Axel & Thalia 27

Thalia's POV

HINDI na ako nagdalawang-isip pa. Matapos malaman ang lahat, nagdesisyon na akong tumakas ng isla. Karen helped me.

"Paano ka? At ang anak mo? Baka anong gawin nila sa iyo dahil sa pagtulong mo sa akin?"

Banayad siyang ngumiti. "I won't leave his side. Kahit anong mangyari, sasamahan ko siya."

Hindi ko napigilan ang hindi masaktan dahil sa narinig. Pikit ko na lang binalewala at mabilis na sumakay ng yate. Sinunod ko ang bilin ni Karen at ginaya ang ginawa noon ni Axel para mapatakbo ito.

Tumakas akong puno ng luha ang mga mata. For the second time, trinaydor na naman ako ng taong mahal ko. Bakit ba ito laging nangyayari sa akin?

Iyak ako nang iyak buong byahe. Nanlalabo na ang paningin ko dahil sa dami ng luha sa mga mata. "Hindi ko siya mapapatawad."

Nang makarating ako sa dock, puno ng pangamba ang dibdib na bumaba ako ng yate. Takot na takot akong baka mahanap ako o may nag-aabang sa akin dito na mga tao nila.

"Oh, my God!" Hindi pa ako nakakalayo sa yate, bigla akong