"Are you sick?" seryosong tanong ni Czarina na kapapasok pa lamang sa opisina ni Brandon.
"Do I look like I'm sick?" biglang napatakbo si Brandon sa malaking salamin ng kanyang opisina. "I don't know," kibit-balikat na sagot ni Czarina. "But you look different today." Marahil ay napansin ng dalaga ang ngiti sa mga labi ni Brandon. Nakakapanibago iyon. But she wasn't sure if it was his smile that makes him appears different. Umupo siya sa upuan ni Brandon at inumpisahang kalabitin ang laptop ng binata. Her forehead rolled when she saw all the canceled appointments and meetings that day. "Oh my goodness!" her eyes widened because it was real. It wasn't a dream. He canceled all his schedule and he looks so happy. There was something wrong with him. "Brandon?!" bulyaw niya sa binatang abala sa pag-aayos ng sarili. "WHAT THE HELL IS WRONG WITH YOU!" sigaw nya. Nabigla si Brandon sa sigaw ng kanyang sekretarya. Inaalala nya kung may nagawa siyang mali para magalit ang dalaga ng ganoon. Kinakabahan siyang napalingon sa pwesto ng babae. "Did I do something wrong? What did I do wrong?" kinakabahang tanong nya tsaka lumapit sa dalaga. He looked at the screen of his laptop to check what was wrong with it. He gave her a chuckle when he found out the reason why his secretary got mad. "It's just a canceled appointment. Nothing wrong with it," he said. "What is wrong with you? Bakit pati meeting mo kay Ms. Florenza kinansela mo?" pikon na tanong ni Czarina. "And you even have the guts to laugh." "Ugh. Lalandiin lang naman ako ng babaeng yan eh. It's not the business that she wants to talk about," reklamo ni Brandon. "So? She's one of our investors, remember?" nandidilat na lumingon si Czarina kay Brandon. "At hindi natin ikalulugi kung mawala siya. We're still rich with or without her," sabi naman ni Brandon. Napahawak na lamang si Czarina sa kanyang ulo sabay kamot. Nagulo na ang kanyang buhok at gusto na niyang itapon sa labas ng building ang binata. Ngunit paano nya gagawin iyon eh si Brandon ang CEO ng kompanyang pinagta-trabahoan nya. Sekretarya lamang siya. "Inuubos mo ang pasensya ko, KUYA!" hindi mapigilang sumigaw ni Czarina dahil sa inis. Brandon panicked and immediately ran outside his office. He must leave her sight before the worst thing can happen. Napalingon lahat ng empleyado nang buksan ni Brandon ang pinto ng opisina nya. Rinig kasi sa labas ang sigaw ni Czarina, ngunit nawala rin iyon nang maisarado nya ang pinto Ngumiti lamang si Brandon sa kanyang mga empleyado tsaka kumaway-kaway. Parang walang nangyari sa loob ng opisina. "Good morning everyone," may pilyong ngiti sa mga labi ng binata. Nagtaka na lamang ang mga empleyado dahil sa inakto nya. Nagsimula na silang magbulungan habang si Brandon naman ay dumeretso sa elevator. "Bakit parang ang saya ni Sir?" tanong ng isang empleyado. "Di ko alam. Ngayon ko lang yun nakitang ngumiti ng hindi plastic," sabi ng isa. Sa ground floor bumaba si Brandon. Pagkalabas nya sa elevator ay dali-dali siyang dumeretso sa kanyang kotse. Brandon couldn't describe how he felt. He was like floating in the air. Hindi maalis sa kanyang isipan si Marissa at Tristan. He kept picturing a happy family in his head. Bago tuluyang pumunta sa kanyang destinasyon, sumaglit muna siya sa tindahan ng mga bulaklak. He bought a bouquet of flowers for Marissa, and then went to the mall. Bumili sya ng mga chocolates, gatas at biscuits para naman sa bata. After buying food for his son, he immediately drove his car to Marissa's address. He couldn't hide his excitement. He wants to see them again. Ngunit nang makarating na sya sa bahay ng dalaga agad siyang nagtaka. Their house looks empty but the small door was opened. Kinuha nya ang bulaklak tsaka mga pinamiling pagkain bago lumabas ng sasakyan. Nasa tapat na siya ng pinto ng bahay nila Marissa nang bigla siyang salubongin ng isang matandang babae na may hawak na alak. Nanlilisik ang mga mata nito. Ang aga pa lamang ngunit lasing na ang matanda. "Oh ano yun?" masungit na tanong ni Aling Nida. Brandon smelled her awful breath even if he was one yard away from her. "S-si Marissa po?" tanong nya. "Bakit? Aakyat ka ng ligaw? Huh!" napalingon si Aling Nida sa bulaklak na bitbit ng binata. "May ibibigay po sana," magalang na sagot ni Brandon. "May pabulaklak bulaklak ka pang nalalaman! Pwe! Penera mo na lang sana iho," sambit ng ginang. "At kung manliligaw ka, bakit dun pa? May anak na yun! Kaladkaring babae. Kung kani-kanino nagpapakadyot!" Biglang napikon si Brandon sa kanyang narinig. Kung hindi lang matanda ang kaharap nya baka napatulan nya na ito. Hindi nya rin maintindihan kung bakit ganun siya magsalita kay Marissa. 'Sino ba ang matandang iyon? Kaano-ano ba siya ng dalaga?' Iyon ang mga katanongan nya sa kanyang isipan. "Uhm, itatanong ko na lang po sana kung asan si Marissa?" pinili pa ring maging mahinahon ni Brandon kahit na pikon na pikon na siya sa matanda. He didn't like the words that were coming out of the old woman's mouth. It made him annoyed. Kung kanina masaya siya, ngayon naman ay naiinis siya. "Aba ewan ko? Hanapin mo sa bar. Baka lumalandi," sagot ni Aling Nida. Biglang nanlisik ang mga mata ni Brandon. Tatalikod na sya nang bigla ulit magsalita ang matanda. "Para kanino ba 'yan?" tinuro niya ang bitbit na mga pagkain ni Brandon. Huminga sya ng malalim upang pakalmahin ang kanyang ulo. "Para po sa bata," sagot nya. "Ahhh. Dun sa batang walang ama," sambit ni Aling Nida. "Akin na at ipapasok ko sa loob." He doesn't trust the old woman because, in the first place, she doesn't look trustworthy. Ngunit baka kung ano ulit sabihin nya kaya ibinigay na lamang nya iyon. Pumasok na sya sa loob ng kanyang sasakyan kasama ang bouquet na para sana kay Marissa. Hindi pa man niya naaandar ang kanyang kotse ay may pumara na agad sa kanya na isa pang matandang babae. But unlike the first old woman, she looks approachable and nice. She even wear a smile. Bumaba siya sa kanyang sasakyan at lumapit siya sa matanda. Maaliwalas ang mukha ng matanda na para bang araw-araw ay maganda ang kanyang gising. "Magandang umaga iho. Mukhang bago ka lamang dito," sabi ng matanda na si Aling Tess. "Naliligaw ka?" "Ahy hindi po," magalang na sagot ni Brandon. "Hinahanap ko po si Marissa kaso wala sya sa bahay nila." Sumulyap si Brandon sa loob ng bahay nila Marissa. "Ganun ba. Pumunta sya kila Donya Rebecca eh," sagot ni Aling Tess. "Dumeretso ka dito sa daan na ito, tapos yung may tatlong palapag na bahay, na nasa gilid lang ng daan, doon mo makikita si Marissa," turo nya sa binata. Lumingon si Brandon sa daang tinuturo ng matanda. Tumango-tango lamang sya. "Salamat po," nakangiting sabi ni Brandon sa matanadang babae. Tumango na lamang si Aling Tess bilang tugon. Wala pang dalawang minuto nakarating na siya sa bahay na tinuro ng ale kanina. Bumaba siya ng sasakyan tsaka kumatok sa pinto ng bahay. Agad namang may nagbukas. "Andito po ba si Marissa?" walang paligoy-ligoy na taning nya sa matandang lalaki. He got curious when he saw the old man topless and only wearing boxers. He looks sixty or maybe older. His eyes were suspicious. Hindi pa man nakakasagot ang matandang lalaki, bigla namang tumakbo si Marissa sa kanya. "Umalis na tayo dito please," nanggigilid ang mga luha ni Marissa. He knew there was something wrong with the old man. "Aba, Marissa, tatakasan mo ako?" sabi ng matanda tsaka hinawakan si Marissa sa braso. Pilit na binabawi ni Marissa ang kanyang braso ngunit masyadong malakas ang matanda. Brandon got annoyed to the old man. He holds the old man's wrist and pinch it using his thumb and index finger. "Sino ka ba?" matapang na tanong ng matanda habang namimilipit sa sakin. Pahagis na ibinaba ni Brandon ang kamay ng matanda tsaka hinila si Marissa sa tabi niya. "If you touch her with your filthy fingers again, I will put you where you belong," his tone got deeper and his eyes got darker. He grabbed Marissa's hand and was about to leave when the old man suddenly spoke again. "Yung utang mo Marissa kailan mo babayaran?" singil ng matanda. At dahil sa pikon, dinukot ni Brandon ang kanyang wallet tsaka kumuha doon ng pera. Mahigit sa limang libo ang kanyang nadukot. Itinapon nya iyon sa mukha ng matanda tsaka tuluyang umalis kasama si Marisa.Hindi maalis sa isipan ni Marissa ang nangyari kanina. Malaki ang utang ng kanyang ina sa matandang lalaki, ngunit alam nyang mali ang pagsamantalahan sya nito. She was trying to be calm while holding her tears. Her body was shaking because of the traumatizing event.She was furious and wanted to explode. Nahihiya lang siya kay Brandon kaya pilit nyang pinapakalma ang kanyang sarili. Kung hindi lang dahil sa kanyang ina, hindi sana sya muntikang mapahamak.Punong-puno na siya sa kanyang ina. Enough is enough for her. She will not be the one who will pay for her mother's dept.Kaya nyang patawarin ang ina dahil benenta siya nito noong bata pa lamang siya. Ngunit ang hayaan siyang halayin ng matandang iyon dahil lang sa laki ng utang ng kanyang ina, ibang usapan na yun. Sobra-sobra na iyon.She will not tolerate her mother anymore. It's time for her to leave the woman who gave birth to her and then sold her for alcohol and gambling. Hindi nya alam kung saan siya pupunta pero bahala na.
"Saan mo gustong kumain?" masuyong tanong ni Brandon kay Tristan habang naglalakad sila papunta sa kotse.Nahihiwagaan pa rin si Tristan sa nangyari. Nakatingin lamang sya kay Brandon at pinagmamasdan ang kanyang mukha."Mama sya ba talaga ang tatay ko?" lumingon si Tristan sa kanyang ina na sumusunod sa kanila."Bakit? Ayaw mo ba?" pabirong tanong ni Brandon.After a few minutes of walking, they finally arrived at the place where Brandon parked his car. Dahan-dahan nyang binaba si Tristan. Brandon opened the passenger's door for his son. Isang bouquet naman ang bumungad sa bata.Brandon suddenly remembered that he bought the flowers for Marissa. It almost slipped through his mind."Bakit po may bulaklak dito?" tanong ng bata."P- Para sana kay mama mo," nakangiting kumakamot sa ulo si Brandon.Kinuha ni Tristan ang bouquet tsaka iniabot kay Marissa na nakapako ang mga mata sa bulaklak. Naramdaman nya ang pamumula ng kanyang pisngi. Nahihiya man ay tinanggap nya ang bulaklak."Mama pa
Gabi na nang mag-aya ng uwi si Tristan. Pagod na ang katawan ng bata dahil sa paglalaro. Nakaramdam na rin kasi siya ng gutom kaya inaya na nya si Marissa at Brandon na umuwi. Tristan could only feel pure happiness. In the meantime, he forgot about his ungrateful grandmother. Hindi nya alam kung may susunod pang araw. Ngunit ayos lang naman kahit wala na. Ang mahalaga ay naranasan nyang maglaro doon at nakita nya ang nanay niyang masaya at tila walang problema. "Saan mo ulit gustong kumain?" nakangiting tanong ni Brandon sa bata. Katulad ng bata, napagod din si Brandon at Marissa. Nakipaghabolan ba naman sila kay Tristan. Brandon finally did something that he didn't expect him to do. He knew that being a father was something to take seriously. But he never knew that he was going to enjoy every second of it. "Kakain nanaman tayo sa labas Tito?" excited na tanong ni Tristan. Nalilito pa ang bata kung ano ang itatawag kay Brandon. Pero nauunawaan naman ni Brandon ang sitwasyon. "B
Brandon was about to turn the wheels when he realized that Marissa and Tristan had fallen asleep. Nasa tapat na sya ng likoan, kung saan papasok sa bahay nila Marissa. He didn't bother to wake them up. Napakibit-balikat na lamang siya tsaka pinagpatuloy ang pagmamaneho patungong penthouse nya.Pagkatapos nyang magpark dahan-dahan nyang binuhat si Tristan tsaka pumasok sa elevator. He was careful with his movements while pressing the button. He has two rooms in his penthouse. One guestroom and one master's bedroom.Pagdating nya sa kanyang penthouse dahan-dahan syang umakyat patungong guestroom at doon pinahiga si Tristan. After placing the child to bed he rushed back to his car.Mahimbing pa rin ang tulog ni Marissa sa loob ng kotse ni Brandon. He carefully carried her to his floor and placed her beside Tristan.After placing Marissa and Tristan to bed, he went back to carry some of the stuff they bought from the mall and then went to sleep.Kinaumagahan, nahanap ni Marissa ang kanyan
A familiar scent entered Brandon's Office. The scent rushed through his nostrils and it made his joyous heart turn into misery. Maganda ang mood nya kanina at aakalain mong nanalo sa lotto dahil sa lawak ng ngiti. Ngunit nang pumasok si Mikayla sa kanyang opisina ay bigla na lang nalukot ang kanyang mukha. He has been avoiding Mikayla for the past few years. Mikayla has a pretty decent face, but it wasn't his type. Kayang-kaya ni Mikayla na paibigin at akitin ang mga lalaking gusto nya. But not Brandon. "Hindi mo nanaman ako sinipot," pangunguna ni Mikayla. Yesterday, Mikayla set an appointment, or more like a date with Brandon. Ilang beses na niya itong ginagawa, ngunit mailap talaga ang binata sa kanya. "Ms. Florenza, please. Wag ngayon," wala sa mood na sabi ni Brandon. He reached for his laptop and acted like he was doing some work. "But sweetheart-," she was stopped in the middle of her sentence. "Stop... calling me sweetheart. I have a name," deretsahang sabi ni Brandon.
"So tell me everything. I want to know every detail," Diana demanded to her friend.Kasalukuyang nakalulan ngayon ang magkaibigang si Marissa at Diana sa kotse. At dahil walang masakyan si Marissa ay pinagtyagaang hanapin ni Diana ang kanyang kaibigan. Good thing she was familiar with the place.They were inside Diana's car and heading to a mall. Diana kept forcing her friend to confess what happened yesterday. Diana was curious how she and Brandon ended up in the news."I thought you didn't have a plan on telling him. What happened? Girl?" tuloy-tuloy lang ang pagsasalita ni Diana."Yun na nga eh. Hindi ko alam kung paano nya ako nahanap. I think he followed us," sagot ni Marissa."Followed us? Like how?" napakunot noo si Diana sa sinabi ng kaibigan.Paano sila nasundan ng lalaki eh maingat naman sya kung magmaneho. Malalaman nya agad kung may sumusunod sa kanila."The last time we hang out. Doon sa restaurant kung san tayo madalas kumain nung High School pa tayo. Remember that?" tan
Nakarating na rin sila Marissa at Diana sa kanilang distenasyon. Agad na bumaba si Marissa sa sasakyan at nagmadaling pumasok sa loob ng kanilang bahay. Mag-iimpake na sya.She's going to leave her mother. She was done with her. Andami nyang sakripisyo para sa kanyang ina, ngunit bakit parang kulang pa iyon?She had the right to be upset with her biological mother. The thing that she did to Marissa will forever be unforgivable.Dumeretso sa kanyang kwarto si Marissa at inisa-isa ang mga damit nila ng kanyang anak. Walang siya ititira na pinundar nya. Hahayaan nyang maghirap ang kanyang ina tutal iyon naman ang nararapat sa matanda.Such an ungrateful old lady. Marissa did everything she could so she could give her mother a better life. Halos lahat ng mga pera nya ay napupunta sa kanyang inang sugarol. Wala na ngang ipon ang dalaga dahil sa kanya, ngunit para sa matanda hindi pa rin sapat lahat ng iyon.Nasa gitna ng pag-iimpake si Marissa nang dumating ang kanyang ina. Napansin ni Ali
It was a fair Monday morning. Nag-aayos ng kanyang mga documents si Marissa habang nagluluto ng almusal. Nasa banyo naman si Tristan at naliligo. Ngayon ang family day sa school nila Tristan ngunit hindi makakapunta ang kanyang ina. Napagpasyahan kasi ni Marissa na mag-apply na lang sa kompanya ng kanyang kaibigan na si Diana. Pasasalamat na rin iyon dahil pinatuloy siya ng kanyang kaibigan sa apartment nya. Diana was a huge blessing to her. Laking pasalamat nya dahil may kaibigan siyang madaling lapitan. Buti na lang talaga hindi marunong sumumbat si Diana. Pagkatapos maayos ni Marissa lahat ng documents nya sa iisang envelop sakto namang tapos na maligo si Tristan. Hinain nya muna ang mga pagkain na niluto nya bago ayosan ang anak. "Mama talaga bang hindi ka makakapunta sa school ngayon?" malungkot na tanong ni Tristan sa kanyang ina. "Pasensya na anak ha. Kailangan ko kasing maghanap ng trabaho para may pera tayo," paliwanag ni Marissa sa kanyang supling. Pagkatapos nyang bih