Inayos niya ang suot na damit at napangiwi. She’s still wearing that black leggings and u-neck sleeveless blouse. Ngunit mukhang takot ang kanyang ina na umitim siya kaya heto, pinapasuot siya ng boots at cap. Mayroon ding itim na jacket ngunit wala siyang balak na suotin ito. Mainit kaya!“Are you done, Bliss?”Ngumiwi muna siya bago sumagot. “Uhm, y-yeah. But just a moment, mom. I’m still doing something.”“Better move your damn ass quick, Bliss. You don’t have to make yourself look pretty or anything. We’re just going to the farm. A lot of insects are there so make sure to cover your pretty skin up.”The mere mention of insects makes her winced. Hindi niya alam kung maniniwala ba siya o sadyang tinatakot lang siya ng kanyang ina. Well, what her mother said makes sense. Na sa province nga naman sila. There is nothing much reason to make yourself look pretty.Buburahin niya ba ang kanyang nilagay na sunscreen?Well, it’s just sunscreen. It is just to protect her face against the har
“Who’s getting married?”Sabay silang napatingin sa nagsalita at bumungad sa kanila si Aiden. Nakakunot ang noo nito habang nakatingin sa kanila. Mariing kinagat ni Bliss ang ibabang labi at nag-iwas ng tingin. Hindi niya maintindihan ang biglang pagbilis ng kabog ng kanyang dibdib.“Oh, there you are.” Agad na lumapit si Marcella kay Aiden. “Well, I have a very, very important news to tell.”“What?” baling nito sa kasintahan.Tumingin sa kanya ang kanyang ina at ngumiti nang matamis. “Well, Bliss… is going to get to know someone!” sabik nitong ani.“For what?” Sinulyapan siya ni Aiden saka muling bumaling sa kanyang ina. “Why is she getting to know someone?”“For her to finally get married!” maligalig na saad ni Marcella at mahinang natawa. “Malapit nang mawala si Bliss sa kalendaryo. She’s almost thirty.”“I’m still twenty-eight,” agad niyang puna rito.Mas lalong natawa ang kanyang ina. “That’s the point! You’re almost twenty nine, anak. You should get married and have kids. I stil
Parang lutang na binabaybay ni Bliss ang daan pabalik sa pwesto kung saan siya kinuha ni Aiden kanina. Kung hindi pa nahagip ng kanyang mga mata si Mang Kardo ay hindi pa siya tuluyang matatauhan.“Heto na po ang prutas na hinihingi niyo,” saad nito at ngumiti sa kanya. Ngunit agad ding nabura ang ngiti sa labi nito nang mapansing lutang siya. “Ayos lang po ba kayo?”Wala sa sarili siyang tumango at pilit na ngumiti. “Opo, ayos lang po ako.”“Mukhang napagod po kayo kakalibot sa buong farm. May kabayo kami na pwede niyong sakyan. Gusto niyo po ba?”Bahagya siyang napangiwi. To be honest, she doesn’t like horses, but she found herself nodding her head. Muling nagpaalam si Mang Kardo para kunin ang sinasabi nitong kabayo.Nanghihina siyang napaupo siya sa bench at mariing pinikit ang mga mata. Ramdam niya rin ang paghigpit ng kanyang pagkakahawak sa isang bunga ng mansanas na nasa kanyang kamay. She took a very deep breath to calm herself down.She needs to calm down.Ngunit sa pagpikit
Nang makauwi sila mula sa farm ay agad na kinulong ni Bliss ang sarili sa loob ng kanyang silid. Hindi mawala ang usapan nila ni Aiden sa kanyang isipan. There are a lot of questions inside her head right now and to be honest, it’s making her dizzy, because she knew no one can answer those questions.Katulad na lang kung bakit… bakit ganon? Bakit pakiramdam niya ay tini-trigger siya ni Aiden? It was as if he doesn’t care if Marcella finds out everything and call off their wedding. O baka ginawa lang ito ng binata dahil alam nitong hindi niya ‘yon gagawin?Mariing niyang hinilot ang sintido. Napatingin siya sa kanyang phone na nasa kama nang mag-ring ito. And as soon as she saw her daughter’s name on the caller’s ID, she immediately reached for her phone and answer the call.“Baby,” malambing niyang usal dito.Miracle requested for her to turn on her camera. Nilakad niya muna ang distansya ng pinto para ma-lock ito at muling bumalik sa kama. Saka niya pa lamang ini-on ang camera. Bumun
She was flabbergasted. Hindi niya alam kung ano ang kanyang dapat na i-react ngayong kaharap na niya ang lalaking minsan nang nagpaiyak sa kanya nang bata pa siya. Well, not in some romantic way. More like, from bullying. Mortal niya itong kaaway nang nandito pa siya sa Pinas noon. So how come?“Maupo muna kayo,” pukaw ng kanyang ina sa natutulog niyang isipan.Saka niya lang napagtanto na kanina pa pala siya napatulala habang nakatitig sa binata. Bliss immediately looked away and cleared her throat. Pinilit niya ang sariling ngumiti rito.“I’m glad to see you again.” Really? “Uhm, have a seat.”Nakangiting tumango sa kanya si Kenji. Sabay silang naupo. She looked at her mom. Pinanlakihan niya ito ng mga mata ngunit mukhang balewala lang ito sa kanyang ina. Malawak pa nga ang ngiti nito habang nakatingin sa kanilang dalawa.“Ay, bagay na bagay!” untag ng kanyang magaling na ina.“Seems like Bliss wasn’t really pleased to see me,” sambit ni Kenji sa kanyang tabi.Agad niya itong niling
Hindi mapalagay. Ganoon ang nararamdaman ni Bliss habang kumakain. Ni hindi niya nga kanyang lunukin ang kinakain. She feel so tensed. Ang daming katanungan sa kanyang isipan na paniguradong ina niya lamang ang makakasagot. Sometimes, it’s a little frustrating. Bakit ba kasi paladesisyon ang kanyang ina?Panay ang sulyap niya sa kanyang ina habang busy ito sa pakikipagkwentuhan sa kanyang ‘future husband’ daw. To be honest, hindi niya nakikita si Kenji as his future husband. He’s more of a frustrating neighbor she wanted to get rid of. Ngunit parang pinaglalaruan talaga siya ng pagkakataon.“That’s really sad,” sambit ni Marcella tungkol sa pagkukwento ni Kenji sa naunang naging asawa nito. “People would really do anything for money.”“That’s right, Tita.” Mahinang natawa si Kenji. “Kaya nang malaman kong si Bliss ang pinapares sa akin ni mommy, I knew it’s going to be a good choice.”Agad na sumang-ayon ang kanyang ina habang siya at si Aiden ay tahimik lang. “Bliss is a very hardwor
“Nababaliw ka na ba?” she asked in anger.Ngunit ang gago, ngumisi lang sa kanya. Muling kumatok ang kanyang ina dahilan para muli siyang mapitlag sa gulat. She then cleared her throat. Sinubukan niyang itulak ito ngunit masyado itong malakas. It was like pushing a wall.Muli siyang tumikhim at mahinang humugot ng malalim na hininga bago siya sumagot. “I did not see him!”Nakagat niya ang ibabang labi matapos niyang sabihin ‘yon. She just lied, for this man in front of her.“I see. Lumabas ka muna riyan at kausapin muna si Kenji sa baba. Mahiya ka naman sa bisita na pinaghihintay mo, anak.”He caressed her waist, making her breathing hitched. Ngunit kahit na ganon ay pinilit niya pa ring tumuwid ng tayo at sumagot sa kanyang ina. “I’ll be there in a minute.”“Okay. I will be waiting.”Kasunod nito ay ang mga yabag ng mga paa nito paalis. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi at humugot ng malalim na hininga. Doon pa lamang siya nagkaroon ng sapat na lakas para itulak ito palayo. Agad
The night went on and she had a good time talking to Kenji. She didn’t expect this from him. Buong akala niya ay katulad pa rin ito ng dati. Though tama nga itong mayroon pa itong mga ugali noon na hanggang ngayon ay meron pa rin siya. Katulad na lamang ng pagiging mayabang.“Yeah, I had a few jets back then. Ngunit binigay ko na sa isang pinsan ko. Isa lang kasi sa kanya. I prefer choppers when I’m having a flight.”“Choppers are only good for domestic flights,” she replied. “I don’t think your chopper can travel from the Philippines to Japan.”He nodded his head. “Yeah. May iilan pa rin naman akong jets na naiwan. Most of them are in Japan. Dalawa lang ang meron dito sa Pinas.”“You must be very rich then,” she replied and forced a smile. Wala sa sarili siyang napatingin sa kanyang phone na nakapatong sa ibabaw ng mesa at nakita ang kanyang alarm clock. “Oh, it’s my bedtime now.”“Midnight is your bedtime?” gulat na tanong sa kanya ni Kenji.She nodded her head and smiled. “Being a C
KULANG NA LAMANG ay lumipad ang sasakyan ni Aiden sa bilis ng kanyang pagpapatakbo. His heart is racing. Halos hindi na matono ang pagtibok ng kanyang dibdib dahil sa kaba at takot na baka kung ano na ang nangyari sa kanyang anak.As soon as he arrived at his house, he immediately stepped out of the car and went inside. Hinanap ng kanyang mga mata ang kanyang anak ngunit hindi niya ito makita.“Miracle?” he called. “Baby, daddy’s here.”Napatingin siya sa pangalawang palapag at nakita ang pagsilip ni Bridgette. Nang makita nitong siya ang dumating ay kita niya ang kaginhawaan sa mukha nito. Umalis ito saglit at nang bumalik ay buhat-buhat na nito ang bata.Nagmamadaling umakyat si Aiden sa hagdanan,. He skip every staircase he can just to reach the second floor as soon as possible. At nang makarating siya sa pangalawanag palapag ay kinuha niya mula sa pagkakakarga ni Bridgette and bata at niyakap ito nang mahigpit. Pinikit niya ang kanyang mga mata at pakiramdam niya ay nabunutan ng t
“I OVERHEARD your conversation,” panimula niya. “You were looking for something. And because as curious as I am, I asked my secretary to hire someone and dig something. Thankfully, you guys are careless around me.” Mahina siyang natawa. “It’s always been a big question to me why Aiden wanted to marry my mother. I mean, he has it all. Money, fame, connections, power, name it. He has it all. Girls are flocking on his feet. I bet they’re even sending him love letter shits and that. That’s why I’m always… always suspicious. But after knowing everything, I finally understand why.”“Znachit, vy nas deystvitel'no uslyshali, da?” tanong nito. [translation: So you really heard us, huh.]“I did.” She chuckled. “And I found out that the sole reason why Aiden married my mother is because of the chip. I don’t understand what’s inside of that chip, but I had my suspicions that it’s something important. And it was even triggered when my mother wanted me to marry Kenji. It was as if she was in a hurr
“BEER?”Nag-angat siya ng tingin kay Cydine nang mag-offer ito sa kanya ng isang lata ng beer. Walang pagdadalawang isip niya naman ito tinanggap at humugot ng malalim na hininga. She then bit her lower lip and opened the can.Wala siyang sinayang na pagkakataon at agad na tinunga ang beer. It was little tasty, ngunit mas nangingibabaw pa rin talaga ang lasa ng alcohol. Gusto niyang ngumiwi ngunit pinipigilan niya na lang ang sarili. It will taste good later.“Why did you decide to bring me here?” mahina niyang tanong. “And why are there seldom people pass by?”Kasaluyan silang na sa Thames South Bank. Hindi naman siya nagrereklamo. Sa totoo lang ay gusto niya ang lugar na ito dahil kaunti lamang ang mga taong dumaraan ngayon. Malamig din ang simoy ng hangin at maganda ang tanawin.For a moment, kumakalma ang kanyang magulong damdamin.Umupo sa kanyang tabi si Cyd at binuksan din ang canned beer na hawak nito. Mariing kinagat ni Bliss ang ibabang labi at tumingala sa kalangitan. The s
LUMABAS SI BLISS na mabigat at masikip ang dibdib. Hindi niya alam kung ano ang kanyang dapat na sabihin o maramdaman. She kept looking back. Kinakabahan siya para sa kanyang mga lolo at lola, ngunit ayaw namang sumama ng mga ito sa kanya.And right now, he’s outside of their house, waiting patiently for a car to drive pass by. Ngunit wala na. Madilim na rin ang kalangitan at may iilang papasok na sasakyan, ngunit sasakyan ito ng kanilang mga kapitbahay na mukhang kakauwi lang galing sa mahabang araw sa trabaho.Tumingin siya sa kanyang pambisig na relo at suminghot. She’s been trying to stop herself from crying, which is weird because all the time, she wanted to cry. Kasi alam niyang sa paraan ng pag-iyak ay parang naiibsan ang bigat ng iyong nararamdaman.But right now, she doesn’t want to cry. She’s going to face this messy and chaotic road with her head held high. Hindi pwedeng basta na lang siyang magpapadaig sa kanyang nararamdaman. She can’t just let emotions rule over her. Min
“WHAT THE HECK?”“Damn.”“I can’t fvcking believe it.”Iilan lang ‘yan sa mga samo’t saring reaksyon ng kanilang mga kasamahan sa loob ng silid. Hindi nga siya nagkakamali. It was really the chip. Kinakailangan nilang basagin ang kwintas ni Bliss para lang makuha ang chip.Marcella was wise enough to hide it in their family heirloom, but wasn’t wise enough for giving it to Bliss. And speaking of Bliss, ang dalaga mismo ang nagbigay sa kanya ng kwintas na ‘yon. Could it be… alam na ni Bliss ang lahat? Did she overheard a conversation na hindi naman dapat? May nalaman ba ito na hindi dapat nitong malaman?Lahat ng na sa loob ng silid ay tuwang tuwa sa kanilang nakikita, maliban sa kanya. Maraming bumabagabag sa kanyang isipan ngayon at isa na roon ang katotohanang hindi pa rin tumatawag sa kanya ang dalaga.Could it be… something happened to her? He’s scared. He’s worried. Hindi niya alam kung ano ang kanyang iisipin. Natatakot siya na baka magtago na naman si Bliss sa kanya. Knowing th
BLISS IS worried. Kanina pa siya pabalik-balik ng lakad sa loob ng kanyang silid. She doesn’t know how to contact Aiden. She’s trying to figure out ways. And as of the moment, na sa first floor ang kanyang mommy at kausap ang kanyang lolo at lola. She’s trying to reach her secretary. Baka sakaling alam nito ang number ni Aiden. She forgot to ask him kanina bago siya lumabas sa sasakyan nito. But who the hell even expected for her mother to suddenly show up like this, right? Kailangang malaman ni Aiden na nandito na ang kanyang ina rito sa London at kasalukuyan siya nitong hinahanap.What if magkita sila at makita ng mommy niya si Miracle? Paano kung may gawin na naman itong ikakapahamak ng bata?‘So you’re now believing Aiden, huh?’ tanong ng maliit na tinig sa kanyang isipan.She bit her lower lip. Her heart is refusing to believe it. Ngunit alam niya sa sarili na kahit pa ilang beses niyang i-deny at magmaang-maaangan, everything is starting to connect like a dot. Everything is sta
MABILIS ang tibok ng kanyang dibdib habang nagmamaneho patungo sa palagi nilang tambayan rito sa London. Kung gaano kabilis ang tibok ng kanyang dibdib ay ganoon din kabilis ang takbo ng kanyang sasakyan. He wanted to arrive there as soon as possible.Panay ang kanyang sulyap sa kwintas ni Bliss na nakasabit sa rearview mirror. Mayroon na siyang mga pagdududa and he wanted to confirm it. Gusto niyang malaman kung totoo ba itong mga iniisip niya. He doesn’t want to jump into conclusions but…But what if he’s right?What if all the things he overthink about was true?Hindi nagtagal ay nakarating na siya sa kanyang destinasyon. Mabilis pa sa alas kwarto siyang lumabas ng sasakyan at nagtungo sa loob. Ni hindi niya nga ma-i-park nang maayos ang kanyang sasakyan. He was in a hurry, okay?Nang makita niya ang pinto ng silid ay agad niya itong sinipa pabukas.“Fvck!” singhap ng kanyang kaibigan sa loob ng silid sa kanyang biglang pagpasok.Pinanood ni Aiden ang pagmamadali ng babaeng nakapat
HINDI ALAM NI Bliss kung ano ang kanyang sasabihin. Her mother standing in front of her felt surreal. She doesn’t even know what to say. Naging blanko ang kanyang isipan sa kung ano man ang kanyang dapat na sabihin sa kanyang ina.“M-mommy,” she uttered.“Anak…” Lumapit ito sa kanya at nagulat siya nang yakapin siya nito. “I miss you! Akala ko ay hindi na kita makikita.”She was unmoving. Nagdadalawang isip siyang sagutin ang yakap nito. But in the end, Bliss decided to accept her mother’s hug. Mukhang hindi pa naman siguro nakakaalam ang kanyang mommy na nakakaalala na siya.Rinig niya ang paghugot ng malalim na hininga ng kanyang ina saka ito kumalas sa yakap. Marcella caressed her cheeks, staring at her face like it’s some kind of precious gem she wanted to treasure forever.Hindi maipagkakaila ni Bliss ang nararadaman pangungulila sa kanyang ina. She bit her lower lip and stared back. Hindi niya alam kung ano ang kanang dapat sabihin dito.“I thought I lost you,” anito. “Nang maka
Bliss was busy fixing her things. Alam niyang nagmamasid ang kanyang lola sa kanya ngunit hindi niya na lang ito pinapansin. Buo na ang kanyang desisyon na pansamantala munang umalis dito.Well, this is not her originally decision. It was a suggestion from her grandmother. Na mas mabuti raw muna na lumayo muna siya sa lugar na ito. As much as she wanted to stay here and be with her grandparents, she have to fix her family first. Aayusin niya muna ang magulo niyang pamilya na naging magulo lamang dahil sa kanya.“Let me.”Wala sa sarili siyang napatingin sa kanyang lola nang magsalita ito. Kinuha ng matanda mula sa kanyang pagkakahawak ang kanyang mga damit at ito na mismo ang nag-ayos sa kanyang mga damit sa loob ng bagahe.She bit her lower lip and watched her grandma. Panay ang pagpasok nito ng damit sa kanyang bagahe, ngunit hindi nakaligtas sa kanyang paningin ang pasimple nitong pagpunas sa mga mata na para bang nagpipigil ito ng luha.Bliss frowned and held her grandmother’s arm