LOGINShare
Kabanata 6
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Nagpatuloy lang ako sa pagkain ng agahan. Pasilip-silip naman sa akin si Lee habang nakangiti. Ang tigas ng ulo ng baklang to. Sabing di kami close ng Manuelitong yon. Umirap na lang ako sa kanya at saka dahan-dahang ininom ang kape ko.
Napatingin kami kay Lee nang biglang tumunog ang cellphone niya. Sunod-sunod na notification ang tumunog, halatang galing 'yon sa messenger.
“Ano ba 'to ke aga-aga may chismis...” pag-rereklamo niya eh halata namang laging nag-aabang sa mga chismis. Kinuha niya ang cellphone niya at inopen ito. Uminom siya ng tubig ngunit napaubo siya nang may nabasa.
“OH MY GAYS!! BAKLA KA PINAG CHI-CHISMISAN KA SA GC NAMIN GAGA!” nagulat kami sa sigaw ni Lee.
“Lee you're friends with Ms. Victoria right? What's the relationship between her and Mr. Manuel?” binasa ni Lee ang mga tanong. Galing daw 'yon sa isang sikat na reporter.
Napatingin siya sa akin na may masamang balak. I raise my hand to show him my fist. Subukan mo lang talagang magkamali ng sagot bakla ka.
“Hehe, Violet you know how much I love you, right?” sabi niya habang kumikinang ang mga mata.
“Anong sinabi mo?” tanong ko at nagpunta sa sink upang maghugas ng kamay kasi kakatapos ko lang kumain. Kumuha ako ng baso sa cabinet at nagsalin ng tubig na nasa lamesa at saka ito ininom.
“I said the both of you are in a relationship.” diretso niyang sagot at tumatawa.
Nasamid ako sa iniinom kong tubig. Napaubo ako ng wala sa oras.
“ANO?!” sigaw naming tatlo ni Belle at Nica.
Agad namang tumayo si Lee at saka mabilis na tumakbo papuntang sala. Narinig ko pa sigaw niya na sorry daw.
“Bakla sorry pero dun din naman yun papunta no!” sigaw niya mula sa sala.
Nagpunta naman ako ng sala at binato ko sa kanya ang towel na nakatiklop na nakalagay sa ibabaw ng isang upuan.
“GAGA KA! ANONG DUN DIN PAPUNTA YON!” sigaw ko pabalik sa kanya. Naghanap pa ako ng ibang bagay upang maibato. “SARAP MONG IUNTOG SA PADER BAKLA KA” sigaw kong muli.
Huminto ako sa may tv dahil naramdaman kong nag vibrate ang cellphone ko na nasa bulsa ko lang nilagay. Alarm lang pala na nagpapahiwatig na kailangan ko ng mag ready kasi kailangan ko ng umpisahan ang pag bake ng wedding cake. Malaking trabaho to, wala pa naman si Laila.
Dahan-dahang lumapit sa akin si Lee habang naka peace sign. Tumingin lang ako sa kanya at saka binato siya ng case ng cellphone ko. Walang hiya talagang bakla to.
“Anong gagawin ko jan sa kagagahan mo?” tanong ko sa kanya habang matalim siyang tinitignan. Ngumit lang ang gaga.
“Huwag mong problemahin bakla ano ka ba, let Manuel fix it.” sabi niya habang nakangiti.
Napaawang nalang labi ko. Anong let Manuel fix it?
“Hoy anong let him fix it? this is my mess, I mean your mess gaga!”
“Ang bobo mo naman! Diba nga sabi mo baka type ka nun kaya ka ni replayan...” sabi niya habang umiiling sa akin. “Kapag type ka nun pananagutan niya issue niyo at kung hindi ka naman type nun idedeny niya at maghahanap siya ng paraan para makawala sa chismis. Haler simple as that lang.” sabi niya na para bang na immune na sa mga issue. “Let's just say na nasa inyo na ang desisyon HAHAHA!” tumawa pa ang bruha. Buti nalang binatukan siya ni Belle.
“Gaga! Kulang ka pa ba sa tulog?” tanong ni Belle habang kunot na kunot ang mukhang nakatingin kay Lee.
“Hay naku! Bahala ka nga dyan, ikaw naman nag answer sa question nung famous reporter.” sabi ko nalang at saka dumiretso sa kusina upang maghanda ng ingredients para sa iba-bake kong cake.
Di naman kami close nung Manuelito na yon. Issue is issue, pwede naman yung i-deny anytime kahit na alam kung di rin agad maniniwala ang mga tao. Buti nga ata yun sa kanya, che! Bat pa ba kasi nag reply sa akin eh alam naman niyang may reputasyon siyang inaalagaan.
Natural lang talaga ang iisipin ng mga tao, sino ba kasi ako upang replayan niya ng ganon? May pa emoticon pang tumatawa eh kilala pa naman siya bilang isang snub at mga sikat na models and businessman lang ang kinakausap dahil sa social status niya.
Bat ka rin ba kasi bobo kagabi Violet at nag reply ka pa?
Hays.
Ah basta yun na yun.
Nag start akong mag bake para sa first layer. Dahil sa kulang na ako sa ingredients, inutusan ko si Lee na bumili. Ayaw niya pa nga niyang pumayag nung una kasi hassle daw, sabi ko naman sa kanya na may kasalanan siya sa akin kaya ayon agad kinuha ang susi ng kotse niya at pinaharurot 'yon palabas ng subdivision.
Pinabantay ko muna kay Nica ang cake na nasa oven pa lang para di masunog dahil maliligo na muna ako habang wala pa si Lee. Si Belle naman ay naghuhugas ng mga pinagkainan namin. Dumiretso na ako sa itaas at saka naligo. Nagbabad ako sa shower at makalipas ang trenta minuto, natapos ako sa pagligo. Nag toothbrush muna ako at saka pinatuyo ang buhok. Naghanap naman ako ng damit na aking masusuot. Nakaharap ako sa salamin at saka sinuklayan ang buhok. Napatingin naman ako sa cellphone kong tumunog. Si Lee tumatawag.
[“Bakla ano nga ulit yon? Mukhang naiwanan ko ang listahan mo hehe.”] pagsisimula niya.
Napabuntong hininga na lang ako.
[“Hay naku, teka lang bababa muna ako upang picturan. Kahit kailang talaga Renato sarap mong ipabalik sa China.”] sabi ko na halatang naiirita na dahil sa pinaggagawa ng baklang to. Tinawanan niya lang ako at saka ibinaba na ang tawag.
Bumaba ako at saka dumiretso sa dining kung saan naiwan niya sa lamesa ang listahan. Kinuha ko ito at pinicturan saka isinend ko sa kanya. Nag bake na rin ako for the second layer ng cake kasi natapos na yung una kong na bake. Inilagay ko muna yun sa mesa at nagpunta sa sala upang manuod ng tv. Pagbukas ko ng tv nag advertise pa. Inadvertise rin kung gaano kaganda ang Xander Islands. Kasunod naman nito ay inadvertise ang bagong labas na perfume ng Jeán perfumes. Pagkatapos ng advertise, ay balita ang nag play sa tv.
“Ayon sa mga taong aming nakapanayam, nag-uusap lamang daw ang dalawang sikat na businessman nang bigla na lang daw sinuntok ni Mr. Kian Jeán Nikolai Dion si Mr. Alexander Mason...”
In-off ko nalang ang tv. Walang kwenta naman ang balita.
Matapos ang isang oras na paghihintay kay Lee, dumating din ang gaga. Buti nalang at nasa tatlong cake na rin ang na bake ko. Nagreklamo pa siya dahil magkaka varicose na daw siya kakalinya at ang tagal daw kumilos nung cashier. Agad ko naman kinuha ang ipinabili ko sa kanya at nag ready para sa fondant na aking gagawin.
Matapos ang ilang oras na pag babake ng cake at pagdedesign ng fondant sa cake ay inilagay ko ito sa loob ng ref pero hindi naka on.
Lumipas ang gabi at umuwi na ang tatlo kasi may mga trabaho daw sila bukas. Nagsabi rin sa akin si Nica na kapag hindi na next week daw ay mag-babakasyon kami sa Siargao. Ang layo naman nun, di sana ako papayag pero mukhang time na rin siguro para magpa unwind.
Natulog ako ng maaga kasi maaga pa ako bukas. Doon sa reception ko pa tatapusin ang pag-dedesign ng cake kasi sobrang laki nito baka magiba lang nang wala sa oras.
Related chapters
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 7
“Paki-ingat nalang po ang paglagay sa cake kuya ha? Maraming salamat po sa tulong.” sabi ko sa isa sa mga receptionist na tumulong sa akin para buhatin ang cake. Nang ma position na sa tamang area ang cake ay agad ko na itong inumpisahang i-layered ang ibang hindi ko pa nailagay. Nagsimula na rin ako sa paglatag ng mga design kagaya na lamang ng mga daisy dahil ito ang gusto ng bride.Matapos ang ilang oras sa pag-dedesinyo ay nagpunta ako ng cr upang magbihis ng damit. Nakikiusap kasi sa akin si Eleanor, which is ang kinakasal na bride, na umattend ako kahit sa reception lang. Dahil wala naman akong ibang lakad, di rin naman hectic ang schedule ko sa pagtuturo ay sumang-ayon nalang ako sa pabor niya. Aarte pa ba ako eh ako na nga yung ininvite.Nag lagay ako ng konting make up para magmukha akong tao. Nag perfume rin ako ng kaunti. Di naman ako naligo ng pawis matapos kong mag design ng cake, ayaw ko lang talaga magmukhang
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 8
Pagbalik ko sa event ay tapos na ang story telling ni Jason at Eleanor. Ang sayang lang na hindi ko napakinggan sa kung gaano nila kamahal ang isa't-isa. Ang ganda lang kasi sa feeling whenever I can hear someone's love story. Sa kung saan nagsimula, ano-ano muna ang mga pinag-daanan nila, paano nila naipaglaban ang kanilang pagmamahalan and so on. It's a privilege to be one of the people to hear the story of a certain person that really came from their own mouth and heart. I will really appreciate the approach if someone will talk to me about their own feelings about life and will let me enter their own phase of comfort zone. I will humbly take off my shoes and will lend them an ear to listen. How nice it is. I wish I can have my own story too. A story where despite the sadness and pain I'll feel, at the end of the day, happiness and love will still be the lead that will guide me with assurance and security.I heavily sight and seize the moment of imagini
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 9
Gulat akong napatingin sa pinanggalingan nung sigaw. It's a man! Dahil sa sigaw niyang 'yon ay nakikisabay na rin ang ilan.“Kissss!” hiyaw nung mga groomsmen. Napatingin ako kay Lito na nasa aking gilid, nakatingin pala siya sa akin, na para bang sinusuri ang aking reaksyon. Naramdaman kong namumula na pisngi ko dahil sa kantyaw nung mga guests. Bahagya akong bumuga ng hangin upang maipalabas ang kung ano man ang bumabara sa aking lalamunan. Kinakabahan ako at nahihiya.Ngumiti ako ng kaunti sa mga taong nasa aking harap, lalo na sa lalaking nagpasimuno. At nagsalita.“I'm sorry but we're not in that kind of relationship to ki—” di ko natapos ang sasabihin ko nang may nagputol.“Yes you are Miss!” isa sa mga groomsmen habang nakangisi.“Yeah! I heard the both of you are in a relationship!” sigaw din nung kaniyang katabi. Napasinghap naman ang iba, lalo na ang mga kababaihan. I guess
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 10
Nakayuko ako sa manibela at saka umiyak. Akala ko ba okay na ako? Pero bakit hanggang ngayon, sa tuwing naaalala ko ang nangyari sa nakaraan ay ang sakit-sakit pa rin. Ano bang nagawa ko? Bakit parang kahit anong pilit kong pag-usad sa buhay ay pakiramdam ko, kahit isang metrong layo ay di ko naabot.Ang sakit...ang sakit-sakit nung ginawa niyo. Sa tuwing naaalala ko ang mga pagmumukha nung mga taong nang abuso sa akin, emotional man o physical ay parang gusto kong...ewan. Basta gusto ko lang sigurong makaganti. Pero paano? Ang hina pa nga ng puso ko. Madali pa rin akong naiiyak dahil sa nakakapanghina lahat kahit isipin ko lang ang mga nangyari noon.Ang sakit lang, kasi buong akala ko malakas na ako ulit. Kaya ko ng pangunahan ang emosyon ko. Nakakapagpatuloy na ako sa buhay pero...hindi!Na realize kong takot lang talaga akong mapag-iwanan kasi halos lahat ng nakikita ko sa paligid ko ay may maayos na na buhay. Tapos ako ang gulo-gulo. Siran
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 11
Nothing can beat the joy feeling of walking down in the isle. Ang saya ko dahil sa wakas, ang pangarap ko noon ay nagkakatotoo. Nakangiti ako habang may luhang umaagos sa aking mga mata. Hindi ko na iyon pinahiran pa dahil nakasuot ako ng balabal. Ang saya ng mga tao sa aking paligid. Mabagal ang aking paglakad na para bang pinakiramdaman ko ang moment. I am not going to let the day pass without me feeling this moment. Matagal ko na itong pangarap, at ang matupad ito ay ang sarap sa pakiramdam. Bahagya akong huminga ng malalim at nagpalabas ng hangin upang maibsan ang aking naramdamang kasiyahan.Papalapit na ako sa altar, nakita ko na siya. Ang mga ngiti niya, ang gwapo niya sa ngiti niya. Ang linis niyang tignan sa kaniyang black suit. Nakita ko siyang naka ngiti habang nakipag-kausap sa kaniyang katabi. Nang lumingon siya sa akin ay agad ko rin siyang nginitian. Napawi ang kaniyang ngiti at pinagmasdan akong mabuti, di ko siya makita ng maayos dahil sa balabal. Pero
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 12
“Wow, you are so pretty my dear.” she directly said habang bahagyang nakangiti. Ang ganda mo rin, sabi ko nalang sa sarili ko at saka ngumiti pabalik sa kanya.Dahil nagustuhan ko rin naman iyon ay kinuha ko nalang ito. May ibinigay din sa akin si Nica ng tatlong swimwear. Orange and white two piece, at black one piece, sabi niya it looks good on me too knowing I have beautiful and white body. I am not into finding what's really good on me when it comes to shopping kasi madali lang akong na bo-bored so I accepted her judgment since I know maganda rin naman taste niya sa fashion. The only thing that I bought na ako lang talaga ang pumili is, a white and dark red beach cardigan. I also bought two trendy sunglasses, white and black.After buying the things we need in the clothing section. We proceeded to footwear. Isang tsinelas lang binili ko at isang sandals. After that nagpunta rin kami ng watson to buy some lotion an
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 13
“Hay nakakapagod ang byahe!” pambungad ni Lee sa buong karagatan.“Anong nakakapagod, nakaupo at natulog ka lang buong byahe bakla ka!” umirap lang siya sa akin dahil sa sigaw ko.“Che!”Sumang-ayon naman si Belle sa akin at tumawa. Habang si Nica naman ay may pinuntahan pa sa labas.Nandito na kami ngayon sa inuupahan naming kwarto. Oo nandito na kami sa Siargao. Malaki ang kwarto, pwedeng magkasha ang labing dalawang tao. May sarili itong sink at small kitchen. May dalawang comfort room. May sariling tv, 50 inches. There are four king sized bed. Tabi ang dalawa habang nasa harapang banda naman ang dalawa. Pumapagitna nito ay ang espasyong pwede naming daanan. Kasya namin kaming apat sa iisang kama pero syempre mas masusulit kung tig-iisa kami. May malaking aparador na nasa gilid. Wooden ang kwarto namin, no actually this is a hut pero isang kwarto lang. So basically parang bahay. May sliding glass iton
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 14
“Siargao is getting a lot of tourists today.” habang lumilingon sa paligid si Nica.Kakarating niya lang dito sa cafeteria at umupo naman siya sa upuan na nasa aking harapan. Napansin ko rin, ang daming tao. I have seen some famous individuals kanina katulad na lamang ng mga foreign models. Maybe this hotel doesn't need our reviews at all. I mean... Belle's review.“I even met Kylie Johnson, do you still remember her? You know...during fashion week in Paris.” tanong niya sa'kin.“Yeah, I remember.” direkta kong sabi, medyo di niya inexpect dahil napahiwalay ang mga labi niya dahil sa bahagyang pagkagulat.Lumiwanag mukha niya“Really? I knew it you have some hearts for fashion industry.” nakangisi niyang sabi.Hays.“Nica, naaalala ko lang mukha niya dahil isa rin naman siyang sikat na m
Latest chapter
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 91 END
Nagising ako with Manuel still in my side. Hinay-hinay akong kumawala sa mga bisig niya at sinisiguradong hindi ko siya magisingIt's still 4 am. I went downstairs and checked upon my daughter who was still sleeping. Ganitong oras ako bumabangon dahil gusto kong maabutan ang araw sa bawat pagsikat nito. I made a chocolate milk and read a few pages of a book. When I got bored I watched online videos about baking. There was so much time left for me everytime I woke up like this. Marami akong nagagawa. I baked cookies and brownies for Ciara, I have gone through the reports by the company, I have enjoyed mornings more than anyone because of this.Nang makaramdam ako ng antok ay ipinikit ko lang saglit ang mga mata ko at nang magising ako ay tirik na ang araw. I looked at the clock and it was already 7:45 AM but the house was quieter than before.“Ciara?”I called from outside the room. Kumatok ako sa kaniyamg kwarto at unti-unting binuksan ang kaniyang pinto nang walang tumugon sa tawag k
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 90 PART 2
SPG R18Nang pumasok kami sa loob ng bahay, Ciara sat silently on the couch. Hinsi ko alam bakit siya natahimik bigla. Nilapitan ko siya habang marahang sumunod sa akin si Manuel.“Ciara, I have to tell you something...”Hindi siya ngumiti sa akin. Kaya tumabi ako sa kaniya upang mas magkalapit kami. Habang si Manuel naman ay nasa sofa na nasa harap lang namin. Ciara looked at him. Hinaplos ko ang anak ko para bawiin ang atensyon niya ngunit na kay Manuel pa rin siya naka focus. She stared at her Dad for a long time, like she was carefully observing his face. Maya maya pa ay biglang nanubig ang kaniyang mga mata at natigil ako sa kaniyang sinabi. “A-Are you my D-Dad?”Laking gulat ko nang marinig ang kaniyang tanong. I wiped her tears. “Ciara...”Kahit si Manuel ay natigil sa tanong ng kaniyang anak.How di she...Lumingon siya sa akin habang walang tigil sa pagtulo ang kaniyang mga luha. “He's my Dad, r-right?”Napatakip ako sa aking bibig at hindi na rin mapigilan ang mapaluha dahil
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 90 PART 1
Violet's POVI ran towards the event and look for the familiar face I saw from the elevator. Siguro guni-guni ko lang 'yon. Baka kulang lang ako sa pahinga. But I can't be mistaken. That was too surreal. That face was too real to be only imagined.Tumunog ulit ang cellphone kaya mabilis ko itong sinagot. “Hello?”“Ma'am, si Ciara po!”Mabilis ang tibok ng puso ko sa sinabi ng kasambahay sa kabilang linya. “What about Ciara?”“Umiiyak po. Hinahanap ka. Nanaginip po ata ito ng masama, ma'am.”Napapikit ako sa narinig. Akala ko ano ng nangyari sa anak ko. Bahagya akong napabuntong hininga sa narinig. “I'll go home right away.”At saka tinapos ko ang tawag. Nag text ako kay Belle na mauuna ng umuwi. Naiintindihan niya rin naman iyon. I turn aroun and walk away from the chase. Wala akong panahon para sa mga guni-guning nakikita ko. I have Ciara. I have to be firmed and strong for her. Ngunit agad ding nabawi ang sinabi ko sa sarili nang makaharap ang lalaking nakita ko kanina. I froze, t
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 89
Four years later..."Mommy, Ciara wants to eat ice cream. Please?" Napatingin si Violet sa anak na nagsusumamo. Papunta sila ngayon sa paaralan ni Ciara. Ciara has been enrolled into a preschool since the child was always writing. She loves to spend time with her pencil and paper. At since walang ibang bata sa kanilang bahay ay mas nakabubuti kay Ciara ang makipagsalamuha sa paaralan. Hindi rin naman ganun kabigat ang tinuturo ng mga pre-school teachers. Nasisiyahan pa nga ang bata at kada umaga ay excited pa itong pumapasok. "Yes we'll get ice cream later after school. Okay?" Ciara pouted and nod silently."Okay."Mabait na bata si Ciara. Kahit wala ang kaniyang ama ay parang sapat na sa kaniya na makita ang kaniyang ina. She has always been good to her mom. Hindi nag ta-tantrums. Masunurin, magalang at higit sa lahat matalino. Violet never had neglect her daughter in the first place. Hindi siya nagkulang sa pagpapalaki nito.Nang makarating sila sa paaralan ay humalik ang bata sa
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 88
Kabanata 88The news that wrecked almost everyone's jaw, faded until it vanish from the people's mind. That is how time affects everything in this world. Ilang buwan na ang nakalipas simula ng balitang iyon. Marami ang nagulantang, ngunit bahagya lamang ang nakikidalamhati kay Violet. Kaunti lamang ang may alam sa totoong koneksyon nito sa Senador. Sa ilang buwang lumipas, hindi nagkulang sa pag-alaga ang mga kaibigan ni Violet. She was slowly trying to heal everyday. Slowly trying to fight for her life and for her baby. Kahit masakit pa rin ang mga nangyaring karanasan nitong mga nakaraang buwan ay iginitgit niya ang sarili na lumaban. “Violet, let's go na!”Nilingon niya ang pinto nang marinig ang boses ng kaibigan na si Belle. Mag sine daw sila ngayon at mag grocery na rin paras mga kailangan sa pagbubuntis. Mamimili na rin daw sila ng mga damit pambata. Kabuwanan na niya ngayon at dahil sa pagiging busy niya sa sarili ay muntikan na niyang makalimutan ang mga gamit para sa kaniya
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 87 PART 2
Napahawak siya sa bibig nang tuluyang makita ni Violet ang harapan ng litrato. Nilingon niya ang box na nasa tabi ngayon ni Red at nanginginig na hinalungkat ang ibang laman. Para siyang nawalan ng hininga habang nakatutok sa bagong litratong kaniyang hawak. It was a prominent senator in the country. Nasa isang mataas na sofa ito nakaupo. May hawak na alak sa kabilang kamay habang isang kamay ay nakahawak sa kaniyang pagkalalaking nakalabas at nakatutok sa camera. Nasisiyahan ito habang pinalilibutan ng mga babaeng nakahubad.Ang ibang mga litrato ay parehas lamang ng nilalaman. Mga babaeng nakahubad. Ang senador ay nakahubad na rin. Gumagawa sila ng maselan na gawain. May mga pinagbabawal na gamot ang nakalatag sa lamesa at sa ibang litrato ay siyang muntik nang magpatumba kay Violet. Ang senador at si Alex ay parehong nilalaro ang kanilang pagkalalaki ng mga babaeng nakahubad. Violet couldn't take the too dreadful scene before her eyes. Nakakasuka, mga baboy, parehong mga nababag
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 87 PART 1
Ang dami ko ng pinagdaanan sa buhay na ito. Minsan noon akala ko mamamatay na ako mula sa mga sakit na nararamdaman ko. Pero sa tuwing na sa dulo na ako ng pagsuko, binibigyan niya ako ng rason para lumaban. Kagaya na lamang ngayon, binibigyan niya ulit ako ng liwanag sa dumidilim kong daan. Nakahiga ako sa hospital bed habang walang tigil na tinutukan nang maigi ang mga bituin na nakikita ko sa labas ng bintana. They shine so brightly in the middle of darkness. At kahit maliliit lamang sila kumpara sa malawak na kadilimang bumabalot sa gabi, ang mumunting ningning ng bawat isa ay siyang dumaig sa naghaharing kadiliman sa kalawakan.Siguro kaya ko rin 'yan. Siguro kaya ko ring lumiwanag at manaig laban sa dilim. Just like how the stars shine so brightly until they die, maybe I too can shine with them. Hindi, hindi siguro lang, dahil sigurado na ako. I too can overcome this darkness in my life and shine with every piece of me. Sigurado na ako na katulad ng dati ay alam kong malalampas
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 86
TRIGGER WARNING! SUICIDE ATTEMPT“Ma'am, kumain na po kayo.”It has been weeks since my wedding was call off. Ang bilis ng pangyayari na kahit ako ay hindi makapaniwala. I woke up in the hospital after 24 hours and the news came to me harshly. I was so devastated to the point I was running wild and shouting at everyone in the hospital. Kahit si Lee at Belle ay nasigawan ko. Pero kahit anong paghihinagpis ko, kahit anong sigaw ang gawin ko ay walang lumapit sa akin upang sabihan ako na panagip lamang ang lahat. Tanging pag-iyak lamang ang nagawa ko pagkatapos na pagwawala ko. Lee and Belle couldn't comfort me. No sugarcoated words can heal my wounds. No comforting warmth can ease my pain. After two days, Kian woke up. With his injured body, he kneeled in front of me asking for forgiveness. He was blaming himself for his friends death saying he should've died instead. And I on the other hand, blamed him in some aspects. The reason why until now, I do not have the courage to face him ye
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 85
“What?” Ang kaba kong naglaho kanina ay unti-unting bumabalik sa akin. My heart beat faster like I was almost having tachycardia.“Manuel's not here yet,” bulong niya sa akin. “We just called Kian thirty minutes ago at ang sabi niya ay malapit na sila.”She shake her head. “No. We just called Kian too for a lot of times right at the moment at hindi niya sinasagot ang tawag namin!”I see the assistant wedding planner and Lee rushing towards us. “He's still not answering.” Lee dialed the number again. “I don't want to think about this but, you would have bumped into each other while coming here right?”“Stop,” sabi ko sa wedding planner.“Kaya paanong mas nauna pa kayo kaysa sa kanila? I think—”“I said stop it!” Napalakas ang pagsabi ko nun kaya napatingin ang ibang bisita sa amin. She closes her mouth. “I'm sorry...”I look at her with disgust. How could she think about something bad to her clients? Pati si Lee ay hindi nagustuhan ang sinabi at iniisip niya. Kakilala pa niya naman
