ewan ko pero feeling ko medyo tumahimik ang paligid at nakikipagramdaman lang kaming dalawa.

Napuno ng katahimikan ang loob ng kotse at hindi ko rin alam kung bakit, siguro nahihiya ako sa kanya kaya hindi ako makapag open ng topic at siya naman ay naghihintay lang. Babasagin ko na sana ang katahimikan ng bigla siyang nagsalita.

"Tol?"

"H-ha?!" tanging nasagot ko sa kanya.

"Bukas ulit?" wika nito habang ngumingiti ng pagkatamis-tamis at talagang ang gwapo niya tignan.

Natulala akong bigla dahil sa kanya. Haysst...

"Akin ka na la..." hindi ko na natapos nang napagtanto kong nasabi ko pala ito sa harap niya.

"Tol? Ano 'yun?" pagtatakang tanong nito sa akin.

"Ha? Ikaw! Akin! Wala, wala! Mauna na 'ko!" sabi ko sabay nagmamadaling lumabas sana ng kotse pero hindi ko pa pala natanggal ang seatbelt ko kaya hindi ako nakagalaw.

Biglang inilapit ni Bryell sa akin ang kanyang katawan, hindi ko naman mapigilan ang sarili kong kabahan dahil sa lapit ng distansya niya sa akin.

Papalapit ng papalapit siya sa akin habang ako naman ay hindi na makagalaw sa kinauupuan at parang istatwang naninigas.

Sobrang lapit na ng mga mukha namin, tinignan niya ako sa mata at hindi ko mapigilan ang sarili kong mapapikit dahil parang kakawala ang puso ko dahil sa bilis ng tibok nito. 

Ramdam na randam ko na ang mainit at mabango niyang hininga sa pisngi ko. Akala ko'y hahalikan na niya ako nang bigla siyang nagsalita.

"Tatanggalin ko lang seatbelt mo." 

Agad akong dumilat dahil sa sinabi n'yang 'yun. Sobrang nahihiya ako dahil meron pa akong papikit-pikit effect na nalalaman. 

Plano ko sanang itulak s'ya at magpanggap na naiirita para matakpan pa ang kahihiyan ko pero bigla niya hinawakan ang magkabila kong kamay.

Hindi ko maiwasang tignan siya sa mata at t'syaka ko lang nalaman na kanina pa pala ito nakatitig sa akin. 

Hindi ko na magawang umimik pa sa mga sandaling 'yun, maging mag-isip ay hindi ko na magawa. 

Parang huminto ang paligid at feeling ko kami lang dalawa ang tao sa mundo. 

Dahan-dahan niyang inilapit ng kanyang mukha hanggang sa ramdam na ramdam ko na ang napakainit niyang hininga. 

Hindi ko na mapigilang mapapikit ulit at dahan-dahang naglapat ang aming mga labi.

Para kaming lumilipad ng mga sandaling 'yun. 

Tanging naririnig ko na lang ay ang tibok ng puso naming dalawa. 

Nang hiniwalay na niya ang kanyang labi sa akin ay hindi ko magawang tignan siya sa mukha.

Alam kong dapat ay maging masaya ako dahil ang halik na 'yun ang pahiwatig na meron din s'yang nararamdaman sa akin. 

Pero sa halip na pag-usapan namin ang mga bagay-bagay ay sa 'di malamang dahilan bigla akong nagmadaling bumaba ng kotse at umalis ng walang imik-imik.

Tinawag ako ni Bryell pero hindi ko ito nilingon at patuloy lang sa paglalakad patungo sa gate namin, napakalapit lang nito pero parang ang feeling ko ang layo kaya lakad-takbo ang ginawa ko.

Rinig ko pa rin ang pagtawag ni Bryell sa akin pero hindi magawa ng katawan kong lumingon, para akong nakaramdam ng kahihiyan sa 'di ko malamang dahilan.

Ewan ko! Basta ang alam ko lang. Hinalikan ako ng taong gusto ko at ang saya-saya ko dahil do'n. Siguro nabigla lang ako pero alam kong paguusapan din namin ang tungkol sa nagyari. Bahala na si Lord ang magtakda.