RAIN'S POV (Lorraine)
"Ano ba kasing naisipan mo at nagpaulan ka?" tanong ko kay Ash, nakaupo siya sa kama ko habang nakatayo ako sa harap niya at pinupunasan ang buhok niya.
Pagkatapos kong maligo ay pinaligo ko na rin at ito ngayon, pinapatuyo ko ang buhok niya.
"How long have you been waiting outside?" tanong ko.
"5 hours," sagot niya.
Gulat na napahinto ako sa pagkuskos ng buhok niya at hinarap siya.
"You're standing there for two hours? Tapos hindi ka man lang sumilong ng umulan?" takang tanong ko, tumango naman siya na parang bata atsaka tumingin sa a
RAIN'S POV (Lorraine) I can't help but to just close my eyes while Ash is kissing me gently. Oh Ghad! I can already feel butterflies inside me and my heart is abnormally beating so fast. And hearing him moan my name, he's turning me on. We were both gasping and chasing our breath when our lips parted. Why the hell is my mind shouting for more? Damn it! This is crazy in a major way. Ash's stil intently looking directly in my eyes. Damn those eyes, it's hypnotizing me and damn his lips and kisses — it's addicting. "I want to kiss you, Rain," he said huskily, "I want to kiss every inch of you because I missed you so damn much." He looked in my lips and touched it using his right hand, while he
RAIN'S POV (Lorraine) Hindi ko alam kung anong meron sa mga tao ngayon at parang lahat sila ay parang weird. First, si Ash nag walk-out hindi ko naman maintindihan. Tapos ito naman si Liam, sige ng buntot sa akin. Waaaah, nakakabaliw ang mga lalaking nasa paligid ko. Pwede bang pasapak ng tig-isa sa kanila? Isa lang talaga, promise. "So, this is how you look since you came home here, huh." Liam said, examining my face. I nodded. Nandito kami sa canteen para mag-lunch. Nandito kami sa may pinakadulong upuan dahil dito ko siya hinila. Medyo malayo sa mga sobrang talas na pandinig na mga estudyante.
RAIN's POV (Lorraine) "Alam na ba ni Uncle na nag-aaral ako rito at nagpapanggap na Rain, Liam?" tanong ko kay Liam, naglalakad na kami papunta ng parking lot. As usual, marami na naman ang mga matang nakatingin sa amin. May narinig pa nga akong nagsabi na ang landi ko raw. May Ash na daw ako nakikipag landian pa sa new student. Psh. Ano ang meaning ng landi para sa kanila? Malandi na agad nakikipag usap lang? Yak! Pangit ng mindset, kasing pangit nila. "I don't know, why do you ask?" sagot naman nito na sandali akong sinulyapan. "Kanina kasi bago ako sumunod sa'yo, tumawag siya sakin at sinabing pumunta raw ako sa company tomorrow because we are going to talk about certain things."
ASH'S POVI can't help but to smile seeing how Rain smiles. Masyadong nakakahawa ang mga ngiti niya. Nandito kami sa loob ng sinehan watching random romcom movie she choose. Hindi ko na masyadong maintindihan ang pinapanood namin dahil hindi ko mapigilan na titigan siya."Ang tanga naman niya," natatawa na sabi niya habang nakaharap lang sa screen.Napangiti na lang ako.Nang mga araw na lumilipas na hindi ko siya nakita after kong makabalik mula sa pagkakatrapped ko sa isla ng ilang araw ay halos mabaliw ako. Halos araw araw nag pabalik-balik ako sa boarding house niya para malaman kung nakauwi na ba siya, but I always ended up missing her more dahil hindi siya umuwi. Hindi rin alam ng mga k
LORRAINE'S POV (Rain)"Good morning, Ms Lorraine.""Good morning, Ma'am Lorraine.""Good Day, Ms Lorraine, it's nice to see you again.""Maganda pa rin po kayo tulad ng dati, magandang hapon po Ms. Lorraine."Napuno ng pagbati ang paligid ko as soon as I enter the main door, everyone stops what they are doing and turns their gaze on me.Some smiled, some just raised their eyebrows, and some were wondering and it is visible in their faces that they are asking in their minds who the hell I am. There are new faces and there are still familiar faces. Saan man tumingin ang mga mata ko, napakaraming pagbabago ang nakikita ko. This compan
LORRAINE'S POV (Rain) Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko at nag-unat unat. Masayang bumangon ako at binuksan ang bintana, pero agad ko rin itong isinara ng mainit na tumama sa balat ko ang sikat ng araw. Hinanap ng mga mata ko ang wall clock sa kwarto ko. "12 pm? Sobrang haba naman ng naging tulog ko." tinanghali na ako ng gising, hindi na tuloy ako nakapasok ngayon. "Sabagay, kahit naman maaga akong nagising hindi padin ako papasok." Iling-iling na naglakad na lang ako papasok sa banyo para maligo. Pagkatapos ay agad akong nagbihis, palabas na sana ako ng kwarto ng biglang mag-ring ang phone ko kaya isinara ko
RAIN'S POV Kakaibang ihip ng hangin ang agad na sumalubong sa'kin pag baba ko ng sasakyan. Malamig, malungkot, mararamdaman mo na nag-iisa ka. Mararamdaman mo ang pangungulila. Iniayos ko ang salamin ko at ang balabal na tumatakip sa mukha ko para walang makakilala sa'kin bago ako nagsimulang maglakad. Tanging mga ingay lang na nagmumula sa mga tuyong dahon na naapakan ko ang nagbibigay ingay sa buong paligid. Para bang kada hakbang ko ay siya rin pagkawala ng kulay ng bawat bagay na madaanan ko. May ilang tao akong namamataan sa paligid, malamang ay para bisitahin ang mga minamahal nila sa buhay. Ang iba ay nakaupo sa damuhan, ang iba naman ay nakatayo lang habang naka
ASH's POV "This is the first time that you will attend a party, Ash." Axel said. "That's right. At talagang isinama mo pa kami." ani naman ni Blade. "I got this feeling that every questions that runs in my mind about Rain will be answered here," seryosong sagot ko sa kanila atsaka inilibot ang paningin sa buong venue ng party. Wendelin are really this rich. Grand decorations and well-known guests. Hindi kataka-taka na isa ang pamilya nila sa pinakamayaman sa bansa. "Hindi pa rin ba matapos-tapos ang pagka misteryoso ng hired girlfriend mo na 'yan? Akala ko ba real na relationship nyong dalawa, why can't you just ask h