THIRD POINT OF VIEW…“Gising na ba siya?” Bungad na tanong ni Bernadette nang bumaba siya ground floor ng pinagtataguan nilang lumang bodega. Tumayo ang mga nag-iinuman na mga tauhan nito at tinigil ang ginagawa nila. “Madam, kakagising lang po. Gusto niyo po bugbug!n namin ulit?” Ngising aso na sabi ng isa niyang tauhan. “T0nt0! Kaya ko nga tinatanong para makausap ko na ang paki-alamerong police na yun! Teka? Diba sinabi ko na sayong ayoko nang tauhan na mabigote? Gusto mo ako mismo ang magtangal ng bigote mo?!” Singh@l nito. Napatakbo sa takot ang lalaki na ikinatawa naman ng iba pa. “Akin na ang susi,tama na yang pag-iinuman ninyo at magbantay kayo sa labas dahil may parating akong bisita.” Utos pa niya sa mga ito at kaagad naman nagpulasan at umakyat ang mga ito. Dala niya ang susi nang bumaba siya sa makipot at nilulumot na hagdan ng dating p!g sl@ughteR house. Ilang sandali pa ay bumungad na sa kanya ang kanyang bihag. “Kumusta? Mabuti naman at gising ka na.” Nakangiting s
THIRD PERSON'S POINT OF VIEW…“Sergio, dahan-dahan lang baka bumanga tayo!” Paalala ni Karina sa kanya dahil pasikot-sikot na sila sa gubat at paliit na rin ng paliit ang nadadaanan ng kanilang kotse. “Kailangan natin siyang mahabol, dahil kung hindi baka lalo lamang tayong mahirapan na mahuli si Bernadette.” Sagot ni Sergio sa kanya habang nakatuon ang attensyon sa harapan at dadaanan nila. Habang si Bernadette ay hindi na rin alam ang gagawin para makalayo sa dalawa. “Bakit ka tumatakbo, Bernadette? Yung mga nagpahirap sa'yo ang nakasunod sayo diba dapat harapin mo na sila?” Bulong ng isip ni Bernadette. “Kapag tumigil ka mahuhuli ka nila at mabubulok ka sa kulungan! Paano kung p@tayin ka rin nila kagaya ng ginawa mo sa mga mahal nila sa buhay?! Paano ka pa maghihigante?!” Bulong ng kabilang isip ni Bernadette. Napatingin siya sa upuan at nakita niya ang isang c@liber 45 at kaagad niya itong kinuha. Ngunit nagulat siya nang sa mababaw na bangin na pala tumalon ang sasakyan niya
KARINAI saw his eyes burning with pleasure. When I slowly licked his erect manhood. Mahihinang ungol ang namutawi sa kanyang labi. Ito naman talaga ang plano ko. Ang pabaliwin ng husto ang isang Sergio Alvarez! Ang sirain siya sa kanyang asawa’t anak pati na rin ang guluhin ang kanyang buhay. Isang taon din akong nag-plano na bumalik dito sa Alvarez Building Industry. Bilang sekretarya niya at bilang si Katherine. Ang aking pinakamamahal na kakambal na kinitil ang sariling buhay dahil sa walang kuwentang lalaking ito! At ngayon nandito na ako para umpisahan ang pagdurog sa lalaking naging dahilan ng pagkasawi niya. Hinding-hindi na ako aatras pa!“Fvck! I can’t take it anymore baby!” Gigil na usal niya at mabilis niya akong hinila. Pinatalikod niya ako at itinukod ko ang aking tuhod sa ibabaw ng kama. Kahit puno ng galit ang aking puso. Kusang nagre-response ang aking katawan dahil sa mainit na haplos niyang nagpapataas ng sensation na namamagitan sa amin. Inabot niya ang aking labi
KARINA“Hi sis, kumusta ka na? Masaya ka ba kung nasaan ka ngayon? Masaya ka ba…kasi iniwan mo akong mag-isa? B-bakit? B-bakit—”Tuluyan na akong napahikbi sa harapan ng kanyang libingan. Matapos nang may mangyari sa amin ni Sergio kagabi ay lumiban muna ako sa trabaho sa opisina niya. Sinabi ko na lang na masama ang pakiramdam ko at naniwala naman siya. Birthday kasi namin ni Katherine ngayon. Kaya nandito ako sa libingan niya. Gusto ko siyang sumbatan sa tuwing nagpupunta ako dito. Gusto kong sabihin sa kanya kung gaano ako ka-miserable ngayon. Kung gaano kabigat ang nararamdaman ko. Pero kahit ganun gusto ko pa rin marinig niya na mahal na mahal ko siya. At hindi ko pa rin magawang patawarin ang lahat ng taong nanakit sa kanya. Lalong-lalo na si Sergio!“Happy birthday, sa atin Katherine.”Hinipan ko ang isang kandila at nagpunas ako ng luha. Pero patuloy parin ito sa pag-agos sa aking pisngi.“Naalala mo ba noon? Hindi tayo halos makapag-celebrate ng birthday kasi kapos tayo sa pe
KARINAKinabukasan ay pumasok na ako sa opisina. Hindi natulog si Sergio kagabi sa condo ko dahil tinawagan siya ng kanyang ama. Ayaw pa nga sana niyang umalis pero nahihimigan kong may importante silang pinag-usapan kaya napilitan siyang iwan ako.“Good morning Ma’am!” nakangiting bati sa akin ng security guard sa lobby. Sinuklian ko naman ito ng matamis na ngiti bago ako pumasok sa loob.“Sandali! Pasabay!” Nagmamadaling pigil sa akin ni Marla. Pinindot ko ulit ang elevator upang hindi ito tuluyang magsara.“Belated happy birthday.” bati niya.“Salamat Marla.” Nakangiting sagot ko sa kanya. Actually dalawa kaming secretary ni Marla sa office ni Sergio. Sa ibaba lang ang table niya kasi siya ang nag-aasikaso ng internal papers para kay Sergio. Ako naman ang nakatoka sa schedule at meeting niya sa loob at sa labas kaya mas madalas akong nakakasama ni Sergio. Si Marla din ang nag-training sa akin nang bumalik ako. Isang buwan pa lamang ang nakalipas. Pinalabas niyang kinailangan kong m
KARINAHinatid niya ako sa condo pagkatapos naming mag-dinner sa isang restaurant. Tumawag daw kasi si Catalina at may sakit daw ang anak nito. Sa ngayon ay wala pa akong balak mag-demand sa kanya dahil hindi pa siya tuluyang kumakapit sa akin. Pero sa oras na maramdaman kong baliw na siya sa akin ay saka ko uumpisahan ang aking plano dahil hindi naman ako nagmamadali. Pagkapasok ko sa condo ay dumerecho ako sa kuwarto. Ibinaba ko ang bag sa ibabaw ng kama at pabagsak akong humiga sa malambot na kama. Nang pumikit ako ay lumarawan sa aking isip ang mga nangyari sa amin ni Sergio. Kung paano niya akong inaangkin ng paulit-ulit at kung paano niya sinasabi sa akin kung gaano niya ako kamahal. Ayokong maniwala sa kanya na minahal niya ang kapatid ko. Dahil kung totoo man yun. Hindi sana niya pinili si Catalina kaysa kay Katherine kahit na gaano pa kalalim ang dahilan. Sarado ang utak ko sa ano mang paliwanag niya. Mabigat ang katawan na bumangon ako sa kama. Nagpunta ako sa malaking ca
Her Twin's Revenge 5 (SPG)KARINA"Anong nangyari sa pisngi mo?"Lumapit siya sa akin at nag-iwas ako ng mukha pero hinawakan niya ang baba ko at mariin niya akong tinitigan. "May nangyari kagabi?" Inalis ko ang kamay niya at hinawakan ko at ibinaba. Tumingin ako ng derecho sa mga mata niya."Wala ito, nagasgas lang at tumama sa kung saan. Sergio, kaya mo ba talagang iwan si Catalina at ang anak mo para sa akin?" mahinahon kong tanong sa kanya. Gusto kong makasiguro kahit papaano na kaya niyang gawin yun at hindi niya lang ako niloloko. Imbis na sagutin ang niyakap niya ako at ikinulong sa bisig niya. "Katherine, noon pa man alam mo naman na mahal na mahal kita. Gagawin ko ang lahat para sa'yo." Sumilay ang maliit na ngiti sa aking labi. Humiwalay siya ng yakap at bumaba ang kanyang tingin sa aking dibdib. "Damn, hindi lang kita makita ng isang gabi sobrang nanabik na ako sayo." sambit niya bago inangkin ang aking labi. Ramdam ko ang gigil niya at ang pagkasabik niya sa akin dahi
KARINA"Good morning my love." Yumuko siya at hinalikan ako sa labi. Ito ang paraan ng pagbati niya sa akin tuwing umaga kapag nasa trabaho. "Good morning, na-late ka ata ng pasok?" "Yes, inalagaan ko pa kasi yung anak ko. Umalis si Catalina at may pinuntahan." sagot niya sabay ngiti sa akin. May gumuhit na sakit sa aking puso. Hindi dahil sa meron kaming relasyon. Iniisip ko kasi kung si Katherine pa rin ang nasa kalagayan ko ngayon. Dadanasin niya ito ang mamalimos ng oras at pagmamahal sa isang lalaking minsan na rin siyang tinalikuran. "Sabayan mo akong mag-breakfast kapag dumating yung inorder ko okay?" I fake my smile and nodded. Maya-maya pa ay dumating na din ang pinadilever niya. Tumayo ako at kumatok sa kanyang pinto saka ko binuksan. Naabutan ko siyang may kausap sa phone at magkadugtong ang kilay. "What? Nasa Ilocos si Catalina?" rinig kong sabi niya sa kabilang linya. Nasapo niya ang kanyang noo at pabagsak na ibinaba ang phone niya. "What happen?" Umiling siya sa
THIRD PERSON'S POINT OF VIEW…“Sergio, dahan-dahan lang baka bumanga tayo!” Paalala ni Karina sa kanya dahil pasikot-sikot na sila sa gubat at paliit na rin ng paliit ang nadadaanan ng kanilang kotse. “Kailangan natin siyang mahabol, dahil kung hindi baka lalo lamang tayong mahirapan na mahuli si Bernadette.” Sagot ni Sergio sa kanya habang nakatuon ang attensyon sa harapan at dadaanan nila. Habang si Bernadette ay hindi na rin alam ang gagawin para makalayo sa dalawa. “Bakit ka tumatakbo, Bernadette? Yung mga nagpahirap sa'yo ang nakasunod sayo diba dapat harapin mo na sila?” Bulong ng isip ni Bernadette. “Kapag tumigil ka mahuhuli ka nila at mabubulok ka sa kulungan! Paano kung p@tayin ka rin nila kagaya ng ginawa mo sa mga mahal nila sa buhay?! Paano ka pa maghihigante?!” Bulong ng kabilang isip ni Bernadette. Napatingin siya sa upuan at nakita niya ang isang c@liber 45 at kaagad niya itong kinuha. Ngunit nagulat siya nang sa mababaw na bangin na pala tumalon ang sasakyan niya
THIRD POINT OF VIEW…“Gising na ba siya?” Bungad na tanong ni Bernadette nang bumaba siya ground floor ng pinagtataguan nilang lumang bodega. Tumayo ang mga nag-iinuman na mga tauhan nito at tinigil ang ginagawa nila. “Madam, kakagising lang po. Gusto niyo po bugbug!n namin ulit?” Ngising aso na sabi ng isa niyang tauhan. “T0nt0! Kaya ko nga tinatanong para makausap ko na ang paki-alamerong police na yun! Teka? Diba sinabi ko na sayong ayoko nang tauhan na mabigote? Gusto mo ako mismo ang magtangal ng bigote mo?!” Singh@l nito. Napatakbo sa takot ang lalaki na ikinatawa naman ng iba pa. “Akin na ang susi,tama na yang pag-iinuman ninyo at magbantay kayo sa labas dahil may parating akong bisita.” Utos pa niya sa mga ito at kaagad naman nagpulasan at umakyat ang mga ito. Dala niya ang susi nang bumaba siya sa makipot at nilulumot na hagdan ng dating p!g sl@ughteR house. Ilang sandali pa ay bumungad na sa kanya ang kanyang bihag. “Kumusta? Mabuti naman at gising ka na.” Nakangiting s
SERGIODinig ko mula sa kinatatayuan ko ang naging masaklap na pagkikita ni Ash at ni Francis. Sasamahan ko sana siya sa loob ngunit binilinan niya akong siya na lamang ang lalapit sa ataul nito. Kung nandito si Karina siguradong mahahabag din siya sa kanyang kaibigan. Pero ayokong isa-alang-alang ang kaligtasan niya para damayan si Ash dahil alam kung kakayanin ito ni Ash. “Ano na ang development ng case ni Francis at nang iba pa? May pagkakakilanlan na ba sa mga um4mbush sa kanila?” Usisa ko sa Police Inspector na mula sa kanilang departamento at may hawak ng imbistigasyon.“Hanggang ngayon wala pa ring kumukuha ng mga bangkay sa m0rgue kaya wala pa rin kaming idea kung sino ang mga lalaking yun na lumusob sa kanila.” Sagot niya sa akin. Hindi maari ito, kahit ang mga kasamahan nila sa station ay ayoko nang pagkatiwalaan. May pakiramdam akong nasa loob lamang ng police station na yun ang nagkanulo sa kanila para magpunta sa liblib na lugar na yun at abangan ng mga kalaban.Tinawaga
KARINADalawang linggo na ang nakalipas mula nang mailipat kami sa isang safe house. Naka-leave din si Ash sa kanyang duty kaya magkasama kami dito sa isang pribadong isla. Naghilom na ang mga sugat namin ngunit bakas pa rin ang mga pas0 namin sa balat pero unti-unti din naman itong gumagaling dahil na rin sa Cream na pinapahid namin upang mawala ang peklat. Kinailangan ko din magpagupit ng mas maiksi dahil na-apektuhan ang buhok ko sa pagkasunog. Samantala, wala pa rin kaming balita kay Bernadette. Kaya sa tingin ko mas kailangan namin na mag-ingat ngayon. Araw-araw naman umuuwi si Sergio samantalang si Francis naman ay tuwing sabado at linggo lamang pumupunta dito dahil tinutukan niya ang kaso at ang paghahanap kay Bernadette. “Kape?” Alok ni Ash sa akin at inabutan niya ako ng isang tasa ng kape. Nandito kami sa may veranda at pinapanuod namin ang malakas na hampas ng alon sa may dalampasigan. “Next week babalik na ako sa Maynila. Kailangan kong tulungan si Francis sa imbestigas
SERGIONaglalagablab na apoy mula sa kamalig ang bumungad sa amin. Mabilis akong bumaba at tumakbo patungo doon. Umaasang aabutan pa namin sila ng buhay ngunit sa laki ng apoy malabo na kaming makapasok.“Karina! Karina!” malakas na sigaw ko habang pinapanuod ang pagkatupok ng apoy nito. Pinigilan kami ni Francis na makalapit dahil gusto na naming pasukin ang loob nito. Kung hindi dahil sa unknown number na tumawag sa phone ko kanina at sa taong nag-send ng pictures at address kung nasaan sila hindi namin sila mahahanap.“Karina!”“Ashley!”Napaluhod na lamang ako sa damuhan. Wala akong nagawa, hindi ko siya nailigtas. Nahuli kami ng dating. Natakasan na kami ni Bernadette at Marla nakuha pa nila si Karina at Ash. Walang ibang dapat sisihin nito kundi ako! Wala akong silbi!“Aahhh! Karina!”Parang sasabog ang dibdib ko sa labis na galit at paghihinagpis. Kung naging mabilis lang sana ang kilos ko. Hindi sana nangyari ang lahat ng ito. Hindi sana nauwi sa kamatayan nila ang paghihigant
KARINA “Saan niyo ba talaga kami dadalhin?” angil ko sa lalaking nagpapangap lang pala na pulis. May mga iilan ding silang pulis na kakampi kaya may dala silang police mobile upang hindi namin mahalata. Katabi ko ngayon si Ash at pareho kaming nakaposas. Hindi pa rin siya nagigising. Hindi na ako lumaban dahil tagilid kami sa kanila. Masyado silang marami at pinagbantaan pa ako na kung kikilos ako ay papatayin nila si Ash kaya hinayaan kong bihagin nila kami. “Huwag kang maingay diyan!” singhal niya sa akin. Nag-alala na ako sa maaring mangyari. Dapat sa mga oras na ito ay nahuli na nila si Bernadette at Marla. Ngunit malakas ang kutob ko na sila ang may kinalaman nang pagpapadukot sa amin. Sigurado din akong sa mga oras na ito ay alam na si Sergio na hindi kami nakarating sa farm ni Francis. Sana lamang ay maging ligtas pa rin siya. Hindi ko alam kung ano pa ang plano nilang gawin sa amin ngunit umaasa ako na magkikita pa kaming muli. Napalingon ako sa tabi ko nang gumalaw si Ash.
KARINA“Mag-iingat ka.” Hinalikan niya ako sa noo at niyakap ng mahigpit.“Ikaw din.” Paalam ko sa kanya. Alanganin pa siyang bitawan ang dalawang kamay ko pero kailangan na naming umalis. Patungo kami ngayon sa hospital kung nasaan ang mag-ina ni Tomas. Kasama ko si Ash at Francis. Si Sergio naman at ang ibang mga kapulisan ang magtutungo sa Alvarez corporation upang hulihin si Bernadette at si Marla. Panatag naman ako dahil marami siyang police na kasama.“Kailangan na naming umalis, magkita na lamang tayo mamaya.”Kinabig niya ang batok ko at hinalikan ako sa labi bago niya ako bitawan. “Mag-iingat ako Sergio.” Wika ko sa kanya bago ko siya tinalikuran. Kaagad akong sumakay sa van, patungo sa hospital. Kumaway pa siya hangang makalayo na kami.“Sigurado ka bang sa farm mo muna natin sila dadalhin?” tanong ni Ash kay Francis.“Yes, ilang araw lang naman. Sabi ni Tomas, need ng anak niya ng heart transplant. Wala pang compatible donor kaya hindi pa nila magawa ang operasyon. Pero ang
KARINAAndito kami ngayon sa interrogation room sa Muntinlupa. Kasama ko din sina, Sergio at Ash. Ina-antay naming ang pagdating ni Francis dahil kasama siya ng pulis na kukuha sa suspek na pumatay kay Catalina. “Are you okay?” Nag-alalang tanong sa akin ni Sergio. Ramdam niya sigurong kinakabahan ako. Sasagot n asana ako ngunit bumukas ang pintuan at bumungad sa amin ang lalaking may malaking katawan naka-posas. “Maupo ka.” Utos ni Ash sa kanya at inupo siya ni Francis sa harapan namin. “Anong kailangan niyo sa akin? Case close na ang kaso at umamin na ako sa kremin. Ano pa ang kailangan niyo?” Sunod-sunod na tanong niya sa amin. Kita ko sa mga mata niya ang pagkabahala. Para siyang may itinatago pa rin sa amin.“Easy ka lang, hindi ka namin kakagatin, may ilan lang kaming katanungan.” Si Ash ang sumagot. “Nasabi ko na lahat sa korte—”“Eh di sabihin mo ulit!” Singhal niya dito na ikinagulat ko din. Hinila siya ni Francis palayo sa amin. Hindi ko narinig ang sinabi niya dito pero
KarinaHindi ko maiwasan ang mapangiti habang pinagmamasdan ang dalawa na nag-aasaran. Paano ba naman kasi tinuturuan ni Francis na mangabayo si Ash. Marami kasi silang alagang kabayo. At magaganda pa ang mga ito halatang alagang-alaga sa pagkain at vitamins. "Ano ka ba? Sumabay ka sa galaw ng kabayo huwag mong tigasan ang katawan mo." Turo ni Francis sa kanya. "Naku Francisco kapag nahulog ako dati lagot ka sa akin!" Bulyaw niya dito. "Hindi yan! Magtiwala ka kasi sa akin!" Litanya ni Francis. Naiiling at nakangiti akong bumaling kay Sergio. Nahuli ko siyang nakatingin pala sa akin. "Bakit? May amos ba ako s mukha?" Tanong ko s kanya. Napunta sa hawak niyang bulaklak ang mga mata ko. Nakaupo kasi kami sa damuhan na may latag na tela. At napapalibutan ng mga yellow na bulaklak. "I'd love to see your smile everyday." Sambit niya habang hindi hiniwalay ang mga mata sa akin. Dinala niya ang hawak niyang bulaklak sa gilid ng aking tenga. At inalis ang ilang hibla ng aking buhok. "