“Everyone, move faster!” Sigaw ni Noel, ngayon ko lang siya nakitang hindi mahinahon. Kahit ako ay hindi na rin mapakali sa kinatatayuan ko, ngayon ang araw na pinakahihintay ng lahat.“Lia!” Agad naman akong napalingon ng tawagin ako ni Kyler, halata sa mukha niya ang pagkabalisa at parang hindi na alam ang gagawin.“Anong problema, may naiwan ba na importante?” Kinakabahan na rin ako, ilang oras pa kasi ang byahe bago makabalik sa company kung may naiwan man. Malapit ng magsimula ang event, may dalawang ganap ang summer fest.Isang show sa umaga at mamayang gabi naman ang announcement at mas i-highlight ang mga summer outfit na mananalo, hindi kami pwedeng magkamali ngayong araw.“Si Rachel, hindi pa rin dumadating.” Sabi niya habang paulit-ulit pa rin na may tinatawagan sa kaniyang cellphone, “kanina ko pa siya sinusubukan na i-contact pero hindi sumasagot.”“Ha? Dapat andito na siya kanina pa, asan ang glam team?” Nagsimula ng manginig ang kamay ko, bakit sa dinami-rami ng pwedeng
Nagsisimula ng pumila ang lahat, kasama na kami ni Kyler. May iilan-ilang model na napapatingin sa amin lalong-lalo na sa kasama ko, marahil ay bago sa paningin nila. Isa pa ay sadyang nakakagulat nga naman, parang model talaga siya.“Baka makita ka ni Darius na nakatitig sakin, pareho tayong malalagot.” Biro niya ng mapansin ang tigtig ko.Hindi ko naman mapigilan na mapangiwi kunwari, “hindi naman siguro magseselos si Darius, panigurado ay alam naman niyang hindi ako magkakagusto sayo.” Natatawang sagot ko.“Tsk! Hindi man lang nagkunwari na natatakot.” Umismid siya sa akin ng pabiro at pumila na sa hanay ng mga male models, may iilan na kumausap sa kaniya na wari’y magkakilala sila… Well, baka nga kakilala niya.Habang ako ay wala kahit isa ang nagbigay man lang ng oras para kausapin ako, may ilan na ngumiti pero pilit o pakitang tao lang. Ano nga naman ang mapapala nila sakin lalo na’t hindi naman ako sikat na model tulad nila.Nagsimula ng magsalita ang MC para sa event, may pina
Darius’s POVI could not control myself as I watched her walking in the stage, displaying her skin in front of everyone. Hindi niya ako kinausap tungkol sa pagiging model niya ngayong araw, kaya pala kahit anong hintay ko na pumunta siya dito ay hindi siya dumadating.Mas lalong sumama ang timpla ng panlasa ko ng marinig ko ang usapan ng nasa likuran ko na mga investors, anong karapatan nila para magka- interest sa kaniya. Mariin kong kinuyom ang aking kamay at pinigilan ang sarili na lingunin sila.Hindi ako pwedeng gumawa ng gulo ngayon na mismong event na pinakahihintay namin, pero hindi na ako makapaghintay na matapos ito para makausap ko si Lia. Gusto kong ibalot siya sa kurtinang nakasabit sa gilid ng stage, gusto kong itago ang sexy niyang katawan.Dapat ay ako lang ang nakakakita noon, pero habang pinapanuod ko siyang proud na proud na rumarampa sa stage ay unti-unting natutunaw ang pagkairita ko. Parang gustong-gusto niya ang ginagawa niya, paano ko siya babawalin kung ganoon
Darius’s POVPagpasok palang namin sa hotel room ay agad na niya akong niyakap, “Lia, we should eat first. I call for room service, hmm?” Hinaplos ko ang kaniyang likod.Hindi ko magawang tanungin siya kung ano ang problema, ramdam ko naman kasing ayaw niyang sabihin iyon. Ang tanging kaya ko lang gawin ngayon ay iparamdam sa kaniyang andito ako sa tabi niya, kaya ko namang maghintay.“Sorry.” Nahihiya ang tono ng boses niya ng bumitaw siya sa pagkakayakap sa akin at yumuko.Para namang nagsisi ako dahil sa sinabi ko, san apala ay hinayaan ko nalang muna siyang yakapin ako hanggang kailan niya gusto…Hinawakan ko siya sa magkabilang pisngi at pinatingin sa akin, “Hey, you don’t have to say sorry, you can hug me whenever you want.” Dinikit ko ang noo ko sa kaniya at hinalikan ang tungkil ng kaniyang noo.Pinikit niya ang kaniyang noo at hinayaan akong gawin ang gusto ko, kahit anong lapit naming sa isa’t-isa ay parang hindi ko siya maramdaman. Hindi siya kumikibo at tanging paghinga la
Lia’s POVNo…Gusto ko siyang makasama pero hindi ko hiniling na sirain niya ang sariling buhay para sa akin, kahit gaano ko kagusto na ipilit ang kung meron kami ay hindi ako papaya na sobrang laki ng sakripisyo na gagawin niya.Maayos ang buhay niya bago pa ako dumating, hindi ko man ginusto na guluhin iyon ay ganoon na rin iyon.Ang kaya ko lang gawin ngayon ay yakapin siya ng mahigpit at hanggang maari ay huwag siyang bitawan ngayong gabi.“Tahan na, maayos din natin ‘to.” Bulong niyang muli, habang patuloy ang paghaplos sa aking buhok.Tama, hindi pa huli ang lahat. Pwede pa na maayos ito, tulad ni Darius ay kaya ko rin gawin ang lahat para sa kaniya.Sinubsob ko ang aking mukha sa kaniyang dibdib, “Can we do it?” Nahihiyang bulong ko.Rinig ko ang pagbilis ng kaniyang paghinga, aminin man niya o hindi ay alam ko na malaking epekto ang tanong na iyon sa kaniya. Masaya akong malaman na ganito ang epekto ko sa kaniya, to the point na parang binubuhol ang mga bituka ko.“Are you sur
Darius’s POVNagising ako sa nakakasilaw na sinag ng araw, agad kong kinapa ang kabilang parte ng kama habang nakapikit. Malamig na iyon tanda na matagal ng bumangon si Lia, kahit ayaw ko pa ay dahan-dahan ko ng minulat ang mata ko.Sinuot ko ang boxer brief at tumayo mula sa kama, “Lia?” Pumunta ako sa banyo para tignan kung naliligo siya, pero wala siya doon.Agad-agad kong hinanap ang cellphone ko at tinawagan siya.“Sorry, the number you have dialed is no longer in service. Thank you!”Pagkapatay palang ng tawag ay agad kong tinignan ang numero kung nagkamali pa ako, pero pangalan niya ang nakasulat sa screen.Muli kong sinubukan na i-dial ito pero paulit-ulit lang ang sinasabi.“Where are you, Lia…” Kinakabahan na tanong ko sa sarili, at inabot ang telepono na nasa gilid. Ilang ring lang naman ay agad itong sinagot ng nasa front desk.“Good day, Sir! Are you going to extend your time today?” Iyon agad ang naging bungad niya sa akin.“Good day, can I ask if you perhaps see the wom
Craig’s POVPagpasok ko palang ng kotse ay sinubukan ko rin tawagan ang number ni Lia ng paulit-ulit, pero tulad ng sabi ni Darius ay hindi na nga ito available. Hindi ko mapigilan ang sarili ko na hampasin ang manebela, bakit kailangan na si Lia lagi ang agrabyado.Gusto kong magalit kay Darius, ngunit alam ko sa sarili ko na hindi rin naman niya gusto ang nangyayari. Lia and him are both victims of her, ang hindi ko lang maintindihan ay kung bakit pati love life ni Darius ay gusto niyang pakialamanan.It’s been too long since she left them, her own family. Kung kailan naman tumanda at kaya n ani Darius ang sarili ay saka siya lilitaw para guluhin ang buhay ng pinsan ko.Gusto ko man na hanapin si Lia ay wala rin naman akong alam na lugar kung saan siya pwedeng pumunta, bukod sa pangalan niya, tanging parents lang niya ang kilala ko.How can I confidently say those words to Darius earlier, kahit ako naman ay walang magawa para kay Lia ngayon.Dumiretso ako sa hotel para kumuha ng ila
FIVE YEARS LATER…“Honey, huwag kang tumakbo baka madapa ka!” Mabilis kong hinila ang maleta naming dalawa para pigilan sila sa pagtakbo.“Mommy, look there is a big rabbit there!” Pagturo niya sa nagtitinda ng lobo na mascot sa gilid ng daan, “pwede mo po ba akong bilhan ng lobo?”“B-But… Look, marami tayong dala mahihirapan tayong maglakad ng maglakad.” Nag-aalangan na sagot ko sa kaniya.Isang kamay naman agad ang humawak sa mga bitbit ko, “ako na ang magbibitbit ng mga ito, samahan mo na siyang bumili ng lobo.”“Yay, I love you po!” Sigaw niya at nagtatalon.“Careful, Daniel. Huwag kang masyadong malikot ng hindi nag-aalala sayo ang mommy mo, isa pa ay baka mawala ka first time mo palang dito.” Nag-aalala niyang pangaral sa bata.“It’s fine, Craig.” Hinawakan ko ang braso siya para pakalmahin, “masyado lang sigurong excited si Daniel.”Napahinga naman siya ng malalim, “kaya hindi rin talaga sya takot sayo,” umiling-iling pa siya at nauna ng maglakad papunta sa kotse.“Let’s hurry
Hello! MARAMING SALAMAT sa supporta na binigay nyo sa kwento nila Lia at Darius, hindi ko inaakala na ganito ang magiging pagtanggap nyo sa story ng dalawa. Sa ngayon ay tapos na ang kwento at magpapaalam na silang dalawa. Mahal namin kayo! Maraming salamat sa reviews, sa gems, coins, watching ads at pagsubaybay kahit minsan wala akong update, thank you for staying with me and to their journey!Support nyo rin po ang story ko na CEO's regret; wants to take her back! (Mababasa n'yo po si Raziel dito) SLMT! Umaasa ako na sana sa mga susunod ko na kwento ay kasama ko pa rin kayo, sana huwag nyo akong iwan dahil kayo ang dahilan bakit patuloy ako na nagsusulat kahit minsan mahirap. Thank you, hindi ako magsasawa na sabihin iyon ng paulit-ulit. -Hua
DARIUS’S POVMahigpit kong niyakap ang bewang niya at hinalikan siya ng mapusok, “s-sandali lang, Darius.” Sabi niya habang tinutulak ako palayo.“Kanina pa ako nagtitiis na hindi ka yakapin at halikan, Lia. Mababaliw na ako kung pati ngayon ay paghihintayin mo pa ulit ako.” Desperado kong sabi habang malalalim ang hinga, ramdam na ramdam ko na ang katigasan sa loob ng aking underwear.“P-pero amoy pawis ako, mag shower muna ako.” Sabi nya pero umiling ako at muli siyang niyakap, hinalikan ko ang kaniyang leeg.“I like your natural smell, Lia. It’s sweet.” Dinilaan ko iyon at sinipsip, I did it to marked her. She’s mine, officially. Not only for us but also on paper and in the eyes of others.“Aah! Darius!” Ungol niya ng haplusin ko ang kaniyang hita pataas sa kaniyang pagkababae, tanging underwear lang ang suot niya sa baba. Damn, it’s made me more excited!Binuhat ko siya at hinalikan ulit, maingat ko siyang sinandal sa pader habang patuloy lang kami sa paghahalikan. Unti-unti ko na
CRAIG’S POV“Don’t run, Daniel!” Sigaw ko habang hinahabol ko siya, “hah! Please, Daniel malulukot ang damit ko.” Nagmamakaawa na tawag ko sa kaniya pero wala lang sa kaniya. Napahawak nalang ako sa aking balakang, anong oras na ako natapos kagabi sa mga document na inasikaso ko.Kung alam ko lang na mag baby sit lang ako ay nagpa-late na sana ako, tumingin ako sa paligid abala ang lahat. Napangiti nalang ako, Darius really have it.Malaim akong bumuntong hininga at nag-unat ng katawan, “ayaw ko talaga tumigil ka, okay hahabulin na talaga kita ng totoo!” birong sigaw ko, tumili naman ng tawa si Daniel at muling tumakbo.Tulad niya ay tumakbo rin ako ng mabilis ng biglang may babaeng sumulpot sa harapan ko, damn it! “Excuse!” Sigaw ko, pareho naman kaming nakahinto agad pero kulang ang distansya namin sa isa’t-isa para makatayo ng maayos.Agad kong hinablot ang bewang niya at niyakap, mabuti nalang at nage- exercise ako at nakapag balance ako para hindi kami matumba na dalawa. “A-Are y
“e-Excuse me, can you make an announcement? Nawawala po kasi yung anak ko baka may nakakita, or can I look the CCTV camera?” Natataranta ko na sabi.“Sure, ma’am but can I ask kung ilang minuto ng nawawala ang anak nyo, sinubukan nyo na ba tignan ang paligid?” Tanong ng staff.“Yes, I already did, pero wala siya e. Isa pa, kauuwi lang naming dito hindi familiar ang anak ko sa lugar. Hindi ko na po alam ang gagawin ko, he’s just four years old.” Naiiyak ako habang nagpapaliwanag, mas lalong nagiging malinaw sa akin kung gaano ako ka-iresponsableng ina.“Okay then, please sit down first ma’am. Pwede po ba makahingi ng details about him, pakisulat nalang po dito.” Binigay niya sa akin ang isang black na ball pen at maliit na notebook.Sinulat ko ang lahat ng pwedeng maka-describe sa kaniya, sana lang ay may nakakita sa kaniya.“Paging, child lost…” Nagsimula na silang mag announce pero hindi pa rin ako mapakali sa inuupuan ko, paano kung nakalabas na siya sa building. “kung sino ang maka
“Kyaah!” Masayang tili ni Daniel ng habulin siya ni Darius habang lumalangoy, hindi kasi siya makaalis sa pwesto dahil hindi pa naman siya gano’n kagaling lumangoy at nakasalbabida siya.“Ito na ako, I’m the shark and I will eat you.” Muling pananakot ni Darius sa kaniya, mas lalo naman itong nataranta at nagkakawag sa tubig.“Mommy, help me! Kyaah, Mister shark will eat me!” Sigaw niya habang kumakaway sa akin.Hindi ko alam kung takot nga ba siya o nagkukunwari lang, may malawak kasing ngiti na nakapaskil sa labi niya. So cute!Patuloy lang sila sa paglalaro habang ako ay nakaupo lang sa gilid ng swimming pool, tanging pagkaway lang rin ang kaya kong gawin kay Daniel dahil masakit pa rin ang katawan ko. Aminado naman akong naiingit ako sa kanila, pero tiis muna.Sino ba naman ang hindi sasakit ang katawan sa maliit na espasyo kung saan namin ginawa iyon, muling nag init ang aking pisngi dahil sa naisip ko. Ang aga ay iyon na naman agad ang pumapasok sa isip ko, jusko!“Mommy!” Pagod
Lia’s POV“Mommy, mommy!” Paulit-ulit niyang tinawag ang pangalan ko habang pilit akong inuuga gamit ang dalawang maliit na kamay, “mommy gising na, kumain na tayo para makapag-swimming na ako.” Para na siyang maiiyak.Swimming, saan naman siya maliligo?Kahit ayaw pa ng mata ko ay unti-unti ko itong minulat, “Daniel, maaga pa para mag swimming.” Medyo malabo pa ang mata ko pero kita ko ang pagkalukot ng mukha niya.“Mommy, hindi na po maaga. Tanghalian na po, please bumangon ka na.” Pilit niyang hinihila ang aking kamay pero nanlalambot pa ako.Bumukas naman ang pinto at nakita ko si Darius bitbit ang isang tray ng pagkain, may dalawa pa na maid sa likod niya na may bitbit din na mga tray. “Daniel, huwag mo masyadong kulitin ang mommy mo. Hayaan mo siya muna, halika at mauna ka ng kumain.”“P-pero, gusto ko po na kasama si mommy na mag swimming.” Ang mapula at maliit niyang labi ay nag pout, “sino po ang kalaro ko kung hindi siya sasama.”Nagkatinginan kami ni Darius, tumikhim siya a
FIVE YEARS AGODarius’s POV“Sir, Sir!” Pilit akong pinipigilan ng katulong na huwag pumasok pero wala siyang magawa, hindi ko patatapusin ang araw na ito ng hindi ko siya nakakausap. “Sir, please lang may mga bisita si madam. Pwede po ba na hintayin mo na matapos ang meeting?”Huminto ako saglit at tinignan siya ng seryoso, “let me see and talk to her, or else I will destroy everything here until everyone will come out.” Madiin ko na sabi dahilan para mapatigil siya.“B-but Sir…” Yumuko ang katulong at hinayaan akong maglakad papunta sa kwarto kung nasaan siya, mula sa labas ay rinig ko ang tawanan nila na nakadagdag ng inis at galit na nararamdaman ko.Paano siya nakakatawa pagkatapos niyang guluhin ang mundo ng ibang tao, idamay Lia na inosente sa mga bagay na gusto niyang mangyari?Walang paligoy-ligoy ay tinulak ko ang pinto ng walang pag iingat, lahat sila ay napatingin sa pintuan at gulat na gulat na tumingin sa akin.Mabilis siyang napatayo mula sa kaniyang kinauupuan at pinat
Darius’s POVHiniga ko siya ng dahan-dahan pagkatapos ko siyang malinisan at mabihisan, I’m afraid that I will wake her up. Ngayon na nasa bahay na kami ay medyo nakaramdam ako ng guilt, masyado ko yata siyang napagod.Walang salita ang makaka-describe ng nararamdaman kong saya ngayon, sa limang taon na pagtitiis ko na huwag siyang guluhin at hayaan na magkaroon ng tahimik na buhay; kahit minsan ay hindi sumagi sakin na sobra-sobra ang babalik sa akin. Ngayon na kasama ko na silang dalawa, wala na yata akong ibang mahihiling kundi ang kasiyahan nila. Tulad noon, I can do everything for them. Ipaglalaban ko sila kahit sino pa ang magkwestiyon ng aking desisyon ko.Napalingon ako sa side table ng mag vibrate ang cellphone ko, it’s Craig.Agad ko itong sinagot, “Darius, nakauwi na ba kayo? Sorry, hindi ko na kayo nahintay nagkaroon kasi ng commotion sa bar at kinailangan ako.”“It’s fine, tulog na ang bata pagdating namin dito.” Saglit akong tumahimik at ganoon rin naman siya.Suddenly,
“Oh gosh, Darius… Wait!” Hindi ko alam kung anong pwesto ang gagawin ko, masyadong masikip ang kotse para sa aming dalawa. “Ah!”Agad akong napatakip ng bibig ng kumawala ang isang impit na ungol ng bigla niyang dakmain ang isa sa aking s*so at lamasin ito, “s-sandali, baka may makarinig sa atin.” Hinawakan ko ang kamay doon at nakikiusap na tumingin ng diretso sa mata niya.“Damn, how can I stop if you’re looking at me like that?” Malalim ang mga hinga niya, doon ko lang napansin na wala na siyang suot pang-itaas. “pinipigilan ko pa ang sarili ko sa lagay na ito, Lia so please don’t seduce and provoke me more.”Ano ba ang ginagawa ko, pinipigilan ko lang naman siya at baka may makarinig sa amin, kahit ba tinted ang salamin ng kotse niya ay nakakahiya at delikado pa rin na dito namin gawin ito…“Pwede ba nating g-gawin ito sa bahay mo nalang, kahit gaano katagal tayong ay siguro naman matitiis mo pa…”“No, Lia. I can’t take it anymore,” Kinuha niya ang kamay ko at pinatong ito sa ibab