Mattheus Naalala ko si Aaron. Tinawagan ko. Tang-na ‘yon ang laki ng binayad ko palpak sa trabaho ang gago. Naisahan ako ng Chong na iyon ah. “Hey, man. What do you want?” kalmadong tanong sa akin ni Aaron Chong. “Asshole! Ibalik mo ang binayad ko sa ‘yo wala akong nakuhang magandang resulta galing sa ‘yo!” bulyaw ko rito. Bullshit malakas na halakhak lamang ang narinig ko galing dito. “Nasisiraan ka na ba ng ulo ha, Mr. Chong?” “Relax, dude. Sa pagkakaalam ko ikaw ang nasisiraan na ng ulo, dahil hindi ka na gusto ni Brenda,” buska nito sa ‘kin kaya mariin akong napapikit. “Bakit nalaman ni Mr. Cornejo, pinaiimbistigan ko?” “Aba malay ko, dude,” “Okay hindi bale na lang. Gago ka pinatikim ako ng masakit na suntok,” anang ko sabay napangiwi ako dahil kumirot. “Oh? Sa tingin ko bagay lang naman sa ‘yo,” “Ulol! Sige na tarantado ka tinaga at na scam mo ako ah,” “Sus, barya lang naman isang milyon sa ‘yo. Hayaan mo na. Ako kasi maraming anak.” “May anak din ako kail
Brenda Ala-sais ng umaga gising na kami ni Atlas, dahil ihahatid daw kami ni Daddy, patungo bahay ni Tito Ernesto na kapatid niya. Bago raw siya pumasok sa office. Kailangan din daw naroon na kami bago sumapit ang alas-otso ng umaga dahil hindi lang kami ni Atlas ang magsusukat. Kailangan kasi ma finalize na kung mayroon pang kailangan i-adjust sa mga damit ng abay. Habang may oras pa. Kaya nga napaaga ang punta namin dito sa Maynila dahil dito sa fitting ng damit namin ni Atlas. Ayaw pumayag ng pinsan kong si Sabina hindi namin agahan ni Atlas. Gusto rin daw nila ako maka bonding gano'n din ang dalawa kong ate na sina, Ate Nikki at Ate Loren. Gusto ko rin naman makita si Daddy at Tita Anaren. Pumayag ako. Nagsusuot na ako ng flat step-in ko nang bumukas ang pinto ng kuwarto. Ang anak ko pala ang pumasok. Tatlong beses na ito pabalik-balik dito sa kuwarto para tanungin kung tapos na raw ako. “Mommy,” tawag nito lumapit sa kama umupo sa tabi ko. “Why?” tanong ko sa kaniya.
Brenda Calling… Daddy? Tumatawag si Daddy ko. “Hello dad. Nasa loob na ba kayo ng bahay ni Tito Ernesto? H-hindi pa? Opo narito na kami malapit na sa gate. Yeah, okay naman po Daddy. Gano'n po ba?” nagsalubong ang kilay ko. “B-bakit feeling ko sinadya mo po pumasok ngayon sa ACTV, dad?” nilagyan ko ng tampo ang boses ko. “Anak urgent kasi ito. Kung hindi kayo may lakad ngayon. Aabot ako sa inyo. E, pupunta pa kayo sa bahay ng magulang ni Mr. Martinez. Hindi tayo magpapang-abot.” “Madaya ka kamo Dad, iyon ang sabihin mo,” kunwari akong nagtatampo sa kaniya. “Pagbigyan mo na lang ang manliligaw mo minsan lang naman ‘yan, ‘nak,” “May magagawa pa po ba ako kun'di pagtiyagaan na lang ang bipolar na ito,” saad ko kina lakas ng tawa ni Daddy. “Ehem!” Tumingin ako kay Mattheus. “Bakit?” tinaasan ko siya ng kilay. “Si Daddy ba iyon?” tanong nito may pilyong ngiti. “Sa tingin mo tatawag si chairman Rowan, sa ‘kin?” “Sorry naman, hon. Akala ko kasi si Daddy. Si Daddy soon
Brenda Tingin ko sobrang pula ng pisngi ko sa sandaling iyon. Hind ako makatingin kay Mattheus ngunit alam ko nakatitig ito sa ‘kin. Napanguso ako naramdaman ko sumayad ang labi nito sa gilid ng ulo ko hinalikan niya ako roon. “Cellphone ko,” saad nito hinugot na niya sa bulsa ng pants niya. Hindi ako makatingin ng kinuha ko sa kamay niya. Letsugas, bakit kailangan manginig ang kamay ko sa harapan ni Mattheus. Para naman akong teenager nito. In-open ko ngunit ayaw mabuksan. Nag-angat ako ng tingin. “Paano may password,” “Birthday mo,” saad nito. “Three years ko ng password iyan,” saad nito ramdam ko malapit siya sa 'kin. “Tinatanong ko ba?” “Gusto ko lang ipaalam sa ‘yo honest ako sa loob ng tatlong taon.” “Edi ayos ex-boss, pero hindi pa rin ako bilib,” “It's okay. Ramdam ko naman na malapit na,” “Mattheus lumayo ka nga ng kaunti,” suway ko. Kasi hindi magkaigi ang pag-save ko ng phone number ko sa phone niya. Kasi ang lapit ng mukha nito. Ayaw tuminag. Inirapan ko
Brenda Umupo ako sa tabi ni Ate Nikki sa mahabang sofa kami nakaupo. Si Ate Loren ang nagsusukat ngayon ng gown niya. Marami na pala tao halos kaibigan ni Ate Sabina. Naiba lang kami na magpipinsan. “Hindi mo pinapasok si manliligaw,” anang ate Nikki ako'y napangiti na lang. “May pasok kasi iyon ate,” tugon ko sa kaniya e, hindi naman naniniwala kasi tinaasan lang ako ng kilay. Seriously? Lahat sila ay gustong magkabalikan kami ni Mattheus. Kasama na ang daddy ko. Kalaunan baka pati ang anak ko. Sa Daddy na niya ang loyalty. Ang unfair naman aba ako na lang mag-isa. “Si Atlas nga pala ate Nikki, nasaan? Ang Tita Anaren din wala yata? Sabi magtungo siya rito,” “Nandoon si Atlas sa entertainment room. Kasama ng mga pinsan niya. Si Tita sabay raw ni Daddy mamaya. Oi binabago ang usapan,” tudyo nito sa ‘kin. “Ang ate hindi ah. Kasi wala si Atlas pagpasok ko kaya hahanapin ko ang anak ko,” Nilibot ko ang tingin sa buong living room. Pangalawang beses ko pa nakapunta rito bago
Brenda Naka sampu tawag na si Tita Marycole. Hindi ko sinasagot. Nakokonsensya ako kasi nadamay pa ang Mommy ni Mattheus sa sobrang inis ko sa anak nito. Bukas ako na lang ang kusang tatawag dito kapag lumipas na ang pagka buset ko sa anak niya. Tita Marycole:hija, sana sagutin mo ang tawag ko. May sasabihin sana ako sa ‘yo. Ilan lang sa text ni Tita Marycole ang binuksan ko. Hinayaan ko na ang iba. Umuwi na lamang kami sa bahay ni Tita Anaren, dahil inabot kami ng alas-tres ng hapon, wala si Mattheus. Namuti lang ang mata ko sa kaantay kay Mattheus na ni anino hindi nagpakita. Hind rin ako nagtangkang mag-text o tawagan ito. Gagawin ko pa iyon siya ang bumali sa usapan namin. Binigyan ko na nga ng chance. Sasaktan ulit ako ni Mattheus damay pa ang anak ko. Maraming text ulit si Tita Marycole, ngayong gabi. Nakita ko lang sa inbox. Hind ako nag-abalanng i-open ito. Nakatulog na si Atlas. Kasi umabot na ng gabi hindi pa sumulpot ang gago niyang ama. Inulan pa ako ng tanon
Brenda “Mattheus anong nangyari diyan bakit may sugat ka sa kilay at sa kaliwang pisngi?” tanong ko’t sinipat-sipat ko pa ang pisngi niya upang check kung mayroon pa ibang sugat. “Ouch, masakit, hon. Ayos lang ako 'wag mong ipahalatang sobrang nag-alala ka lumalakas ang tibok ng puso ko," nakangiwi n'yang sagot sa 'kin kaya sinamaan ko siya ng tingin dahil ginagawa na naman biro ang nangyare sa kaniya. Sa inis ko pinalo ko siya sa tiyan niya mas dumaing ito na pinagtakhan ko. Agad kong iniangat ang t-shirt n'yang suot upang tingnan ko kung pati sa tiyan may sugat ito. Nanlaki ang mata ko ng makita ko ang tiyan ni Mattheus, na may pasa. Kailan niya ito nakuha? Sa tingin ko kasi hindi ito bago. Medyo nag-violet na kaya alam ko hindi ito ngayon nakuha ni Mattheus. “Anong nangyare dito? Ngayon lang ba ito Mattheus?” puno ng pag-aalala tanong ko sa kaniya. Magaan ko pa iyon hinaplos ng palad ko. Bumigat ang paghinga ni Mattheus kaya agad ko iyon binawi para akong napaso. “Sorr
Brenda “Bumalik ka na lang bukas, Mattheus, umalis ka na ngayon habang hindi pa gaano'n ka late ang oras.” Taboy ko sa kaniya subalit inillingan lang niya ako ayaw talaga makinig. “Seryoso ka talaga sa binabalak mo ha, Mr. Martinez?” “Of course, hon, kahit itaboy mo ako ng paulit-ulit? Ayaw pa rin at dito ako matutulog sa sofa. Hmm...hon, kung medyo may konsensya ka naman at pilitin mo ako na sa k'warto mo matulog hindi na lang ako papalag, Misis beautiful," “Ganoon?" umismid ako. "Mr. Martinez, ipaaalala ko lang po sa 'yo baka hindi mo alam na puro babae ang mga nakatira dito bawal ka rito,” “Alam ko hon. At mayroon akong permiso galing sa Tita Anaren. Pinayagan niya ako sabi pa nga sa 'kin, sa kuwarto mo kaso gentleman ako, tinaggihan ko ang alok niya. So dito ako sa sofa,” wika nito't pagkatapos humiga at ginawang unan ang hita ko. “Pinayagan ka ng Tita? Hindi ako naniniwala Mattheus,” laban ko pa pinatahimik agad ako nilagay ang daliri sa bibig ko na ibig sabihin ang ingay ko.
Andrea “Atlas, tigilan mo mamaya tatawagin na tayo ni nanay Fidelisa para sa hapunan. Sinabi ko pa naman ihanda na at magbibihis lang tayo. Ikaw pa naman hindi papayag kapag hindi iisa pa,” suway ko sa kaniya ngunit hindi lang umalis sa likuran ko. Nanatili lamang nakayakap sa likuran ko panay pa rin halik sa leeg ko. Maya-maya pinihit niya akong paharap sa kaniya at siniil ako ng halik. “Maaga pa naman baby,” saad nito at siniil ako ng halik pagkatapos mabilis n'ya akong kinarga at pinulupot niya ang magkabila kong binti sa baywang niya. Kahit naglakakad si Atlas patungo sa kama hindi naputol ang halikan namin. Na para bang hindi niya ako palaging hinahalikan kung makahalik ngayon puno pa rin iyon ng pananabik. Maingat niya akong ibinaba ngumisi sa ‘kin. “Ayaw talaga paawat huh?” saad ko. Inalis niya agad ang suot kong blouse sinunod ang aking bra. Wala siyang kahirap-hirap n'yang inalis iyon sa ‘kin. Dahil din kanina pa tanggal ang hook sa closet ko pa lang. Tuluyan a
Andrea “Nay! Samahan mo ako bukas bumili tayo ng mga upuan at lamesa. Naisip ko sa labas na lang ganapin para malayang kumilos. Alas-sais naman ng gabi malawak naman ang hardin. Siguro naman po. Kasya tayong lahat doon. Sa tingin mo ‘nay maganda ba ang naisip ko?” hingi ko pa ng opinyon sa kaniya. Bago pa sa akin ang magaganap na pagsalo-salo. Kaya mainam din hihingi ng opinyon sa ibang nakatatanda kung mayroon ma-i-suggest naiba. Baka mas maganda ang maging suggestion ni ‘nay Fidelisa. “Maganda ang naisip mo. Pero Andeng, kung tayo lang ang bibili. Hindi natin iyon kaya. Buti sana kung isang lamesa at upuan lang ang bibilhin natin. E, alam ko malaki ang pamilya Martinez. Hindi iyon sakto sa pamilya ng asawa mo kung isang seat lang ang bibilhin mo,” aniya. “Opo. Isasama na lang natin sina ate Lucy at ate Jane. Nand'yan din si Atlas, hindi iyon papasok bukas may kasama tayo. Sakto rin po ayos na rin natin sa labas pagdating galing bumili.” “Mabuti pa nga anak. Bibili pa ba ta
Andrea Alas singko na ng hapon kami nakauwi ni Atlas sa bahay. Tahimik buong living room ng pumasok kami. Hmmm saan kaya sina ate Lucy at ate Jane? Ang nanay Fidelisa alam ko kapag ganitong oras. Busy iyon sa kitchen kasi siya talaga ang nagluluto ng ulam kahit noon pa. Ngayon tiyak inako pa rin nito dahil naksanayan ng nanay Fidelisa at masarap din kasi itong magluto. “Saan ka pupunta?” tanong ni Atlas ng alisin ko ang kamay n'yang nakapulupot sa baywang ko. “Sa kitchen sisilipin ko lang kung naroon si ‘nay Fidelisa,” “Kararating lang natin magpahinga ka muna baby,” “Mamaya na after natin kumain ng hapunan. Mayroon lang akong pakikiusap sa nanay Fidelisa," “Tulad ng ano?” nakakunot ang noo nito tila ba ayaw niya akong payagan. “May pag-uusapan lang kami ni Nanay Fidelisa na plano para bukas sa pagpunta ng pamilya mo,” “Anong plano?” may pagtataka n'yang tanong sa ‘kin. “Mag-aayos lang kami bukas," “Baby, ‘wag ka ng magpagod okay lang kahit ano lang ang ihanda n'yo
Andrea Naantala lang pala ang reply ni Vianca kasi nag-reply pa ulit siya kung maari kaming gumamit ng swimming pool. Gustong maligo ni Vianca. Nakikiusap sa ‘kin kung p'wede. Ako: Oo naman besh basta magdala kayo ng swimsuit alam mo naman na bawal kagaya noong una mong punta rito. Hindi tayo pinayagan kahit anong pakiusap ko kasi naka t-shirt at short tayo. Naiintindihan ko ang guwardiya ayaw n'yang gayahin ng iba. Kung pagbibigyan nga naman kami. Maaring masabihan na may favoritism ang management. “Papasyal daw sina Vianca at Maxine sa condo natin. Sinabi ko next week at sabado sila pumunta kasi wala tayo sa condo bukas. “Okay nasa condo naman ako niyan papuntahin mo na,” sagot ni Atlas. “P'wede ba kaming mag-swimming niyan?” Lahat naman ng condo owner anytime p’wedeng gumamit ng swimming pool. Para iyon sa lahat ng condo owner. Basta sumunod lang sa dress code. “Sasamahan ko kayo,” “Mahihiya sila. Silipin mo na lang kami palagi roon. Kasama mo naman si ate Lucy,”
Andrea “Dammit, baby. Hindi naman aalis si ‘nay Fidelisa nagmamadali ka,” suway ni Atlas ng nahabol niya ako bago pa makarating sa sala. Kasi iniwan ko na siya pagkababa lang namin sa hagdanan dahil sabik akong mayakap ang bagong dating na si nanay Fidelisa. “Ikaw ba naman na matagal hindi nakita ang tinuring mong pangalawang ina hindi ka ba magkaganito? Oh, sasagot ka pa talaga Martinez ang pangit mo ka-bonding." Hinayaan na lang ako ni Atlas na maunang maglakad upang puntahan ang nanay Fidelisa. “Nanay Fidelisa! Namiss kita promise,” wika ko pa umupo sa gitna nila ni ate Lucy. Kahit masikip na sila nila ate Lucy sa upuan. Dedma ko lang pinagkasya ko ang sarili ko ‘wag lang kumilos. Dahil magkakabunguan na. Kasama pa kasi nilang tatlo si Alvina, nakanganga matulog sa mahabang sofa. Sumiksik pa ako kaya naging lima na kami kasama si Alvina. “Baby sumiksik ka pa maiipit ang tiyan mo r’yan,” suway ni Atlas. Nagbingi-bingihan lang ako sa sinabi ni Atlas. Sa halip masaya akong y
Andrea “Okay naman po mommy. Mabuti nga po walang malala na nasaktan. Si dad okay lang po siya,” tugon ko sa kaniya ang daming kinumusta ni mommy Brenda tungkol sa nangyaring pagbawi kay Alvina. “Gusto mo bang magdala kami ng buko pandan diyan sa sabado, hija?” malambing n'yang tanong sa 'kin. Ang sweet talaga ng biyenan ko napaka swerte ko sila ang magulang ng asawa ko. Bigla akong natakam sa buko pandan. Akala ko tapos na akong mag-crave noon kasi hindi na ako nag-aaya kay ate Lucy gumawa sa condo. Pagkarinig ko lang natakam agad ako. Bukas na pala sila pupunta rito sa bahay para pag-usapan ang church wedding namin ni Atlas. Na-excite ako sa magaganap na kasal. This time dadalo ng kompleto ang pamilya ni Atlas at akin. Kahit si daddy, Alvina, ate Jane at Nanay Fidelisa lang ang pamilyang mayroon ako. Buo ang sayang nararamdaman ko. “Sabi nga ng asawa mo may pagkain na siyang order sa restaurant ng daddy mo. Kahit mayroon na, may dala pa rin kami. Ayaw kong mapahiya sa balae
Andrea “Okay na ma'am. Bilhin n'yo lang po ng kompleto ang reseta ni Sir, Galiga. Maari na po kayong umuwi,” bilin ni doktora nag-assist kay Daddy sa emergency room pagdating namin sa loob ng ospital. Emergency room kasi ang available dahil nga hating-gabi na kami sumugod walang ibang doktor. Mabuti nga inasikaso kaagad si Daddy kaya kami'y nakalabas din agad. “Ako na ang bibili ng gamot ni Sir Galiga, ma'am Andrea,” presenta ng kuya Sonny ng magpaalam ako sa kanila mauna sila sa van. Ako naman ay tatawid pa para bumili ng mga gamot ni daddy. Sa harapan lang kasi ng ospital ang bukas na pharmacy. Sa ospital ay sarado kaya ako'y tatawid doon para bumili ng gamot. "Sigurado ka po ba kuya Sonny?” “Oo ma'am Andrea. Magagalit din si Sir Atlas, kapag kami ni sir Galiga lang ang magkasamang bumalik sa sasakyan. Kayo na lang po ang mauna at ako na ang bahalang bumili.” “Sige po kuya Sonny at salamat po,” tugon ko at inabot ko sa kaniya ang reseta at kumuha ako ng pera sa bag ko.
Andrea Nang tuluyang mawala sa paningin ko si Erica. Sa mommy niya kami lumapit ni Atlas. Ganun pa rin tulala pa rin si Olivia. Bumuntonghininga ako sana lang hindi lang siya umaarte. Sa kabilang banda gusto kong gumaling agad si Olivia para sa mga anak niya. Nakita ko si Erica, nasasaktan sa nangyari sa mama niya kahit wala itong banggitin nagsasabi ang malungkot nitong mata. Nang tumingin ito sa mama niya bago sumakay sa taxi naluha si Erica. Dumating din pala ang kaibigan ni Atlas na head director ng rehabilitation center. Sinundo si Olivia. Si Atlas siguro ang tumawag kanina kasi marami naman tinawagan bago kami pumunta rito. May kasamang anim na mga nurse. Dalawang babae at apat na lalaki. Van ang dala naisakay na sa loob si Olivia ngunit nakasarado naman ang pinto at napalibutan siya ng apat na lalaking nurse. Kausap pa ni Atlas ang kaibigan n'yang head director. Maraming bilin si Atlas. Soon dadalaw kami. Baka kailangan din kasama si Erica sa pagdalaw para hindi maramda
Andrea Kanina pa ako nakatingin sa apartment ni Erica. Pinasok na nila Atlas. Marami na rin taong nakiusyuso dahil naging maingay si Olivia ayaw sumuko. Hindi nga noong una nakapasok sina Atlas maging ang mga pulis. Maingay rin ang kapatid kong si Alvina. Ngunit pagkatapos tumahimik kaya ako'y kabado sobra. Shit wala akong balita sa kanila. Ano na kaya ang nangyari? “Ma'am Andrea saan ka pupunta?” maagap na tanong ni Kuya Neil ng buksan ko ang pinto sa tagiliran ko. “Kuya sisilipin ko lang sila—” “Hindi pu-pwede ma'am. Kami ang mananagot kay Sir Atlas, kapag pinayagan kita. Ayaw namin mawalan ng trabaho. Dito ka na lang muna ma'am Andrea. Tingin ko po nagtagumpay naman sila kaya wala kang dapat ipag-alala.” “Hindi ako lalapit—” “Hindi pa rin pu-puwede ma'am Andrea. Dito na lang tayo mag-antay mamaya darating na rin ‘yan si sir Atlas,” pakiusap ni kuya Neil. “Kuya Neil hindi naman malalaman ni Atlas.” Bang! Bang! Shit! Dalawang putok sinong tinamaan. Nanlaki ang