NAGLAPAG ng isang baso ng gatas si Aiden sa kanyang harapan. Tipid niya itong nginitian at mahinang nagpasalamat. Nandito pa rin syia sa bahay ni Aiden at hindi siya aalis hangga’t hindi niya nakakausap nang matino ang kanyang anak.She must admit, labis siyang nasaktan sa mga pang-aakusa nito kahit na wala pa siyang maalala tungkol sa mga bagay-bagay. Just by seeing her daughter cry is enough to make her heart ache.“Stop worrying about it,” anito. “That little kid was just emotional. But she misses you. Mawawala rin ang pagtatampo niyan mamaya.”“Sana.” She sighed. “This must be how you felt when you found out you have a daughter with me. Ngayon pa lang, humihingi na ako ng sorry.”Umupo ito sa kaharap niyang upuan at humugot ng malalim na hininga. “I was actually thankful you did that,” anito at tipid na ngumiti. “You raised our daughter alone. And I think it was the bravest thing you did. So don’t be sorry about what you did. Ginawa mo lang ang tama.”Mahina siyang natawa at nag-a
Nanatili roon si Bliss. Her phone kept on buzzing and messages from her grandmother and Kenji are left unread in her inbox. Wala siyang ganang sagutin ito. Ang mahalaga ay sinabihan na niya ng kanyang lola na okay lang siya at na sa maayos na kalagayan siya ngayon.“Hindi pa ba siya lalabas?” mahinang tanong niya habang nakatitig sa pinto ng silid ng kanyang anak.“Here. Eat something. Hayaan mo muna magtampo ang bata. She was just really sad to spend her Christmas alone and inside that hospital.”Nag-angat siya ng tingin dito. “Bakit hindi mo sinabi sa ‘kin agad na mayroon akong anak? Kahit naman wala akong maalala, onel glance at my daughter and I already knew she’s mine. She just… looks exactly like me. From hair, nose, lips, and even eyes. Naghalo lang ang berde mong mga mata but she’s like a clone of me. You could’ve told me.”Umupo si Aiden sa couch at tumingin din sa pinto ng silid ng kanyang anak. “Well, to answer that question, your grandma didn’t let me. I also heard that yo
“Mommy.”“Hmm?”“Can you tuck me to sleep?”Napatingin siya kay Aiden. Kasalukuyan silang na sa living room ng bahay at abala si Miracle sa pagkukwento ng mga bagay-bagay. Pinaliwanag ni Aiden dito na mayroong iilan sa mga alaala niya ang nawala at hindi niya pa naaalala.And because she was able to raise a very intelligent child, mabilis itong nakaintindi. Tuluyan nang nawala ang pagtatampo ng bata sa kanya at ngayon ay abala na ito sa pagkukwento. She’s even showing pictures na kung saan ay naroroon siya at si Miracle.“Do you want me to?” malambing niyang tanong.Sunod-sunod na tumango ang bata at matamis na ngumiti. “And I want to sleep between you and daddy. Can I?”Nag-angat siya ng tingin kay Aiden at pansin niya ang mahinang pagtango nito. Hinaplos niya naman ang buhok ng kanyang anak. She has the same s-wave type of hair. Maitim ang buhok nito na sa tuwing natatamaan ng ilaw ay parang nagiging dark purple. Or maybe it was just from the light.“Are you sleepy now?”Sa kanyang
TAHIMIK NIYANG pinagmamasdan ang kanyang mag-ina na ngayon ay payapang natutulog sa kama. Kanina pa siya nakatayo at nakatitig sa mga ito. Hindi niya alam kung ano ang kanyang dapat gawin. He’s worried. Walang alam si Bliss na sobrang delikado ng pinaplano nitong pagsasabi kay Marcella tungkol sa bata.But what is there to hide? Alam naman na ni Marcella na mayroon siyang anak. Mas una pa nitong nalaman kaysa sa kanya na mismong ama ng bata. And right now, for sure, alam na ni Marcella na mayroong namamagitan sa kanila ni Bliss.Kung nagawa ni Marcella ang bagay na ‘yon sa sariling apo, paniguradong kaya rin nitong gawin ang bagay na ‘yon kay Bliss. And that’s what scared him the most. Paano kung hindi niya magawang protektahan si Bliss?Napatingin siya sa pinto nang mayroong kumatok dito. Agad niya itong nilapitan at binuksan ang pinto. Bumungad naman sa kanya si Bridgette na mukhang kakagising pa lang. Paano niya nasabi? Busy pa kasi ito sa pagkakapa sa mga mata kung mayroong ba ito
HINDI ALAM ni Bliss kung ilang oras na siyang natutulog. It feels like she’s been sleeping a long time. Naalimpungatan siya nang matamaan ng sinag ng liwanag ang kanyang mga mata. Umikot siya patalikod at muling natulog.But the unfamiliar scent of the room made her open her eyes. Wala sa sarili siyang napabangon at naglibot ng tingin. It wasn’t the same room where she slept beside her daughter. Nilingon niya ang kanyang tabi at nakitang wala itong laman.Wala sa sarili siyang nag-angat ng tingin at napansing wala na ang snow.Nasaan ba siya?“Awake?”Muntikan na siyang mapatalon nang marinig ang tinig na ‘yon. Nilingon niya kung saan nanggaling ang boses at ganoon na lamang ang panlalaki ng kanyang mga mata nang makilala kung sino ito.“Cydine!”Hindi niya alintana ang kumot na nakatakip sa kanyang katawan. Basta na lamang siyang bumaba sa kama at patakbong yumakap sa binata. Rinig niya ang mahina nitong pagtawa nang mayakap niya na ito.Cydine didn’t hesitate to answer her hug. Hind
BLISS ROAMED her eyes all over the place as she sat on the bench outside the house. Na sa countryside nga sila. There’s a huge lake in front of her and it makes her feel like she’s home. Masyadong green ang paligid at mayroong kabayo sa malayo.She’s confused. Hindi pa rin magrehistro sa kanyang isipan kung paano siya nakarating dito. The last time she can recall is she slept beside her daughter and Aiden. Ngunit bakit sa kanyang paggising ay si Cydine ang bumungad sa kanya?Mariin niyang kinagat ang ibabang labi. She tried thinking of it in many ways. And she come with the idea that she was drugged. Pansin niya kasi ang pagkahilo pa rin niya at parang lutang siya. So the only thing she can assume is that she was drugged by someone. And that someone could be Cydine.Speaking of the evil, napansin niya itong lumabas ng bahay. Agad siyang nagkunwari na wala siyang nakikita. She busied herself looking at the scenery in front of her. Mayroong social distancing ang mga bahay rito. It’s like
Aiden was tapping his fingers on the table as he waited for the sun to rise. Nang makaalis si Cydine ay hindi na siya natulog pa. Basta na lamang siyang nagtungo rito sa maliit na opisina sa loob ng bahay at dito na naghintay kay Marcella.Panatag ang kanyang loob na nasa mabuting kalagayan ngayon si Bliss kahit na labag sa kanyang loob ang ipasama it okay Cydine. But he knows that man. Alam niyang hindi ito magiging interesado sa dalaga. That’s why she’s a little calm about it.“You waited.”Humugot siya ng malalim na hininga at nag-angat ng tingin sa nagsalita. Bumungad sa kanya si Marcella. Mayroon itong multo ng ngiti sa labi at hindi niya maintindihan ang namumuong inis na kanyang nararamdaman sa kanyang dibdib.But despite the confusing emotions he felt, pinilit niyang maging kalmado. Tipid siyang ngumiti rito at tumayo.“What brought you here?” he asked. “You didn’t even call me when you landed.”“What for?” Kumunot ang noo nito at pumasok sa loob ng silid. “I… I just want to s
“Mommy, this is a nice place.”Nilapag niya ang kanyang tinimplang gatas sa mesa at umupo sa tabi ng kanyang anak. Hinaplos niya ang buhok nito at humugot ng malalim na hininga. Hindi niya alam kung ano ang tunay na estado nila ngayon.She kept asking Cydine ngunit alam niya sa kanyang sarili na wala siyang makukuhang matinong sagot dito. Halata naman sa binata na mayroon itong iniiwasan. Or more like, ayaw talaga nitong magsabi ng totoo. At hindi naman niya sigurog pwedeng pilitin itong magsalita ng totoo, ‘di ba?Cydine is not the type of person who lies. Mas pipiliin pa nga nito ang iiwas ang usapan kaysa ang magsinungaling.“Indeed,” she replied to her daughter and sighed. “This is such a pretty place.”“But why are we here?” biglang tanong ng kanyang anak at nag-angat ng tingin sa kanya. “Daddy didn’t tell me a thing. He just told me to go and be with that uncle and they brought me here. Riding that aircraft was cool, though. I love riding it again.”That made her smile. Ngumiti
“ANO FEELING?”Yan ang kanina pa bukambibig ng kanyang pinsan habang busy ito sa pagkaon ng junk foods. Ano ba naman ‘tong babaeng ‘to, hindi ma lang nakakaramdam ng awa sa kanya. Kabuwanan na niya sa susunod na buwan. Yes, she’s pregnant again. This time, planado na. Hindi na rin sila masyadong nag-aalala sa kanilang kaligtasan dahil tuluyan nang nabilanggo si Marcella, ang mommy siya.Did she every try visiting her mother? No. Hindi niya ito bibisitahin hangga’t sa hindi pa sila kinakasal. Ang plano nila ni Aiden ay ang magpakasal after niyang manganak. Why? Simple. Gusto ni Bliss na makasuot siya ng gown at makaramdam na hindi nabibigatan ang tiyan.It’s a once in a lifetime moment. Para naman sa kanyang pagtanda ay mayroon siyang litratong tinititigan. In that way, she can recall memories with her looking so pretty in photos.“Bakit ba kasi hindi ka mag-asawa? Gusto mo talagang tumanda ng talaga e no?” asik niya rito. “Ty tol'ko postareyesh', no ne stanesh' krasivoy.” Umismid siy
HINDI na mabilang ni Bliss kung ilang minuto na niyang tinititigan ang kanyang singsing. It feels like she’s just dreaming. Ramdam niya ang pamamaga sa kanyang mga mata dahil sa labi na pag-iyak kanina. But it was all worth it.Sobrang ganda ng singsing. Malaki ito at nakakakuha talaga ng atensyon. The happiness in her is still there kahit nakasuot na siya ng kanyang damit pantulog ay nakatitig pa rin siya rito. Parang sobrang bilis kasi ng mga pangyayari. Parang kahapon lang, umaaayaw pa siya kay Aiden. Parang kahapon lang ay ayaw niya itong makita. Parang kahapon lang sobrang naiinis pa siya rito.A warm arm wrapped around her waist. Pinatong ni Aiden ang baba nito sa kanyang balikat.“Tebe ponravilos'?” tanong nito. [translation: Did you like it?]She chuckled. “My seychas govorim po-russki?” [translation: Are we talking Russian now?]Mahina rin itong natawa. “Nothing. My tongue misses my first language. I had a hard time convincing your grandparents to let me marry you. YA izo vse
HINDI MAALIS kay Bliss ang pagtataka habang naglalakad sa pathway na sinasabi nila. Anong congratulations na pinagsasabi non? Baka kinulang ‘yon sa tulog o ano. Pinilig niya na lang ang kanyang ulo at nagpatuloy sa paglalakad. Her tummy is growling so bad. Yung tipong kahit isan metro ang layo ng tao sa kanya ay maririnig pa rin nito ang pagtunog ng kanyang sikmura.She was busy roaming her eyes all over the place. Ang weird naman ng venue na napili nila. Dito pa talaga sa madilim? She bet, si Miracle ang pumili ng hardin dahil paborito nito ang mga bulaklak at paruparo.Agad na nangunot ang kanyang noo nang makitang may kung anong backdrop ang nakatayo roon. She frowned. At mas lalong nangunot ang kanyang noo nang mapagtanto niyang hindi na pala pathway itong dinadaanan niya.Shit! Mukhang na-wrong turn pa siya.Nilibot niya ang kanyang tingin at napangiwi. Looks like someone is going to propose here. Kaya siguro napasabi ‘yung babae kanina ng congratulations.“Damn. Nasaan ba sila?”
PIKIT MATANG tinatakpan ni Bliss ang kanyang tenga sa buong byahe. Kanina pa kanta nang kanta ang babaita ngunit hindi man lang ito napapaos. She was just closing her eyes the whole ride. Kung ano ano na lamang ang iniisip niya. Katulad na lang ng pagtalon sa sasakyan o ang paglagay ng duct tape sa bibig nito.Nang tumigil ang sasakyan ay nagmamadali niyang sinuot ang heels na suot niya kanina at binuksan ang pinto sa kanyang tabi. But upon closing the door, doon lamang napansin ni Bliss na hindi ito ang residence ni Aiden. Nilingon niya ang kanyang pinsan at nakitang lumabas din ito ng sasakyan habang hawak ng phone at nakangiti.“Cali, we’re lost. Hindi ito ang resident ni Aiden.”“Hindi. We’re at the right place.” Lumapit ito sa kanya at pinakita ang go*gle map nito. “Here. See?”“What are we even doing here?” tanong niya rito.Kumunot ang noo nito. “Hindi mo alam? Hello? Family dinner? Celebration sa pagkapanalo ng kaso?”She frowned as well. Nagmamadali niyang hinagilap ang kanya
“WHAT MAKES YOU think you want to marry my granddaughter?” tanong ng lola ni Bliss.Humugot siya ng malalim na hininga. “I’m going to be honest with you. Being in a relationship is not my thing, not even a part of my dream. I thought marriage and love is all about business. But the moment I met Bliss and realized I was wrong. Predstaviv sebe, chto prosnus' utrom bez neye, ya ponyal, chto ne smogu. Ona zastavila menya pochuvstvovat' to, chego ya nikogda ne chuvstvoval ran'she. U menya nikogda ne bylo togo, kto zhdal by menya doma i molilsya by o moyey bezopasnosti kazhdyy den'. U menya nikogda ne bylo togo, na kogo ya mog by operet'sya, ne osuzhdaya menya. I ona... ona pokazala mne vse.” [translation: Thinking of waking up in the morning without her in sight, I knew I cant. She made me feel things that I never felt before. I never had someone to wait for me to come home and prays for my safety every day. I never had someone I can lean on without judging me. And she... she showed me eve
BAHAGYA SIYANG napangiwi nang mapansin niyang hapit na hapit ang dress na binili ni Cali para sa kanya. Umikot siya sa harap ng salamin dito sa loob ng fitting room. Kulay itim ang dress at hangang ibabaw ng tuhod ang haba nito. The jewelries complimented her skin tone. Napatingin siya sa isang box. It’s not from Dior.Kinuha niya ito at mariing napapikit. It’s from Louboutin. A heel na kulay pula ang ilalim. Napahilot na lamang siya sa kanyang sintido at pinikit ang mga mata. This is the only heel that fits her fit. Kaya wala siyang ibang choice kundi ang suotin ito. Mariin niyang kagat ang ibabang labi at tumingin sa harap ng salamin.“Damnb,” she whispered.She looks like she’s about to go to a party.“Hindi ka pa ba tapos niyan?”Napairap siyang muli sa hangin at humugot ng malalim na hininga. The chest part of this dress is pushing her breast together, forming a great view of her cleavage. Sinulyapan niya muna sa huling pagkakataon ang kanyang sarili bago siya lumabas ng fitting
“NO FREAKING WAY?!”Napatakip siya sa kanyang taenga nang biglang tumili nang malakas si Cali. Tumakbo palapit sa kanya ang kanyang anak na mukhang nakaramdam ng takot sa biglang pagtili ng Tita nito. Aga niyang tinakpan ang taenga ng bata.“Oo nga. Can you please stop shouting? Natataranta ang bata sa ‘yo,” natatawa niyang sambit.Tumalon-talon si Cali at pagkatapos ay lumuhod ito at hinawakan ang balikat ng kanyang anak. “Baby, did you hear that?”“Hear what?” tanong ng bata at dahan-dahan niyang tinanggal ang pagkakatakip ng kanyang kamay sa taenga nito.“They won, baby! They were able to defeat the bad guy!”Ang kaninang nakakunot nitong noo ay agad na nawala. Umaliwalas ang mukha ng kanyang anak at tumalon-talon na rin kasabay ni Cali kahit na wala itong masyadong naiintindihan. Nabaling ang kanyang paningin kay Aiden nang pumasok ito sa loob ng silid, mukhang nakakaramdam ng pagkataranta.“What is happening?” tanong nito at napatingin kina Cali at Mira na kasalukuyang nagtatalon
AFTER THE doctor discharged her, agad nilang finollow-up ang kaso. It was a long process, it was worth it. Hindi na niya nakakausap pa ang kanyang ina. At kahit doon sa court, she refused to look at her own mother. Pakiramdam niya ay nandidiri siya.“She assaulted you and asked someone to order someone to put odorless Chlorine to your food?” tanong ng lawyer sa kanyang harapan.“Yes.” She nodded her head. “I thought I was going to die when she inserted the needle of the syringe to my IV. I was hopeless. And then Cydine suddenly came and stopped her. He also pulled out needle out of my hand so that the potassium or KCl won’t flow any further.”“Sinungaling ka talaga!”Hindi niya pinakinggan ang kanyang ama. After some questions, answers, a little bit of exchanging words and orders, the jury was finally able to come to a decision.The moment the judge bang the gavel twice after saying guilty, tears rolled down her cheeks. Laht ng panginginig sa kanyang katawan ay parang nagkaroon ng ras
WALA SA sariling nabaling ang kanyang tingin nang biglang bumukas ang pinto at bumungad sa kanya si Aiden. Napatingin siya sa kanyang katabi at nakitang tulog na tulog pa rin si Cali. Mukhang napagod nga ito sa biyahe. Then her eyes darted on the bouquet of flowers in his hand. Agad siyang napangiti rito.“Why the hell is she asleep?” tanong nito nang mapansing tulog na tulog ang kanyang watcher sa tabi.Watcher nga tas ito naman ang natutulog. E ‘di parang nagkapalit na rin ang kanilang role dito. Siya na ang watcher at ito na ang kanyang pasyente.Aiden walked in and walked towards her. Dinampian nito ng magaaang halik ang kanyang noo na agad namang pumikit ang kanyan mga mata para damhin ‘yon. After a few moments or so, lumayo ito at inabot sa kanya ang bulakak.“Here. I got you another,” he said.“Aiden,” mahinang sambit niya rito at nilingon ang mga bulaklak sa tabi. “Those flowers are still fresh. Bakit bumili ka na naman ng bago?”“Nailagay ko ang petal ng last bouquet na binil