TIIM ang bagang ni Trevor habang naglalakad papasok sa bulwagan ng palasyo ng hari at reyna. May ngiti sa labi ang Reya Shaina habang pinagmamasdan siya nitong pumasok. Lalong ikinasira iyon ng araw ni Trevor"Kanina lamang ay ako ang dumalaw sa iyo. Ngayon ikaw naman ang dumadalaw sa akin." "Hindi ko nagustuhan ang ginawa mo, Mahal na Reyna." Nagpipigil ng emosyong saad ni Trevor."Hindi ko din gusto ng ginawa mong pagtanggi sa proposal ko, Alpha." Ganti ng Reyna.Ikinuyom ni Trevor ang kaniyang kamay. "Huwag mong idamay si Yvonne sa kalokohan mo, Mahal na Reyna." "Bilib ako dahil nagaawa mo pa akong igalang sa lagay na iyan, Alpha. Natutuwa ako ngunit hanggat hindi ka sumasang-ayon ay hindi ko ilabas ang bata. Lalo na at napagtanto kong iyong sampid na batang iyon ang pumipigil sa iyo. Mas mabuti sigurong idispats--" "Don't you dare." He angrily roared. Lalong lumawak ang pagkakangiti ng reyna. She sharply look at Trevor. "It's your choice, it's either you accept my proposal to s
Yvonne learns to walk and speak little by little. She learns every single step through the help of the Alpha. He patiently teach Yvonne and Yvonne is patient in learning. She's a fast learner.Princess Chloe always visit the Stelvestre Pack and Yvonne. It became her habit to visit the Pack. But what makes Trevor smile and happy is that Yvonne knows how to get jealous already. Nang malaman ni Chloe na nagseselos ang bata sa kaniya ay lagi na niya itong inaasar kapag may pagkakataon. Yvonne will just stare at her and will continue playing afterwards. At tungkol sa pagpapanggap nila ni Chloe na mayroon silang relasyon sa harap ng Reyna ay nananatiling sikreto. Kaunting panahon nalang. Kaunti pa. Chloe start to convince her father, the King, to install anti-witchcraft sto
MAINGAT na inilapag muli ni Trevor si Yvonne sa kama. Si Xndrix naman ay tulalang nakatanaw sa bintana. Nakulong naman ang Rogue na nahuli nila. Nakakagulat na ang mga sugat nito ay napakalalim at halos mamatay ito sa impact na nangyari kagabi. "What the hell I just saw?" Trevor just sighed. Maging siya ay hindi niya alam ang nangyari. "I. . ." Napakahawak siya sa dibdib at napatayo. "Sa tanang buhay ko ay ngayon lang ako nakasaksi ng ganoon." Maging si Trevor, ngayon lang din naman. "I mean, what the." "Tama na 'yan. Masyado ka nang oa." Anang kararating na Prinsesa Chloe kay Drix saka napatingin sa gawi ng natutulog na Yvonne. "How is she?" Mula kasi ng makatulog ito kagabi ay lagi itong umiiyak kapag nagigising. Siguro ay dahil sa trauma. "She's okay now. She's asleep, again." Sana lang ay hindi na ito muling umiyak pagkagising. "Sabagay, paano kung abilidad na niyang protektahan ang sarili." Drix said. "What do you me
YVONNE stayed by his side as he regain his strength. Yvonne was by his side all the time. He is unconscious yet his sense is awake. Her scent was all over his room. Sometimes, it make his heart beat fast whenever Yvonne start humming a rhyme. "Yvonne, hayaan mo munang magpahinga ang Alpha. Magiging maayos din ang lahat." Yvonne stared at Nanay Solome. Bumaba siya sa kinauupuan, umakyat siya sa kamang kinahihigahan ng Alpha at hinaplos ang maputing mukha nito. "Yvonne. . ." Lumingon naman si Yvonne kay Nanay Solome at nagpakarga. "Alpha?" Nanay Solome smiled at her. "Oo, Yvonne. Kailangan niya lamang ng pahinga. Gusto mo bang maligo sa talon at maglaro doon kasama ang iba pang mga bata?" Yvonne's face lightened. Kasamang nagtungo sa talon ni Nanay Solome at Yvonne si Ara at isa pang tagapagsilbi. Nang nasa harap na sila ng talon ay agad na nagtampisaw. Binabantayan siya ni Ara at nakikipaglaro sa kaniya ang ibang bata. Samantala, nasa ilalim ng puno si Nanay S
THE Alpha Train and Beta Axia was both in the entrance of the Stelvestre Pack. Kasalukuyang nasa gitna sila ng digmaan laban sa Pure Blood Moon Pack. Matagal ng mayroong lamat ang relasyon nila sa Pack na ito.Beta Axia's bow and arrow are in her back while Alpha Train's sword is in his waist. Malakas ang tahip ng dibdib ni Axia habang nakatayo sa tabi ni Alpha Train."Hindi ba parang kahina-hinala itong gusto nilang gawin?" Train looked at his Luna."Kahina-hinala nga ito gaya ng sabi mo ngunit wala tayong ibang magagawa kung hindi ang subaybayan kung ano man ang mangyari.""Paano kung hindi na matapos ang digmaang ito? Paano na ang pangarap ko para kay Trevor, paano kung umabot ang digmaang ito hanggang sa maging Alpha siya?" Axia wants peace. Kahit sino sa kanila ay nais ng kapayapaan? Sinong nilalang ang mas nanaising mabuhay sa kaguluhan kaysa ang mabuhay ng walang inaaalala at magising sa bawat umaga na kasiyahan ang mayroon ka.Lumapit
TREVOR run as fast as he can. His hands are shaking as well as his heart. His tears are about to burst but before he could get out of the forest-like trail, he bump in to someone.Nakaupo siya at naiiyak na napatingin sa nabangga niya. It was a man, no, a demon, he has dark eyes and a little bit of red. His face is pale. He look like a vampire but he actually isn't. He is smirking at him. His lips are red that it make Trevor dizzy."Oh, sorry." Said the man. Tila nabingi si Trevor nang marinig niya ang boses nito. Nakakahilo. Nakalalango. Para siyang nakalutang. Then the man laughed. "Nive to meet you, by the way. How about let's play? The next time we saw each other, pretend like you didn't know me, or more like, you don't know about me, the one who get caught will lose.""Helios, don't waste time for a fckin' cat." Helios, the demon, laughed."Babe, have patience will you?" Safara clicked her tongue."My patience wants to
HIS monther keep on giving him more on his plate. He just let her. "Ina. . .""Luna Axia, kung makabigay ka ng makakain sa anak mo ay parang bibitayin na iyan." Biro ng kaniyang Ama."Hindi sa ganoon, tignan mo iyang anak mo, ang payat-payat. Para bang hindi pinapakain ng husto. O baka naman ay nagseselos ka lamang?""Luna. . ."Nakikinig lang naman si Trevor. Nang lumingon siya ay may nakita siyang talaga sa tabi ni Nanay Solome. Ito ang unang pagkakataon na nakita niya ito. "Heto pa, masustansiya iyan." Ngunit ang tingin ni Trevor ay nasa dalagang bahagyang nakayuko at kapwa magkahawak ang kaniyang mga kamay."Trevor." Saka siya natauhan at muling ibinaling ang pansin sa kaniyang kinakain. "Ina. Sa tingin ko ay ito ang unang pagkakataon na nakita ko siya." Luna Axia frowned."Sino?" Itinuro ni Trevor iyong dalaga. "Ah, bago lang siya.""Trevor, bakit hindi ka muna sumama kina Xndrix? Wala ka ng pagsasanay ngayon. Mababagot ka lamang sa loob ng silid mo
LUNA Axia began to shed tears as she saw her son Trevor begging them to let go of his parents. What breaks her heart is that her son is to young to experince things like this. Someone is holding her son and make him kneel on the floor. Nang tumingin siya kay Alpha Train, lalo lamang nadurog ang puso niya. Ang kalahati ng buhay niya ay nakabaon sa na lupa.Her heart ache as she can feel her mates life is already fading. A werewoman in her wolf form looked straight in to her eye and the wolf growled smoothly. Ang mga mata nito ay puno ng galit, poot at pighati."Ama!" Umiiyak na sigaw ni Trevor. 'My son, we're sorry.' Then a demon forced her to lower her head. Nararamdaman niya ang mahinang pagtulo ng dugo mula sa leeg niya. The werewoman sniff the air. "Aahhh. The scent of misery. Finally, Axia." But Axia just closed her eyes. 'My son, please run. Run, my beloved. Run!'Sa saglit na sandali ay nakita niya ang anyong lobong anak ni Axia na mabilis na kumaripas ng takb
AFTER the incident, Trevor brings the real Yvonne back home. 'Today's present, past sucks.'He can imagine how deeply hurt Yvonne is. Her mouth can lie but her beautiful eyes can hide the pain she had inside. "I can never forgive myself if ever you got into something horrible. Alpha knows Yvonne so well, how disappointing it'll be if I take the fake way back home."Trevor lies beside Yvonne who is sleeping the whole day. She peacefully takes rest. A part of him is urging him to kiss her. Well, he can't just take a kiss whenever he wants, she's his wife but permission first. He's staring at her intently. She has fair white skin and a golden brown hair. She's beyond beautiful. Her lips were like her perfect bow and tinted with bright red ink. Napakagandang pagmasdan ni Yvonne. Tumanaw sa bintana si Trevor at saka lang niya napagtantong madilim na. Sa tingin niya at hatinggabi na. Hawak niya ang kamay ni Yvonne at magaang pinipiga-piga iyon ngunit ilang saglit pa ay umungol si Yvonne
"WHERE are you going?" Nag-aalalang tanong ni Trevor kay Yvonne nang makita niyang nakabalabal ng makapal at mahaba. Kung hindi nga lang sa lukso ng puso ni Trevor ay hindi niya ito makikilala. Tahimik na umiling si Yvonne tanda ng ayaw nitong sagutin ang tanong ng Alpha.“But I am worried, at least tell me. Para naman alam ko kung saan kita hahanapin,” mahinahong pagkumbinsi ni Trevor sa kaniya. Inalis ni Yvonne ang hood niya at saka malungkot na tumingin kay Trevor. Nakababasag ng puso ang kaniyang naging tingin sa Alpha. Pigil ni Trevor na tawirin ang pagitan nila at siilin si Yvonne ng halik. Takot siyang baka masamain ito ng dalaga.“Wala akong ibang pupuntahan, Alpha. Kaya ko na mag-isa. Mag-iingat ako, pangako. Hindi ako gagawa ng bagay na ikapapahamak ko,” sagot ni Yvonne.Trevor nodded and watch her walk away until she was gone from his sight. He can feel it, the agony, the sadness, the anger, the disappointment, her breaking heart, her shattered soul. Gustong-gusto niyang
LORRAINE welcome an unexpected visitor. Her visitor was wearing a thick cloak that she think is heavier than the owner."Come in," anyaya niya. Nang makapasok na ang bisita niya ay napatingin muna siya sa paligid bago isinara ang pinto. Nang lumingon siya ay prente nang nakaupo sa isang silya ang kaniyang bisita. Napabuntong-hininga na lang siya at nilapitan ito."Anong maitutulong ko sa iyo? Hindi ba at bawal lumabas ang kahit na sino sa Stelvestre? Siguradong mananagot ka sa Alpha kung sakali mang malaman niyang pumuslit ka.""Hindi niya malalaman kung hindi mo isusumbong. At saka, maging ikaw naman ay lumabas ng Stelvestre. Kung isusumbong mong lumabas ako ay madadamay ka rin. Alam natin pareho 'yon."Natahimik si Lorraine. Pagak siyang napatawa at umupo sa silyang kaharap ng kaniyang bisita. Sakto at mainit pa ang tsaang inihanda niya, isinalinan niya ito ng maiinom."Salamat," ani nito."Alam kong hindi ka nagkukulang ng pangangailangan sa Stelvestre. Bakit ano ang nais mo at ta
MATAPOS ang nagyari kay Ara at sa natanggap na sulat ni Yvonne na siya rin naman na nabasa ng Alpha ay biglang nanahimik ang Stelvestre. Tama nga ang hinala ni Lorraine, gawa ng may kapangyarihan ang krimen na iyon.Nakibahagi rin sa pagiimbestiga si Luna Teresa. Hindi rin naman pinabayaan ng palasyo ang Stelvestre at nag-ambag ng proteksyon. Hindi man pinag-uusapan ang sensitibong sitwasyong ito ay patuloy pa rin ang imbestigasyon."YVES, Yves, sino ka?" Nanginginig na nilapitan ni Yvonne ang repleksiyon niya sa salamin ng tokador. Hawig niya ito ngunit may kakaiba itong awra."Sino ka? Ano ka?"Tumawa ng nakakaloko ang babae sa salamin. Tinignan niya ng mapanuring mata si Yvonne na ikinaatras niya. Dinamba ng babae ang salamin na para bang gusto niyang sugurin si Yvonne."Ako? Ako ay ikaw, Yves. Ako ito! Ako ito, Yves! Yves, mahal na mahal kita! Yves, maghiganti tayo! Patayin natin silang lahat, Yves--""YVONNE!" Trevor huggged the crying Yvonne tightly. She's having this nightmar
TILA naging maling desisyon ang pagsundo ni Trevor sa pinsan niyang si Lorraine. Balak kasi niyang kahit saglit sa tulong ng paboritong Auntie ni Yvonne at paborito nitong laro ay gumaan man lang kahit kaunti ang pakiramdam niya.Ngunit simula nang sila ay dunating ay hindi na bumaling pa ang paningin ni Yvonne sa kaniya at hindi na siya mawalay pa sa Aunt Lorraine niya. Kaya nang matapos magkwentuhan ang dalawa at magpaalam si Yvonne upang magpalit ng damit para laro nila sa pamamana, ay nilapitan naman ni Lorraine ang nakasimangot niyang pinsan."Nakakasira ng araw iyang itsura mo," aniya na hindi naman pinansin ni Trevor. "Anong problema mo?"Doon na siya bumaling kay Lorraine at sinamaan niya ito ng tingin."Nagsisisi na akong dinala kita rito," aniya na ikinatawa ng pinsan niya."Bakit naman?""Hindi na mawalay-walay si Yvonne sa 'yo. Ni hindi man lang niya ako tapunan ng tingin."Humalagpak ng tawa ang pinsan niya na lalo niyabg ikinainis dahil para ba nitong inaasar si Trevor.
SA takot nila ay lalo lang lumalala ang nangyayaring pagkawala ng mga babae tuwing gabi. Isa na si Ara ang naitalang nawawala."Inutusan ko lang siyang pumitas ng Lavender ng hapon na iyon ngunit ilang oras na ang lumipas ay hindi ko na siya mahintay kaya sinundan ko siya sa hardin. Ang nakita ko na lang ay iyong buslong dala niya."Matuyagang isinalaysay ni Nanay Solome ang mga nalalaman niya tungkol sa pagkawala ni Ara. Kung paanong nawala si Ara ay isang palaisipan sa Luna at Alpha."Hindi kaya isa sa atin ang may salarin?" Sabat ng isa sa mga manggagawa.Agad naman siyang pinandilatan ni Nanay Solome at saka ito humingi ng tawad."Mas maigi na iyong nagbabahagi tayo ng ating iniisip ukol dito. Kailangan natin magtulungan. Paano kung talaga nga na narito sa ating tahanan ang salarin?""Luna, maaaring hindi isa sa atin ngunit nakapasok dito. Ano ang masasabi mo sa bagay na ito? Hindi siya isa sa atin ngunit ang puntirya niya ay tayo."Lumingon ang Alpha kay Yvonne at matamis niyang
"HI," paunang bati ni Trevor kay Yvonne. "Isn't it a good thing to work again but you're with me?""Magandang umaga," bati rin naman ni Yvonne. "Ang ganda mo.""Salamat. Kay aga-aga, nambobola ka." Mahinang napatawa si Trevor at saka siya lumapit kay Yvonne para halikan ito sa kaniyang noo. Nang hawakan ni Trevor ang kamay ni Yvonne ay may maiitim na parte ang likod ng palad nito. Nahihiyang binawi ni Yvonne ang kamay niya."Huwag kang mag-alala, gagawin ko ang lahat. Gagawa tayo ng paraan."'"THAT was a charm for," Lauresia catches her breath. "For those who died."Everyone become silent and all eyes are on Yvonne. The charm of death shines every second passes and Yvonne feels hot and she feels like she's burning. Alpha Trevor then looked at Yvonne who is dealing with the heat that started to burn the back of her hand. Trevor then covered Yvonne and led her to the house. "Shush, it's okay. Everything will be okay." Yvonne can't utter a word and just wincing out of pain. Nakakapi
ILANG araw nang hinihintay ng Stelvestre Pack at ang pagbangon ni Alpha Trevor at Yvonne. Simula nang mawalan sila ng malay nang gabing iyon ay hindi pa sila nagigising.Nababahala man ay normal lamang iyon kung ang isang bond ay mula sa buwan mismo. Nakaabang lang naman sa labas ng silid ng Alpha si Nanay Solome at ng iba pang mga tagapagsilbi. Mula ng araw na iyon ay tahimik ang mga lobo. Maging ang palasyo ay tahimik sa pangyayaring ito. Ang mga hukom ay hindi rin naman nagsalita tungkol dito. Payapa ang sangay ng mga lobo at hinihintay lang ang paglabas ng dalawa sa kanilang silid.Bagaman tahimik ay nananabik ang lahat sa nasaksihan. Kaniya-kaniya ang haka-haka ng bawat nilalang. Hindi lang dahil napakasagrado ng isang bond na nagmula sa buwan ngunit napakamahalaga ang malaman kung bakit ito nangyari."Nanay Solome, kayo'y kumain na muna," saad ni Prinsesa Chloe at saka hinawakan sa balikat si Nanay Solome. "Maraming salamat, Prinsesa Chloe."Ganito ang lagay nila sa nakalipas n
NAKATAYO siya sa harap ng bintana habang nakatanaw siya sa malawak na hardin. Yakap niya ang sarili habang hinihintay ang pagpatak ng alas-dose. Nakaupo sa kaniyang kama ang Alpha na nakamasid sa kaniya. Ito ang hiniling niya nang tanungin siya nito sa kung ano ang kaniyang hiling para sa espesyal na araw niya.'Gusto kong salubungin ang araw na iyon.' Kaya pinili ng Alpha na samahan siya. Ito ang araw kung kailan siya natagpuan sa kuweba malapit sa talon. Ang araw na nagkaroon siya ng pamilya. Hindi man niya kadugo ngunit pamilya sa puso. "Sit here beside me, my sweet." Ngunit pinili niya ang higpitan ang pagkakayakap niya sa kaniyang sarili."It's been 18 years." Napangiti si Yvonne. "Labin-walong taon mo na akong inaalagaan at kinukupkop. Labin-walong taon na akong nasa ilalim ng pangangalaga mo. Nasa legal na taon na ako, Alpha. Habang-buhay ang utang ko sa 'yo. Kung papaano kung susuklian ang mga kabutihan mo sa akin ay ang manatili sa tabi mo habang-buhay."Mula noon hanggang n