Chapter 5 (Chesah Celio Villanueva pov)
"Mommy, naiwan po ni Tito dad ang kaniyang wallet sa lamesa.” Cherie said while holding Diego’s wallet.
“Anong oras na?” I asked the kids.
“It’s already 6pm mommy, why?” Charles asked.
“Naalala ko na maraming pupuntahan bukas ang Tito dad ninyo, so that means I should give it back,”
“Sure po, don’t worry about us dahil nandito naman po si nanie.” Charles said with a bright smile that gave me assurance that they will be okay.
“Okay be good and go to bed early. Ibibigay ko lang ito sa Tito dad niyo babalik agad ako.” Saad ko at agad kinuha ang cellphone upang tawagan si Diego.
Ngunit hindi agad nito sinagot ang mga tawag ko.
“H-hey Cielo, ba’t napatawag ka?” Saad nito sa kabilang linya na siyang ikinainis ko.
“Bakit bawal ba?” Naiinis kong sagot. Malakas na tugtogan ang maririnig sa kabilang linya paniguradong na sa bar ito at lasing.
“S-showry,”
“Naiwan mo ang wallet mo dito sa bahay, nasaan ka?” Tanong ko sa kaniya.
“At Jacob’s bar.” He said then he hung up.
Dahilan upang lalo akong mainis babaan ba naman ako. At dahil malapit lang ang nasabing bar napagdesisyonan kong puntahan ito.
Habang palapit ako sa bar na iyon, lalo akong kinabahan at pabigat ng pabigat ang mga paa ko na para bang ayaw akong papasukin.
Nang tuluyan akong nakapasok mabilis kong hinagilap si Diego, at kalaunan nakita ko rin. Ngunit parang pinagbagsakan ako ng langit at lupa sa nakita ko, ang lalaking inaasahan ko na magbibigay ng bagong depinisyon ng salitang pag-ibig ay nakikipaghalikan sa ibang babae.
Isa isang tumulo ang mga luha ko at dahil sa labis na emosyon na pagpasyahan kong lisanin ang lugar na iyon.
Bumaba ako sa isang bar na siyang kakabukas lang.
“Waiter, ibigay mo sa akin ang pinakamatapang ninyong inumin dito!" I said with full of anger.
“Magandang gabe po maam, sigurado po ba kayo?" He asked, dahilan upang lalo akong magalit. “Bakit sa tingin mo ba mahina ako?!" “No ma'am, I’m just assuring you po,” “Are you going to give it or not?”
“Yes po ma'am, ito po ang pinaka the best at matapang na inumin dito po sa No name bar.” He said while handling the martini glass.
Matapos ibigay nang waiter ang inumin na iyon para akong lasinggero na ayaw tumigil kas kainom sapagkat gusto kong makalimot sa nangyari na sana isa nalang masamang panaginip.
“Another one please,”
“B-but maam you already drank 10 martini glass of bomb- ”
“Bakit? Sa tingin mo ba hindi ko kaya itong bayaran? Huh?!"
“No ma'am its not like that, masyado na po kasi marami ang nainom niyo at malamang lasing na po kayo,”
“If the customer says more you should give more… Why you couldn't give more?” Halos mapiyok na ako sa sobrang sakit na nararamdaman ko.
“Maam may I know who's with you?”
“Wala akong kasama, they always left me and hurt me. Bakit kailangan na magdusa ng ganito? Bakit?” Umiiyak kong saad.
“Security.” Tawag ng waiter dahilan upang lapitan ako ng mga security guards.
“Can you drive her home-” Naputol ang sasabihin ng waiter nang biglang may dumating na lalaki.
“What is happening here?” He said with full authority.
“Sir this women doesn’t wanna go home kahit na lasing na po siya,”
“Hindi ako lasing,” sagot ko habang naka subsob sa lamesa.
“Miss, Sa tingin ko kailangan mo ng umuwi, because you're already drunk and it’s very late for a lady like you,” saad nang pamilyar na boses.
'‘Ayokong umuwi ngayon… Hindi ko gustong makita nila na miserable ang buhay ko,”
“Don’t worry, I’ll take her upstairs,” he said to the waiter and guards.
Dala sa sobrang kalasingan nakaidlip ako. At kalaunan naramdaman ko nalang na nasa malambot na kama na ako, dahilan upang imulat ko ang aking mga mata. Ngunit nang tuluyan kong maimulat ang mga iyon nakita ko ang ang mukha ng dati kong ninyo ang lalaking minahal ko.
Dahilan upang halikan ko ito sa pag aakalang isang panaginip ito, nang una pilit nitong pinipigilan ang mga halik ko ngunit kalaunan sumabay na rin ito hanggang maging mapusok na ang aming ginagawa.
“Aiden, I want more,” I said with full of lust.
“No, this can’t be right. May pamilya na ako.” Saad nito. Tatayo na sana siya nang pigilan ko at puma ibabaw sa kanya.
“Sige na, pagbigyan mo na ako kahit isa lang itong panaginip.” I said while kissing his neck down to his lower stomach that made him moan.
Dala na rin sa kalasingan unti-unti ko siyang hinubaran ng pang shi baba hanggang sa wala na siyang saplot at doon ko inupuan ang alaga nito na hindi pa rin nagbabago, matigas at malaki pa rin.
“Shit Aiden, hindi ka pa rin nagbabago. You're as big as before.” Saad ko habang umuungol sa sarap.
Dahil pareho kaming nasa kalibugan ng mga oras na iyon inabot kami nang alas dos ng umaga bago mapag-pasyahang matulog.
Nagising ako sa sobrang sakit ng ulo ko, habang pilit inaalala kung bakit ako napunta sa lugar na ito isang mabigat at pamilyar na kamay ang pumulupot sa beywang ko dahilan upang maalala ko ang nangyari kagabi. Ngunit sino ang nakatalik ko? Tanong na pilit tumatakbo sa isip ko.
Kaya dahan-dahan akong bumangon at doon ko nakita kung sino ang nakatalik ko. Lalo akong kinabahan dahil sa dami ng lalaki pwede kong makatalik bakit siya pa.
Chapter 6 (Axel Aiden Walton pov) Matapos kong pumunta sa event ng paaralan ng Lolo agad akong umuwi upang makapagpahinga. Hindi pa rin mawaglit sa isipan ko ang hindi nakakasawang mukha ng babaeng iyon na tila may puwersang humihigop sa akin papunta sa kaniya. Sa kakaisip ko sa kaniya muntikan na akong mapahiga nang biglang tumunog ang aking cellphone na dahilan upang mapaayos ako ng pagkaka upo. "Hello Jerome?" Saad ko sa personal assistant ng Lolo. "I'm so sorry to disturbed you Mr. Walton but I'd like to inform you that on this coming wednesday we do have a meeting together with Mr. Rivera one of our investors and also together with Mr. Morales for the opening of his new bar here in Bacolod," "Ok... So where will be it?" "I'll just text you the address after this Mr. Walton," He said after I ended the call. The day flew so fast. As soon as I stepped in on that restaurant a bright smile suddenly appears on my face seeing grandpa with full of longing in his eyes. "Lo
Chapter 1 (Chesah Celio Villanueva pov) "Goodnight po, mommy." Saad ng anak kong babae na si Cherie, sabay halik sa aking pisngi. Dahil sa ginawa ng anak kong si Cherie hindi ko maiwasang mapaluha sa saya, dahil sa loob ng mahigit limang taon nabuhay ko sila ng mag isa. At ang desisyong iyon ay hinding hindi ko pagsisihan sa buong buhay ko. "Mommy!" Saad niya dahilan upang maibalik ako sa realidad. "Bakit anak?" "Sabi ko po goodnight, pero ito po kayo tulaley." Maarteng saad nito, kaya minsan naiinis rin ako sa kanya dahil sa mga kaartihan nito. "Pasensya na anak, sadyang marami lang talagang iniisip ang mommy." Pagdadahilan ko. Bigla naman akong nagalit nang matapunan ko nang tingin ang kama ng anak kong lalaki. "Nasaan ang kapatid mo Cherie?" "H-hindi ko po alam." Nauutal na saad nito kaya alam kong may tinatago siya. "Alexandra Cherie, sasabihin mo o hindi?" "D-di ko nga po alam," "Alam kung alam mo, kaya sabihin mo na kung ayaw mong mawal
Chapter 2 Third pov“Daddy, Daddy… Gumising kana, we need you." Pangigising ng dalawang boses na tila mga anghel sa isang lalaking nakahiga sa isang kama. Kahit mabigat ang talukap ng kaniyang mga mata ipinilit niyang mamulat ang mga ito out of his curiousity to see what the two angels looked like. Ngunit isang nakakabinging katahimikan ang sumalubong sa kaniya. “Hmmm.” Tanging salita na siyang lumabas sa kaniyang bibig dahilan upang makuha ang atensiyon ng babaeng na siyang natutulog sa sofa. Labis na pagkagalak ang kaniyang nakita sa nasabing babae na agad siyang nilapitan. “A-axel?” Halos maluha sa galak ang ginang ng tuluyang makalapit, ngunit nanatili itong walang kibo at nakakunot ang noo sapagkat hindi niya alam ni pangalan ng ginang. “Anak, ako ito ang mommy mo,” saad nito.“Walter, Wal
Chapter 3 (Chesah Celio Villanueva “Ang sama nyo po, mommy.” Saad ni Cherie dahilan upang mapabalik ako sa realidad. Dahil mula kanina hindi mawaglit sa isipan ko Axel.) “Bakit naman?” Tanong ko habang nagmamaneho.“Kasi po hindi man lang kayo nag thank you kay Mr. Walton.” Saad ni Cherie habang nakataas ang isang kilay nito. Dahilan upang kabahan ako sapagkat hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa kaniya. “Sadyang nahihiya lang talaga si mommy sa kaniya,” Saad ko hoping that they would believe it. And she did.Pagdating na pagdating namin agad ko silang pinagtanghalian at pinatulog. Nasa tabi ako ng mga bata nang maalala ko ang pananakit na tamo ko sa kamay ni Axel.Isang malakas na sampal ang natamo ko pagbungad ko sa pinto, dahilan upang mapahawak ako sa pintuan dahil sa sobrang lakas ng pagka kasampal ng taong kaharap ko.“After I lift you out of poverty, ganito ang gaganti mo sa akin?! ” Galit na saad ni Axel habang nanlilisik an
Chapter 4 (Jose Fidel Cervero) “Diego can you please sit down, nahihilo ako sa ginagawa mo." Pagsaway ng mommy ko dahil kanina pa ako pabalik-balik. Dahil hindi ako mapakali para sa susuotin ko bukas.“Sorry po, I just can't help myself to get nervous. Alam niyo naman po kung gaano ko hinintay ang araw na ito.” I said while I sat beside her.“Alam ko, okay. Because I've witnessed kung paano mo mahalin at alagaan si Celio. I just want you to be calm and be yourself,” she said.“What if she back out on our date? Paano kung ma turn-off siya dahil sa suot ko?” Kabadong saad ko dahilan upang mapangiti si mommy.“Alam mo Diego, I have known Cielo for a year already. Nakilala ko siya sa kaniyang pagiging mabait mapagmahal at sa pagiging simple that makes her special, so stop thinking nonsense because I’m sure that he will accept you even if you wear your favourite batman boxers.” She said while laughing.“Oh, mommy stop kidding okay. I’m serious here.” I nagged at her.“Diego lagi mong tata
Chapter 6 (Axel Aiden Walton pov) Matapos kong pumunta sa event ng paaralan ng Lolo agad akong umuwi upang makapagpahinga. Hindi pa rin mawaglit sa isipan ko ang hindi nakakasawang mukha ng babaeng iyon na tila may puwersang humihigop sa akin papunta sa kaniya. Sa kakaisip ko sa kaniya muntikan na akong mapahiga nang biglang tumunog ang aking cellphone na dahilan upang mapaayos ako ng pagkaka upo. "Hello Jerome?" Saad ko sa personal assistant ng Lolo. "I'm so sorry to disturbed you Mr. Walton but I'd like to inform you that on this coming wednesday we do have a meeting together with Mr. Rivera one of our investors and also together with Mr. Morales for the opening of his new bar here in Bacolod," "Ok... So where will be it?" "I'll just text you the address after this Mr. Walton," He said after I ended the call. The day flew so fast. As soon as I stepped in on that restaurant a bright smile suddenly appears on my face seeing grandpa with full of longing in his eyes. "Lo
Chapter 5 (Chesah Celio Villanueva pov)"Mommy, naiwan po ni Tito dad ang kaniyang wallet sa lamesa.” Cherie said while holding Diego’s wallet.“Anong oras na?” I asked the kids.“It’s already 6pm mommy, why?” Charles asked.“Naalala ko na maraming pupuntahan bukas ang Tito dad ninyo, so that means I should give it back,” “Sure po, don’t worry about us dahil nandito naman po si nanie.” Charles said with a bright smile that gave me assurance that they will be okay.“Okay be good and go to bed early. Ibibigay ko lang ito sa Tito dad niyo babalik agad ako.” Saad ko at agad kinuha ang cellphone upang tawagan si Diego.Ngunit hindi agad nito sinagot ang mga tawag ko.“H-hey Cielo, ba’t napatawag ka?” Saad nito sa kabilang linya na siyang ikinainis ko. “Bakit bawal ba?” Naiinis kong sagot. Malakas na tugtogan ang maririnig sa kabilang linya paniguradong na sa bar ito at lasing.“S-showry,”“Naiwan mo ang wallet mo dito sa bahay, nasaan ka?” Tanong ko sa kaniya.“At Jacob’s bar.” He sai
Chapter 4 (Jose Fidel Cervero) “Diego can you please sit down, nahihilo ako sa ginagawa mo." Pagsaway ng mommy ko dahil kanina pa ako pabalik-balik. Dahil hindi ako mapakali para sa susuotin ko bukas.“Sorry po, I just can't help myself to get nervous. Alam niyo naman po kung gaano ko hinintay ang araw na ito.” I said while I sat beside her.“Alam ko, okay. Because I've witnessed kung paano mo mahalin at alagaan si Celio. I just want you to be calm and be yourself,” she said.“What if she back out on our date? Paano kung ma turn-off siya dahil sa suot ko?” Kabadong saad ko dahilan upang mapangiti si mommy.“Alam mo Diego, I have known Cielo for a year already. Nakilala ko siya sa kaniyang pagiging mabait mapagmahal at sa pagiging simple that makes her special, so stop thinking nonsense because I’m sure that he will accept you even if you wear your favourite batman boxers.” She said while laughing.“Oh, mommy stop kidding okay. I’m serious here.” I nagged at her.“Diego lagi mong tata
Chapter 3 (Chesah Celio Villanueva “Ang sama nyo po, mommy.” Saad ni Cherie dahilan upang mapabalik ako sa realidad. Dahil mula kanina hindi mawaglit sa isipan ko Axel.) “Bakit naman?” Tanong ko habang nagmamaneho.“Kasi po hindi man lang kayo nag thank you kay Mr. Walton.” Saad ni Cherie habang nakataas ang isang kilay nito. Dahilan upang kabahan ako sapagkat hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa kaniya. “Sadyang nahihiya lang talaga si mommy sa kaniya,” Saad ko hoping that they would believe it. And she did.Pagdating na pagdating namin agad ko silang pinagtanghalian at pinatulog. Nasa tabi ako ng mga bata nang maalala ko ang pananakit na tamo ko sa kamay ni Axel.Isang malakas na sampal ang natamo ko pagbungad ko sa pinto, dahilan upang mapahawak ako sa pintuan dahil sa sobrang lakas ng pagka kasampal ng taong kaharap ko.“After I lift you out of poverty, ganito ang gaganti mo sa akin?! ” Galit na saad ni Axel habang nanlilisik an
Chapter 2 Third pov“Daddy, Daddy… Gumising kana, we need you." Pangigising ng dalawang boses na tila mga anghel sa isang lalaking nakahiga sa isang kama. Kahit mabigat ang talukap ng kaniyang mga mata ipinilit niyang mamulat ang mga ito out of his curiousity to see what the two angels looked like. Ngunit isang nakakabinging katahimikan ang sumalubong sa kaniya. “Hmmm.” Tanging salita na siyang lumabas sa kaniyang bibig dahilan upang makuha ang atensiyon ng babaeng na siyang natutulog sa sofa. Labis na pagkagalak ang kaniyang nakita sa nasabing babae na agad siyang nilapitan. “A-axel?” Halos maluha sa galak ang ginang ng tuluyang makalapit, ngunit nanatili itong walang kibo at nakakunot ang noo sapagkat hindi niya alam ni pangalan ng ginang. “Anak, ako ito ang mommy mo,” saad nito.“Walter, Wal
Chapter 1 (Chesah Celio Villanueva pov) "Goodnight po, mommy." Saad ng anak kong babae na si Cherie, sabay halik sa aking pisngi. Dahil sa ginawa ng anak kong si Cherie hindi ko maiwasang mapaluha sa saya, dahil sa loob ng mahigit limang taon nabuhay ko sila ng mag isa. At ang desisyong iyon ay hinding hindi ko pagsisihan sa buong buhay ko. "Mommy!" Saad niya dahilan upang maibalik ako sa realidad. "Bakit anak?" "Sabi ko po goodnight, pero ito po kayo tulaley." Maarteng saad nito, kaya minsan naiinis rin ako sa kanya dahil sa mga kaartihan nito. "Pasensya na anak, sadyang marami lang talagang iniisip ang mommy." Pagdadahilan ko. Bigla naman akong nagalit nang matapunan ko nang tingin ang kama ng anak kong lalaki. "Nasaan ang kapatid mo Cherie?" "H-hindi ko po alam." Nauutal na saad nito kaya alam kong may tinatago siya. "Alexandra Cherie, sasabihin mo o hindi?" "D-di ko nga po alam," "Alam kung alam mo, kaya sabihin mo na kung ayaw mong mawal