Aaliyah Umayos ako ng tayo at hinarap siya. Hindi pa rin ito tumitingin sa akin. “I'll listen. What else should I know about Travis? Why didn’t you say it earlier?—Bakit hindi mo pa sinabi kanina noong nandoon tayo sa conference room?” Seryoso kong tanong, oo nga bakit hindi pa kase niya sinabi? Muli itong bumuntong hininga bago nagsalita. “I'm sorry if I didn't tell you because I was worried that you wouldn't be able to handle the revelations.— Ngayon na kahit papaano nakapahinga na ang isip mo. Gusto kong sabihin na sa'yo ang iba mo pang dapat malaman.” So, iyon pala ang dahilan? May punto siya don. Masyadong marami na akong nalaman kanina. Baka nga hindi kona kayanin kung nag-kataon. “Ok then, Let's talk there in the living room, but first I want to know if the kids are asleep, especially Trishana.” Doon lang ito tumingin sakin bago bahagyang tumango. “Pag alis ko sa kwarto ni Trishana patulog na ito, Si Trevor naman ay pinapatulog na ni Elsa.” Tumango naman
Continuation.. Simula ngayon ituturing konang tunay na anak si Tracy lalo ngayon na anak nga ito ni Travis. Ibibigay ko sa bata ang pagmamahal na hindi magawa ng kanyang tunay na ina. Mamahalin ko siya na para kona ring anak. "This mess needs to end, Mayell needs to appear and I know how to get that woman come out." Seryoso kong sambit sabay tingin kay Travis. Nababasa ko sa mga mata niya ang kalituhan at pag-aalala. "How? What are you planning wife?" Para naman itong naging alerto ng marealized na may binabalak ako. "Make me the CEO of the company, Declare tomorrow that you are transferring the CEO position to me and that you will be the COO. I have to do this so that they can be triggered to come out and Chua will not succeed as he will run the company. What you and Jacob do is, how you can get the money Chua stole from our company. — “..Hindi naman na sila magtatanong dyan dahil iisipin nila na ako na ang may malaking share sa kompanya. Sakin matutuon ang atensyon
Aaliyah Matapos ang madramang yakapan naming tatlo, Nilock ni Trish ang pinto bago kami nagtungo sa mini sala ng opisina ko at doon nag-usap kung ano ba ang gagawin ni Hector. Hector is our friend, nakilala namin siya noon sa isang business meeting. Simula noon naging close namin siya at naging kaibigan. He's a good man. Hindi lang talaga namin alam kung bakit madalang na siya mag paramdam sa amin. Siguro until now hinahanap pa rin siya ang babaeng mahal niya. Kung ganoon man, grabe ah? Ang tagal na. Two years na din. Sabi niya sa amin noon nung first meet namin hindi lang daw meeting ang pinunta niya sa US, Hinahanap rin daw niya yung babaeng nagpatibok ng kanyang puso. Bigla na lang daw kase itong umalis na hindi niya alam ang dahilan. “Are you willing to be an investor in our company and spend a large amount? Don't worry, I will also get back to you all the money when this problem is over.—Gusto ko lang makasigurado na hinding hindi ako mapapabaksak ng kalaban namin. K
Napangiti naman ako ng malawak. Ang swerte namin na nakilala namin ang katulad niya. Parang nagkaroon na rin talaga ako ng instant kuya. Napaka swerte rin ng babaeng mahal niya dahil napakabait, maalaga, mapagmahal si H. Dagdag points na lang din ang yaman nito at itsura. “Thank you H.” "You're always welcome Babe," Nasa ganoon kaming tagpo ng sabay sabay kaming napalingon sa pinto ng may mahinang kumatok, tapos maliit na bumukas ang pinto at sumilip si Jam. “Ah, Excuse me, I'm sorry to disturb you, mam, but Sir Jacob called. They are waiting for you in the conference room. The board members are already there. Magsisimula na raw po ang meeting." Nanlaki naman ang mata ko at napatingin sa relong pambisig. Oh gosh, It's already 3:17 na! Nawala sa isip ko na may meeting nga pala. Napasarap ang kwentuhan namin at nawala na sa isip ko ang meeting. Iyon pa naman ang dahilan kung bakit nandito din si H. Wala sa hulog na tumayo ako. “Let's go to the conference room. It's tim
Travis Wait, wait, Hector Chavez? His name is sounds familiar. Saan ko nga ba narinig ang pangalan ng lalaking 'to. “Maybe you already know him na? He is the only child of Mr. Rafael Chavez the business tycoon of our country.” Muling sambit ng aking asawa at nagpasinghap ulit sa mga kasama namin. Ang iba ay hindi makapaniwala, ang iba naman ay nagbubulungan na at binabati ang lalaki bilang pag-galang. Mas lalo naman akong nagulat at hindi makapaniwalang binalik ang tingin sa aking asawa, Sh*t! Kilala kona! Anak pala siya ni Mr. Rafael. Kaya pala pamilyar. Ang gulat saking mukha ay unti-unting napalitan ng pag-kakunot ng noo. Paano nakilala ni Aaliyah at Trisha ang anak ni Mr. Rafael? Bakit hindi ko alam 'to? “H, can you come here to the front?” Tawag ng aking asawa sa lalaking 'yon, mas lalong nangunot ang noo ko. H? What the fck?! Sumunod naman agad ito at lumapit kay Aaliyah. Nag ngitian ang mga ito. Hindi ko alam pero biglang uminit ang dugo ko sa Hector na ito.
Natameme naman ako. Parang natauhan sa aking sinabi at ginawa. Pero d*mn! Hindi naman niya ako masisisi kung ganito ang naging reaksyon ko. Nagulat ako at hindi alam ang mga nangyayari. Saka asawa ko siya! Sakin lang siya at ako lang dapat ang gumagawa ng ganong bagay sa kanya. She's fcking mine! “I'm sorry, Wife. Nadala lang ako ng selos.” Malamyos kong saad. Malamig ang mga tingin na ginawad niya sakin. “Don't do that again. What you did could ruin our plan. What if someone else is here now? What if you can't control yourself? Focus on our plans. I told you to put it aside our problem first. And one more thing...” She looked at Trish first. My sister nodded understandingly as she went to the door and locked it. No one can hear us because this room is soundproof. Maybe someone would suddenly come in and catch up with what we were talking about. Kaya pinasarado niya ito. Nang makasiguradong ok na ay binalik na nito ang tingin sakin at pinag-patuloy ang sinasabi niya.
Bumuntong hininga ako bago ulit seryosong nagsalita. "Kinausap ako ni Aaliyah about this, tutol ako ng una dahil kababaan sa ego ko iyon Donica, pero dahil tinulungan niya na hindi bumaksak ang kompanya wala akong nagawa. Pinili niyang kapalit ang posisyon ko bilang CEO. Wala na raw akong karapatan pa dahil pera na niya ang ginamit niya, ayaw ko man pero wala na rin akong magawa lalo pa't nagtatanong ng nagtatanong ang mga board members. “..May karapatan din siya sa kompanyang ito hindi lang bilang asawa ko, Nag merged na ang kompanya namin at malaki ang perang pinasok niya. Kaya kung iniisip mo na hinayaan ko lang ibigay to sa kanya nag-kakamali ka, Problemado pa nga ako sa nangyaring pagkawala ng pe——Wait.." Tumigil ako sa sinasabi at pinakatitigan siyang maigi. "What? what are you looking me like that?" Kinakabahan niyang tanong. Lihim naman akong napangiti. At mas lalo pa siyang tinitignan maigi. "D*mnit Travis! Bakit ganyan ka ba makatingin huh!" Inis nitong sin
“Relax kuya, Alam namin na nag-aalala kalang sa anak mo. Ganoon din naman kami. Ipagdasal nalang natin na ok si Tracy. Sana nandoon nga ito sa Zambales at maayos ang lagay.” Nagmulat ako ng mata at umayos ng upo sabay tango sa sinabi ng kapatid ko. She's right, hindi dapat ako nag-iisip ng kung ano-ano. Dapat puro positibo. “Maghintay lang tayo, sana goodnews ang ibalita satin ni Detective Zamora. And Trish is right, ipagdasal natin na sana ayos lang ang bata.” Sambit ng asawa ko, nagkatinginan kaming dalawa, mababasa sa kanyang mga mata ang pag-aalala din pero nangingibabaw ang pagiging positibo, dahan dahan itong tumango sakin na sinuklian ko naman ng tipid na ngiti. Wala na akong ibang masasabi pa sa asawa ko. Kahit na ganito ang sitwasyon namin inintindi niya ako at lahat ng nangyayari ngayon sa pamilya namin. May hinanakit pa rin siya pero alam kong hindi naman nagbago ang pagmamahal niya sakin. Hinahangaan ko ang pagiging maintindihin at maunawain niya. Kahit nalam