Umayos ka sa sagot mo Carlos hahaha. Thank you po sa inyong lahat. Puwede po ba humingi ng favor? puwede po ba ako makahingi ng review sa mismong profile ng story ni Liya. Thank you so much po at ingat po kayo palagi ❤️❤️❤️ Thank you so much po sa inyong lahat ❤️❤️❤️
LIYANNA’S POV“Kaya mo ba silang pagbayarin? Kapag ba sinabi ko sa 'yo ang lahat, ay tutulungan mo ako? Kahit na ang sarili mong pamilya ang may gawa ng lahat ng paghihirap ko? Sa tingin mo sino ang dahilan ng lahat ng ito? Kaya mo ba? Kaya mo bang protektahan ang anak mo? Kaya mo bang kalabanin ang sarili mong pamilya?” Tanong ko sa kanya habang walang tigil sa pagpatak ang mga luha ko.“Kaya ko, kaya kong patunayan sa ‘yo na mahal kita. Ipaglalaban kita at kaya ko silang kalabanin, mabuo lang ang pamilya natin. Kaya sabihin mo sa akin. Sino ang mga nanakit sa ‘yo?” Umiiyak na tanong niya sa akin.Umiyak ako ng umiyak. Hindi ko alam kung kaya ko ba sabihin sa kanya. Paano kung niloloko lang niya ako? Paano ko lilinlangin lang din niya ako? At sa huli ako pa rin ang talo, ako pa rin ang lubos na masasaktan.“Liya, trust me. This time gagawin ko na ang lahat para sa inyo ni Mireya.” Sabi niya sa akin habang nakatingin ng diretso sa mga mata ko.“Akala ko noon ang ginawa niyo sa akin n
LIYANNA'S POVHindi ko inaasahan ang nakikita ko ngayon. Totoo ba ito? Talaga bang ginawa na niya ito? Ang bilis na para bang hindi ko kayang paniwalaan.Tumingin ako kay Carlos na ngayon ay abala sa mga papers. Hindi siya lumingon sa akin, habang si Cathy ay nasa couch pa rin nakaupo. Tumayo ako at pumasok ako sa banyo. Dala-dala ko ang envelope at ballpen. Pagpasok ko sa loob ng banyo ay nag-unahang pumatak ang mga luha ko.Hindi ko akalain na gagawin niya 'to. He signed the annulment paper. He's now setting me free. Pinapalaya na niya ako. Mahal ba talaga niya ako para palayain niya ako ng ganito ka bilis? May kumirot sa puso ko sa hindi malamang dahilan.“Diba, ito ang gusto mo? Masaya kana ba ngayon, Liya?” Tanong ko sa sarili ko. Hindi ko alam kung bakit ko natanong ang sarili ko ng ganito.Oo dapat maging masaya na ako kasi sa wakas magiging malaya na ako. Nanginginig ang kamay ko habang pinipirmahan ko ang annulment paper na nasa harapan ko. Habang pinipigilan ko ang mga luha k
LIYANNA’S POV“Pumasok ka pa rin. Kahit hindi araw-araw ay kailangan na nandoon ka." Sabi sa akin ni Carlos."Sige," tipid na sagot ko sa kanya kahit na hindi pa ako sigurado. Nakaupo kaming tatlo sa sahig habang kumakain."Daddy, masarap po ba 'yan?" Tanong ni Mireya kay Carlos habang nakaturo sa pagkain ng daddy niya."Masarap siya, baby. Do you want to try it?" Tanong ni Carlos sa anak niya."Opo, I want some.” Sagot ni Mireya.“Here,” sabi ni Carlos sabay subo sa anak niya.“Uhmm.. masarap po. Mommy, do you want to try it?” Biglang tanong niya sa akin.“Huw—”Hindi ko natapos ang sasabihin ko dahil sinubuan ako bigla ni Carlos. Napatingin ako sa kanya at nakangiti silang dalawa ng anak ko. Pinanliitan ko siya ng mga mata. Napilitan akong nguyain ang sinubo niya sa akin na pagkain. “Diba mommy, masarap po?” nakangiti na tanong sa akin ni Mireya.“O—Oo, baby.” Nauutal na sagot ko sa kanya. Pero masarap naman talaga ang pagkain. Medyo nakaramdam lang ako ng hiya sa kanya. “Gusto mo
LIYANNA’S POVNagising ako dahil naririnig ko ang boses ni Mireya. Hindi ko pa iminumulat ang mga mata ko. Nakikinig lang ako sa kanya habang ginigising niya ako.“Mommy, wake up na. Baka sumakit na po ang likod niyo d'yan.” Naririnig ko na sabi niya sa akin.Nang idilat ko ang mga mata ko ay mukha niya kaagad ang bumungad sa akin. Ang ganda talaga niya. Ang mukha na kahit kailan hindi ko pagsasawaang titigan. Sana nga ay hindi na siya lumaki, kasi kapag tumanda na siya ay magkakaroon na rin siya ng mga problema. At natatakot ako na may manakit sa kanya.“Mommy, bakit dito ka nagsleep?” Tanong niya sa akin.Nagtataka ako sa sinabi niya pero nung narealize ko kung ano ang ibig niyang sabihin ay naintindihan ko na. Hindi na pala ako nakapasok sa loob. Nakatulog ako ng nakaupo dito sa terrace at nakatulog ako sa kakaiyak ko kagabi.“Sorry baby, hindi ko namalayan na naka-tulog pala ako dito. Nagugutom kana ba?” Tanong ko sa kanya.“Mommy, nasa baba po si daddy. Siya po ang nagcook ng brea
LIYANNA’S POVMaaga akong gumising pero hindi ko naabutan si Carlos. Maaga rin siguro itong umalis. Naisip ko na kailangan kong pumasok ngayon sa office. Tama siya kailangan na nandoon ako. Nung umalis ako ay tulog pa si Mireya. Nagmaneho ako papunta sa office. Maaga pa lang ay traffic na kaya alas diyes na ako nakarating. Pagpasok ko ay walang tao sa office ko, kaya lumabas muna ako. Nang lumabas ako ay nakita ko si Jessica.“Good morning, Ma’am. Nasa boardroom po si Sir Carlos.” Salubong sa akin ni Jessica na kakagaling lang sa meeting room.“Good morning, Jess.” binati ko rin siya.“May gusto po ba kayo? Nag-breakfast na po ba kayo?” Tanong niya sa akin.“Tapos na, ikaw magbreakfast ka muna ako na ang bahala dito.” sabi ko sa kanya. Alam ko kasi na ganitong oras ang breakfast niya kaya ko siya inuutusan.“Sigurado po ba kayo?” Tanong pa niya sa akin.“Oo naman, sige na kumain kana muna. Ako na ang bahala dito, office.” Sabi ko sa kanya at naglakad ako pabalik sa loob ng office ko.“
LIYANNA’S POVInis na inis ako sa ginawa niya. Nanghahalik na lang siya ng hindi man lang nagpaalam sa akin. Akala ko ba papalayain na niya ako tapos ngayon hinalikan ako.“Akala ko ba sabi mo noon sa akin. Hahayaan mo na ako. Bakit ngayon nanghahalik ka na lang bigla?” Inis na sabi ko sa kanya at sinamaan ko siya ng tingin.“Sorry, nagseselos lang ako.” Biglang sagot niya sa akin.“Nagseselos? Kanino? At bakit? Required din ba na manghalik kapag nagseselos.” Sunod-sunod na tanong ko sa kanya.“Kailangan ko pa bang sagutin 'yan? Alam ko naman na alam mo na ang sagot.” Sagot naman niya sa akin na para bang nahihiya siya sa akin.“Ewan ko sa 'yo.” asik ko sa kanya at umupo ako ulit sa swivel chair ko.“Hindi ka puwedeng makipagkita sa lalaking 'yon ng hindi kami kasama ni Mireya." Saad pa niya sa akin.“Sira ka talaga! Bakit kailangan ko pa kayong isama?” Naiinis na sabi ko sa kanya ng hindi ko siyang tinitignan.“Basta sasama kami, isusumbong kita sa anak mo.” Talagang tinatakot pa ako
LIYANNA’S POVHindi ako makapaniwala sa nakikita. Bakit? Tama ako sa iniisip ko tungkol sa kanya. Hindi ko matanggap, mabilis akong umatras at nilisan ko ang lugar. Ganun ba siya kawalang puso? Paano niya nakayanan na gawin 'yon? Para akong wala sa sarili habang nagmamaneho. Nakarating na lang ako sa bahay ng hindi ko alam. Mabilis akong umakyat sa kwarto ko. Hindi ko nakita si Mireya kaya hindi ko alam kung nasaan siya.“What happened to you?” “Huh?” Wala sa sariling sagot ko kay Carlos at nilingon ko siya.“Are you okay? Liya, what happened?” Tanong niya sa akin at nakikita ko na nag-aalala siya.“W-Wala, okay lang ako. Where is Mireya?” Tanong ko sa kanya.“Nasa living room kami kanina. Hindi mo kasi kami pinansin kaya sinundan kita.” Sabi niya sa akin.Talaga ba na hindi ko sila napansin. Ganun ba ka occupied ang isipan ko. Kahit nandoon lang sila ay pakiramdam ko ay wala sila doon. Napahinga ako ng malalim dahil pakiramdam ko sobrang pagod ng katawan ko.“Sorry, puwede ba na ika
LIYANNA’S POV“Ayu— wala na siya sa puwesto niya.” sagot ko kay Carlos.“Relax, baka hindi naman. Baka talagang same lang ang place na pinupuntahan natin at siya.” Sabi niya sa akin.“Pero kanina ko pa siya napapansin na nakatingin sa atin. Simula noong nasa simbahan tayo at hanggang dito.” Sabi ko pa sa kanya. Dahil nakikita ko talaga ang tao na 'yun mula pa kanina. Malakas ang kutob ko na may kakaiba sa tao na 'yun.“Relax ka lang, okay.” pagpapakalma niya sa akin dahil natatakot na talaga ako. Hindi ako natatakot para sa sarili ko kundi para sa anak ko.Hawak ko si Mireya si Carlos naman ay may tinawagan. Ngayon pa lang ay nag-aalala na ako. Paano kung totoo ang kutob ko? Paano kung may sumusunod talaga sa amin? Paano kung saktan nila si Mireya? Hindi pwede, walang kinalaman ang anak ko dito. Hindi nila puwedeng saktan ang anak ko. “Babe, uwi na tayo.” Sabi sa akin ni Carlos nang matapos na itong makipag-usap sa phone niya."Sige, mas mabuti pa na umuwi na tayo. Hindi na ako kumpor