“Khuaqin?”“Ate Calixta, ang awtchi po ang cheeks ko.”bungad niya sa akin. Nakasalampak ito sa sahig at may hawak na mga krayola.“Saan ang masakit, ituro mo?” Naglahad ako ng kamay, kumapit siya roon bilang suporta sa kaniyang pagtayo. Dahil mas matangkad siya sa akin ay nakayuko siyang nakanguso, parang batang handa nang magsumbong.“Awtchi 'yung cheeks, nose, lips and body ko. I feel tired yet energetic.” “You want some sweets ba? chocolate, cookies, Choco milk, anong gusto mo?” agap ko.“Well, I don't want to eat right now. I just want to play.”Muli itong naupo at napadaing ng maitukod ang kaniyang kamay sa sahig.“Masakit din pala 'tong kamay ko, lahat na lang masakit.” Malungkot akong ngumiti sa kaniya. Napaka inosente niya talagang bata. Ni hindi manlang siya nagtanong kung saan galing ang sakit na nararamdaman niya ngayon. Pagkatapos niyang maglaro ay pinaliguan ko siya at pinakain. Hirap na hirap akong paliguran siya dahil panay daing niya sa iba't ibang parte ng kaniyang k
“He really is.” Tumango ako bilang pag sang-ayon.“Rouge, hindi ba ang sabi mo hindi alam ni Tyler ang nangyari sa kaniya noong bata siya?”“Not all,”pagtatama niya.“Totoo bang g-ginahasa siya noong bata pa s-siya?”Nakita ko ang pag higpit ng hawak nito sa baso.“Don't you dare to trigger Khuaqin's emotion Calixta.”Wala pa man ay may pagbabanta na. Payak akong natawa ng mahulaan niya ang nais kong gawin.“Alam mo, ang unfair niyo! Lahat kayong may alam sa nakaraan ni Tyler. Paano niyo nagagawang isikreto sa akin 'yung mga bagay na dapat ay alam ko? Paano niyo nagagawang itago ang dapat ay nakikita at naririnig ko?”Umigting ang panga nito. “Sa katunayan nga ay litong lito na ako sa mga nangyayari, hindi ko na alam kung ano at sino ba talaga ang dapat kong pagkatiwalaan. Alam mo bang hanggang ngayon ay tumatakbo pa rin sa isip ko ang sinabi mo sa aking papatayin mo ang buong pamilya ko kapag nalaman mong may relasyon kami ng babaeng fcker na tinatawag mo? Sino 'yung sinasabi mong kam
“kidding.” Pahabol nito ng makita ang nagtataka kong mukha.“I am Doctora. De Ocampo, The psychiatrist and psychologist of Mr. Salazar.”Tumikhim si Rouge. “Tyler is still not showing up.” “My poor Tyler is really having a hard time to control his emotions. ” Malungkot itong bumalin sa akin. “I am with him since he was a child. I saw how devastated he is, I saw his ups and down. I witnessed how much he cried to sleep at night without those monster on his dreams. He really suffered a lot. One time Tyler told me.. he told me that he is tired, he really wanted to give up but when he first saw you he said, he finally saw an angel living in a poor life...”“Since then, whenever he is here.. Tyler can't stop talking about you, how kind you are, how family oriented, how hard working and more! My boy is really in love with you.” Malungkot itong nakangiti. Gusto ko siyang yakapin at magpasalamat sa mga sinabi niya.“Doon nagsimula 'yung mas paglapit niya sa akin, halos araw araw nandito 'yan
“T-Tyler..”“Where are you baby?” He ask.“N-Nasa mini garden..”Narinig ko ang kaniyang malalim na paghinga at sinabing huwag akong aalis dahil susunduin niya ako.Mabilis ang tibok ng puso ko habang naghihintay sa kaniya. Namasa ang gilid ng aking mga mata dahil sa halo-halong emosyon na nararamdaman. Pakiramdam ko ay ilang taon ko siyang hindi nakausap para mababik ako ng ganito. Wala pang ilang minuto ay nakarinig na ako ng yabag galing sa aking likuran. Unti-unti akong lumingon at ang luhang kanina pa kumakapit ay tuluyan ng bumuhos. Nag lahad siya ng kamay kaya dali dali akong tumakbo at sumampa sa kaniya. Nagulat siya pero kaagad ding natawa ng mahina dahil sa aking ginawa. Pumikit ako at dinama ang init ng kaniyang katawan.“I miss you too.”Mahinang bulong niya, hindi pa rin maalis ang ngiti sa kaniyang maputla at may sugat na labi.Ngumuso ako at tumingala sa kaniya. Makinang ang kaniyang asul na mata, mahahalintulad ito sa bituwin na gustong makipag sanib sa asul na karagat
Buong akala ko ay biro lamang ang sinabi ni Tyler sa loob saksakyan, ngunit napatunayan kong totoo iyon ng umuwi kaming bahay ilang araw na ang nakakaraan. Tuwing umaga ay nagigising na lamang akong nakahawak siya sa dibdib ko at pinipisil pisil 'yon. Tuwing gabi naman ay ganoon din! Hindi ko alam kung dapat ba akong mainis o matuwa dahil may isang salita siya.“Morning,” bulong niya sa tenga ko ng isang umagang parehas kaming nakahiga sa ibabaw ng kama. Parehas kaming walang damit pero hindi ibig sabihin noon ay may nangyari ng kababalaghan. Nawalan kasi ng kuryente kagabi kaya sobrang init, idagdag mo pang maharot siya, mabuti ay parehas naming napigilan kahit ramdam ko na ang paghihirap niya. “Can I hear your thoughts?” Suminghap ako ng mas inilapit niya pa ang kaniyang katawan. Dama ko ang balahibo niya sa binti na nakapatong sa binti ko.“Usog ka. Masyado kang nakagitgit eh ang luwag luwag ng kama.”Imbis na lumayo ay dumapa siya ng higa at iniyakap sa leeg ko ang kaniyang bisig
“Nainip na 'ko sa loob ng kuwarto kaya lumabas muna ako para maglibang. Saktong nakita ko si Manang Lourdes na may dalang panlinis, maglilinis daw siya ng playroom, gusto ko ngang ako nalang ang maglihis dahil hindi naman mabigat na gawain 'yon.”Paliwanag ko at lumapit sa kaniya.“Sa susunod ay sabihin mo sa akin kung saan ka pupunta para hindi ako nag-aalala.”“Tulog ka kanina,” Umismid ito. “Kahit na, sa susunod ay mag iwan ka ng note o gisingin mo 'ko kahit sandali. Ayoko ng magigising ulit na wala ka sa kama ko.”Ngumiti ako at nilingon si Manang Lourdes na pinapanood kaming dalawa.“Kumain na ba kayo ng miryenda?” Tanong ni Tyler. Nakatuon ang atensyon kay Manang.Miryenda para sa iba pero tanghalian para sa aming dalawa.“Hindi pa ho. Tapusin ko lang po muna 'to.” “Iwan mo na 'yan Manang. Sumabay ka na sa amin ni Calixta kumain.” tinignan ko ang reakyson ni Manang kung magugulat siya sa paanyaya nito pero normal lang siyang nakikipag usap. Ibig sabihin ba ay sanay na siya sa gan
“Tyler, aalis lang muna ako, ha. Sasama ako sa mga kasambahay na mamili ng stocks dito sa bahay,” ani ko sa kabilang linya habang hinahaplos si Baby Calyer na nasa kandungan ko.Pumasok sa opisina si Tyler ng mas maaga kaysa sa nakasanayan. Ang sabi niya ay marami raw siyang mga dapat na pirmahan at I meet dahil nausog ngayong araw ang meetings niya na dapat ay kahapon pa.“Sige. Pinabalik ko na riyan ang mga bodyguards mo. Hintayin mo nalang muna silang dumating bago kayo umalis.”“Hindi na kailangan ng bodyguards! Kaya ko namang umalis at sumakay sa mga jeep kahit ako lang mag-isa, lalo na ngayong may kasama.”“Iba noon, iba ngayon. Noon hinahanayan kita dahil pinapasundan kita mula sa malayo kaya kampante ako.” Hindi na lamang ako nagsalita at hinayaan siya sa nais niyan gawin kaysa mag talo pa kami sa napakaliit na bagay.Habang nag susuklay at nakaharap sa salamin ay kitang kita ko ang kakaibang kislap sa mga mata ko. Madami na ring nakapansin na medyo tumaba ako at mukhang healt
“A-Ajax..” Nilingon ako nito, pinagmasdan, pagkatapos ay umiling. Mukhang dismayadong makita ako. Napahilamos pa siya ng kaniyang mukha.“Kung nandito ka para manumbat, huwag ngayon. Huwag ngayon!” Walang pasensyang ani nito bago sumakay sa kaniyang sasakyan at walang pasabing pinaharurot.Hindi naman ako lumipat para magalit at manumbat sa kaniya. Sa katunayan ay gusto ko siyang makausap, maintindihan ang side niya. Alam kong mabuti siyang kaibigan dahil si Tyler nga mismong nagawa niya ng 'di maganda ay hindi magawang magalit sa kaniya. Ilang beses ko na ring pinilit si Tyler na sabihin sa akin kung anong nangyari pero nanatili itong tikom. Kahit na kailan ay hindi niya ito siniraan sa akin, hanggang ngayon ay prinoprotektahan pa rin niya ang imahe ni Ajax. Ang lagi niyang sinasabi ay matagal na niyang kaibigan si Ajax at napakabuti nito, si Ajax na tinuturing niyang kapatid, hanggang ngayon ay naniniwala pa rin siyang babalik sila sa dati at naniniwala ako roon. Alam kong matutunaw
“Bend more baby, show me how much you want me like I do,” bulong nito sa tenga ko habang walang tigil sa pag papaligaya sa'kin gamit ang kaniyang tuhod.“P-Pero..” Hindi ko alam kung anong pinaglalaban ko, nahihiya ako pero damn! Bakit ako nahihiya, eh ilang beses na namin 'tong ginawa? Siguro ay dahil nasa harapan kaming dalawa ng malaking salamin na kung saan kitang kita ko ang bawat galaw ng katawan naming dalawa. Napapanod ko ang sarili kong nagugustuhan ang ginagawa niya sa aking katawan. “You don't want this? You're not in the mood? Tell me, we're not going to make love if you don't want.. We will never do this if you don't want, I will never force you.” sinserong niyang sabi.Tumayo siya ng tuwid at tinigil ang ginagawa, pinihit niya kong paharap sa kaniya. Hinawakan ang aking magkabilang pisngi at tinitigan gumala ang kaniyang tingin sa kabuuan ng aking mukha. Tila pinag aaralan ang bawat hugis nito.“Damn you are so breathtaking beautiful,” ani niya ng buong paghanga. “H-Hi
“Arley Seven Villanueva Salazar..” basa ko sa lapidang kulay ginto.“For some reason.. according to what I have searched Arley means inner wisdom and Seven, because I believed in Lucky Seven,” si Rouge habang binubuksan ang mini candles na nandoon. Akala ko noong una ay nasa normal na libingan lamang ito pero ng puntahan namin ay pumasok kami sa loob ng white house na kung saan may maliit na gate at pinto. Pag pasok namin ay bumungad ang mga pambatang laruang pangbabae at panglalake, may mga kuna, duyan at mga botelya para sa gatas. May nakita rin akong walker at maliliit na anim o higit pang mga drawer kulay pink, gold at blue ang mga 'yon. Ito ay kwarto para sa baby. Halatang halata dahil may mga alphabet at numbers pang nakadikit sa walls. Tumabi ako sa gilid ni Rouge at inilapag ang bulaklak na dala namin. Pag sindi niya ng kandila ay may tumugtog na music box, roon ko lang napansin na may music box palang malapit sa amin, music box na pinasadya dahil may anghel na umiikot habang
“At iyon ang kabaligtaran naming dalawa. Magaling akong kumilatis samantalang tatanga tanga naman siya. Masyadong mabait at sa mundong ito kung 'di ka magiging tuso ay hindi ka aangat. Hindi ka mananalo.” “Pero hindi ka magiging masaya kung kaya mong tumapak ng iba para sa sarili mong kaligayahan.” Tumingin siya sa akin sabay tawa ng malakas. Umiling iling pa na parang isang kahibangan sa kaniya ang sinabi ko. “Iyan ang makakapag pabagsak saiyo! Dahil masyado kayong mababait! Dahil masyado kayong mapag bigay at mapag patawad. Madaming masamang taong nakapaligid sa mundo, 'yung iba ay titirahin ka paharap at may mga duwag na titirahin ka patalikod. Huwag kang mag tiwala kaagad sa mga nakikita ng mga mata mo dahil madaling malinlang 'yan. Madaling mai-manipulate ang nakikita lamang ng mata dahil madaming taong mapag kunwari, kaya nilang magpakita ng mabutihan sa kapwa kahit sa totoo lang ay may kutsilyong unti-unting bumabaon, hinihintay lang nila kung kailan ka iinda.”Nanginig ang a
Dinaanan lang ako ni Ajax paglabas niya ng pintuan tila hindi na nagulat sa aking presensya. Marahan niyang isinarado ang pinto bago niya tuluyang nilisan ang lugar. Isang mahihinang hikbi ang pumaibabaw sa loob ng kwarto at doon lamang ako nahimasmasan, kaagad kong sinakop ang distansya naming dalawa ni Tyler. Nakatayo ito at bahagyang nakasandal nasa kaniyang lamesa habang nakayuko ang ulo.“T-Tyler..” “I trust him.. more than myself.. I hate him Ate..”Bahagya siyang nanghina at napaupo sa sahig. Niyakap nito ang kaniyang nakabaluktot na hita at doon tumangis. Marahas niyang pinupunasan ang masaganang luha.“I hate him Ate.. my heart is breaking.. I hate this feeling.”Tumakbo ako papalapit sa kaniya upang pigilan ang kamay niyang humahagod at humahatak sa kaniyang buhok. “T-Tahan na.. tama na. Huwag mong saktan ang sarili mo. Hindi mo kasalanan ang naging desisyon nilang pananakit saiyo.. wala kang kasalanan.”Tinatagan ko ang aking loob at pilit na inaalo si Khuaqin. Alam kong l
“Siguro na discovered ang salitang marupok nang ipinanganak ako.” Hinihingal na ani ko.“Hmm?”“Ah.. T-Tyler tama na..” sabi ko sabay sabunot sa kaniyang buhok dahil nag uumpisa na naman siya sakaniyang mahihinang mga ulos.Inumaga na kaming dalawa sa ibabaw ng kama, bathroom at kanina sa sofa. Wala kaming kapaguran patunay na talagang namiss namin ang isa't isa kahit palagi naman kaming mag kasama. Halos ilang buwan din naman kasi kaming walang sexual intercourse pero alam kong pagkatapos nito ay aaraw arawin na naman niya ako, bagay na gusto ko rin namang mangyari.. Oo na mas marupok pa ako sa telang nakaimbak sa pabrika ng sampung taon dahil sa karupukan.“Last na..” Malalim na boses niyang sabi sabay dila sa aking leeg.“Pagod na ako.. nanginginig na ang mga hita ko. Wala ka bang awa?” Nakangusong ani ko, nag papaawa dahil talagang masakit na ang pagkababae ko. Hindi naman maliit ang ano niya para kayanin ko hanggang kailan niya gusto.“Aww kawawa naman ang baby ko.” Natatawang sab
Pagkatapos kong magluto ng mga paborito niyang pagkain ay pinuntahan ko si Loyd na nag papalobo ng balloons sa guest room dahil dito ko napiling i-surprise si Tyler.“Pasensya ka na sa istorbo. Kailangan ko lang talaga matapos kaagad.” Ani ko habang inaayos ang lamesa sa gitna.“Ayos lang ma'am pero mag handa ka na. Sa ayos pa lang ng kama mukhang mapapalaban ka talaga.” Nag init ang pingis ko at nilingon siya.Naglagay kasi ako ng kandila sa gilid ng kama at binudburan ng petals ng rosas ang ibabaw. “Hindi ba OA tignan? Tanggalin ko nalang kaya?”“Sweet nga ma'am. Hay nako mapapa-sana lahat nalang talaga ako.” Nang maayos na ang lahat ay inakyat na ni Loyd ang mga pagkain. Inasar pa nga niya akong hindi masarap dahil hindi ko siya pinatikim, aba syempre Tyler first noh. Naupo ako at kinakabahang tinawagan si Tyler na kaagad niya namang sinagot.“Baby.. ang sakit ng tyan ko..”Bungad ko bago masamang tinapunan ng tingin si Loyd dahil mukha itong natatawa sa pinag gagawa ko.“W-why?
“Minanipula ko ang lahat lalo na noong dumating ka, mas lalo ko siyang kinontrol, mas lalo akong naging mas mapangahas, naging sakim at nabaliw.” Pinunasan niya ang kaniyang luha. “Pinalitan ko ang mga medicines niya para mawalan siya ng kontrol. Akala ko kasi lalapit siya sa akin.. pero nagkamali ako dahil nandiyan ka! Tingin ko sa iyo noon ay isang sagabal! Sagabal sa lahat ng plano ko para sa aming dalawa ni Tyler!”“Pero alam mo, kinarma ako.. dahil habang nalalayo sa akin si Tyler ay siyang paglapit ni Ajax.”Gumapang ang tingin ko rito, malinaw pa rin sa aking alaala ang pag amin niya ng nararamdaman, mahal mo 'ko? Really? Huh. Traydor. “Napalapit ako kay Ajax, akala ko walang ibig sabihin ng kabog sa dibdib ko kapag nandiyan siya.. hindi ko 'yon pinansin. Binalewala ko lahat hanggang sa may nangyari sa aming dalawa, nagmakaawa akong tulungan niya ko sa plano kapalit ng katawan ko pero tangina.. I-Inamin niyang may gusto rin siya sa iyo..” Naguluhan ako, hindi ko alam ang bagay
“What's bothering you?” Nilingon ko si Tyler, diretso itong nakatingin sa akin habang tinatanggal ang kaniyang necktie. Napabugtong hininga ako at umiling dahil hindi ko ito gaanong narinig.Kararating lang namin galing sa trabaho, dito kami sa kwarto dumiretso para makapag palit ng damit bago kumain sa baba, si Tyler ay nag sisimulan ng magpalit ng damit samantalang ako ay tulala lamang na nakaupo sa ibabaw ng kama.. malayo ang tingin at lumilipad ang isip.“Kanina pa malalim ang iniisip mo, ayos ka lang ba?” “Pagod lang siguro..” Matamang nakatingin lang ito sa akin, hindi naniniwala sa sinabi ko.Isang linggo pa lang ang nakalipas mula ng bumalik ako sa pag tatrabaho kaya paanong napagod ako? Eh ni hindi nga niya ako masyadong inuutusan dahil ayaw niyang mapagod ako na minsan na naming pinag awayan. Ang gusto ko kasi ay kahit may relasyon kaming dalawa ay magpaka amo pa rin siya sakin. Gusto kong labas ang personal naming relasyon sa loob ng opisina para maging patas sa lahat ng
“A-Ajax..” Nilingon ako nito, pinagmasdan, pagkatapos ay umiling. Mukhang dismayadong makita ako. Napahilamos pa siya ng kaniyang mukha.“Kung nandito ka para manumbat, huwag ngayon. Huwag ngayon!” Walang pasensyang ani nito bago sumakay sa kaniyang sasakyan at walang pasabing pinaharurot.Hindi naman ako lumipat para magalit at manumbat sa kaniya. Sa katunayan ay gusto ko siyang makausap, maintindihan ang side niya. Alam kong mabuti siyang kaibigan dahil si Tyler nga mismong nagawa niya ng 'di maganda ay hindi magawang magalit sa kaniya. Ilang beses ko na ring pinilit si Tyler na sabihin sa akin kung anong nangyari pero nanatili itong tikom. Kahit na kailan ay hindi niya ito siniraan sa akin, hanggang ngayon ay prinoprotektahan pa rin niya ang imahe ni Ajax. Ang lagi niyang sinasabi ay matagal na niyang kaibigan si Ajax at napakabuti nito, si Ajax na tinuturing niyang kapatid, hanggang ngayon ay naniniwala pa rin siyang babalik sila sa dati at naniniwala ako roon. Alam kong matutunaw