PHOENIX BLAKE HENDERSON
"You, f*cking *ssh*le, what the hell are you doing?!" Pag-angil ko sa lalaking nanghamon sa akin makipagsuntukan sa daan. Siya pa ang galit,kahit alam niyang may atraso siya. Kiniwelyuhan ko siya at dinuro sa gilid ng sasakyan niya. Simple lang ang atraso niya, nag-overtake siya kahit batid niya na hindi pwede. Nabangga ko ang sedan niya at sinira niya ang black Ducati ko. Mababawasan ng isa ang sampu kong motorbike ko. Holy cow! "Ikaw naman ang may kasalanan! Bakit mo ako ginugulpi ngayon?" Ganti niya. Lalong umalab ang galit ko. Tinaas ko ang kamay para hatawan siya nang suntok. Di natuloy nang tumunog ang cellphone ko. "What is it?" Angil ko. "Where are you right now? Can you go home. We have an emergency here!" Aligagang bulalas ng madrasta ko. "Ano'ng kalukuhan naman iyan? May ginawa naman ba si Marica?" Naiinip kong saad. Wala akong gana kapag tatawag sila ng ganitong oras. Pasado alas dyes ng umaga at papunta sana ako sa private appointment ko. Binabalak kong mag-invest sa panibagong kompanya dahil nalulugi na ang Styx Holdings. Kumakapit lang ako kay Mikhael Henderson, ang nag-iisang taong nagtatyaga at tinitiis ang bisyo ko. Hindi literal na bisyo gaya ni Nicola at Kendrix-babaero, lasingero at sugarol. Na-addict lang ako sa aking collection na mga luxury car. Malapit na sa singkwanta pero hindi pa ako kontento. "Hindi ito tungkol kay Marica. May babaeng naghahanap sa'yo. Bilisan mo bago ko sila paalisan. You should explain everything about it," nagmamadali niyang pahayag. "And what should I explain? Sino ba ang babaeng iyan at bakit niya ako hinahanap?" "Huwag kang magugulat ha? It's really crucial, dear. It makes my heart sank." "Don't beat around the bush, tell me already before I lost my patience." Pinalisikan ko ang nakatingin sa akin. "She said... she said, she was pregnant and you are the father," nag-aalangang bulong niya. Tila binuhusan ako isang baling tubig na punong-puno ng yelo. Matagal akong nakahuma bago ko kinurap ang mga mata. Wala akong maalala... no, maliban sa isa. May babaeng lumapit sa'kin sa bar at naglaplapan kami pero matagal na iyon. Iniwan ko agad matapos ko siyang gamitin at binaon na sa limot. "Mom, tell that you are joking. Wala akong maalala na may babae akong na disgrasya. You know me, luxury cars lang ang hilig ko." She groaned. "Come here immediately so we can clear this misunderstanding," kinakapos ang hininga niyang saad. "Alright. H'wag mo siyang paalisin hangga't hindi ako nakakarating," sabi ko bago pinatay ang tawag. Para akong mabubuang. Sana nanaginip lang ako. Aminado ako na hindi pa ako handa para magkaroon ng anak. I'm just 29, so early to get married. Oh, holy cow! Mapanganib kong ginawaran ng tingin ang tarantado driver saka tinuro siya. "Pasalamat ka, nagmamadali ako. Makakalampas ka ngayon," habilin ko bago ako sumakay sa motor ko. Malakas ang tibok ng puso ko habang nagmamaneho pauwi ng mansyon. Kahit anong iling ko ay hindi ko na matatakasan ang realidad. Natatakot tuloy akong pumasok sa loob. "Where are they?" Untag ko sa mayordomo habang inaabot ang helmet sa kanya. Pumainlanglang sa buong garage ang malakas at mababa kong boses. "Nasa sala ho, sir," maagap niyang imporma. Hinawi ko patalikod ang ilang hibla ng buhok ko. Maingay ang tunog ng leather shoes ko sa makintab na marmol habang tinatahak ang daan patungo sa sala. "Binuntis niya ang anak ko at dapat niyang panagutan!" Lakas loob na sigaw ni Papa. "Sinong buntis?" Sumulpot ang pamilyar at malalim na boses ng taong matagal ko nang inaasam na makita ulit. "Phoenix! What have you done?" Bulalas ng babae. Malamang ito nga ang ina niya. "And what are you talking?" Nalilito siyang ginala ang tingin sa amin. "Binuntis mo ang anak ko!" Imbes na pumitlag ay mayabang kong inangat ang panga habang nililibot ang tingin sa paligid. Sumagi sa mga mata ko ang tatlong bultong nakaupo sa harap ng madrasta ko at ng step-sister kong si Marica. Ang dalawa na tantya ko ay nasa mid-forties na at nasa pagitan nila ang isang dalaga. My heart skipped a beat. Napako ako sa kinatatayuan ko habang pinagmamasdan na walang kurap ang magandang babae. Tila greek goddess siya na napadpad sa mansyon ko. Ito ang unang beses na nagwawala ang sistema ko, kinapos ako ng hininga at nasisilawan ako ng kagandahan ng isang tao. Her beauty was otherworldly. She was the living AI, and I couldn't take my eyes off her. "Son, this is what I'm talking about," my stepmother interrupted. Kumurap-kurap ako. Bahagyang umatras para pakalmahin ang sistema ko. "Pero wala akong maalala na may babae akong nakaano noon. I hope she's not faking it to gain money," malamig kong saad na iniiwas ang tingin sa kanya. Her father snorted. "Wala kami rito para sa pera. Gusto ko lang ay ang panindigan mo siya! If you are a man, you should carry this responsibility!" Kinuyom ko ang mga palad. "Naninigurado lang ho ako. Ayokong malaman isang araw na pinatali ko ang sarili ko sa kanya na hindi pala ako ang ama ng dinadala niya." "Yeah, my son is right," sang-ayon ng madrasta ko. "May posibilidad na nagsisinungaling siya. Kilala ko si Phoenix, hindi siya ang tipong nakikipag-fling sa kung sino-sino. Ang totoo, tanging mga mahahaling bagay lang ang hilig niya. Simula no'ng nagbibinata 'yan, di ko panakikitang may crush o girlfriend." Humanga ako sa pagtatanggol niya kaso ayoko sa pagiging maarte niya. Ang madrasta kong si Larica Henderson na pera ang habol sa ama kong tanga. "Mom, I'll resolve this problem. You can leave us now," pananaboy ko sa kanya. Nanlaki ang mga mata niyang natigilan. Wala siyang magawa kasi isa ako sa tutol sa pag-asawa sa kanya ni Dad. Ang tatay kong si Martino Henderson, na isang byudo at nagkaroon ng maraming anak sa labas ay di pa rin makontento hagga't hindi mapapakasalan ang bruhang ito. Sabi niya, first love daw siya nito kaya galit ako sa mga first love na iyan dahil sinisira nila ang masayang buhay. Alam ko rin na siya ang dahilan ng pagkawala ng nanay ko. Kung hindi naglaslas ay nandito pa sana iyon. Kasalanan din ni Dad kasi marami siyang babae. Kaya hindi ko siya gagayahin. "No! Dapat nandito rin ako. Hindi kita hahayaan na lokohin ng mga taong iyan!" Protesta niya. Umigting ang panga ko sa pagiging mata pobre niya. "Niloloko? Nagpapatawa ka ba? Kayo may atraso sa anak ko kaya ayusin niyo ang pananalita niyo!" Bwelta ng tatay ng babae. Dama ko ang kumukulong tensyon sa ere. I gritted. "Mom, utang na loob. Iwan niyo na kami," I declare sternly. Bumuga siya ng hangin, hinablot ang palapulsuan ni Marica at padabog na iniwan kami. "Pasensiya na kayo. Ayoko lang makialam ang madrasta ko sa usapang ito," kaswal kong saad saka umupo. I crossed my legs and gesture for them to sit. Magalang silang tumalima. "Mr. Phoenix Blake Henderson, right?" Untag ng nanay ng babae. I froze when our eyes met.Phoenix~Pinatid ko ang pagtitigan namin. "I just want to clarify one thing," sabi ko na nakatingin ngayon sa tatay niya.Tumango lamang sila."Actually, meron akong kakambal. Malay natin siya ang bumuntis sa anak niyo," sabi ko. Gusto kong ipilit na hindi ako ang ama ng dinadala niya."Alam ko, pero si Phoenix Blake Henderson ang nakasama ko no'ng gabing iyon," wala ka emo-emosyon na sabi ng babae.Her striking features struck me again. Ang kanyang mukha ay perpektong obra-maestro. May kutus porselana siya pero masyado siyang maputla maliban sa namumula niyang pisngi at labi. She has dark and alluring almond-shaped eyes. They were the kind of eyes that could see through any facade, soft yet intense, capable of pulling someone deep into their depths without mercy. At parang magnet siya na hinahatak ako palapit sa kanya."Paano ka nakakasiguro na ako ang kasama mo noong gabing iyon?" Iniwas ko ang tingin sa kanya."You marked me that night. You whispered your whole name and promised
FREYA Ang pinakamasakit ang lahat ay ang pilit ka sa bagay na hindi mo gusto. Let's say I was trapped in the situation I never desire in my life. I will marry the handsome and breathtaking man that I once met at the Night club. Pareho kaming naipit sa isang sitwasyon at kasalanan kong lahat. Nagkamali sila ng inaakala na buntis ako. Hindi ko rin magawang rumason dahil sa paghihimutok ng tatay ko at ang pagiging atat niya na ipakasal ako sa isang tao na hindi ko gusto. Higit pa ito sa arrange marriage. Ika nila, shot gun marriage daw. Wow! Hindi ito ang pinapangarap kong kasal. Gusto kong magpakasal sa taong mahal ako at totoo akong paligayahin sa huli, hindi sa kung sinong estranghero para saluin ang responsabilidad na wala naman dapat saluin. Sarap sabunutan ang sarili kaso di ko magawa dahil ayos na ang hairdo ko, suot ko na rin ang traje de boda ko, at kulang na lamang ang sermonya ng kasal. Ipapakasal kami sa judge at gaganapin ito sa hardin ng mga Henderson. Wala k
FREYA "How dare you?!" Isang malutong na sampal ang ginawad sa akin ni Larica. Umikot ang ulo ko sa kanang direksyon habang tutop ang namamagang pisngi ko. Ilang sandaling tumigil ang mundo sa eksenang ito. Nakakabingin ang malakas na kabog ng dibdib ko. Hindi ko alam ang dapat gawin. Kaso huli na ang lahat. Nalaman niyang hindi ako totoong buntis. Nasa kamay niya ang ebidensiya. Pinigilan ko ang umaabang na mga luha sa aking mga mata. Nabablangko ang utak ko sa maaaring pwedeeng ipaliwanag. Nanghina ang mga tuhod ko. Gusto ko na lang matunaw. "Paano niyo kami niloko ng ganito?! Plano ba ito ng ama mo?" Hinila niya ang buho ko. "Come here! Sasabihin ko sa lahat ang kalaspatangan mo!" "H'wag po! Maawa po kayo!" pagsusumamo ko. Lalo niyang nilakasan ang paghila. Anumang oras ay matatanggal ang buhok ko sa aking anit. Hinawakan ko ang kamay niya. "Hindi ko 'to palalampasin. Pagbabayaran mo ang panloloko niyo!" Matalim na bulyaw niya. Kinagat ko ang ibabang labi. Gusto kong l
FREYALumipas ang limang taon na di ko natatamasa ang sinasabi nilang tunay na pamilya sa piling ni Phoenix. Matapos ang rebelasyon na hindi ako buntis ay tinago namin sa lahat. Malaki ang paghingi ng paumanhin ng mga magulang ko at balak sanan nilang i-annul ang kasal subalit tumanggi si Martino. Ayaw n'yang bigyan ng scandalo ang pamilya niya. Kaya pinilit nila akong tanggapin sa pamilya nila.Sinikap ko maging isang mabuting asawa. Sinakripisyo ang lahat lalo na ang talento kong mag-bake at kumutingting ng diy crafts. Buong puso kong inalay ang atensyon sa pamilya ni Phoenix.Subalit, gaya ng sinabi niya'y di niya ako minahal o binigyan ni katiting na atensyon. Sa limang taon ko sa manysong ito ay tatlong beses ko lang nakikita ang taong ito, minsan nga hindi pa. Kilala siya bilang adik sa pangungolekta ng iba't ibang uri ng sasakyan may pa-vintage car man o bagong labas. Lagi siyang abala at nasa abroad. Madalang ko siyang nakakausap at puro hi at how are you lang ang usapan namin
FREYA XYLLA"Sinasadya mo bang lasonin si Beatrice?" Sigaw niya sa pagmumukha ko. "Hindi lang iyon. Balak mo rin siyang balian sa mga paa!"Hindi ako umimik. Nakatitig nga ako sa kanya pero sa malayo. Hindi ko maha-handle na tignan siya ng diretso sa mga mata kasi pakiramdam ko, I'm not worth it. Sino ba ako?"Sagotin mo ako!" Doon ako pumitlang at nanginig ang buong katawan."H-Hindi. W-Walang a-akong g-ganoong atensyon. S-Sinusunod ko lang kung anong inuutos niyo sa'kin," nauutal kong katwiran."Ang talas talaga ng dila mo! Kapag malaman ko na sinasadya mo ito. Hindi ako magdadalawang isip na palayasin ka rito! Tingnan natin kung may tatanggap pa sa'yo!"Ang lakas ng loob niyang sabihin ito! Kayang-kaya kong lumayas dito pero iniisip ko ang kapakanan ng pamilya ko. Masisira ang reputasyon nila kapag ginawa ko iyon. Alam ng lahat sa labag na minamahal ako na asawa ng taong ito. Dinidiwang nga nila ang pagiging mabuti kong asawa, loyal at mapagmahal. Malayong-malayo sa loob. Nagkukump
FREYA XYLLA"Don't you dare touch my wife! Kahit tiyuhin pa kita, pipiktusan kita!" Umaapoy na sigaw ni Phoenix. Kalmado nga ang boses niya pero may halong makapanayo balahibo dahilan para tumahimik ang lahat. Umungol ang tinawag niyang tiyuhin na ngayon nakatihaya sa sahig habang hinihimas ang panga. "Binabati ko lang ang asawa mo. Ano problema doon?!" Ganting sigaw nito.Umigting ang panga ng asawa ko. Isang kisap ay marahas niya akong hinila at kinaladkad palabas. Mga singhap at bulungan ang sumunod sa amin, pero ni isa ay walang nangahas na umabala sa amin. Tuloy-tuloy niya akong hinatak, sa sobrang bilis niya ay natitisod ako't pinawisan. Gusto kong sumigaw na bitawan mo ako pero walang boses na lumalabas. Nakakabingi ang lakas ng dagundong ng aking puso. Hindi siya huminto hanggang makarating kami sa grand entrance. Dumantay ang malamig na simoy ng hangin nang bumukas ang pinto. Doon niya ako binitawan, tinulak niya ako na para bang nakakadiri ako at sobrang nakakabwesit ang p
FreyaLumipas ang ilang linggo. Mga linggo na di pumapalya para abusuhin ako ni Larica at Marica. Patuloy nila akong tinuturing na maid, may okasyon rin na pinapahiya niya ako mga kaibigan nila, o di kaya sisigawan sa maraming tao. Ako naman na tanga ay patuloy na sinusunod ang mga kagustuhan nila. Masasabi kong mistula na akong robot ngayon. Bawal gawin ang gusto, bawal rumeklamo, bawal komontra at bawal na takasan sila. Dinudurog ako ng realidad ng pagiging nonchalant ni Phoenix subalit itong salawahan kong puso ay parang nahuhulog sa kanya. Umaasa na balang araw ay magugustuhan at matatanggap niya rin ako. Ginawa ko ang lahat upang maging mahusay at perpektong asawa sa mata ng publiko.Habang pinagmamasdan ang buong angkan niya ngayon ay nalulong ako sa isang ilusyon na kasama akong ngumingiti sa harap ng camera. Yeah, they are taking a family picture without me. I know I'm his wife on the paper only, but I also have the right to be part of them. Sa kabila ng pagkakamali ko ay tin
FREYA XYLLA"Bitawan mo ko," matalim na saad ni Phoenix. Huminto ako sa paglalakad nang tinulak niya ako. Malapit na kami sa kama niyo subalit nairita siya't gusto niya akong burahin sa paningin niya.Heto naman ako nag-aalala sa kalagayan niya. Kinakabahan sa mataas niyang lagnat at natatakot na iwan siya."Hindi mo ba ako narinig? Bitawan mo ko at umalis ka na," ulit niya.Nagmatigas ako at sinubukan pa rin siyang alalayan pahiga ng kama. Winasiwas niya ang sarili para mabitawan ko siya saka humiga. Nanatili siyang nakataob dahilan para kapusin siya ng hininga. Yumuko ako para tanggalin ang blazer niya pero tinabing niya ang kamay ko."Leave me alone," singhal niya."Kailangan mo ng tulong, Phoenix. Mataas ang lagnat mo at kailangan mong gamutin kaagad bago pa lumala 'yan," lakas loob kung tutol. Inabot ko ulit ang blazer niya."Hindi ko kailangan ng tulong mo," malamig niyang tugon sa humihinang boses. Ramdam ko ang pangangatog niya. Kahit na nagsusuplado siya'y ginawa ko pa rin an
FREYA XYLLA Kinuyom ko ang mga kamay matapos kong tumanghod sa pinto ng study room ni Phoenix. Ang di ko maiintidihan ay kung bakit naparito ako at nakikinig sa halinghing ng mga tao sa kabilang banda. Tapos, nanginginig ang mga kamay ko habang hawak ang isang baso ng gatas at sumabay pa ang mga tuhod kong lumalambot na parang jelly. "Ouch, hinay-hinay lang," sigaw ng babae na alam kong si Beatrice 'yon. Ang sinabing kababata niya at first love. Sinampal talaga ni Marica sa mukha ko no'ng siniwalat niya. Humalo ang poot, lungkot at dismaya sa sumisikip kong dibdib. Masasabi ko rin na may selos. Ang saklap talaga! Ba't kasi ako na in love sa taong di naman karapat-dapat sa akin? Pinikit ko ang mga mata. Umastang kakatok. Pinalipas ko ang ilang sandali pero parang umiiba ang ingay nila. Hindi na tama 'to. Hindi ko na kaya. Binaba ko ang kamay at napabuga ng hangin. Umikot ako at bumalik sa kusina. Ininum ko na lang ang gatas saka dumeretso sa silid ko. Humiga ako malambot na kama. Pi
Naningkit ang mga mata ko sa nakakasilaw na ilaw ng venue. Kasalukyang ginaganap ang birthday celebration nina Phoenix at Kendrix. Napuno ng malalaking tao sa mundo ng business ang luhar, nakasuot sila ng kumikinang na gowns at mamahaling tuxedo. Nahihiya kong inaayos ang simpleng damit ko habang nakikinig sa usapan, tawanan at pagkalansing ng mga baso. Damang-damo ko ang pagiging makapangyarihan at prestiyoho ng lahat. Wala sa kalingkingan ang pamilya sa pamilya Henderson pero masasabi kong nasa kalahati ang yaman namin sa kanila. Nakatayo ako sa pinakasulok na para bang pinatalsik sa isang laro. Mahigpit kong hinawakan ang regalo, ang regalo na buong puso kong ginawa at maagap na binalutan. Ginugol ko ang lahat ng oras sa paggawa nito, binuhos ang lahat ng emoyson- ang frustration, ang pag-asa at ang pagmamahal bagkus umaasa akong mapansin niya ang existence ko. Kaso, inikot ko ang tingin sa paligid, damang-damo ko ang sakit ng pagiging out of place sa mundo niya. Nag-umpisang ru
FREYA XYLLA"Bitawan mo ko," matalim na saad ni Phoenix. Huminto ako sa paglalakad nang tinulak niya ako. Malapit na kami sa kama niyo subalit nairita siya't gusto niya akong burahin sa paningin niya.Heto naman ako nag-aalala sa kalagayan niya. Kinakabahan sa mataas niyang lagnat at natatakot na iwan siya."Hindi mo ba ako narinig? Bitawan mo ko at umalis ka na," ulit niya.Nagmatigas ako at sinubukan pa rin siyang alalayan pahiga ng kama. Winasiwas niya ang sarili para mabitawan ko siya saka humiga. Nanatili siyang nakataob dahilan para kapusin siya ng hininga. Yumuko ako para tanggalin ang blazer niya pero tinabing niya ang kamay ko."Leave me alone," singhal niya."Kailangan mo ng tulong, Phoenix. Mataas ang lagnat mo at kailangan mong gamutin kaagad bago pa lumala 'yan," lakas loob kung tutol. Inabot ko ulit ang blazer niya."Hindi ko kailangan ng tulong mo," malamig niyang tugon sa humihinang boses. Ramdam ko ang pangangatog niya. Kahit na nagsusuplado siya'y ginawa ko pa rin an
FreyaLumipas ang ilang linggo. Mga linggo na di pumapalya para abusuhin ako ni Larica at Marica. Patuloy nila akong tinuturing na maid, may okasyon rin na pinapahiya niya ako mga kaibigan nila, o di kaya sisigawan sa maraming tao. Ako naman na tanga ay patuloy na sinusunod ang mga kagustuhan nila. Masasabi kong mistula na akong robot ngayon. Bawal gawin ang gusto, bawal rumeklamo, bawal komontra at bawal na takasan sila. Dinudurog ako ng realidad ng pagiging nonchalant ni Phoenix subalit itong salawahan kong puso ay parang nahuhulog sa kanya. Umaasa na balang araw ay magugustuhan at matatanggap niya rin ako. Ginawa ko ang lahat upang maging mahusay at perpektong asawa sa mata ng publiko.Habang pinagmamasdan ang buong angkan niya ngayon ay nalulong ako sa isang ilusyon na kasama akong ngumingiti sa harap ng camera. Yeah, they are taking a family picture without me. I know I'm his wife on the paper only, but I also have the right to be part of them. Sa kabila ng pagkakamali ko ay tin
FREYA XYLLA"Don't you dare touch my wife! Kahit tiyuhin pa kita, pipiktusan kita!" Umaapoy na sigaw ni Phoenix. Kalmado nga ang boses niya pero may halong makapanayo balahibo dahilan para tumahimik ang lahat. Umungol ang tinawag niyang tiyuhin na ngayon nakatihaya sa sahig habang hinihimas ang panga. "Binabati ko lang ang asawa mo. Ano problema doon?!" Ganting sigaw nito.Umigting ang panga ng asawa ko. Isang kisap ay marahas niya akong hinila at kinaladkad palabas. Mga singhap at bulungan ang sumunod sa amin, pero ni isa ay walang nangahas na umabala sa amin. Tuloy-tuloy niya akong hinatak, sa sobrang bilis niya ay natitisod ako't pinawisan. Gusto kong sumigaw na bitawan mo ako pero walang boses na lumalabas. Nakakabingi ang lakas ng dagundong ng aking puso. Hindi siya huminto hanggang makarating kami sa grand entrance. Dumantay ang malamig na simoy ng hangin nang bumukas ang pinto. Doon niya ako binitawan, tinulak niya ako na para bang nakakadiri ako at sobrang nakakabwesit ang p
FREYA XYLLA"Sinasadya mo bang lasonin si Beatrice?" Sigaw niya sa pagmumukha ko. "Hindi lang iyon. Balak mo rin siyang balian sa mga paa!"Hindi ako umimik. Nakatitig nga ako sa kanya pero sa malayo. Hindi ko maha-handle na tignan siya ng diretso sa mga mata kasi pakiramdam ko, I'm not worth it. Sino ba ako?"Sagotin mo ako!" Doon ako pumitlang at nanginig ang buong katawan."H-Hindi. W-Walang a-akong g-ganoong atensyon. S-Sinusunod ko lang kung anong inuutos niyo sa'kin," nauutal kong katwiran."Ang talas talaga ng dila mo! Kapag malaman ko na sinasadya mo ito. Hindi ako magdadalawang isip na palayasin ka rito! Tingnan natin kung may tatanggap pa sa'yo!"Ang lakas ng loob niyang sabihin ito! Kayang-kaya kong lumayas dito pero iniisip ko ang kapakanan ng pamilya ko. Masisira ang reputasyon nila kapag ginawa ko iyon. Alam ng lahat sa labag na minamahal ako na asawa ng taong ito. Dinidiwang nga nila ang pagiging mabuti kong asawa, loyal at mapagmahal. Malayong-malayo sa loob. Nagkukump
FREYALumipas ang limang taon na di ko natatamasa ang sinasabi nilang tunay na pamilya sa piling ni Phoenix. Matapos ang rebelasyon na hindi ako buntis ay tinago namin sa lahat. Malaki ang paghingi ng paumanhin ng mga magulang ko at balak sanan nilang i-annul ang kasal subalit tumanggi si Martino. Ayaw n'yang bigyan ng scandalo ang pamilya niya. Kaya pinilit nila akong tanggapin sa pamilya nila.Sinikap ko maging isang mabuting asawa. Sinakripisyo ang lahat lalo na ang talento kong mag-bake at kumutingting ng diy crafts. Buong puso kong inalay ang atensyon sa pamilya ni Phoenix.Subalit, gaya ng sinabi niya'y di niya ako minahal o binigyan ni katiting na atensyon. Sa limang taon ko sa manysong ito ay tatlong beses ko lang nakikita ang taong ito, minsan nga hindi pa. Kilala siya bilang adik sa pangungolekta ng iba't ibang uri ng sasakyan may pa-vintage car man o bagong labas. Lagi siyang abala at nasa abroad. Madalang ko siyang nakakausap at puro hi at how are you lang ang usapan namin
FREYA "How dare you?!" Isang malutong na sampal ang ginawad sa akin ni Larica. Umikot ang ulo ko sa kanang direksyon habang tutop ang namamagang pisngi ko. Ilang sandaling tumigil ang mundo sa eksenang ito. Nakakabingin ang malakas na kabog ng dibdib ko. Hindi ko alam ang dapat gawin. Kaso huli na ang lahat. Nalaman niyang hindi ako totoong buntis. Nasa kamay niya ang ebidensiya. Pinigilan ko ang umaabang na mga luha sa aking mga mata. Nabablangko ang utak ko sa maaaring pwedeeng ipaliwanag. Nanghina ang mga tuhod ko. Gusto ko na lang matunaw. "Paano niyo kami niloko ng ganito?! Plano ba ito ng ama mo?" Hinila niya ang buho ko. "Come here! Sasabihin ko sa lahat ang kalaspatangan mo!" "H'wag po! Maawa po kayo!" pagsusumamo ko. Lalo niyang nilakasan ang paghila. Anumang oras ay matatanggal ang buhok ko sa aking anit. Hinawakan ko ang kamay niya. "Hindi ko 'to palalampasin. Pagbabayaran mo ang panloloko niyo!" Matalim na bulyaw niya. Kinagat ko ang ibabang labi. Gusto kong l
FREYA Ang pinakamasakit ang lahat ay ang pilit ka sa bagay na hindi mo gusto. Let's say I was trapped in the situation I never desire in my life. I will marry the handsome and breathtaking man that I once met at the Night club. Pareho kaming naipit sa isang sitwasyon at kasalanan kong lahat. Nagkamali sila ng inaakala na buntis ako. Hindi ko rin magawang rumason dahil sa paghihimutok ng tatay ko at ang pagiging atat niya na ipakasal ako sa isang tao na hindi ko gusto. Higit pa ito sa arrange marriage. Ika nila, shot gun marriage daw. Wow! Hindi ito ang pinapangarap kong kasal. Gusto kong magpakasal sa taong mahal ako at totoo akong paligayahin sa huli, hindi sa kung sinong estranghero para saluin ang responsabilidad na wala naman dapat saluin. Sarap sabunutan ang sarili kaso di ko magawa dahil ayos na ang hairdo ko, suot ko na rin ang traje de boda ko, at kulang na lamang ang sermonya ng kasal. Ipapakasal kami sa judge at gaganapin ito sa hardin ng mga Henderson. Wala k