Phoenix~
Pinatid ko ang pagtitigan namin. "I just want to clarify one thing," sabi ko na nakatingin ngayon sa tatay niya. Tumango lamang sila. "Actually, meron akong kakambal. Malay natin siya ang bumuntis sa anak niyo," sabi ko. Gusto kong ipilit na hindi ako ang ama ng dinadala niya. "Alam ko, pero si Phoenix Blake Henderson ang nakasama ko no'ng gabing iyon," wala ka emo-emosyon na sabi ng babae. Her striking features struck me again. Ang kanyang mukha ay perpektong obra-maestro. May kutus porselana siya pero masyado siyang maputla maliban sa namumula niyang pisngi at labi. She has dark and alluring almond-shaped eyes. They were the kind of eyes that could see through any facade, soft yet intense, capable of pulling someone deep into their depths without mercy. At parang magnet siya na hinahatak ako palapit sa kanya. "Paano ka nakakasiguro na ako ang kasama mo noong gabing iyon?" Iniwas ko ang tingin sa kanya. "You marked me that night. You whispered your whole name and promised to marry me if we met again," kumbinsido niyang pahayag. "Kahit lasing ako noon, di ko kinalimutan ang isang eksenang iyon." Nagtayuan ang mga balahibo ko. Bakit ko nakalimutan iyon? Wala akong laban dahil may ebidensiya siya. Sa halip na mata ay tinitigan ko ang ilong niya. Her nose was small and dainty, a subtle contrast to the sharp grace of her jawline, which curved into an almost ethereal symmetry. "Ano? Ba't wala kang masabi? Tama ba ang anak ko?" Her father interrupted me. He just increased my terror. "Hmm, I-I don't know," pakli ko. "I imposed you to marry my daughter whether you like it or not!" Bulyaw niya. Kitang-kita ko ang pagbakat ng litid ng ugat sa noi niya. "Paano ko siya pakakasalan ni hindi ko alam ang pangalan niya at hindi ko kilala ang pamilya niyo. You can't just order me like that!" Ganti ko. Umapoy ang mga mata ng tatay niya. "I'm Freya Xylla Hernaez," she said, her voice sharp and laced with bitterness. "The one you so easily lured into your bed for a one-night stand." Naumid ako. "How dare you do this to my daughter! Hindi ako makakapayag na talikuran mo siya na hindi pananagutan. Ipapademanda kita, Mr. Henderson!" Tumayo si Mr. Hernaez at umuusok ang ilong na tinuturo ako. Sinakop ng malakas at galit niyang boses ang buong sala. Freya flipped her jet-black shoulder-length hair. May sinuot din siyang malaking kulay rosas na ribbon. Mukha siyang inosente pero nasa loob ang lion. "Ipapademanda? Talagang nakakasiguro kayo na ako ang ama niyan!" "Bingi ka ba o low-get ka lang? Pinagmumukha mo pang sinungaling ang anak ko. Hindi mo alam na sinisira mo ang reputasyon namin!" Hinawakan ng asawa nito ang braso para pakalmahin. "At sinisira niyo rin ang reputasyon ko," ganti ko. "Hindi lang kami simpling mamamayan sa mundong ito, pareho tayong may kapangyarihan at parehong may pinoprotekthan," gigil nitong sabi saka napatampal ang noo. "Ilalaban ko ang anak ko hangga't hindi hindi ka papayag na pakasalan siya kahit umabot man tayo sa korte suprema." They caught me off guard. "Hindi ako pwedeng magpakasal na kahit sino," anang ko saka tumayo. Sinundan nila ako. "Mawalang galang na po, Mr. Henderson, kayo po ang sinungaling dito. Nangako ka pero pinako mo. You can't just turn your back on the wrong things you've done," hirit pa nito. "Then I have to face them... because running away won't erase the damage," dugtong ko saka bumaling kay Freya. "But I can't promise to love you. Is it okay with you?" Yumuko siya imbes na sumagot. "Wala kaming pakialam, gusto lang namin na magkaroon ng disenting buhay ng anak namin. Ayaw naming mamuhay dahil sa kahihiyan," sabi ng ina nito. "So, parang nilalagay niyo lang siya sa impyerno? Paano nagawang ipagtiwala ng ganoon kadali ang anak niyo sa ibang tao?" A faint smirk tugging at my lips. Is this kind of a joke? "Kakausapin ko ang ama mo para matapos na ito!" Singhal nito. Umakyat ang altapresyon ko. Ayokong makialam ang tarantado kong tatay. Kapag hindi ako makapagtimpi ay masisigawan ko ang mga lintik na ito! "Fine!" Sigaw ko. "I'll marry your daughter, h'wag na h'wag niyo lang isali ang tatay ko rito!" Ginawa ko ito dahil ayokong bawiin ng tatay ko ang STRIX HOLDING, lalong-lalo na ayokong malaman niya ang kalokohan ko sa loob ng kompanya. Natilihan ang tatlo. Tiningnan ko ng mataman si Freya na ngayong pigil ang hininga. "I'll marry you as your father wishes. I'll take the responsibility as the father of that child, but no string attach." Narinig kong suminghap sila bago ko sila tinalikuran. Nagising ako sa sumunod na na pangyayari nang mag sumuntok sa akin. Nalasap ko ang mala-bakal na dugo sa gilid ng labi ko. Tumagilid ang ulo ko at nahihirapan akong pakalmahin ang pumuputok kong butse. My dearest father had just punched me. "You son of a bitch! How dare you impregnant a woman and treat her like a trash!" Malutong na bulyaw niya. Nagmalinis ang tatay ko. Siya rin naman ha? "I already accept to marry her. Ano pa ba ang kinapuputok ng butse niyo?" Patay malisya kong tugon. Hinila niya ako sa kwelyo. "You attempt to deny her, right? Hindi mo lang pinahiya ang pamilya natin, sinira mo pa ang reputasyon ng negosyo natin!" "Kayo ganoon din diba noon? Nagmamalinis pa kayo—" Sinuntok niya ulit ako. "Dad!" Tarantang kumaripas ng takbo si Kendrix para pigilan ang tatay namin. "Mga wala kayong silbi. Pinasasakit niyo lang ang ulo ko! Itong magaling mong kambal, Kendrix, wala ibang kundi gumastos at mangloko ng babae!" Irap lang ang nagawa ko imbes na sagutin siya. Wala naman akong laban sa tatay ko kasi mas hari siya. Dumating si Penelope Blythe, ang dicianueve kong nakakabatang kapatid. "Kuya naman eh, ba't sinasagot pa si Dad," sumbat niya habang tinutulungan niya akong tumayo. "Wag ka nang mangaral d'yan. Tulungan mo na lang akong pumunta sa kwarto ko,"singhal ko. Ngumuso siya. "Phoenix, pasalamat ka nagtitimpi ako ngayon. Hindi ko babawin ang kompanya pero kapag may marinig pa ko na ganitong isyu ulit, hindi ako madadalawang isip na patatangalin ka," banta ni Martino Henderson na lumalaki ang butas ng ilong. Mataman ko siyang tinitigan. "Kilala niyo ako, Dad. Hindi ko kayo gaya ni Kendrix, minsan na kong nagkamali at hindi ko na uulitin. I'll cherish this woman and her child, period." Marahas siyang bumuga ng hangin nang iniwan ko sila. "Thanks, Pen. Kaya ko na," I said dismissively. Tumango siya't iniwan ako. Sumandal ako sa pader at tinampal ang noo ko. "What is this? As if she's awakening the beast inside me," sabi ko saka sinuntok ang pader. Napahilamos ko ang mukha gamit ang duguang kamao.FREYA Ang pinakamasakit ang lahat ay ang pilit ka sa bagay na hindi mo gusto. Let's say I was trapped in the situation I never desire in my life. I will marry the handsome and breathtaking man that I once met at the Night club. Pareho kaming naipit sa isang sitwasyon at kasalanan kong lahat. Nagkamali sila ng inaakala na buntis ako. Hindi ko rin magawang rumason dahil sa paghihimutok ng tatay ko at ang pagiging atat niya na ipakasal ako sa isang tao na hindi ko gusto. Higit pa ito sa arrange marriage. Ika nila, shot gun marriage daw. Wow! Hindi ito ang pinapangarap kong kasal. Gusto kong magpakasal sa taong mahal ako at totoo akong paligayahin sa huli, hindi sa kung sinong estranghero para saluin ang responsabilidad na wala naman dapat saluin. Sarap sabunutan ang sarili kaso di ko magawa dahil ayos na ang hairdo ko, suot ko na rin ang traje de boda ko, at kulang na lamang ang sermonya ng kasal. Ipapakasal kami sa judge at gaganapin ito sa hardin ng mga Henderson. Wala k
FREYA "How dare you?!" Isang malutong na sampal ang ginawad sa akin ni Larica. Umikot ang ulo ko sa kanang direksyon habang tutop ang namamagang pisngi ko. Ilang sandaling tumigil ang mundo sa eksenang ito. Nakakabingin ang malakas na kabog ng dibdib ko. Hindi ko alam ang dapat gawin. Kaso huli na ang lahat. Nalaman niyang hindi ako totoong buntis. Nasa kamay niya ang ebidensiya. Pinigilan ko ang umaabang na mga luha sa aking mga mata. Nabablangko ang utak ko sa maaaring pwedeeng ipaliwanag. Nanghina ang mga tuhod ko. Gusto ko na lang matunaw. "Paano niyo kami niloko ng ganito?! Plano ba ito ng ama mo?" Hinila niya ang buho ko. "Come here! Sasabihin ko sa lahat ang kalaspatangan mo!" "H'wag po! Maawa po kayo!" pagsusumamo ko. Lalo niyang nilakasan ang paghila. Anumang oras ay matatanggal ang buhok ko sa aking anit. Hinawakan ko ang kamay niya. "Hindi ko 'to palalampasin. Pagbabayaran mo ang panloloko niyo!" Matalim na bulyaw niya. Kinagat ko ang ibabang labi. Gusto kong l
FREYALumipas ang limang taon na di ko natatamasa ang sinasabi nilang tunay na pamilya sa piling ni Phoenix. Matapos ang rebelasyon na hindi ako buntis ay tinago namin sa lahat. Malaki ang paghingi ng paumanhin ng mga magulang ko at balak sanan nilang i-annul ang kasal subalit tumanggi si Martino. Ayaw n'yang bigyan ng scandalo ang pamilya niya. Kaya pinilit nila akong tanggapin sa pamilya nila.Sinikap ko maging isang mabuting asawa. Sinakripisyo ang lahat lalo na ang talento kong mag-bake at kumutingting ng diy crafts. Buong puso kong inalay ang atensyon sa pamilya ni Phoenix.Subalit, gaya ng sinabi niya'y di niya ako minahal o binigyan ni katiting na atensyon. Sa limang taon ko sa manysong ito ay tatlong beses ko lang nakikita ang taong ito, minsan nga hindi pa. Kilala siya bilang adik sa pangungolekta ng iba't ibang uri ng sasakyan may pa-vintage car man o bagong labas. Lagi siyang abala at nasa abroad. Madalang ko siyang nakakausap at puro hi at how are you lang ang usapan namin
FREYA XYLLA"Sinasadya mo bang lasonin si Beatrice?" Sigaw niya sa pagmumukha ko. "Hindi lang iyon. Balak mo rin siyang balian sa mga paa!"Hindi ako umimik. Nakatitig nga ako sa kanya pero sa malayo. Hindi ko maha-handle na tignan siya ng diretso sa mga mata kasi pakiramdam ko, I'm not worth it. Sino ba ako?"Sagotin mo ako!" Doon ako pumitlang at nanginig ang buong katawan."H-Hindi. W-Walang a-akong g-ganoong atensyon. S-Sinusunod ko lang kung anong inuutos niyo sa'kin," nauutal kong katwiran."Ang talas talaga ng dila mo! Kapag malaman ko na sinasadya mo ito. Hindi ako magdadalawang isip na palayasin ka rito! Tingnan natin kung may tatanggap pa sa'yo!"Ang lakas ng loob niyang sabihin ito! Kayang-kaya kong lumayas dito pero iniisip ko ang kapakanan ng pamilya ko. Masisira ang reputasyon nila kapag ginawa ko iyon. Alam ng lahat sa labag na minamahal ako na asawa ng taong ito. Dinidiwang nga nila ang pagiging mabuti kong asawa, loyal at mapagmahal. Malayong-malayo sa loob. Nagkukump
FREYA XYLLA"Don't you dare touch my wife! Kahit tiyuhin pa kita, pipiktusan kita!" Umaapoy na sigaw ni Phoenix. Kalmado nga ang boses niya pero may halong makapanayo balahibo dahilan para tumahimik ang lahat. Umungol ang tinawag niyang tiyuhin na ngayon nakatihaya sa sahig habang hinihimas ang panga. "Binabati ko lang ang asawa mo. Ano problema doon?!" Ganting sigaw nito.Umigting ang panga ng asawa ko. Isang kisap ay marahas niya akong hinila at kinaladkad palabas. Mga singhap at bulungan ang sumunod sa amin, pero ni isa ay walang nangahas na umabala sa amin. Tuloy-tuloy niya akong hinatak, sa sobrang bilis niya ay natitisod ako't pinawisan. Gusto kong sumigaw na bitawan mo ako pero walang boses na lumalabas. Nakakabingi ang lakas ng dagundong ng aking puso. Hindi siya huminto hanggang makarating kami sa grand entrance. Dumantay ang malamig na simoy ng hangin nang bumukas ang pinto. Doon niya ako binitawan, tinulak niya ako na para bang nakakadiri ako at sobrang nakakabwesit ang p
FreyaLumipas ang ilang linggo. Mga linggo na di pumapalya para abusuhin ako ni Larica at Marica. Patuloy nila akong tinuturing na maid, may okasyon rin na pinapahiya niya ako mga kaibigan nila, o di kaya sisigawan sa maraming tao. Ako naman na tanga ay patuloy na sinusunod ang mga kagustuhan nila. Masasabi kong mistula na akong robot ngayon. Bawal gawin ang gusto, bawal rumeklamo, bawal komontra at bawal na takasan sila. Dinudurog ako ng realidad ng pagiging nonchalant ni Phoenix subalit itong salawahan kong puso ay parang nahuhulog sa kanya. Umaasa na balang araw ay magugustuhan at matatanggap niya rin ako. Ginawa ko ang lahat upang maging mahusay at perpektong asawa sa mata ng publiko.Habang pinagmamasdan ang buong angkan niya ngayon ay nalulong ako sa isang ilusyon na kasama akong ngumingiti sa harap ng camera. Yeah, they are taking a family picture without me. I know I'm his wife on the paper only, but I also have the right to be part of them. Sa kabila ng pagkakamali ko ay tin
FREYA XYLLA"Bitawan mo ko," matalim na saad ni Phoenix. Huminto ako sa paglalakad nang tinulak niya ako. Malapit na kami sa kama niyo subalit nairita siya't gusto niya akong burahin sa paningin niya.Heto naman ako nag-aalala sa kalagayan niya. Kinakabahan sa mataas niyang lagnat at natatakot na iwan siya."Hindi mo ba ako narinig? Bitawan mo ko at umalis ka na," ulit niya.Nagmatigas ako at sinubukan pa rin siyang alalayan pahiga ng kama. Winasiwas niya ang sarili para mabitawan ko siya saka humiga. Nanatili siyang nakataob dahilan para kapusin siya ng hininga. Yumuko ako para tanggalin ang blazer niya pero tinabing niya ang kamay ko."Leave me alone," singhal niya."Kailangan mo ng tulong, Phoenix. Mataas ang lagnat mo at kailangan mong gamutin kaagad bago pa lumala 'yan," lakas loob kung tutol. Inabot ko ulit ang blazer niya."Hindi ko kailangan ng tulong mo," malamig niyang tugon sa humihinang boses. Ramdam ko ang pangangatog niya. Kahit na nagsusuplado siya'y ginawa ko pa rin an
Naningkit ang mga mata ko sa nakakasilaw na ilaw ng venue. Kasalukyang ginaganap ang birthday celeration nina Phoenix at Kendrix. Napuno ng malalaking tao sa mundo ng business ang luhar, nakasuot sila ng kumikinang na gowns at mamahaling tuxedo. Nahihiya kong inaayos ang simpleng damit ko habang nakikinig sa usapan, tawanan at pagkalansing ng mga baso. Damang-damo ko ang pagiging makapangyarihan at prestiyoho ng lahat. Wala sa kalingkingan ang pamilya sa pamilya Henderson pero masasabi kong nasa kalahati ang yaman namin sa kanila.Nakatayo ako sa pinakasulok na para bang pinatalsik sa isang laro. Mahigpit kong hinawakan ang regalo, ang regalo na buong puso kong ginawa at maagap na binalutan. Ginugol ko ang lahat ng oras sa paggawa nito, binuhos ang lahat ng emoyson- ang frustration, ang pag-asa at ang pagmamahal bagkus umaasa akong mapansin niya ang existence ko. Kaso, inikot ko ang tingin sa paligid, damang-damo ko ang sakit ng pagiging out of place sa mundo niya.Nag-umpisang rumamp
FREYA XYLLA Kinuyom ko ang mga kamay matapos kong tumanghod sa pinto ng study room ni Phoenix. Ang di ko maiintidihan ay kung bakit naparito ako at nakikinig sa halinghing ng mga tao sa kabilang banda. Tapos, nanginginig ang mga kamay ko habang hawak ang isang baso ng gatas at sumabay pa ang mga tuhod kong lumalambot na parang jelly. "Ouch, hinay-hinay lang," sigaw ng babae na alam kong si Beatrice 'yon. Ang sinabing kababata niya at first love. Sinampal talaga ni Marica sa mukha ko no'ng siniwalat niya. Humalo ang poot, lungkot at dismaya sa sumisikip kong dibdib. Masasabi ko rin na may selos. Ang saklap talaga! Ba't kasi ako na in love sa taong di naman karapat-dapat sa akin? Pinikit ko ang mga mata. Umastang kakatok. Pinalipas ko ang ilang sandali pero parang umiiba ang ingay nila. Hindi na tama 'to. Hindi ko na kaya. Binaba ko ang kamay at napabuga ng hangin. Umikot ako at bumalik sa kusina. Ininum ko na lang ang gatas saka dumeretso sa silid ko. Humiga ako malambot na kama. Pi
Naningkit ang mga mata ko sa nakakasilaw na ilaw ng venue. Kasalukyang ginaganap ang birthday celeration nina Phoenix at Kendrix. Napuno ng malalaking tao sa mundo ng business ang luhar, nakasuot sila ng kumikinang na gowns at mamahaling tuxedo. Nahihiya kong inaayos ang simpleng damit ko habang nakikinig sa usapan, tawanan at pagkalansing ng mga baso. Damang-damo ko ang pagiging makapangyarihan at prestiyoho ng lahat. Wala sa kalingkingan ang pamilya sa pamilya Henderson pero masasabi kong nasa kalahati ang yaman namin sa kanila.Nakatayo ako sa pinakasulok na para bang pinatalsik sa isang laro. Mahigpit kong hinawakan ang regalo, ang regalo na buong puso kong ginawa at maagap na binalutan. Ginugol ko ang lahat ng oras sa paggawa nito, binuhos ang lahat ng emoyson- ang frustration, ang pag-asa at ang pagmamahal bagkus umaasa akong mapansin niya ang existence ko. Kaso, inikot ko ang tingin sa paligid, damang-damo ko ang sakit ng pagiging out of place sa mundo niya.Nag-umpisang rumamp
FREYA XYLLA"Bitawan mo ko," matalim na saad ni Phoenix. Huminto ako sa paglalakad nang tinulak niya ako. Malapit na kami sa kama niyo subalit nairita siya't gusto niya akong burahin sa paningin niya.Heto naman ako nag-aalala sa kalagayan niya. Kinakabahan sa mataas niyang lagnat at natatakot na iwan siya."Hindi mo ba ako narinig? Bitawan mo ko at umalis ka na," ulit niya.Nagmatigas ako at sinubukan pa rin siyang alalayan pahiga ng kama. Winasiwas niya ang sarili para mabitawan ko siya saka humiga. Nanatili siyang nakataob dahilan para kapusin siya ng hininga. Yumuko ako para tanggalin ang blazer niya pero tinabing niya ang kamay ko."Leave me alone," singhal niya."Kailangan mo ng tulong, Phoenix. Mataas ang lagnat mo at kailangan mong gamutin kaagad bago pa lumala 'yan," lakas loob kung tutol. Inabot ko ulit ang blazer niya."Hindi ko kailangan ng tulong mo," malamig niyang tugon sa humihinang boses. Ramdam ko ang pangangatog niya. Kahit na nagsusuplado siya'y ginawa ko pa rin an
FreyaLumipas ang ilang linggo. Mga linggo na di pumapalya para abusuhin ako ni Larica at Marica. Patuloy nila akong tinuturing na maid, may okasyon rin na pinapahiya niya ako mga kaibigan nila, o di kaya sisigawan sa maraming tao. Ako naman na tanga ay patuloy na sinusunod ang mga kagustuhan nila. Masasabi kong mistula na akong robot ngayon. Bawal gawin ang gusto, bawal rumeklamo, bawal komontra at bawal na takasan sila. Dinudurog ako ng realidad ng pagiging nonchalant ni Phoenix subalit itong salawahan kong puso ay parang nahuhulog sa kanya. Umaasa na balang araw ay magugustuhan at matatanggap niya rin ako. Ginawa ko ang lahat upang maging mahusay at perpektong asawa sa mata ng publiko.Habang pinagmamasdan ang buong angkan niya ngayon ay nalulong ako sa isang ilusyon na kasama akong ngumingiti sa harap ng camera. Yeah, they are taking a family picture without me. I know I'm his wife on the paper only, but I also have the right to be part of them. Sa kabila ng pagkakamali ko ay tin
FREYA XYLLA"Don't you dare touch my wife! Kahit tiyuhin pa kita, pipiktusan kita!" Umaapoy na sigaw ni Phoenix. Kalmado nga ang boses niya pero may halong makapanayo balahibo dahilan para tumahimik ang lahat. Umungol ang tinawag niyang tiyuhin na ngayon nakatihaya sa sahig habang hinihimas ang panga. "Binabati ko lang ang asawa mo. Ano problema doon?!" Ganting sigaw nito.Umigting ang panga ng asawa ko. Isang kisap ay marahas niya akong hinila at kinaladkad palabas. Mga singhap at bulungan ang sumunod sa amin, pero ni isa ay walang nangahas na umabala sa amin. Tuloy-tuloy niya akong hinatak, sa sobrang bilis niya ay natitisod ako't pinawisan. Gusto kong sumigaw na bitawan mo ako pero walang boses na lumalabas. Nakakabingi ang lakas ng dagundong ng aking puso. Hindi siya huminto hanggang makarating kami sa grand entrance. Dumantay ang malamig na simoy ng hangin nang bumukas ang pinto. Doon niya ako binitawan, tinulak niya ako na para bang nakakadiri ako at sobrang nakakabwesit ang p
FREYA XYLLA"Sinasadya mo bang lasonin si Beatrice?" Sigaw niya sa pagmumukha ko. "Hindi lang iyon. Balak mo rin siyang balian sa mga paa!"Hindi ako umimik. Nakatitig nga ako sa kanya pero sa malayo. Hindi ko maha-handle na tignan siya ng diretso sa mga mata kasi pakiramdam ko, I'm not worth it. Sino ba ako?"Sagotin mo ako!" Doon ako pumitlang at nanginig ang buong katawan."H-Hindi. W-Walang a-akong g-ganoong atensyon. S-Sinusunod ko lang kung anong inuutos niyo sa'kin," nauutal kong katwiran."Ang talas talaga ng dila mo! Kapag malaman ko na sinasadya mo ito. Hindi ako magdadalawang isip na palayasin ka rito! Tingnan natin kung may tatanggap pa sa'yo!"Ang lakas ng loob niyang sabihin ito! Kayang-kaya kong lumayas dito pero iniisip ko ang kapakanan ng pamilya ko. Masisira ang reputasyon nila kapag ginawa ko iyon. Alam ng lahat sa labag na minamahal ako na asawa ng taong ito. Dinidiwang nga nila ang pagiging mabuti kong asawa, loyal at mapagmahal. Malayong-malayo sa loob. Nagkukump
FREYALumipas ang limang taon na di ko natatamasa ang sinasabi nilang tunay na pamilya sa piling ni Phoenix. Matapos ang rebelasyon na hindi ako buntis ay tinago namin sa lahat. Malaki ang paghingi ng paumanhin ng mga magulang ko at balak sanan nilang i-annul ang kasal subalit tumanggi si Martino. Ayaw n'yang bigyan ng scandalo ang pamilya niya. Kaya pinilit nila akong tanggapin sa pamilya nila.Sinikap ko maging isang mabuting asawa. Sinakripisyo ang lahat lalo na ang talento kong mag-bake at kumutingting ng diy crafts. Buong puso kong inalay ang atensyon sa pamilya ni Phoenix.Subalit, gaya ng sinabi niya'y di niya ako minahal o binigyan ni katiting na atensyon. Sa limang taon ko sa manysong ito ay tatlong beses ko lang nakikita ang taong ito, minsan nga hindi pa. Kilala siya bilang adik sa pangungolekta ng iba't ibang uri ng sasakyan may pa-vintage car man o bagong labas. Lagi siyang abala at nasa abroad. Madalang ko siyang nakakausap at puro hi at how are you lang ang usapan namin
FREYA "How dare you?!" Isang malutong na sampal ang ginawad sa akin ni Larica. Umikot ang ulo ko sa kanang direksyon habang tutop ang namamagang pisngi ko. Ilang sandaling tumigil ang mundo sa eksenang ito. Nakakabingin ang malakas na kabog ng dibdib ko. Hindi ko alam ang dapat gawin. Kaso huli na ang lahat. Nalaman niyang hindi ako totoong buntis. Nasa kamay niya ang ebidensiya. Pinigilan ko ang umaabang na mga luha sa aking mga mata. Nabablangko ang utak ko sa maaaring pwedeeng ipaliwanag. Nanghina ang mga tuhod ko. Gusto ko na lang matunaw. "Paano niyo kami niloko ng ganito?! Plano ba ito ng ama mo?" Hinila niya ang buho ko. "Come here! Sasabihin ko sa lahat ang kalaspatangan mo!" "H'wag po! Maawa po kayo!" pagsusumamo ko. Lalo niyang nilakasan ang paghila. Anumang oras ay matatanggal ang buhok ko sa aking anit. Hinawakan ko ang kamay niya. "Hindi ko 'to palalampasin. Pagbabayaran mo ang panloloko niyo!" Matalim na bulyaw niya. Kinagat ko ang ibabang labi. Gusto kong l
FREYA Ang pinakamasakit ang lahat ay ang pilit ka sa bagay na hindi mo gusto. Let's say I was trapped in the situation I never desire in my life. I will marry the handsome and breathtaking man that I once met at the Night club. Pareho kaming naipit sa isang sitwasyon at kasalanan kong lahat. Nagkamali sila ng inaakala na buntis ako. Hindi ko rin magawang rumason dahil sa paghihimutok ng tatay ko at ang pagiging atat niya na ipakasal ako sa isang tao na hindi ko gusto. Higit pa ito sa arrange marriage. Ika nila, shot gun marriage daw. Wow! Hindi ito ang pinapangarap kong kasal. Gusto kong magpakasal sa taong mahal ako at totoo akong paligayahin sa huli, hindi sa kung sinong estranghero para saluin ang responsabilidad na wala naman dapat saluin. Sarap sabunutan ang sarili kaso di ko magawa dahil ayos na ang hairdo ko, suot ko na rin ang traje de boda ko, at kulang na lamang ang sermonya ng kasal. Ipapakasal kami sa judge at gaganapin ito sa hardin ng mga Henderson. Wala k