Chapter 4

VIENNA'S POV

Wala namang ibang ganap noong weekends pero chinichismis pa rin ako sa social media. At yung si Tine panay ang sorry sa 'kin through text, messenger, f******k at email. Wala akong idea kung paano niya nalaman ang social media accounts at number ko. But I think because of my brother and you know what, pagkauwi ko no'ng Friday 'di niya 'ko tinigilan sa kakatukso kahit na oras na ng pagtulog ko tinutukso niya pa rin ako. Tumigil lang ang pang-aasar niya sa 'kin nung wala siya sa bahay dahil sa soccer practice. Nalaman ko na lang kay Therese by Sunday morning na nai-post na sa social media yung tungkol sa'min ni Tine. An'daming against kahit hindi naman 'yon totoo, an'daming nag-post sa mga f******k walls nila about me and Tine. Wala naman akong pakealam tungkol do'n pero nakakairita na kasi, an'daming nagddm sa 'kin. Kaya na i-deactivate ko ng wala sa oras ang lahat ng account ko sa social media dahil sa mga fans ni Tine.

This day, Monday in the morning start na ng Club Fair and nawawalan ako ng gana na pumunta at magpakita sa university. But hindi pwede, I just need to act normal na parang walang nangyari noong Friday. I should not be affected about it cause it's fake but it really ruined my day.

Nakarating din naman ako sa university safe and sound. Pagkapasok ko pa lang sa main entrance ang dami ng estudyante na hindi magkamayaw sa mga ginagawa nila. They are all busy kaya walang nakapansin ng presensya ko and I'm so thankful for that.

Hinanap ko naman si Therese pero hindi ko siya mahagilap, I also texted her pero walang reply. Busy siguro 'yun sa club niya at si Michelle naman for sure busy din sa council.

"Vienna.." Napalingon naman ako. Sina Britt at Enzo pero hindi nila kasama si Sebastian.

"Samahan ka na namin sa Music Club," wika ni Britt pagkarating nila sa direksyon ko. They are both wearing jerseys, siguro may soccer practice sila.

"Don't worry Vienna, kaming bahala sa 'yo," wika rin ni Enzo.

"Ito suotin mo para hindi nila malaman na ikaw ang kasama namin." At may kinuha si Britt sa loob ng bag niya. Isang cap, inabot din naman niya ito sa akin. It will be a big help after all. Sinuot ko naman ang bigay niya at inayos pa nito ang cap na suot ko.

"Hali ka na Vienna," aya ni Enzo, sumunod din naman ako sa kanila. Dumadami na ang mga tao, an'dami na ring nagpapa-register sa iba't-ibang clubs. May nagtitinda rin ng mga pagkain like ice creams, shake at milk tea, cotton candy at marami pang iba.

Nakarating din naman kami sa Music Club at sobrang dami ng nagpapa-register. Ang haba ng pila, mukhang aabutin ako ng isang oras dito.

"You can leave me here, kaya ko na thank you sa pagsama niyo sa 'kin," sabi ko.

"Ayos lang Vienna, sasamahan ka namin hanggang sa maka-register ka na," sagot ni Britt.

"Mamayang 10 am pa naman ang practice, masasamahan ka pa namin na mag ikot-ikot at manuod ng show nina Sebastian," dugtong naman ni Enzo. Ngumiti na lang ako sa kanilang dalawa. Kahit na iniiwas ako ni Therese sa kanila, lumalapit pa rin sila sa 'kin para samahan, tulungan at kausapin ako.

"Vienna pwedeng magtanong?" tanong ni Enzo, tumango naman ako bilang sagot.

"Kayo ba talaga ni Tine Alvarez? usap-usapan kasi sa university lalo na sa social media," nahihiyang tanong ni Enzo. May alam din pala sila tungkol sa bagay na 'yon.

"Hindi 'yon totoo, it's just that gusto niya lang na iwasan siya ng mga fans niya. Kakakilala pa lang namin kahapon, nakita niyo naman 'yung reaksiyon ko diba?" Tumango naman silang dalawa at ngumiti. Saksi silang dalawa sa nangyari kahapon sa labas ng room, hindi na nila kailangang marinig pa ang paliwanag ko.

After mga 20 minutes na pila, nakapag-register na rin ako at may binigay silang maliit na papel sa 'kin. Ngunit hindi na 'ko nag-abala pa na tingnan ito.

"On Wednesday magkakaroon ng announcement, don't worry ipo-post naman ito sa bulletin board. Just keep updated lang okay? thank you and good luck," sabi ng babae sa 'kin. Nagpasalamat na lang din ako at umalis na kami.

Sinamahan nga nila akong maglibot, pinuntahan namin ang iba't-ibang booth tapos bumili rin ng iba't-ibang pagkain. Nakakaenjoy naman pala silang kasama, 'di ko maiwasang hindi mapatawa at mapangiti nang dahil sa mga ginagawa at kinukuwento nila.

"Pre.." tawag ni Britt kay Sebastian pero 'di niya napansin ang presensya ko. Nandito kami ngayon sa backstage kung saan naghahanda na sila para sa show. Ano kaya ang kakantahin nila?

Bigla namang nag-vibrate ang phone sa bulsa ko, I check it and it's my brother. Ano naman kaya ang kailangan nito sa 'kin? I just answered the call at lumayo muna, nag-uusap pa naman sila.

"Yes napatawag ka?" bungad ko sa kaniya.

(Punta ka ngayon dito sa field) Gagawin ko naman do'n?

"Gagawin ko diyan?" tanong ko naman.

(Si Tine injured, kailangan ka niya rito)

"As if I care, kuya I'm not his girlfriend kaya niya na 'yan malaki na siya," reklamo ko pero agad niya 'kong binabaan ng tawag. Nakakaasar siya, damn him! kainis!

"Vienna hali ka rito," tawag naman sa 'kin ni Enzo. Hindi ko man lang napansin na kanina pa pala ako tinitingnan ni Sebastian.

"Sorry but I have to go, si Tine kasi injured at kailangan ko siyang puntahan sa field. Salamat sa pagsama sa 'kin Britt at Enzo, bawi ako bukas sorry." Bahala na kung magtaka sila pero kailangan ko nang pumunta ng field. That guy! pinapahamak niya 'ko ng husto.

ENZO'S POV

"Sorry but I have to go, si Tine kasi injured at kailangan ko siyang puntahan sa field. Salamat sa pagsama sa 'kin Britt at Enzo, bawi ako bukas sorry." Sasagot pa sana si Britt kaso agad ng umalis si Vienna. Bakit naman siya nagmamadali? sabi niya wala silang relasyon ni Tine pero bakit nag-aalala ng sobra ang itsura niya?

"Sabi niyo wala silang relasyon eh ano 'yon? kulang na lang takbuhin niya papuntang field," seryosong saad ni Sebastian. Nagtaka tuloy kaming dalawa ni Britt dahil sa tono ng boses niya. Nagseselos kaya siya?

"Oo pre, wala naman talaga at 'yon ang sabi sa'min ni Vienna kanina. Mukhang hindi naman siya nagsisinungaling," sagot ko naman.

"Maghahanda na 'ko, pwede na kayong mag-practice sunod ako after ng show." At bigla na siyang umalis sa harapan namin. Hindi niya man aminin pero halatang nagseselos siya.

"Hindi pa rin talaga nawawala ang feelings niya kay Vienna," sabi ni Britt habang sinusundan ng tingin si Sebastian.

"Hayaan na natin siyang umamin bago tayo humusga, hali ka na pre." May chance pa kayang bumalik ang feelings ng isang tao once na ghinost siya ng taong mahal niya for almost 3 years?

VIENNA'S POV

Nakarating din naman ako sa field at hinanap na si Tine. Nakita ko naman siyang nakaupo sa isang bench at nakita niya na rin ako na naglalakad patungo sa direksyon niya. Napatingin naman ako sa field, nagulat na lang ako nang bigla silang magpalakpakan except kay kuya kasi parang wala siya rito ngayon.

"Asan si kuya? bakit niya 'ko pinapunta rito? eh naandiyan naman ang teammates mo?" tanong ko kahit ang dapat kong itanong kung okay lang ba siya. As if naman na magiging mabait ako sa kaniya.

"Hindi ko rin naman inasahan na pupunta ka rito tiyaka yung kuya mo kakaalis lang." Pinagtitripan talaga ako ni kuya, gusto niya lang talaga akong asarin. Nakakarami na siya, humanda siya sa 'kin dahil gaganti ako. Kinalma ko rin naman ang sarili ko, nandito na lang din naman ako, tutulungan ko na lang siya.

"Ano ba ang nangyari diyan?" tanong ko. Dumudugo na ang tuhod niya tapos may gasgas pa papuntang binti. Kinuha ko naman ang panyo sa bag ko at naupo paharap sa tuhod niya. Alam kong pinagtitinginan na kami pero inignore ko na lang. Tinali ko na rin naman sa tuhod niya ang panyo ko para tumigil ang pagdurugo at para hindi masikatan ng araw lalo pa na ang init-init ngayon.

"Vienna sorry, sorry kung pinahamak kita at sorry kung nang dahil sa ginawa ko na-issue ka," biglang sabi niya.

"Pang-ilang sorry mo na 'yan? 100? 200? 1000x?" Napatawa siya sa sinagot ko.

"Yes naiinis pa rin ako sa 'yo, gusto nga kitang suntukin eh," saad ko.

"Tatanggapin ko kahit gawin mo na ngayon."

"So gusto mo palang ma-bash at ma-issue ulit ako? gagawin ko 'yun hindi sa harapan ng mga fans mo." Napatingin na talaga ako sa kaniya, mukhang natakot naman siya sa banta ko.

"Tiyaka ano pang magagawa ko? eh nangyari na, tiyaka alam na ng lahat. Wala na 'kong takas, all I have to do is to accept the consequences of your actions. Alam ko namang lilipas din 'to, don't worry I already accept your apology but still gusto kitang suntukin," mahabang lintanya ko, nginitian niya naman ako.

"Thank you Vienna at sorry sa abala. Dapat nando'n ka sa event at nag-e-enjoy pero nandito ka at tinulungan ako," sabi niya.

"Ayos lang, nakapag-enjoy naman ako kahit mabilis lang. So ano kaya mo bang tumayo? dadalhin kita sa clinic," sagot ko at tumayo na, tumango naman siya bilang sagot. Dahan-dahan naman siyang tumayo, ngunit bigla akong napalapit sa kaniya kasi naman para siyang matutumba. Napahawak siya sa balikat ko at ako naman sa baywang niya na naging dahilan para tuksuhin kami ng mga nakasaksi.

"I'm sorry Vienna." Ito na naman siya sa kaka-sorry niya.

"Isang sorry mo pa iiwan kita rito," banta ko na ikinatahimik niya. Ngayon ko lang napansin hanggang balikat niya lang pala ako tapos ang laki pa ng katawan niya. Makakaya ko kaya siyang dalhin sa clinic?

"Matangkad ka kaysa sa 'kin, halos lahat ng bigat mo sa 'kin mapupunta. Kaya umayos ka, baka siyam-siyamin tayo bago makarating sa clinic." Tumango naman siya bilang sagot. Dahan-dahan ko siyang inakay at ginawa niya rin naman ang sinabi ko. Ngunit napapatawa ako nang palihim kasi napapangiwi siya once na dumapo ang kanang paa niyang injured sa lupa.

Medyo malapit na rin naman kami ngayon sa clinic kaya tumigil na muna kami at pinagpahinga siya saglit. Naaawa na kasi ako sa itsura niya at mula rito sa puwesto namin pinagtitinginan na kami.

"Baka pagod ka na, pwede mo na 'kong iwan dito malapit na lang din naman ang clinic," sabi niya pero umiling ako.

"Don't worry about me okay? I'm fine, ano hali ka na?" sagot ko at tumango naman siya. Kaya tinulungan ko na siyang makatayo at inakay na papuntang clinic. Nakarating na rin naman kami, may nag-assist ng nurse sa kaniya at ako naman naupo lang sa bakanteng upuan. Hinubad ko muna ang suot kong cap at ginawang pamaypay, mainit kasi kahit naka-aircon 'tong clinic.

After mga 20 minutes, natapos na ring gamutin ng nurse si Tine at nalagyan na rin ng benda ang tuhod niya. Kasalukuyan siyang natutulog, siguro dahil na rin sa matinding pagod.

"Kailangan niya munang magpahinga kahit isang oras lang then pwede na siyang umuwi. Sorry pero hindi na muna makakapaglaro ang boyfriend mo, kailangan niya munang ipahinga ang kanang paa niya. Kapag may kailangan ka tawagin mo lang ako, excuse me," wika ng nurse. Ngumiti na lang ako at nagpasalamat. Isipin ba namang boyfriend ko si Tine, kaasar!

"Vienna.." Napalingon naman ako, sina Michelle at Therese. Paano naman nila nalaman na nandito ako sa clinic?

"Paano niyo nalaman na nandito ako?" takang tanong ko.

"Nalaman namin sa mga fans ni Tine na injured siya at may kasamang babae," sagot ni Therese.

"Ang hula namin ikaw at hindi nga kami nagkamali, ikaw nga ang tumulong sa kaniya," dugtong pa ni Michelle. Tinukso naman nila akong dalawa buti na lang at hindi nagising si Tine, mahimbing pa rin siyang natutulog.

"Vienna kung totohanin niyo na lang kaya." Hinampas ko na talaga si Michelle sa balikat dahil sa sinabi niya. Mygaddd! wala sa plano ko na jowain si Tine.

"Tumigil ka nga Michelle, bunganga mo talaga. Isa pa, babatukan na kita," sagot ko at inambahan siya ng suntok pero tinawanan niya lang ako. 

"Mabuti pa umalis na kayo," dugtong ko pa.

"Gusto mo lang masolo si Tine eh, aalis naman kami don't worry, hehehe ito na nga aalis na." Natakot naman silang dalawa sa tingin ko at lumabas na nga sila ng clinic. Pero tinukso pa nila ako bago sila tuluyang makaalis at mawala sa paningin ko.

Napatingin naman ako sa wrist watch ko, 10 am na pala. Tapos na kaya ang show? gusto kong manuod pero paano naman ang isang 'to? Hindi naman pwede na iwan ko 'to rito habang ako nando'n sa event at nakikinig. Ito na sana yung chance na maririnig ko ang boses ni Sebastian pero wrong timing itong nangyari kay Tine.

"Vienna hey.." Nagising naman ako nang may yumugyog ng balikat ko, si Tine lang pala. 'Di ko man lang namalayan na nakatulog na pala ako, anong oras na kaya?

"Kanina ka pa nakatulog, akala ko no'ng magising ako umalis ka na 'yun pala nakatulog ka lang diyan," sabi niya.

"Sorry, by the way anong oras na? gutom ka ba?" Mukhang nagulat naman siya sa huling tanong ko. Anong akala niya sa 'kin masama o 'di kaya walang puso para hindi siya tanungin ng gano'n?

"11:30 am na, medyo lang naman," nahihiyang sagot niya.

"Sige, bibili lang ako. Ano'ng gusto mong kainin?" tanong ko.

"Huwag na Vienna, kaya ko naman na eh tiyaka nakapagpahenga na 'ko." Tatayo na sana siya pero sinamaan ko siya nang tingin, mukang natakot din naman sa 'kin.

"Balik ako agad." Hindi ko na siya hinintay na makasagot, lumabas na 'ko agad ng clinic. Nagtataka tuloy ako sa mga kinikilos ko, hindi naman ako ganito ka concern sa mga taong kakakilala ko pa lang. Except Therese madali siyang pakisamahan, unless gusto ko si Tine.

Nakakalahati pa lang ako sa paglalakad nang may grupo ng kababaihan ang pumigil sa 'kin sa dinaraanan ko. Actually anim sila and based sa ID nila, mga 4th year student sila and I think isa sila sa mga die hard fan ni Tine.

"Ikaw ang girlfriend ni Tine diba?" tanong ng isa na nasa gitna. Ito siguro ang leader nila, as if naman na matatakot ako sa kanilang lahat.

"Girlfriend ka ba talaga ni Tine? bakit hindi ka namin nakikita araw-araw na nakabuntot sa kaniya?" tanong rin ng isang babaeng ka height ko.

"Ano ako aso? na araw-araw nakabuntot sa kaniya, diba parang kayo 'yun?" Mukhang nainis silang lahat dahil sa sinagot ko. Kahit na mas matanda sila sa 'kin, wala akong pakealam.

"Hindi mo ba kami nakikilala? tiyaka mas matanda kami sa 'yo, matuto kang rumespeto," galit na sabi ng isa ngunit napatawa ako ng wala sa oras. Napabuntong hininga naman ako at hinarap yung babaeng nagsalita kanina.

"Paano ko kayo rerespituhin? kung hindi niyo rin ako kayang respituhin. It's not fair alam niyo 'yan," sabi ko na lalong kinainis nilang anim. Na parang ang isa sa kanila gusto na 'kong sabunutan.

"Alam niyo mga ate halata naman na isa kayo sa mga die hard fan ni Tine pero ang payo ko lang 'wag kayong umarte na isa kayo sa mga naging girlfriend niya. Pwede ba suportahan niyo na lang siya at huwag niyong pakealaman ang personal niyang buhay," dugtong ko pa.

"Sumusobra ka na." Susugod na sana 'yung babaeng nasa gitna pero napatigil siya. Nagtaka tuloy ako kung bakit, lumingon naman ako para matingnan kung sino ang nakita niya.

"Sige sabunutan mo siya, hindi mo magugustuhan ang gagawin ko sa 'yo at sa inyo," galit na sabi ni Tine. Bigla namang umalis ang anim na babae sa harapan ko. Ano natakot kay Tine?

"Wala ba silang ginawa sa 'yo? okay ka lang?" Biglang nagbago ang expression ng mukha niya, napalitan ng pag-alala.

"Bakit ka lumabas? sinabi ko naman sa 'yo na ako na," sagot ko.

"At kung hindi ako lumabas baka ano pa ang magawa nila sa 'yo, sorry Vienna."

"Kaya kong lumaban, hali ka na ibabalik na kita sa clinic." Pero pinigilan niya 'ko at bigla siyang umakbay sa 'kin.

"Ayoko nang mag-stay do'n, tulungan mo na lang ako. Let's go, alam kong gutom ka na." Hindi na 'ko nakasagot kasi nagsimula na siyang maglakad kaya inalalayan ko na lang siya.

Nakarating din naman kami sa cafeteria, thankful ako kasi kokonti lang ang tao at konti lang din ang nakapansin sa presensya namin. Pinaupo ko rin naman siya sa upuan sa isang bakanteng table, daig ko pa caregiver niya. Bumili nalang din naman ako ng pagkain pero hindi ko man lang napansin na nandito pala sina Britt at kasama si Sebastian. Tapos na kaya ang show? 

"Hi Vienna kumusta si Tine?" tanong ni Enzo. Napatingin naman ako sa direksyon ni Sebastian pero nakayuko siya.

"Okay na rin naman na siya," sagot ko.

Nakuha ko na rin naman ang pagkaing binili ko at nagtungo na rin sa direksyon ni Tine. Nilapag ko na rin sa harap niya yung menudo, steak tiyaka dalawang rice at sa 'kin naman fried chicken at isang rice. Binigyan ko rin siya ng isang bottled water at coke. Nakatingin lang siya sa 'kin habang nilalapag ko sa harapan niya ang mga pagkain.

"Magkano lahat ng 'to? ako na ang magbabayad," sabi niya nang makaupo na 'ko.

"No need to worry, nabayaran ko na," sagot ko. Sinamaan niya 'ko ng tingin, irap naman ang ginanti ko.

Kumain na rin naman kaming dalawa pero hindi ako makapag-concentrate kasi naman si Sebastian ang sama ng tingin sa 'kin. Ewan ko ba, hindi pa nga kami pormal na pinakilala sa isa't-isa pero an'sama na ng tingin niya sa 'kin daig pa may ginawa akong malaking kasalanan sa kaniya.

"Vienna bakit hindi ka kumakain? may problema ba?" biglang tanong ni Tine. Buti hindi siya lumingon para matingnan kung saan ako nakatingin. Umiling na lang ako bilang sagot, ang Sebastian na 'to ginugulo niya utak ko.

After naming kumain ng lunch, nagdesisyon ng umuwi si Tine kaya hinatid ko siya palabas ng university. Una hindi siya pumayag pero nagpumilit ako, alam kong masakit pa ang tuhod niya ayaw niya lang talaga na abalahin ako.

Nakahinga naman ako ng maluwag pagkapasok ko ng university, sinalubong pa 'ko ni Therese at Michelle. At tinukso na naman nila akong dalawa, kainis nga eh, sila natutuwa habang ako naaasar.

Ngayon kasama ko silang dalawa, manunuod kami ng show ng isang banda. Na-excite nga 'ko eh kasi first time kong mapapanuod ito rito sa university. Nakarating naman kami sa venue ng event, akala ko pa naman sina Sebastian ang magpe-perform, 'yun kasi ang narinig ko kanina nung papunta na kami rito pero hindi naman pala.

Ang lungkot pa ng kinanta nila, parang gusto ko na lang umalis. Ewan ko ba ba't ako nawalan ng gana manuod?

"Vienna ayos ka lang?" tanong naman ni Therese habang si Michelle nag-e-enjoy sa kakanuod.

"Alis na tayo," maikling sagot ko.

"Ha? eh kanina atat na atat kang pumunta rito tapos aalis na tayo?" gulat na usal niya. Hindi na 'ko sumagot baka kasi magtaka pa siya, nakinig na lang ako kahit labag sa loob ko.

Natapos din naman ang show. Siguro no'ng pinuntahan ko kanina si Tine sa field, nag-start na sina Sebastian tumugtog. At nung makita ko si Britt at Enzo sa cafeteria tapos na sila nun mag-perform. Bakit ngayon ko lang naisip? kaasar! wrong timing talaga yung kanina.

Naglalakad na kami ngayon palabas ng university, tapos na ang first day ng Club Fair at bukas ulit ang karugtong ng event.

"So Vienna my friend, ano ang kakantahin mo para sa audition?" biglang tanong ni Michelle na ikinagulat ko talaga.

"Wala kang alam 'no? paano ba naman kasi lahat ng atensiyon mo na kay Tine," dugtong pa niya.

"Nakita namin sa bulletin board kanina, lahat ng mga nagpa-register sa Music Club dadaan muna sa isang audition. Paano ba naman kasi in just one day umabot ng 500 students ang sumali? biruin mo 'yun. Sa ibang club wala ng sumali dahil kay Sebastian, kaya Vienna mag-prepare ka. Sa Thursday na ang audition, dapat makapasa ka," explain naman ni Therese sa 'kin. Kaya naman pala, akala ko pa naman mas malala ang mga fans ni Tine, pinakamalala pala 'tong mga fans ni Sebastian.

"Kaya mo 'yan friend, nandito lang kami ni Therese, support ka namin," sabi naman ni Michelle sabay akbay sa 'kin. 

Hindi naman ako kinakabahan o natatakot, mas gusto ko nga na hindi ako makapasa eh para wala akong poproblemahin at makakapag-focus ako sa acads. Pero siguro nakatadhana talaga na mangyari 'to sa 'kin, kaya hindi ko sasayangin ang pagkakataon na ibinigay sa akin. Kaya mo 'to Vienna, laban lang!