Home / Romance / His Pet Nanny / Kabanata 14

Share

Kabanata 14

Author: sweetjelly
last update Huling Na-update: 2024-06-05 20:11:12
Dahil sa naramdamang takot, hindi ko na naawat ang sarili. Yumakap na rin ako ng mahigpit kay Sir Danreve. ‘Yong yakap na parang nakahanap ng kakampi. Pakiramdam ko, safe na ako dahil iniligtas niya ako.

“Sinaktan ka ba nila. Anong ginawa nila sa’yo?” Bakas ang galit sa boses nito, pero ramdam ko naman ang pag-aalala niya.

Paulit-ulit ko lang na pinilig ang ulo ko, bilang sagot sa tanong niya. Mas humigpit naman ang yakap niya sa akin sa puntong dikit na dikit na ang mukha ko sa dibdib niya.

“Tahan na, you’re safe now. Wala ng mananakit sa’yo,” sabi niya pa na sumabay sa banayad na haplos sa likod ko.

“Bro, tama na ‘yan. Nakatingin ang Nanay, oh. At saka, parang hindi ka na boss, d’yan sa ginawa mo!” Sabay kaming napabitiw sa isa’t-isa nang marinig ang pabulong na sabi ni Sir Onse.

Hindi namin namalayan ang paglapit niya, at ngayon nga ay may nang-aasar na naman itong ngiti. Pero maya maya ay dinuro naman ang mga lalaking payat na hanggang ngayon ay hindi pa rin tumatayo. Puro d
sweetjelly

May bagong readers na naman. Salamat sa pag-add nito sa library n'yo. Salamat din sa gems.

| 8
Locked Chapter
Patuloy ang Pagbabasa sa GoodNovel
I-scan ang code upang i-download ang App
Mga Comments (1)
goodnovel comment avatar
Annabelle Gonzaga
sana Sabihin na lang totoo para Hindi magtampo si nanay
Tignan lahat ng Komento

Kaugnay na kabanata

  • His Pet Nanny   Kabanata 15

    Maang akong humarap kay Sir Danreve. Hindi ko alam kung paano mag-react. Gusto ko siyang kaladkarin palabas at doon kausapin ng masinsinan. Pero alam ko naman na lalo lang magtaka si Nanay kapag ginawa ko ‘yon. Lalo lang siyang mag-iisip ng masama at baka lalo niya pa kaming pagdudahan. Mas lumapit pa ako kay Sir Danreve. “Hindi nga po pwede, sir," madiin at pabulong kong sabi. Kinagat ko pa ang pang ibaba kong labi. Nakakagigil ‘to eh! Inismiran ba naman ako, at pagkatapos ay kumibot ang labi na parang may sinasabi na hindi ko naman maintindihan. Talagang hindi ko siya maintindihan. Grabe ang tago namin sa mga magulang niya sa fake naming kasal. Lahat ng masakit na salita, tiniis ko. Nilunok ko, kahit ang hirap lunukin. Tapos, aamin lang pala siya kay Nanay. Kung hindi ba naman siya buang! “Charmaine, mag-isip ka nga—” “Hinda nga po, pwede, sir! Kita mo naman, galit na si Nanay.” Agad kong putol sa pagsasalita niya na nagpatiim sa labi niya. “Kaya nga, we need to tell her the t

    Huling Na-update : 2024-06-06
  • His Pet Nanny   Kabanata 16

    Napakamot ako sa ulo. Unti-unti rin akong lumayo sa kanya. Sira-ulo eh! Hindi nag-iisip. Boss ko nga lang siya, pero kong makayapos sa baywang ko, ang lupit. Ano na lang kaya ang iisipin ni Nanay at Daisy. Porke’t benefactor siya ay pwede na niya akong hawakan kahit kailan niya gusto. Loko! “Sir Danreve, pwede po ba, bukas na lang po ako magsisimula?” Ngiting-aso ang tumapos sa salita kong ‘yon. “No!” madiin niyang sagot na may kasabay na kunot ng noo. Napalunok ako. “Sir kasi, kailangan ako ni Nanay. Sabi mo nga, ngayon siya dadalhin sa hospital. So, kailangan nandito ako. Kailangan kasama niya ako.” Putol-putol kong sabi. Nilingon niya si Nanay, at tipid na ngumiti. “Hindi mo ba naiintindihan ang agreement na pinirmahan mo? You should start today or else—” “Anak, sige na. Sumama ka na sa boss mo. Hindi pwedeng ma-apektuhan ang trabaho mo sa mga personal isyu ng buhay mo,” sabat ni Nanay na nagpabagsak sa balikat ko. Napasimangot pa ako. Ang in-expect ko na gagawin niya ay

    Huling Na-update : 2024-06-07
  • His Pet Nanny   Kabatana 17

    (((Danreve))) “Picca, no!” sigaw ko na sumabay sa pagtiim ng mga mata ko at pagtalon ni Picca papunta kay Charmaine! Hindi agad ako nakakilos. Hindi nakapagsalita. Ngayon ko lang kasi nakita si Picca na gano’n ka agresibo. Pero mamaya ay napadilat ako. Imbes na atungal, walang humpay na hagikhik kasi ang naririnig ko mula kay Charmaine. “Picca...” masayang sabi pa nito sa alaga ko. ‘Yong kaba at takot na nararamdaman ko kanina habang nakikita ang mabilis na pagtakbo at pagtalon ni Picca na parang gustong lapain si Charmaine ay napalitan ng pagkagulat. “Are you okay?” Maya maya ay tanong ko kay Charmaine na tumango-tango lang at humahagikhik pa rin. Umupo na rin ako. I patted Picca’s head. “Picca, stop it,” sita ko naman sa alaga ko na ayaw lubayan ng pagdila ang mukha ni Charmaine. “Toni, ipasok mo muna si Picca,” utos ko, kasabay ang pagpa-upo kay Charmaine na hindi napigilan ang dumaing. Bumagsak na naman kasi siya. Malamang nadagdagan na naman ang pasa niya. Mabuti na

    Huling Na-update : 2024-06-08
  • His Pet Nanny   Kabanata 18

    Si Lolo Clam ang tumawag. Bakas sa boses nito ang pag-aalala, pero mas nangingibabaw naman ang galit. At alam ko na kung bakit; nakarating na agad sa kanya ang nangyari kanina. “Lolo Clam, napatawag ka po?” maang-maangan pero masigla kong tanong na sumabay sa pagtakip ni Charmaine sa bibig niya, namaluktot at tumalikod. “You, brat! Of course, I want to check on you. I want to check on Charmaine. How is she? Is she okay? Goding told me, Picca attacked her,” sunod-sunod na tanong ni Lolo. Bahagya ko pang nailayo ang cellphone sa tainga ko dahil sa pasigaw nitong pagsasalita na ang sakit sa tainga. “She’s fine, Lolo. And yes, Picca did attack her, para dilaan ang mukha niya.” Walang gana kong sagot, pero napapaisip naman kung bakit gano’n si Picca kay Charmaine. Unang pagkikita pa lang nila, pero parang sabik na sabik na sa kanya si Picca. Parang attached sa kanya ang alaga ko. Hindi nga ako pinansin kanina. “Are you sure? Give her the phone; I want to talk to her,” madiing utos n

    Huling Na-update : 2024-06-09
  • His Pet Nanny   Kabanata 19

    (((Charmaine))) “Hmmm...” ungol ko nang maramdaman ang malamig na simoy ng hangin na dumadampi sa balat ko. Ang sarap sa pakiramdam, hindi ko mapigil ang sarili na mapangiti, habang pikit ang mga mata at nag-uunat ng mga braso. Rinig ko kasi ang mahinang hampas ng alon sa dalampasigan. Nandito nga kasi ako sa mala-paraisong villa ni Sir Danreve. “Ang sarap ng tulog mo, ah!” Para akong naalimpungatan nang marinig ang boses ni Sir Danreve. Ang antok kong mga mata, ngayon ay dilat na dilat na. Dahan-dahan akong lumingon at bumangad nga sa akin ang gwapo niyang mukha at nakaka-asar na ngiti. Sinadya pa nitong pagsalubungin ang mga kilay. “A-anong ginagawa mo rito, sir?” tanong ko, at akmang uupo. Pero pinigil na naman ako ng masakit ko pa ring balakang. Ngumiti siya at inunan ang mga braso niya. Napalunok na lamang ako. Ang ganda kasi ng view. Sa sobrang ganda, takot na akong tumingin. Bumakat kasi ang muscle sa braso niya; abs niya pa, parang mainit na tinapay na ang sarap

    Huling Na-update : 2024-06-10
  • His Pet Nanny   Kabanata 20

    “Sir, alis na po, ako.” Paalam ko kay Sir Danreve, na halatang nagulat dahil sa biglang pagsulpot ko sa harapan niya. Kalalabas niya lang kasi sa walk-in closet. Bagong ligo at bagong bihis, kaya siguradong fresh pa ang utak niya, at tiyak na papayagan niya akong umalis. “Saan ka pupunta?” tanong niya, kumunot pa ang noo. “Sabado po ngayon, Sir Danreve, day-off ko,” nakangiti ko pa ring sagot. Kampante nga kasi ako na papayag siya na umalis ako. “Ang tinatanong ko, saan ka pupunta, hindi kung anong araw ngayon!” pamemelosopo niya na nagpalunok naman sa akin. Akala ko, malamig ang utak, kasi bagong ligo, pero mainit pa rin pala. Sikmat agad. Hanggang ngayon, hindi ko pa rin talaga matansya ang ugali niya. Minsan malambing, mabait, at maalalahanin, pero ngayon, nagsusungit na naman. “Wala naman po akong ibang pinupuntahan, sir, si Nanay lang. Sa hospital lang po. Parang hindi mo naman po alam,” sagot ko na may kasamang paghaba ng nguso. “Okay, I’ll go with you,” sab

    Huling Na-update : 2024-06-11
  • His Pet Nanny   Kabanata 21

    (((Danreve)))“Enjoy, my star,” malambing kong sabi matapos lasapin ang manipis at malambot na labi ni Charmaine.Pinahid ko pa ang kumalat na lipstick sa mamasa-masa niyang labi, at tinulungan kong isara ang bibig niya. Hindi na kasi niya magawang isara, katulad ng mga mata niya na dilat na dilat pa rin hanggang ngayon. “Breath, my star,” ngisi kong sabi, sabay ang yakap sa kanya.” Masyado kang napaghahalata na first time mo,” bulong ko pa na nagpabalik sa katinuan niya na sumabay naman sa pagbukas at pagsara ng pinto ng kotse.“B-bakit mo ‘yon ginawa, Sir Danreve?” pabulong at pa-slow motion niyang tanong. “Anong pumasok sa utak mo?” Paulit-ulit niyang pinahid ang labi niya at itinulak pa ako.Kung hindi nga lang dahil kay Aka na lumabas ng kotse, at nagpatay malisya sa nakita niya kanina ay siguradong sapak ang inabot ko rito kay Charmaine. Matapos kasing magulantang sa mapangahas na paghalik ko sa kanya, ngayon ay kuyom na ang kamao, at ang mga mata ay nagbabaga na. “It’s your p

    Huling Na-update : 2024-06-12
  • His Pet Nanny   Kabanata 22

    (((Charmaine)))Hindi ko na hinintay ang sagot ni Daisy. Iniwan ko na sila at dali-daling nagpunta sa kwarto ni Nanay. Hindi ko na kasi maintindihan si Sir Danreve. Kagabi ay narinig kong kausap niya ang girlfriend niya. Hindi ko man naintindihan ang pinag-uusapan nila, kitang-kita naman sa mga kilos niya na parang galit siya—parang nagtatampo. Parang may hindi sila pagkakaunawaan ng girlfriend niya. At sira-ulo siya. Halata namang naghahanap lang siya ng mapagbubuntungan ng sama ng loob. Hindi niya magawang magalit sa pinakamamahal niyang girlfriend, kaya ako ang pinagdidiskitahan niya. Ako ang pinaglalaruan, para mawala ang inis niya sa girlfriend niya.“Nanay,” malambing kong sabi, pagpasok sa kwarto. Matamis na ngiti naman ang bungad ni Nanay. Hindi maipagkakaila ang galak niya nang makita ako. Agad pa nga siyang umupo. “Charmaine, Anak,” sabi niya, habang yakap-yakap na ako. Niyapos ko naman siya ng sobrang higpit. “Na-miss po kita, ‘Nay,” sabi ko naman, kasabay ang halik sa n

    Huling Na-update : 2024-06-13

Pinakabagong kabanata

  • His Pet Nanny   Special Chapter

    (Third POV) **DAISY**Nakatayo si Daisy sa gilid ng reception hall, watching Charmaine and Danreve share their first dance as husband and wife. Sa wakas, nakita niya rin ang kaibigan niyang nakasuot ng wedding dress, mga bagay na hindi naranasan nito noon. At masaya siya para sa kanyang kaibigan. Naging saksi nga kasi siya kung paano nagsimula ang kanilang relasyon—the fake marriage, the lies, the eventual heartbreak. Lahat ng ‘yon ay nakita niya. Hindi nga siya makapaniwala, sa kabila ng mga nangyari ay magkabalikan pa sila. Naalala pa ni Daisy, ang sinabi niya noon sa kaibigan na maliit lang ang palad ng unggoy, baka kapag kumuyom ay mahalin nila ang isa’t-isa. Nangyari nga ‘yon, pero sinubok naman sila ng panahon.She recalled the nights Charmaine cried over Danreve, nang maghiwalay sila. Daisy had held her, promising things would get better, though she wasn’t sure she believed it herself. It had been a long road for her friend, and now, watching them together with their son, it

  • His Pet Nanny   Kabanata 99 (Wakas)

    The morning sunlight filtered through the curtains, casting a golden glow on Danreve’s face. Hindi ko naman mapigil ang mapangiti habang pinagmamasdan ang gwapo niyang mukha.Ang gaan kasi sa pakiramdam—ang saya sa pakiramdam na gumising katabi ang mahal ko—pakiramdam na akala ko, hindi ko na muling maramdaman at mararanasan.Ang nangyari sa amin kagabi is a beautiful reminder of the love that had always existed between us, despite sa mga trials na aming naranasan. Napigil ko sandali ang hininga ko nang gumalaw si Danreve, his arms tightening around me as he opened his eyes. His gaze met mine, saka matamis siyang ngumiti. “Good morning, my star,” sabi niya, sa inaantok na boses.Matamis naman akong ngumiti, “Good morning, my heart,” sabi ko, at niyakap din siya ng sobrang higpit.We lay there for a few moments, savoring the peaceful intimacy of the morning. “Mommy, Daddy." Sabay kaming bumangon, at agad isinuot ang aming mga damit nang marinig ang masiglang pagtawag ni Chad, kasabay

  • His Pet Nanny   Kabanata 98

    For almost a month, I had been shielding my heart with anger and fear. Gusto kong protektahan ang sarili ko sa sakit na maaring maranasan ko ulit. Pero dahil sa tiyaga ni Danreve, tuluyan na ring bumigay itong puso ko. Nawala ang takot at nangibabaw ang totoo kong nararamdaman.“Totoo, uwi tayo sa bahay?" maang na tanong ni Danreve kasabay ang pagtayo. “Sa bahay natin? Sa villa?" tanong nito ulit na parang naguguluhan pa rin. Hindi nga nito alam kung ngingiti na ba o hindi. “Ayaw mo yata…” Tatalikuran ko na sana siya, pero agad-agad niyang niyapos ang baywang ko at ngumiti."Wait! Gusto ko, syempre. Ito na nga ang pinakahihintay ko." Naglabas siya ng pera sa wallet at iniwan sa lamesa. “Let’s go, my star.” Ngiting-ngiti nitong sabi, habang ang kamay ay marahang pumipisil-pisil sa baywang ko. At Kung kanina ay parang tanga siya na hindi maintindihan ang sinasabi ko, ngayon ay kulang na lang buhatin na ako, marating lang namin agad ang parking area. “My star, uwi ka na talaga sa ba

  • His Pet Nanny   Kabanata 97

    “Hi, my star," nakangiting bungad ni Danreve, paglabas ko ng clinic. Tipid na ngiti lang ang sagot ko sa malambing nitong bati.Paano ba naman kasi, naunahan na naman ako ng tili nitong assistant kong kilig na kilig pa rin sa mga banat ni Danreve.“Dok, mauna na po ako. Sir Danreve…fighting!” bilin pa nito na pamatay na kindat naman ang sagot nitong ama ng anak ko.Ganito lagi ang ginagawa niya. Tuwing hapon ay sinusundo niya ako, at hindi pwedeng wala siyang dalang rosas—isang pulang rosas na tanda raw ng pagmamahal niya. “Gutom ka na ba?" tanong nito, at pinagbuksan ako ng pinto. “Medyo," tipid ko namang sagot. Kasabay na rin ang pagpasok ko sa kotse. "Let me…" Ikakabit ko na sana ang seatbelt ko, pero siya na naman daw ang magkakabit. Para namang hindi ko alam na pumaparaan lang siya para makalapit ng todo sa akin. Kulang na nga lang ay ilapat nito ang labi sa akin, at hindi lang ‘yon, sinasadya niya pang bagalan ang kilos na sumabay sa malagkit nitong titig na parang tumutuna

  • His Pet Nanny   Kabanata 96

    “Danreve, nakikiusap ako, pakawalan mo na ako. Bitiwan mo na ako. Sa ginagawa mong ‘to, lalo mo lang pinapahirapan ang sitwasyon. Lalo mo lang sinasaktan ang sarili mo.” Matapos ang ilang minutong pagkaparalisa ng buong katawan ko, dahil sa yakap ni Danreve, nagawa ko ring magsalita. Nagawa ko ring sabihin ang nilalaman ng utak ko. Oo, utak ko lang ang pinapagana ko ngayon. Kasi itong puso ko, hindi ako sigurado kung saan ako dadalhin.“Sige na, Danreve. Bitiwan mo na ako, please," muli kong pakiusap. Pasimple ko ring pinahid ang mga luha ko. Pinipilit na ‘wag pumiyok ang boses ko, habang nagsasalita. Paulit-ulit na pag-iling ang sagot niya. Ramdam ko kasi ang paggalaw ng ulo niya, dahil sa mukha niya na bumaon sa batok ko.“Charmaine…” Pumiyok ang boses niya na sumabay sa lalong paghigpit ng yakap niya. “‘Wag ka munang umalis. Makinig ka lang sa sasabihin ko. Wala akong pakialam kung maniniwala ka o hindi, but please, hayaan mo lang akong magsalita. Hayaan mo akong sabihin lahat na

  • His Pet Nanny   Kabanata 95

    His words echoed in my mind. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin. Hindi ako makagalaw at parang natuod sa kinatatayuan ko. Nakakasakal ang katahimikan na namamagitan sa amin, at ang mga salitang hindi namin masabi ay parang mabigat na mga bato na dumadagan sa dibdib ko. Kung sa mga nakaraang araw na nagkikita kami ay iniiwasan ko ang mga titig niya, ngayon ay hindi na. Wala akong kurap na tumitig sa mga mata niya. Gusto ko ng confirmation. Gusto kong alamin kung totoo ba ang sinasabi niya.“We’re still married?” Sa wakas, nagawa ko ring magtanong; pabulong, ngunit alam kong malinaw niyang narinig.Bumuga siya ng hangin, tumango-tango, “Yes, Charmaine.” Ang kalmado ng boses pati ng mukha niya habang sinasabi ‘yon. Habang ako, nag-iinit na, hindi lang ang ulo ko, kung hindi buong katawan ko. Para na akong bulkan na malapit nang sumabog. “Ikaw lang ang pumirma ng divorce papers, Charmaine. Ikaw lang ang gustong matapos ang mayro’n tayo. I never wanted to end everything between us.”H

  • His Pet Nanny   Kabanata 94

    ((Charmaine))Kadarating ko lang at hindi pa nakapasok sa hospital room, but my heart pounded so much sa puntong pati ang galit ko ay naglaho na. Onse called me in panic. Sabi niya, naaksidente si Danreve and was in critical condition. Despite everything that had happened between us—despite all the pain and anger—hindi ko matatanggap na may mangyaring masama sa kanya. After all, Danreve wasn’t just any man. He was the father of my child and the man I had once loved deeply.Bumaba ang paningin ko kay Chad na hawak-hawak ang kamay ko, his little fingers digging into my palm. Alam ko wala siyang naiintindihan sa mga nangyayari; hindi niya alam kung bakit narito kami sa hospital ngayon. Ang alam niya lang, I was scared. I squeezed his hand back, trying to reassure him. Kahit ako, sa sarili ko, hindi ko kayang kontrolin ang pag-aalala, ang takot, at emosyon ko.But when I walked into the room and saw Danreve sitting up in bed, alive and very much conscious, ang takot ko at pag-aalala ay n

  • His Pet Nanny   Kabanata 93

    Ang sakit ng katawan ko kanina, pero ngayon, parang wala na akong maramdaman. Parang namamanhid ako bigla. Hindi ko rin alam kung paano mag-react o kung ano ang sasabihin ko. Ang alam ko lang, kanina pa ako nagpipigil ng hininga at itong puso ko, parang tatalon na mula sa dibdib ko. Utak ko gulong-gulo na. Litong-lito na ako. Dapat ay maging masaya ako dahil hindi sila mag-asawa. May chance pa kami—may chance pa kaming mabuo bilang isang pamilya. Kaya lang, hindi ko naman maintindihan kung bakit naging magkapatid sila. Paano? Anong nangyari? Ang alam ko, nag-iisang anak si Onse. Kaya bakit biglang may kapatid na siya at si Charmaine pa? I couldn’t blink an eye, o ang sabihin ng malakas ang mga tanong na nabuo sa utak ko. May pakiramdam din ako na ginu-good time lang ako nitong si Onse. Pinaglalaruan niya ang nararamdaman ko para gantihan sa ginawa ko kay Charmaine noon.“ ‘Wag mo nga akong ginagago, Onse! Ang dami-dami ko nang iniisip! ‘Wag mo nang dagdagan. Baka hindi ko na kay

  • His Pet Nanny   Kabanata 92

    Sandali kong napigil ang hininga ko. Parang tumigil ang mundo. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin. Hindi ko alam kung ano ang dapat maramdaman. “Chad is my son? Our son—Charmaine’s and mine?” Gusto kong sabihin ‘yon ng malakas, kaya lang hindi ko magawang ibuka ang bibig ko. Parang may bumara sa lalamunan ko. “My son?" ‘Yon! Nagawa ko ring sabihin ang salitang ‘yon na kanina ay bumabara lang sa lalamunan ko.Pero ayaw pa rin gumana ng utak ko. Paulit-ulit lang na naglalaro sa utak ko ang salitang “my son. Hindi nga alam kung ano ang dapat kong maramdaman. Should I be happy? Should I be angry? Sa kabila ng pagkalito at pagkagulat, maro’ng kakaiba dito sa puso ko. Hindi ko alam kung saya ba ‘to o lungkot. Siguro pareho. Masaya ako na malungkot din. Kasi, may anak pala kami, pero hindi ko alam. Wala akong alam dahil itinago nila. I locked eyes with Onse. Pahapyaw pa akong tumawa kasabay ng titig ko sa kanya. I didn’t know if I should thank him or punch him. “Sinabi mo ba ‘to, becaus

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status