Brenda Inabot ng hatinggabi bago ko mapauwi si Mattheus. Sobrang kulit nito kahit anong pagtataboy ko rito ayaw talagang umuwi ng binata. Gusto raw niya kasi makasiguro ayos lang ang lagay ko dahil sa allergy ko bago raw siya umuwi. Mag-alala lang daw siya sa condo niya kung uuwi siyang hindi pa maayos ang kalagayan ko. As if malubhang sakit ang sinapit ko kung mag-alala si Sir Mattheus. Pero hindi matatawaran ang saya ko kahapon hanggang gabi. Ang sarap pala magpaalaga sa amo ko. Kahit naiinis sa ‘kin dahil sinadya kong ma trigger ang allergy ko. Pigil na pigil ang galit nito Umpisa na kaya ng maganda naming samahan ni Sir Mattheus. Nanliligaw pa lang pero daig ang boyfriend kung umasta. Waah…excited akong umamin ito na gusto na niya ako. Napatili ako parang teenager lang na kinikilig. Kulang na lang gumulong ako sa ibabaw ng kama dahil mabait na si Mattheus sa ‘kin. Nagtaka si Tiya Agnes. Naningkit ang mata nito tiningnan ako. Nasa lamesa kasi ito nagkakape sa center tab
Brenda “Oi! Kumusta na ang Tiyahin mo Brenda?” tanong ng may-ari ng boarding house ko na si, Aling Melba, pagkakita sa akin. Nasa labas ito ng gate busy sa pagwawalis sa harapan. “Maayos naman na po. Sana nga mabilis lang makalabas. Nakakainip din po kasi abutin ng dalawang buwan manatili sa ospital. Pati po ang Tiyahin ko, gusto na nga lumabas masakit na raw ang tusok ng karayom at likuran niya sa kahihiga.” “Ay oo nga, hija, bukod pa roon utas ang bulsa mo sa gastos. Mabuti nga may nakuhaan pa kayo ng pera pantustos sa gastusin. Hindi kasi biro ang bypass surgery. Malaking pera ang kailangan sa ganoon operasyon,” “Opo,” matipid kong saad sa kaniya. Hindi ko naman maaaring sabihin na sagot ni Mattheus lahat ng gastusin ni Tiya Alona. “Papasok na po ako Aling Melba. Panigurado maalikabok na rin sa kuwarto ko. Maglinis din ako muna mamayang gabi pa naman ang balik ko sa ospital,” “Sige ako naman tatapusin ko rin itong ginagawa ko papasok na rin ako. Nag-u-umpisa na kasi ang
Brenda “Sus, doon pa rin iyan patungo, Mr. Martinez. Not now but soon, itaga mo sa bato,” Pinagmasdan niya ako nakahaplos ang kamay nito sa panga. Alanganin akong napangiti tila kasi may pilyong naglalaro sa ngisi nito. “Hmm, parang walang balak ibaba ang video call ah,” nanunukso kong sabi. “Sige na magtrabaho ka na, boss Mattheus. H'wag mo akong masyadong titigan nahihiya ako,” biro ko rito ngunit tinawanan lang ako parang naaliw sa ‘kin. “Ang daldal mo talaga hindi nauubusan ng sasabihin. Huminto magsalita. Fve thirty dapat naka bihis ka na niyan hindi ako ngayon mag-o-overtime,” bilin nito sa 'kin. “Noted honeybunch,” tukso ko sa kaniya at lalo akong ginanahan asarin si Mattheus para kasing nahihiya nasilip ko iyon nagba-blush ang binata. Hindi ko na lang ulit inasar baka masira pa ang mood nito at mauuwi sa pagka pikon namin pareho. So kailangan ko lang talaga ng effort na paglalambing para dito sa in denial kong amo. Kaya lang sobrang pakipot kasi nahihirapan ako
Brenda Galing ako ng pharmacy sa kabilang kalsada, bumili ng gamot ng Tiya Alona. Nakatawid na ako at nasa harapan na ako ng St. Luke's hospital hindi ko pa alam narito na pala si Mattheus, hindi ako lumingon kahit may malakas na bosena. Muling may bosena kaya napilitan akong lumingon. Kotse pala iyon ni Mattheus. Napalunok ako. Balak ko na sana makunwaring hindi siya napansin ngunit sa huli naisip ko na lang tumigil. Tiyak kasi susundan lang din ako nito kung matuloy-tuloy akong pumasok. Ay paktay ako nito. Shitty, nakalimutan ko pala itong i-message. Na narito ako sa ospital at dito na lang niya ako sunduin. Matinding paliwanagan ito ngayon panigurado umuusok ang ilong ni Mattheus sa ginawa ko sa kaniya. Mabuti na lang saktong nasa labas pa ako. Hindi ako nag-aalala makita ng dalawa kong Tiyahin kung paano magali si Mattheus. Lumabas din si Mattheus sa loob ng kotse tinawag ako. “Brenda!” “Anong ibig sabihin nito ha, Brenda!?” madilim ang mukha na saad nito sa ‘kin. Ha
Mattheus “Damn!” Nahampas ko ang manibela ng tuluyang akong makalayo sa hospital. Tumigil ako sa tabi ng kalsada upang magpakalma. Sinakto ko lang hindi ako naka gagambala sa mga motoristang dumaraan. Nakita ko iyon hinabol ako ni Brenda. Nakita ko ang takot nito sa mata nito ng pagbantaan ko mawawalan ng trabaho ang bago niyang kaibigan. Napahilamos ako sa mukha ko. Damn! Dammit! Bakit ba ako galit pagkarinig lang sa pangalan ng bagong kaibigan ni Brenda. Dati hindi ako ganitong malakas magselos. Tang-na! Oo nagseselos ako sa kaibigan na iyon ni Brenda. Ngunit alam ko hindi ko pa mahal si Brenda. Nagtra-try pa lang akong kalimutan si Neng-neng. Kaya nga nagpaalam ako sa Tiyahin niya liligawan ko siya. Hindi pa kasi ako sigurado sa nararamdaman ko. Dahil hanggang ngayon nandito pa rin si Neng-neng sa puso ko. Unti-unti ko siyang kikilalanin. Hindi kasi gano'n kadaling kalimutan ang pinagsamahan namin ni Neng-neng. Pero bakit pakiramdam ko mas gusto niya iyong bago n'yang
Brenda Pagkatapos kong mag-send ng text kay Mattheus. Inantay ko kung sasagot ito sa ‘kin. Subalit inabot na ako ng hatinggabi sa pag-aantay sa reply nito wala akong nakuhang sagot galing dito. Nakatulog akong may pag-aalala sa kaibigang si Dean. Kaya naman, pagising ko kinabukasan cellphone ko agad ang dinampot ko. Alas nueve na nga ng umaga ako ngayon nagising. Dahil nga ala-una na akong nakatulog kagabi. Upang masigurong walang hakbang na ginawa si Mattheus laban sa kaibigan ko. Nag-text ako kay Dean. Ayaw akong replyan ni Mattheus. Edi kay Dean ako makibalita. Hindi rin ako makali kung wala akong makukuhang sagot. Si Dean na lang ang pag-asa ko baka masagot nito ang bumabagabag sa 'kin. Kasasabi ko lang na iiwasan ko si Dean, pero ito naman ako nagte-text sa kaibigan ko. Hindi ko kasi maintindihan ang ugali ni Mattheus. Madaling magalit kapag pangalan ni Dean ang nabanggit ko. Itinanggi niya ako kay Samantha, pero kung magalit kapag tungkol kay Dean ay malala. Sabi ko lan
Brenda “Simple lang ang alam ko, ang mahalin mo rin ako, sir Mattheus. Este, simple lang kasi ang niluluto ko kaya baka ayaw mo sa pochero," sabay bawi ko. Natigilan kasi si Sir Mattheus, sa aking sinabi. Aba mahirap na, baka magala-hitler na naman 'to masira ang date namin ngayon. Tumikhim ito kaya pumaling ako ng tingin sa kanya. Gumalaw ang panga nito tapos mabigat din ang pagbuntong hininga patango-tango. Expected ko naman talaga hindi nito magugustuhan ang aking sinabi. Pero mas okay na rin nasabi ko ngayon kay Mattheus, na mahal ko siya. Kahit sa pabirong paraan, nagkaroon ako ng ginhawa sa dibdib ko. “Kailan ka pa may gusto sa ‘kin?” tanong nito't kinapatda ko sa kinauupuan ko. Itatama ko sana na hindi ko lang siya gusto, kun'di mahal na mahal ko siya matagal na minabuti ko lang iyon itago sa dibdib ko, dahil maynagmamay-ari na sa puso niya. Kahit pala halata sa ‘kin na may gusto ako sa kaniya kapag pala binigla ako sa tanong ni Sir Mattheus. Nawawalan ako ng isasago
BrendaNang makarating kami ng condo ni Mattheus. Humiram muna ako sa kanya ng t-shirt niya. Huli ko lang naisip bakit nagpresenta pa ako dito sa condo niya kami mag-date. Ngayon tuloy kabado ako kasi mas naging clingy si Mattheus.Sa CR ako nagbihis kahit sinabihan ako ni Mattheus, sa kuwarto na lang niya ako magbihis at lalabas nalang daw siya, kung hindi ako komportable nasa kuwarto siya habang nagbibihis ako. Ngunit hind pa rin ako pumayag.Humarap ako sa bathroom sink upang tingnan ang sarili ko sa salamin. Sinipat ko ang t-shirt ni Mattheus. Nag mukhang duster sa ‘kin ng maisuot ko ito. At least umabot naman sa kalahati ng hita ko at hindi rin naman ito masagwang tingnan.Hindi ko nga lang alam kung paano ako kikilos na harapan ni Mattheus sa itsura kong ‘to. Una at huli kong apak dito noong nakuha ako ni Mattheus. Nag-away pa kami nilayasan ko ang ugag kaya hindi ako nagtagal dito.Woah! Bahala na nga. Kailangan kong panindigan ‘to. Dahil ako ang may gusto nito kaya magdusa ak
Andrea “Maxine naiintindihan kita. Pero wala ka bang balak hiwalayan si Paul? Matagal ka na rin naman nagtitiis sa kaniya. Kapag kusang loob naman ang binigay n'yang tulong. Hindi mo kailangang makonsensya. Basta ‘wag kang mahihiya magsabi sa ‘kin ha? Dahil sa abot ng aking makakaya. Handa kitang tulungan. Lakasan mo ang loob mo. Nasaan ang mataray Maxine mukhang bahag na ang buntot ngayon,” wika ko pa at pareho na kaming kumalas sa isa't isa. “Woi!” natawa ako ng sumibi si Maxine. Kaya naman muli ko siyang niyakap upang pakalmahin. Mas lalong lumakas ang iyak kaya hinayaan ko munang nakayakap siya sa ‘kin. Dumaan ang katahimikan. Parang nahimasmasan na si Maxine. Wala ng tunog ang hikbi nito at dahan-dahan na kumalas sa yakap ko. “Okay ka na?” tanong ko at tumango siya at nakangiti na ngayon. Ngunit kitang-kita ko ang lungkot sa mata Maxine pilit lang nitong itinatago. “Gusto ko. Gustong-gusto ko makawala na sa kaniya, Andrea. Pero paano? Hindi lang basta lang si Paul. Natatakot
Andrea Nang bumalik si Atlas sa condo unit namin umahon ang tatlo. Sabi ko nahihiya lang sila kay Atlas. Kaya ayaw magsiahon ng tatlo kong kasama. “Kain na tayo,” niyaya ko sila sa dalang meryenda ni Atlas. Pinagsaluhan namin ang dalang pizza ni Atlas. Dalawang malaking box kaya naman hindi namin naubos binigay ko sa duty guard. Si ate Lucy, nagpalipas lang ng kabusugan maya-maya rin bumalik din agad sa pool dahil gusto pa raw n'ya lumangoy. Kaming tatlo ang naiwan nagkwentuhan na lamang kaming tatlo. “Kayong dalawa kasama sa entourage sa kasal namin ni Atlas, ha? Besh, maid of honor ka at Ikaw naman Maxine bridesmaid.' Nanlaki pa ang mata ni Maxine. Para bang hindi niya inaasahan na kukunin ko siya na abay sa aming kasal ni Atlas. “S-salamat A-Andrea. Ang bait mo talaga at ang ganda pa. No wonder maraming nagkakagusto sa ‘yo,” sabi nito biglang naging malungkot ito. “Parang hindi ako naniniwala na maganda ako. Kasi kapag tumabi ka sa ‘kin lalamunin lang ang kagandahan ko
Andrea The next morning, I woke up dizzy and felt like I was going to vomit. Dali-dali akong bumangon at bumaba sa kama nagmamadaling tumakbo patungong CR sa takot naabutan ako sa kama. Naulinigan ko pa napamura si Atlas, baka raw ako madulas hindi lang ako sumagot. Narinig kong bumangon din siya at sinundan ako ni Atlas. Dahil bumukas ang pinto ng CR hindi ko lang pinagkakaabalahan lingunin dahil masakit ang sikmura ko dahil sa patuloy kong pagsusuka. Kaya rin hindi ko siya nilingon dahil alam ko naman na sumunod agad siya sa akin. Eh, kung magtatagal pa ako baka sa kama ako abutan. Dahil sakto lang din pagdating ko sa bathroom sink nilabas ko ang kanina pa pinigilan ko umiikot sa tiyan ko. Naiiyak na ako at pinagpapawisan ng malamig. Nanghihina rin ako dahil sa walang katapusan na pagsusuka kahit mapait na laway lang din naman ang sinusuka ko. Kumalma lang ako ng haplusin ni Atlas ang likuran ko nag-aalala ito sa ‘kin panay tanong kung ayos lang ako. Dahil wala akong lakas na
Andrea Pagdating ng alas-singko ng hapon dumating si Atlas. “Oh, akala ko ala-sais ka pa darating kasama na sina mommy?” Lumapit siya sa ‘min ni Alvina. Mahina niyang kinurot ang pisngi ni Alvina. Hinalikan ako sa gilid ng ulo ko kasi karga ko si Alvina pinatatayo ko sa hita ko. Umupo si Atlas sa tabi ko. “Gusto mong kargahin si Alvina?” tanong ko kay Atlas kasi nakangiti siyang nakatingin sa ‘min ni Alvina. Ililipat ko si Alvina kay Atlas. Pumalahaw naman ng iyak si Alvina hindi ko itinuloy. “Ayaw niya sa mga pangit,” biro ko kay Atlas na kinasimamangot nito. Humalakhak ako umiyak lalo si Alvina. Natakot pa ang kapatid ko sa pagtawa ko. Tumayo na lang tuloy ako at sinayaw sayaw para lang tumigil ito sa pag-iyak. Nakangiti na si Atlas ngayon sa 'min nakatingin. “Baby, bagay sa ‘yo. I'm sure ngayon pa lang maswerte na ang mga anak natin sa ‘yo. Nagkaroon sila ng mommy na maganda, sexy at mabait pa," “Swerte rin sila kasi guwapo at mabait ang daddy nila,” napangiti ako kasi
Andrea Nang paglabas ko galing CR tapos na magbihis si Atlas at busy kadodotdot sa phone niya. Kaya naman hindi ko mapigilan na kumunot ang noo ko dahil naka ngisi ito habang naka tingin sa phone niya. "Baby," sabi niya at lumapit sa 'kin at nakangiti pa rin inirapan ko tss. Hmp sino naman ang kapalitan nito ng text at ang ngiti abot hanggang tainga. "Si Yorme nag-text. Hindi raw siya makararating bukas, kasi pupuntahan niya ang mag-ina niya hindi raw siya tinitigilan na awayin ni mommy," nakatawa sabi ni Atlas, na para bang nakaalala nito ang katatapos na pag-uusap ng kapatid n'yang si Ishmael. Bahagyang tumulis ang nguso ko. Kasi ang ngiti ngayon ni Atlas para bang alam niyang nauurat ako ng maabutan ko siyang may ka-text kanina. "Selos naman agad Misis? Kung hindi lang pamilya ko ang nag-text sa 'kin hindi ako mag-re-reply. Wala akong panahon sa iba dahil sa 'yo ko lang gustong ubusin ang oras ko." "Edi wow na lang," Pinisil niya ang ilong ko. "Ayaw pa umamin ng asawa ko na k
Andrea “Atlas, tigilan mo mamaya tatawagin na tayo ni nanay Fidelisa para sa hapunan. Sinabi ko pa naman ihanda na at magbibihis lang tayo. Ikaw pa naman hindi papayag kapag hindi iisa pa,” suway ko sa kaniya ngunit hindi lang umalis sa likuran ko. Nanatili lamang nakayakap sa likuran ko panay pa rin halik sa leeg ko. Maya-maya pinihit niya akong paharap sa kaniya at siniil ako ng halik. “Maaga pa naman baby,” saad nito at siniil ako ng halik pagkatapos mabilis n'ya akong kinarga at pinulupot niya ang magkabila kong binti sa baywang niya. Kahit naglakakad si Atlas patungo sa kama hindi naputol ang halikan namin. Na para bang hindi niya ako palaging hinahalikan kung makahalik ngayon puno pa rin iyon ng pananabik. Maingat niya akong ibinaba ngumisi sa ‘kin. “Ayaw talaga paawat huh?” saad ko. Inalis niya agad ang suot kong blouse sinunod ang aking bra. Wala siyang kahirap-hirap n'yang inalis iyon sa ‘kin. Dahil din kanina pa tanggal ang hook sa closet ko pa lang. Tuluyan a
Andrea “Nay! Samahan mo ako bukas bumili tayo ng mga upuan at lamesa. Naisip ko sa labas na lang ganapin para malayang kumilos. Alas-sais naman ng gabi malawak naman ang hardin. Siguro naman po. Kasya tayong lahat doon. Sa tingin mo ‘nay maganda ba ang naisip ko?” hingi ko pa ng opinyon sa kaniya. Bago pa sa akin ang magaganap na pagsalo-salo. Kaya mainam din hihingi ng opinyon sa ibang nakatatanda kung mayroon ma-i-suggest naiba. Baka mas maganda ang maging suggestion ni ‘nay Fidelisa. “Maganda ang naisip mo. Pero Andeng, kung tayo lang ang bibili. Hindi natin iyon kaya. Buti sana kung isang lamesa at upuan lang ang bibilhin natin. E, alam ko malaki ang pamilya Martinez. Hindi iyon sakto sa pamilya ng asawa mo kung isang seat lang ang bibilhin mo,” aniya. “Opo. Isasama na lang natin sina ate Lucy at ate Jane. Nand'yan din si Atlas, hindi iyon papasok bukas may kasama tayo. Sakto rin po ayos na rin natin sa labas pagdating galing bumili.” “Mabuti pa nga anak. Bibili pa ba ta
Andrea Alas singko na ng hapon kami nakauwi ni Atlas sa bahay. Tahimik buong living room ng pumasok kami. Hmmm saan kaya sina ate Lucy at ate Jane? Ang nanay Fidelisa alam ko kapag ganitong oras. Busy iyon sa kitchen kasi siya talaga ang nagluluto ng ulam kahit noon pa. Ngayon tiyak inako pa rin nito dahil naksanayan ng nanay Fidelisa at masarap din kasi itong magluto. “Saan ka pupunta?” tanong ni Atlas ng alisin ko ang kamay n'yang nakapulupot sa baywang ko. “Sa kitchen sisilipin ko lang kung naroon si ‘nay Fidelisa,” “Kararating lang natin magpahinga ka muna baby,” “Mamaya na after natin kumain ng hapunan. Mayroon lang akong pakikiusap sa nanay Fidelisa," “Tulad ng ano?” nakakunot ang noo nito tila ba ayaw niya akong payagan. “May pag-uusapan lang kami ni Nanay Fidelisa na plano para bukas sa pagpunta ng pamilya mo,” “Anong plano?” may pagtataka n'yang tanong sa ‘kin. “Mag-aayos lang kami bukas," “Baby, ‘wag ka ng magpagod okay lang kahit ano lang ang ihanda n'yo
Andrea Naantala lang pala ang reply ni Vianca kasi nag-reply pa ulit siya kung maari kaming gumamit ng swimming pool. Gustong maligo ni Vianca. Nakikiusap sa ‘kin kung p'wede. Ako: Oo naman besh basta magdala kayo ng swimsuit alam mo naman na bawal kagaya noong una mong punta rito. Hindi tayo pinayagan kahit anong pakiusap ko kasi naka t-shirt at short tayo. Naiintindihan ko ang guwardiya ayaw n'yang gayahin ng iba. Kung pagbibigyan nga naman kami. Maaring masabihan na may favoritism ang management. “Papasyal daw sina Vianca at Maxine sa condo natin. Sinabi ko next week at sabado sila pumunta kasi wala tayo sa condo bukas. “Okay nasa condo naman ako niyan papuntahin mo na,” sagot ni Atlas. “P'wede ba kaming mag-swimming niyan?” Lahat naman ng condo owner anytime p’wedeng gumamit ng swimming pool. Para iyon sa lahat ng condo owner. Basta sumunod lang sa dress code. “Sasamahan ko kayo,” “Mahihiya sila. Silipin mo na lang kami palagi roon. Kasama mo naman si ate Lucy,”