"I fell in love with her while I'm committed with another woman. Hindi siya ang unang minahal ko... pero siya pinakamatindi. She is my last and greatest love. Hinintay kong mawala ang nararamdaman ko pero lalo lang lumalim, lalo lang nakakaubos."
Hindi ko alam kung ano ang sasabihin. Naiwan lang akong nakatulala sa mga sinasabi niya sa akin. It was... it wasn't something I was expecting.
May ibang babae. And I wonder who is this one.
"Hiniwalayan mo?" tanong ko sa kanya.
Tumango si Papa. "Lourdes and I broke up, but she understands. Patago kaming nasa relasyon dahil sa mga malalim na dahilan. Only our family knows. Kaya alam kong patago din siyang nasaktan. I was really a beast that time. Habang may relasyon akong binitawan, may babae akong sinaktan, masaya pa rin ako. While others bleed, I was so damn happy because finally, I can have your Mama,"
"Lourdes, my ex, we were p
Tumunog ang elevator at pumasok ako sa loob. I punched the floor number where our meeting place was located. Ang ibinigay sa akin na address ni Kael ay isang restaurant sa isang kilalang gusali.It was so not him. Mas gusto ni Kael sa mga lugar na hindi matao o kilala. He's always a private man. Very low-key thus, giving him the mystery that allures women to go after him. At isa na ako sa biktima noon.Hindi ko alam kung bakit dito pero ng napagtanto kong mahigpit ang seguridad dito ay naliwanagan ako. Hindi din gaanong karami ang pumupunta dahil isa itong high end restaurant at kinakailangan pa ng exclusive membership.The membership can't be bought by just anyone who wants it, dapat ay ang mismong may ari ng restaurant ang mag-alok.It was one of a kind and very strange. First time kong maka-encounter ng ganoong initiation.Akmang sasara na ang p
His coat put emphasis on his broad shoulders and firm arms. His white button down shirt hugged his obviously hard chest. And his tie... ang sarap kalasin.He looks like he owns a business empire. He's ridiculously handsome. This face, this kingly demeanor, this vibe should be illegal. It's disturbing how most of the people inside this resto glanced his way every second, yet he's seemingly unaware of it.Kael, Kael, Kael, isa kang patibong. Patibong na tatangkilikin kong ilagay ang sarili ko.Ibinalik ko ang tingin sa mukha niya at nakita kong seryoso siyang tumititig sa akin. Halatang masyado kami ditong tensyonado.I cleared my throat and tried to steady my breath. "I'm sorry, I'm late. K-kanina ka pa?" Gusto ko nalang iuntog ang ulo ko sa lamesa sa pagkaka-utal ko. Kasi naman, nakakapanghina ang titig niya!"Who's that man?" Binalewala niya ang
"All along... it wasn't your family or you. It was me. Ako ang habol nila at hindi ikaw."The words hang above the air. The silence was deafening. There's a ringing in my ear as my heart pumps blood furiously. Hindi agad na iproseso ng utak ko ang sinabi niya. Napatanga ako sa kanya habang napakurap-kurap.His words trigger a click in my head. Parang piraso ng puzzle na unti-unti ng nabubuo sa utak ko.Pinilig-pilig ko ang ulo sa pagkalito. Inangat ko ang tingin sa kanya at wala akong nakita doon na pagkukubli. His eyes hardened while his lips are pressed in a grim line. Kahit na matigas ang pamamaraan ng titig niya, tinatantya niya ang magiging reaksiyon ko.And right now, I don't know how to react."Why..." Puno ng pagkalito ang isip ko kaya walang maayos na salita ang lumabas sa akin. "What- How..." My face contorted in confusion.Humugot siya
"Then why shut me off for a month?" I snapped."For your-""For my safety, of course," I snort.Ang isang buwang galit sa pagiging walang muwang sa mga nangyayari dahil ayaw nila akong pagkatiwalaan, ang takot para sa kaligtasan ko, at ang pananabik sa kanya na kahit anong pilit kung itago ay pilit akong nilalamon- unti-unting nababasag ang malawak kong pag-iintindi.My feelings clouded my judgement. Blinding my rational thinking and broad understanding.Because I want to fucking reach him right now and locked him in my small arms.Naiintindihan ko na lahat ng ginagawa niya para sa kapakanan ko. He'd die and kill for me. Pero hindi ko nagustohan na wala akong narinig sa kanya matapos ang mga agaw-buhay na pangyayari.Nanliit ang mga mata niya at umigting ang panga."You should've called," I continued. "You
Kinabukasan ay nagising ako na suot ang coat ni Kael. Kagabi ay dumiretso agad ako sa kwarto. Nakahiga ako sa kama at nakatingin sa kisame habang iniisip ang mga pinag-usapan naming dalawa. Hanggang sa nakatulugan ko nalang ang mga pag-iisip na iyon at hindi na nagawang magpalit.I don't want to anyway. His coat is the closest thing that reminds me that he really is safe right now. And because of its smell.Baliw na ba ako? Siguro oo. Because who in their right mind would wear a silky night gown and put on a coat dahil lang nakadikit dito ang amoy ni Kael?Oh right, that's me.Nagdalawang isip muna ako kung maliligo na ako at magbihis. Sa huli ay tinupi ko nalang ang manggas ng coat ni Kael hanggag siko dahil dama ko ang pananakit ng ulo. I need to have a cup of coffee pronto.God, how many glass of wine did I drink? I can't say that I'm a heavy drinker. May mga
Ilang segundo pa akong naiwan na nakatayo doon bago pinilig-pilig ang aking ulo. Isang malalim na buntong-hininga ang aking binitawan. Ilang buntong hininga na ba ang napakawalan ko?Huh. So much early in the morning.I put slices of bread in the oven and sliced some tomatoes. Kinuha ko ang pitcher ng juice sa ref at mga baso sa sink. Matapos ay inilapag ko na iyon sa mesa. Mabilis akong umakyat sa taas at nagbihis ng damit. Tama-tamang pagbaba ko ay siyang pagdating nila Leo. Para silang mga tuta. Kael looks angry for reasons that I have an idea."Let's eat!" I invited them cheerfully but Dante scratched the back of his head."Naku Aurora sana hindi na kayo nag-abala pa. Nakakahiya na napapadalas iyong pagluto mo sa amin ng mga meals," sabi niya na nahihiya habang umupo na sa hapag."Oo nga. Hindi niyo na dapat itong gawin. Nakakahiya sa iyo," sang-ayon ni Leo
Sa mga sumunod na araw ay nagigising akong nasa unit ko ulit si Kael— kung hindi sa kusina nagluluto ng agahan ay nasa kwarto ko at pinagmamasdan ako. Iniisip ko kung anong oras siyang dumadating dito dahil tuwing pagkagising ko ay nakahain na ang mga pagkain.And about the last part, I should be creepy because what he's doing isn't normal for society's standard. But everytime his eyes bore into mine, it's crystal clear how pure his intentions are.Hindi lang ako ang na-trauma sa mga nangyari. Tuwing magtatama ang mga mata namin ay tinititigan niya ako na parang kahit anong oras mawawala ako. Aagawin palayo sa kanya at hindi na kailanman isasauli. And he's not doing anything to hide that fact. He's scared to lose me.Pilit ring pumapasok sa utak ko ang mga tanong tungkol sa dapat na paglayo niya sa akin pero lahat iyon ay tinalikuran ko.He's here, I'm happy and everyone
"A-answer it," udyok ko.He clenched his jaw and pulled his hand away from my chest."Speak." Naiirita niyang salubong. Natigilan siya saglit. Bahagya niya munang kinagat ang pulso ko sa leeg bago tuluyang lumabas ng kusina. A moan nearly escaped from my throat.Nakahinga ako ng maluwag. Nanginginig ang mga kamay ko na ipinagpatuloy ang paghuhugas. Parang achievement na wala akong nabasag.God, the things he do to me.Habang nagpupunas ng kamay ay narinig ko ang tunog ng piano mula sa living room. Napakagat-labi ako at excited na naglakad patungo roon. Tiningnan ko ang oras sa dingding at nakitang alas-otso palang.Likod ni Kael ang una kong nasilayan. Sumandig ako sa hamba ng pinto at humalukipkip habang pinakikinggan siyang tumugtog.He's playing some classical piece that I'm sure I already heard somewhere. No doubt, he play