Keziah Arwen
"I am ready, Arwen!" Rinig kong sigaw ni Noah mula sa sala. "Our starter pack is done! Come out already." Sunod na saad ni Noah.
"Palabas na ako." Sigaw ko rin pabalik. Para naman kasing tatakas ako or hindi ko siya lalabasin. Hindi makapag-hintay, akala siguro tatakbo ang bahay sa akin kapag hindi ako agad lumabas.
Super excited rin siguro siya sa ginagawa naming house date kuno. Ayaw ko rin naman kasi lumabas ng bahay kaya mas mabuting dito na lang namin ganapin sa bahay yung date. At saka, magli-linis naman talaga dapat kami tulad ng lagi naming ginagawa, pero dahil gusto niyang may ibang gawin, hinayaan ko na lang. Although this is one of my bucket list na gustong gawin if ever I have someone I love na. Sana ay hindi niya ako pikunin ngayong araw dahil malalagot talaga siya sa akin.
I am doing it with Noah Oliver, pero kinakabahan ako na para bang nasa totoong house date ako. Well, matatawag ko nga naman siyang to
Noah OliverI woke up and saw myself hugging Arwen, who was sleeping soundly beside me. Auto tanggal talaga ako agad ng kamay, kinakabahan ako para sa sarili ko. Mabuti at ako ang naunang nagising dahil kung hindi, baka putol na kamay ko ng hindi ko namamalayan.Omg! 'di ko 'yon kakayanin."It's our first time to sleep together sa sarili naming bahay," Saad ko. "It feels weird and exciting at the same time." dagdag kong sabi dahil kabigla-bigla nga naman 'tong nangyayari ngayong araw.We can be in good terms naman pala. So, what went wrong?Ah, right. We were busy hating each other's guts a few years ago. Pero masasabi ko naman na hindi lahat ng taon na nag-kasama kami ay lahat 'yon may galit ako sa kanya. Kung bibilangin ko ang taon na hindi ko siya gusto, siguro mga isa't-kalahating taon lang. Simula noong kinasal kami at maka-lipas ang isa't-kalahating taon, unlike her na galit sa akin mula childhood HAHAHA.Pero in fairness ha, bati talaga kami today. I even set our house date, an
Keziah Arwen"Alam ko na gagawin natin." Saad niya.Mukhang excited pa sa naisip na kabalbalan."Ano nanaman 'yan?" Tanong ko."Since we are back to square one, we plan to know each other more. Let's ask each other about things we want to know. This way, this can help strengthen our relationship." sagot niya.I nodded, "So, how do we start that then?" I asked back."Wait a second. Kuha ako paper and pen, I need to jot down everything." Bigla niyang sabi at kumaripas na tumakbo sa kwarto niya.Bumalik naman siyang dala dala ang notebook niya sa isang subject at ballpen na red. "Hindi ka naman siguro galit sa akin niyan?" Tanong ko.Taka naman siyang tumingin sa akin. "Bakit?"Tinuro ko ang ballpen na hawak niya, "Kapag red ballpen, bawal gamitin 'pag magsu-sulat ka ng pangalan ng living person and sa school naman advisable na gamitin ang red for checking lang," Paliwanag ko. "It's like you are writing my name in your death note." dagdag ko.Bumuntong hininga naman siya bago tumakbo uli
Noah Oliver"Love, are you done?" Sigaw ko mula sa labas ng kwarto niya."Not yet! Why?" Sigaw naman niya pabalik."Nothing. Take your time." Sagot ko at umupo sa couch para i-message ang mga kaibigan ko.Girls are always so slow pagdating sa ganitong bagay. I don't understand why but if it makes them happy and contented, I will be satisfied waiting here.After five minutes, lumabas na rin si Arwen sa room niya."Bakit andito ka pa? Akala ko umalis ka na." Gulat niyang sabi.Tumayo na rin ako at pinagpagan ang uniform ko. "I am waiting for you," sagot ko. "Sabay tayo pasok." dagdag kong sabi,Tumaas naman ang kilay niya. "Sure ka?" tanong niya pa sa akin.Tumango naman ako. "Soft lunch na natin." tawang sagot ko sa kanya. "Eh ikaw, okay lang ba sayo?""I don't mind. At saka pumayag naman na ako sa napag-usapan natin. Soft lunching it is." casual na sagot niya.Minsan hindi ko rin alam ano ba dapat maramdaman ko sa mga kilos na Arwen eh. Madalas kasi yung mga desisyon niya, hindi ko ma
Keziah Arwen"So what?" Tanong ko nang marinig ko ang pangalan ko.Agad naman silang gulat na napa-lingon sa akin. "Hey, andito na pala kayo." Saad ni Noah Oliver."Kararating lang namin and I heard my name. So ano 'yon?" Tanong ko dahil hindi ako mapakali at baka kung anu-ano na pala ang pinagsa-sabi nitong si Noah Oliver sa mga kaibigan niya.Felix sighed, "What I was trying to say is that you are not gullible. You won't trust our friend that fast." he answered.I turned to Noah Oliver to explain it further. "Well, I told them we are trying to be friends from now on. They couldn't believe na sabay tayo kanina pumasok, so I told them we are trying to be civil." mabilis niyang paliwanag."Oo nga pala, sabay nga kayo kanina pumasok 'no?" Bella asked."Diba in good terms na tayo?" paninigurado pa ni Noah Oliver sa akin.I nodded my head. "We are." sagot ko na ikina-gulat ng mga kaibigan namin.Sisiw na bagay lang 'to. Baka 'pag nalaman niyo pa na kasal kami in the first place, baka isa
Keziah Arwen"Handa ka na ba?" Tanong sa akin ni Lola Gemma, habang kami ay patungo sa wedding church kung saan gaganapin ang aking kasal.Oo, kasal. Kasal na isasakal ako sa sasakalin ko mamayang gabi."Ah, paano po ba pag hindi pa ako ready?" Tanong ko. "May call a friend option po ba 'ko?" Dagdag ko pa.Marahan akong kinurot ni Lola Gemma sa tagiliran bago ngitian ng malawak.Si Lola matapos ako kurutin, ngingitian ako katapos. Tama ba yon?"Keziah Arwen, hija, napag-usapan na natin 'to diba?" Tanong nito sa akin pabalik, na isinagot ko naman ng tango. "Matagal na natin itong napag-planuhan. Bata ka pa lamang ay
Keziah ArwenMatamlay kong ibinagsak ang sarili sa sofa pagpasok na pagpasok sa apartment namin. Grabe ang pagod ko. Naisip ko na nga kanina na tumakas at umuwi pero muntik ko na malimutan na kasal ko pala 'yon.Hays."I will head first to the bathroom, okay?" Rinig kong sabi ni Noah sa akin bago pumasok sa kwarto niya.Tahimik na lang akong tumango. Wala na akong lakas para mag-salita pa o kung ano man na pwede kong gawin. Ang gusto ko na mangyari ay makapag-pahinga na ako. Iyon ang mas importante sa lahat.Bukod sa makipag-chismisan ako sa mga kamag-anak ko, buong araw ako nakatayo. Hindi ko rin alam kung bakit pa kasi kailangan namin kausapin ng kausapin mga kamag-anak namin eh lagi naman kami nag-uusap.Ilang minuto bago lumabas si Noah sa banyo."Your turn, panget." Saad niya pero hindi ko pinansin. "Hoy, ikaw na doon. Ligo ligo din amoy kili-kili power ka na ho" Dagdag niya pa, pero mas pinili ko pa ring ipikit ang mata ko at ma
Noah Oliver"You look at the list I sent you a while ago." Ani ni Arwen sa akin habang tumitingin siya ng meat. "Mark them kung nakuha mo na ba, para 'di ka malito. Pag ikaw nagkaroon ng mali diyan mamaya, pababalikin kita." Dagdag na banta niya pa sa akin.Nag-salute pa ako bago umalis at hanapin ang nasa listahan na sinend niya sa akin.Hindi ko malaman kung asawa ko ba ang nag-uutos. Para kasing nanay. Baka siya talaga nanay ko ano? Tapos ako ang nag-iisang gwapong anak.Nung makita ko agad yung vinegar, huminto ako at kumuha. "Vinegar. I got it." Saad ko at nilagyan ng check mark ang listahan ko.Although kahit para siyang nanay kung umasta sakin every Sunday, I would not deny na useful yung skill niya. Never pa kaming nagkaroon ng kahit anong problema pagdating sa ganitong bagay, dahil lagi naman kaming may stock. Ngayong Sunday na lang ulit kami pumunta sa supermarket para mamili.Isa-isa kong hinanap ang mga nasa listahan, kahit minsa
Keziah Arwen "Oh my gosh, Keziah Arwen! You took so long." Komento ni Macy nang makadating ako sa meeting place namin. Umupo naman ako sa bakanteng upuan. "Traffic eh. Kaya natagalan pa ako, may inasikaso pa ako sa bahay saglit." Paliwanag ko. "Is it about your Kuya Arlo and Atticus ba?" Hazel asked. "How are they pala?" Dagdag na tanong niya pa sa akin. Ang alam kasi nila ay nakatira pa rin ako kila Kuya Arlo at Kuya Atticus, kung saan talaga kami nakatira. Hindi nila alam na nakatira na ako sa isang apartment at kasama sa iisang bahay si Noah Oliver de buang. "Ah hindi naman, may inasikaso lang sa bahay para mag-tanggal ng peste." Sagot ko. Sa sobrang inis ko at gusto kunin pabalik ang notebook mula kay Noah, hindi ko na namalayan ang position namin. Kung hindi niya pa sinabi, hindi ko pa mapapansin. Nakakahiya talaga! Hindi ko tuloy alam ano gagawin kanina para makuha yung underwear na naisama ko mahagis! Nun
Keziah Arwen"So what?" Tanong ko nang marinig ko ang pangalan ko.Agad naman silang gulat na napa-lingon sa akin. "Hey, andito na pala kayo." Saad ni Noah Oliver."Kararating lang namin and I heard my name. So ano 'yon?" Tanong ko dahil hindi ako mapakali at baka kung anu-ano na pala ang pinagsa-sabi nitong si Noah Oliver sa mga kaibigan niya.Felix sighed, "What I was trying to say is that you are not gullible. You won't trust our friend that fast." he answered.I turned to Noah Oliver to explain it further. "Well, I told them we are trying to be friends from now on. They couldn't believe na sabay tayo kanina pumasok, so I told them we are trying to be civil." mabilis niyang paliwanag."Oo nga pala, sabay nga kayo kanina pumasok 'no?" Bella asked."Diba in good terms na tayo?" paninigurado pa ni Noah Oliver sa akin.I nodded my head. "We are." sagot ko na ikina-gulat ng mga kaibigan namin.Sisiw na bagay lang 'to. Baka 'pag nalaman niyo pa na kasal kami in the first place, baka isa
Noah Oliver"Love, are you done?" Sigaw ko mula sa labas ng kwarto niya."Not yet! Why?" Sigaw naman niya pabalik."Nothing. Take your time." Sagot ko at umupo sa couch para i-message ang mga kaibigan ko.Girls are always so slow pagdating sa ganitong bagay. I don't understand why but if it makes them happy and contented, I will be satisfied waiting here.After five minutes, lumabas na rin si Arwen sa room niya."Bakit andito ka pa? Akala ko umalis ka na." Gulat niyang sabi.Tumayo na rin ako at pinagpagan ang uniform ko. "I am waiting for you," sagot ko. "Sabay tayo pasok." dagdag kong sabi,Tumaas naman ang kilay niya. "Sure ka?" tanong niya pa sa akin.Tumango naman ako. "Soft lunch na natin." tawang sagot ko sa kanya. "Eh ikaw, okay lang ba sayo?""I don't mind. At saka pumayag naman na ako sa napag-usapan natin. Soft lunching it is." casual na sagot niya.Minsan hindi ko rin alam ano ba dapat maramdaman ko sa mga kilos na Arwen eh. Madalas kasi yung mga desisyon niya, hindi ko ma
Keziah Arwen"Alam ko na gagawin natin." Saad niya.Mukhang excited pa sa naisip na kabalbalan."Ano nanaman 'yan?" Tanong ko."Since we are back to square one, we plan to know each other more. Let's ask each other about things we want to know. This way, this can help strengthen our relationship." sagot niya.I nodded, "So, how do we start that then?" I asked back."Wait a second. Kuha ako paper and pen, I need to jot down everything." Bigla niyang sabi at kumaripas na tumakbo sa kwarto niya.Bumalik naman siyang dala dala ang notebook niya sa isang subject at ballpen na red. "Hindi ka naman siguro galit sa akin niyan?" Tanong ko.Taka naman siyang tumingin sa akin. "Bakit?"Tinuro ko ang ballpen na hawak niya, "Kapag red ballpen, bawal gamitin 'pag magsu-sulat ka ng pangalan ng living person and sa school naman advisable na gamitin ang red for checking lang," Paliwanag ko. "It's like you are writing my name in your death note." dagdag ko.Bumuntong hininga naman siya bago tumakbo uli
Noah OliverI woke up and saw myself hugging Arwen, who was sleeping soundly beside me. Auto tanggal talaga ako agad ng kamay, kinakabahan ako para sa sarili ko. Mabuti at ako ang naunang nagising dahil kung hindi, baka putol na kamay ko ng hindi ko namamalayan.Omg! 'di ko 'yon kakayanin."It's our first time to sleep together sa sarili naming bahay," Saad ko. "It feels weird and exciting at the same time." dagdag kong sabi dahil kabigla-bigla nga naman 'tong nangyayari ngayong araw.We can be in good terms naman pala. So, what went wrong?Ah, right. We were busy hating each other's guts a few years ago. Pero masasabi ko naman na hindi lahat ng taon na nag-kasama kami ay lahat 'yon may galit ako sa kanya. Kung bibilangin ko ang taon na hindi ko siya gusto, siguro mga isa't-kalahating taon lang. Simula noong kinasal kami at maka-lipas ang isa't-kalahating taon, unlike her na galit sa akin mula childhood HAHAHA.Pero in fairness ha, bati talaga kami today. I even set our house date, an
Keziah Arwen"I am ready, Arwen!" Rinig kong sigaw ni Noah mula sa sala. "Our starter pack is done! Come out already." Sunod na saad ni Noah."Palabas na ako." Sigaw ko rin pabalik. Para naman kasing tatakas ako or hindi ko siya lalabasin. Hindi makapag-hintay, akala siguro tatakbo ang bahay sa akin kapag hindi ako agad lumabas.Super excited rin siguro siya sa ginagawa naminghouse datekuno. Ayaw ko rin naman kasi lumabas ng bahay kaya mas mabuting dito na lang namin ganapin sa bahay yung date. At saka, magli-linis naman talaga dapat kami tulad ng lagi naming ginagawa, pero dahil gusto niyang may ibang gawin, hinayaan ko na lang. Although this is one of my bucket list na gustong gawin if ever I have someone I love na. Sana ay hindi niya ako pikunin ngayong araw dahil malalagot talaga siya sa akin.I am doing it with Noah Oliver, pero kinakabahan ako na para bang nasa totoong house date ako. Well, matatawag ko nga naman siyang to
Noah Oliver"Hindi na tayo bibili ng oatmeal?" Tanong ko kay Arwen.It's Sunday and we are here at the mall's supermarket para bumili ng mga kulang sa bahay.Umiling naman siya. "Hindi ba you don't like the taste?" Sagot niya naman sa akin pabalik.Kumunot noo ko. "Oo nga, but I am asking you. You like it, diba?" Tanong ko muli sa kanya.Last week, bumili kami ng isang maliit na pack ng oatmeal and ginawa namin siyang breakfast. Pero, I dislike the taste. It's good, but I just don't like it. After ko maubos yung akin, hindi na ako ulit kumain pa. While she devours all the food and said that, she likes it.Tumango siya sa akin pabalik. "It is, pero I think it is much better kung yung gusto natin pareho bibilhin natin para mas tipid tayo." Sagot naman niya.Natawa ako sa kanya. "Bakit ka naman nagti-tipid? Wala pa naman tayong anak na pinapakain. Buy what you want to eat or anything. Huwag mo tipirin sarili mo," Pangangaral ko sa kanya at kumuha ng isang pack ng oatmeal. "Kakain pa rin
Keziah Arwen“Pasok na, sabay tayo mag-lunch or ayaw mo?” Tanong ni Noah Oliver after niya ako ihatid sa tapat ng room namin. “Wala ba kayong girl’s bonding today?” Tanong niyang muli, sinipat sina Belle sa loob at kumaway pa.“Wala naman, kung gusto niyo sumabay okay lang naman. Pero I have to ask them pa, since hindi lang naman ako ang kakain.” Sagot ko.Umiling naman siya. “No, ako na lang magta-tanong. I will message them one by one para malaman ko kung okay lang ba na sumabay kami sa inyo.” Ani niya.Tumango ako. “Okay…”“Study well! Message mo ko if you need help. I will go inside na rin sa room.” Komento niya, bago tuluyang pumasok sa loob.Tahimik akong tumayo sa tapat ng door ng room namin. Hindi kasi ako makapaniwala sa kilos na Noah.After ko pumirma sa paper with his rules, bigla na lang siyang naging…alam niyo ‘yon? Parang soft boy siya agad?Pag gising din namin sa umaga, pag-labas ko ng kwarto binati niya ako agad ng good morning. Sabay kaming kumain, which is not unusu
Keziah Arwen"Anong pinagsasabi mo?" Tanong ko sa kanya. "Aminin mo, nagda-drugs ka ba?" Tanong kong muli kay Noah Oliver.Instead of smiling, naka-tingin lang siya sa akin ng mabuti, na para ba'ng seryoso siya sa sinabi niya at totoo talaga 'yon."You are really not joking?" Tanong ko nanaman sa kanya. "Please, Noah Oliver. Do not make joke about it." Dagdag na sabi ko sa kanya.He shook his head. "I am not joking. Arwen, I am telling you what I really think is better for us," Sagot niya. "In that way, you would not be single forever because you still have me. Ayaw mo no'n, Noah Oliver, package na 'yon. Hindi ka na sa akin lugi." Dagdag niya pa na ikinanlumo ko."Sira ba ulo mo?" Tanong ko ulit baka kasi bumigay na sa pagpa-prank niya sa akin. "Kasi dadalhin talaga kita sa hospital ngayon, ora mismo." Ani ko pa sa kanya.He sighed. Ginulo niya rin buhok niya. "Do I look like I am joking? I am freaking serious here, Arwen. No jokes included. Seryosong usapan ng dalawang tao," Sagot ni
Keziah Arwen"Okay naman na ang lasa niya." Sambit ko sa sarili nang tikman ang niluto ko.Napa-tigil naman ako nang marinig ko ang pinto namin na bumukas. Agad naman akong lumabas ng kusina para silipin si Noah Oliver."Nandito ka na pala." bati ko sa kanya.Gulat naman siyang napatalon sa pwesto, hawak-hawak ang puso at naka-simangot sa akin.Tinaasan ko siya ng kilay. "What is your problem?" Tanong ko."Bakit ka naman kasi nanggugulat? Muntik na ata akong atakihin sa puso dahil bigla bigla ka na lang sumusulpot." Sagot niya. "Akala ko ba you have gala day? Bakit nandito ka na agad?" dagdag niya pang tanong sa akin.Kunot noo ko siyang tinignan. "Hindi naman kami nagpa-abot ng gabi dahil we also need to rest. We just went to the mall to wind up a little, after that we head home." Paliwanag ko. "Ikaw nga eh, akala ko naman nandito ka sa bahay, wala ka naman pala. Nauna pa akong umuwi kaysa sayo." dagdag ko.Kamot bato