Nakataas ang kilay ni Ivory at nakapameywang habang nakaharap sa mga kapatid niyang kulang sa aruga. Natatawa siyang pinanood ng papa nila at ni Alma na nasa likuran. "Look at your boys. Hindi ko aakalaing titiklop pala sila sa nag-iisa nilang kapatid na babae." Natatawang ani ni Alma habang nakapulupot ang kamay ni Renan Wang sa kaniya. "So saan natin ilalagay ang mga iyan?" tinuro ni Ivory ang mga gamit pang bata na nagkalat sa sahig at labas ng bahay. "Ate, may stock room tayo dito." Agad na siniko ni Cedric si Drake nang nagsalita ito. "You dimwit. The point here is to keep quite." Bulong ni Cyd na rinig naman ng lahat. Sinamaan sila ni Ivory nang tingin kaya agad silang natahimik. "Nahiya pa kayo. Sana dinala niyo nalang ang buong syudad." Sumimangot si Oliver at lumapit sa kaniya. "We just want the best for our niece." Sabi nito na ikinangiwi ni Ivory. "Oliver-" "Kuya!" Pagtatama ni Oliver dito. "KUYA! Masiyado namang marami ito. O ngayon, namo-mroblema tayo saan ilala
"They are my brothers, Masson. Walang malisya do'n." Sabi ni Ivory at kumuha ulit ng durian candy na nasa isang malaking bowl. "I know. Naiintindihan ko naman." Sagot ni Masson at nilagay ang cellphone sa nakitang malaking bato saka itinabi si Massi. "I miss Massi," wala sa oras na sabi ni Ivory habang nakatingin kay Massi. Sumimangot si Masson. "How about me?" Nagkibit balikat si Ivory at itinuro si Massi. "Si Massi lang ang na miss ko." Naiiling na natawa si Masson at hinayaan si Ivory sa pang ti-tease nito sa kaniya. "Kailan ka pupuntang Davao?" sumeryoso ang mukha ni Masson at tumitig sa kaniya sa monitor. Sunod na dumating si Oliver sa sala at binuksan ang TV saka tumabi kay Ivory. "Soon. I'll be there. Dad and I fix something para lang walang maging problema sa security mo." Kumunot ang noo ni Ivory. "Alam ng daddy mo?" tanong niya referring sa pagbubuntis niya. Masson nodded. "Wala naman tayong maitatago kay dad and besides, he's with us. Ayaw niyang mapahamak ang first
Bumalik si Ivory sa sala at nakitang nag-uusap pa rin ang kuya niya at si Masson. Nakatayo lang siya doon habang pinapanood ang dalawang importanteng tao sa buhay niya. Masiyadong naging mabilis ang lahat sa kaniya. Hindi niya lubos aakalain na dumating sa punto na ang pamilyang hinahanap niya ay biglang dumating. Kung saan ay hindi na niya kailangang mag-isa dahil kahit saan pa siya magpunta, naroon ang mga ito para samahan siya. "Ivory, anak." Napatingin si Ivory kay Renan. "Pa?" "Come with me." Tumingin muna si Ivory sa kuya niya saka sumunod kay Renan na tinawag siya. Dinala siya ng papa niya sa garden nila. Nakita na nila ang garden nila sa Davao at isa lang ang masasabi niya, maganda na pwede ng gawing tourist spot. Pinaupo ni Renan si Ivory at pumwesto ito sa likuran ng anak. "Alma and I decided to give this to you." Pinaupo siya ni Renan sa upuan na gawa sa metallic gold habang tanaw ang malawak nilang lupain sa DavaoIsinuot ni Renan ang heart of stone ng pamilyang W
Kasalukuyang kumakain si Ivory ng mangga. Nasa labas siya ng bahay nila. Linggo nalang ang hihintayin nila para lumabas ang bata sa sinapupunan niya. Katabi niya ang bagoong, mangga at may mainit na gatas sa tabi. Gusto niya sana ng kape pero kontra sa kaniya ang mga OA niyang kapatid. Bantay sarado siya lagi sa ginagawa at kinakain nito. Nagtitingin-tingin siya sa mga sasakyang dumadaan sa harapan at tila walang paki alam kung napapahinto ang mga taong nadadaan sa harapan niya para lang titigan siya. Nakasuot siya ng puting maternity dress. Blooming na blooming, natural ang pamumula ng labi at pisngi. Kahit na buntis, ay marami pa rin ang mahuhumaling at nagagandahan sa kaniya. Without her knowledge, marami ng napagbantaan ang tatlo niyang kapatid dahil lang sa nagtangkang kilalanin siya. Tumunog ang cellphone ni Ivory, tumatawag si Alma. Sinagot ni Ivory ang tawag dahil alam niyang mag o-overthink ito lalo na ang papa niya kapag matagal niyang sinagot ang tawag nila. "Tita
"Masson, salamat." Sabi ni Carlo nang makarating sila ng hospital. Tinapik lang ni Masson ang balikat niya at plano ng sumibat nang pigilan siya ni Carlo. "Saan ang punta mo?" nagtatakang tanong ni Carlo sa kaniya. "Nadala ko na si Dianne dito. Tapos na ang pag tulong ko sa inyo." "Pero paano pag nagising siya? Hahanapin ka no'n." Nag-aalang sabi ni Carlo kay Masson. "Monte, manganganak na si Dainne. Ikaw ang kailangan niya at hindi ako. Besides, kailangan kong umalis." "Pero galit sa akin si Dainne. Ni hindi nga niya matanggap na may nangyari sa amin at ako ang ama ng bata." "It's not my problem anymore. Kailangan rin ako ni Ivory. Manganganak na rin siya this month." Agad na napatingin sa kaniya si Carlo. Nagulat ito sa sinabi ng kaibigan. Hindi niya nailagan ang balitang nagdadalang tao si Ivory. "Kaya ba itinatago siya ng mga Wang?" tanong ni Carlo nang makabawi sa gulat. Tumango si Masson. "Kaya ako narito at hinahayaan si Dainne umaaligid sa 'kin dahil natatakot ako sa
'NGAYON LANG AKO NATUWA SA'YO, VILLARANZA.' Ani ni Oliver sa kaniyang isipan dahil sa sinabi ni Masson sa kaibigan nitong si Sixto. Ngumisi naman si Cedric habang nakatingin kay Masson na kakapasok lang. Kakapasok pa lang pero kung makapulupot sa kapatid niya ay wagas. Umambante si Drake, seryoso niyang tinitigan si Masson. "You're not gonna take our sister away from us, are you?" Natawa si Ivory at agad na binatukan si Drake. "Masson didn't know that time na magkapatid tayo," natatawang sabi ni Ivory habang yumakap pabalik sa asawa niya. "Bago kayo maglambingan diyan, let me introduce your husband to these pigs." Umangal agad ang mga kaibigan ni Oliver sa sinabi niya. "This is Masson Villaranza, our brother-in-law." Nabigla si Masson sa sinabi ni Oliver. Hindi niya aakalain na kinikilala na siya ng mga ito bilang asawa ng kapatid nila. "Your sister is married?" gulat na tanong ni Sixto. "Hindi ba halata? She's pregnant Six, kaya natural na may asawa." Naiinis na sabi ni Cedric
"I'm still not convinced about that wife. You're still my top priority. Like what I've said, galit siya sa 'yo. Baka may hindi siya magandang gawin sa'yo." Ngumiti si Ivory sa kaniya. Walang halong pangamba. "I have you. Alam kong hindi mo hahayaang masaktan niya ako." Sinamaan siya ni Masson nang tingin. "That trick won't work at me. Huwag mo kong daanin diyan." Hinalikan lang siya ni Ivory sa kaniyang mga labi at hinayaan sa binubulong bulong nito. She's still pursuing it no matter what. Ayaw niyang manaig ang takot sa puso ng asawa niya sa possibilidad na maaari silang masaktan ni Dainne. 'I want a normal life to our child, Masson. You can't take that away from me.' Ani ni Ivory sa kaniyang isipan at hinawakan si Masson sa kamay. "Let's go? Pasok na tayo? Umiinit na dito. Masakit sa balat." Nagpakawala ng malalim na buntong hininga si Masson at inalalayan si Ivory papasok sa loob ng bahay. Naabutan nila sila Sixto na naglalaro ng tonGits. Napataas ang kilay ni Ivory nang ma
"Ma'am Ivory!" Napalingon ako agad nang marinig ko ang pamilyar na matinis na boses ni Ary. Ary is here? Agad siyang natagpuan ng mga mata ko at ganoon nalang ang gulat ko nang makita siya sa labas. Oh my God! She's here!! Oh my God! I can't believe it. Ary is really here. "Ary?" God! Naiiyak ako. Ary is here. Hindi ako makapaniwalang makikita ko siya. Walang sinabi si Masson sa eksaktong pagdating niya. And now.. "Ma'am Ivooooory!" Abot tenga ang ngiti niya habang sinasalubong ako. "Ary! I missed you, Ary." Naiiyak na sabi ko at hinihintay siyang makarating sa harapan ko. Agad siyang tumigil sa harapan ko ngunit natutuwa akong makita na natutuwa siyang makita ulit ako. Niyakap ko siya. Naramdaman kong tila ay nagulat siya. "Ma'am Ivory, amoy pawis po ako." Umiling ako at mas lalo lang siyang niyakap. Wala naman na akong paki alam. Na miss ko lang talaga si Ary. Dati siguro mag-iinarte ako but ngayon, naaah, wala ng kaso sa akin kahit amoy tae pa siya. "I don't care,
Inis na binalingan ni Banx si Laris na wala namang paki alam sa kaniya. Natawa ako ng mahina. Mabuti nga sa kaniya dahil pagnagkataon na hinawakan niya ako sa mukha ay baka nasapak ko na siya. "Eda, kamusta ang pagmo-modelo mo?" tanong ni tito Cedric sa akin. "Ayos naman po tito," sabi ko. "I heard na top 1 ka raw no'ng pasukan." Ngumiti ako at tumango sa kaniya. "Mabuti naman kung ganoon. Proud ako sa 'yo." Aniya sa akin. "Salamat po tito," magalang na sabi ko. "Speaking of, may nanlilgaw na ba sa' yo?" dagdag niyang tanong. Lumingon ako kay Banx na tahimik lang "Kuya, bakit ba curious ka sa buhay ng anak ko?" nakasimangot na sabi ni mama "What? Of course, princess. She's my niece kaya normal lang na concern ako kung sino itong mga nagtatakang manligaw sa kaniya." "Hindi po ako nagpapaligaw tito kaya wala po." Sabi ko. Narinig ko mahinang tawa ni tito. "Just like your mom." Sabi niya sa akin. Lumabi naman si mama at hinayaan si tito sa sinasabi nito. "Totoo naman ah. Naalal
Pumasok kami sa loob. Sinalubong kami ni mama at papa na may galak na makita sina tito, mamala at papalo. Pumasok kami sa bahay ngunit bago iyon ay hinabilinan ako ni mama na samahan muna si Banx sa loob ng bahay. Nag-usap pa ang mga matatanda habang ako ay naatasan na samahan muna si Banx sa sala kahit na okay naman na pabayaan lang siya dahil makapal naman ang mukha niya kaya alam kong hindi siya mahihiya dito sa loob. Bakit ba kasi nag punta pa dito itong dugyot na ito? Para siyang kabute na bila nalang sumusulpot e. "Bakit ka ba nandito?" tanong ko sa kaniya dahil naiinis talaga ako sa pagmumukha niya. "Inimbitahan ako ng tito mo na pumunta dito kaya huwag kang feeling diyan." Sabi niya sa akin. Inirapan ko lang siya at nanood nalang ng palabas. Wala talagang araw na nagkakasundo kami. Bakit kaya hindi nalang siya kina tita Dainne at mukhang sila ang nagkakasundo ni Scarlet kesa sa amin. As if naman na mag fi-feeling rin ako na ako ang pinuntahan niya dito like hello, nakakain
BUSY kaming lahat ngayon dahil pupunta dito si tito Cedric. Kasama niya sina papalo at mamala. Dadalaw sila sa amin lalo’t matagal na rin silang hindi nakakadalaw o kami sa kanila buhat ng busy na sina mama at papa sa hacienda at iba pa nilang negosyo sa Manila. Nasa labas ako ng villa at hinihintay ang pagdating ni tito dahil sabi ni mama na hintayin ko raw sila dito sa labas. May hot choco sa harapan at ini-enjoy ko ang pagkain ng hopia ng may langaw na dumating. Ako lang mag-isa nang biglang dumating itong Banx na 'to para na naman bwesitin ang araw ko. Ito yata ang talent niya. Ang mambwesit kasi bentang benta sa akin. "Eda!" tawag niya sa akin. Sinamaan ko lang siya nang tingin at hindi na nag abala ba na pansinin siya. Sayang lang siya sa oras. "Ang sungit mo naman." Aniya. Wow. I'm surprised na alam niyang masungit ako kaya sana naman ay lubayan na niya ako. "Pwede ba Banx? Wala akong oras makipag bardagulan sa 'yo. Kaya paki usap lang na lubayan mo na ako at naiinis ako s
Nang mapagod ako kakaiyak ay saka lang ako humarap sa kaniya. Hindi na ako magtataka kung mugto ang mata ko pagka tapos nito. Sa tindi ba naman ng pag-iyak ko. Humarap ako sa kaniya. Hinawakan niya ako sa magkabilaamg pisngi habang sinasalubong ang mga titig ko. Heto na naman ang mga titig niya sa akin. Iyong para bang pati kaluluwa ko ay tinitignan niya, hinahalukay niya. "I'm so jealous, Laris." Pag-amin ko. Tumulo na naman ang luha sa mga mata ko. Nakita kong lumamlam ang balikat niya at mapupungay na nakatingin sa akin. Hidni rin nakaligtas sa akin ang sayang dumaan sa mga mata niya matapos kong sabihin iyon. "Tell me more," bulong niya. Nakagat ko ang pang ibabang labi ko. Nalulunod ako sa bawat titig niya sa akin. Hindi ko na alam ang gagawin. Bahala na. Gusto ko lang ilabas lahat ng hinanakit ko sa kaniya ngayon. Gusto ko lang sabihin sa kaniya lahat ng nararamdaman ko ngayon at bahala na kung anong susunod na mangyari. "Nagseselos ako kay Regina." Sabi ko. "Ayaw kong hina
Kinabukasan, nakasakay ako kay Massi habang nililibot namin ang Hacienda Villaranza. Wala namang klase ngayon dahil summer kaya sinusulit ko ang bakasyon. Napadaan ako malapit sa boundary ng Vitaliano households at nakita ko si Laris. Nakita ko siyang kasama niya si Regina, babaeng isa sa kababata niya. “Magandang umaga po ma’am Eda,” Bati sa akin ng mga magsasaka habang nakatingin sa akin. Ngumiti ako sa kanila at sinundan ulit nang tingin si Laris na papasok sa mga cottages. ‘Saan sila pupunta?’ nagtataka kong tanong. Bumaba ako kay Massi at pinuntahan ang pinuntahan ni Laris kasama ni Regina. Alam ko namang kaibigan niya si Regina pero ayaw ko pa rin sa babaeng iyon. Bata palang ako ay maltdita na ‘yon at halatang ayaw sa akin kaya ayaw ko rin sa kaniya. Hindi naman ako mamimilit sa mga taong ayaw sa akin. Kung ayaw sa ‘kin, ayaw ko rin sa kanila. Ganoon lang naman ka easy ‘yon. Kung m*****a siya, pwes m*****a din ako. Nakita ko sila na papunta nga sa cottage. Nasa likuran la
Papaandarin na sana ni Laris ang motor niya nang biglang may sasakyang huminto sa harapan namin. Agad na nalukot ang mukha ko nang makita ang mukha ni Banx na mayabang na nakasandal sa sasakyan niya. “Eda, sa akin ka na sumakay. Ihahatid kita sa inyo,” sabi niya. Mas humigpit ang hawak ko kay Laris dahil ayaw kong sumama kay Banx. Nababadtrip ako sa mukha niya at isa pa, ang yabang niya sobra. Matagal ko na siyang kilala at nanliligaw sa akin pero ayaw ko talaga dahil aside sa hindi ko siya gusto, ayaw ko rin sa ugali niya. “Hindi mo ba nakikita na nakasakay na ako? Kaya umalis ka na dahil hindi ako sasama sa ‘yo. Si kuya Laris na ang maghahatid sa akin papunta sa bahay.” Sabi ko sa kaniya. Ayaw ko talaga sa mukha niyang magaspang. Mas lalo na sa ngisi niya sa mukha niya na ansarap tapalan ng nalusaw na metal para hindi na siya makangiti pa. “Bakit ka sasakay sa cheap na motor niya? Dito ka nalang sa akin sasakay dahil komporta-ble pa ang upo mo.” Aniya sa akin. At talagang nilait
-----15 YEARS LATER--- ALL ABOUT ANDROMEDA! “Look at this side! Pose! ANOTHER! OKAY, GOOD! PERFECT! .. 15 minutes break..” Tinanggal ko na ang ngiti sa labi ko at dahan-dahang umalis sa stage. Uminom ako ng tubig na inabot sa akin ni Hyacinth pagkapunta ko sa kinauupuan niya. Masiyadong nakakapagod ang araw na ito sa akin. “Eda, ang galing mo!” Bati ng mga nakakakilala sa akin. Tipid lang akong ngumiti sa kanila at hindi na nagsalita pa. Ayaw kong sayangin ang laway ko sa hindi ko naman close. Kinuha ko ang cellphone ko at kunot noo nang makita ang chat ni kuya Laris sa akin. “Where are you?” aniya sa chat niya. Ano na naman ba ang kailangan niya sa akin? “Pake mo!?” Send ko pabalik. Naiinis ako sa kaniya mula pa kanina. Ayaw ko na ngang makita ang pagmumukha niya. Ewan! Hindi naging maganda ang araw ko dahil hindi man lang niya ako pinuntahan sa bahay kanina. “Hinahanap ka ng mga magulang mo,” sabi niya. Hinahanap? E si mama nga nagpahatid sa akin dito kanina. “Don’t bUllshit
“MAMA!!” Malakas ang sigaw ng anak ko habang tumatakbo sila ng papa nila sakay ang kabayo ni Maddox. “Be careful!” Sigaw ko at nakasakay ako kay Massi na nakasunod naman sa kanila. Umalingawngaw ang tawa ng anak namin habang mahina silang tumatakbo palibot sa harapan ng villa. It’s Sunday at ngayong hapon, napagkasunduan namin na mangabayo kami. This is Eda’s favorite activity. Gustong-gusto niya ang mangabayo kami kasama ng papa niya. “Mama! Faster!” Sigaw niya na binuntutan ng tawa. Nakita ko pang may ibinulong si Masson sa anak namin dahil humagikgik pa ito. Sumimangot ako dahil tingin ko ay pinagkakaisahan ako ng dalawang ito. “You’re so pretty mama,” sabi ni Eda. Ngumiti ako dahil kinikilg ako sa sinabi niya. “Papa said,” nakagat ko ang png ibabang labi ko nang balingan si Masson na pulang pula na habang nakatingin sa akin. Kasalanan ng anak naming madaldal. “And you’re amazing mama in the whole world,” dagdag ni Eda. “Sabi ni papa?” tanong ko but our little Eda giggled a
Pag-uwi ni Masson ay agad nitong tinawagan si Sadik para hingin ang number ni Ivory. Kakapasok pa nga lang niya sa loob ng condo niya ay excited na siya kunin ang number ni Ivory. "Akin na ang number ni Ms. Vitaliano." Aniya nang sagutin ni Sadik ang tawag. Hindi man lang niya pinag hello ang kaibigan. “Ah.. Oh…” Tumawa si Sadik sa sinabi agad ni Masson. “Hello Masson.. Hindi uso ang hello sa ‘yo?” sarkastikong ani ni Sadik. “I don’t have time for that.” Masungit na sabi ni Masson dito. "Nagkausap na kayo?" tanong ni Sadik. Tumango si Masson kahit hindi naman siya kita nito. "Yeah." "That's good then. Sobrang coincidence nga e na naghahanap ka ng pakakasalan at siya naman ng pekeng mapapakasalan." Sabi ni Sadik at binuntuan pa niya ito ng tawa. Fake? Sorry, baby but ayaw ko ng peke. I want it real. "But you know what bro, pwede mo namang gawing peke lang ang kasal niyo e since hindi ninyo kilala ang isa't-isa. Ipalabas lang ninyo na kasal kayo gaya ng sabi mo na madaling ka ne