Hindi maalis sa isipan ni Marissa ang nangyari kanina. Malaki ang utang ng kanyang ina sa matandang lalaki, ngunit alam nyang mali ang pagsamantalahan sya nito. She was trying to be calm while holding her tears. Her body was shaking because of the traumatizing event.
She was furious and wanted to explode. Nahihiya lang siya kay Brandon kaya pilit nyang pinapakalma ang kanyang sarili. Kung hindi lang dahil sa kanyang ina, hindi sana sya muntikang mapahamak. Punong-puno na siya sa kanyang ina. Enough is enough for her. She will not be the one who will pay for her mother's dept. Kaya nyang patawarin ang ina dahil benenta siya nito noong bata pa lamang siya. Ngunit ang hayaan siyang halayin ng matandang iyon dahil lang sa laki ng utang ng kanyang ina, ibang usapan na yun. Sobra-sobra na iyon. She will not tolerate her mother anymore. It's time for her to leave the woman who gave birth to her and then sold her for alcohol and gambling. Hindi nya alam kung saan siya pupunta pero bahala na. Papakiusapan na lamang nya ang kaibigan niyang si Diana. Nakaramdam sya ng marahang tapik sa balikat. It was Brandon. He looks concerned. His face was blank but his eyes were full of worry. "Okay ka lang ba?" nag-aalalang tanong nya. Marissa simply answered with a nod. She flashed a smile at him. "Salamat ha. Buti dumating ka," her voice where full of sincerity. Tanging ngiti na lamang ang naisagot ni Brandon. Pero umaapaw ang saya sa puso ng binata dahil nakita nyang ngumiti si Marissa. Saglit man iyon ngunit sapat na iyon para magdiwang ang kanyang puso. "A- Ano nga palang ginagawa mo doon?" naiilang na tanong ni Marissa. Hindi nya maiwasang tanongin ang binata. She doesn't want to assume that the reason why Brandon was there is because of her. "I was looking for you," deretsong sagot naman ng binata. Bumilis ang tibok ng puso ni Marissa. May kung ano sa nararamdaman nya ang nagdiriwang. Her feelings were in chaos. She's confused. "B- Bakit? B- Bibisitahin mo ba si Tristan?" tanong ni Marissa. She knew that the reason why he was looking for her was because of their son. She doesn't want to believe that this man drove to her place just to see her. "Both of you. Kaso nung dumating ako sa bahay nyo iba nadatnan ko," kwento ni Brandon. "And she was drunk." "S- Si nanay," malungkot ang tinig ng dalaga. Napayuko si Marissa at nakaramdam ng hiya. Napaka- wrong timing naman bumisita ng binata. Kung kailan pa talaga lasing ang nanay nya. Ngunit laking pasalamat na rin nya dahil doon. Kung hindi sana pumunta ang lalaki doon at hindi sya hinanap nito baka napahamak na sya. Muntikan ng mauntog si Marissa dahil sa biglaang pagpreno ni Brandon. He can't believe what he heard. Was it right? The drunk old lady was her mother? "Nanay mo? I- I thought-" nauutal na lumingon si Brandon sa kanya. "B- But you were S- Sandonva's daughter." Umiling si Marissa. Wala namang kailangang itago si Marissa kay Brandon. Napagpasyahan na lamang nyang sabihin ang totoo sa binata. "Bata pa lang kasi ako, benenta na ako ng nanay ko. The Sandova wanted to have a child. But unfortunately, they can't have one. My biological mother has a friend that was working for them. Pinakiusapan nya yung kaibigan nya na tulongan siyang ibenta ako sa mga Sandova," kwento ni Marissa. "So ayun... they bought me for three hundred thousand pesos. And she just spent it for alcohol and gambling," may lungkot na sumusulyap sa mga mata ni Marissa. Brandon sat there and didn't know what to do. He didn't know how to comfort her so he stayed silent. Katahimikan na lamang ang namutawi sa loob ng kotse. Naiilang na si Marissa sa katahimikan kaya naghanap na lang siya ng rason upang makalabas sa loob ng sasakyan. "A- Anong oras na ba?" tanong ni Marissa sa binata sabay tingin sa orasan ng sasakyan. "Halla. Tanghalian na. Kailangan ko ng sunduin si Trsitan," natatarantang sabi ni Marissa. She was about to open the door when Brandon suddenly started the engine. Marissa looked at him wondering. "Turo mo sa akin kung saan natin susunduin," he calmly said. Walang nagawa si Marissa kundi sumandan sa kanyang upuan at mag- seatbelt. Ilang minuto lang makarating na sila sa paaralan ni Tristan. Bumaba si Marissa tsaka dumeretso sa classroom ni Tristan. There she saw her son crying with a bunch of kids bullying him. She rushed to his side and kneeled so she could wipe his tears. "M- mama tinutukso nila akong w- walang tatay," humihikbing sumbong ni Tristan. "Tama naman eh! Hindi ka nga binibisita ng tatay mo dito," matapang na sabi ng isang bata. Parang wala lang si Marissa doon. Tumayo si Marissa tsaka lumapit sa batang lalaki na akala mo kung sinong anak ng mayaman. "Ganyan ba ang turo ng magulang mo sa'yo? Kahit walang tatay ang anak ko marunong siyang rumespeto," saway ni Marissa sa mga bata. "At bakit mo pinapagalitan ang anak ko?" isang matapang na boses ng babae ang narinig nya. Palapit ito sa kanila. "Hoy, Marissa away bata tapos nakikisali ka," dagdag pa ng babae. Anak pala ni Saria ang bata. Ang babaeng may galit sa kanya at hindi nya alam kung bakit. Madalas nyang makita ang babae na kasa-kasama ng kanyang ina na magsugal. "Sinasaway ko lang ang anak mo dahil hindi siya marunong rumespeto," sabi ni Marissa. "Pero tama naman po di ba mommy? Walang tatay si Tristan," sabi ng bata sa kanyang ina. "Wala naman palang sinasabing masama ang anak ko. Totoo naman ang sabi nyang walang tatay yang anak mo," matapang na sabi ni Saria. "Sinong walang tatay?" isang malalim na boses ang nagpatigil sa kanila. "Something wrong here? Why is my son crying?" Lumingon si Marissa sa tapat ni Tristan. Hindi nya namalayang sumunod pala sa kanya ang binata. "You're taking so long. I'm hungry," saad ng binata. binuhat nya si Tristan tsaka lumingon kay Marissa. Naiwang nakanganga si Saria. Hindi siya makapaniwala sa kanyang nasaksihan. Kamukhang-kamukha ni Tristan ang lalaking kasama ni Marissa. Wala siyang maisip na banat. "A- Aba, Marissa nakahanap ka na pala ng tatay-tatayan ng anak mo. T- Tsaka talagang nang-akit ka pa ng mayaman," paratang ni Saria. "Saria, kung ano man ang iniisip mo hindi ko yan mababago. Dahil sa kitid ng utak mo imposibleng maunawaan mo ako," palaban na sabi ni Marissa. "Tara na Brandon. Kailangan na ring magpahinga ni Tristan," aya ni Marissa sa binata tsaka sila umalis."Saan mo gustong kumain?" masuyong tanong ni Brandon kay Tristan habang naglalakad sila papunta sa kotse.Nahihiwagaan pa rin si Tristan sa nangyari. Nakatingin lamang sya kay Brandon at pinagmamasdan ang kanyang mukha."Mama sya ba talaga ang tatay ko?" lumingon si Tristan sa kanyang ina na sumusunod sa kanila."Bakit? Ayaw mo ba?" pabirong tanong ni Brandon.After a few minutes of walking, they finally arrived at the place where Brandon parked his car. Dahan-dahan nyang binaba si Tristan. Brandon opened the passenger's door for his son. Isang bouquet naman ang bumungad sa bata.Brandon suddenly remembered that he bought the flowers for Marissa. It almost slipped through his mind."Bakit po may bulaklak dito?" tanong ng bata."P- Para sana kay mama mo," nakangiting kumakamot sa ulo si Brandon.Kinuha ni Tristan ang bouquet tsaka iniabot kay Marissa na nakapako ang mga mata sa bulaklak. Naramdaman nya ang pamumula ng kanyang pisngi. Nahihiya man ay tinanggap nya ang bulaklak."Mama pa
Gabi na nang mag-aya ng uwi si Tristan. Pagod na ang katawan ng bata dahil sa paglalaro. Nakaramdam na rin kasi siya ng gutom kaya inaya na nya si Marissa at Brandon na umuwi. Tristan could only feel pure happiness. In the meantime, he forgot about his ungrateful grandmother. Hindi nya alam kung may susunod pang araw. Ngunit ayos lang naman kahit wala na. Ang mahalaga ay naranasan nyang maglaro doon at nakita nya ang nanay niyang masaya at tila walang problema. "Saan mo ulit gustong kumain?" nakangiting tanong ni Brandon sa bata. Katulad ng bata, napagod din si Brandon at Marissa. Nakipaghabolan ba naman sila kay Tristan. Brandon finally did something that he didn't expect him to do. He knew that being a father was something to take seriously. But he never knew that he was going to enjoy every second of it. "Kakain nanaman tayo sa labas Tito?" excited na tanong ni Tristan. Nalilito pa ang bata kung ano ang itatawag kay Brandon. Pero nauunawaan naman ni Brandon ang sitwasyon. "B
Brandon was about to turn the wheels when he realized that Marissa and Tristan had fallen asleep. Nasa tapat na sya ng likoan, kung saan papasok sa bahay nila Marissa. He didn't bother to wake them up. Napakibit-balikat na lamang siya tsaka pinagpatuloy ang pagmamaneho patungong penthouse nya.Pagkatapos nyang magpark dahan-dahan nyang binuhat si Tristan tsaka pumasok sa elevator. He was careful with his movements while pressing the button. He has two rooms in his penthouse. One guestroom and one master's bedroom.Pagdating nya sa kanyang penthouse dahan-dahan syang umakyat patungong guestroom at doon pinahiga si Tristan. After placing the child to bed he rushed back to his car.Mahimbing pa rin ang tulog ni Marissa sa loob ng kotse ni Brandon. He carefully carried her to his floor and placed her beside Tristan.After placing Marissa and Tristan to bed, he went back to carry some of the stuff they bought from the mall and then went to sleep.Kinaumagahan, nahanap ni Marissa ang kanyan
A familiar scent entered Brandon's Office. The scent rushed through his nostrils and it made his joyous heart turn into misery. Maganda ang mood nya kanina at aakalain mong nanalo sa lotto dahil sa lawak ng ngiti. Ngunit nang pumasok si Mikayla sa kanyang opisina ay bigla na lang nalukot ang kanyang mukha. He has been avoiding Mikayla for the past few years. Mikayla has a pretty decent face, but it wasn't his type. Kayang-kaya ni Mikayla na paibigin at akitin ang mga lalaking gusto nya. But not Brandon. "Hindi mo nanaman ako sinipot," pangunguna ni Mikayla. Yesterday, Mikayla set an appointment, or more like a date with Brandon. Ilang beses na niya itong ginagawa, ngunit mailap talaga ang binata sa kanya. "Ms. Florenza, please. Wag ngayon," wala sa mood na sabi ni Brandon. He reached for his laptop and acted like he was doing some work. "But sweetheart-," she was stopped in the middle of her sentence. "Stop... calling me sweetheart. I have a name," deretsahang sabi ni Brandon.
"So tell me everything. I want to know every detail," Diana demanded to her friend.Kasalukuyang nakalulan ngayon ang magkaibigang si Marissa at Diana sa kotse. At dahil walang masakyan si Marissa ay pinagtyagaang hanapin ni Diana ang kanyang kaibigan. Good thing she was familiar with the place.They were inside Diana's car and heading to a mall. Diana kept forcing her friend to confess what happened yesterday. Diana was curious how she and Brandon ended up in the news."I thought you didn't have a plan on telling him. What happened? Girl?" tuloy-tuloy lang ang pagsasalita ni Diana."Yun na nga eh. Hindi ko alam kung paano nya ako nahanap. I think he followed us," sagot ni Marissa."Followed us? Like how?" napakunot noo si Diana sa sinabi ng kaibigan.Paano sila nasundan ng lalaki eh maingat naman sya kung magmaneho. Malalaman nya agad kung may sumusunod sa kanila."The last time we hang out. Doon sa restaurant kung san tayo madalas kumain nung High School pa tayo. Remember that?" tan
Nakarating na rin sila Marissa at Diana sa kanilang distenasyon. Agad na bumaba si Marissa sa sasakyan at nagmadaling pumasok sa loob ng kanilang bahay. Mag-iimpake na sya.She's going to leave her mother. She was done with her. Andami nyang sakripisyo para sa kanyang ina, ngunit bakit parang kulang pa iyon?She had the right to be upset with her biological mother. The thing that she did to Marissa will forever be unforgivable.Dumeretso sa kanyang kwarto si Marissa at inisa-isa ang mga damit nila ng kanyang anak. Walang siya ititira na pinundar nya. Hahayaan nyang maghirap ang kanyang ina tutal iyon naman ang nararapat sa matanda.Such an ungrateful old lady. Marissa did everything she could so she could give her mother a better life. Halos lahat ng mga pera nya ay napupunta sa kanyang inang sugarol. Wala na ngang ipon ang dalaga dahil sa kanya, ngunit para sa matanda hindi pa rin sapat lahat ng iyon.Nasa gitna ng pag-iimpake si Marissa nang dumating ang kanyang ina. Napansin ni Ali
It was a fair Monday morning. Nag-aayos ng kanyang mga documents si Marissa habang nagluluto ng almusal. Nasa banyo naman si Tristan at naliligo. Ngayon ang family day sa school nila Tristan ngunit hindi makakapunta ang kanyang ina. Napagpasyahan kasi ni Marissa na mag-apply na lang sa kompanya ng kanyang kaibigan na si Diana. Pasasalamat na rin iyon dahil pinatuloy siya ng kanyang kaibigan sa apartment nya. Diana was a huge blessing to her. Laking pasalamat nya dahil may kaibigan siyang madaling lapitan. Buti na lang talaga hindi marunong sumumbat si Diana. Pagkatapos maayos ni Marissa lahat ng documents nya sa iisang envelop sakto namang tapos na maligo si Tristan. Hinain nya muna ang mga pagkain na niluto nya bago ayosan ang anak. "Mama talaga bang hindi ka makakapunta sa school ngayon?" malungkot na tanong ni Tristan sa kanyang ina. "Pasensya na anak ha. Kailangan ko kasing maghanap ng trabaho para may pera tayo," paliwanag ni Marissa sa kanyang supling. Pagkatapos nyang bih
"Don't worry, I understand. Just enjoy your family day. You can come here naman whenever you want," masayang saad ni Diana na nasa kabilang linya ng telepono Nagpapaalam kasi si Marissa kung pwedeng sa ibang araw na lang siya magpa-interview sa kompanya ng mga Santillano. Mabuti na lamang dahil maunawain at mabait ang kanyang kaibigan. Sumang-ayon si Diana na kahit ipagpaliban muna ang interview ng dalaga. "Naku salamat ha. Ang bait-bait mo talaga," nakangiting pambobola ni Marissa. "Mabait lang? Nothing else?" nakikipagbiroan na tanong ni Diana "Tsaka maganda. Ano okay na?" bahagyang natawa si Marissa sabay irap, kunwari ay kaharap nya ang kaibigan "Anyways, you need to go. Baka ma-late pa kayo ni Tristan," saad ni Diana. "By the way, do you need something to get you there? I can pick you if you want," alok niya. "Naku wag na. Kasama namin si Brandon," tanggi ni Marissa. Nanlaki ang mga mata ni Diana at pwede ng pasokan ng bubuyog ang kanyang bunganga dahil sa gulat. "Wait, y
Tristan was getting ready to reunite with his bed. It was six in the morning and he hadn't slept yet. He was tired of understanding and reading all the papers that were given to him. Maya-maya lamang ay kailangan nya ng pumasok sa kanyang klase. Kaya mabilis niyang iniligpit ang kanyang mga gamit at tumungo sa kanyang sasakyan. Kahapon pa lamang siya doon sa kanyang opisina. Magmula nang pumasok sya doon ay hindi na siya lumabas. Wala ring tulog ang binatabkaya nagmadali na siyang umuwi. Pagkarating niya sa kanyang apartment, dali-dali siyang dumeretso sa kanyang kama. Wala nang ligo-ligo. Humiga siya agad sa kanyang kama at ipinikit ang kanyang mga mata. Ilang saglit lamang, ang binatang kanina pa nananabik sa tulog ay humihilik na. At exactly 9:30 A.M., Cornelia was already in the parking lot of their university. She was waiting for Tristan. Last week, their Professor gave them homework. Each pair has a different topic for their lesson. Unfortunately, Cornelia was assigned wit
Years went by, and almost eighteen years have passed. The Karlsons and Sandovas were still searching for Brandon and Marissa. The last time they saw them was the day after Tristan's birthday.Walang ibang masisi si Mrs. Sandova sa pagkawala ng kanyang anak kundi ang sarili nya. After kasi ng party ni Tristan, she made Marissa signed a marriage contract by the help of Diana. Yeah, the paper that Marissa signed was not about business.Sa kagustohan nyang maikasal si Marissa kay Brandon sya na mismo ang gumawa ng paraan. The Karlson was also involved. They knew about her plan.Ngayon ay nagsisisi na sya sa kanyang ginawa. Ang kanyang teyorya sa pagkawala ni Marissa ay dahil napagtanto ng dalaga kung ano ang laman ng papel. Siguro ay nagtatago na siya sa kanyang ina. Nangako pa naman si Mrs. Sandova na hindi nya gagawin iyon dahil ayaw niyang mawala ulit ang kanyang anak.Ngunit kung iyon man ang rason, hindi iiwan ni Marissa ang kanyang anak. Isasama nya si Tristan kahit saan man sila ma
Maagang nagising si Brandon dahil susunduin nya si Tristan mula sa mansion ng mga Sandova. He was about to enter the private driveway of Sandova when he noticed a truck parked outside Sandova's property. He couldn't see the people inside of the truck. The glass windows were tinted.Nagsimulang magtaka si Brandon dahil wala namang nakakapasok na sasakyan sa property ng mga Sandova. Maliban lamang kung meron silang bisita.At dahil hindi siya mapakali doon, huminto sya sa tapat ng gate ng mansion. Bumaba siya sa kanyang kotse at linapitan ang truck sa gilid. Kumatok sya sa pinto ng driver.Ilang saglit pa ay dahan-dahang bumaba ang bintana ng driver. It revealed an unfamiliar bearded man that looks older than him. Besides him were two men who looks younger than him. Mahahalata mo agad na hindi sila taga doon dahil hindi sila mukhang Pilipino. Mestiso at asul ang kulay ng mga mata nila.Hindi sigurado si Brandon kung nakakaintindi sila ng tagalog ngunit sinubukan niyang tanongin ang mga
Nakabihis na at handa ng pumasok sa kanyang trabaho si Marissa. May hang over pa siya ngunit kailangan nyang pumasok. Bibili na lang siya ng gamot para sa hang over nya mamaya. Hindi naman ganoon karami ang kanyang nainom na alak kagabi ngunit grabe ang hang over na nararamdaman nya ngayon. Nahihilo at sumasakit ang kanyang ulo. Hindi na sana siya babangon kanina dahil doon, ngunit naramdaman nyang naduduwal siya. Dahan-dahan syang bumaba sa hagdan. Balak nya sanang mag-almusal muna ngunit hindi na kaya ng oras nya. Male-late na siya sa kanyang trabaho. Ang pinakaayaw ni Marissa sa lahat ay ang nahuhuli siya sa kanyang trabaho. Kaltas na nga sa sahod mapapagalitan pa ng manager. Pagkababa nya mula sa kanyang kwarto ay sinalubong siya ng kanyang ina. Nag-aalala si Mrs. Sandova sa itsura ni Marissa. Pagiwang-gewang kung maglakad ang dalaga at hindi pa nya maidilat ng maayos ang kanyang ng mata. "Marissa, my dear. What are you doing? Why are you walking like that? What happened?" n
Malapit nang maghating gabi. Nasa bar pa lang sila Marissa. Nakakaramdam na siya ng pagkahilo dahil sa kalasingan.Bago siya pumunta sa bar nangako sya sa sarili nya na hindi siya maglalasing. Ngunit sadyang makulit ang kanang kaibigan.Malakas uminom si Diana. Iyon ang noon pa'y hindi na kayang sabayan ni Marissa.Dahil sa nakakaramdam na ng pagkahilo si Marissa, napagpasyahan nyang umupo na lamang sa gilid. Habang nakaupo doon ay pinapanood nya naman na sumayaw si Diana sa dance floor.Matagal na silang costumer ng bar na pinuntahan nila, kaya alam niyang safe sila doon. Maraming mga bouncer na nakapalibot sa paligid. Ayaw din ng may-ari sa mga taong adik, kaya hindi basta-basta nakakapasok ang mga party drugs sa loob.Ilang saglit pa lang ay napansin na ni Diana na wala na sa tabi niya ang kanyang kaibigan. Hinanap ng kanyang paningin si Marissa. And not that long she saw her friend sitting on their table.Marissa's eyes were barely opened, which was a sign of dizziness. Her head w
Tristan could only feel happiness. His eyes twinkled from the moment he saw the room full of decorations. He won't drop his smile anymore. All of Marissa's plans were successful. It turned out perfect. She was so proud of herself. She just made her son happy on his birthday. Tristan's friends were there to witness his 6th Birthday celebration. His teachers and even their neighbors from Kalye Narra attended too. They brought gifts and cards for the birthday boy. It was Tristan's happiest birthday. Hindi niya inasahang magkakaroon siya ng ganoong kaing-grandeng birthday. Ayos na sa bata ang simpleng handaan. Ang importante lang sa kanya ay andoon ang pamilya niya. He didn't expect a room full of decorations and a huge cake that can feed all the people inside the venue. Habang naglalakad papunta sa upuan na nakahanda para sa kanya, isa-isa niyang nilapitan ang kanyang mga kaibigan. Nakangiti sila habang inaawitan ng "Happy Birthday" si Tristan. Ang iba ay nag-abot ng regalo at card
Isang linggo na lamang ay kaarawan na ni Tristan. Habang nagpaplano si Marissa ay abala din ang mga Lolo at Lola ng bata sa pagpaplano. Hindi para sa kaarawan ng bata kundi sa ibang bagay.Napag-usapan ng mga Karlson at Sandova na magkita-kita sila mamayang haponan sa isang restaurant. Napagpasyahan nila na wag ng isama sila Brandon at Marissa doon. Sila kasi ang pag-uusapan ng mga magulang ito.May isang linggo nang umuuwi si Marissa sa bahay na nakasanayan at kinalikahan niya, sa mansyon ng mga Sandova. Wala ng galit at halong pagkadismaya na nararamdaman ang mga Sandova kay Marissa. Bumalik na sa dati ang lahat na para bang walang nangyari.At dahil si Marissa ang ina ni Tristan, madalas na nasa mansyon ng mga Sandova ang bata. Minsan ay hinihiram siya ng kanyang ama dahil gustong-gusto ni Mr. and Mrs. Karlson na inaalagaan ang bata. Matagal na kasi na walang bata sa mansyon nila.Iyon na ang naging set-up nila magmula nang malaman ng mga magulang nila Marissa at Brandon na may ana
"Malapit na ang birthday mo Tristan. I haven't asked you what you want for your birthday," nakangiting sabi ni Brandon sa kanyang anak.Sunod-sunod naman ang subo ni Tristan ng kanyang pagkain. Ang mga paborito niya ang inorder ng kanyang ama. Nang hindi maantay ni Brandon ang sagot ng bata, bumaling na lamang siya kay Marissa na nakatingin na sa kanya. Napakibit balikat na lamang si Marissa tsaka sumubo ng pagkain.Excited na si Marissa sa birthday ng kanyang anak. Andami niyang pinaplano para sa araw na iyon. Ngunit ayaw niyang pangunahan ang kanyang anak. Mas maganda kung masusunod ang mga hiling ng bata kaysa sa kanya."Anak," marahang tawag ni Marissa sa kay Tristan habang hinahaplos ang buhok nito.Nakangiting lumingon sa kanyang gawi ang kanyang anak. Napangiti naman si Marissa nang magtagpo ang kanilang mga mata ng kanyang anak. Natutuwa siyang pagmasdan si Tristan."Ano daw ba ang gusto mo sa iyong birthday?" tanong ni Marissa.Tumigil muna sa pagsubo si Tristan tsaka humarap
Kanina pa nakatulala si Marissa sa wall clock ng Iana Lux Jewelry. Kalahating oras na lamang ay pananghalian na. Iyon ang kanina pa nya inaantay. Ang pananghalian. Hindi dahil sa nagugutom na siya o gusto na nyang magpahinga. Ang rason kung bakit kanina pa nya inaantay ang pananghalian, dahil sa nami-miss na nya ang kanyang anak. Isang gabi lang na hindi sila magkatabing matulog ay parang mababaliw na siya. Hindi siya sanay na wala sa tabi nya ang kanyang anak. Nasanay na siyang kinakamot ang likod ng bata upang makatulog. Bago siya pumasok sa kanyang trabaho ay tinawagan nya si Brandon. Nakiusap siya sa binata na sabay-sabay silang kakain sa labas. Ilang saglit pa ay nakaramdam ng marahang tapik si Marissa. Lumingon siya sa dereksyong pinagmulan ng tapik. Nakita nya sa kanyang tabi si Jasmine. Hawak-hawak ng kanyang kaibigan ang kanyang lunch box at may malawak na ngiti. "Lunch Break na!" anunsyo ng dalaga. Hinawakan ni Jasmine ang braso ni Marissa tsaka hinila papunta sa staff