Brenda Nang tuluyang makapasok si Dean sa entrance ng hospital walang imik na iniwan ko si Mattheus, upang pumasok na rin sa loob ng ospital. Naiinis ako rito dahil walang modo sa kaibigan ko. Naturingan edukadong tao ang bastos lang nitong amo ko. Walang pinipiling lugar sa pagiging bipolar nito. “Brenda!” tinawag ako ngunit hindi ko siya pinansin. Iiling-iling akong nagpatuloy lumakad. Ngunit hindi pa ako nakalalayo nahuli ako ni Mattheus sa palapulsuhan ko. Napasinghap ako ng hawakan ako ng madiin ang hawak nito. Mahigpit ‘yon lihim akong napadaing sa sakit ngunit hindi ko ipinakita rito nasasaktan ako. Baka nga bumakat pa ang daliri nito sa palapulsuhan ko kung saan niya ako mahigpit na hawak. Tila naman narinig nito ang aking pagdaing kaya naramdaman ko niluwagan nito ang paghawak sa ‘kin. Ngunit may higpit pa rin naman hindi pa rin ako makawala kung hindi nito ako binitiwan ng tuluyan. “Mattheus ano ba?! Papasok na ako sa loob ng ospital!” may babala sa tinig ko na wi
Brenda “Saan ka pupunta?!” suway ni Mattheus, ng balak ko ng buksan ang pinto. “Really, Brenda, lalabas ka talaga ng hindi man lamang nagpapaalam sa ‘kin?” saad nito parang malaking kasalanan ang nagawa ko dahil sa reaksyon niyang dismayado. Napalunok ako. Lihim kong sinamaan ng tingin si Mattheus. Animal ang lakas naman ng pakiramdam ng tukmol na ito aba, akala ko nga mahimbing na ang tulog nito kasi nakapikit naman at walang imik. “Lalabas na. Mattheus alam ko pupunta ako ng hospital. Nasabi mo naman na ang gusto mong sabihin diba?” ani ko salubong kilay ko. “Ganiyan ka ba talaga? Hindi ka pa nga nagpaalam, lalabas ka ng pinto ng walang sabi, sabi. Nice, Brenda,” nag-isang linya ang kilay nito na stress na naman ang amo ko. “Akala ko kasi tulog ka,” “Ayan sa inaakala mo kaya madali lang sa 'yo magsinungaling. Akala mo siguro, hindi ako pupunta rito. Akala mo siguro, mapagkakatiwalaan ang nurse na iyon,” Inirapan ko si Mattheus. Hindi pati pala maka move on doon kay Dean
Brenda Saktong isang linggo lang si Tiya Alona sa ICU. Pinayagan na siyang ilipat sa kuwarto na para talaga sa kaniya. Maganda ang progress ng recovery ni Tiya Alona. Kaya sabi ni Dra. Tan. Hindi raw ito aabot ng twelve weeks sa St. Lukes Hospital. Maaari na ito iuwi sa bahay. Nakapag paalam na rin ako sa may-ari ng boarding house ko. Pansamantalang mananatili ang dalawa kong Tiyahin sa akin, kapag tuluyang pinalabas ang Tiya Alona. Bumili lang ako ng extra foam para sa amin ni Tiya Agnes. Kasi si Tiya Alona, sa kama ko. Nagdagdag lang ako ng upa ngunit ayos lang. Ayaw ko pa muna sila pauwiin ng Samar, at least hindi na ako gaanong mag-alala kasi magaling na talaga ang Tiya Alona bago sila tuluyang bumalik ng province. Humugot ako ng hangin. Nakatulala ako nasa kay sir Mattheus ang isip ko. Namimiss ko na si Sir Mattheus. Bakit kaya hindi man lang ako nito naalala. Simula ng magpaalam ito na aalis pa Dubai. Hindi pa ito bumabalik. Hindi rin nagte-text kahit kumusta lang.
Brenda “Nagugutom ka po ba, Tiya Alona?” tanong ko rito pagkatapos tumayo rin ako ngunit agad nito akong pinigilan pinabalik niya ako sa upuan ko. Nakangiting minamasahe ni Tiya Alona ang palad ko. Nahawa ako sa masaya nitong ngiti kaya nakangiti ako habang pinanood ko siya malambing niyang pag-massage sa palad ko. “Masakit po ba ito, Tiya Alona?” ani ko itinuro ang mga bakas ng karayom sa tinanggalan ng dextrose. Naghilom na ang ibang dating nagpasa dahil sa tusok ng karayom. “Medyo, kailangan nga lang tiisin para mabilis gumaling,” saad nito bahagya pa iniangat ang kamay na may nakalagay na dextrose. “Ang galing mo nga po Tiyang kasi ang tapang mo po. Sabi pa ni Dra. Tan. Hindi tayo aabot ng four months dito. Matagal na ang dalawang buwan,” sagot ko sa kaniya. “Dahil sa ‘yo hija. Labis akong nagpapasalamat sa pagpapagamot mo sa ‘kin. Kung hindi mo ako pinagamot. Baka hindi ko na abutan ang iyong pag-a-asawa,” nakangiti nitong sabi, umangat ng tingin at pinagmasdan nito a
Brenda Naulinigan ko ang malakas na tawa ng Tiya Agnes ko, parang malapit lang sa kinahihigaan kong sofa. Kaya tuluyan akong nagising. Nakaidlip pala ako habang hawak ang phone ko. Wait! Nasaan ba ang phone ko sino nagtago at anong oras na kaya? Nagkusot ako ng mata nagitla ako ng makita kong nasa paa ko si Matthues. Hawak nito ang phone ko nanlaki ang mata ko. Nakabaluktot na pala ang higa ko kaya naka singit na si Mattheus, sa dulo ng paa ko. Magiliw itong nakikipag-usap kay Tiya Agnes at Tiya Alona. Gising din pala ang Tiya Alona nakangiti nakikinig sa dalawa habang nagbibiruan. Hindi pa nila ako napapansin ng Tiya Agnes. Kasi malakas pa rin ang tawa nito. Kung hindi lang nagkaroon ng tunog ang hikab ko hindi sila titingin sa ‘kin napalunok ako iniisip ko kasi ang phone baka makita ni Mattheus ang wallpaper ko. Jusko po! Nakakahiya kapag nalaman nito magkakaroon ito ng pang-aasar sa 'kin. Pinasadahan ako ng tingin ni Mattheus. Lihim akong napairap nang maalala ko magkasa
Brenda Naging tahimik kami ni Mattheus nang mag-umpisa kaming kumain. Lihim akong napapangiti kasi ayaw kong mausog ang pagiging sweet ngayon at mabait ng mokong na ito. Simula sa kanin at ulam si Mattheus ang naglagay sa plato ko. Gusto ko sana siyang asarin kaya lang iniiwasan ko mag-away ulit kami. Hirap pa naman baka hind na lang one week magtago si Mattheus. Baka ngayon kapag inaway ko gawin ng one month. Kapag kasi inaasar ko ito sa damdamin niya para sa ‘kin, kung mayroon man. Nagtra-transform ito sa pagiging Lion. Bumabangis at nagsusungit. Hindi kasi aminin dahil nasa idea pa nito si Dra. Neng-neng ang mahal niya. Nagiging ending nauuwi sa pikon sa pagitan naming dalawa. Gusto ko na lang muna enjoy ang ganito. Total naman nagpaalam na siya sa dalawa kong Tiyahin upang manligaw raw sa ‘kin. I-grab ko na ito gagawin ko ang lahat mabaling lang sa 'kin ang pagmamahal niya sa dating nobya. “Ayaw mo ba nito?” tanong ni Mattheus sa hipon na hawak niya. Binabalatan niya ak
Brenda Inabot ng hatinggabi bago ko mapauwi si Mattheus. Sobrang kulit nito kahit anong pagtataboy ko rito ayaw talagang umuwi ng binata. Gusto raw niya kasi makasiguro ayos lang ang lagay ko dahil sa allergy ko bago raw siya umuwi. Mag-alala lang daw siya sa condo niya kung uuwi siyang hindi pa maayos ang kalagayan ko. As if malubhang sakit ang sinapit ko kung mag-alala si Sir Mattheus. Pero hindi matatawaran ang saya ko kahapon hanggang gabi. Ang sarap pala magpaalaga sa amo ko. Kahit naiinis sa ‘kin dahil sinadya kong ma trigger ang allergy ko. Pigil na pigil ang galit nito Umpisa na kaya ng maganda naming samahan ni Sir Mattheus. Nanliligaw pa lang pero daig ang boyfriend kung umasta. Waah…excited akong umamin ito na gusto na niya ako. Napatili ako parang teenager lang na kinikilig. Kulang na lang gumulong ako sa ibabaw ng kama dahil mabait na si Mattheus sa ‘kin. Nagtaka si Tiya Agnes. Naningkit ang mata nito tiningnan ako. Nasa lamesa kasi ito nagkakape sa center tab
Brenda “Oi! Kumusta na ang Tiyahin mo Brenda?” tanong ng may-ari ng boarding house ko na si, Aling Melba, pagkakita sa akin. Nasa labas ito ng gate busy sa pagwawalis sa harapan. “Maayos naman na po. Sana nga mabilis lang makalabas. Nakakainip din po kasi abutin ng dalawang buwan manatili sa ospital. Pati po ang Tiyahin ko, gusto na nga lumabas masakit na raw ang tusok ng karayom at likuran niya sa kahihiga.” “Ay oo nga, hija, bukod pa roon utas ang bulsa mo sa gastos. Mabuti nga may nakuhaan pa kayo ng pera pantustos sa gastusin. Hindi kasi biro ang bypass surgery. Malaking pera ang kailangan sa ganoon operasyon,” “Opo,” matipid kong saad sa kaniya. Hindi ko naman maaaring sabihin na sagot ni Mattheus lahat ng gastusin ni Tiya Alona. “Papasok na po ako Aling Melba. Panigurado maalikabok na rin sa kuwarto ko. Maglinis din ako muna mamayang gabi pa naman ang balik ko sa ospital,” “Sige ako naman tatapusin ko rin itong ginagawa ko papasok na rin ako. Nag-u-umpisa na kasi ang
Andrea “Maxine naiintindihan kita. Pero wala ka bang balak hiwalayan si Paul? Matagal ka na rin naman nagtitiis sa kaniya. Kapag kusang loob naman ang binigay n'yang tulong. Hindi mo kailangang makonsensya. Basta ‘wag kang mahihiya magsabi sa ‘kin ha? Dahil sa abot ng aking makakaya. Handa kitang tulungan. Lakasan mo ang loob mo. Nasaan ang mataray Maxine mukhang bahag na ang buntot ngayon,” wika ko pa at pareho na kaming kumalas sa isa't isa. “Woi!” natawa ako ng sumibi si Maxine. Kaya naman muli ko siyang niyakap upang pakalmahin. Mas lalong lumakas ang iyak kaya hinayaan ko munang nakayakap siya sa ‘kin. Dumaan ang katahimikan. Parang nahimasmasan na si Maxine. Wala ng tunog ang hikbi nito at dahan-dahan na kumalas sa yakap ko. “Okay ka na?” tanong ko at tumango siya at nakangiti na ngayon. Ngunit kitang-kita ko ang lungkot sa mata Maxine pilit lang nitong itinatago. “Gusto ko. Gustong-gusto ko makawala na sa kaniya, Andrea. Pero paano? Hindi lang basta lang si Paul. Natatakot
Andrea Nang bumalik si Atlas sa condo unit namin umahon ang tatlo. Sabi ko nahihiya lang sila kay Atlas. Kaya ayaw magsiahon ng tatlo kong kasama. “Kain na tayo,” niyaya ko sila sa dalang meryenda ni Atlas. Pinagsaluhan namin ang dalang pizza ni Atlas. Dalawang malaking box kaya naman hindi namin naubos binigay ko sa duty guard. Si ate Lucy, nagpalipas lang ng kabusugan maya-maya rin bumalik din agad sa pool dahil gusto pa raw n'ya lumangoy. Kaming tatlo ang naiwan nagkwentuhan na lamang kaming tatlo. “Kayong dalawa kasama sa entourage sa kasal namin ni Atlas, ha? Besh, maid of honor ka at Ikaw naman Maxine bridesmaid.' Nanlaki pa ang mata ni Maxine. Para bang hindi niya inaasahan na kukunin ko siya na abay sa aming kasal ni Atlas. “S-salamat A-Andrea. Ang bait mo talaga at ang ganda pa. No wonder maraming nagkakagusto sa ‘yo,” sabi nito biglang naging malungkot ito. “Parang hindi ako naniniwala na maganda ako. Kasi kapag tumabi ka sa ‘kin lalamunin lang ang kagandahan ko
Andrea The next morning, I woke up dizzy and felt like I was going to vomit. Dali-dali akong bumangon at bumaba sa kama nagmamadaling tumakbo patungong CR sa takot naabutan ako sa kama. Naulinigan ko pa napamura si Atlas, baka raw ako madulas hindi lang ako sumagot. Narinig kong bumangon din siya at sinundan ako ni Atlas. Dahil bumukas ang pinto ng CR hindi ko lang pinagkakaabalahan lingunin dahil masakit ang sikmura ko dahil sa patuloy kong pagsusuka. Kaya rin hindi ko siya nilingon dahil alam ko naman na sumunod agad siya sa akin. Eh, kung magtatagal pa ako baka sa kama ako abutan. Dahil sakto lang din pagdating ko sa bathroom sink nilabas ko ang kanina pa pinigilan ko umiikot sa tiyan ko. Naiiyak na ako at pinagpapawisan ng malamig. Nanghihina rin ako dahil sa walang katapusan na pagsusuka kahit mapait na laway lang din naman ang sinusuka ko. Kumalma lang ako ng haplusin ni Atlas ang likuran ko nag-aalala ito sa ‘kin panay tanong kung ayos lang ako. Dahil wala akong lakas na
Andrea Pagdating ng alas-singko ng hapon dumating si Atlas. “Oh, akala ko ala-sais ka pa darating kasama na sina mommy?” Lumapit siya sa ‘min ni Alvina. Mahina niyang kinurot ang pisngi ni Alvina. Hinalikan ako sa gilid ng ulo ko kasi karga ko si Alvina pinatatayo ko sa hita ko. Umupo si Atlas sa tabi ko. “Gusto mong kargahin si Alvina?” tanong ko kay Atlas kasi nakangiti siyang nakatingin sa ‘min ni Alvina. Ililipat ko si Alvina kay Atlas. Pumalahaw naman ng iyak si Alvina hindi ko itinuloy. “Ayaw niya sa mga pangit,” biro ko kay Atlas na kinasimamangot nito. Humalakhak ako umiyak lalo si Alvina. Natakot pa ang kapatid ko sa pagtawa ko. Tumayo na lang tuloy ako at sinayaw sayaw para lang tumigil ito sa pag-iyak. Nakangiti na si Atlas ngayon sa 'min nakatingin. “Baby, bagay sa ‘yo. I'm sure ngayon pa lang maswerte na ang mga anak natin sa ‘yo. Nagkaroon sila ng mommy na maganda, sexy at mabait pa," “Swerte rin sila kasi guwapo at mabait ang daddy nila,” napangiti ako kasi
Andrea Nang paglabas ko galing CR tapos na magbihis si Atlas at busy kadodotdot sa phone niya. Kaya naman hindi ko mapigilan na kumunot ang noo ko dahil naka ngisi ito habang naka tingin sa phone niya. "Baby," sabi niya at lumapit sa 'kin at nakangiti pa rin inirapan ko tss. Hmp sino naman ang kapalitan nito ng text at ang ngiti abot hanggang tainga. "Si Yorme nag-text. Hindi raw siya makararating bukas, kasi pupuntahan niya ang mag-ina niya hindi raw siya tinitigilan na awayin ni mommy," nakatawa sabi ni Atlas, na para bang nakaalala nito ang katatapos na pag-uusap ng kapatid n'yang si Ishmael. Bahagyang tumulis ang nguso ko. Kasi ang ngiti ngayon ni Atlas para bang alam niyang nauurat ako ng maabutan ko siyang may ka-text kanina. "Selos naman agad Misis? Kung hindi lang pamilya ko ang nag-text sa 'kin hindi ako mag-re-reply. Wala akong panahon sa iba dahil sa 'yo ko lang gustong ubusin ang oras ko." "Edi wow na lang," Pinisil niya ang ilong ko. "Ayaw pa umamin ng asawa ko na k
Andrea “Atlas, tigilan mo mamaya tatawagin na tayo ni nanay Fidelisa para sa hapunan. Sinabi ko pa naman ihanda na at magbibihis lang tayo. Ikaw pa naman hindi papayag kapag hindi iisa pa,” suway ko sa kaniya ngunit hindi lang umalis sa likuran ko. Nanatili lamang nakayakap sa likuran ko panay pa rin halik sa leeg ko. Maya-maya pinihit niya akong paharap sa kaniya at siniil ako ng halik. “Maaga pa naman baby,” saad nito at siniil ako ng halik pagkatapos mabilis n'ya akong kinarga at pinulupot niya ang magkabila kong binti sa baywang niya. Kahit naglakakad si Atlas patungo sa kama hindi naputol ang halikan namin. Na para bang hindi niya ako palaging hinahalikan kung makahalik ngayon puno pa rin iyon ng pananabik. Maingat niya akong ibinaba ngumisi sa ‘kin. “Ayaw talaga paawat huh?” saad ko. Inalis niya agad ang suot kong blouse sinunod ang aking bra. Wala siyang kahirap-hirap n'yang inalis iyon sa ‘kin. Dahil din kanina pa tanggal ang hook sa closet ko pa lang. Tuluyan a
Andrea “Nay! Samahan mo ako bukas bumili tayo ng mga upuan at lamesa. Naisip ko sa labas na lang ganapin para malayang kumilos. Alas-sais naman ng gabi malawak naman ang hardin. Siguro naman po. Kasya tayong lahat doon. Sa tingin mo ‘nay maganda ba ang naisip ko?” hingi ko pa ng opinyon sa kaniya. Bago pa sa akin ang magaganap na pagsalo-salo. Kaya mainam din hihingi ng opinyon sa ibang nakatatanda kung mayroon ma-i-suggest naiba. Baka mas maganda ang maging suggestion ni ‘nay Fidelisa. “Maganda ang naisip mo. Pero Andeng, kung tayo lang ang bibili. Hindi natin iyon kaya. Buti sana kung isang lamesa at upuan lang ang bibilhin natin. E, alam ko malaki ang pamilya Martinez. Hindi iyon sakto sa pamilya ng asawa mo kung isang seat lang ang bibilhin mo,” aniya. “Opo. Isasama na lang natin sina ate Lucy at ate Jane. Nand'yan din si Atlas, hindi iyon papasok bukas may kasama tayo. Sakto rin po ayos na rin natin sa labas pagdating galing bumili.” “Mabuti pa nga anak. Bibili pa ba ta
Andrea Alas singko na ng hapon kami nakauwi ni Atlas sa bahay. Tahimik buong living room ng pumasok kami. Hmmm saan kaya sina ate Lucy at ate Jane? Ang nanay Fidelisa alam ko kapag ganitong oras. Busy iyon sa kitchen kasi siya talaga ang nagluluto ng ulam kahit noon pa. Ngayon tiyak inako pa rin nito dahil naksanayan ng nanay Fidelisa at masarap din kasi itong magluto. “Saan ka pupunta?” tanong ni Atlas ng alisin ko ang kamay n'yang nakapulupot sa baywang ko. “Sa kitchen sisilipin ko lang kung naroon si ‘nay Fidelisa,” “Kararating lang natin magpahinga ka muna baby,” “Mamaya na after natin kumain ng hapunan. Mayroon lang akong pakikiusap sa nanay Fidelisa," “Tulad ng ano?” nakakunot ang noo nito tila ba ayaw niya akong payagan. “May pag-uusapan lang kami ni Nanay Fidelisa na plano para bukas sa pagpunta ng pamilya mo,” “Anong plano?” may pagtataka n'yang tanong sa ‘kin. “Mag-aayos lang kami bukas," “Baby, ‘wag ka ng magpagod okay lang kahit ano lang ang ihanda n'yo
Andrea Naantala lang pala ang reply ni Vianca kasi nag-reply pa ulit siya kung maari kaming gumamit ng swimming pool. Gustong maligo ni Vianca. Nakikiusap sa ‘kin kung p'wede. Ako: Oo naman besh basta magdala kayo ng swimsuit alam mo naman na bawal kagaya noong una mong punta rito. Hindi tayo pinayagan kahit anong pakiusap ko kasi naka t-shirt at short tayo. Naiintindihan ko ang guwardiya ayaw n'yang gayahin ng iba. Kung pagbibigyan nga naman kami. Maaring masabihan na may favoritism ang management. “Papasyal daw sina Vianca at Maxine sa condo natin. Sinabi ko next week at sabado sila pumunta kasi wala tayo sa condo bukas. “Okay nasa condo naman ako niyan papuntahin mo na,” sagot ni Atlas. “P'wede ba kaming mag-swimming niyan?” Lahat naman ng condo owner anytime p’wedeng gumamit ng swimming pool. Para iyon sa lahat ng condo owner. Basta sumunod lang sa dress code. “Sasamahan ko kayo,” “Mahihiya sila. Silipin mo na lang kami palagi roon. Kasama mo naman si ate Lucy,”