Mag-log inShare
Kabanata 10
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Nakayuko ako sa manibela at saka umiyak. Akala ko ba okay na ako? Pero bakit hanggang ngayon, sa tuwing naaalala ko ang nangyari sa nakaraan ay ang sakit-sakit pa rin. Ano bang nagawa ko? Bakit parang kahit anong pilit kong pag-usad sa buhay ay pakiramdam ko, kahit isang metrong layo ay di ko naabot.
Ang sakit...ang sakit-sakit nung ginawa niyo. Sa tuwing naaalala ko ang mga pagmumukha nung mga taong nang abuso sa akin, emotional man o physical ay parang gusto kong...ewan. Basta gusto ko lang sigurong makaganti. Pero paano? Ang hina pa nga ng puso ko. Madali pa rin akong naiiyak dahil sa nakakapanghina lahat kahit isipin ko lang ang mga nangyari noon.
Ang sakit lang, kasi buong akala ko malakas na ako ulit. Kaya ko ng pangunahan ang emosyon ko. Nakakapagpatuloy na ako sa buhay pero...hindi!
Na realize kong takot lang talaga akong mapag-iwanan kasi halos lahat ng nakikita ko sa paligid ko ay may maayos na na buhay. Tapos ako ang gulo-gulo. Siran
Kaugnay na kabanata
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 11
Nothing can beat the joy feeling of walking down in the isle. Ang saya ko dahil sa wakas, ang pangarap ko noon ay nagkakatotoo. Nakangiti ako habang may luhang umaagos sa aking mga mata. Hindi ko na iyon pinahiran pa dahil nakasuot ako ng balabal. Ang saya ng mga tao sa aking paligid. Mabagal ang aking paglakad na para bang pinakiramdaman ko ang moment. I am not going to let the day pass without me feeling this moment. Matagal ko na itong pangarap, at ang matupad ito ay ang sarap sa pakiramdam. Bahagya akong huminga ng malalim at nagpalabas ng hangin upang maibsan ang aking naramdamang kasiyahan.Papalapit na ako sa altar, nakita ko na siya. Ang mga ngiti niya, ang gwapo niya sa ngiti niya. Ang linis niyang tignan sa kaniyang black suit. Nakita ko siyang naka ngiti habang nakipag-kausap sa kaniyang katabi. Nang lumingon siya sa akin ay agad ko rin siyang nginitian. Napawi ang kaniyang ngiti at pinagmasdan akong mabuti, di ko siya makita ng maayos dahil sa balabal. Pero
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 12
“Wow, you are so pretty my dear.” she directly said habang bahagyang nakangiti. Ang ganda mo rin, sabi ko nalang sa sarili ko at saka ngumiti pabalik sa kanya.Dahil nagustuhan ko rin naman iyon ay kinuha ko nalang ito. May ibinigay din sa akin si Nica ng tatlong swimwear. Orange and white two piece, at black one piece, sabi niya it looks good on me too knowing I have beautiful and white body. I am not into finding what's really good on me when it comes to shopping kasi madali lang akong na bo-bored so I accepted her judgment since I know maganda rin naman taste niya sa fashion. The only thing that I bought na ako lang talaga ang pumili is, a white and dark red beach cardigan. I also bought two trendy sunglasses, white and black.After buying the things we need in the clothing section. We proceeded to footwear. Isang tsinelas lang binili ko at isang sandals. After that nagpunta rin kami ng watson to buy some lotion an
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 13
“Hay nakakapagod ang byahe!” pambungad ni Lee sa buong karagatan.“Anong nakakapagod, nakaupo at natulog ka lang buong byahe bakla ka!” umirap lang siya sa akin dahil sa sigaw ko.“Che!”Sumang-ayon naman si Belle sa akin at tumawa. Habang si Nica naman ay may pinuntahan pa sa labas.Nandito na kami ngayon sa inuupahan naming kwarto. Oo nandito na kami sa Siargao. Malaki ang kwarto, pwedeng magkasha ang labing dalawang tao. May sarili itong sink at small kitchen. May dalawang comfort room. May sariling tv, 50 inches. There are four king sized bed. Tabi ang dalawa habang nasa harapang banda naman ang dalawa. Pumapagitna nito ay ang espasyong pwede naming daanan. Kasya namin kaming apat sa iisang kama pero syempre mas masusulit kung tig-iisa kami. May malaking aparador na nasa gilid. Wooden ang kwarto namin, no actually this is a hut pero isang kwarto lang. So basically parang bahay. May sliding glass iton
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 14
“Siargao is getting a lot of tourists today.” habang lumilingon sa paligid si Nica.Kakarating niya lang dito sa cafeteria at umupo naman siya sa upuan na nasa aking harapan. Napansin ko rin, ang daming tao. I have seen some famous individuals kanina katulad na lamang ng mga foreign models. Maybe this hotel doesn't need our reviews at all. I mean... Belle's review.“I even met Kylie Johnson, do you still remember her? You know...during fashion week in Paris.” tanong niya sa'kin.“Yeah, I remember.” direkta kong sabi, medyo di niya inexpect dahil napahiwalay ang mga labi niya dahil sa bahagyang pagkagulat.Lumiwanag mukha niya“Really? I knew it you have some hearts for fashion industry.” nakangisi niyang sabi.Hays.“Nica, naaalala ko lang mukha niya dahil isa rin naman siyang sikat na m
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 15
Pag-dating sa eleventh floor ay bumukas ang pinto ng elevator. Nauna akong lumabas, at sumunod naman yung apat na lalaki sa akin. I didn't bother to look at them at all, pinuntahan ko diretso si Belle nang makita ko siya sa loob ng isang restaurant. Oh it's not a restaurant, it's a bar. Kumaway siya sa akin.As I walked towards her, I can sense the people around me are gossiping. They maybe know me? I don't know. I just shrugged at my self.I sit infront of Belle.“Ang tagal mo naman.” reklamo niya.“Ang arte mo! 8 minutes late lang ako. Duh” reklamo ko pabalik.Napatingin ako sa other side, palabas sa isang door ng bar. May malaking pool doon na kung saan tanaw na tanaw mo naman ang karagatan. May space rin for other tables, sun loungers at benches. Makikita mo ito dahil salamin lang ang dingding ng bar.Madami ang tao ngayon. Mas marami compare sa mga tao na nasa cafeteria at isang restaurant kanin
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 16
“What are your names beautifuls?” the guy in a red shirt asked while smiling playfully.I chuckled a bitOh, these guys are cheap. Kaya ayaw kong makipag-kilala ng mga bagong tao. Lalong-lalo na yung mga taong napag desisyunan nila Lee na makaka date ko. It's because they always have the same lines. Same cheap lines. Do they really think, I'll be easily swayed by their moves and smiles? I mean, we?I know Belle for a long time. And she might not have said to me about a certain guy that already caught her heart, I know for sure she's not that stupid to be easily moved by this kind of actions.We ain't beginners for these.Well, wala naman sigurong masama kung sasali kami minsan sa mga palaro nila. They are the one who started it in the first place, might as well accept it as a sign of courtesy.I smiled at them sweetly. Nagulat pa ata sila dahil biglang nag-iba ang reaksyon ko. From hostile to being friendl
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 17
What the hell did you do Manuelito Villacura?!Ang sabi ko kung di mo man lang ako tutulungan sa pag-sugpo ng isyu ay huwag ka nang mag dagdag pa ng gasolina sa apoy! Nakakagigil ka talaga!Is he really testing me?Fine! I'm sorry for answering you sarcastically noong birthday ni Lee!Napabuntong hininga na lang ako sa sarili dahil hindi naman siya ang nagsimula nung isyu. Ang problema ko lang ay bakit niya dinagdagan!I bet he's so happy playing.Okay, playing...But no! I can't play with you... Ayoko sa'yo! Period!Nasa veranda ako ngayon, ang ibang side ng 11th floor. Nasa opposite side ako kaya malayo-layo ako sa ingay. Nagpapahangin ako ngayon dahil mukhang sasabog ang ulo ko kung mananatili ako roon sa table nila Lee.Napaka daldal ni Nicole, she doesn't even felt how irritated I was. Napakadaldal! Lagi akong tinatanong kung anong gayuma raw ang ipinakain ko kay Lito at napaamo ko siya. And
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 18
I tried so hard to focus on cooling my warm soup. But a question in my head keeps on fooling around about what happened a while ago.Ngayon ko lang na realize ng mabuti ang nangyari. I was so nervous and shy back in his room that all I could think about is leave. Just what the hell?Why is he even here anyways?I am so bothered by how the hell did I end up sleeping in his hut! Bakit ang bilis ng pangyayari? All I could think about is that I was drunk and so sleepy last night. But what the hell? Just what the hell... Sa dami ng taong pwedeng makakita sa akin kagabi, bakit siya pa? And why did he even let me sleep in his hut?! He could have called Lee, they know each other! And why did he sleep beside me while wearing only a boxer?!Ano ba kasing ginagawa niya dito?Obviously Violet, he too is in vacation. Pero bakit dito pa? My gosh! Tinanggihan ko nga ang all free access ng Xander Islands because aside from I don't like the resort, hind
Pinakabagong kabanata
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 91 END
Nagising ako with Manuel still in my side. Hinay-hinay akong kumawala sa mga bisig niya at sinisiguradong hindi ko siya magisingIt's still 4 am. I went downstairs and checked upon my daughter who was still sleeping. Ganitong oras ako bumabangon dahil gusto kong maabutan ang araw sa bawat pagsikat nito. I made a chocolate milk and read a few pages of a book. When I got bored I watched online videos about baking. There was so much time left for me everytime I woke up like this. Marami akong nagagawa. I baked cookies and brownies for Ciara, I have gone through the reports by the company, I have enjoyed mornings more than anyone because of this.Nang makaramdam ako ng antok ay ipinikit ko lang saglit ang mga mata ko at nang magising ako ay tirik na ang araw. I looked at the clock and it was already 7:45 AM but the house was quieter than before.“Ciara?”I called from outside the room. Kumatok ako sa kaniyamg kwarto at unti-unting binuksan ang kaniyang pinto nang walang tumugon sa tawag k
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 90 PART 2
SPG R18Nang pumasok kami sa loob ng bahay, Ciara sat silently on the couch. Hinsi ko alam bakit siya natahimik bigla. Nilapitan ko siya habang marahang sumunod sa akin si Manuel.“Ciara, I have to tell you something...”Hindi siya ngumiti sa akin. Kaya tumabi ako sa kaniya upang mas magkalapit kami. Habang si Manuel naman ay nasa sofa na nasa harap lang namin. Ciara looked at him. Hinaplos ko ang anak ko para bawiin ang atensyon niya ngunit na kay Manuel pa rin siya naka focus. She stared at her Dad for a long time, like she was carefully observing his face. Maya maya pa ay biglang nanubig ang kaniyang mga mata at natigil ako sa kaniyang sinabi. “A-Are you my D-Dad?”Laking gulat ko nang marinig ang kaniyang tanong. I wiped her tears. “Ciara...”Kahit si Manuel ay natigil sa tanong ng kaniyang anak.How di she...Lumingon siya sa akin habang walang tigil sa pagtulo ang kaniyang mga luha. “He's my Dad, r-right?”Napatakip ako sa aking bibig at hindi na rin mapigilan ang mapaluha dahil
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 90 PART 1
Violet's POVI ran towards the event and look for the familiar face I saw from the elevator. Siguro guni-guni ko lang 'yon. Baka kulang lang ako sa pahinga. But I can't be mistaken. That was too surreal. That face was too real to be only imagined.Tumunog ulit ang cellphone kaya mabilis ko itong sinagot. “Hello?”“Ma'am, si Ciara po!”Mabilis ang tibok ng puso ko sa sinabi ng kasambahay sa kabilang linya. “What about Ciara?”“Umiiyak po. Hinahanap ka. Nanaginip po ata ito ng masama, ma'am.”Napapikit ako sa narinig. Akala ko ano ng nangyari sa anak ko. Bahagya akong napabuntong hininga sa narinig. “I'll go home right away.”At saka tinapos ko ang tawag. Nag text ako kay Belle na mauuna ng umuwi. Naiintindihan niya rin naman iyon. I turn aroun and walk away from the chase. Wala akong panahon para sa mga guni-guning nakikita ko. I have Ciara. I have to be firmed and strong for her. Ngunit agad ding nabawi ang sinabi ko sa sarili nang makaharap ang lalaking nakita ko kanina. I froze, t
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 89
Four years later..."Mommy, Ciara wants to eat ice cream. Please?" Napatingin si Violet sa anak na nagsusumamo. Papunta sila ngayon sa paaralan ni Ciara. Ciara has been enrolled into a preschool since the child was always writing. She loves to spend time with her pencil and paper. At since walang ibang bata sa kanilang bahay ay mas nakabubuti kay Ciara ang makipagsalamuha sa paaralan. Hindi rin naman ganun kabigat ang tinuturo ng mga pre-school teachers. Nasisiyahan pa nga ang bata at kada umaga ay excited pa itong pumapasok. "Yes we'll get ice cream later after school. Okay?" Ciara pouted and nod silently."Okay."Mabait na bata si Ciara. Kahit wala ang kaniyang ama ay parang sapat na sa kaniya na makita ang kaniyang ina. She has always been good to her mom. Hindi nag ta-tantrums. Masunurin, magalang at higit sa lahat matalino. Violet never had neglect her daughter in the first place. Hindi siya nagkulang sa pagpapalaki nito.Nang makarating sila sa paaralan ay humalik ang bata sa
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 88
Kabanata 88The news that wrecked almost everyone's jaw, faded until it vanish from the people's mind. That is how time affects everything in this world. Ilang buwan na ang nakalipas simula ng balitang iyon. Marami ang nagulantang, ngunit bahagya lamang ang nakikidalamhati kay Violet. Kaunti lamang ang may alam sa totoong koneksyon nito sa Senador. Sa ilang buwang lumipas, hindi nagkulang sa pag-alaga ang mga kaibigan ni Violet. She was slowly trying to heal everyday. Slowly trying to fight for her life and for her baby. Kahit masakit pa rin ang mga nangyaring karanasan nitong mga nakaraang buwan ay iginitgit niya ang sarili na lumaban. “Violet, let's go na!”Nilingon niya ang pinto nang marinig ang boses ng kaibigan na si Belle. Mag sine daw sila ngayon at mag grocery na rin paras mga kailangan sa pagbubuntis. Mamimili na rin daw sila ng mga damit pambata. Kabuwanan na niya ngayon at dahil sa pagiging busy niya sa sarili ay muntikan na niyang makalimutan ang mga gamit para sa kaniya
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 87 PART 2
Napahawak siya sa bibig nang tuluyang makita ni Violet ang harapan ng litrato. Nilingon niya ang box na nasa tabi ngayon ni Red at nanginginig na hinalungkat ang ibang laman. Para siyang nawalan ng hininga habang nakatutok sa bagong litratong kaniyang hawak. It was a prominent senator in the country. Nasa isang mataas na sofa ito nakaupo. May hawak na alak sa kabilang kamay habang isang kamay ay nakahawak sa kaniyang pagkalalaking nakalabas at nakatutok sa camera. Nasisiyahan ito habang pinalilibutan ng mga babaeng nakahubad.Ang ibang mga litrato ay parehas lamang ng nilalaman. Mga babaeng nakahubad. Ang senador ay nakahubad na rin. Gumagawa sila ng maselan na gawain. May mga pinagbabawal na gamot ang nakalatag sa lamesa at sa ibang litrato ay siyang muntik nang magpatumba kay Violet. Ang senador at si Alex ay parehong nilalaro ang kanilang pagkalalaki ng mga babaeng nakahubad. Violet couldn't take the too dreadful scene before her eyes. Nakakasuka, mga baboy, parehong mga nababag
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 87 PART 1
Ang dami ko ng pinagdaanan sa buhay na ito. Minsan noon akala ko mamamatay na ako mula sa mga sakit na nararamdaman ko. Pero sa tuwing na sa dulo na ako ng pagsuko, binibigyan niya ako ng rason para lumaban. Kagaya na lamang ngayon, binibigyan niya ulit ako ng liwanag sa dumidilim kong daan. Nakahiga ako sa hospital bed habang walang tigil na tinutukan nang maigi ang mga bituin na nakikita ko sa labas ng bintana. They shine so brightly in the middle of darkness. At kahit maliliit lamang sila kumpara sa malawak na kadilimang bumabalot sa gabi, ang mumunting ningning ng bawat isa ay siyang dumaig sa naghaharing kadiliman sa kalawakan.Siguro kaya ko rin 'yan. Siguro kaya ko ring lumiwanag at manaig laban sa dilim. Just like how the stars shine so brightly until they die, maybe I too can shine with them. Hindi, hindi siguro lang, dahil sigurado na ako. I too can overcome this darkness in my life and shine with every piece of me. Sigurado na ako na katulad ng dati ay alam kong malalampas
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 86
TRIGGER WARNING! SUICIDE ATTEMPT“Ma'am, kumain na po kayo.”It has been weeks since my wedding was call off. Ang bilis ng pangyayari na kahit ako ay hindi makapaniwala. I woke up in the hospital after 24 hours and the news came to me harshly. I was so devastated to the point I was running wild and shouting at everyone in the hospital. Kahit si Lee at Belle ay nasigawan ko. Pero kahit anong paghihinagpis ko, kahit anong sigaw ang gawin ko ay walang lumapit sa akin upang sabihan ako na panagip lamang ang lahat. Tanging pag-iyak lamang ang nagawa ko pagkatapos na pagwawala ko. Lee and Belle couldn't comfort me. No sugarcoated words can heal my wounds. No comforting warmth can ease my pain. After two days, Kian woke up. With his injured body, he kneeled in front of me asking for forgiveness. He was blaming himself for his friends death saying he should've died instead. And I on the other hand, blamed him in some aspects. The reason why until now, I do not have the courage to face him ye
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 85
“What?” Ang kaba kong naglaho kanina ay unti-unting bumabalik sa akin. My heart beat faster like I was almost having tachycardia.“Manuel's not here yet,” bulong niya sa akin. “We just called Kian thirty minutes ago at ang sabi niya ay malapit na sila.”She shake her head. “No. We just called Kian too for a lot of times right at the moment at hindi niya sinasagot ang tawag namin!”I see the assistant wedding planner and Lee rushing towards us. “He's still not answering.” Lee dialed the number again. “I don't want to think about this but, you would have bumped into each other while coming here right?”“Stop,” sabi ko sa wedding planner.“Kaya paanong mas nauna pa kayo kaysa sa kanila? I think—”“I said stop it!” Napalakas ang pagsabi ko nun kaya napatingin ang ibang bisita sa amin. She closes her mouth. “I'm sorry...”I look at her with disgust. How could she think about something bad to her clients? Pati si Lee ay hindi nagustuhan ang sinabi at iniisip niya. Kakilala pa niya naman
