------------- Paggising ko kinaumagahan, namulatan ko ang kakaibang kwarto na napamilyaran ko agad. Nang magising ako, nakita ko agad sina Drake na nasa tabi ko, nakatingin sa akin. "Ate," tumayo sila but out of nervousness, umatras ako papalayo sa kanila. "Bakit niyo 'ko dinala dito?" "Cause you belong here." It was Oliver who answered. Sinamaan ko sila nang tingin. Hindi naman ito totoo. "Uuwi na ako. May mommy at daddy ako." Tumayo ako, kumuha ng tsinelas. Nakita ko si Cedric na tumayo rin at nagtangkang lumapit sa akin ngunit hinarang ko ang kamay ko. "No. Huwag kayong lumapit. Uuwi ako mag-isa." Tinawag nila ang pangalan ko ngunit hindi na ako nag atubiling lingunin sila. Sumakay ako ng taxi pagkalabas ng bahay at nagpahatid sa Vitaliano residence. Sumasakit pa rin ang ulo ko but I know mom has something to say about this. Hindi naman pwede na iba ang pamilya ko. It's not true. Pagdating ko sa bahay, I was expecting na namo-mroblema sila dahil nawawala ako but it was exa
"Saan kayo pupunta?" tanong ni Dad. Kasama ko si mommy, dahil aalis kami ngayon. "May pupuntahan kami ng anak ko." Matabang na ani ni Mommy kay dad. "Bakit kayo aalis? We're celebrating for Dainne's pregnancy." "And you're expecting na makiki-celebrate kami sa inyo? No. My daughter and I have something important to do." Hindi na nakasagot si Dad when mom pull me out of the house. Nakasuot ako ng shades dahil mugtong mugto pa ang mata ko kakaiyak. "You'll gonna be okay." Mom whispered and I just nodded. Nagtaxi kami papunta ng terminal dahil susunduin kami ni Oliver kasama ni Mr. Wang. Mom called them earlier kaya maaaring naroon na sila, naghihintay sa amin. Humilig ako sa balikat ni mommy. I'm gonna miss her. Pwede naman akong dumalaw sa kaniya but seeing Dainne in the house, masasaktan lang ako. So it'll take time bago ko harapin sila. Pagdating namin sa terminal, I saw Oliver, katabi nito si Mr. Wang. Naghihintay sila sa amin sa terminal. Lumapit si mommy kay Mr. Wang at
"WELCOME HOME ATE!!" Hindi ko alam kung maiiyak ba ako o matatawa sa itsura ni Drake at Cedric na nakasuot ng party hat habang sinasalubong ako. Masaya silang nakangiti sa akin. Ngumiti ako ngunit agad na napahawak kay Mr. Wang nang makaramdam ulit ng hilo. Bakit ba lately ay nahihilo ako? "Ivory, are you okay?" rinig kong sabi ni Mrs. Wang ngunit masiyado na talagang umiikot ang paningin ko at wala na akong maintindihan kahit isa sa paligid. Maraming boses akong naririnig na hindi ko maintindihan. Naramdaman ko na nalang ang sarili kong nakaangat sa ere. "Nahihilo po ako," ani ko nang mamulatan si Mrs. Wang na siyang nag-asikaso sa akin. "It's fine honey. We got you. Renan! Tawagin niyo ang doctor. Kailangan nating patignan si Ivory." That's what tita said bago ako makatulog.. Nang magising ako, nasa kwarto ako at nasa tabi ko si tita at Drake na naghihintay yata sa akin. "Kumusta na ang pakiramdam mo?" tanong ni Mrs. Wang nang magising ako. "Medyo maayos na po." Sagot ko. "B
"MASSON VILLARANZA IS IN RELATIONSHIP WITH DAINNE VITALIANO, THE REAL DAUGHTER OF FIDEL!" Isang malaking balita para sa lahat ang tungkol sa katauhan ni Dainne at ang ugnayan nito kay Masson, na asawa ko. "Are you not bothered with this?" tanong ni Oliver, na siyang katabi ko. Limang buwan ko na ito dito sa bahay nila at malaki na rin ang tiyan ko. Hindi ako makalabas dahil maraming media ang nag-aabang lalo't inihayag ni papa ang tungkol sa katauhan ko. Kinausap na namin si mommy at daddy, ako na ang nakiusap sa kanila na magpapalit ako ng apelyido. Noong una, ayaw ni Dad, but kalaunan at pumayag rin ito. Si papa Renan ang nag-asikaso lahat kaya napadali ang pagiging Wang ko. I'm not a Vitaliano anymore, isa na akong Wang. At hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko ay tama ang desisyon ko na talikuran ang pagiging isang Vitaliano. I love dad but iba na talaga mula no'ng nalaman niya ang tungkol kay Dainne. And that's okay, naiintindihan ko. Ayaw ko rin sana dahil sa puso ko, is
“Why do I feel like pinagtataguan mo ‘ko?” naroon ang tampo sa boses ni Mommy habang nakatingin sa akin sa video call. Bahagya akong natawa at sumandal sa sofa. “Mom, huwag kang mag overthink. May sakit lang talaga ako.” Sabi ko kay Mommy at kumain ng mangga. “Ivory, limang buwan ka ng may sakit. Anong sakit ba ‘yan? I’m so worried here. Ni hindi ka na nga bumibisita dito.” Si mommy talaga. 8 months na rin akong buntis e. Nong tatlong buwan ko ay nakakadalaw pa si mommy sa akin but itong malaki na tiyan ko, nag e-excuse na ako. Mommy don’t know about this. Kilala ko si mom. Oras na malaman niyang nagdadalang tao ako, susugurin no’n si Masson para panindigan ako. Ayaw ko namang sirain ang plano ng asawa ko. Ewan ko na nga kung ano bang exactong plano ni Masson. Bahala na! Basta I trust him. “It’s okay mom. Hindi naman malala and besides, dadalaw naman ako diyan soon. Remember nasa Davao ako?” Bumuntong hininga si Mommy. “Ba’t ka ba kasi nagpunta nang Davao?” naroon ang pagtatampo
Masson is pretty damn mad. Halos wala na siyang kinikibo sa mga tao sa paligid dahil buong araw siyang kinukulit ni Dainne, more likely binubwesit. "Hey, Hon. Wait up!" Umalingawngaw ang boses ni Dainne, habang nakasunod kay Masson na mabillis na naglalakad paalis ng plantation. Ni hindi siya nilingon nito kahit na natumba siya mismo sa mismong putikan. Dainne was expecting that Masson would carry her or help her to get up but that didn't come true. Hindi bumalik si Masson sa dinaraanan niya, nawala nalang ito bigla kahit nakita niyang natumba si Dainne. "Masson!" Dainne shouted, hoping that Masson will hear her. Si Carlo na matagal ng nagmamasid sa dalawa ang siyang lumapit kay Dainne para tulungan ito. Nanlilisik ang mata ni Dainne nang makita si Carlo. 'I'm just trying to help,' Carlo said to his mind enduring Dainne's glare. "Thanks but I don't need your help." Malditang ani ni Dainne matapos siya nitong maitayo. Nagmartsa ito paalis ng plantation, ang puting maternity dress
"So I guess, wala na akong sasabihin pa." Sabi ni Antonio habang nakatingin kay Masson na nakatingin sa ilog. "Thank you, dad. Ivory and I got this. Naniniwala pa rin akong kami pa rin kahit anong mangyari." "Get up now and be a man! Kailan ba siya babalik dito? I heard nasa Davao si Ivory." "I'm planning to visit her, dad. Don't worry." Antonio is so proud to his son, Masson. Hindi niya aakalain na magtitino ito. "By the way, Dad." Huminto si Antonio at bumaling sa anak niyang masayang nakatingin sa kaniya. "You'll gonna be a Lolo. Ivory is pregnant." Sandaling natigilan si Antonio at hindi makapaniwalang binalingan ang anak. "You're lying!" "What? Haha. I'm not. I'm telling the truth. Ivory is pregnant with my child." Gumuhit ang ngiti sa labi ni Antonio sa sinabi ng anak. Hindi siya makapaniwala na magkaka-apo na sila ni Madonna. "Kasal kayo, right? I don't want my apo to be a bastard. Masson, I'm telling you! I'll disown you kapag nalaman kong nailabas siya na hindi kasal
Nakataas ang kilay ni Ivory at nakapameywang habang nakaharap sa mga kapatid niyang kulang sa aruga. Natatawa siyang pinanood ng papa nila at ni Alma na nasa likuran. "Look at your boys. Hindi ko aakalaing titiklop pala sila sa nag-iisa nilang kapatid na babae." Natatawang ani ni Alma habang nakapulupot ang kamay ni Renan Wang sa kaniya. "So saan natin ilalagay ang mga iyan?" tinuro ni Ivory ang mga gamit pang bata na nagkalat sa sahig at labas ng bahay. "Ate, may stock room tayo dito." Agad na siniko ni Cedric si Drake nang nagsalita ito. "You dimwit. The point here is to keep quite." Bulong ni Cyd na rinig naman ng lahat. Sinamaan sila ni Ivory nang tingin kaya agad silang natahimik. "Nahiya pa kayo. Sana dinala niyo nalang ang buong syudad." Sumimangot si Oliver at lumapit sa kaniya. "We just want the best for our niece." Sabi nito na ikinangiwi ni Ivory. "Oliver-" "Kuya!" Pagtatama ni Oliver dito. "KUYA! Masiyado namang marami ito. O ngayon, namo-mroblema tayo saan ilala