ALEXANDER'S POV (Ash)
I didn't know that attending that birthday celebration of Mr. Matteo Wendelin will make me trapped on this nowhere island. Kung alam ko lang talaga hindi na sana ako umattend pa, total wala rin naman akong nakuhang magandang sagot sa matandang tumulong sa amin.
Psh. Kung masama lang akong apo, sinisi ko na si Lolo sa nangyaring 'to.
Hindi rin sana ako matatrapped dito kasama 'tong si Ms. Wendelin. I don't know if it's a good thing or not.
Saglit akong napa sulyap sa kanya bago ko muling ibinalik ang tingin ko sa dagat.
Matapos ko siyang sungitan kanina ay lu
LORRAINE'S POV (Rain) I have never been nervous in my whole life like this before. Pakiramdam ko ay ito na yata ang pinaka matagal na segundo sa buong buhay ko. I can't turn away my gaze to Ash while he's intently looking at me. Parang any moment ay hihimatayin ako sa sasabihin niya. Hihimatayin ako sa mga nakakailang niyang titig! Come one! Turn your gaze away, dude! Did he really recognize me as Rain? Oh no! This can't be. "You look exactly my girlfriend," sambit niya na ikinagulat ko. What the hell? "You look exactly like Rain," dagdag pa niya na mas kinagulat ko at ikinalaki ng mga mata ko. Siguro kung may ilal
LORRAINE'S POV (Rain) "How can you say if you're falling for someone, or you already fall for someone you just met at hindi pa kilala ng lubusan?" he asked and looked at me smiling. Napalunok ako. Hindi nga kaya nafall na 'to sa'kin agad-agad? But that impossible naman siguro dahil ikinuwento niya sakin na may girlfriend daw siya at Rain pa nga ang pangalan diba. Which is technically me rin naman. "I don't know, why are you asking me?" balik na tanong ko rin not answering his questions.
LORRAINE'S POVIt's been three days simula ng makalabas ako ng ospital at three days na rin akong nananatili rito sa bahay at walang labas-labas. Hindi kasi ako pinapayagan ni Liam dahil kailangan ko pa daw na magpahinga.Bored na bored na nga ako dito e, wala akong magawa kundi ang manood ng TV, matulog, at kumain. Gusto ko ng lumabas. Gusto ko ng makita si Ash. Argh! I can't deny it, namimiss ko na siya."Liam, wala ka bang gagawin ngayon? Hindi ba may pasok ka, bakit hindi ka pa bumalik sa States?" tanong ko kay Liam, nasa harap ko siya at nagbabalat ng mansanas. Nandito kami sa sala at nanonood ng TV.Simula ng umuwi ako dito sa bahay, sobra-sobra na ang naging pag-aalaga niya sa'kin. He'
RAIN'S POV (Lorraine) "Ano ba kasing naisipan mo at nagpaulan ka?" tanong ko kay Ash, nakaupo siya sa kama ko habang nakatayo ako sa harap niya at pinupunasan ang buhok niya. Pagkatapos kong maligo ay pinaligo ko na rin at ito ngayon, pinapatuyo ko ang buhok niya. "How long have you been waiting outside?" tanong ko. "5 hours," sagot niya. Gulat na napahinto ako sa pagkuskos ng buhok niya at hinarap siya. "You're standing there for two hours? Tapos hindi ka man lang sumilong ng umulan?" takang tanong ko, tumango naman siya na parang bata atsaka tumingin sa a
RAIN'S POV (Lorraine) I can't help but to just close my eyes while Ash is kissing me gently. Oh Ghad! I can already feel butterflies inside me and my heart is abnormally beating so fast. And hearing him moan my name, he's turning me on. We were both gasping and chasing our breath when our lips parted. Why the hell is my mind shouting for more? Damn it! This is crazy in a major way. Ash's stil intently looking directly in my eyes. Damn those eyes, it's hypnotizing me and damn his lips and kisses — it's addicting. "I want to kiss you, Rain," he said huskily, "I want to kiss every inch of you because I missed you so damn much." He looked in my lips and touched it using his right hand, while he
RAIN'S POV (Lorraine) Hindi ko alam kung anong meron sa mga tao ngayon at parang lahat sila ay parang weird. First, si Ash nag walk-out hindi ko naman maintindihan. Tapos ito naman si Liam, sige ng buntot sa akin. Waaaah, nakakabaliw ang mga lalaking nasa paligid ko. Pwede bang pasapak ng tig-isa sa kanila? Isa lang talaga, promise. "So, this is how you look since you came home here, huh." Liam said, examining my face. I nodded. Nandito kami sa canteen para mag-lunch. Nandito kami sa may pinakadulong upuan dahil dito ko siya hinila. Medyo malayo sa mga sobrang talas na pandinig na mga estudyante.
RAIN's POV (Lorraine) "Alam na ba ni Uncle na nag-aaral ako rito at nagpapanggap na Rain, Liam?" tanong ko kay Liam, naglalakad na kami papunta ng parking lot. As usual, marami na naman ang mga matang nakatingin sa amin. May narinig pa nga akong nagsabi na ang landi ko raw. May Ash na daw ako nakikipag landian pa sa new student. Psh. Ano ang meaning ng landi para sa kanila? Malandi na agad nakikipag usap lang? Yak! Pangit ng mindset, kasing pangit nila. "I don't know, why do you ask?" sagot naman nito na sandali akong sinulyapan. "Kanina kasi bago ako sumunod sa'yo, tumawag siya sakin at sinabing pumunta raw ako sa company tomorrow because we are going to talk about certain things."
ASH'S POVI can't help but to smile seeing how Rain smiles. Masyadong nakakahawa ang mga ngiti niya. Nandito kami sa loob ng sinehan watching random romcom movie she choose. Hindi ko na masyadong maintindihan ang pinapanood namin dahil hindi ko mapigilan na titigan siya."Ang tanga naman niya," natatawa na sabi niya habang nakaharap lang sa screen.Napangiti na lang ako.Nang mga araw na lumilipas na hindi ko siya nakita after kong makabalik mula sa pagkakatrapped ko sa isla ng ilang araw ay halos mabaliw ako. Halos araw araw nag pabalik-balik ako sa boarding house niya para malaman kung nakauwi na ba siya, but I always ended up missing her more dahil hindi siya umuwi. Hindi rin alam ng mga k