“Oh, Bakit ka lumabas ng kuwarto? Ayos ka na ba?” Tanong ni Ajax na akala mo ay kasintahan niya ito na dapat alam niya ang kinikilos at nararamdaman nito.
“I'm perfectly fine.” Aniya ngunit sa akin pa rin nakabaling ang nag susungit niyang mga mata.
“Good to know. You want something?” Tanong ni Ajax tsaka inabot sa akin ang paper bag. “Binili kita ng damit. I hope you like it.” Mahinang sambit niya.
“Where's my food?” Putol ni Mr. Salazar sa aming usapan bago siya padabog na naupo sa hapagkainan.
“Chill bro, Bakit ba ang sungit mo?” Natatawang tanong ni Ajax at naupo na rin sa tabi nito.
“Ah.. Iinitin ko pa lang po.” Mahinang sambit ko.
“That is shit! Nagawa mong makipag landian pero hindi mo ko magawang pag handaan?” Galit na saad nito na kinayuko ko.
“Tyler, It's not flirting, stop your shit right now.” Paliwanag
“Kumusta siya?” Tanong ko kay Ajax ng nakita ko siyang lumabas ng kuwarto ni Mr. Salazar. Dinala niya roon si Khuaqin dahil hindi ito matigil sa pag-iyak. Gusto ko mang sumama sa loob ay pinigilan ako ni Ajax at sinabing linisan ko na lamang ang naiwang kalat sa kusina. “Pinainom ko ng pampatulog.” Tila walang buhay na sagot nito. “Ligtas ba sa kaniya iyon?” Nag-aalalang tanong ko. Sabi kasi sa akin ni Tatay ay mayroong pagkakataon na iyong mga taong umiinom ng pampatulog ay hindi na nagigising. “Yeah, prescribed by his doctor.” Muling naghari ang katahimikan. “Ajax, gusto sana kitang makausap.” kinakabahang sabi ko sa kanina. Nakapag desisyon na ako. Sa nangyari kanina ay hindi ko na gugustuhin pang ipag patuloy itong trabaho na ito. “Let's talk inside his office. Kuha lang akong maiinom.” Aniya. Sumama ako sa kaniya papuntang kusina. Dumiretso siya sa refrigerator at kumuha ng dalawang beer. “Let's go.”&nb
Ang tao ay may iba't ibang paraan upang ilabas ang kanilang saloobin. Iyong iba ay nagiging matalino sa pag buo ng isang maayos na komunikasyon at ang iba naman ay nagiging padalos-dalos sa kanilang binibitawang salita at kilos, at sa pag kakataong ito ay masasabi kong ako iyong pangalawa.Naalala ko pa noong bata ako, sabi sa akin ng aking lola ay dapat daw tayong matutong iugnay ang ating nararamdaman sa kalikasan na nilikha ng panginoon at iyon ang nakaugalian kong gawin tuwing malungkot ako. Lumaki akong walang matatawag na kaibigan dahil sa murang edad ay kinakailangan ko ng kumayod upang hindi mapasabay sa agos ng buhay. Kung mahirap ka kailangan mong mag sumikap hindi iyong magkakaroon ka ng isiping ‘Pinanganak kang mahirap kaya mamatay kang mahirap’. Matuto tayong mag sumikap at mag tiyaga. Huwag tayong mag pasabay sa agos ng sirang daan kundi dapat tayo mismo ang gumawa ng ating bagong daraanan.“Malungkot ka rin ba tala? Bakit ti
“Anak, kalabitin mo nga ang ate Calixta mo dahil tila tulala na naman.”“Tay, bakit po laging ganiyan si Ate? Para tuloy siyang nakakatakot na monster.” Nag hagikgikan pa ang mag-ama na akala mo ay hindi nila ako katabi para pag-usapan ng ganiyan kalakas.“Salbahe ka Calix, baka pagod lang si ate kaya ganoon.” Pag tatanggol sa akin ni Calixus at tinulak pa nang bahagya ang kapatid.“Oh, masama iyang mag-away, ha. Kayong dalawa talaga ay kay titigas ng ulo ninyo.” sermon ni tatay bago tumayo at umalis para kumuha ng maiinom sa kusina.“Alam mo ba Calix, pakiramdam ko mayaman na tayo.” Binigyan ko ng pansin ang usapan ng mag kambal. Saan kaya nang galing iyang chismis na 'yan ni Calixus, Anong mayaman? kung alam lang nila kung papaano namin ginagapang ang kahirapan para sa kanila.“Paano mo naman nasabi? Dahil ba itlog at sinangag na ang ulam natin kanina at hindi na tuyo na may bagoon
“Calixta! Nandito ka lang pala, kanina pa kita hinahanap!” Hinihingal na sabi ni Aling Lina.Nandito ako ngayon sa palengke at bumibili ng itlog para mas makamura.“Bakit po? May problema po ba?” Kunot noong tanong ko.“Iyong bahay ninyo, pinagkakaguluhan ng mga kapit-bahay!” Kapos hiningang sabi nito bago humawak sa aking balikat bilang suporta.“Huh? Bakit, anong nangyayari?” Nag-aalalang tanong ko.“Kasi ano..ano kasi..” tila nag dadalawang isip pa ito kung sasagutin ang aking tanong.Nang napansin kong wala akong makukuhang impormasyon sa kaniya ay dali-dali akong naglakad ng may mabibilis at malalaking hakbang papuntang bahay.Malayo pa lamang ay tanaw ko na ang mga kabit-bahay naming nag-uumpukan habang nakatingin sa gawi ng aming bahay.“Nandiyan na si Calixta! Paraanin ninyo,dali!” Natatarandang sigaw ng lalaking nakaupo sa may inu
Nagising ako sa mahimbing na pag kakatulog nang maramdaman kong marahang umuuga ang aking hinihigaan at may naririnig din akong mga mahihinang d***g. “N–noo.. please.. don't hurt me..” “I–i will do e–everything.. don't hurt.. my mommy..” Agad akong napabangon sa aking pagkakahiga ng makita kong namimilipit si Khuaqin sa aking tabi. Nakabaluktot ito na para bang pinoprotektahan ang kaniyang sarili. “Khuaqin, Khuaqin.. gising,” aniko habang marahang tinatapik-tapik ang kaniyang braso at pingi. “Don't do this.. please..” Nag-aalalang hinawakan ko ito sa kaniyang magkabilang pisngi at pilit na pinapaharap sa akin ngunit naging matigas ang kaniyang leeg at pilit niyang iniiwasan ang aking paghaplos. Tagaktak ang kaniyang pawis, bakas sa kaniyang mukha ang labis na takot. Patuloy pa rin siya sa pag d***g na tila nasasaktan sa hindi ko malamang kadahilanan. “Khuaqin.. Ate Calixta is here.. please open your eyes!” Pakiusap ko ngunit tila hindi niya a
“Sorry for the trouble but can I ask why I am here?” Kalmadong tanong niya sa akin.Alas singko na ng umaga ngayon at mabigat na ang aking mga mata. Matagal ko rin siyang pinakalma kanina at mabuti naman ay naging maayos na ang kaniyang lagay.Humikab muna ako bago sumagot. “Sa totoo lang ay hindi ko rin alam. Nakita na lang kita sa loob ng bahay namin habang nakikipaglaro sa mga kapatid ko.” Kumunot ang kaniyang noo bago itinukod ang kaniyang siko sa tuhod at marahas na inihilamos ang kaniyang palad sa kaniyang mukha sa labis na pagkabigong hindi niya alam kung paano siya napunta sa lugar na ito, agad ko naman itong inawat sa kaniyang ginagawa at sinabing ayos lang kung hindi niya maalala. Normal sa katulad niyang magkaroon ng ganiyang pangyayari dahil may mga alters siya na nag tatake over sa kaniyang katawan.Tinanggal ko ang pagkakatukod ng kaniyang siko sa kaniyang tuhod bago hinila ang kaniyang ulo pasandal sa aking tiyan at hinaplo
Napuno ng katahimikan ang paligid dahil sa sinabi ni Mr. Salazar.“Nako, sir.. talaga bang ibibigay ninyo ito?” Hindi makapaniwalang tanong ng aking ama, ayoko mang sirain ang pag-asang nakapaskil sa kaniyang mukha ay kinakailangan ko itong gawin.“Hindi po namin tatanggapin iyan.” Nilingon ko si Mr. Salazar.“Gusto ko pong paghirapan at pag trabahuhan lahat ng matatanggap namin galing sa inyo.” Diretsahang sabi ko, nakatingin lamang sa akin si Mr. Salazar ng hindi nag babago ang ekspresyon ng ganiyang mukha, nanatili itong malamig na para bang walang pakielam sa paligid.“Calixta.. anak..” awat ni tatay ngunit nginitian ko lamang siya ng pilit.“Tay, sa kaniya po ako nag tatrabaho at ayoko pong tumanggap ng kahit na anong tulong. Pag tatrabahuhan ko po ito ng mabuti.” determinadong saad ko.“Anak, huwag mo namang itaas ang pride mo ngayon.. alam mo kung gaano natin kail
“My solace,” aniya na kinatigil ko sa pag haplos ng kaniyang buhok, napakurap-kurap pa ako dahil hindi ako makapaniwala sa kaniyang mga sinasabi. Wala akong idea sa mga kilos na ginagawa niya, gusto ko mang magtanong ay hindi ko magawa dahil una sa lahat ay amo ko siya at hanggang doon lang iyon.“Sir.. ” Kapos hiningang tawag ko nang mas humigpit ang yakap niya bago huminga nang malalim tila kinakalma ang kaniyang sarili.“Shhh, don't talk.. I know It's sounds crazy but I only find the peace of mind with you,” mahinang aniya pero ramdam ko ang sincerity doon. Hindi ko alam kung bakit siya ganito, kung saan nag mumula ang kaniyang kinikilos, kung paano siya nagkaroon ng multiple personality disorder at kung bakit siya na nanaginip ng masama kahapon habang pinabanggit ang mga katagang huwag siyang sasaktan, mag papakabait na siya at susunod na basta huwag lang sasaktan ang kaniyang ina, marami pa siyang sinabi habang na nanaginip ngunit hindi ko na maalala dahi
“Bend more baby, show me how much you want me like I do,” bulong nito sa tenga ko habang walang tigil sa pag papaligaya sa'kin gamit ang kaniyang tuhod.“P-Pero..” Hindi ko alam kung anong pinaglalaban ko, nahihiya ako pero damn! Bakit ako nahihiya, eh ilang beses na namin 'tong ginawa? Siguro ay dahil nasa harapan kaming dalawa ng malaking salamin na kung saan kitang kita ko ang bawat galaw ng katawan naming dalawa. Napapanod ko ang sarili kong nagugustuhan ang ginagawa niya sa aking katawan. “You don't want this? You're not in the mood? Tell me, we're not going to make love if you don't want.. We will never do this if you don't want, I will never force you.” sinserong niyang sabi.Tumayo siya ng tuwid at tinigil ang ginagawa, pinihit niya kong paharap sa kaniya. Hinawakan ang aking magkabilang pisngi at tinitigan gumala ang kaniyang tingin sa kabuuan ng aking mukha. Tila pinag aaralan ang bawat hugis nito.“Damn you are so breathtaking beautiful,” ani niya ng buong paghanga. “H-Hi
“Arley Seven Villanueva Salazar..” basa ko sa lapidang kulay ginto.“For some reason.. according to what I have searched Arley means inner wisdom and Seven, because I believed in Lucky Seven,” si Rouge habang binubuksan ang mini candles na nandoon. Akala ko noong una ay nasa normal na libingan lamang ito pero ng puntahan namin ay pumasok kami sa loob ng white house na kung saan may maliit na gate at pinto. Pag pasok namin ay bumungad ang mga pambatang laruang pangbabae at panglalake, may mga kuna, duyan at mga botelya para sa gatas. May nakita rin akong walker at maliliit na anim o higit pang mga drawer kulay pink, gold at blue ang mga 'yon. Ito ay kwarto para sa baby. Halatang halata dahil may mga alphabet at numbers pang nakadikit sa walls. Tumabi ako sa gilid ni Rouge at inilapag ang bulaklak na dala namin. Pag sindi niya ng kandila ay may tumugtog na music box, roon ko lang napansin na may music box palang malapit sa amin, music box na pinasadya dahil may anghel na umiikot habang
“At iyon ang kabaligtaran naming dalawa. Magaling akong kumilatis samantalang tatanga tanga naman siya. Masyadong mabait at sa mundong ito kung 'di ka magiging tuso ay hindi ka aangat. Hindi ka mananalo.” “Pero hindi ka magiging masaya kung kaya mong tumapak ng iba para sa sarili mong kaligayahan.” Tumingin siya sa akin sabay tawa ng malakas. Umiling iling pa na parang isang kahibangan sa kaniya ang sinabi ko. “Iyan ang makakapag pabagsak saiyo! Dahil masyado kayong mababait! Dahil masyado kayong mapag bigay at mapag patawad. Madaming masamang taong nakapaligid sa mundo, 'yung iba ay titirahin ka paharap at may mga duwag na titirahin ka patalikod. Huwag kang mag tiwala kaagad sa mga nakikita ng mga mata mo dahil madaling malinlang 'yan. Madaling mai-manipulate ang nakikita lamang ng mata dahil madaming taong mapag kunwari, kaya nilang magpakita ng mabutihan sa kapwa kahit sa totoo lang ay may kutsilyong unti-unting bumabaon, hinihintay lang nila kung kailan ka iinda.”Nanginig ang a
Dinaanan lang ako ni Ajax paglabas niya ng pintuan tila hindi na nagulat sa aking presensya. Marahan niyang isinarado ang pinto bago niya tuluyang nilisan ang lugar. Isang mahihinang hikbi ang pumaibabaw sa loob ng kwarto at doon lamang ako nahimasmasan, kaagad kong sinakop ang distansya naming dalawa ni Tyler. Nakatayo ito at bahagyang nakasandal nasa kaniyang lamesa habang nakayuko ang ulo.“T-Tyler..” “I trust him.. more than myself.. I hate him Ate..”Bahagya siyang nanghina at napaupo sa sahig. Niyakap nito ang kaniyang nakabaluktot na hita at doon tumangis. Marahas niyang pinupunasan ang masaganang luha.“I hate him Ate.. my heart is breaking.. I hate this feeling.”Tumakbo ako papalapit sa kaniya upang pigilan ang kamay niyang humahagod at humahatak sa kaniyang buhok. “T-Tahan na.. tama na. Huwag mong saktan ang sarili mo. Hindi mo kasalanan ang naging desisyon nilang pananakit saiyo.. wala kang kasalanan.”Tinatagan ko ang aking loob at pilit na inaalo si Khuaqin. Alam kong l
“Siguro na discovered ang salitang marupok nang ipinanganak ako.” Hinihingal na ani ko.“Hmm?”“Ah.. T-Tyler tama na..” sabi ko sabay sabunot sa kaniyang buhok dahil nag uumpisa na naman siya sakaniyang mahihinang mga ulos.Inumaga na kaming dalawa sa ibabaw ng kama, bathroom at kanina sa sofa. Wala kaming kapaguran patunay na talagang namiss namin ang isa't isa kahit palagi naman kaming mag kasama. Halos ilang buwan din naman kasi kaming walang sexual intercourse pero alam kong pagkatapos nito ay aaraw arawin na naman niya ako, bagay na gusto ko rin namang mangyari.. Oo na mas marupok pa ako sa telang nakaimbak sa pabrika ng sampung taon dahil sa karupukan.“Last na..” Malalim na boses niyang sabi sabay dila sa aking leeg.“Pagod na ako.. nanginginig na ang mga hita ko. Wala ka bang awa?” Nakangusong ani ko, nag papaawa dahil talagang masakit na ang pagkababae ko. Hindi naman maliit ang ano niya para kayanin ko hanggang kailan niya gusto.“Aww kawawa naman ang baby ko.” Natatawang sab
Pagkatapos kong magluto ng mga paborito niyang pagkain ay pinuntahan ko si Loyd na nag papalobo ng balloons sa guest room dahil dito ko napiling i-surprise si Tyler.“Pasensya ka na sa istorbo. Kailangan ko lang talaga matapos kaagad.” Ani ko habang inaayos ang lamesa sa gitna.“Ayos lang ma'am pero mag handa ka na. Sa ayos pa lang ng kama mukhang mapapalaban ka talaga.” Nag init ang pingis ko at nilingon siya.Naglagay kasi ako ng kandila sa gilid ng kama at binudburan ng petals ng rosas ang ibabaw. “Hindi ba OA tignan? Tanggalin ko nalang kaya?”“Sweet nga ma'am. Hay nako mapapa-sana lahat nalang talaga ako.” Nang maayos na ang lahat ay inakyat na ni Loyd ang mga pagkain. Inasar pa nga niya akong hindi masarap dahil hindi ko siya pinatikim, aba syempre Tyler first noh. Naupo ako at kinakabahang tinawagan si Tyler na kaagad niya namang sinagot.“Baby.. ang sakit ng tyan ko..”Bungad ko bago masamang tinapunan ng tingin si Loyd dahil mukha itong natatawa sa pinag gagawa ko.“W-why?
“Minanipula ko ang lahat lalo na noong dumating ka, mas lalo ko siyang kinontrol, mas lalo akong naging mas mapangahas, naging sakim at nabaliw.” Pinunasan niya ang kaniyang luha. “Pinalitan ko ang mga medicines niya para mawalan siya ng kontrol. Akala ko kasi lalapit siya sa akin.. pero nagkamali ako dahil nandiyan ka! Tingin ko sa iyo noon ay isang sagabal! Sagabal sa lahat ng plano ko para sa aming dalawa ni Tyler!”“Pero alam mo, kinarma ako.. dahil habang nalalayo sa akin si Tyler ay siyang paglapit ni Ajax.”Gumapang ang tingin ko rito, malinaw pa rin sa aking alaala ang pag amin niya ng nararamdaman, mahal mo 'ko? Really? Huh. Traydor. “Napalapit ako kay Ajax, akala ko walang ibig sabihin ng kabog sa dibdib ko kapag nandiyan siya.. hindi ko 'yon pinansin. Binalewala ko lahat hanggang sa may nangyari sa aming dalawa, nagmakaawa akong tulungan niya ko sa plano kapalit ng katawan ko pero tangina.. I-Inamin niyang may gusto rin siya sa iyo..” Naguluhan ako, hindi ko alam ang bagay
“What's bothering you?” Nilingon ko si Tyler, diretso itong nakatingin sa akin habang tinatanggal ang kaniyang necktie. Napabugtong hininga ako at umiling dahil hindi ko ito gaanong narinig.Kararating lang namin galing sa trabaho, dito kami sa kwarto dumiretso para makapag palit ng damit bago kumain sa baba, si Tyler ay nag sisimulan ng magpalit ng damit samantalang ako ay tulala lamang na nakaupo sa ibabaw ng kama.. malayo ang tingin at lumilipad ang isip.“Kanina pa malalim ang iniisip mo, ayos ka lang ba?” “Pagod lang siguro..” Matamang nakatingin lang ito sa akin, hindi naniniwala sa sinabi ko.Isang linggo pa lang ang nakalipas mula ng bumalik ako sa pag tatrabaho kaya paanong napagod ako? Eh ni hindi nga niya ako masyadong inuutusan dahil ayaw niyang mapagod ako na minsan na naming pinag awayan. Ang gusto ko kasi ay kahit may relasyon kaming dalawa ay magpaka amo pa rin siya sakin. Gusto kong labas ang personal naming relasyon sa loob ng opisina para maging patas sa lahat ng
“A-Ajax..” Nilingon ako nito, pinagmasdan, pagkatapos ay umiling. Mukhang dismayadong makita ako. Napahilamos pa siya ng kaniyang mukha.“Kung nandito ka para manumbat, huwag ngayon. Huwag ngayon!” Walang pasensyang ani nito bago sumakay sa kaniyang sasakyan at walang pasabing pinaharurot.Hindi naman ako lumipat para magalit at manumbat sa kaniya. Sa katunayan ay gusto ko siyang makausap, maintindihan ang side niya. Alam kong mabuti siyang kaibigan dahil si Tyler nga mismong nagawa niya ng 'di maganda ay hindi magawang magalit sa kaniya. Ilang beses ko na ring pinilit si Tyler na sabihin sa akin kung anong nangyari pero nanatili itong tikom. Kahit na kailan ay hindi niya ito siniraan sa akin, hanggang ngayon ay prinoprotektahan pa rin niya ang imahe ni Ajax. Ang lagi niyang sinasabi ay matagal na niyang kaibigan si Ajax at napakabuti nito, si Ajax na tinuturing niyang kapatid, hanggang ngayon ay naniniwala pa rin siyang babalik sila sa dati at naniniwala ako roon. Alam kong matutunaw