"Miss Lichauco? Miss Lichauco?" tawag ni Vivianne sa kaniya.
Nasa kalagitnaan sila ng share holders meeting ngunit lumilipad ang kaniyang isip. Hindi maalis sa kaniyang isipan ang mukha ni Vincent. Bumalik lang siya sa kasalukuyan nang kalabitin siya ni Vivianne sa kaniyang balikat."Miss Lichauco, are you okay? Kanina ka pa namin napapansin na parang ang lalim ng iniisip mo," puna ni Shara, isa sa mga may pinakamalaking share sa company niya."O-Oh, I'm sorry. Wala lang akong enough sleep last night kaya wala ako sa focus ngayon. Can we reschedule the meeting? Masakit ang ulo ko ngayon," pagdadahilan niya."B-But Miss Lichauco..."May pagtutol sa himig ni Shara ngunit wala ng nagawa nang tumayo na siya dala ang kaniyang mga gamit at umalis. Kahit anong pilit niya na intindihin ang pinag-uusapan ng mga share holders ay wala siyang maintindihan. Pilit nagsumiksik sa isip niya ang nangyari sa pagitan nila ni Vincent. Isang pangyayari na kataka-taka na nais niyang masundan.Madalas kapag nagamit na niya ang isang lalaki ay nawawalan na siya ng pakialam dito ngunit iba ang naging epekto sa kaniya ni Vincent. He is like a drug stronger than ecstasy.She decided to visit her mother in Lichauco's hospital. Pag-aari niya rin ang kilalang ospital na 'yon. Aside from good services nito ay magagaling din ang mga doktor."Good morning, Miss Lichauco!" pagbati sa kaniya ng mga nakakasalubong niyang nurses at doctors. Panay tango lang naman ang ginawa niya.Sumakay siya sa elevator at bumaba sa ikatlong palapag. Unexpectedly, she saw the man she wanted to see. Vincent Buencamino is currently sitting on the floor in front of ICU. Nilapitan niya ito at tumahan siya sa harapan ng lalaki."What are you doing here?" pantay ang boses niyang tanong.A pair of red stiletto is the first thing he see after Vincent raised his face. Tumingala siya nang marahan at ang seryoso na mukha ni Romana ang bumati sa kaniya. Nanlilisik ang mga matang tumayo siya mula sa kinauupuan at hinarap ang babae."Ganoon ba talaga ka-rami ang oras mo para sundan ako, huh?!" gigil niyang tanong.Lumalabas ang litid niya sa leeg dahil sa labis na galit na nararamdaman. Dahil sa babae, muntik na niyang hindi maabutan ng buhay ang asawa.Umangat ang isang kilay ni Romana. "As long as I remembered, pag-aari ko ang ospital na ito kaya I have the all rights to visit here. Second, don't assume, Baby Boy. Dito rin nakaconfine ang mother ko at bibisitahin ko siya kaya ako narito.""At sa tingin mo kakagatin ko ang kasinungalingan mo? Ganiyan kayong mga mayayaman! Wala kayong pakialam kahit na makaapak kayo ng ibang tao! Inatake sa puso ang asawa ko at muntik na siyang mamatay habang ako nandoon sa condo mo! Alam mo ba kung gaano ako ka-galit sa sarili ko?!"She looked at the boy up and down. Suot pa rin nito ang suot na damit kanina, gulo-gulo ang buhok, at namamaga ang mga mata. Vincent was obviously depressed."Believe me or not, narito ako not because of you. My mother is in that room suffering a colon cancer." Itinuro niya ang pintuan ng silid ng kaniyang ina.Hindi nakapagsalita si Vincent at ginamit 'yong way ni Romana para magpaalam."If you need anything, just call me. You have my number." Tinalikuran niya ito at saka pinuntahan ang ina niyang nakaratay sa hospital bed. Isang taon na rin na nakikipagsapalaran ang nanay niya sa karamdaman nito.Matapos bisitahin ang nanay, umuwi na rin siya. Hindi na niya nakita muli si Vincent sa tapat ng ICU. Naisip niya na baka inilipat na ang asawa nito sa isang maayos na silid.Mag-isa sa napakalaki niyang condo si Romana. Malungkot at nakakainip lalo na kapag ganitong oras. Hinubad niya ang kaniyang lahat na saplot at dumiretso sa banyo para maligo. Nagbabad muna siya sa maligamgam na tubig ng bathtub para i-relax ang kaniyang katawan at isip.Samantala, kalilipat lang sa normal na silid ng asawa ni Vincent na si Laila ngunit ilang oras pa lang silang naroroon ay muli itong inatake ng sakit sa puso."Dok! Iligtas niyo ang asawa ko, nagmamakaawa ako! Dok!" paulit-ulit na sambit ni Vincent. Muli, inilipat si Laila sa ICU.Gulong-gulo na siya kung ano ang gagawin. Kahit maligo at magpalit ng damit ay hindi na niya nagawa para lang mabantayan nang husto ang kaniyang asawa. Ilang oras nanatili sa loob ng ICU ang doktor na tumitingin kay Laila bago ito lumabas."Kumusta siya, Dok?" agad niyang tanong.Seryoso ang mukha ng Doktor. "Ayaw ko ng magpaliko-liko pa tayo, Mister Buencamino. Maaaring ikamatay ng asawa mo kapag hindi pa siya naoperahan. Ano mang oras ay lilisanin niya ang mundo kung hindi tayo makagagawa ng paraan.""M-Magkano ang kailangan, Dok?""You need at least $10,000 or higher.""$10,000?! Saang kamay ng Diyos ako kukuha ng ganoon kalaki na halaga?!"Biglang sumagi sa isip niya ang offer ni Romana. Desperado na siyang tanggapin ang alok nito gumaling lang si Laila."Operahan niyo siya, Doc! Magbabayad ako!"Tumakbo siya palabas ng ospital para tunguhin ang condo ni Romana. Agad niyang pinindot ang doorbell sa pintuan nito nang makarating sa lugar. Bumukas naman agad ito at tumambad sa kaniya ang napakagandang katawan ni Romana. Transparent lingerie lang ang suot nito kaya kitang kita ang maseselan nitong parte. Napalunok siya sa magandang tanawin sa kaniyang harapan."Vincent? Bakit ka narito?""M-Maaari ba akong pumasok?"Nagbigay ng daan si Romana para sa kaniya. Nang makapasok na ng tuluyan ay sinaraduhan nitong muli ang pinto. Napabaling ang tingin ni Vincent sa malaking screen ng TV kung saan may dalawang taong nagtatalik. Hindi makapaniwala na ganitong uri ng palabas ang pinapanood ng babae."Maupo ka," utos nito.Kaagad naman siyang umupo. Naiilang tumingin dahil sa suot nito tapos porn pa ang palabas sa TV."May gusto ka bang inumin o kainin?" she asked.Mabilis siyang umiling."N-Narito ako dahil gusto kong ibenta ang katawan ko sayo. N-Nakikiusap ako, kailangan ko ng malaking halaga."Romana sat down next to him."Walang problema. Ngunit kailangan gumawa tayo ng kontrata. Babayaran kita sa halagang gusto mo but promise me na dadating ka kapag kailangan kita."Sa kagustuhan na mailigtas si Laila, pumayag si Vincent sa gusto ni Romana. Pumirma siya sa papel na ibinigay nito na may sulat kamay nilang pareho na nangangakong tutuparin ang kanilang mga pinag-usapan."First, take a shower. Hindi ko gusto ang mabahong ka-sex. Naroon ang banyo. Sabunin mong mabuti ang katawan mo."Itinuro nito ang isang malaking pintuan. Para siyang robot na sumusunod sa mga gusto ng babae.Namangha si Vincent pagkapasok niya sa banyo ng condo ni Romana. Di hamak na mas malaki pa 'yon sa bahay-kubo na tinutuluyan nila ni Laila. Ang lahat ng kasangkapan na naroon ay kulay ginto na animo'y isang miyembro ng royal family ang nakatira.Palingon-lingon siya kaliwa at kanan. Hindi batid kung ano ang direksyon na tutunguhin sapagkat hindi niya alam kung saan naroroon ang shower room.Nakuha ang kaniyang atensyon ng pintuan nang pumihit ang seradura nito at saka bumukas. Mula sa bukana ay pumasok si Romana na roba lang ang suot."H-Hindi pa ako nakakapagsimula na maligo. H-Hindi ko kasi mahanap kung nasaan ang shower."Tila walang narinig si Romana. Lumakad ang babae papasok at hindi ibinababa ang mga tingin na direktang nakatitig sa kaniya."Kaya nga narito ako para turuan ka kung paano gamitin itong banyo," walang emosyon na sabi nito. Napaatras siya ng ilang hakbang dahil sobrang lapit na ng kanilang pagitan ngunit hindi tumahan sa paghakbang si Romana. She continued her ste
"H-Ha? A-Ah, diyan lang," malikot ang mga mata na tugon niya kay Laila."May itinatago ka sa akin! Kabisado ko na ang mga kilos mo, Vincent! Magtapat ka na!" mataas ang boses na tanong ni Laila bago tuluyan na humagulhol.Sa labis na pag-aalala sa asawa ay kaagad niyang inilapag ang mga bitbit at saka nilapitan ito. Umupo siya sa tabi nito at saka marahan na hinaplos ang likod."Tahan na, Asawa. Naghanap lang ako ng perang pandagdag para sa operasyon mo. Sabi kasi ng doktor ay delikado kung hindi ka maooperahan kaagad."Tumahan naman si Laila. Kaagad na pinunasan niya ang luhaan na mga mata nito gamit ang kaniyang mga daliri."S-Sorry, Asawa. A-Akala ko kasi ay iniwan mo na ako. A-Akala ko ay itinakwil mo na rin ako katulad nang ginawa sa akin ng pamilya ko."Sa kaniyang kaalaman ay mayaman ang pamilya ni Laila ngunit nang malaman ng mga ito na nakikipagrelasyon ang kanilang anak sa isang mahirap lamang na lalaki ay kaagad pinalayas ang babae. Simula noon ay siya na ang kumupkop kay L
"A-Asawa ..." alanganin na tawag niya kay Laila. Lihim na nangangamba na baka alam na nito ang kaniyang mga ginagawa.Laila burst out laughing, "Just kidding, Hubby. Nakakatawa naman 'yang reaksyon mo. Anyway, maganda. Bagay sa'yo ang mga ganiyang damit. Mas lalo kang gumaguwapo," bawi nito.Napangiti nang alanganin si Vincent sa biro ni Laila."Nakakatakot naman ang biro mo, Asawa. Gusto mo na ba akong patayin?" ganting biro niya habang inilalapag ang mga pinamiling mga pagkain.Huminto ang babae sa pagtawa at napatitig sa kaniya."Parang ang dami naman yata niyan? Baka wala nang natitira na pera sa kinikita mo sa pagtatrabaho," mahinang wika ni Laila habang pinapanood siya sa ginagawa."H-Huwag mo nang isipin 'yon. Ang mahalaga ay ang kumain ka ng masusustansiya para mas mabilis kang lumakas. One of these days ay baka maoperahan ka na.""Talaga? P-Pero saan naman tayo kukuha ng pera na pambayad? Hindi naman ganoon kalaki ang kinikita mo sa trabaho mo."He just smiled. "Nanghiram mun
"Nakakatawa. Sa dinami-rami ng taong makakakita ng kamiserablehan ko ngayon ay ikaw pa. Ganito ba talagang magbiro ang tadhana?" Malayo ang tingin ng babae. Nakatanaw sa makulay na ilaw ng mga gusali mula sa rooftop ng building na kinaroroonan nila ngayon. Namumugto ang mga mata at bakas sa mukha na hindi masaya."Okay lang naman kung ayaw mong sabihin ang problema mo. Basta hayaan mo akong samahan ka kahit ano pa iyan." Hindi niya batid ngunit mula nang may mangyari sa pagitan nilang dalawa ay nakaramdam siya ng awa para sa babae. Alam na alam niya ang pakiramdam nang mag-isa sa buhay sapagkat katulad nito ay lumaki rin siyang mag-isa.Nilingon siya ni Romana, "Magkano ang bayad?" tanong nito na sinundan nang mahina na pagtawa."Libre lang, basta huwag ka nang umiyak. Ang pangit mo kasing umiyak. Para kang kinakatay na baka," natatawang tugon naman niya."Ah, ganoon?" Umangat ang isang kilay nito."Joke lang. Maganda ka pa rin naman pero mas maganda ka kapag nakatawa.""Tseh! Boler
"Oh, fuck! Deeper, Baby!" she begged.Hawak ni Vincent ang kaniyang binti and he's fucking her in standing position. Mariin na nakakapit ang dalawang kamay niya sa magkabilang balikat nito at bukas na tinatanggap ang bawat ulos na inaalay ng lalaki."You like it, Mommy?" Hindi makasagot si Romana. Tirik lang ang kaniyang mga mata habang kagat ang pang-ibaba na labi na parang sinasapian ng masamang espiritu. Panay ang halinghing nito na tila sarap na sarap sa ginagawa niya. Ilang saglit lang, nangisay na si Romana kasunod ang pagbulwak ng mainit na likido mula sa butas nito."Nilabasan ka na. Ako naman!" Vincent doubled up his speed na parang may hinahabol. Kahit na nanghihina na ay sinabayan pa rin siya ni Romana hanggang sa nanigas ang kaniyang buong katawan kasunod ang pagsabog ng kaniyang similya sa loob ng kuweba ni Romana."U-Ugh! Tang-ina! Ang sarap mo, Mommy! Sinong mag-aakala na kuwarenta ka na? Mas masarap ka pa sa asawa ko."Totoo 'yon. Sa tuwing nagsesex kasi sila ni Lai
"Naririnig mo ba ang mga sinasabi mo, Alec? You are going to kill someone dahil lang diyan sa walang kuwenta na pagseselos mo?! Anong nangyari sa'yo?! Hindi ka naman dating ganiyan!"Marahas na napahilamos sa mukha ang lalaki at saka pabulong na nagmura. Ibang-iba ang kilos nito sa Alec na kilala niya na kalmado at malambing. Sa ipinapakita nito ngayon, parang nais nitong manakit."Ano ang gusto mong maramdaman ko?! Ilang araw kang hindi nagpakita sa akin tapos makikita ko na lang na inihahatid ka na ng lalaki mo?! Nagawa mo pa na ipagkatiwala sa kaniya ang kotse mo!"Hindi niya batid kung bakit labis ang galit nito dahil sa nakita. Malinaw ang kanilang usapan na ang ugnayan nilang dalawa ay hanggang doon lamang ngunit kung makaasta ito ngayon ay parang boyfriend na nahuli ang kaniyang kasintahan na may kasamang iba."Buksan mo nga ang isip mo! Baka nakakalimutan mo na fling lang kita! Hindi ko kailangan na magbigay nang paliwanag sa'yo! Una pa lang ay alam mo na wala kang maaasahan s
"Anong ginagawa niyo rito?!" mahina ngunit may diin na tanong ni Romana sa mga bagong dating.Hinawakan ni Vincent ang braso ng babae para mapigilan sa kung ano man ang maaaring magawa nito sa dalawa."Ate Romana naman. Hayaan mo naman kaming makita si Mommy kahit na sa huling sandali," nakikiusap na tugon ng lalaki. Malaki ang pagkakahawig ng mga bisita kay Romana. Tinawag din siyang ate ng lalaki kaya tiyak ni Vincent na kapamilya ang mga ito."Hanggang ngayon ba ay galit ka pa sa akin, Anak? Matagal ko nang pinagsisisihan ang nagawa ko sa inyo. Patawarin mo na ako, anak ko!"May butil ng luha sa gilid ng mga mata ng matandang lalaking nagmamakaawa."Anak? Can you stop calling me anak?" Mapang-uri na tingin ang ipinukol ni Romana sa kaharap mula ulo hanggang paa."Patay na ang ama ko, matagal na!" dagdag pa niya."Sobra ka naman kay Daddy, Ate Romana! Matanda na siya! Wala ba kaming makakapa kahit na kaunting awa riyan sa puso mo na puno na ng poot?! Kaunti na lang din ang natitira
"Fuck!" bulalas ni Vincent nang silipin niya ang mga mensahe sa kaniyang cell phone.Nawala sa isip niya ang kaniyang asawa sa kagustuhan na matulungan si Romana."Why? Bakit parang ibinabad sa suka 'yang mukha mo?"Katatapos lang nilang magtalik sa madilim na hardin na iyon. Kanina lang ay labis ang kaniyang ligaya habang nakikipagniig kay Romana ngunit nang mabasa niya ang mga mensahe mula sa nurse na nagbabantay kay Laila ay para siyang ipinako sa kaniyang kinatatayuan."Vincent ..." akmang hahawakan siya ng babae ngunit mabilis niya itong nilagpasan."Vincent! Saan ka pupunta?! Kailangan kita!" tawag muli nito ngunit hindi siya nag-aksaya kahit isang segundo para lingunin ito.Kung maaari lang na liparin ang daan patungo sa ospital ay gagawin niya. May pangamba sa kaniyang puso na baka hindi na niya maabutan na buhay si Laila.Hindi na siya nagpaalam kay Romana. Kinuha niya ang kotse nito sa garahe at saka pinatakbo nang matulin nang tagumpay na mailabas sa bakuran ng bahay."Ang
1.) MATUTONG MAGHINTAY. Hindi kailanman magiging masaya ang taong nanira ng pamilya. Dahil sa mga desisyong hindi pinag-iisipan, kapalit ay mga masasamang pangyayari na di inaasahan.2.) MATUTONG MAKONTENTO. Hindi kailanman naging sapat na dahilan ang problema para ipagpalit mo ang taong mahal mo at lubos ka ring minamahal sa iba. Hindi kailanman matutumbasan ng libog ang wagas na pagmamahal.3.) MONEY IS NOT EVERYTHING. Sa totoong buhay, alam naman natin sa ating mga sarili na pera talaga ang pangunahing pangangailangan para mabuhay. Pero sa story na 'to, siguro naman ay nakuha niyo ang gusto kong iparating. Aanuhin mo ang maraming pera kung mag-isa ka? Pamilya pa rin ang kailangan mo sa kahuli-hulihan.4.) MATUTONG MAGMOVE ON. Kapag inayawan ka, huwag sanang umabot sa puntong ibaba mo sa sukdulan ang sarili mo katulad ng ginawa ni Lalaine. Huwag mong lugmukin ang sarili mo dahil lang iniwan ka ng isang tao. Tumayo ka, lumaban at magpatuloy.5.) HUWAG IPAGPALIT ANG PAMILYA SA PANANDAL
"Hindi ganoon kadali ang gusto mong mangyari. May kasintahan ka na. Ayaw kong makasira ng relasyon sa pangalawang pagkakataon."Nag-iwas siya ng tingin kay Evo. Gustong-gusto man niyang madugtungan ang kanilang nakaraan ay hindi na maaari. Kasuklam-suklam kung mauulit na naman ang kaniyang kamalian."Hindi mo kailangan alalahanin si Thea.""Hindi mo ba talaga maintindihan? Ayaw ko na isang babae na naman ang magdusa nang dahil sa akin! Ganiyan lang ba talaga kadali sa'yo ang magpalit ng girlfriend? Matapos mong pakinabangan ay iiwan mo na lang na parang isang basura?!" nanggagalaiti niyang tanong.Dahil sa lakas ng kaniyang boses ay nagising na umiiyak si Baby Rebecca. Sinubukan niya itong patahanin ngunit hindi ito tumigil. Lumapit si Roman sa kaniya para kuhain ito saglit."Ako na muna ang bahala sa pamangkin ko. Sa palagay ko ay kailangan niyong mag-usap nang maayos."Nang makalabas sa pintuan ang kaniyang kapatid bitbit ang kaniyang anak, nagtaka siya nang i-lock ni Evo ang silid.
"H-Huwag, L-Lalaine! M-Maawa ka! S-Sabihin mo sa akin kung ano ang kailangan kong gawin para mapatawad mo ako sa nagawa kong kasalanan noon! G-Gagawin ko ang lahat!"Ngumisi si Lalaine. Muling niyakap nito nang mahigpit ang sanggol. Nag-aapoy ang mga mata nito nang magtama ang kanilang mga paningin."Lahat ay gagawin mo? Tama ba ang narinig, Romana?"Mabilis siyang tumango sa kabila ng panginginig ng kaniyang buong katawan."K-Kahit ano pa 'yan ay ibibigay ko! H-Huwag mo lang kunin sa akin ang pinakamahalagang yaman na mayroon ako!"Taas-noong inangat nito ang hintuturong daliri. Sinundan ng kaniyang mga mata ang galaw ng kamay nito at ganoon na lamang ang kabog ng kaniyang dibdib nang ituro nito ang ibaba ng building."Tumalon ka," patay-emosyong utos nito sa kaniya."A-Ano?" tigalgal niyang tugon.Maging ang dalawang lalaki ay napatuwid sa kani-kanilang kinatatayuan sa hiniling ni Lalaine."Tama na, Lalaine!" pigil ni Tristan sa ipinapagawa nito kay Romana."Bakit? Hindi mo ba kaya?
"R-Romana . . . " Sinubukan ni Evo na hawakan ang kamay nito at ihayag ang katotohanan na ang lahat ay palabas lamang ngunit pinahinto siya ng isang malakas na sampal sa mukha.Ramdam niya ang hapdi sa kaniyang balat ngunit para sa kaniya ay balewala lang ang sakit na 'yon kumpara sa sakit na nararamdaman ngayon ni Romana na idinulot niya."A-Akala ko maiintindihan mo ako . . . B-Binigo mo ako . . . A-Ayaw na kitang makita pa, E-Evo Xylon. M-Mas pinahihirapan mo lang ako sa tuwing ipinapakita mo 'yang mukha mo. Umalis ka na!"Nagbaba siya ng tingin. Nawala sa isip niya na sobrang bigat ng pinagdaraanan ng babae ngunit sa halip na damayan ito ay mas pinili niyang lumayo.Marahang tinapik ni Roman ang kaniyang balikat. "Sige na, man. Ako na ang bahala sa kapatid ko. Maraming salamat sa paghatid mo sa amin."Nanlalata na tinungo niya ang pintuan papalabas ng bahay. All this time, ang gusto niya lang naman ay ang maranasang ipaglaban ng taong mahal niya ngunit hindi niya akalain na sa gin
"Kitty! H-Hanapin natin si Baby Rebecca! H-Hindi siya pwedeng mawala!" nag-he-hysterical na sabi niya sa kasama.Para siyang mababaliw sa mga oras na 'yon. Wala na siyang pakialam sa kung ano ang iisipin ng mga tao sa paligid kahit na halos maglupasay na siya sa sahig sa takot sa maaaring mangyari sa baby."Ma'am, relax lang po. Hihingi tayo ng tulong."May agad namang rumesponde sa pinangyarihan ng krimen. Lumapit ang isa sa mga security guard ng establismentong 'yon upang usisain ang nangyari. Ang isang staff naman ay tumawag na ng otoridad na mag-ha-handle ng kaso.Kitty even contacted Roman, hindi na niya kasi makuhang mag-isip nang matino."Hello, Kitty?" sagot ni Roman mula sa kabilang linya."S-Sir . . ." pautal-utal na sambit nito, hindi maitago ang takot sa tinig.Nangunot ang noo ni Roman. "May problema ba?"Maging ang kasama niyang si Evo ay nahinto saa ginagawa. Kasalukuyan silang naglalaro ng billiards sa lugar ng kaniyang kaibigan."Ano? Sige! Diyan lang kayo! Papunta na
Tumawa siya nang hilaw, she couldn't believe that he would bring up that topic out of the blue."Masama ba na yakapin ka? We used to do more than that, didn't we?" nanlalaki ang mga matang balik-tanong niya sa dating kasintahan."So, you are still head over heels in love with me?" Ngumisi ito sabay himas sa detalyadong panga na animo'y guwapong-guwapo sa sarili.She laughed sarcastically, "Ang kapal naman ng mukha!" pasaring niya.Naputol lang ang pagtatalo na 'yon nang padaskol na tumayo ang bugnuting doktor mula sa pagkakaupo nito, si Roman naman ay nakatanga lamang sa kanila. Palipat-lipat ang tingin sa kanilang tatlo."Dang! Annoying," Tyrone broke into their argument."Aalis na ako rito bago pa ako ang tuluyang mabaliw dahil sa dalawang 'to," dagdag pa nito bago dismayadong umalis.Nakita niyang sinundan pa ito ni Kitty sa 'di malamang dahilan."Ang mabuti pa ay umuwi ka na rin, man. I'll tell the driver to drop you off. Bukas na lang tayo mag-usap," suhestiyon ni Roman."Good id
"E-Evo . . . "Walang nabago sa itsura nito, kung mayroon man ay ang bahagyang pagmatured lang ng mukha nito. Gayunpaman, hindi nabawasan ang tikas ng tindig at ang gandang lalaki nito. Kung siya ang tatanungin ay mas lalo nga itong naging guwapo sa kaniyang paningin."Evo!" muling tawag niya na may himig nang pananabik.Dagli siyang lumakad palapit upang mayakap ito nang mahigpit ngunit . . ."Honey . . ." malambing na tawag ng babaeng kalalabas lang mula sa banyo.Litong tinignan niya ito. Nasisigurado niya na ngayon niya lamang nakita ang babae ngunit ang mas nagpagulo sa kaniyang isip ay kung sino ang tinawag nitong honey? Si Roman ba? Si Tyrone? O si Evo?"H-Honey?" tinanong niya ang dalawang lalaki sa pamamagitan ng tingin."A-Ah, R-Romana . . . S-Si Thea nga pala . . . Fiancèe ni Evo," pakilala ni Roman sa babae."H-Huh?" Iyon lamang ang tanging salitang lumabas mula sa bibig niya.Nawala sa isip niya ang naging usapan ni Evo at Roman noon. Sinabi nga pala nito na mayroon na ito
Bumukas ang pintuan ng silid. Sabay silang napalingon ni Doc Tyrone sa gawi nito. Pumasok ang kapatid niyang si Roman na naabutan sila sa ganoong posisyon."Hay! Tinatakot mo ba pati ang kapatid ko? Layuan mo nga siya!" parang wala lang na sabi nito sa doktor.Pumasok ito bitbit ang isang malaking tote bag na mayroong sari-saring laman tulad ng tinapay, prutas, fresh milk at iba pa. Kaagad lumayo ang lalaki, walang emosyon na tinignan ang kaniyang kapatid."Next time, huwag mo akong asahan sa mga ganitong bagay, okay? Doktor ako at isa ring businessman, hindi caregiver! Aalis na ako."Napailing na lang si Roman sa ugali ng kaibigan."Kaibigan mo ba talaga 'yon? Napakasama ng ugali niya!" pinid ang ngusong tanong niya.Tumawa lang naman si Roman. "Pagpasensiyahan mo na lang. Bugnutin talaga ang isang 'yon pero mabait siya. Nakita mo naman . . . Binantayan ka pa rin kahit labag sa loob niya," sagot nito.Hindi na lang niya pinansin pa ang bagay na 'yon. Sandali na lang ay makalalabas na
"R-Roman! M-Malayo pa ba tayo?!" tanong ni Romana sa pagitan ng mga impit na daing. Nasa backseat siya habang seryosong nakatutok naman ang mga mata ng kaniyang kapatid sa daan. Minsan-minsa'y sinusulyapan siya nito."Kaunting tiis na lang, Romana. Mararating na natin ang pinakamalapit na ospital."Ilang minuto pa ang lumipas bago nila narating ang tinatahak na lugar. Nang makababa si Roman mula sa kotse ay kaagad siyang sinalubong ng dalawang nurse."Ano po ang problema?" tanong ng isa."Nasa loob ng kotse ang kapatid ko. Manganganak na siya . . . P-Please, paki-assist kami."Patakbong bumalik sa loob ng ospital ang isa sa dalawang nurse na lumapit sa kanila at pagbalik nito ay may tulak-tulak na itong stretcher."Sir, ililipat na namin siya dito," sabi ng isa.Inalalayan siyang makababa ng mga ito pababa sa kotse at saka buong pag-iingat na inilipat sa stretcher. Panay ang higop niya ng hangin dahil pakiramdam niya ay mauubusan na siya ng hininga."Relax lang tayo, Ma'am. Don't wor