PIGIL ni Gwen ang napipintong pagbunghalit ng tawa. Nauunawaan na niya kung bakit biglang hin*bad ni Eunice at Celly ang kanilang mga kasuotan at lumusong sa tubig. Kung hindi pa humarang ang mga kalalakihan ay hindi niya maiintindihan ang nangyayari. "Minsan talaga ay napaka-slow ko," anas ng isipan niya. Lumayo na ang babaing umaaligid sa asawa niya, ganoon din kay Lance, pero si Adrix, hayun at todo ang pa-charming ng babae, kaya nama'y hindi na halos maipinta ang hitsura ng kaibigan niya. "Napakababaero talaga!" Narinig niyang binitiwang salita ni Celly na ikinailing niya. Bumalik sa puwesto niya si Gian, sabi nito, kakausapin lang nito ang mga lalaking bumastos siya kaniya. Pero sapalagay niya'y hindi lang basta nito kinausap ang mga lalaki, dahil nang humarap ito sa kaniya'y napansin agad niya ang kamao nito. Napailing na lamang siya."Let's go, baby." Seryoso ang mukha nito. "And next time don't wear that kind of shit--" Maagap niya itong binatukan para matigil sa pagsasal
MULA sa madilim at masansang na silid nakayupyop ang taong nagbabaga ang mata. Isang taong gustong-gusto nang lumaya sa piitang kinasasadlakan para maipaghiganti ang pagkawala ng taong kaniyang minamahal. Nailagay na naman siya sa bartolina dahil sa ramble na kinasangkutan sa loob ng kulungan, pero hindi niya pinagsisihan ang nagawa. Nang dahil doon ay napat*y niya ang lalaking kaniyang nakaalitan. Thirty years ang sentensiya niya sa kulungan, ngunit bago siya hinatulan ay dumaan muna siya sa butas ng karayom ni kamatayan. Ilang tama ng baril ang sinalo niya mula sa pulis na nagligtas kay Gwen, pero nakaganti rin siya dahil alam niyang nag-agaw buhay din si Gian sa hospital. 'Yon nga lang, nawala ang pinakamamahal niyang babae... si Rachel. "Hindi pa tapos ang laban, dahil sa oras na makahanap ako ng butas, lalabas ako ritong humahalakhak. Ipaghihiganti kita, mahal ko!" Muling nagningas ang kaniyang mata sa sobrang galit. Inayos niya ang benda sa kanang pisngi. Natamo niya 'yon nang
NANG makabalik sa room ay maingat na inilapag ni Gwen ang nahihimbing na anak, nilagyan niya ng harang ang magkabilang gilid nito, saka'y pumasok ng banyo para mag-shower. Isa-isa niyang hinubad ang ginamit sa pagbabad sa pool, maingat 'yong ipinatong sa sink, balak niyang banlawan, saka patutuluin bago ilagay sa plastic. Binuhay niya ang shower, mabilis na dumaloy ang maligamgam na tubig sa katawan niya. Nagsasabon na siya nang may kamay na umagaw sa hawak niyang sabon. At ang kamay na 'yon ang nagpatuloy sa kaniyang ginagawa. Habang ikinakalat nito ang sabon ay dumadampi ang labi nito sa leeg at balikat niya. Ang isa nitong kamay ay may pagpisil na sa kaniyang breast, habang ang isa ay patuloy na ikinuskos sa mabagal na ritmo ang hawak ba sabon sa parteng tiyan niya, paikot sa may pusod niya. Nang dahil sa ginagawa ng asawa'y humulagpos ang mabining ungol sa bibig niya. Napapikit pa upang damhin ang idinudulot na ligaya. Nabubuhay na naman ang init sa katawan niya, init na alam na
PINAGKAGULUHAN si Andrei nang makarating si Gwen at Gian sa mansyon. Hindi pa man sila lumalabas ng kotse ay nakaabang na si Sylvia, atat na atat na raw itong mahawakang muli ang apo. Nagkakawag ang kanilang anak, humagikgik rin ng tawa, waring alam nito na nakabalik na sila at makikita na ang mamita."Apo ko, ilang araw lang tayong nagkawalay ay sobra na kitang na-miss. Hindi kumpleto ang araw ko dahil wala ka rito," sabi ni Sylvia, sinabayan pa ng pagpupog ng halik kay Andrie. Lumapit si Trina at Lanie para kunin ang kanilang mga gayak sa sasakyan. Ganoon din sana ang gagawin ni Aling Marthe pero nang makita si Andrei ay huminto ito. Sabay na pinanggigilan ng dalawang ginang ang kanilang anak. Napailing si Gian habang nakamasid sa mga pumapasok. "Paano kaya kung isang taon kaming nawala rito?" "Ano na naman ang binubulong-bulong mo?" sikmat sa kaniya ni Gwen. Ngumuso siya sa direksyon ng dalawang ginang. "Look at them. They really love our son." Hinapit niya sa baywang ang asawa
SHE'S wearing a purple velvet dress, above the knee at hukab ang likuran. Terninuhan niya ng silver na three inches sandals. Ang buhok na lampas balikat ay inayos ni Tina. Matamis na ngiti ang iginawad niya sa reflection sa harap ng salamin. Niyaya siya ni Gian na mag-date ngayong gabi. Ang asawa niya'y kanina pa naghihintay sa ibaba, nandoon din ang kanilang anak. Matapos ma-i-check ang gatas at damit ni Andrei ay lumabas na siya ng silid. Iiwan niya ito sa kaniyang Mommy Sylvia at ngayon pa lang ay nag-aalala siya nang husto. Minsan kasi ay umiiyak ito sa gabi, baka'y hindi kayang asikasuhin ng ginang. Kahit pa sinabi nitong nandoon din si Tina at Lanie na makakatulong nito'y hindi pa rin maalis sa isipan niya ang sobrang pag-alala. Nakapaskil ang matamis pa ring ngiti nang lumapat ang paa niya sa ibaba ng hagdan, she went straight to the living room, from the door she could clearly see her husband playing with their child. Nandoon din si Sylvia na nasa labi rin ang ngiti. Hindi si
HINDI maalis-alis ang lagkit ng tingin ni Gian sa asawa. Gandang-ganda siya rito. She's so gorgeous with her looks. Para itong beauty queen na kahit simple lang ang kasuota'y nagiging kaakit-akit sa paningin niya. The way she walked, even her smile, lahat ng 'yon ay parang diyamante sa kaniyang paningin at kung sinuman ang magtangkang humawak o kahit tumingin dito'y dudurugin niya. A delicate smile drew on his lips when they stopped walking. His eyes also showed a lot of admiration. Kasalukuyan silang nasa veranda sa second floor, naliligiran ng iba't ibang uri ng halaman at sa kalangitan ay nandoon ang nagkikislapang mga bituin. "Ang ganda, sweetheart!" buong paghangang sambit nito. Umikot pa habang nakatingala at nakamasid sa mga bituin. Naisip niyang palagyan extension ng tulad nito ang kanilang room. May veranda rin ang silid nila pero maliit ang espasyo at hindi rin napagtutuonan ng pansin ang paligid. Bahagyang kumislot ang puso niya nang lumapit ito sa pinakadulo at kumapit
"SAAN ka pupunta?" Sumalimpat ang tingin ni Celly kay Adrix. Nakatayo ito sa harapan niya. Salubong ang kilay, mukhang aburido. Hindi na lang niya ito pinansin at akmang lalabas ng pinto ngunit maagap nitong iniharang ang katawan. Umikot ang kaniyang mata. Sa halip na lumabas ay malakas niyang isinarado ang pinto. Narinig pa niya ang hiyaw ng binata ngunit hindi niya pinakinggan, bagkus ay ini-lock pa. "Agang-aga nakakabwisit!" angil pa niya, kasabay ng marahas na paglalakad patungo sa likurang bahagi ng tinutuluyan.Simula nang dumating sila galing Isla Paradise ay palagi siyang binibisita nito. Tuwing umaga ay lagi niyang nakikitang nag-aabang sa labasan, kung hindi naman ay nasa harap ng pinto. Naiirita na siya rito. Sinabi na niyang tumigil na dahil hindi ito ang tipo niyang lalaki, pero napakakulit talaga. Hindi raw ito naniniwala sa kaniya."Nakakainis!" Binuksan niya ang bintana, siinuri ang paligid. Hindi 'yon kataasan, hanggang baywang lang niya at kaya niyang dumaan, ang
HINDI mapigilan ni Gwen ang tuwa habang nasa clinic sila ni Celly. Nagkandahaba ang nguso nito at halos hindi maipinta ang hitsura, daig pa ang nalugi sa negosyo. Tumawag sa kaniya si Gian, nagtatanong kung natuloy ba ang appointment niya sa doktor ni Andrei. Alibi lang pala 'yon ng asawa, dahil ang totoo'y sinisigurado nito kung magkasama sila ng kaibigan. Nasa tabi nito si Adrix na naghuhurumintado dahil sa pagtakas ng kaibigan. "Hoy! Wala tayong relasyon para ipaalam ko pa sa iyo ang lahat ng aking gagawin!" bulyaw ni Celly sa kabilang linya. "Lower your voice," aniya rito, inihele pa niya ang natutulog na anak. Pinagbigyan niya ang hiling ni Adrix na makausap si Celly, kaya ngayo'y inis na inis ang kaniyang kaibigan. Masamang tingin ang itinugon nito sa kaniya na lalo niyang ikinatuwa. Kung nasa sariling pamamahay lang siguro siya ay humagalpak na siya ng tawa. Kaagad din nitong tinapos ang makikipag-usap sa nasa kabilang linya at padaskol na iniabot sa kaniya ang cellphone.
ANG sama ng tingin ni Gian sa asawa, nasa labas na sila ng room, pero bahagyang nakaawang ang pinto ng silid dahil sa natutulog na anak. Umi-echo ang boses nito, mabuti na lamang dahil soundproof ang office niya, kung hindi ay nagtaka na ang mga empleyafo niya sa labas. Ang asawa niya, pinagtitripan lang pala siya. Hindi pala ito galit sa nagawa niyanh pagsigaw dito. Oo, nainis ito pero nang makita ang reaksyon niya na halos umiyak na sa paghingi ng tawad dito at ngayon ay humagalpak ng tawa. Gayunpaman ay nawala ang anumang nasa isipan niya. Ang sarap lang pakinggan ng tawa nito. Nakahahalina. Namimilipit na ito sa pagtawa, may kasama pang hampas pa sa bangko. Ang mukha'y nammumula na. Sa ilang taon nilang magkasama, ngayon lang niya ito nakita kung paano tumawa nang walang pag-aalinlangan. Parang nakalaya ito sa madilim niyang anino. "Sweetheart, ang sakit na ng tiyan ko," sabi nitong nakahawak sa tiyan. Napangiti siya. Tumayo siya't lumapit dito. "Silly girl!" Tuluyan na siyang
NAISABUNOT ni Gian ang mga daliri sa sariling buhok. Nang dahil sa takot ay hindi sinasadyang nasigawan niya ang asawa. Ngayon ay hindi niya alam kung paano ito susuyuin. Bumalik ang alaala ng pagmamalupit niya rito, ang mga panahong palagi niya itong sinisigawan at sinasaktan. Tulad noon, wala pa rin itong imik. O baka'y kinimkim lang nito ang galit sa kaniya. Shit! Nahihiya siya sa asawa. Naihilamos niya ang dalawang palad sa mukha, saka'y tumingin sa asawang katabi ng anak. Hindi niya alam kung tulog ba ito at hindi rin niya alam kung paano ito pakikitunguhan. Namalayan na lang niyang tinatangay siya ng mga paa patungo rito. Maingat siyang umupo sa gilid ng kama at ginawa ang pagkakahiga ng asawa. Ipinatong ang braso sa baywang nito. "I'm sorry..." Nagkaroon ng bikig sa kaniyang lalamunan. Paano kung magtampo ito nang husto sa ginawa niya? Kung bakit naman kasi pinairal niya ang init ng ulo. "A-are you m-mad!" Tinamaan siya ng lintik dahil bahagya siyang pumiyok. Kapag g
HINDI mapigilan ni Gwen ang tuwa habang nasa clinic sila ni Celly. Nagkandahaba ang nguso nito at halos hindi maipinta ang hitsura, daig pa ang nalugi sa negosyo. Tumawag sa kaniya si Gian, nagtatanong kung natuloy ba ang appointment niya sa doktor ni Andrei. Alibi lang pala 'yon ng asawa, dahil ang totoo'y sinisigurado nito kung magkasama sila ng kaibigan. Nasa tabi nito si Adrix na naghuhurumintado dahil sa pagtakas ng kaibigan. "Hoy! Wala tayong relasyon para ipaalam ko pa sa iyo ang lahat ng aking gagawin!" bulyaw ni Celly sa kabilang linya. "Lower your voice," aniya rito, inihele pa niya ang natutulog na anak. Pinagbigyan niya ang hiling ni Adrix na makausap si Celly, kaya ngayo'y inis na inis ang kaniyang kaibigan. Masamang tingin ang itinugon nito sa kaniya na lalo niyang ikinatuwa. Kung nasa sariling pamamahay lang siguro siya ay humagalpak na siya ng tawa. Kaagad din nitong tinapos ang makikipag-usap sa nasa kabilang linya at padaskol na iniabot sa kaniya ang cellphone.
"SAAN ka pupunta?" Sumalimpat ang tingin ni Celly kay Adrix. Nakatayo ito sa harapan niya. Salubong ang kilay, mukhang aburido. Hindi na lang niya ito pinansin at akmang lalabas ng pinto ngunit maagap nitong iniharang ang katawan. Umikot ang kaniyang mata. Sa halip na lumabas ay malakas niyang isinarado ang pinto. Narinig pa niya ang hiyaw ng binata ngunit hindi niya pinakinggan, bagkus ay ini-lock pa. "Agang-aga nakakabwisit!" angil pa niya, kasabay ng marahas na paglalakad patungo sa likurang bahagi ng tinutuluyan.Simula nang dumating sila galing Isla Paradise ay palagi siyang binibisita nito. Tuwing umaga ay lagi niyang nakikitang nag-aabang sa labasan, kung hindi naman ay nasa harap ng pinto. Naiirita na siya rito. Sinabi na niyang tumigil na dahil hindi ito ang tipo niyang lalaki, pero napakakulit talaga. Hindi raw ito naniniwala sa kaniya."Nakakainis!" Binuksan niya ang bintana, siinuri ang paligid. Hindi 'yon kataasan, hanggang baywang lang niya at kaya niyang dumaan, ang
HINDI maalis-alis ang lagkit ng tingin ni Gian sa asawa. Gandang-ganda siya rito. She's so gorgeous with her looks. Para itong beauty queen na kahit simple lang ang kasuota'y nagiging kaakit-akit sa paningin niya. The way she walked, even her smile, lahat ng 'yon ay parang diyamante sa kaniyang paningin at kung sinuman ang magtangkang humawak o kahit tumingin dito'y dudurugin niya. A delicate smile drew on his lips when they stopped walking. His eyes also showed a lot of admiration. Kasalukuyan silang nasa veranda sa second floor, naliligiran ng iba't ibang uri ng halaman at sa kalangitan ay nandoon ang nagkikislapang mga bituin. "Ang ganda, sweetheart!" buong paghangang sambit nito. Umikot pa habang nakatingala at nakamasid sa mga bituin. Naisip niyang palagyan extension ng tulad nito ang kanilang room. May veranda rin ang silid nila pero maliit ang espasyo at hindi rin napagtutuonan ng pansin ang paligid. Bahagyang kumislot ang puso niya nang lumapit ito sa pinakadulo at kumapit
SHE'S wearing a purple velvet dress, above the knee at hukab ang likuran. Terninuhan niya ng silver na three inches sandals. Ang buhok na lampas balikat ay inayos ni Tina. Matamis na ngiti ang iginawad niya sa reflection sa harap ng salamin. Niyaya siya ni Gian na mag-date ngayong gabi. Ang asawa niya'y kanina pa naghihintay sa ibaba, nandoon din ang kanilang anak. Matapos ma-i-check ang gatas at damit ni Andrei ay lumabas na siya ng silid. Iiwan niya ito sa kaniyang Mommy Sylvia at ngayon pa lang ay nag-aalala siya nang husto. Minsan kasi ay umiiyak ito sa gabi, baka'y hindi kayang asikasuhin ng ginang. Kahit pa sinabi nitong nandoon din si Tina at Lanie na makakatulong nito'y hindi pa rin maalis sa isipan niya ang sobrang pag-alala. Nakapaskil ang matamis pa ring ngiti nang lumapat ang paa niya sa ibaba ng hagdan, she went straight to the living room, from the door she could clearly see her husband playing with their child. Nandoon din si Sylvia na nasa labi rin ang ngiti. Hindi si
PINAGKAGULUHAN si Andrei nang makarating si Gwen at Gian sa mansyon. Hindi pa man sila lumalabas ng kotse ay nakaabang na si Sylvia, atat na atat na raw itong mahawakang muli ang apo. Nagkakawag ang kanilang anak, humagikgik rin ng tawa, waring alam nito na nakabalik na sila at makikita na ang mamita."Apo ko, ilang araw lang tayong nagkawalay ay sobra na kitang na-miss. Hindi kumpleto ang araw ko dahil wala ka rito," sabi ni Sylvia, sinabayan pa ng pagpupog ng halik kay Andrie. Lumapit si Trina at Lanie para kunin ang kanilang mga gayak sa sasakyan. Ganoon din sana ang gagawin ni Aling Marthe pero nang makita si Andrei ay huminto ito. Sabay na pinanggigilan ng dalawang ginang ang kanilang anak. Napailing si Gian habang nakamasid sa mga pumapasok. "Paano kaya kung isang taon kaming nawala rito?" "Ano na naman ang binubulong-bulong mo?" sikmat sa kaniya ni Gwen. Ngumuso siya sa direksyon ng dalawang ginang. "Look at them. They really love our son." Hinapit niya sa baywang ang asawa
NANG makabalik sa room ay maingat na inilapag ni Gwen ang nahihimbing na anak, nilagyan niya ng harang ang magkabilang gilid nito, saka'y pumasok ng banyo para mag-shower. Isa-isa niyang hinubad ang ginamit sa pagbabad sa pool, maingat 'yong ipinatong sa sink, balak niyang banlawan, saka patutuluin bago ilagay sa plastic. Binuhay niya ang shower, mabilis na dumaloy ang maligamgam na tubig sa katawan niya. Nagsasabon na siya nang may kamay na umagaw sa hawak niyang sabon. At ang kamay na 'yon ang nagpatuloy sa kaniyang ginagawa. Habang ikinakalat nito ang sabon ay dumadampi ang labi nito sa leeg at balikat niya. Ang isa nitong kamay ay may pagpisil na sa kaniyang breast, habang ang isa ay patuloy na ikinuskos sa mabagal na ritmo ang hawak ba sabon sa parteng tiyan niya, paikot sa may pusod niya. Nang dahil sa ginagawa ng asawa'y humulagpos ang mabining ungol sa bibig niya. Napapikit pa upang damhin ang idinudulot na ligaya. Nabubuhay na naman ang init sa katawan niya, init na alam na
MULA sa madilim at masansang na silid nakayupyop ang taong nagbabaga ang mata. Isang taong gustong-gusto nang lumaya sa piitang kinasasadlakan para maipaghiganti ang pagkawala ng taong kaniyang minamahal. Nailagay na naman siya sa bartolina dahil sa ramble na kinasangkutan sa loob ng kulungan, pero hindi niya pinagsisihan ang nagawa. Nang dahil doon ay napat*y niya ang lalaking kaniyang nakaalitan. Thirty years ang sentensiya niya sa kulungan, ngunit bago siya hinatulan ay dumaan muna siya sa butas ng karayom ni kamatayan. Ilang tama ng baril ang sinalo niya mula sa pulis na nagligtas kay Gwen, pero nakaganti rin siya dahil alam niyang nag-agaw buhay din si Gian sa hospital. 'Yon nga lang, nawala ang pinakamamahal niyang babae... si Rachel. "Hindi pa tapos ang laban, dahil sa oras na makahanap ako ng butas, lalabas ako ritong humahalakhak. Ipaghihiganti kita, mahal ko!" Muling nagningas ang kaniyang mata sa sobrang galit. Inayos niya ang benda sa kanang pisngi. Natamo niya 'yon nang