Chapter Fourty One

Kitang kita ko na kanina pa niya gusto magsalita. Gusto niya ako kausapin pero dahil hindi nga kami okay, pinipigilan niya ang sarili. 

 Siguro pwede na kaming mag-usap? Parehas lang kaming may kasalanan sa isa't-isa. Siya na hindi inamin sakin ang katotohan dahil inisip ako, alam kong naiipit din siya sa sitwasyon namin ni Travis. 

 Ako na umalis na lang bigla sa rest house niya na walang paalam, siya ang tumulong sakin noon, Siguro nga hirap lang siya, hindi niya masabi sakin ang katotohanan dahil alam niyang galit ako sa kuya niya, or baka gusto na niya sabihin sakin kaso umalis nga ako. 

 Gusto ko na rin siya kausapin, malaki ang utang na loob ko sa kanya pati kay Jacob. 

 Pasimple ko siyang pinagmasdan, Patingin tingin ito sakin, hindi mapakali. Hindi ko na mapigilan ang sarili. Natawa na lang ako ng mahina. 

 Napamaang naman ito